Wrzesień w Bibliotece - BUW-u
Transkrypt
Wrzesień w Bibliotece - BUW-u
WRZESIEŃ W BIBLIOTECE wrzesień 201 2 r. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, ul. Dobra 56/66, 00-312 Warszawa Tel.: 5525660, fax: 5525659, e-mail: [email protected] http://www.buw.uw.edu.pl KONFERENCJA JUBILEUSZOWA NUKAT W roku 2012 przypada ważna rocznica - 20 lat obecności w Polsce systemu VTLS/Virtua, pierwszego opartego na międzynarodowych standardach systemu bibliotecznego, zakupionego przez BUW, Bibliotekę Jagiellońską, Bibliotekę Akademii Górniczo-Hutniczej i Bibliotekę Główną Uniwersytetu Gdańskiego. Te cztery biblioteki pod przewodnictwem Anny Paluszkiewicz i Juranda Czermińskiego zapoczątkowały wówczas współpracę, zbudowały fundamenty metodyczne (przyjęcie formatów MARC jako schemat opisu i wymiany danych, stosowanie kartoteki haseł wzorcowych w katalogach komputerowych oraz ujednolicanie zasad katalogowania) oraz praktyczne (CKHW i CKTCz) dzisiejszego systemu informacji w Polsce, którego ukoronowaniem jest realizowane od 10 lat współkatalogowanie w katalogu NUKAT. NUKAT, wspólny katalog bibliotek akademickich i naukowych, tworzony przez polskich bibliotekarzy, zaczął działać w 2002 roku. Dla jednych była to realizacja zawodowych marzeń, dla innych rewolucja niechętnie przyjmowana. Po tych dziesięciu latach współpracy nikt sobie już nie wyobraża bibliotek bez katalogu centralnego NUKAT, a bibliotekarze pokazali, że potrafią owocnie współpracować! Rocznice te uczciliśmy 4 września w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie „Konferencją jubileuszową z okazji 10-lecia utworzenia katalogu centralnego NUKAT oraz 20-lecia obecności systemu VTLS W Polsce i współpracy polskich bibliotek wykorzystujących ten system”. Konferencja była okazją do podsumowań, wspomnień i serdecznych spotkań z aktorami tamtych wydarzeń oraz partnerami, sympatykami i przyjaciółmi NUKAT. Szczególnie byliśmy zaszczyceniu obecnością dr. Richarda Quandta, emerytowanego profesora Uniwersytetu w Princeton (USA), który w latach 90. jako przedstawiciel Fundacji A. W. Mellona odegrał ogromną rolę w dofinansowywaniu przez tę Fundację procesu komputeryzacji polskich bibliotek. Wzruszająca była także obecność p. Stanisława Madeja, dyrektora departamentu w ówczesnym Ministerstwie Edukacji Narodowej, opiekuna bibliotek, który rozumiał i wspierał wówczas podejmowane przez nas zadania, między innymi utworzenie w 1996 r. w BUW Centrum Formatów i Kartotek Haseł Wzorcowych, Oddziału koordynującego 1 budowanie CKHW, przekształconego w 2001 r. w Centrum NUKAT. Obecni byli także – tryskający niezmiennie energią i wizjonerskim entuzjazmem dr Jurand Czermiński, współtwórca NUKAT dr Henryk Hollender, przewodniczący Zespołu Koordynacyjnego NUKAT dr Wojciech Sachwanowicz, przewodnicząca Zespołu Koordynacyjnego VTLS Ewa Chrzan, przyjaciele z firmy VTLS – dr Vinod Chachra, prezes firmy VTLS i Jack Bazuzi, wiceprezes firmy VTLS oraz dyrektor jej europejskiego biura w Barcelonie, ponad setka uczestników i niemal w komplecie zespół Centrum NUKAT, który starał się pogodzić świętowanie z zatwierdzaniem bieżącego wpływu rekordów do katalogu NUKAT. Maria Burchard, kierownik Centrum NUKAT, w referacie 10 lat NUKAT-u podsumowała pierwszą dekadę katalogu centralnego. Różne aspekty współpracy poruszali w swoich wystąpieniach: Dr Richard E. Quandt (The Value of Library Cooperation), Jack Bazuzi (Then and Now: 20 Years of Cooperation with Polish Libraries), Ewa Chrzan i Grażyna Jaśkowiak (Siła współpracy: 20 lat