Opis techniczny

Opis techniczny
do projektu istniejącej instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej
wody użytkowej Przedszkola Samorządowego NR 2 w PołczynieZdroju.
1. Część opisowa.
1.1. Temat opracowania .
Tematem opracowania jest wymiana instalacji centralnego ogrzewania polegająca na
zamontowaniu nowych rurociągów; pieców gazowych, grzejników i armatury tj. urządzenia o
wyższym poziomie technicznym z możliwością regulacji i ekonomicznym gospodarowaniem
energią cieplną oraz wyposażenie istniejącej instalacji ciepłej wody o kolektory słoneczne.
1.2. Zakres opracowania.
Zakres opracowania obejmuje :
inwentaryzację istniejącej instalacji c.o. i c.w. do celów projektowych
projekt budowlany branży sanitarnej w zakresie centralnego ogrzewania i ciepłej wody
użytkowej.
1.3. Podstawa opracowania.
Projekt opracowano na podstawie :
- projekt budowlany termomodernizacji
- inwentaryzacja instalacji c.o. i c.w. do celów projektowych
- wizji lokalnej
- obowiązujące normy i przepisy
- uzgodnienia z Inwestorem
1.4. Opisy instalacji c.o.
Zaprojektowano ogrzewanie wodne pompowe działające w systemie zamkniętym o parametrach
czynnika grzejnego wody 70/50 °C z rozdziałem dolnym w systemie prowadzenia przewodów
dwururowych. Zasilenie instalacji c.o. odbywać się będzie z istniejącego rozdzielacza kotłowni
gazowej. Jako elementy grzejne w instalacji centralnego ogrzewania zastosowano grzejniki
stalowe zaworowe na przykład CosmoNOVA firmy VOGEL&NOOT lub równoważne. We
wszystkich pomieszczeniach budynku zaprojektowano grzejniki zaworowe zasilane od dołu z
głowicą termostatyczną np. typu RTD Inova 3130 firmy Danfoss i obrotowym odpowietrznikiem
Ø 15mm.
Podejścia do grzejników wykonać należy z przewodów miedzianych. Przy każdym grzejniku
zasilanym od dołu (podejście ze ściany) zastosowano podwójny kątowy zawór odcinający np.
typu RLV – KD firmy Danfoss, umożliwiający odłączenie grzejnika przy pracy pozostałej części
instalacji.
W celu zredukowania zużycia energii cieplnej w budynku dla elementów grzejnych zasilanych z
dołu przewidziano głowice termostatyczne dostosowane do zaworu znajdującego się przy
grzejniku z możliwością regulacji bez spuszczania wody. np. firmy Danfoss typu RTD-R lub
innego producenta.
Ze względu na niezdławiony nadmiar ciśnienia w obiegach należy zastosować na podejściu do
każdego odgałęzienia w kotłowni regulator różnicy ciśnienia.
Na przewodzie zasilającym należy zamontować zawory odcinające z płynną nastawą wstępną np.
typu ASV-M dające możliwość podłączenia rurki impulsowej dającej sygnał ciśnienia dla
regulatora różnicy ciśnienia ASV-P. Regulatory różnicy ciśnienia typu ASV-P utrzymujące stałą
różnicę ciśnienia z możliwością pomiaru przepływu, napełniania i opróżniania instalacji należy
zamontować na przewodzie powrotnym obok zaworu odcinającego ASV-M. Dopuszcza się
zastosowanie innej firmy np. Samson o równoważnych parametrach technicznych.
W celu prawidłowego odpowietrzenia instalacji każdy grzejnik zaopatrzony jest w obrotowy
zawór odpowietrzający o średnicy 15mm oraz dodatkowo przy najdalej położonych grzejnikach
umieszczono automatyczny kątowy zawór odpowietrzający.
Odwodnienie całej instalacji c.o. odbywać się będzie poprzez zawór z kurkiem spustowym o
średnicy 15mm umieszczony w najniższym punkcie instalacji tj. w pomieszczeniu kotłowni.
Przewody pionowe i poziome oraz podejścia do grzejników instalacji centralnego ogrzewania
zaprojektowano z rur miedzianych stosowanych w ciepłownictwie.
Poziome przewody rozprowadzające należy prowadzić jak pokazano w części graficznej ze
spadkiem 3‰ w kierunku odwodnienia (rozdzielacza c.o.).
Mocowanie przewodów poziomych i pionowych do konstrukcji budowlanych wykonać za
pomocą obejm metalowych z wkładką gumową rozróżniając mocowanie z punktami (podporami)
stałymi i przesuwnymi.
