Kod przedmiotu………

Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
Kod przedmiotu:
PLPILA02-IPELE-I-IVkC14-2013-S
Pozycja planu:
C14
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
1
Nazwa przedmiotu
Techniki mikroprocesorowe I
2
Kierunek studiów
Elektrotechnika
3
Poziom studiów
I stopnia (inż.)
4
Forma studiów
studia stacjonarne
5
Profil studiów
praktyczny
6
Rok studiów
drugi
7
Specjalność
1.
Jednostka prowadząca
kierunek studiów
Liczba punktów ECTS
8
9
10
Imię i nazwisko nauczyciela (li),
stopień lub tytuł naukowy,
adres e-mail
11
Język wykładowy
12
Przedmioty wprowadzające
13
14
C1
C2
C3
Systemy Automatyki i Elektroniki
2. Odnawialne Źródła Energii
Instytut Politechniczny,
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
3
doc. dr inż. Stefan Brock ([email protected])
– wykład,
Mgr inż. Tomasz Bednarek ([email protected]) –
ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia projektowe
polski
Elektronika I, Elektronika II, Informatyka I, Informatyka II
Znajomość podstaw techniki cyfrowej, umiejętność
Wymagania wstępne
programowania w języku strukturalnym
Cele przedmiotu Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi
aspektami projektowania systemów mikroprocesorowych. Po ukończeniu przedmiotu student
powinien umieć programować mikroprocesory i mikrokontrolery, ze szczególnym uwzględnieniem
współpracy mikroprocesora z urządzeniami zewnętrznymi
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zasadą działania mikroprocesorów i
mikrokontrolerów, ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń peryferyjnych
Opanowanie podstawowych zasad i praktyki programowania systemów mikroprocesorowych w
zakresie niezbędnym do realizacji prostych układów sterowania i pomiarów.
Wykorzystanie potencjału sprzętowego i programowego systemów mikroprocesorowych do
realizacji zadań czasu rzeczywistego.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
IV
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P/S)
Seminaria
(W)
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
30
-
15
-
-
-
Wykłady
2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Efekt
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia
efektów kształcenia student:
Odniesienie przedmiotowych
efektów kształcenia do
efektów kształcenia dla
celów
EP1
Wymienia, definiuje i opisuje rodzaje i obszary
zastosowań systemów z mikroprocesorami i
C1
kierunku
obszaru
K_ELE_W15
K_ELE_K07
T1P_W02
T1P_W03
T1P_W04
mikrokontrolerami. Zna zasady działania jednostki
centralnej i różnorodnych modułów peryferyjnych i
rozumie sposób współdziałania mikroprocesora z
układami elektronicznymi otoczenia
EP2
EP3
Zna zasady i metody programowania systemów
mikroprocesorowych. Potrafi napisać i uruchomić
program w języku strukturalnym dla systemu
mikroprocesorowego.
Potrafi dobrać i skonfigurować elementy wejściowe i
wyjściowe systemu mikroprocesorowego, na potrzeby
realizacji zadań czasu rzeczywistego
T1P_K04
C2
C3
K_ELE_U22
K_ELE_K03
K_ELE_W15
K_ELE_U22
T1P_U09
T1P_U16
T1P_K03
T1P_W02
T1P_W03
T1P_W04
T1P_U09
T1P_U16
3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIESIONE DO EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Treści programowe
T
liczba
godzin
EP
10
EP1
10
EP2
10
EP3
4
EP2
6
EP2
5
EP2
EP3
Forma: wykład
T1W Budowa, struktura i zasady działania mikroprocesorów i
mikrokontrolerów. Procesory rodziny 8051. Procesory rodziny Atmel
AVR. Procesory rodziny PICmicro. Dedykowane mikrokontrolery
dla układów pomiarowo-sterujących. Efektywne wykorzystanie
systemu przerwań. Wykorzystanie banków rejestrów i stosu.
Procesory specjalizowane. Procesory sygnałowe.
T2W Zasady programowania mikroprocesorów - język asembler i język C.
Język Bascom. Wykorzystanie programowych i sprzętowych
narzędzi uruchomieniowych. Zasady uruchamiania systemów
mikroprocesorowych.
T3W Dobór układów pamięci, dobór urządzeń wejścia/wyjścia.
Komunikacja w systemach mikroprocesorowych – standardy SPI,
I2C, 1 wire.
Forma: Ćwiczenia laboratoryjne
T1C
T2C
T2C
Wykorzystanie programowych i sprzętowych narzędzi
uruchomieniowych dedykowanych dla systemów z mikrontrolerami.
Praktyczne zajęcia z programowania systemów z mikrokontrolerami
– proste bloki peryferyjne
Praktyczne zajęcia z programowania systemów z mikrokontrolerami
– zaawansowane bloki i układy peryferyjne
4. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Z uwagi na rozproszenie dostępnej literatury podstawą są materiały wykładowe,
opublikowane w Internecie oraz witryny internetowe poszczególnych
producentów mikroprocesorów
2. Starecki T.: Mikrokontrolery jednoukładowe rodziny 51. NOZOMI, Warszawa.
3. Bogusz J, Programowanie mikrokontrolerów 8051 w języku C w praktyce, BTC
4. Prince B Nowoczesne pamięci półprzewodnikowe, Wydawnictwa NaukowoStrona 2 z 5
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
Techniczne
Literatura
uzupełniająca
5. Gorsline W.: Mikrokomputery 16-bitowe. WNT, Warszawa
6.
