Trąd naturalną konsekwencją długoterminowego pasożytnictwa

Trąd naturalną konsekwencją
długoterminowego pasożytnictwa
Zespół badawczy z University of Texas MD Anderson Cancer Center
ujawnił fakty związane z trądem – chorobą która dziesiątkowała ludzi
przez stulecia.
Wydaje nam się , że trąd to przeszłość, średniowieczna kara za grzechy i problem
uwydatniany tylko w filmach kostiumowych. Trąd nie jest chorobą zażegnaną. Na
całym świecie wciąż odnotowuje się tysiące nowych przypadków trądu rocznie.
Dzisiaj potrafimy już skutecznie leczyć tą chorobę, niemniej jednak śmiertelność
jest duża, głównie ze względu na postawienie złej diagnozy i brak zastosowania
leczenia. Może to być spowodowane „piętnem przeszłości” trądu. Choroba znana
jest z atakowania skóry i nerwów. Może prowadzić do dużych uszkodzeń skóry,
deformacji twarzy czy też niepełnosprawności i śmierci.
Do 2008 roku uważano, że jedynym gatunkiem odpowiedzialnym za wywołanie
trądu jest Mycobacterium leprae. Zmieniło się to po odkryciu Mycobacterium
lepromatosis przez Xiang-Yang Han.
Postawiono nową hipotezę, że trąd może być najstarszym, liczącym miliony lat,
zarażeniem specyficznym dla rodzaju ludzkiego.
Potwierdzeniem hipotezy miały być następujące dowody naukowe:
1. Trąd jest chorobą dotykającą wyłącznie ludzi – nie ma tu innych gospodarzy ani
rezerwuarów. Nie można hodować prątków trądu na sztucznych podłożach
mikrobiologicznych.
2. Wszystkie dotychczas przeanalizowane szczepy Mycobacterium leprae, a było
ich ponad 400, posiadały identyczne genomy lub były klonalnie spokrewnione. Co
to oznacza? Sugeruje to, że ludzie, którzy opuścili Afrykę 100 tysięcy lat temu,
przenieśli bakterie do innych zakątków świata. Oznacza to także, że prątek trądu
jest nadzwyczaj stabilny w ciele ludzkim.
3. Przodek bakterii trądu zakończył swoją redukcyjną ewolucję (doszło do
inaktywacji 40% genów w jego genomie) ponad 10 milionów lat temu,
pozostawiając Mycobacterium leprae oraz Mycobacterium lepromatosis
nieskomplikwoany genom oraz brak możliwości życia poza organizmem
gospodarza.
4. Najstarszy pseudogen prątka trądu (tj. niedziałająca kopia genu) wskazuje na
rozpoczęcie procesu inaktywacji genów około 20 milionów lat temu. Przypuszcza
się, że był to moment, kiedy nasi przodkowie stali się gospodarzami prątków.
Przestały one być samodzielne i zaczęły prowadzić pasożytniczy tryb życia.
Postawiono nową hipotezę, że trąd może być najstarszym, liczącym miliony
lat, zarażeniem specyficznym dla rodzaju ludzkiego
Źródło: Wikimedia Commons, licencja CC0
Badacze z University of Texas spojrzeli głębiej w patogenezę trądu, biorąc pod
uwagę ewolucję ludzi, różnorodność genetyczną oraz układ odpornościowy
gospodarzy. Doszli do wniosku, że choroba jest naturalną konsekwencją
długoterminowego pasożytnictwa.
Piśmiennictwo:
Han XY., Silva FJ. On the Age of Leprosy. PLOS Neglected Tropical Diseases, 13
Feb 2014.
**
Zespół zapowiada badania nad odkodowaniem genomu Mycobacterium
lepromatosis.
Data publikacji: 24.02.2014r.