Bóbrka kotłownia opis
Transkrypt
Bóbrka kotłownia opis
Spis zawartości Strona tytułowa nr 1 Spis zawartości nr 2 Wstęp – dane ogólne nr 3 Opis techniczny nr 4-13 Informacja BIOS nr 14 Obliczenia nr 15-19 Zastawienie materiałów nr 20-22 Warunki przyłączenia do sieci gazowej nr 23-26 Rysunki : Schemat technologiczny kotłowni rys. nr 1 S Instalacja centralnego ogrzewania – rzut piwnic rys. nr 2 S Instalacja centralnego ogrzewania rzut parteru rys. nr 3 S Rozwinięcie instalacji centralnego ogrzewania rys. nr 4 S Instalacja gazowa – rzut piwnic rys. nr 5 S Aksonometria instalacji gazowej rys. nr 6 S 2 1.0. Wstęp. 1.1. Dane ogólne. Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlano-wykonawczy przebudowy zużytej technicznie kotłowni opalanej gazem ziemnym na projektowaną kotłownię opalaną gazem ziemnym , projekt budowlano wykonawczy instalacji centralnego ogrzewania i instalacji gazowej w budynku pod nazwą Dom Łukaszewicza zlokalizowany w gminie Chorkówka , Bobrka Dz. nr ewidencyjny 1157/22. 1.2. Podstawa opracowania. Niniejszą dokumentację opracowano na podstawie: - umowy z Inwestorem - inwentaryzacji pomieszczenia kotłowni . 1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30.07.2001r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe /Dz.U. Nr 97 poz. 1055 z dnia 11.09.2001r. 2. Warunki techniczne wykonania i odbioru gazociągów gazociągów i urządzeń gazowniczych stalowych o MOP ≤ 5 bar obowiązujące w KOSD Sp. z o.o. w Tarnowie – Tarnów, październik 2007r. 3. Ustawa z dnia 7-07-1994 Prawo Budowlane – tj. Dz. U. nr 207 poz. 2016 z późniejszymi zmianami. 4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 03-07-2003 w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego – Dz. U. nr 120 z dnia 10-07-2003, 5. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12-04-2002 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Dz. U. nr 75 z dnia 15-06-2002 poz. 690. 6. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003 r. – w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych ( Dz.U. nr 47/2003 – poz. 401 ). 7. Pomiary w terenie. 1.3. Normy, przepisy, literatura. a) Ciepłownictwo - Zbiór Norm. b) Dane techniczne urządzeń. 1.4. Dane charakterystyczne. - zapotrzebowanie ciepła dla celów grzewczych: 26,4 kW - moc cieplna kotłowni: 28,0 kW - parametry medium grzejnego: woda - zapotrzebowanie gazu 70/500C 3,6 m3/h -lokalizacja kotłowni: w istniejącym pomieszczeniu kotłowni . 3 2.0. Opis techniczny. 2.1. Stan istniejący. Budynek pod nazwą Dom Łukaszewicza zlokalizowany w gminie Chorkówka , Bobrka Dz. nr ewidencyjny 1157/22. zaopatrywany jest w ciepło z istniejącej kotłowni opalanej gazem ziemnym zlokalizowanej w piwnicy budynku . Ze względu na zużycie techniczne istniejącego kotła projektuje się nową kotłownię opalaną gazem ziemnym Modernizacja kotłowni obejmować będzie: - demontaż istniejącego kotła gazowego żeliwnego o mocy 28kW szt. 1 - demontaż istniejącego naczynia wzbiorczego szt. 1 - demontaż istniejącej armatury wraz z orurowaniem w obrębie kotłowni - demontaż istniejącej instalacji gazowej - demontaż istniejącego czopucha Instalacja centralnego ogrzewania w istniejącym budynku pracuje w zamkniętym obiegu wymuszonym pompą obiegową . W budynku zamontowane są grzejniki żeliwne członowe. W związku ze zużyciem technicznym instalacji c.o. przewiduje się demontaż istniejących rurociągów i grzejników centralnego ogrzewania. 