D - Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim

Sygn. akt III RC 182/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 października 2015 roku
Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Wydział III Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Barbara Świętochowska
Protokolant: Anna Słokotowicz
po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 roku w Bielsku Podlaskim
na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniego O. B.
przeciwko P. B.
o alimenty
I. Zasądza od pozwanego P. B., tytułem alimentów, na rzecz małoletniego O. B., kwotę po 500
(pięćset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 29 maja 2015 roku, płatne z góry do dnia 10go każdego miesiąca do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda P. N. (1) wraz z
ustawowymi odsetkami w wysokości 8% w stosunku rocznym, w razie uchybienia w terminie
płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych;
II. Oddala powództwo w pozostałym zakresie;
III. Odstępuje od obciążania stron kosztami sądowymi;
IV. Znosi wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego;
V. Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 182/15
UZASADNIENIE
P. N. (1), ustawowa przedstawicielka małoletniego powoda O. B., wystąpiła z powództwem przeciwko P. B., o
zasądzenie na rzecz małoletniego powoda alimentów w kwocie po 900 złotych miesięcznie, płatnych z góry do 10- ego
każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności rat alimentacyjnych.
Pozwany P. B. uznał powództwo do kotwy po 300 złotych miesięcznie i wnosił o jego oddalenie w pozostałym zakresie.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
P. N. (1) i P. B. pozostawali ze sobą w nieformalnym związku. Z tego związku mają jedno wspólne dziecko - syna O.
B. urodzonego (...). Małoletni mieszka z matką.
P. N. (1) ma 20 lat, wykształcenie średnie. Nie posiada wyuczonego zawodu. Od października 2015 roku studiuje na
kierunku bezpieczeństwo narodowe na Uniwersytecie w B.. Studiuje w systemie zaocznym. Nie pracuje zarobkowo.
Nie ma żadnych dochodów ani majątku. Mieszka wraz z synem u swoich rodziców. Wraz z rodzicami ustawowej
przedstawicielki mieszka tam również jej młodsze rodzeństwo. Prowadzi z nimi wspólne gospodarstwo domowe.
Rodzice P. N. (1) prowadzą gospodarstwo rolne o pow. 18 ha, hodują około 20 krów.
Z wyjaśnień ustawowej przedstawicielki wynika, że to rodzice opłacają czesne za jej studia. Co miesiąc daje rodzicom
50 złotych. Kwota ta stanowi część kosztów utrzymania domu, która przypada na jej syna. Koszty utrzymania
ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda, ponoszą w całości jej rodzice. Nie korzysta z pomocy opieki
społecznej. Po urodzeniu dziecka nie otrzymała becikowego. Przyznała, że po urodzeniu syna wspólnie z pozwanym
czynili przygotowania do ślubu, jednakże nie doszło do zawarcia związku małżeńskiego. W tym czasie dokonali
niewielkich zakupów dla dziecka. Sama zakupiła fotelik do samochodu, wózek i chodzik dla dziecka. Ustawowa
przedstawicielka określiła miesięczne koszty utrzymania małoletniego powoda na kwotę 900 złotych miesięcznie.
Podała, że na wyżywienie dziecka wydaje miesięcznie po 430 złotych miesięcznie. Kupuje słoiczki z firmy gerber.
Jedna zupka kosztuje 5-6 złotych. Potrzebuje 15 słoiczków na miesiąc. Kupuje 1 opakowanie mleka modyfikowanego
na miesiąc, na co wydaje 27 złotych. Dodatkowa miesięcznie na zakup kaszki wydaje 30 złotych. Na środki czystości
wydaje 200 złotych miesięcznie, na zabawki – 20-30 złotych miesięcznie. Miesięcznie kupuje trzy paczki pieluch,
każda po 44 złote. Ubranka, według ustawowej przedstawicielki kosztują około 100 złotych miesięcznie. W tym sezonie
kupiła kombinezon – 70 , czapka, szalik – 50 buty – 40 złotych, bluza 40 złotych.
P. N. (1) podała, że pozwany przestał przyjeżdżać do dziecka, po 4 miesiącach od jego urodzenia. Po wykonaniu badań
DNA, niewykluczających ojcostwa pozwanego, P. B. również nie interesował się dzieckiem.
Oprócz kwoty zabezpieczenia, pozwany nie łoży na utrzymanie dziecka, nie czyni osobistych starań o wychowanie
dziecka. Nie interesuje się rozwojem dziecka.
Małoletni powód O. B. ma 11 miesięcy. Jest zdrowym dzieckiem. Ustawowa przedstawicielka otrzymuje na syna zasiłek
rodzinny w kwocie 77 złotych.
