D - Sąd Rejonowy dla Łodzi

Sygnatura akt II C 346/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 sierpnia 2015 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący S.S.R. K. T.
Protokolant staż. K. I.
po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2015 roku w Łodzi
sprawy w powództwa (...) Spółki Akcyjnej w L.
przeciwko P. N.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.454,58 zł (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt cztery złote
pięćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 28 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty;
2. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 276 (dwieście siedemdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów
procesu.
Sygnatura akt II C 346/15
UZASADNIENIE
W pozwie złożonym w dniu 30 marca 2015 roku (data złożenia w placówce pocztowej), powódka (...) Spółka Akcyjna
w L. reprezentowana przez pełnomocnika w osobie pracownika, domagała się zasądzenia od pozwanego P. N. kwoty
1.454,58 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty, w związku z pobieraniem przez
pozwanego energii elektrycznej z zastosowaniem samodzielnie wykonanej instalacji umożliwiającej korzystanie z
energii z zafałszowaniem pomiaru zużycia energii i bez umowy, a także zasądzenia kosztów procesu obejmujących
opłatę od pozwu- 73 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa- 17 zł oraz koszt poświadczenia dokumentu przez
notariusza- 6 zł.
(pozew- k. 2- 4, pełnomocnictwo i odpis KRS- k. 5, 7)
W dniu 13 kwietnia 2015 roku referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.
(nakaz zapłaty- k. 14)
W dniu 27 kwietnia 2015 roku pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w całości, oświadczając, że przyznaje
fakty wynikające z treści protokołu kontroli, natomiast znajduje się w trudnej sytuacji życiowej i nie ma możliwości
uregulować należności objętej pozwem, a także wniósł o nieobciążanie kosztami procesu.
(sprzeciw- k. 17, 18)
W odpowiedzi na sprzeciw, pełnomocnik powódki w osobie adwokata wniósł o zasądzenie należności głównej i
odsetek, jak w pozwie oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wskazał, że okoliczności wskazane
w sprzeciwie nie uzasadniają zwolnienia z obowiązku uiszczenia należności za nielegalny pobór energii.
(odpowiedź na sprzeciw oraz pełnomocnictwo i odpis KRS- k. 29- 32, 34- 39)
W toku dalszego postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.
(protokół rozprawy- k. 44)
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 7 stycznia 2015 roku upoważnieniu pracownicy powódki przeprowadzili u pozwanego kontrolę, wskutek której
ustalono, że na liczniku znajdującym się wewnątrz lokalu pozwanego brak jest plomby na pokrywie listwy zaciskowej,
przewody prądowe na listwie zaciskowej (dopływowy i odpływowy) są spięte razem pod zacisk nr 1, co skutkuje
poborem energii bez pomiaru, a nadto, że energia jest pobierana bez zawartej umowy, która została rozwiązana 31
października 2014 roku. Pozwany został wezwany do zapłaty należności w związku z przeprowadzoną kontrolą, w
wysokości objętej pozwem, przed wniesieniem pozwu. Pozwany nie uiścił należności.
(protokół kontroli- k. 8, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli- k. 9, wezwania oraz nota obciążeniowa- k. 1012; bezsporne- oświadczenie pozwanego w sprzeciwie oraz brak zarzutów w przedmiocie okoliczności faktycznych i
dokumentów załączonych do pozwu- k. 18)
W stosunku do pozwanego wydana jest decyzja o zaliczeniu do stopnia niepełnosprawności- lekkiego do 30 kwietnia
2017 roku. Pozwany otrzymywał zasiłek okresowy 271 zł miesięcznie, w tym w kwocie 150 zł w formie talonów.
Pozwany jest objęty indywidualnym planem działania w PUP w Ł. od listopada 2014 roku.
(orzeczenie- k. 21, 22, decyzja o zasiłku- k. 20, raport- k. 19)
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo jest zasadne w całości.
Podstawę żądania pozwu stanowi art. 57 § 1 w zw. z art. 3 pkt 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo
energetyczne (t. jedn. Dz. U. z 2006 roku, Nr 89, poz. 625). Nielegalne pobieranie energii lub paliw zostało na
gruncie powołanej ustawy uznane za czyn niedozwolony, obejmujący trzy różne stany faktyczne. Składają się na
nie zachowania w postaci pobierania paliw lub energii bez zawartej umowy, z zawartą umową przy jednoczesnym
pobieraniu energii z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo– rozliczeniowego lub z zawartą
umową poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ
pomiarowo-rozliczeniowy. Te dwa ostatnie przypadki oznaczają pobór energii przez odbiorcę niezgodnie z umową. W
wypadku stwierdzenia czynu niedozwolonego przedsiębiorcy- według jego wyboru- przysługuje roszczenie w postaci
opłaty za nielegalnie pobraną energię lub paliwo, stosownie do stawek określonych w aktualnie obowiązującej taryfie,
bądź też dochodzenie odszkodowania na ogólnych, wynikających z przepisów prawa cywilnego zasadach. Definicja
nielegalnego poboru energii jest definicją ustawową, o ściśle określonych desygnatach kwalifikujących określone
zachowanie, jako nielegalny pobór. Zgodnie z brzmieniem art. 3 pkt 18 nielegalnym poborem jest także pobór energii
bez zawartej umowy.
Pozwany nie kwestionował okoliczności faktycznych wskazanych przez powódkę w pozwie, ani wynikających z
załączonych do pozwu dokumentów, ani kwoty objętej pozwem, wobec czego Sąd przyjął, że pozwany dopuścił się
nielegalnego poboru energii w rozumieniu ustawy, zaś kwota ustalonego odszkodowania jest prawidłowa. Pozwany
podnosił jedynie zarzut swojej sytuacji życiowej, jako uzasadniającej nieobciążanie go odszkodowaniem. W świetle
przepisów prawa materialnego cywilnego, brak jest podstaw do zwolnienie dłużnika od świadczenia ze względu na jego
sytuację materialną, życiową, poza sytuacjami, które oznaczają, że żądanie skierowane wobec dłużnika jest sprzeczne
z zasadami współżycia społecznego. Taka sytuacja nie ma jednak miejsca w niniejszej sprawie- powód dochodzi
bowiem szkody wyrządzonej mu przez pozwanego poprzez pobieranie paliwa bez umowy oraz z pominięciem układu
pomiarowo– rozliczeniowego.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 3 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik
postępowania i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 276 zł, na którą złożyło się wynagrodzenie
pełnomocnika ustalone zgodnie z § 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w
sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu- w kwocie 180 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, opłata od pozwu- 73 zł oraz opłata
od poświadczenia dokumentu przez notariusza.