Komputerowe metody optyki – lista pytań K2 – 3 pyt.

Transkrypt

Komputerowe metody optyki – lista pytań K2 – 3 pyt.
Komputerowe metody optyki – lista pytań K2 – 3 pyt.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
Zastosowanie FFT do przetwarzania obrazów. Jak uzyskać negatyw quasiperiodycznego obrazu poprzez filtrację przestrzenną?
Zastosowanie FFT do przetwarzania obrazów. Pomiary w dziedzinie częstości
przestrzennych. Selekcjonowanie periodycznej informacji.
Zastosowanie FFT do przetwarzania obrazów. Wycinanie periodycznego szumu.
Dyfrakcja światła w strefie Fresnela i strefie Fraunhofera. Przybliżenie przyosiowe.
Algorytm szybkiego przekształcenia Fouriera (FFT). Grafy.
Podstawowe informacje na temat najczęściej spotykanych elementów optycznych i
ich zespolonych transmitancjach. Soczewki sferyczne i cylindryczne.
Podstawowe informacje na temat najczęściej spotykanych elementów optycznych i
ich zespolonych transmitancjach. Soczewki stożkowe i toroidalne.
Optyczna realizacja transformaty Fouriera.
Widmo Fouriera siatki dyfrakcyjnej.
Od jakich parametrów zależy spektralna zdolność rozdzielcza siatki.
Twierdzenie o próbkowaniu.
Zastosowanie algorytmu numerycznego do obliczania pola dyfrakcyjnego w strefie
Fresnela. Zalety i wady metody opartej na bezpośrednim obliczaniu całki
dyfrakcyjnej.
Zastosowanie algorytmu FFT do obliczania pola dyfrakcyjnego w strefie Fresnela.
Zalety i wady metody opartej na jednokrotnym zastosowaniu FFT.
Zastosowanie algorytmu FFT do obliczania pola dyfrakcyjnego w strefie Fresnela.
Zalety i wady metody opartej na splocie.
Zastosowanie algorytmu FFT do obliczania pola dyfrakcyjnego w strefie Fresnela.
Zalety i wady metody opartej na splocie zmodyfikowanym.
Układ liniowy a układ izoplanarny
Odpowiedź impulsowa i funkcja przenoszenia w układzie izoplanarnym oświetlonym
światłem koherentnym przestrzennie.
Odpowiedź impulsowa i funkcja przenoszenia w układzie izoplanarnym oświetlonym
światłem niekoherentnym przestrzennie.
Jak poprawić nieostre zdjęcie. Porównaj metody oparte na filtrach splotowych i na
analizie funkcji przenoszenia układu.
Jak poprawić poruszone zdjęcie. Opisz metody oparte na analizie funkcji
przenoszenia układu.
Jak działa optyczno cyfrowy układ do obrazowania ze zwiększoną głębią ostrości.
Algorytm WFC.
Numeryczne metody rozpoznawania obrazów. Korelator Van der Lugta. Fazowy filtr
dopasowania.
Syntetyczny hologram Fresnela. Opis, realizacja numeryczna, rekonstrukcja.
Syntetyczny hologram Fouriera. Opis, realizacja numeryczna, rekonstrukcja.
Kodowanie amplitudy i fazy w hologramie syntetycznym. Metoda Lohmanna.
Kodowanie fazy w hologramie syntetycznym poprzez amplitudę binarną. Jaka jest
wydajność dyfrakcyjna..
Kodowanie fazy w hologramie syntetycznym poprzez fazę binarną. Jaka jest
wydajność dyfrakcyjna..
W jakim celu stosuje się rozpraszacz w hologramie syntetycznym.
Odtwarzanie obrazów z hologramów syntetycznych. Wpływ próbkowania i
kwantyzacji.
Algorytmy iteracyjne dla hologramów czysto-fazowych (Algorytm Gerchberga
Saxtona). Po co je stosujemy?
Niekonwencjonalne struktury dyfrakcyjne generowane komputerowo w zastosowaniu
do obrazowania ze zwiększoną głębią ostrości.
Główna idea holografii cyfrowej.
W jakim celu stosuje się „Phase shifting” w holografii cyfrowej
Powiązanie przekształcenia Fouriera z polem dyfrakcyjnym w strefie Fresnela i
Fraunhofera.
System korelacyjny, który nie jest czuły na obrót i przeskalowanie wzoru.
Przykładowe zastosowanie.