szkoła dobrych praktyk opis dobrej praktyki

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY
SZKOŁA DOBRYCH PRAKTYK
TYTUŁ/NAZWA
PROJEKT „Podróż dookoła świata” – bezpieczne warunki do
„Dobrej praktyki”
rozwoju inteligencji najmłodszych uczniów
NAZWA SZKOŁY/PLACÓWKI Szkoła Podstawowa nr 3 w Hrubieszowie
ADRES SZKOŁY/PLACÓWKI
ul. Zamojska 16, 22 – 500 Hrubieszów
TELEFON
84 696 31 10
FAKS
84 696 31 10
E-MAIL
[email protected]
STRONA INTERNETOWA
www. sp3.pl
DYREKTOR SZKOŁY
ZGŁASZAJĄCY PRZYKŁAD
Danuta Krawczuk
„Dobrej praktyki”
OSOBA UPOWAŻNIONA
DO KONTAKTU
Iwona Rubacha 500089073
[email protected]
(imię, nazwisko, telefon, e-mail)
OPIS DOBREJ PRAKTYKI
Szkoła dąży do rozwoju inteligencji ucznia, rozumianej jako radzenie
sobie w zwykłych życiowych sytuacjach. Zdarza się, że dziecko boi
się pewnych działań, czuje się zagrożone i bezradne w rzeczywistym
OPIS DOBREJ PRAKTYKI
(opis przesłanek, problemów,
potrzeb, które zainspirowały
realizację projektu, a także krótka
charakterystyka podjętego
działania)
świecie. Te negatywne doświadczenia powodują smutek, który
przyczynia się do obniżenia energii i zapału do nauki, a w miarę jego
pogłębiania – do nawarstwiania się trudności. Oferta „podróży
dookoła świata” przyjmowana jest entuzjastycznie, a dziecko w tym
czasie
chętnie
angażuje
się
w
różne
czynności
życiowe.
Systematyczne działania przez okres 12 miesięcy daje uczniom szansę
na ukształtowanie odpowiedniego modelu samego siebie. Należy
jednak przestrzegać zasady stopniowania trudności.
1
I. GRUPA DZIAŁAŃ: WIEM, JAK MOŻNA WZMOCNIĆ SIŁY
I ZACHOWAĆ ZDROWIE: Rozmowa nt. potrzeby organizowania
zabaw tylko i wyłącznie na terenie znanym dziecku i pod opieką osób
dorosłych odbyła się na zajęciach, których temat brzmiał „Czym może
skończyć się nieposłuszeństwo i nierozwaga?”, zakończonych
obejrzeniem teatrzyku pt. „Bez pytania nie wezmę sam…”
w wykonaniu uczestników koła teatralnego. Kilka dni później
opracowany scenariusz wysłano na Ogólnopolski Konkurs dla
Nauczycieli 2010 „Z dzieckiem w świat wartości”. Autor otrzymał
I miejsce, a publikacja służy osobom, które dążą do wypracowania
u dzieci takich wartości, jak odpowiedzialność i posłuszeństwo.
Dalsze rozważania i sformułowanie wniosków zaistniały podczas
pisania tekstów o zgodnych i bezpiecznych zabawach w zimie.
Wybrane prace przeczytano dzieciom z zerówki, a następnie autorzy
zaprezentowali pomoc osobie, pod którą załamał się lód na rzece lub
jeziorze. Oczywiście, prezentacja rozpoczęła się od przestrogi
wchodzenia na te zbiorniki.
W trosce, by piesze wędrówki, zabawy w plenerze oraz
wycieczki były bezpiecznymi i radosnymi wydarzeniami szkoły,
przygotowano „Kodeks małego wędrowca”. Zawierał on wskazówki,
jak zachować się w czasie burzy, w pobliżu materiałów łatwopalnych,
pojemników z nieznanymi substancjami oraz w przypadku zbłądzenia
w lesie. Mali uczniowie dowiedzieli się również, jak udzielać
pierwszej pomocy osobie, którą użądliła pszczoła lub osa. Informacje
te przygotowano na dużym parawanie w postaci obrazkowo-tekstowej.
