Ukierunkowanie aktywności dziecka przez trening

KONFERENCJA
„PROFILAKTYKA SZANSĄ WSPÓŁCZESNEJ SZKOŁY”
SP nr 1 w Bukownie – 19 maja 2005r
Referat:
mgr Bogusława Adamowicz, mgr Renata Szlęk
 Ukierunkowanie aktywności dziecka przez trening twórczości
Proponowany przez nas program profilaktyczno- terapeutyczny dotyczy kształtowania
osobowości dziecka i wspomagania rozwoju społeczno- emocjonalnego zarówno poprzez
proponowane treści programowe jak też osobisty kontakt nauczyciela z dziećmi. Wynika to
z założenia, że jednym z podstawowych źródeł uzależnień są deficyty rozwoju emocjonalnego
oraz zła adaptacja do ról i warunków życiowych.
Celem tego programu jest taki wpływ na dziecko, by radziło sobie z rozwiązywaniem
problemów bez nadmiernego napięcia emocjonalnego, by umiało współżyć z ludźmi i
potrafiło wybrać co jest dla niego zdrowe.
We współczesnych czasach dzieci często czują się zagubione i bezradne, lękliwe i
sfrustrowane. Często owo zagubienie i bezradność pokrywają maską agresji, która może
pozostać na długo. Nauczyciel stosując różne metody terapii może pomóc dzieciom odnaleźć
siebie, przezwyciężyć przeciwności, uwierzyć we własne siły.
Dzieci w młodszym wieku szkolnym nie zawsze potrafią w bezpośredni, werbalny
sposób wyrazić i komunikować swoje emocje, stąd inne sposoby informowania o swoich
przeżyciach, takie jak: zabawy integracyjne, zabawy muzyczno-plastyczne, trening twórczości
plastycznej, śpiewanie piosenek, odgrywanie scenek, itp. Bawiąc się, dziecko potrafi nieraz
wyrzucić z siebie dręczące je konflikty lub niepokoje. Obserwując reakcje innych dzieci oraz
nauczyciela może znaleźć sposób na złagodzenie swoich napięć i zrozumieć samego siebie.
Niezależnie od tego jakie są główne przyczyny niewłaściwego zachowania dziecka w
młodszym wieku szkolnym, obraz ten jest wynikiem wielu czynników działających na nie od
pierwszych dni życia. Wielokierunkowe powiązania i współzależności pomiędzy takimi
czynnikami jak: wiek dziecka, stan jego układu nerwowego, zdrowie, warunki bytowe,
atmosfera domu rodzinnego i wreszcie sytuacja szkolna ucznia warunkują powstawanie oraz
nasilanie się kłopotów i trudności jakie dziecko sprawia.
W procesie wspomagania rozwoju społeczno- emocjonalnego istotną rolę odgrywa
nauczyciel, który własną postawą, posiadanymi umiejętnościami i kwalifikacjami będzie
właściwie stymulował i wspomagał rozwój dziecka. Organizowanie skutecznej pomocy
dziecku w postaci odpowiednio dobranej terapii, w zależności od potrzeb i możliwości
psychofizycznych ucznia, to wyzwanie dla każdego nauczyciela.
Prowadząc takie zajęcia możemy swoimi uwagami i komentarzami pomagać dzieciom
rozwijać umiejętności wejrzenia w siebie, rozumieć emocje , które dochodzą do głosu i nadać
im odpowiedni kierunek W takim działaniu dzieci poszerzają krąg własnych doświadczeń
i uczą się o wiele więcej niż przez upominanie i udzielanie wskazówek przez dorosłych.
Wszelka aktywność dziecka jest warunkiem jego rozwoju i prawidłowej regulacji
jego stosunków z otoczeniem. Dziecko
przejawiające
cechy aktywności podejmuje
działania z własnej inicjatywy, realizując własne potrzeby i zdobywa doświadczenia.
Twórcza aktywność rozwija osobowość jednostki i jest stymulatorem wielostronnego
rozwoju.
Zadaniem zajęć profilaktyczno- terapeutycznych
w grupie błękitnej było
ukierunkowanie i rozwijanie aktywności dzieci poprzez działalność twórczą. Zajęcia
polegały na organizowaniu takich sytuacji, które wyzwalały chęć tworzenia i działań
twórczych.