komputeryzacji Biblioteki Uniwersytetu Gdańskiego), Dr Vinod Chachra (Cooperation and Integration: Recent Developments in VTLS). Henryk Hollender wygłosił referat o katalogu centralnym jako instytucji kultury. Towarzyskie spotkanie przy grillu i jubileuszowym torcie, Fot. Jadwiga Antoniak w pięknej przedwieczornej scenerii ogrodu BUW zakończyło uroczystości jubileuszowe. Program konferencji, prezentacje i galeria zdjęć dostępna na stronie NUKAT w zakładce Konferencja jubileuszowa: http://centrum.nukat.edu.pl/index.php?Itemid=193 Maria Burchard, Magda Rowińska 26TH ANNUAL VTLS EMEA USERS' GROUP MEETING Gospodarzem tegorocznego spotkania użytkowników systemu VTLS z Europy, Środkowego Wschodu oraz Afryki trwającego w dniach 5-7 września 2012 r. była Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. W gmachu BUW odbyło się ono już po raz drugi. Tym razem okazją do jego organizacji był podwójny jubileusz: 20-lecia obecności systemu VTLS W Polsce i współpracy polskich bibliotek wykorzystujących ten system oraz 10-lecia powstania katalogu centralnego NUKAT. Chociaż właściwa konferencja jubileuszowa odbyła się dzień wcześniej, to jednak także w wystąpieniach podczas spotkania nie zabrakło wątków nawiązujących do tej rocznicy. Miało ono jednak przede wszystkim charakter spotkania roboczego. Pierwszego dnia (5 września) zorganizowane zostały odbywające się równolegle seminaria, w czasie których pracownicy firmy VTLS omawiali nowe funkcje oraz rozwiązania zaimplementowane w kolejnych wersjach zintegrowanego systemu bibliotecznego (obecnie zainstalowanej w BUW 2011.1 oraz następnych 2011.2, 2012.1, 2012.2). Nowości w zakresie administrowania systemem przy użyciu programu Profiler oraz pracy w poszczególnych modułach tego systemu przedstawiono podczas Wrzesień w Bibliotece (2012) 2 seminarium I Advances in Virtua: general. Na rozwoju modułu udostępniania oraz gromadzenia skoncentrowano się na podczas seminarium II Advances in Virtua: Circulation and Acquisitions. Z myślą o informatykach oraz administratorach baz danych przygotowano seminarium III Drupal & Virtua System Internals. Zaprezentowano tam system zarządzanie treścią Drupal, omówiono jego architekturę, właściwości oraz możliwości integracji z systemem VTLS/Virtua. Ponadto przedstawiono zmiany w zakresie administrowania bibliotecznymi bazami danych prowadzonymi w tym systemie. Uczestnicy zainteresowani tworzeniem raportów obsługujących przede wszystkim moduł udostępniania mieli okazję zapoznać się z funkcjonowaniem narzędzi: Infostation oraz Ad Hoc reporting w ramach seminarium IV Reporting in Virtua: How to Get the Most of It. Ponadto zorganizowana została Directors session, w której wzięli udział dyrektorzy, menadżerowie, kierownicy oraz liderzy projektów prowadzonych w bibliotekach użytkujących system VTLS. Specjalnie dla polskich bibliotek przygotowano także seminarium poświęcone Social OPAC „Chamo”. Do jego wdrożenia przygotowują się polskie biblioteki, w tym BUW. Odbywające się w kolejnych dwóch dniach spotkania (6 i 7 września) miały charakter otwarty. W ich programie wzajemnie przeplatały się prezentacje przedstawicieli firmy VTLS (sesje VTLS Presentations, Show & Tell) oraz użytkowników systemu VTLS/Virtua (sesje Show & Tell). Przewidziane zostały także wystąpienia zaproszonych gości. Jednym z nich był dr Richard E. Quandt (Princeton University) swoimi obserwacjami z funkcjonowania bibliotek w Europie Środkowo-Wschodniej podzielił się w wystąpieniu Reflections on Libraries: 1990-2012, skupiając się na ich aktywności w zakresie: uzupełniania zasobów książek i czasopism, wprowadzaniu automatyzacji, tworzeniu katalogów centralnych oraz digitalizacji zbiorów. W konkluzji swojego referatu podkreślił niezwykłe znaczenie współpracy bibliotek dla ich rozwoju w omawianych obszarach. Jako przykład wspólnych przedsięwzięć bibliotecznych, które zakończyły się sukcesem wskazał obchodzący dziesięciolecie swojego istnienia katalog centralny NUKAT. Sesje Show & Tell zdominowane zostały przez omówienia projektów realizowanych w bibliotekach użytkujących zintegrowany system biblioteczny VTLS/Virtua oraz inne produkty firmy VTLS. Podjęto następujące tematy: - digitalizację starych druków znajdujących się w zbiorach Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk oraz proces ich opracowania w katalogu centralnym NUKAT, a także publikowania w Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej (From the Renaissance and Sky on to Digital Platform: Old Books Collection in the Polish Academy of Sciences Library, Anna Walczak, Biblioteka Gdańska PAN); - udział Centrum NUKAT w projektach ogólnopolskich takich jak SYNAT (System Nauki i Techniki) oraz NUKAT – autostrada informacji cyfrowej, a także projektach o zasięgu międzynarodowym, a wśród nich: VIAF (Virtual International Authority File) oraz współpraca w ramach katalogu WorldCat (NUKAT: National and International Project, Agnieszka Kasprzyk, Centrum NUKAT); - przeprowadzenie zmiany zintegrowanego system bibliotecznego z LAS (Dynix) na oprogramowanie firmy VTLS w sieci bibliotek publicznych w Hongkongu udostępniającej zbiory prawie czterem milionom czytelników, 13 milionów egzemplarzy posiada opisy w katalogu komputerowym (Replacement of the Library System for Hong Kong Public Libraries, Raymond So, Hong Kong Public Library); - uruchomienie mechanizmu powiadomień dotyczących zbliżającego się terminu zwrotu egzemplarza oraz przekroczenia tego terminu wysyłanych za pośrednictwem sms-ów czytelnikom, którzy dokonali aktywacji tej usługi (SMS for circulation notices at GUL, Lena Isaksson, Gothenburg University Library); - utworzenie Kuwait Digital Repository for Science and Technology (KDT) prowadzonego w oprogramowaniu Vital firmy VTLS (Kuwait Digital Repository for Science & Technology (KDR), Shatha D. Al-Own, Kuwait Institute for Scientific Research); - wykorzystania dostępnego za pośrednictwem strony WWW narzędzia do tworzenia raportów aktywności naukowej pracowników uczelni utworzonego w wyniku odpowiedniej konfiguracji oprogramowania Visualizer firmy VTLS (Publication Activity Database + Reporting Tool = University Exhibition Window on Research Performance, Jana Ilavska, Comenius University Library). W wystąpieniach podczas 26 Annual VTLS EMEA Users' Group Meeting pracownicy firmy VTLS przekazywali informacje na temat sytuacji firmy, nowych wdrożeń jej produktów, zmian personalnych 3 Wrzesień w Bibliotece (2012) i organizacyjnych oraz rozwoju oferty dla użytkowników. Koncentrowali się szczególnie na zagadnieniu integracji produktów VTLS (Chamo, VITAL) z systemem zarządzania treścią Drupal, umożliwienia użytkownikom korzystania z zasobów bibliotecznych za pośrednictwem urządzeń mobilnych (MozGo), czy na jednolitym systemie dostępu do zasobów własnych oraz zewnętrznych (Chamo Discovery). Podejmowanie tych tematów zgodne jest z planami Zakończenie konferencji. Przy mikrofonie - Vinod Chachra, pierwszy z prawej - Jack Bazuzi. Fot. Jadwiga Antoniak firmy VTLS, która zmierza w swych działaniach do utworzenia