2.2. Stan projektowany Dla zabezpieczenia zapotrzebowania mocy cieplnej na cele grzewcze c.o. dobrano kocioł wodny żeliwny Buderus G-144 o mocy cieplnej 28 kW , opalany gazem ziemnym, o następującej charakterystyce: - moc znamionowa 28kW 151 kg - ciężar - pojemność wody 13 dm3 - temperatura spalin 89 0 C - zużycie gazu 3,2 m3/h 2.3. Opis kotłowni. Kotłownia opalana gazem ziemnym zlokalizowana jest w piwnicy budynku - ustawienie kotła na projektowanym cokoliku betonowym o wysokości 0,07 m nad posadzką. Praca kotła w systemie zamkniętym z zabezpieczeniem zgodnie z PN-91/B-02414 - naczynie wzbiorcze przeponowe Reflex typ NG-80 - zawór bezpieczeństwa SYR typ 1915 Dn 15, nastaw 0,25 MPa - rura wzbiorcza φ 28x1,5mm. Wymuszenie obiegu czynnika grzewczego w obiegu sprzęgło hydrauliczne-kocioł projektowaną pompą obiegową: typ 25 POe 40C o następującej charakterystyce V = 2,0m3/h , H= 0,01 MPa. producent Leszczyńska Fabryka Pomp. Wymuszenie obiegu czynnika grzewczego w instalacji c.o. projektowaną pompą obiegową: typ 25 POe 60C o następującej charakterystyce V = 1,4m3/h , H= 0,04 MPa. producent Leszczyńska Fabryka Pomp. Do sterowania i programowania pracy kotła c.o. zastosowano sterownik R 2107 (obieg pompowy , sterownik pogodowy) 4 Lokalizacja kotła, naczynia wzbiorczego i pomp zgodnie z rysunkiem rzutu poziomego. Napełnianie i uzupełnianie zładu odbywać się będzie wodą uzdatnioną. 2.4. Rurociągi i armatura. Przewody w kotłowni prowadzić pod sufitem . Należy zapewnić odpowiednie przymocowanie przewodów do przegród budowlanych. Rurociągi w kotłowni wykonać z rur miedzianych twardych łączonych poprzez lutowanie Kompensacja wydłużeń - na załamaniach trasy. Do mocowania rur miedzianych powinny być używane uchwyty z tworzyw sztucznych, obejmy z miedzi lub jej stopów. W przypadku stosowania uchwytów stalowych, pomiędzy obejmą stalową, a przewodem miedzianym należy umieścić na całym obwodzie przekładkę ochronną z gumy lub taśmy z miękkiego PVC. Przy montażu rur miedzianych należy stosować materiały jednorodne tzn. miedź i jej stopy. W przypadku, jeśli niemożliwe jest uniknięcie rozwiązania mieszanego, należy bezwzględnie przestrzegać następujących wskazań: niedopuszczalny jest metaliczny styk miedzi ze stalą niestopową oraz niestopową ocynkowaną, dopuszczalny jest metaliczny styk stali austenitycznej chromoniklowej z miedzią i jej stopami. Rury miedziane nie wymagają żadnych dodatkowych zabezpieczeń antykorozyjnych. W miejscach przeprowadzenia rur przez przegrody budowlane powinny być zamontowane tuleje o 1 cm dłuższe niż grubość przegrody. Tuleje wykonać z rur o jedną dymensję większych od odpowiadającej im średnicy rury instalacyjnej. Na końcach rurociągów zasilającego i powrotnego, zamontować odpowietrzniki automatyczne z zaworami odcinającymi. Jako armaturę odcinającą zastosowano zawory kulowe i zasuwy mosiężne . Prowadzenie przewodów ze spadkiem 0,5 % w sposób umożliwiający odpowietrzenia i spusty. 2.5. Opalanie kotła Opalanie kotła gazem ziemnym GZ50 palnikiem inżektorowym. 2.6. Odprowadzenie spalin. Odprowadzenie spalin z kotła włączyć do istniejącego czopucha kanałami spalinowymi Dn160mm do istniejącego komina φ160mm H=8,0m . Z dolnej części przewodu kominowego należy wykonać odprowadzenie skroplin przewodem φ 15 mm . Skropliny te będą neutralizowane neutralizatorze skroplin typ NSK15L o pojemności 15dm3 i odprowadzane do kanalizacji . 