Natomiast przewody układane w bruzdach należy zaizolować otulinami z pianki polietylenowej
grubości 9 mm np. Thermaflex Thermcompact S.
W pomieszczeniu kotłowni zastosować rurociągi stalowe instalacyjne stosowane w
ciepłownictwie. Rurociągi zaizolować zgodnie z opisem w projekcie. Grubość izolacji 25-30mm
zabezpieczona płaszczem PVC. Izolację na dachu zabezpieczyć dodatkowo płaszczem z blachy
ocynkowanej.
Badania i próby szczelności
Instalację centralnego ogrzewania należy poddać badaniom na szczelność.
Wszystkie rury przed zakryciem i zaizolowaniem należy poddać próbie ciśnieniowej. Przy próbie
ciśnieniowej instalacji z przewodami miedzianymi należy utrzymywać niezmienną temperaturę
czynnika próbnego. Próbę ciśnieniową należy przeprowadzić jako próbę wstępną, główną i
końcową.
Przy próbie wstępnej należy zastosować ciśnienie próbne odpowiadające 1,5 krotnej wartości
najwyższego możliwego ciśnienia roboczego, lecz nie mniej niż 0,9 MPa. Ciśnienie to musi w
okresie 1 godziny.
Po próbie wstępnej należy przeprowadzić próbę główną. Czas trwania próby głównej wynosi 2
godziny i ciśnieniu 0,6 MPa. Pomiędzy próbami instalacja powinna być pozostawiona w stanie
bezciśnieniowym. Do pomiaru ciśnienia w trakcie próby należy używać manometru z podziałką
skali, co 0,1 bar. Manometr należy umieścić w najniższym punkcie instalacji.
Po wykonaniu próby ciśnieniowej w żadnym miejscu instalacji nie może wystąpić nieszczelność.
Dla instalacji wykonanych w systemie rur miedzianych płukanie instalacji należy przeprowadzić
przy użyciu wody.
Regulacja instalacji centralnego ogrzewania odbywać się będzie poprzez nastawy zaworów w
korpusie zaworów termostatycznych podczas próby na gorąco.
1.4. Opisy instalacji ciepłej wody i technologiczna solarna z kotłownią.
W pomieszczeniu kotłowni gazowej istnieje instalacja wodociągowa wody zimnej i ciepłej oraz
technologiczna grzewcza. W kotłowni rurociągi należy prowadzić na ścianach na wspornikach
wyposażonych w obejmy gumowe.
Przewody z rur miedzianych
Rurociągi poziome należy prowadzić ze spadkiem wynoszącym co najmniej 5%0 w kierunku do źródła
ciepła.
Warunkiem koniecznym jest w tym przypadku zapewnienie zgodności kierunku przepływu wody.
W najniższych punktach załamań sieci rurociągów należy zapewnić możliwość spuszczenia wody,
natomiast w punktach najwyższych - możliwość odpowietrzenia.
Wszystkie rodzaje podpór ruchomych powinny umożliwiać swobodny ruch rurociągów, wywołany
wydłużeniami termicznymi.
Jako podpory ruchome można traktować zawieszenia, wsporniki do rur, przesuwne uchwyty do muru
oraz prawidłowo wykonane w tulei przejścia przez przegrody, umożliwiające wyłącznie osiowy ruch
rurociągu.
Oba przewody należy układać równolegle do siebie, zachowując stałą odległość między osiami
uwzględniając grubość izolacji i rodzaj uchwytów montażowych. Odległość między rurociągami
I powierzchniami budowlanymi musi zapewnić wykonywanie prac konserwacyjno- remontowych
budynku.
Zabezpieczenie potrzeb cieplnych po termomodernizacji stanowić będzie w sezonie grzewczym kocioł
wodny stalowy o wydajności 80 kW na potrzeby grzewcze i c.w.u. Dla okresu letniego
uzupełniającym źródłem ciepła będzie kocioł gazowy jednofunkcyjny o wydajności 32 kW z nastawą
temperatury stałej 550C współpracujący z kolektorami słonecznymi 8 paneli – kolektorów plaskich o
pow. absorbera brutto nie mniejszej niż 2,51 m2/każdy,
Charakteryzujący się sprawnością optyczną nie mniejszą niż 79% i współczynnikiem strat:
K1 = 4,04 W/(m²xK) oraz
K2 = 0,0182 W/(m²xK²)
Maksymalna temperatura postojowa 186⁰C.
Absorber wykonany meandrycznie, z wbudowanymi przewodami zbiorczymi.
Kolektor winien spełniać wymagania jakościowe normy PN-EN 12975.