Grabowski J., Koślacz S.: Podstawy i praktyka programowania mikroprocesorów.
WNT, Warszawa
5. METODY DYDAKTYCZNE
Forma kształcenia
Wykład
Ćwiczenia laboratoryjne
Metody dydaktyczne
Wykład multimedialny z pokazem, wykład problemowy z wykorzystaniem
komputera
Ćwiczenia laboratoryjne na stanowiskach komputerowych, wyposażonych w
systemy z mikrokontrolerami.
6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Forma oceny
Przedmiotowy
efekt kształcenia
E
P
E
U
T
K
EP1
x
EP2
x
EP3
x
S
W
S
U
P
R
O
D
S
E
P
S
K
I
x
x
x
x
x
EP – egzamin pisemny
EU – egzamin ustny
K – kolokwium
SW – sprawdzian wiedzy
P – prezentacja
R – raport/referat
D – dyskusja
SE – seminarium
KI – konsultacje indywidualne
T – test
SU – sprawdzenie umiejętności praktycznych
O – obserwacja w czasie zajęć
PS – prace samokształceniowe studentów
7. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształceni
a
Kryteria oceny
2
3 - 3,5
EP1
Student nie potrafi
objaśnić struktur i
sposobu działania
systemów z
mikroprocesorami. Nie
zna zasad działania
nawet prostych bloków
peryferyjnych
Student mało precyzyjnie
objaśnia struktury i
sposoby działania
systemów z
mikroprocesorami. Zna
zasady działania
prostych bloków
peryferyjnych.
EP2
Student nie zna i nie
rozumie zasady i
metody programowania
systemów z
mikrokontrolerami; nie
potrafi napisać i
Student częściowo zna i
rozumie zasady i metody
programowania
systemów z
mikrokontrolerami;
potrafi napisać z
4 – 4,5
5
Student
wyczerpująco
objaśnia struktury i
sposoby działania
systemów z
mikroprocesorami.
Zna zasady działania
prostych i złożonych
bloków
peryferyjnych.
Student zna i rozumie
zasady i metody
programowania
systemów z
mikrokontrolerami;
potrafi napisać
Student bezbłędnie i
szczegółowo objaśnia
struktury i sposoby
działania systemów z
mikroprocesorami. Zna
zasady działania prostych i
złożonych bloków
peryferyjnych, potrafi
twórczo wskazać ich
sposoby wykorzystania.
Student bardzo dobrze zna
i rozumie zasady i metody
programowania systemów
z mikrokontrolerami;
potrafi napisać i uruchomić
także złożony program dla
EP3
uruchomić programu
dla systemu z
mikrokontrolerem.
drobnymi błędami i
uruchomić program dla
systemu z
mikrokontrolerem.
Student nie potrafi
dobrać lub
skonfigurować
elementów
wejściowych i
wyjściowych systemu z
mikrokontrolerem.
Student potrafi dobrać
lub skonfigurować tylko
proste elementy
wejściowe i wyjściowe
systemu z
mikrokontrolerem.
bezbłędnie i
uruchomić program
dla systemu z
mikrokontrolerem.
Student potrafi
dobrać lub
skonfigurować także
złożone elementy
wejściowe i
wyjściowe systemu z
mikrokontrolerem.
systemu z
mikrokontrolerem.
Student potrafi, wykazując
się sporą inwencją, dobrać
lub skonfigurować także
złożone elementy
wejściowe i wyjściowe
systemu z
mikrokontrolerem
8. SPOSOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POSZCZEGÓLNYCH FORMACH
KSZTAŁCENIA
Wykład – ocena podsumowująca w formie kolokwium po zakończeniu wykładów
Ćwiczenia laboratoryjne – ocenianie bieżące obejmujące aktywność w czasie zajęć oraz wykonanie i
oddanie sprawozdań. Ocenianie podsumowujące na podstawie średniej arytmetycznej z ocen uzyskanych
w ramach oceniania bieżącego oraz oceny kolokwium końcowe z zakresu ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykładu oraz ćwiczeń
laboratoryjnych.
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Składowa oceny końcowej:
Procentowy udział składowej w ocenie końcowej:
Zaliczenie z wykładu
65 %
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych
35%
RAZEM
100 %
10. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Lp.
Obciążenie
studenta
Liczba godzin
1
Udział w zajęciach dydaktycznych
2
Przygotowanie do zajęć
45
15
3
Wykonanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych
15
5
Udział w konsultacjach
5
7
Łączny nakład pracy studenta
80
8
Punkty ECTS za przedmiot
9
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
10
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
Strona 4 z 5
3 ECTS
30
1 ECTS
50
2 ECTS
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
ZATWIERDZENIE SYLABUSU:
Stanowisko
Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko
Opracował
Sprawdził pod
względem formalnym
Zatwierdził
doc. dr inż. Stefan Brock
Kierownik Zakładu Elektrotechniki i Elektroniki
mgr inż. Marek Skorupski
Dyrektor Instytutu Politechnicznego
doc. dr Andrzej Kraczkowski
Podpis