Historia parafii św. Leokadii w Wimerding. Golden

Historia parafii św. Leokadii w Wimerding.
Golden Jubilee Celebration St. Leocadia Church,
Wilmerding, PA. CAP at Orchard Lake.
Roku Pańskiego 1915 — 24-go czerwca, w dolinie w Wilmerding, Pa., została zorganizowana
katolicka, polska parafia Św. Leokdii, do której przysłał Ks. Biskup Canevin, jako założyciela ks. Jana
Wojciechowskiego.
Ks. Wojciechowski z pomocą Stanisława Wyżykowski, Franciszka Gąsior, Jozefa Slaczka, Andrzeja
Wojnar, Władysława Shatlock i Edward Wojnar, wynajął halę w E. Pittsburgh nad F. N. Bank Building,
gdzie się odbyła pierwsza Msza Św. 27-go czerwca, 1915.
W tym czasie parafia zakupiła trzy loty na narożniku Caldwell & Commerce ulicy, na której stały
trzy domy. Jeden dom przerobiono na tymczasowy kościołek i ten uroczyście został poświęcony
21-go czerwca, 1919, którego dokonał Ks. Michał Retka, C.S.
Parafianie sypali szczodre ofiary na spłacenie długu, i tym sposobem zaczęli budowę obecnego
kościoła, szkoły, sali i plebanii.
Nową budowę uroczyście poświęcono 25-go czerwca, 1919 w obecności 13 księży i około 1000
osób. "Basement" podzielono na dwie części, jedna służyła jako kościół, druga jako szkoła.
Uznanie należy sie paniom Zygmunta Tyburska i Anieli Urban, które przyczyniły się do zadbania
o nasz ołtarz i bieliznę do usługi Mszy Św. Panie te zakupiły płótno, z którego uszyły alby i obrusy.
Także dzięki paniom, które zajmowały się szydełkowaniem koronki dla upiększenia kościelnej bielizny.
Do szkoły zapisało się około 200 dzieci pod kierownictwem "Wiel. Sióstr Felicjanek", które do
dziś pracują dla dobra kościoła i ojczyzny. Uczono dwa języki, polski i angielski. Sobotami zaś Wiel.
Siostry uczyły religii w języku polskim w Trafford, Pa., za staraniem Tow. Św. Jana Kantego.
Pierwsze Kościelne towarzystwo Różańca Świętego zostało założone w roku 1920, które do dziś
dnia istnieje i pracuje w sprawach duchownych i materialnych dla Kościoła. Pierwsze prezeski były
Maria Witkowski i Fraciszka Prajsner. Następnie Wiktoria Cwynar były prezeską 28 lat od 1920-1949.
Obecna prezeska Maria Tyburska od 1949 do 1966. Pod jej kierownictwem bractwo to liczy około
150 członkiń, i pracuje dla kościoła, hojne ofiary rocznie są ofiarowane przez bractwo na potrzeby
kościelne.
"Dziewice Maryi" składa sie z panienek, młode te panienki, ile możności starają się postępować
za przykładem matek i trzymają się kościoła, także przy każdej sposobności pomagają parafii. Obecna
1
prezeska, Donna Ellis.
Po 5 latach pobytu w parafii Ks. Jan Wojciechowski został powołany do Everson, Pa., do Parafii Św.
Jozefa. Na jego miejsce naznaczył Ks. Biskup Ks. Jana Pudło, patriotę i wielkiego polskiego mówcę.
Zdobył on sobie serca parafian i Polaków. Dlatego też, kiedy po 5-ciu latach Ks. Pudło zrezygnował,
smutek ogarnął parafian. Wielkie uznanie należy się Ks. J. Pudło za podporę polskości i pracowitość.
Dn. 23 Maja, 1926, zawitał do parafii młody, energiczny kapłan Ks. Antoni Twardy. Na życzenie
parafian i pozwoleniem Ks. Biskupa Boyle, Ks. Twardy i jego komitet: Stanisław Wajs, Leon Elek, Michał Adam, Jan Kukurin, Franciszek Adamik, Maciej Liput, Michał Wyzlanski i Edward Fillar, uradzili
dobudować dwa obszerne piętra, które mieszczą 6 klas szkolnych, sale, plebanię i bibliotekę.
Aktu poświecenia dokonał Ks. Prałat Górzyński przy udziale licznego duchowieństwa i parafian.
Organista był Władysław Podkul. Obecnie jest organistka Pani Aniela Węgrzynek.
Ks. Antoni Twardy kierował parafią przez 28 lat. Kapłan ten pracował mozolnie z pomocą komitetu
i parafian. Przez jego stosowne gospodarstwo i mądre prowadzenie dług został spłacony. Zakupiono
dom dla Wiel. Sióstr, w którym są mieszkania dla 5 sióstr i piękna kaplica.
