INFORMATOR

Rodzaje przemocy wobec dzieci
Przemoc fizyczna – to uŜycie siły,
którego rezultatem są nieprzypadkowe
zranienia, często w miejscach zakrytych
ubraniem. Formy przemocy fizycznej to
przede wszystkim bicie od klapsów
i policzków począwszy, przez bicie pięścią,
przedmiotem, bicie na oślep.
Przemoc emocjonalna – to róŜne
zachowania rodziców lub opiekunów, które
prowadzą zniszczenia pozytywnego obrazu
własnej osoby. Do zachowań tego typu
naleŜą; wyśmiewanie, agresja słowna,
wrogość,
zastraszenie,
wymuszanie,
szykanowanie, wywoływanie poczucia
winy, ignorowanie, odrzucanie, izolowanie,
terroryzowanie, upokarzanie, zmuszanie do
wysiłku
przekraczającego
moŜliwości
dziecka, pozbawianie form kontaktu
potrzebnych do prawidłowego rozwoju
dziecka.
Przemoc seksualna – jest naduŜyciem
przewagi fizycznej lub emocjonalnej wobec
dziecka w celach seksualnych. Obejmuje
róŜnego typu zachowania seksualne wobec
dziecka ( kazirodztwo, gwałt, uwiedzenie ).
Zaniedbywanie
–
chroniczne
długotrwałe
niezaspokajanie
potrzeb
biologicznych
(niewystarczająca
ilość
poŜywienia,
zaniedbanie
higieniczne,
niewłaściwy ubiór ) i psychicznych dziecka
(brak miłości, ciepła, opieki, troski,
pochwały, zachęty lub stymulacji) .
Załącznik nr 3
Jeśli jesteś ofiarą przemocy – zgłoś się
o pomoc do:
Sądu Rejonowego w Będzinie
Prokuratury
Policji 997 ( KP w Czeladzi
tel. 265 17 19 )
Ośrodka Pomocy Społecznej
Komitetu Ochrony Praw Dziecka
tel. (0 prefix 22 – 31-24-29) Warszawa
Poradni rodzinnej
Jeśli masz wątpliwości, nie wiesz co
robić, moŜesz zwrócić się równieŜ
o pomoc do:
Dyrektora
Pedagoga szkolnego
Wychowawcy
Telefon zaufania
Niebieska linia: 0 800 12 00 02
INFORMATOR
O AGRESJI I PRZEMOCY
DLA
WYCHOWAWCÓW
I NAUCZYCIELI
„ Moc i miłość to najwaŜniejsze ze spraw
w Ŝyciu ludzi.
Obie mają jaśniejszą i ciemniejszą stronę.
JeŜeli drugą stroną miłości jest nienawiść
to ciemną stroną mocy jest przemoc”.
Jerzy Mellibruda
PRZERWIJMY ZMOWĘ MILCZENIA
Przemoc w rodzinie to zamierzone
i wykorzystujące przewagę siły działanie
skierowane przeciw członkowi rodziny
naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące
cierpienie i szkody.
ZNĘCANIE SIĘ NAD RODZINĄ
JEST PRZESTĘPSTWEM
( ART.207 K.K)
Czeladź 2007
CHARAKTERYSTYCZNE TYPY REAKCJI
•
•
•
AGRESJA TO:
NAUCZYCIELA NA ZACHOWANIA
skłonność do zachowań agresywnych,
ataku, trudności kontrolowania
negatywnych popędów i impulsów
skierowanych przeciwko innym
ludziom, sytuacjom, poglądom.
AGRESYWNE UCZNIÓW:
Zwykle powstaje jako bezpośredni lub
odroczony skutek frustracji czy
deprywacji, w sytuacji
uniemoŜliwiającej działanie, a takŜe
jako wynik długotrwałej izolacji
społecznej (np. w zakładach karnych),
intoksykacji (zatrucia organizmu
toksynami), presji psychicznej,
zastraszenia, psycho- i fizjomanipulacji,
pozbawienia snu, a nawet błędów
dietetycznych.