Początkowo parawan znajdował się w świetlicy szkolnej, by
poszczególne klasy mogły uważnie wysłuchać dobrych rad członków
samorządu uczniowskiego. Przez kolejne dni gazetka widniała na
korytarzu, zatem każde dziecko z klas 0 - III w dowolnym czasie
utrwalało sobie wiadomości. Problematykę kontaktów z nieznajomymi
i zatrucia chemikaliami omówiono również na zajęciach wg
autorskiego scenariusza „Cukierki, których nie wezmę do ręki”
opublikowanego w „Wszystko dla Szkoły” 2 / 2010r.
2
II.
GRUPA
DZIAŁAŃ:
CZYNNOŚCI:
Klasy
ODPOWIEDZIALNIE
uczestniczyły
w
WYKONUJĘ
warsztatach
udzielania
pierwszej pomocy, by wypracować właściwe zachowania w przypadku
uszkodzenia ciała, utraty przytomności lub w sytuacji pożaru. Zajęcia
prowadzili
wolontariusze
z
pobliskiego
LO
we
współpracy
z pielęgniarką szkolną.
Połączenie intelektu i emocji, potrzebne do osiągnięcia sukcesu
szkolnego zaistniało na ortograficznej maskaradzie. Wychowankowie
koordynatora przez wiele tygodni skrupulatnie uzupełniali dodatkowe
ćwiczenia ortograficzne i nie powstydzili się wyniku z finałowego
dyktanda. W dniu balu maskowego książkę zastąpili grą planszową
i
arkuszami
szarego
papieru.
Były
też
kruche
ciasteczka
z ortograficznymi zagadkami. Po pracy umysłowej każdy chętnie
uczestniczył w zabawach karnawałowych i zajadał się słodkościami.
Kolejne doświadczenie zdobyli na zajęciach przeprowadzonych
wg
scenariusza
„Czuję
się
jak
ryba
w
wodzie”.
Zabawy
skonstruowano tak, by każdy uczestnik mógł bezpiecznie powtórzyć je
na własnym podwórku, w sytuacji, kiedy niemożliwy jest wyjazd
z rodzicami na strzeżone kąpielisko. Scenariusz ten zyskał wysokie
noty (III miejsce).W drugiej połowie 2010 r. opublikowano go na
stronie internetowej
Wolontariatu
Studenckiego
przy Polskim
Stowarzyszeniu Pedagogów i Animatorów KLANZA w Lublinie, by
inne osoby mogły korzystać z proponowanych rozwiązań.
Druga część projektu (rok szkolny 2010/2011), rozpoczęła się
przestrogą dla samolubnych członków załogi, zawierającej się
w rymowance:„Kto się gniewa, niech się gniewa, niechaj przypnie
nos do drzewa.
Niech to drzewo dotąd nosi, aż się z nami nie
przeprosi.” Każda osoba miała okazję poruszać się z „drzewem
przypiętym do nosa” i dzięki temu zrozumiała, że łatwiej i przyjemniej
jest wybaczać przewinienia, po prostu nie gniewać się na kolegów.
Liczna grupa uczniów naszej szkoły mieszka na wsi. Stąd wiele uwagi
poświęcono na bezpieczne zabawy, z dala od maszyn rolniczych,
zwierząt hodowlanych i środków ochrony roślin. Zespoły wykonały
3
plakaty przestrzegające przed zabawą petardami, sztucznymi ogniami,
wypalaniem traw oraz zabawami w pobliżu jezdni. Przyrządziły także
surówki i desery owocowe z plonów ogrodowych. Zagadnienia te
omówiono bezpośrednio po obejrzeniu części artystycznej pt.
„Naprawimy cały świat, by każdy czuł się zdrów i chwat”. Zgodnie
z myślą przewodnią inscenizacji - porządek w otaczającym nas
środowisku, życie w zgodzie ze zwierzętami zapewnia człowiekowi
zadowolenie i bezpieczeństwo. Morał ten wykonawcy przekazali po
raz drugi podczas miejskiej imprezy charytatywnej, zorganizowanej
w plenerze z okazji Dnia Dziecka.
III. GRUPA DZIAŁAŃ: CENIĘ SWOJĄ WIEDZĘ I DZIELĘ SIĘ
NIĄ Z INNYMI: Podopieczni koordynatora przygotowali wystawę
„Uroki jezior i morza”, uzupełnioną komunikatami „Zawsze…” ,
„Nigdy…”, dotyczącymi wiedzy nt. Co należy zrobić, by być
bezpiecznym nad wodą i w czasie kąpieli. Gospodarze imprezy
(przebrani za oficerów morskich) dumnie przekazywali swoją mądrość
blisko 240-osobowej grupie nauczania zintegrowanego. W kolejnych
miesiącach członkowie załogi doskonalili umiejętności obliczeń
kalendarzowych i długości tras, a także poszukiwali informacji
o biegunach Ziemi. W konsekwencji grupy przygotowały prezentacje
Arktyki i Antarktydy, które obejrzały dzieci z klas 0 „A” i 0 „B”.
W lutym odbyła się impreza kończąca projekt. Członkowie zespołu
klasowego, przebrani za żeglarzy skonstruowali okręt z kształtek
piankowych i „wypłynęli w kierunku Wyspy Skarbów”. Czas upłynął
na łamigłówkach i śpiewach. Tuż przed powrotem załoga delektowała
się tortem w kształcie okrętu.
Patrząc na zachowanie dzieci, pewne jest, że forma nagrodzenia ich
zaangażowania była jak najbardziej trafna.
REZULTATY:
Projekt wyzwolił spontaniczność i optymizm uczniów, umocnił
REZULTATY/KORZYŚCI
w przekonaniu, że
szczęśliwe podróże i bezpieczne odkrywanie
świata możliwe są dzięki wiedzy oraz odpowiedzialności za siebie
i innych. Asortyment działań prozdrowotnych i dydaktycznych
4
sprawił, ze uczniowie w sposób naturalny kształtowali pożądany
model samego siebie.
KORZYŚCI:
Uczestnicy projektu:
•
mają wiedzę na temat bezpiecznej samoobsługi i zgodnie z nią
postępują
•
zmotywowani są do radzenia sobie w zwykłych życiowych
sytuacjach, do eliminacji lęku na rzecz odpowiedzialnej postawy
(współgranie intelektu z emocjami)
•
mają
świadomość
na
czym
polega
bezpieczna
zabawa,
w bezpiecznym miejscu oraz dlaczego należy być ostrożnym
w kontaktach z nieznajomymi
•
cieszą się dobrym samopoczuciem podczas nauki, jej rezultatami
oraz dzielą się wiedzą
•
doświadczają nasilenia integracji i solidarności członków grupy
Grono pedagogiczne:
•
wykorzystuje w praktyce 3 nagrodzone scenariusze, opracowane
na potrzeby własnych uczniów i dostosowane do środowiska
szkolnego
•
pracuje nad wypracowaniem skutecznego sposobu zapewnienia
dzieciom bezpieczeństwa w rzeczywistych warunkach.
PROBLEMY I PRZESZKODY
W REALIZACJ
Nie zauważono przeszkód w realizacji.
W miarę realizacji projektu uczniowie coraz chętniej podejmowali się
przekazywania
RADY I WSKAZÓWKI
wiedzy
i
wystąpień
na
forum
nauczania
wczesnoszkolnego. W większości byli to wychowankowie autora
projektu lub samorząd uczniowski. Przy ponownej realizacji projektu
warto rozłożyć pracę równomiernie na wszystkie klasy, by mogły
poczuć się gospodarzami, innym razem aktywnym gośćmi.
INSTYTUCJE/ORGANIZACJE •
Rada rodziców
WSPÓŁPRACUJĄCE w realizacji •
Klub Wolontariatu przy Zespole Szkół Ogólnokształcących
działania
nr 2 w Hrubieszowie
5
•
Straż Miejska w Hrubieszowie
•
Wolontariat Studencki przy Polskim Stowarzyszeniu Pedagogów
i Animatorów KLANZA w Lublinie
•
Czasopismo „Wszystko dla Szkoły”
ZAŁĄCZNIKI
(dodatkowe materiały
uzupełniające)
Dokumentacja fotograficzna
dobre praktyki kompresowane.rar
6