Karta przedmiotu KE 2012 S2_p1
Transkrypt
Karta przedmiotu KE 2012 S2_p1
Z1-PU7 WYDANIE N1 Strona 1 z 1 KARTA PRZEDMIOTU (pieczęć wydziału) 1. Nazwa przedmiotu: KOMPATYBILNOŚĆ 2. Kod przedmiotu: KE ELEKTROMAGNETYCZNA 3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2012/2013 4. Forma kształcenia: studia drugiego stopnia 5. Forma studiów: studia stacjonarne 6. Kierunek studiów: ELEKTRONIKA I TELEKOMUNIKACJA (WYDZIAŁ AEiI) 7. Profil studiów: ogólnoakademicki 8. Specjalność: 9. Semestr: 2 10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Elektroniki, RAu3 11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Artur Noga 12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty wspólne 13. Status przedmiotu: obowiązkowy 14. Język prowadzenia zajęć: polski 15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Zakłada się, że przed rozpoczęciem nauki niniejszego przedmiotu student posiada przygotowanie w zakresie: Podstawy elektrotechniki, Elementy elektroniczne, Pola i fale elektromagnetyczne, Podstawy techniki wysokich częstotliwości, Podstawy kompatybilności elektromagnetycznej. 16. Cel przedmiotu: Celem kursu jest rozszerzenie wiadomości z zakresu kompatybilności elektromagnetycznej (KE) oraz szczegółowe zapoznanie z zasadami projektowania układów i systemów zgodnie z regułami kompatybilności elektromagnetycznej. Część zajęć poświęcone jest zagadnieniom oddziaływania pola elektromagnetycznego na organizmy żywe oraz gospodarce widmem elektromagnetycznym. 17. Efekty kształcenia:1 Nr W1 W1 U1 1 Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia efektu kształcenia Zna podstawowe problemy związane z Kolokwium powstawaniem i rozprzestrzenianiem zaburzeń w obwodach drukowanych (PCB) Zna i rozumie metodykę projektowania obwodów Kolokwium drukowanych dla układów analogowych i cyfrowych dużych częstotliwości Potrafi poprawnie projektować obwody drukowane Kolokwium dla układów cyfrowych i analogowych. należy wskazać ok. 5 – 8 efektów kształcenia Forma prowadzenia zajęć Wykład Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K2_W07 K2_W08 Wykład K2_W07 K2_W08 Wykład K2_U12 K2_U13 Z1-PU7 U2 U3 Potrafi korzystać z kart katalogowych i not aplikacyjnych w celu dobrania odpowiednich komponentów do projektowanego układu Potrafi wykorzystać poznane metody do oszacowania zaburzeń i oceny działania układów elektronicznych WYDANIE N1 Strona 2 z 2 Kolokwium Wykład K2_U01 K2_U13 Kolokwium Wykład K2_U06 K2_U12 K2_U13 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin) W.: 30 19. Treści kształcenia: Wykład: 1. Przypomnienie podstawowych zagadnień związanych z kompatybilnością elektromagnetyczną. Uwarunkowania legislacyjne. Sygnały wspólne i różnicowe. Widmo sygnału: zależności między postacią czasową i częstotliwościową sygnału, widmo sygnałów impulsowych. Źródła zakłóceń promieniowanych i przewodzonych. Podstawowe mechanizmy propagacji zakłóceń. Przesłuchy indukcyjne i pojemnościowe, filtrowanie, ekranowanie. 2. Zakłócenia wynikające z zachowania linii transmisyjnych w zakresie dużych częstotliwości. Parametry materiałowe laminatów. Straty w przewodniku i laminacie. Podstawowe obszary pracy. 3. Rodzaje linii transmisyjnych i integralność sygnałów w układach PCB. Zapobieganie przesłuchom na etapie projektowania i poprzez dopasowywanie. Zaawansowane aspekty integralności sygnałowej: prowadzenie sygnałów zegarowych, opóźnienia, dopasowywanie w układach z wieloma obciążeniami i/lub źródłami. 4. Projektowanie obwodów masy w obwodach drukowanych. Wybór topologi, wpływ szczelin, podstawowe zasady obowiązujące dla układów analogowych i cyfrowych. 5. Projektowanie układów PCB pod kątem redukcji emisji zakłóceń przewodzonych i promieniowanych (wybór i rozmieszczenie elementów, złącza, obudowy). 6. Integralność obwodów zasilania. Wyznaczanie impedancji obwodów zasilania, wpływ laminatu, dobór i rozmieszczenie kondensatorów odsprzęgających. 7. Zaburzenia w układach impulsowych. Zasady projektowania układów impulsowych pod kątem kompatybilności elektromagnetycznej. 8. Zagadnienia kompatybilności związanie z urządzeniami radiowymi i końcowymi urządzeniami telekomunikacyjnymi, urządzeniami medycznymi, elektroniką samochodową, itp. – przykłady. 9. Oddziaływanie środowiska elektromagnetycznego (EM) na organizm człowieka: modelowanie wpływu pola EM na organizmy, obowiązujące regulacje prawne, metody ochrony. 10. Gospodarka widmem elektromagnetycznym. 20. Egzamin: nie 21. Literatura podstawowa: 1. Materiały dydaktyczne przygotowane przez wykładowcę udostępniane w ramach Platformy Zdalej Edukacji. 2. Normy, dyrektywy. 22. Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. 6. E. B. Joffe, K.-S. Lock, Grounds for grounding. A circuit-to-system handbook, Wiley, 2010. D. Weston, Electromagnetic compatibility principles and applications, Marcel Dekker, 2000. T. Williams, EMC for product designers, Elsevier, 2007. Henry W. Ott, Noise reduction techniques in electrical systems, Wiley-Interscience, 1988. M. I. Montrose, EMC and the printed circuit board, Wiley-Interscience, 1998. H. Johnson, M. Graham, High-speed digital design. A handbook of black magic, Prentice Hall PTR, 2003. 7. B. R. Archambeault, PCB design for real-world EMI control, Kluwer Academic Publishers, 2002. 8. M. Mardiguian, Controlling radiated emissions by design, Kluwer Academic Publishers, 2001. 9. Rybak, M. Steffka, Automotive Electromagnetic Compatibility, Kluwer Academic Publishers, 2004. Z1-PU7 WYDANIE N1 Strona 3 z 3 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia Lp. Forma zajęć Liczba godzin kontaktowych / pracy studenta 30/0 1 Wykład 2 Ćwiczenia 0/0 3 Laboratorium 0/0 4 Projekt 0/0 5 Seminarium 0/0 6 Inne 5/25 Suma godzin 35/25 24. Suma wszystkich godzin: 60 25. Liczba punktów ECTS:22 26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1 27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (laboratoria, projekty): 0 26. Uwagi: Zatwierdzono: ……………………………. ………………………………………………… (data i podpis prowadzącego) (data i podpis dyrektora instytutu/kierownika katedry/ Dyrektora Kolegium Języków Obcych/kierownika lub dyrektora jednostki międzywydziałowej) 2 1 punkt ECTS – 30 godzin.