Gaz ziemny GZ 50. Łączna moc zainstalowana wynosi Q = 112 kW. Przygotowanie ciepłej wody
odbywa się w istniejącym podgrzewaczu wody z pojedynczą wężownicą połączoną do rurociągów
technologicznych bezpośrednio za kotłem. Zabezpieczenie instalacji stanowi istniejące naczynie
przeponowe Reflex. Zabezpieczenie kotła stanowi zawór bezpieczeństwa. Układy grzewcze
wyposażone są pompy firmy Grundfos. Pozostawia się istniejące odprowadzenie spalin ze stali
kwasoodporne. Stan techniczny urządzeń technologicznych oraz pomieszczenia kotłowni jest dobry.
Montaż kolektorów słonecznych.
Izolacja i obudowa – Jako izolator stosuje się najczęściej wełnę mineralną. Całość zamontowana jest
w szczelnej obudowie aluminiowej. Zestawy kolektorowe należy zamontować na konstrukcji na wys.
20 cm nad dachem.(rezerwa wysokości zaplanowana na docieplenie stropodachu.)
Instalację solarną wyposażono w dwie baterie po 4 elementów każda oraz dodatkowo w kotłowni
jeden pojemnościowy podgrzewacz 500 litrów izolowany fabrycznie z podwójną wężownicą.
Czynnikiem grzejnym jest glikol. Podłączenie do nagrzewnic równoległe. Podłączenie rurociągów
ciepłej wody szeregowe od nowego zbiornika do istniejącego zbiornika ciepłej wody. W razie braku
energii do uzyskania wymaganej temperatury załączy się kocioł gazowy w lato 32kW, w zimie kocioł
80 kW.
Kolektory słoneczne dostarczają maksymalnych efektów energetycznych w momencie, kiedy ich
powierzchnia jest dokładnie skierowana ku południowi. Wskazane jest zamontowanie urządzeń
jednego producenta ponieważ dostosowana będzie automatyka, która spowoduje precyzyjną regulację
przy minimalnym zużyciu gazu ziemnego i wykorzystanie maksymalne energii słonecznej.
Transport ustawienie i uruchamianie
• Podczas transportu należy zwrócić szczególna uwagę na szkło kolektora. Nie należy transportować
lub układać kolektorów szkłem skierowanym ku dołowi.
• Przed przystąpieniem do montażu nigdy nie należy pozostawiać kolektora solarnego na wolnej
przestrzeni szkłem skierowanym ku dołowi, aby uniknąć w przypadku deszczu przeniknięcia wody do
wnętrza kolektora. Może to spowodować skroplenie się wody wewnątrz panelu solarnego.
• Należy pozostawić panele fabrycznie zapakowane aż do chwili definitywnego ich montażu, aby
uchronić przed ewentualnymi uszkodzeniami.
• Nie należy stawiać tylnej części paneli na powierzchniach nieregularnych lub zaostrzonych.
• Szkło kolektora musi być przykryte aż do momentu uruchomienia urządzenia.
Przed zainstalowaniem kolektora solarnego należy wybrać jego pozycję i dokonać tego w taki sposób,
aby zostały zachowane warunki producenta oraz :
• ustawienie w taki sposób, żeby uniknąć zacienienia podczas godzin najsilniejszego działania słońca,
• minimalna ekspozycja na wiatr,
• uwzględnić dostęp do ewentualnych przeglądów,
• starannie przymocować oraz zachować kąt 450,
Po zakończeniu montażu, a przed jej pierwszym uruchomieniem instalacji, należy wykonać
następujące czynności:
Przeprowadzić próbę ciśnieniową instalacji solarnej,
Napełnić zbiornik (podgrzewacze) wodą,
Napełnić układ solarny czynnikiem roboczym,
Odpowietrzyć instalację obiegu solarnego,
Ustalić nastawy pomp obiegowych układu solarnego,
Ustawić parametry pracy regulatora solarnego,
Skontrolować przepusty dachowe, konstrukcję mocującą kolektory oraz izolację termiczną.
Płyn przeciwzamrożeniowy jest mieszanką propylenu i glikolu, jest nietoksyczny i fizjologicznie
obojętny. Dzięki swojej bardzo wysokiej stabilności termicznej oraz dobrym parametrom
przeciwzamrożeniowym produkt ten jest idealny dla kolektorów o wysokiej wydajności. W celu
zagwarantowania długiej trwałości tej mieszanki jest niezbędne dokładne przepłukanie instalacji przed
przystąpieniem do jej napełniania.
