Pojazd wypożyczalni

Sygn. akt V GC 592/15
Uzasadnienie wyroku z dnia 10.06. 2015 r.
Powód (...) Sp. z o.o. w Ś. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 522,75 zł z ustawowymi
odsetkami od dnia wraz z kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej wynajął samochód zastępczy klasy C poszkodowanemu w wyniku wypadku zaistniałego w
dniu 7.01.2015 r. Sprawca szkody był ubezpieczony u pozwanego. Poszkodowany umową cesji z dnia 22.01. 2015
r. przelał wierzytelność z tytułu odszkodowania w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego na rzecz powoda.
Naprawa uszkodzonego pojazdu trwała od dnia 8.01. 2015 r. do dnia 26.01.2015 r. Za wykonaną usługę powód
wystawił fakturę VAT, której termin płatności minął w dniu 10.02. 2015 r. Powód wezwał pozwanego do zapłaty
zakreślając mu 4 dniowy termin do zapłaty.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany wskazał,
iż wypłacił odszkodowania z tytułu kosztów najmu w wysokości 115 zł netto za 5 dni. Wskazał, iż pozwany prowadzi
stały monitoring stawek na rynku lokalnym i stawka powoda jako bardzo wysoka przekraczała stawki średnie, a
poszkodowany bez trudu mógł wynająć pojazd pojazd wg tej stawki poprzez wyszukanie wypożyczalni w przeglądarce
internetowej. Zarzucił też poszkodowanemu wypełnienie dyspozycji przepisu art. 826 § 3 kc. Łącznie pozwany wypłacił
powodowi odszkodowanie w kwocie 707,25 zł brutto za 5 dni najmu.
W odpowiedzi powód podtrzymał swe stanowisko.
Bezsporne w niniejszej sprawie były wszystkie okoliczności naprowadzone w uzasadnieniu pozwu
oraz fakt zapłaty przez pozwanego części kwoty z fv, za wyjątkiem oceny prawnej stawki powoda
w zakresie wysokości odszkodowania i adekwatnego związku przyczynowego :
Sąd oddalił zatem wszystkie wnioski dowodowe na okoliczności niesporne na zasadzie art. 229 i 230 kpc. Poza sporem
było, iż pojazd wynajęty był tej samej klasy C , co pojazd uszkodzony i kwota odszkodowania winna być zapłacona
w kwocie brutto.
Sąd ustalił, co następuje:
Poszkodowany celem zaspokojenia swych potrzeb komunikacyjnych na czas naprawy swego samochodu ( 5 dni )
wynajął pojazd zastępczy po stawce czynszu najmu ustalonej w umowie 246 zł brutto za każdy dzień najmu. dowód:
umowa najmu
Za najem przedmiotowego pojazdu powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT na kwotę 1230 zł brutto.
Dowód: faktura VAT k. 17
Stawki najmu innych wypożyczalni na rynku (...) za analogiczny okres najmu 5 dni dla pojazdów klasy C wynosiły:
115 zł / dzień , 119 zł / dzień, 130 zł/dzień , 130 zł /dzień brutto. ( dowód: wydruki wypożyczalni : (...).auta-rzeszow.pl,
prorent.com, car-rental.pl, merctato-rzeszow.pl k. 44-45. 144-147 )
Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o wskazane powyżej dowody. Sąd
uznał zgromadzone w sprawie dokumenty prywatne za wiarygodne, zwłaszcza cenniki innych podmiotów
wynajmujących pojazdy, jako że powód nie podważył w żaden sposób ich wiarygodności.
Sąd zważył, co następuje:
Legitymacja powoda, który umową cesji nabył wierzytelność z tytułu odszkodowania za najem pojazdu zastępczego
nie była sporna, jak również potrzeba wynajęcia pojazdu na okres 5 dni.
Sporna była stawka.
Obowiązek zwrotu przez pozwanego kosztów najmu pojazdu zastępczego opiera się na regulacji art. 361 § 1 i 2 k.c.,
który stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania
lub zaniechania, z którego szkoda wynikła, a w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub
postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby
osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wynajęcie pojazdu zastępczego pozostawało co do zasady w adekwatnym
związku przyczynowym z kolizją, jako zdarzeniem powodującym szkodę, zaś koszty poniesione z tego tytułu są
jedną z postaci szkody majątkowej. Odnośnie wysokości stawki czynszu najmu pojazdu zastępczego sąd ciężarem jej
dowodzenia obarczył w całości powoda jako nabywcę prawa do odszkodowania . To poszkodowany w procesie dowodzi
wszystkich przesłanek odpowiedzialności deliktowej gwarancyjnej pozwanego, tj. wysokości szkody i normalnego
związku przyczynowego. Nie zmienia tego rozkładu ciężaru dowodu nakaz ustawowy w przepisach ubezpieczeniowych
art. 15 i 16 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej, że postępowanie likwidacyjne, w tym wysokość odszkodowania
przeprowadza i ustala ubezpieczyciel. Tenże je przeprowadził i ustalił swą odpowiedzialność po stawce 141,45 zł brutto
jako średniej rynkowej. Zarzucił przy tym zawyżenie stawki powoda w stosunku do innych stawek, co potwierdził
rachunek matematyczny, tj. stosunek procentowy stawki powoda do stawki pozwanego , przyjętej jako średnia ( 57,5
% ). Z tej m.in. przyczyny doszło do procesu cywilnego, w którym to już powód zgodnie z obowiązującą w tym procesie
zasadą art. 6 kc winien był dowodzić, że jego stawka mieściła się w stawkach rynkowych innych wynajmujących na
rynku lokalnym, nie przekraczając ich rażąco ( por. SN II CSK 257/09, III CZP 49/05, II CKN 534/97 ). Powód
wykazał się w tym przedmiocie całkowitą biernością , tymczasem kwestię te można było i należało dowodzić w procesie
wszelkimi środkami dowodowymi, zwłaszcza opinią biegłego, który obiektywnie i kompleksowo ustaliłby stawki
obowiązujące na rynku lokalnym. Sąd dysponował w sprawie jedynie materiałem dowodowym przedłożonym przez
pozwanego, z którego wynikały stawki od 119 zł do 130 zł brutto, a wiec nawet niższe, niż przyjął sam pozwany w swej
decyzji o częściowej wypłacie odszkodowania. Z uwagi na brak jakiegokolwiek przeciwnego materiału dowodowego
pozwalającego na ustalenie, czy stawka zastosowana przez powoda jako mieszcząca się w przedziale stawek innych
podmiotów wynajmujących pojazdy, stanowiąc koszt celowy i niezbędny najmu pojazdu mieściła się w granicach
adekwatnego związku przyczynowego między zdarzeniem szkodowym a szkodą sąd przyjął stawkę zastosowaną przez
pozwanego 141,50 zł brutto przy niespornym okresie niezbędnego najmu pojazdu 5dni, co dało kwotę należnego
odszkodowania 707,25 zł brutto, które to zostało w całości przez pozwanego zapłacone. Sąd nie podziela przy tym
poglądu pozwanego, iż poszkodowany z rażącego niedbalstwa przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody, skoro
nie poszukał wypożyczalni tańszej . Nie jest to bowiem kwestia zwiększenia rozmiarów szkody na podst. art. 826 §
3 kc, lecz brak normalnego związku przyczynowego w zakresie wysokości najmu po stawce rażąco przekraczającej
stawkę średnią.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 k.p.c. w zw.z art. 98 kpc. N koszty po stronie pozwanej złożyły
się : minimalne koszty wynagrodzenia radcowskiego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.