2.7. Wentylacja kotłowni. ( dobrano zgodnie z normą) a) Nawiew: kanałem wentylacyjnym z kratką wentylacji nawiewnej (niezamykana) o wymiarach 325x125mm zamontowana na wys. 0.3m od posadzki . b) Wywiew: kanał wywiewny 0,14x 0,14 m szt.1 (w istniejący przewód wentylacyjny ). 5 2.8. Zabezpieczenie antykorozyjne. Nie przewiduje się. 2.9. Izolacja ciepłochronna. Wszystkie przewody instalacji c.o. w piwnicy należy zaizolować izolacją termiczną typu Thermaflex grubość izolacji minimum 20mm. 3.0. Próby i odbiory. 3.1. Próba na zimno. Po wykonaniu orurowania kotłowni całość ( bez kotła ) należy poddać próbie na szczelność na ciśnienie 0,4MPa. Próba nie może wykazać spadku ciśnienia, po próbie ciśnieniowej należy dokładnie przepłukać instalację c.o. w budynku, (przed włączeniem kotłowni w obieg instalacji c.o.). 3.2. Próba na gorąco. Ruch regulacyjny i próba na gorąco powinna być przeprowadzona komisyjnie z udziałem przedstawicieli BHP, przyszłego użytkownika, inspektora nadzoru i kierownika budowy. Ruch regulacyjny i próbę na gorąco uznaje się za dokonane jeżeli uzyskano założone w projekcie parametry i sporządzono protokół z komisyjnego przeglądu po 72 godzinach ruchu próbnego. Po komisyjnym stwierdzeniu dokonania próby na gorąco, prawidłowej pracy kotła i wszystkich urządzeń w kotłowni stwierdzeniu uzyskania założonych w projekcie parametrów kotłownię można przekazać do eksploatacji. Po przekazaniu do eksploatacji należy zaprogramować regulator do sterowania pracą kotła i pomp obiegowych . Regulator pozwala także na zaprogramowanie pracy kotła w okresach miesięcznych z uwzględnieniem dni roboczych, świątecznych itp. Kotłownia podlega jednorazowemu odbiorowi przez UDT 4.0 Instalacja centralnego ogrzewania Zaprojektowano instalację centralnego ogrzewania o parametrach pracy 70/550C z rozdziałem dolnym . Instalacja centralnego ogrzewania pracować będzie w układzie zamkniętym, ciśnienie statyczne w instalacji co wynosi 1,0 bara. Przewody instalacji centralnego ogrzewania należy prowadzić po ścianach na podłogą parteru. Należy zapewnić odpowiednie przymocowanie przewodów do przegród budowlanych. Instalacje należy wykonać z systemu instalacyjnego bazującego na rurach stalowych zaprasowywanych jednostronnie ocynkowanych Sanhatherm lub z rur miedzianych twardych łączonych na zaprasowywanie. 6 Grzejniki Zaprojektowano ze względu na charakter pomieszczeń grzejniki firmy Radson Delta laserline. Są to grzejniki stalowe kolumnowe z wbudowanym zaworem termostatycznym. Grzejniki są dolnozasilane. Kolory grzejników ustalić z architektem wnętrz. Grzejniki dolno zasilane z wbudowanym zaworem termostatycznym wyposażyć w głowice termostatyczne firmy Danfoss. Grzejniki dolno zasilane wyposażyć w zespół zaworowy pod grzejnikowy firmy Oventrop Multiflex. 7 4.1 Regulacja instalacji centralnego ogrzewania Regulacja instalacji następuje za pomocą termostatycznych zaworów grzejnikowych z podwójną regulacją. Zawór taki eliminuje stosowanie przy grzejnikowej kryzy dławiącej i umożliwia regulację instalacji c.o. bez spuszczania wody. Regulacja I stopnia następuje przez ustawienie nastawy, odpowiedniej wersji zaworu podanej na rysunku rozwinięcia instalacji c.o. nad symbolem zaworu grzejnikowego. Po wykonaniu regulacji wstępnej (pierwszego stopnia) w zaworze grzejnikowym montujemy głowicę termostatyczną, która steruje temperaturą w pomieszczeniu. Żądaną temperaturę ustawia się pokrętłem głowicy, na którym naniesiona jest skala regulacji. Regulację wykonać po kilkakrotnym przepłukaniu instalacji. 4.2 Próby i odbiory Próby szczelności Próbę szczelności przeprowadzić dla samej instalacji centralnego ogrzewania bez kotłowni. Przed przystąpieniem do badania należy instalację podlegającą próbie kilkakrotnie skutecznie przepłukać wodą z instalacji wodociągowej. Na 24 godziny przed rozpoczęciem badania szczelności instalacja powinna być napełniona wodą zimną (zaleca się wodę uzdatnioną w części c.o.) i dokładnie odpowietrzona. W tym okresie należy dokonać starannego przeglądu wszystkich elementów oraz skontrolować szczelność połączeń przy ciśnieniu statycznym słupa wody w instalacji. Po stwierdzeniu gotowości zładu do podjęcia badania szczelności należy odłączyć instalację w kotłowni zamykając zawory na kolektorach zasilania i powrotu, i następnie podnieść ciśnienie w instalacji c.o. za pomocą pompy ręcznej tłokowej, podłączonej w najniższym jej punkcie. Ciśnienie próbne: 0,6 MPa. Pompa musi być 8 wyposażona w zbiornik wody, zawory odcinające, zawór zwrotny i spustowy oraz cechowany manometr tarczowy o zakresie o 50% większym od ciśnienia próbnego i działce elementarnej: 0,01 MPa. Wynik próby należy uznać za pozytywny, jeżeli w ciągu 20 minut manometr nie wykaże spadku ciśnienia oraz nie stwierdzono przecieków ani kropelek rosy szczególnie na połączeniach. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku próby na zimno należy przeprowadzić próbę na gorąco, po uruchomieniu kotła, w miarę możliwości przy najwyższych parametrach roboczych czynnika grzewczego, lecz nie przekraczających parametrów obliczeniowych. Wyniki badania szczelności należy uznać za pozytywne, jeżeli w ciągu 20 minut manometr nie wykaże spadku ciśnienia oraz nie stwierdzono przecieków na połączeniach. Po napełnieniu instalacji c.o. wodą nie należy jej opróżniać, z wyjątkiem przypadków, gdy zachodzi konieczność dokonania naprawy. W takich sytuacjach dopuszcza się opróżnianie instalacji c.o. tylko na okres niezbędny do wykonania tych prac Po uzyskaniu pozytywnego wyniku próby ciśnieniowej i dokładnym przepłukaniu instalacji, należy wykonać próbę na gorąco przy parametrach normalnej pracy w czasie 72 godzin. Instalację uważa się za szczelną, jeżeli manometr w czasie trwania próby nie wykaże spadku ciśnienia. Całość obliczeń ogrzewania oparto o program do obliczeń i doboru Instal-therm 4.12 HCR firmy Instalsoft. 4.3 Uwaga ogólna. Całość robót instalacyjnych należy wykonać zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych cz. II - Instalacje sanitarne i przemysłowe”. 4.4. Roboty budowlane Adaptacja pomieszczenia kotłowni polegać będzie na: - wyrównaniu istniejącej posadzki w pomieszczeniu kotłowni- wylewka gr. 4cm . - ułożeniu płytek na posadce i ścianach kotłowni do wysokości 2,2m - zamontowanie kratki wentylacyjnej wywiewnej i nawiewnej - zamontowaniu drzwi do kotłowni - stalowe EI 30 o odporności ogniowej 0,5 godziny. Otwierane na zewnątrz pomieszczenia kotłowni z zamknięciem bezklamkowym na zatrzask pod naciskiem. - Ściany w kotłowni pomalować dwukrotnie farbą emulsyjną koloru białego - wykonanie nowego oświetlenia w kotłowni oraz podłączenie pomp ‘ 9 5.0 Instalacja gazowa 5.1. Wymagania jakościowe