Fundusz parafii wzrastał rok rocznie. Kiedy mógł sobie odpocząć i cieszyć się z parafianami z
pracy dokonanej, Bóg miał inny zamiar. Powołał go do siebie 22-go czerwca, 1954. Pogrzeb odbył
się 27-go czerwca, w którym udział brał Biskup, i wiele księży, także wierni z sąsiednich kościołów.
Zwłoki złożono na cmentarzu M. B. Częstochowskiej, w McKeesport.
Dnia 18 sierpnia, 1954, zawitał do Parafii Ks. Adam Jurczyk, młody, pełny otuchy i miłego usposobienia, zjednał sobie serca, nie tylko parafian, ale całej okolicy. Za pozwoleniem Ks. Biskupa Wright,
Ks. Jurczyk i jego Komitet: Józef Fillar, Edward Hochlinski, Frank Kończak, Jozef Liput, Edwin Przybyła,
Alex Rutka, Czesław Rymarz i Henryk Węgrzynek, upiększył kościół, odnowił szkołę, odremontował
sale pod kościołem, do której dodał kuchnię.
Ks. Adam chorował przez długi czas, przeżył 4 wielkie operacje. Choć słaby, nie narzekał, pracował do ostatniej chwili. W kwietniu 1964, zakupił obszerny dom naprzeciw szkoły na mieszkanie
dla siebie. Upiększył i to mieszkanie, ale tylko mieszkał w tej plebanii 2 miesiące, gdzie oddał ducha
24 Lutego, 1965.
Smutek wielki ogarnął parafian i całą okolicę. Na pogrzeb przybyło 3 biskupów, 18 prałatów i
108 księży. Okolica Wilmerding nie mogła pomieścić przyjaciół, którzy przybyli z daleka, aby oddać
ostatni szacunek.
Ks. Adam kochał swoich parafian. Na łóżku śmiertelnym wyraził życzenia, aby zwłoki jego spoczywały na cmentarzu Dobrego Pasterza na "górce", aby mógł spoglądać na drogą mu parafię i jego
owce. Odszedł od nas, ale serca i myśli nasze są z nim.
Obecny kierownik, wychowanek naszej parafii — Ks. Stan. Joźwiak objął zarząd parafii 8 marca,
1965. Wiele roboty i przygotowania czekały tego kapłana. W krótkim czasie z pomocą parafian i
komitetu: Stan. Czekaj, Jan Frydrych, Władysław Frydrych, Jozef Filar, Władysław Slączka, Franciszek
Marszałek, Czesław Rymarz i Maria Tyburska, upiększył wstęp do kościoła, przyprawił nowe światła,
2
naprawiano liczne dolegliwości budynkowe, aby przygotować świątynię na uroczyste obchodzenie
50-lecia naszej parafii, Św. Leokadii.
Według nowych praw Kościoła liturgia Mszy Św. przybrała wiele zmian, które obecnie łączą
wiernych z kapłanem w jedno i dają nam sposobność, aby brać udział w odprawianiu Mszy Św. i
rożnych ceremoniach Kościoła.
Polacy w parafii Św. Leokadii, aby utrzymać polskość mają także sposobność korzystać z Mszy
Św. w języku polskim, co środę wieczorem, o godzinie 7-ej.
Z opatrzności Bożej nadarzyła sie piękna okazja obchodzenia 50-lecia naszej parafii w Roku
Milenijnym, gdzie przed obrazem M. B. Częstochowskiej składamy modły o pokój w świecie i
błogosławieństwo parafii. Obraz ten przywieziony z Częstochowy, został ofiarowany parafii przez
Państwo Władysława i Helenę Podkul.
Szkoła nasza obejmuje ośmioletni kurs. Religia zajmuje pierwsze miejsce. Ze zmiana czasu i
narodowości, obecnie nauka prowadzona jest w angielskim języku, podług z ramienia Komisji Edukacyjnej w naszej diecezji.
Ze szkoły naszej wyszło 3 księży, kilkanaście panienek, które służą w klasztorach. Spora liczba
pracuje w rozmaitych szpitalach, jako pielęgniarki. Mamy kilku lekarzy, dentystę, nauczycielki i
nauczycieli. Wyszło kilku inżynierów i kilku piastuje obowiązki polityczne.
Na ostatek należy się wielkie uznanie "Młodzieży Męskiej", którzy służyli i obecnie służą w wojsku
dla dobra kraju. Czy to w powietrzu, na lądzie lub oceanie. Niech ich Bóg błogosławi, aby wrócili
szczęśliwie do nas.
Także należy się wielkie uznanie wszystkim, którzy jakikolwiek sposób przyczynili się do wzrostu i
utrzymania parafii przez 50 lat i jej istnienie.
3
SYLVIA BENYAK