ustawa o cudzoziemcach

CUDZOZIEMCACH
CH
USTAWA O CUDZOZIEMCA
USTAWA z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2003 r. Nr
128, poz. 1175) z datą obowiązywania od 1 września 2003 roku nakłada na
przewoźnika obowiązek kontroli cudzoziemców w zakresie posiadania przez nich
dokumentów, uprawniających do przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej –
tj, waŜnego dokumentu podróŜy ewentualnie wizy. Obowiązki te szczegółowo
omawia Rozdział 12 „Odpowiedzialność przewoźnika”.
W przypadku, gdy przewoźnik przywiezie do Polski obcokrajowca bez
wymaganych dokumentów, ponosi odpowiedzialność zarówno za odstawienie
takiego cudzoziemca do kraju, z którego przybył, jak równieŜ zobowiązany jest do
pokrycia kosztów pobytu cudzoziemca w kraju raz kosztów odwiezienia za granicę.
Ponadto Przewoźnik w takiej sytuacji zobowiązany jest do uiszczenia kary w
wysokości 3000 – 5000 Euro, nakładanej w trybie natychmiastowym na granicy RP.
Artykuł 135 cyt. Ustawy nakłada na Przewoźnika obowiązek podjęcia działań dla
upewnienia się, Ŝe cudzoziemiec wymagane dokumenty posiada – taką pierwszą
okazją jest moment sprzedaŜy biletu – stąd Państwo, posiadając upowaŜnienie
Przewoźników do zawierania umowy o przewóz na mocy postanowień Ustawy z dnia
13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach jesteście zobowiązani do upewnienia się, czy
Państwa klient legitymujący cię obcym paszportem posiada waŜny paszport oraz
wizę, jeŜeli takowa jest potrzebna do przekroczenia granicy RP.
Wzory wiz określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 sierpnia 2003 r. w sprawie wiz dla
cudzoziemców, dostępnym na naszej stronie www.autokarpolska.com.pl, tam teŜ
dostępna jest Ustawa o cudzoziemcach.
Rozdział 12
Odpowiedzialność przewoźnika
Art. 135.
1. Przewoźnik, który drogą powietrzną lub morską przywiózł cudzoziemca do granicy,
jest obowiązany do podjęcia działania dla upewnienia się, Ŝe cudzoziemiec
zamierzający wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada waŜny
dokument podróŜy i wizę wymagane do przekroczenia granicy, o których mowa w
art. 13 ust. 1.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy takŜe przewoźników wykonujących
regularne przewozy osób w międzynarodowym transporcie drogowym, z wyjątkiem
ruchu przygranicznego.
Art. 136.
1. Przewoźnik, który drogą powietrzną, morską lub lądową przywiózł cudzoziemca do
granicy, jest obowiązany niezwłocznie odwieźć go do kraju, z którego go przywiózł do
granicy, a gdy jest to niemoŜliwe - do kraju, w którym cudzoziemcowi wystawiono
dokument podróŜy, na podstawie którego podróŜował, lub do kaŜdego innego kraju,
który zapewnia, Ŝe go przyjmie, w przypadku gdy:
1) cudzoziemcowi odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) cudzoziemcowi podróŜującemu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
tranzytem władze państwa docelowego lub graniczącego z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej odmówiły wjazdu lub przewoźnik, który miał go przewieźć
do tego państwa, odmówił wykonania przewozu.
2. JeŜeli okoliczności uniemoŜliwiają wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
przewoźnik jest obowiązany na swój koszt zapewnić inny środek transportu w celu
niezwłocznego opuszczenia przez cudzoziemca terytorium
Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 137.
1. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 135 ust. 1, moŜna, w drodze decyzji:
1) nakazać przebywanie w określonym miejscu do czasu opuszczenia terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na koszt przewoźnika;
2) zakazać opuszczania statku powietrznego lub morskiego;
3) nakazać opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pokładzie innego
statku powietrznego lub morskiego niŜ ten, na którym przybył.
2. Przewoźnik, o którym mowa w art. 135 ust. 1, pokrywa koszty pobytu cudzoziemca
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do czasu opuszczenia przez niego tego
terytorium tylko wówczas, gdy cudzoziemiec nie posiada dokumentu podróŜy i wizy
lub nie posiada zezwolenia na wjazd do innego państwa lub na powrót do kraju
pochodzenia, jeŜeli zezwolenie takie jest wymagane. W pozostałych przypadkach
koszty te ponosi Skarb Państwa.
Art. 138.
1. Na przewoźnika, który drogą powietrzną lub morską przywiózł na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca nieposiadającego dokumentu podróŜy i wizy,
wymaganych do przekroczenia granicy, o których mowa w art. 13 ust. 1, lub
nieposiadającego zezwolenia na wjazd do innego państwa lub na powrót do kraju
pochodzenia, jeŜeli zezwolenie takie jest wymagane, nakłada się karę
administracyjną w wysokości stanowiącej równowartość od 3 000 do 5 000 euro za
kaŜdą przywiezioną osobę, z tym Ŝe suma kar za jednorazowy przywóz grupy osób
nie moŜe przekroczyć równowartości 500 000 euro.
2. Przepis ust. 1 dotyczy takŜe przewoźników wykonujących regularne przewozy
osób w międzynarodowym transporcie drogowym, z wyjątkiem ruchu
przygranicznego.
Art. 139.
1. Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 137 ust. 1, wydaje właściwy
komendant granicznej placówki kontrolnej StraŜy Granicznej i nadaje im rygor
natychmiastowej wykonalności.
www.autokarpolska.com.pl