dotyczące materiałów. Materiały podstawowe. Rury stalowe przewodowe stosowane do budowy instalacji gazowej powinny być wykonane bez szwu (S) o gatunku stali nie gorszym niż P265. • Dla średnic zewnętrznych mniejszych od DN25 (33,7mm) należy stosować rury stalowe wg normy PN-EN 10216 „ Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych”. • Dla średnic zewnętrznych większych lub równych DN25 (33,7mm) ) należy stosować rury stalowe wg normy PN-EN 10208-2+AC „ Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych” Grubości ścianek rur i łączników powinny być stosowane zgodne z normą PN - EN 12007-1:2004. „Systemy dostawy gazu – Gazociągi o maksymalnym ciśnieniu. roboczym do 16 bar włącznie – Część 3: Szczegółowe zalecenia funkcjonalne dotyczące stali”. Minimalna grubość ścianki rury przewodowej przy spawaniu (metodą 111) wynosi 3,2mm, natomiast przy spawaniu (metodą 141) grubość ścianki nie mniejsza niż 2,6mm. Kształtki stalowe (tj. kolana hamburskie, trójniki, zwężki redukcyjne) należy stosować wg normy PN-EN 10253-1:2006 „Kształtki stalowe do przyspawania doczołowego”. Parametry mechaniczne elementów kształtnych (gatunek stali, grubość ścianki) powinny odpowiadać właściwością materiałowym rur przewodowych. Wszystkie materiały użyte do budowy instalacji gazowej rury przewodowe, kształtki stalowe muszą posiadać świadectwa odbioru wg PN-EN 10204 „Wyroby metalowe – Rodzaje dokumentów kontroli”. Materiały dodatkowe. a. Technologia łączenia rur i kształtek oraz użyte materiały dodatkowe (elektrody, drut spawalniczy) powinny zapewniać wytrzymałość połączeń równą wytrzymałości materiałów podstawowych. b. Łączenie rur i kształtek stalowych powinno być wykonane wyłącznie za pomocą spawania elektrycznego. c. Dobór materiałów dodatkowych do spawania powinien być przeprowadzony w oparciu o wymagania określone w normie PN-EN 12732:2004 pkt. 5. d. Wszystkie materiały dodatkowe do spawania użyte do budowy gazociągów lub urządzeń gazowniczych powinny posiadać świadectwo odbioru 2.2 wg PN-EN 10204. 5.2. Technologia spajania. Połączenia spawane elementów układów rurowych i urządzeń gazowniczych należy wykonać wg wymagań określonych w normie PN-EN 12732 „System dostawy gazu. Spawanie stalowych układów rurowych. Wymagania funkcjonalne” a w szczególności: • dopuszcza się spawanie elektryczne: - spawanie łukowe elektrodą otuloną (metoda nr 111) - spawanie łukowe w osłonie gazów (metoda 141) - spawanie łukowe metodą łączoną (111/141) • kategoria wymagań jakościowych A i B 10 5.3. Personel spawalniczy a. Spawacze wytypowani przez Wykonawcę do spawania rurociągów i/lub konstrukcji stalowych powinni posiadać uprawnienia wg PN-EN 287-1. b. Na Wykonawcy spoczywa obowiązek przedstawienia do uznania służbom spawalniczym Inwestora listę przewidzianych do wykonania zadania spawaczy wraz z zakresem i terminem ważności uprawnień lub kserokopii świadectw egzaminów spawaczy. 