Uziemienie i ochrona odgromowa
Przewody metalowe instalacji solarnej muszą zostać podłączone z uziemieniem do głównego
przewodu zielono/żółtym miedzianego o przekroju 16mm2 (H07 VU lub R).
Podłączenie do masy musi być wykonane wykorzystując pręt uziemieniowy. Przewód musi być
ułożony wzdłuż budynku. Uziemienie musi być połączone z siecią główną przewodem o tym samym
przekroju.
Materiały i elementy połączeniowe kolektorów.
Kolektory są połączone między sobą dwoma złączkami gwintowymi z pierścieniem uszczelniającym.
W celu prawidłowego działania obwód solarny musi być wolny od pęcherzyków powietrza.
Pęcherzyki, które tworzą się w wysokich temperaturach w instalacji odpowietrzającej akumulują się w
kolektorze w najwyższym punkcie, gdzie następnie są usuwane za pośrednictwem ręcznego
odpowietrznika. Kolektor powietrza jest już połączony trójnikiem z instalacją hydrauliczną.
Rury do instalacji systemu solarnego należy stosować zgodnie z normą EN 12975 z materiału
atestowanego do instalacji solarnych. Zastosowano rury miedziane ze szczelnymi złączkami
metalowymi. Złączki muszą być spawane mocnymi stopami. Zastosowane materiały oraz złączki
muszą być wytrzymałe na temperaturę 200˚C, na zmienne obciążenia cieplne, oraz na zmiany
atmosferyczne.
Kolektory mogą być podłączone równolegle dzięki zestawom podłączeniowym do kolejnego
kolektora. Podłączenie zasilania i wyjścia zespołu kolektorów muszą być ustawione w taki sposób,
aby podłączenie nastąpiło po przekątnej (wejście w dolnym rogu, wyjście w rogu po przeciwnej
stronie zespołu kolektorów).
Próba ciśnieniowa i napełnienie instalacji
Folia zabezpieczająca musi pozostać na kolektorach aż do momentu ostatecznego montażu aby
uniknąć rozgrzania kolektorów oraz zredukować do minimum ryzyko poparzeń. Instalacja musi być
napełniona i uruchomiona tylko w obecności odbioru ciepła.
Należy zmierzyć oraz wyregulować ciśnienie na wejściu naczynia wzbiorczego przed napełnieniem
instalacji solarnej.
Próbę ciśnieniową należy wykonać natychmiast po zamontowaniu kolektorów oraz rur napełnić wodą
instalację,
• Zwiększyć ciśnienie, aż do załączenia się zaworu bezpieczeństwa;
skontrolować szczelność instalacji oraz wszystkich złączek, a także sprawność działania zaworu
bezpieczeństwa.
Przed napełnieniem instalacji konieczne jest usunięcie z rur wszystkich zanieczyszczeń powstałych
podczas produkcji oraz jej montażu. Nawet najmniejsze odrobinki materiałów mogą działać jak
katalizator i mogą spowodować rozkład płynu przeciwzamrożeniowego.
• całkowicie przepłukać instalację aż do wyeliminowania wszystkich zanieczyszczeń
• następnie całkowicie napełnić instalację.
Napełnianie i przepłukiwanie instalacji
Instalacja może być napełniona i uruchomiona tylko w obecności odbioru ciepła.
• Otworzyć wszystkie urządzenia zawierające króćce i odpowietrzające, w szczególności odkręcić
korki
odpowietrzające na łączeniach kolektorów, trójniki kolektorów oraz ewentualnie kolektor powietrza.
• Jako płyn przeciwzamrożeniowy może być wykorzystany tylko i wyłącznie glikol propylenowy w
instalacjach solarnych termicznych.
Należy zapoznać się ze wskazówkami znajdującymi się w schematach bezpieczeństwa.
• Napełnić instalację płynem przeciwzamrożeniowym wykorzystując pompę za pośrednictwem
zaworu
napełniania i opróżniania. Zamknąć króćce i zawór odpowietrzania jak tylko wyjdzie ciecz.
• Przepłukać instalację pod ciśnieniem 3,5 bar, aż do całkowitego odpowietrzenia.
• Przed zakończeniem napełniania należy wyregulować ciśnienie instalacji oraz zamknąć powoli
zawory. Ciśnienie instalacji : 0,5 bar poza ciśnienie statyczne ( ale przynajmniej 1,5 bar).
Skontrolować ciśnienie i jeśli jest to konieczne należy otworzyć zawory i ponownie wyregulować
ciśnienie, po ustawieniu ciśnienia napełniania instalacji należy zamknąć zawór napełniania i
opróżniania.