zestawu narzędzi (tzw. Open skies) dającego czytelnikowi biblioteki w efekcie ich wzajemnego powiązania możliwość dostępu z jednego miejsca do różnorodnych informacji niezależnie od ich charakteru - np. metadane, pełne teksty, multimedia, pochodzenia - np. katalog biblioteczny (Virtua), instytucjonalne repozytorium (VITAL Media), lokalny system zarządzania treścią (Drupal), serwisy licencjonowane oraz zasoby bezpłatne udostępniane w sieci), wykorzystywanych w komunikacji urządzeń - np. stacjonarne, mobilne oraz formatu danych - np. MARC21, XML. Podczas spotkania zarezerwowano również czas na aktywność każdego z uczestników. Służyła temu sesja Lightning Talks przeznaczona na krótkie (trwające do 5 minut) zaprezentowanie biblioteki przez wybranego jej przedstawiciela. Doskonałą sposobność do zadania pytań pracownikom firmy VTLS oraz podzielenia się z nimi uwagami lub sugestiami odnośnie użytkowanych programów stworzono uczestnikom spotkania w czasie sesji Ask Me! Ponadto w trakcie sesji Knowledge Sharing wymieniano się doświadczeniami w zakresie funkcjonowania poszczególnych modułów systemu VTLS/Virtua. Nie obyło się także bez niespodzianki przygotowanej przez organizatorów. Tym razem była nią gra w kręgle, na która zaproszono uczestników do Centrum Rozrywki Hula-Kula. Roman Tabisz KOLEKCJE POKLASZTORNE W BUW — NOWA ODSŁONA Od września Gabinet Starych Druków i Gabinet Zbiorów Muzycznych BUW biorą udział w projekcie: „Dziedzictwo kulturowe po klasztorach skasowanych na ziemiach dawnej Rzeczpospolitej oraz Śląsku w XVIII i XIX w.: losy, znaczenie, inwentaryzacja”. Przedsięwzięcie jest realizowane od marca br. pod kierunkiem mediewisty prof. Marka Derwicha, przy finansowym wsparciu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. Podstawowym celem projektu jest umieszczenie w jednym miejscu różnorodnej informacji dotyczącej skasowanych klasztorów. Służyć temu będzie Portal Wiedzy dostępny online — interaktywne narzędzie składające się z kilkunastu powiązanych ze sobą tematycznych baz danych, tworzonych przez specjalistów z różnych dziedzin: historyków, muzealników, archeologów, filologów, teologów, muzykologów, bibliotekoznawców. Znajdą się tu m.in. bazy: rękopisów, druków, akt urzędowych kasacyjnych i pokasacyjnych, dziedzictwa przyrodniczego i mobiliów, a także baza biograficzna — poświęcona losom zakonników. Wirtualnemu scaleniu ulegnie informacja o obecnie rozproszonym i niekiedy ukrytym bądź słabo rozpoznanym dziedzictwie kulturowym: od książek, archiwaliów i nut po meble i naczynia 4 Wrzesień w Bibliotece (2012) liturgiczne. W ramach współpracy, z inicjatywy Gabinetu Starych Druków do witryny projektu (www.kasaty.pl) zostanie dobudowana baza online poświęcona bibliotekom skasowanych klasztorów, która będzie nosić nazwę: „Biblioteki klasztorne: historia, znaki własnościowe, źródła”. W bazie znajdą się adnotowane hasła książnic klasztornych z dołączonym materiałem źródłowym: zdjęciami zapisów i znaków proweniencyjnych. Jeśli chodzi o pozostałości księgozbiorów klasztornych, do tej pory w zbiorach BUW udało się zidentyfikować książki pochodzące z około 120 bibliotek (przypuszczalne szacunki to w sumie ok. 10 tys. woluminów), które należały do klasztorów skasowanych w XVIII-XIX wieku na terenie dawnej Rzeczpospolitej. Zdecydowano, że na potrzeby bazy online opracowanie obejmie początkowo około 100 książnic, z których w zbiorach GSD zidentyfikowano co najmniej 3 książki. Zgodnie z przygotowanym przez GSD schematem hasła, obejmie ono materiał zgrupowany