Pozwany P. B. ma 23 lata. Ma wyższe zawodowe wykształcenie rolnicze. Kontynuuje studia (...) na kierunku ekonomia
rolnicza w Wyższej Szkole (...) w Ł.. Miesięcznie za studia płaci czesne w kwocie 470 złotych. Opłatę w takiej
wysokości wnosi przez 10 miesięcy w roku akademickim. Studiuje w systemie zaocznym. Pracuje na stacji PKN (...),
z wynagrodzeniowe równym najniższemu krajowemu wynagrodzeniu. Posiada na współwłasność z ojcem samochód
marki p. rocznik 2005.
Z wyjaśnień pozwanego wynika, że mieszka z rodzicami, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Nie łoży
na utrzymanie domu. Rodzice pozwanego prowadzą gospodarstwo rolne o pow. 23 ha, hodują 34 krowy mleczne.
Pozwany pomaga im w pracach na gospodarstwie rolnym. Z wyjaśnien pozwanego wynika, ze przekazał P. N. (2)
kwotę700 złotych, która otrzymał z tytułu urodzenia dziecka. Woził dziecko do lekarza. Kupił termometr i lekarstwa.
Pozwany określił miesięczne koszty utrzymania małoletniego powoda na kwotę 600-700 złotych miesięcznie. Uważa
że koszty utrzymania syna winien ponosić po połowowe wraz z matką dziecka.
Zgodnie z art. 133 kro, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w
stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dzieci wystarczają na pokrycie kosztów ich utrzymania
i wychowania.
Zakres świadczenia alimentacyjnego wyznacza przepis art. 135 § 1 kro wskazując, że zależy on od usprawiedliwionych
potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych.
W sprawie nie może budzić wątpliwości, że zarówno P. N. (1), jak i P. B. są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych
na rzecz wspólnego małoletniego dziecka. Małoletni, z uwagi na wiek, nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie
posiada również żadnego majątku, z którego dochód mógłby być przeznaczony na jego utrzymanie.
Zdaniem Sądu, materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstaw do przyjęcia, że miesięczne koszty
utrzymania małoletniego O. B. wynoszą 900 złotych miesięcznie. Małoletni jest w wieku niemowlęcym, ustawowa
przedstawicielka ponosi wydatki związane z zakupem pieluch, mleka, leków, ubrania oraz niezbędnych kosmetyków.
Okoliczność ta jest bezsporna. Jednakże ustawowa przedstawicielka nie udowodniała ponoszenia kosztów w takiej
wysokości, w jakiej przedstawiła w pozwie.
Przesłuchani na wniosek ustawowej przedstawicielki świadkowie M. N. (1) i M. N. (2) – matka i brat ustawowej
przedstawicielki, potwierdzili w swoich zeznaniach wyjaśnienia P. N. (1). (k 69). Zdaniem Sądu, zeznania świadków
korelują z twierdzeniami ustawowej przedstawicielki, jednakże nacechowane są subiektywizmem spowodowanym
bliskim pokrewieństwem ze stroną powodową.
Zdaniem Sądu, miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda to kwota 500 -600 zł.
Co do zasady, oboje rodzice obowiązani są do utrzymania wspólnego dziecka w częściach równych.
Małoletni zamieszkuje wraz z matką. Większa część obowiązku alimentacyjnego ustawowej przedstawicielki jest
spełniona przez jej osobisty wkład w wychowanie i utrzymanie syna. Bieżąca opieka nad dzieckiem w tym wieku
utrudnia matce podjęcie pracy zarobkowej. Dlatego zasadne było zasądzenie na rzecz małoletniego powoda alimentów
od ojca.
W sprawie o alimenty badaniu podlegają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej, a nie faktycznie
osiągane dochody. Pozwany nie ponosi kosztów mieszkania z rodzicami. Oprócz pracy zarobkowej pracuje w
gospodarstwie rolnym rodziców.
W związku z powyższym, w ocenie sądu, pozwany ma większe od matki dziecka możliwości zarobkowe. Zasadne
było zatem zasądzenie od pozwanego, na rzecz małoletniego syna, kwoty po 500 zł miesięcznie tytułem alimentów.
Kwota ta jest obecnie adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb dziecka, odpowiada też możliwościom zarobkowym
pozwanego.
W pozostałym zakresie usprawiedliwione potrzeby dziecka winna pokryć jego matka. Jest ona osobą zdolną do
pracy zarobkowej, lecz z powodu opieki nad dzieckiem ma utrudnioną możliwość podjęcia pracy. Ustawowa
przedstawicielka może natomiast ponosić koszty finansowe utrzymania dziecka do wysokości otrzymywanego zasiłku
rodzinnego.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 133§1 kro w zw. z art. 135 kro. W konsekwencji
powództwo małoletniej powódki podlegało oddaleniu w pozostałym zakresie.
Rygor natychmiastowej wykonalności co do punktu I wyroku nadano na podstawie art. 333§1 pkt 1 kpc.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc.