W. Tatarkiewicz „O szczęściu” Długo oczekiwane wznowienie

W. Tatarkiewicz „O szczęściu”
Długo oczekiwane wznowienie klasycznego już dzieła Władysława Tatarkiewicza. Stanowi
próbę zestawienia wszystkiego, co obiektywnie można o szczęściu powiedzieć. Autor pisał
swą książkę z zamierzeniem, by zawierała nie tylko to, co sam o ludzkim szczęściu myśli, ale
także, co myśleli i myślą o nim inni; chciał, by książka przedstawiała rzecz jak
najwszechstronniej (z przedmowy do wydania trzeciego, Warszawa 1962). Rozpatrywane są
tu więc zarówno zagadnienia teoretyczne, jak i praktyczne, historyczne (informacje
o ludzkich poglądach na szczęście), systematyczne, opisowe, normatywne, a także językowe
(analiza wyrazu szczęście i wyrazów pokrewnych), psychologiczne (analiza doznawania
szczęścia), socjologiczne i etyczne.