w trzech strefach: 1) informacja o bibliotece, 2) ilustracje, 3) źródła. W pierwszej strefie znajdą się m.in. różne formy nazw bibliotek klasztornych używane w zapisach i znakach własnościowych oraz syntetycznie ujęta historia i charakterystyka biblioteki (poszczególne etapy jej rozwoju, informacja o nabytkach i ubytkach, postaciach z nią związanych). W strefie ilustracji zostaną umieszczone zdjęcia wybranych znaków proweniencyjnych, z odpisem ich treści in extenso i ewentualnym komentarzem. Natomiast w strefie źródeł znajdzie się informacja o dawnych katalogach i inwentarzach oraz o nowszej literaturze, na podstawie której sporządzono hasła. Do projektu dołącza również Gabinet Zbiorów Muzycznych BUW, w którego zbiorach znajduje się ok. 4,5 tys. rękopisów i ok. 1,5 tys. wol. druków muzycznych, pochodzących z wrocławskich i innych śląskich klasztorów oraz kościołów. Najpełniejsza informacja o nich znajduje się obecnie w alfabetycznym katalogu kartkowym oraz częściowo w kartotece proweniencyjnej. Opisy rękopisów muzycznych są od dłuższego czasu sukcesywnie wprowadzane do specjalistycznej, muzykologicznej bazy RISM (Międzynarodowy Katalog Źródeł Muzycznych). W ramach projektu w zbiorach GZM zostanie przeprowadzona kwerenda, której celem będzie ustalenie proweniencji możliwie jak największej liczby rękopisów. Część z nich posiada zapisy własnościowe, ale pochodzenia większości obiektów nie da się ustalić. Na podstawie adnotacji, wpisów kopistów, nazwisk właścicieli i not biograficznych kompozytorów – zakonników, zostaną określone miejsca funkcjonowania manuskryptu. W efekcie tych prac ma powstać tabela proweniencji rękopisów z kolekcji GZM. Kolejnym etapem będzie „wyfiltrowanie” opisów manuskryptów klasztornych z bazy RISM i przeniesienie ich do specjalnego formularza opracowanego na potrzeby projektu — tak zaadaptowane dane zostaną uwidocznione na stronie www.kasaty.pl. Dla Gabinetu Starych Druków projekt ów jest szansą na nowoczesną prezentację efektów wieloletniej „mrówczej” pracy, a także na domknięcie pewnych aspektów tychże badań. Zgromadzenie w jednym miejscu zdjęć różnorodnych znaków własnościowych poszczególnych bibliotek będzie nie tylko okazją do mini-monograficznego ujęcia tematyki proweniencji klasztornych, ale również stworzy możliwość identyfikacji własnych kolekcji osobom bądź instytucjom posiadających książki tak oznaczone. W przypadku muzykaliów scalenie informacji bibliograficznej i proweniencyjnej dotyczącej śląskich rękopisów pozwoli na dostrzeżenie w różnych kontekstach osób związanych ze środowiskiem klasztornym (zakonnik-kopista-twórca-kompozytor-właściciel), oraz zbadanie niezwykle istotnych dla zrozumienia recepcji dzieł przemieszczeń repertuarowych utworów funkcjonujących w śląskim kręgu muzyki sakralnej. Izabela Wiencek, Ewa Hauptman-Fischer 5 Wrzesień w Bibliotece (2012) FESTIWAL NAUKI 2012 W trakcie tegorocznego, XVI już Festiwalu Nauki BUW zaproponował sześć spotkań. 1. Do tańca i do różańca... O muzykowaniu w dawnych klasztorach - spotkanie, które poprowadziły Magdalena Borowiec, Ewa Hauptman-Fischer z Gabinetu Zbiorów Muzycznych (odbyło się raz jako lekcja festiwalowa, a raz jako klub młodzieżowy). 2. Dziwne losy mongolisty i syna rzezaka. Profesorowie warszawskiej Szkoły Głównej (1862-1869) spotkanie, które poprowadziły Alina Cywińska i Lilianna Nalewajska z Oddziału Udostępniania i Informacji Naukowej odbyło się raz jako klub młodzieżowy a raz jako popołudniowe spotkanie festiwalowe). 