5.4. Wykonywanie prac spawalniczych. a. b. c. d. e. f. Wszystkie czynności obejmujące wykonanie złączy spawanych, (przygotowanie krawędzi, centrowanie, wykonanie spoin sczepnych, podgrzewanie wstępne, rodzaj i czas usunięcia centrownika, rodzaj materiałów dodatkowych i gazów osłonowych, obróbka cieplna i inne) powinny być wykonywane zgodne z zatwierdzoną instrukcją technologiczną spawania WPS Wytwórcy. Łączenie odcinków rurowych oraz kształtek należy wykonywać zgodnie z wymaganiami norm PN-EN 12732:2004. Dotyczy to przede wszystkim rodzaju złączy, minimalnych długości odcinków oraz sposobu dopasowywania odcinków o różnej grubości ścianek. Nie dopuszcza się dopasowywania odcinków ze stali obrabianych termomechanicznie oraz ulepszanych cieplnie poprzez nagrzewanie i obróbkę plastyczną W przypadkach gdy występuje przesunięcie krawędzi poza zakresem tolerancji określonym w załączniku C normy PN-EN 12732:2004 zaleca się stosowanie kształtek przejściowych. Preferowane jest ciecie na wymiar i ukosowanie brzegów rur za pomocą obróbki mechanicznej. Dopuszcza się ciecie tlenowe, krawędzie po cięciu termicznym należy wyszlifować na głębokość 1mm na całym obwodzie rury. Złącza spawane nie spełniające warunków akceptacji należy naprawić w oparciu o instrukcję technologiczna spawania dotyczącą naprawy spoiny. Dopuszcza się wykonanie jednej naprawy złącza spawanego. 5.5. Znakowanie i certyfikaty. Na wszystkie elementy służące do wykonania instalacji gazowej /tj. rury, kształtki, zawory, itp./ wykonawca powinien posiadać atest lub świadectwo dopuszczenia do stosowania w gazownictwie. Zgodność produkowanych rur, kształtek, zaworów z wymaganiami aktualnie obowiązujących norm powinna być potwierdzona certyfikatami zgodności w rozumieniu ustawy o badaniach i certyfikacji. Każdą partię rur, kształtek, zaworów uznaną za zgodną z obowiązującymi normami Producent powinien potwierdzić deklaracją zgodności według wymagań PN-EN ISO/IEC 17050-1:2005 podając niezbędne dane identyfikacyjne. Rury stalowe: Gazociągi stalowe powinny być wykonane z rur przewodowych stalowych dla mediów palnych i odpowiadać normie PN-EN. Rury stalowe użyte do wykonania przyłącza powinny być cechowane i zawierać następujące dane: 11 nazwa lub znak wytwórcy rur (X) numer normy i jej arkusza gatunek stali rodzaj rur średnica zewnętrzna x grubość ścianki Przykład oznaczenia X-PN-EN 10208-2 +AC L290NB 42,4x4,0 6.0. Wytyczne realizacji wewnętrznej instalacji gazowej. Projektowaną wewnętrzną instalację gazową wykonać od projektowanego punktu redukcyjno-pomiarowego. Połączenie poszczególnych odcinków rur stalowych należy wykonać poprzez spawanie. Przewody gazowe prowadzić nad tynkiem w odległości 2cm od ścian lub pod tynkiem w specjalnych bruzdach wypełnionych chudą zaprawą cementową. Natomiast w piwnicach i kotłowniach wyłącznie po wierzchu ścian w odległości 3cm. mocowane uchwytami na odcinkach pionowych co 2,5m, a na odcinkach poziomych co 1,5m. Zaprawy gipsowe i wapienne są niedopuszczalne! Przewody gazowe należy prowadzić od innych instalacji wewnętrznych w następujących odległościach: od poziomych przewodów centralnego ogrzewania 15cm od równoległych i pionowych przewodów wod-kan i c.o. 10cm od równoległych pionowych i poziomych przewodów telekom. 20cm od nieszczelnych puszek instalacji elektrycznej 10cm od elektrycznych urządzeń iskrzących 60cm Armaturę odcinającą (posiadającą znak jakości „B”) oraz inne elementy wyposażenia instalacji, należy tak sytuować, aby zapewnić ich łatwy dostęp. Po wykonaniu prób szczelności, instalację należy zabezpieczyć przed korozją, nakładając pokrycie malarskie A1-L-A0 wg normy BN-76/8976-05 w kolorze żółtym. Prowadzenie instalacji, średnice oraz usytuowanie przyborów gazowych pokazano na rzucie budynku i rozwinięciu aksonometrycznym instalacji. Całość robót instalacyjnych należy wykonać zgodnie z postanowieniem rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14.12.94r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. Nr 15 z lutego 1999r./. 6.1. Przybory gazowe. Przewiduje się podłączenie przyborów gazowych odpowiadających wymogom Zarz. Gł. Insp. Gosp. Energ. z dnia 20.VII. 1984r. / M.P. Nr 20 / 84 poz. 139 w sprawie uzgodnienia, produkcji i importu urządzeń energetycznych oraz nabycia za granicą licencji na ich produkcję posiadających znak „B”. Wszystkie przybory gazowe winny być połączone z instalacją na sztywno przy pomocy dwuzłączki. Przed każdym przyborem gazowym zainstalować kurek gazowy kulowy. Zamontowane urządzenia gazowe powinny odpowiadać warunkom normy PN-86/M-40303. Do instalacji w budynku projektuje się podłączenie niżej wymienionych przyborów gazowych, które powinny posiadać oznaczenia znaków stwierdzających uzyskanie atestu energetycznego oraz świadectwa kwalifikacji i znak bezpieczeństwa „B”.: 12 - kocioł gazowy atestowany Razem: – 3,6 [m3/h] – 1 szt. ( projektowany) 3,6 [m3/h] 6.2. Odprowadzenie spalin i wentylacja. Przewody spalinowe i wentylacyjne wykonać wg PN-B-02431-1 Kotłownie wbudowane na paliwa gazowe o gęstości względnej mniejszej niż 1 oraz projektu kotłowni. W projekcie kotłowni wyszczególniono, kanały nawiewne i kanały wywiewne Urządzenia gazowe wyposażone w odprowadzenie spalin należy połączyć na stałe z przewodem spalinowym. Połączenie powinno spełniać wymogi Rozdziału 5 wyżej wymienionego rozporządzenia MGPiB z 14.12.1994r. Sprawność przewodu kominowego powinna być potwierdzona pozytywną opinią kominiarską. 6.3. Próba szczelności instalacji. Dla instalacji gazowej od punktu redukcyjno-pomiarowego do budynku wykonać próbę szczelności , sprężonym powietrzem pod ciśnieniem 0,4 MPa przez okres 1 godziny. Wynik próby uznaje się za pozytywny, gdy spadek ciśnienia jest mniejszy niż 4 kPa. Do pomiaru ciśnienia próby należy użyć manometru o dokładności nie mniejszej niż 0,6% . Z przeprowadzonych prób i badań należy sporządzić protokoły, próbę szczelności przeprowadzi wykonawca przy udziale Inwestora i przedstawiciela Zakładu Gazowniczego w Jaśle. Otwarcia dopływu gazu dokonuje tylko dostawca gazu. 13 7.0. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego dla opracowania PLANU B I O Z (na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. Dz. U. Nr 120 z dnia 10 lipca 2003 r. poz. 1126) 1. Zakres robót dla zamierzonego zadania inwestycyjnego do uwzględnienia w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia obejmuje: - wykonanie instalacji orurowania kotłowni - prace na wysokości do 2,2 m nad poziomem posadzki. - wykonanie izolacji antykorozyjnej (malowanie) i izolacji termicznej – prace na wysokości jw. 2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych: - istniejący budynek 3. Wskazanie elementów zagospodarowania, które mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi: - wykonanie orurowania kotłowni , instalacji c.o. instalacji gazowej Wskazanie przewidywanych zagrożeń podczas realizacji robót budowlanych, skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas ich występowania: -Zagrożenie wybuchowe gazu ziemnego w przypadku prowadzenia robót gazoniebezpiecznych. - Porażenie prądem elektrycznym – w przypadku uszkodzenia używanych narzędzi zasilanych prądem elektrycznym Czas występowania: od chwili powstania uszkodzenia do momentu jego usunięcia. - Zatrucia, poparzenia – przy pracy z materiałami łatwopalnymi i szkodliwymi (farby, rozpuszczalniki). Czas występowania zagrożenia: podczas wykonywania robót malarskich. - Prace prowadzone na wysokości powyżej 2,2 m nad poziomem terenu. Czasokres prac prowadzonych na wysokości jw. 5. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających niebezpieczeństwom w trakcie wykonywania robót budowlanych w strefach szczególnego zagrożenia zdrowia lub w ich sąsiedztwie: Podczas wykonywania robót budowlano – montażowych należy stosować się do przywołanych w projekcie przypisów oraz przestrzegać zasad BHP. 6. Wskazanie zapewnienia sprawnej komunikacji dla potrzeb ewakuacji w przypadku pożaru, awarii i innych zagrożeń: - Dla celów ewakuacji przewiduje się wykorzystanie istniejących ciągów komunikacyjnych budynku . Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Plan BIOZ), sporządzony przez Wykonawcę robót winien spełniać wymagania Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 06. 02. 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47 z dnia 9.03.2003 r.) 4. OPRACOWAŁ: 14 Jan Skrzyszowski 8.0. Obliczenia. 8.1. Zestawienie zapotrzebowania ciepła, dobór kotła zapotrzebowanie ciepła dla celów grzewczych wynosi: - budynek inst. c.o. 26,4 kW Dla zabezpieczenia zapotrzebowania mocy cieplnej na cele grzewcze c.o. dobrano kocioł wodny żeliwny Buderus G-144 o mocy cieplnej 28 kW , opalany gazem ziemnym, o następującej charakterystyce: - moc znamionowa 28kW 151 kg - ciężar - pojemność wody 13 dm3 - temperatura spalin 89 0 C - zużycie gazu 3,2 m3/h 8.2. Dobór pomp obiegowych w układzie c.o. Wymagana wydajność pompy. V = (26400 x 0.86/ 20 x 971.83) x 1.15 = 1,4 m3/h. Dobrano elektroniczną pompę obiegową typ 25POe60C, N= 90W, H=4,0 m. sł.w. V = 1,4 m3/h; szt. 1, m= 3,0 kg 8.3. Odprowadzenie spalin. Komin DN160, H=8m (istniejący pozostaje bez zmian) 8.4. Wentylacja grawitacyjna. wentylacja nawiewna. Wymagana powierzchnia otworów nawiewnych: Fn = 5 x28= 140 cm2 Dla kotła o mocy do 30kW powinien być otwór wentylacyjny nie mniejszy niż 200cm2 Dobrano kratkę wentylacyjną STW 325x125 o powierzchni efektywnej 0,026m 2 którą należy zamontować w drzwiach zewnętrznych , tak aby spód kratki był na wysokości 30cm od posadzki. a) b) wentylacja wywiewna. Wymagana powierzchnia otworów wywiewnych. Fw = 0.5 Fn Fw = 0.5 x 710 = 355 cm2. kanał wywiewny istniejący 14x14cm szt1 o przekroju 0,02m2 9. Dobór zaworu bezpieczeństwa 9.1 URZĄDZENE CIEŚNIENIOWE: Kocioł wodny typ: Buderus 15 Ciśnienie robocze P1 = 0,25 MPa ; N[kW] 28 – max moc kotła td = 90o C 9.2. PODSTAWA OBLICZEŃ : WARUNKI TECHNICZNE DOZORU TECHNICZNEGO DT- LIC- 90 KW/04 pkt. 1.2 ------------------------ 2.1 m1 = 5,03 x άcx A √ (p1 – p2) x φ1 - przepustowość [kg/h] cieczy ------------------------ m1 = 5,03 x άcx A √ (p1 – p2) x φ1 ------------------------ A= 1204/ 5,03 x 0,25x √ 0,25 x 826,5 p1= 0,25 MPa ; p2 = 0 ; άc = 0,25 φ1 = 826,5 kg/m3 A=66,6 mm2 d=9,2 mm Dobrano membramowy zawór bezpieczeństwa SYR typ 1915 Dn 1/2” do=12 mm. Dobór rury wzbiorczej d= 0,7 √Vu Rura wzbiorcza 1” 10.0.Dobór naczynia wzbiorczego.. d=0,7√ 55,6 d=5,21 mm Vu= 1,1xVxdVxq Vu=1,1x0,7x826,5x0,034 Vu=21,7dm3 Vc= Vu x pmax+0,1/pmax-p Vc=21,7x0,20+0.1/0.20-0,1 Vc= 65,1dm3 Dobrano naczynie wzbiorcze przeponowe typ Reflex NG-80 D=480mm, H=538mm R1” 16