Skontrolować czy instalacja została całkowicie odpowietrzona odkręcając odpowietrzacz w wyższym
punkcie instalacji. Jeśli to konieczne należy powtórzyć operacje przepłukania instalacji. Jeśli korzysta
się z odpowietrznika z wężykiem spustowym należy wziąć to pod uwagę, że należy odprowadzić taka
ilość cieczy, aby była równa objętości rurki odpowietrzającej: 0,3 cl na każdy metr rurki
odpowietrzającej o średnicy 6 mm.
• Automatyczne odpowietrzniki, których rura połączeniowa z kolektorem jest krótsza niż 3 metry i
która
znajduje się poniżej 1 metra od wyjścia niższego kolektora muszą być rozdzielone od instalacji (
zamknąć króćce) wysokość instalacji ciśnienie napełniania instalacji w bar.
Uruchomienie pompy solarnej i regulatora solarnego
W tym przypadku należy przestrzegać następujących zaleceń:
• Skontrolować poprawność temperatur wyświetlonych podczas uruchamiania;
• Skontrolować działanie pompy oraz regulatora układu solarnego;
• Moc musi być regulowana podczas działania instalacji hydraulicznej;
• Prędkość przepływu w każdym z kolektorów musi zawierać się pomiędzy 0,6 a 1,7 l/min.
Rurociągi ciepłej wody stal. Oc. w kotłowni podłączyć z istniejącą instalacją wodociągową budynku.
Rurociągi stalowe instalacyjne w pomieszczeniach kotłowni należy zaizolować otuliną Thermaflex gr.
30 mm. Wykonywanie izolacji cieplnej należy rozpocząć po uprzednim przeprowadzeniu
wymaganych prób szczelności. Izolacja rurociągów instalacji solarnej wykonać otuliną Thermaflex dla
temp. do 2000C i zabezpieczyć przed uszkodzeniem i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
Materiały przeznaczone do wykonywania izolacji cieplnej powinny być tak składowane na stanowisku
pracy, aby wykluczać możliwość ich zawilgocenia lub uszkodzenia.
Powierzchnia, na której jest wykonywana izolacja cieplna powinna być czysta i sucha. Nie dopuszcza
się wykonywania izolacji cieplnych na powierzchniach zanieczyszczonych ziemią, cementem,
smarami itp. oraz na powierzchniach z niecałkowicie wyschnięta lub uszkodzoną powłoką
antykorozyjną. Zakończenia izolacji cieplnej powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem lub
zawilgoceniem.
Po wykonaniu robót montażowych instalację poddać próbie szczelności. Wielkość ciśnienia próbnego
w uzgodnieniu z inspektorem nadzoru.
Montaż liczników ciepła.
Na rurociągu technologicznym – odgałęzienie z kotła do istniejącego podgrzewacza ciepłej wody
zamontować licznik ciepła ultradźwiękowy Ultraflow II dn 20mm z kpl. czujników. Na odgałęzieniu
instalacji solarnej również zamontować układ pomiarowy energii cieplnej j.w. Wszystkie układy
wyposażyć w przelicznik elektroniczny Multical z mocami i przepływami chwilowymi i
maksymalnymi. Na rurociągu wody zimnej zamontować wodomierz dn 25 mm do pomiaru ilości
wody potrzebnej do podgrzewania w celu użytkowym. Po wykonaniu montażu zabezpieczyć
antykorozyjnie i termicznie.
Zawory odcinające oraz zawory na odpowietrzeniach i odpowietrzniki należy umieszczać w miejscach
widocznych oraz łatwo dostępnych dla obsługi i kontroli.
Na rurociągu instalacji grzewczej zamontować licznik ciepła j.w. lecz dn 25 mm.
Każdy układ pomiarowy musi być wyposażony w zawory odcinające oraz filtr siatkowy zamontowany
przed licznikiem ciepła.
Montaż osprzętu
Na głównych odgałęzieniach należy zamontować króćce do manometrów i tuleje do termometrów.
Tuleje do termometrów powinny być wprowadzone do przewodu lub rozdzielacza na głębokość
niezbędną dla prawidłowego pomiaru temperatury.
Oprawy termometrów i manometry powinny być łączone z przewodami lub innymi elementami
instalacji wewnętrznej ogrzewania za pomocą połączeń gwintowanych, umożliwiających łatwy
demontaż.
Przewidzieć należy przełożenie kolektorów po wykonaniu izolacji termicznej stropodachu przez
wykonawcę robót budowlanych w innym czasie niż realizacja montażu kolektorów.
Opracował:
mgr inż. Otton Wyszomirski