Często współwystępuje w sytuacji
grupowej jako działanie imitacyjne
(naśladowcze), będące wyrazem
dostosowania się do wymagań i zasad
obowiązujących np. w grupie
rówieśniczej, subkulturze (takŜe
patologicznej).
Konwencjonalnym sposobem eliminowania
agresji jest stosowanie kary.
Karanie zachowań agresywnych przynosi
często pozorne i krótkotrwałe efekty.
Karana agresja moŜe ulec stłumieniu
i manifestować się w postaci wrogich myśli,
pragnień, wyobraŜeń, skierowanych wobec
przedmiotów agresji, moŜe takŜe ulec
przemieszczaniu.
Długotrwałe tłumienie agresji doprowadza
do zwiększenia poziomu agresywności.
1. „atak na osobę”- nauczyciel nie reaguje
bezpośrednio na zachowanie, które mu przeszkadza,
tylko stara się „spacyfikować” ucznia - np.: „MoŜe
poziom naszej szkoły jest zbyt wysoki dla was”;
2. „agresja nie wprost” - nauczyciel stara się
zapanować nad sobą, aby nie wybuchnąć. Nie
atakuje wprost, korzysta z władzy, jaką daje mu
pełniona funkcja – np.:
„Moi drodzy, widzę, Ŝe bardzo chcecie się wykazać
swoją wiedzą, wyciągnijcie więc karteczki.
Zobaczymy co zapamiętaliście z ostatniej lekcji”;
3. „wycofanie” - nauczyciel stara się zapanować nad
sobą i kontynuować prowadzenie zajęć lub „okazać”
uczniom swoje niezadowolenie bez słów, np.
przeglądając swoje notatki, bądź teŜ patrząc na
uczniów i mówiąc np.: „ Jak nie chcecie się uczyć,
to ja was zmuszała nie będę”, Kto chce brać udział
w lekcji niech podejdzie tu bliŜej”;
4. „od siebie” - nauczyciel informuje uczniów, jakie
emocje powstają w nim, gdy spotyka się z
zachowaniami agresywnym w klasie. Nauczyciel
stara się adresować swoje informacje do
konkretnego zachowania ucznia, np.:
„Andrzej, gdy chodzisz po klasie, przeszkadza mi to
w prowadzeniu lekcji. Usiądź w ławce, wróć na
swoje miejsce”, „Damian widzę, Ŝe moje
upomnienia nie odnoszą Ŝadnego skutku. Zostań po
lekcji, chcę z Tobą porozmawiać. na swoje
miejsce”.
PRZYCZYNY ZACHOWAŃ
AGRESYWNYCH W SZKOLE:
A – czynniki pozaszkolne wynikające z:
- złego funkcjonowania osobowości
ucznia – kłopotów w nauce,
nieumiejętności przystosowania,
- zazdrości w odniesieniu do kolegów
z rodzin lepiej sytuowanych ,
rywalizacja w nauce, zazdrość o oceny
- wadliwego funkcjonowania rodziny
ucznia i jego środowiska pozaszkolnego,
nieodpowiedniego wpływu rodziny,
telewizji i internetu
- niewłaściwego wpływu środowiska
szkolnego- dominacji starszych kolegów
nad młodymi, szpanerstwa, konfliktów
między rówieśnikami
B – czynniki szkolne powstałe na
skutek:
- wadliwego funkcjonowania szkoły – zbyt
duŜej ilości uczniów, hałasu,
anonimowości uczniów, braku
współpracy szkoły z rodziną
- nieprawidłowego funkcjonowania
nauczyciela – braku sprawiedliwości
w ocenianiu, niedostatecznej kontroli
ucznia, tworzenia sytuacji stresowych,
wyśmiewania ucznia
- wadliwie organizowanego procesu
kształcenia – mało urozmaiconych
i przeciąŜonych programów nauczania,
braku zajęć pozalekcyjnych, „nudy”
w szkole