3. Przesłanie moralne w Pracowitości i lenistwie Williama Hogartha i Kupcu londyńskim George’a Lillo – klub młodzieżowy prowadzony przez Małgorzatę Łazicką z Gabinetu Rycin. 4. Czy wolnomularze spacerowali po warszawskich ogrodach? Architektura ogrodowa doby Stanisławowskiej ― jej rola i znaczenie - klub festiwalowy prowadzony przez Przemysława Wątrobę z Gabinetu Rycin. Spotkania od lat gromadzą wierną festiwalową publiczność, życzliwą i szczerze zainteresowaną prezentowanymi tematami. Festiwal Nauki jest świetną okazją, żeby pokazać osobom z zewnątrz obiekty biblioteczne i efekty prowadzonych przez Bibliotekę prac, a jednocześnie przypomnieć, że identyfikujemy się z naczelnym hasłem Festiwalu „Brak inwestycji w naukę, to inwestycja w ignorancję”. Anna Wołodko KONFERENCJE, SEMINARIA, WARSZTATY Młodzi bibliotekarze, zniszczona łyżka i marka biblioteki… Co wspólnego ma łyżka z bibliotekarzami??? Od Forum Młodych Bibliotekarzy, które odbyło się w Łodzi w dniach 11-12 września – bardzo dużo! Podczas swojego wystąpienia otwierającego tegoroczne Forum Elżbieta Stefańczyk, przewodnicząca SBP, zaprezentowała fragment filmu Matrix, w którym mały chłopiec siłą woli wyginał łyżkę. Oczywiście chodziło o ukazanie siły, jaka drzemie w każdym człowieku, także w NAS – młodych bibliotekarzach. Tę swoją energię mamy wykorzystać na zmiany w bibliotekach, na rozwój i na budowanie marki, zarówno bibliotek, jak i bibliotekarzy. Zaprezentowany fragment filmu wywołał uśmiech na wielu twarzach, a wygięty niewielki sztuciec przejdzie do historii FMB. A może powinna powstać statuetka wręczana corocznie dla najlepszych, najkreatywniejszych młodych bibliotekarzy właśnie w kształcie wygiętej łyżeczki – symbolu siły młodych bibliotekarzy? Tegoroczne Forum odbywało się pod hasłem Biblioteka jako marka. Jednogłośnie stwierdzono, że forum było zbyt krótkie na tak ciekawy temat. W ciągu niespełna dwóch dni zaprezentowano 35 referatów i przeprowadzono 15 warsztatów. Program podzielono na trzy równoległe panele, więc uczestnicy stali często przed trudnym wyborem czy wybrać warsztaty, czy jeden z referatów. Prelegenci przyjechali z różnych miast i miasteczek Polski, reprezentowali biblioteki duże i malutkie, uczelniane, naukowe, publiczne i szkolne. Łączyło ich jedno – pasja związana z pracą! W wykładzie inauguracyjnym Marka w nowych czasach profesor Robert Kozielski uświadomił wszystkim uczestnikom, jak wielkie ma znaczenie w naszych czasach branding rozumiany jako budowanie marki. Następnie Olena Gimos, gość specjalny z Ukrainy, podzieliła się doświadczeniami z budowania marki Biblioteki Naukowej Uniwersytetu Naukowego Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. W dalszej kolejności bibliotekarze z Polski opowiadali o działaniach wpływających na markę swoich bibliotek. Były referaty o grywalizacji (definiowanej przez wikipedię jako wykorzystanie mechaniki znanej np. z gier fabularnych Wrzesień w Bibliotece (2012) 6 i komputerowych, do modyfikowania zachowań ludzi w sytuacjach niebędących grami, w celu zwiększenia ich zaangażowania), wykorzystaniu Internetu, e-learningu, Facebooka, bibliotekarskich blogach, identyfikacji wizualnej, współpracy międzyinstytucjonalnej i użytkownikach-klientach. Wśród referentów prezentujących się pierwszego dnia, pojawiło się również nazwisko moje i Doroty Kuźnickiej (oczywiście przekręcone). Ponieważ Dorota w ostatnim momencie musiała zrezygnować z wyjazdu, referat wygłosiłam sama. Na widowni dzielnie wspierała mnie koleżanka z BUW Ewelina Bajgus. O czym związanym z marką BUW mówiłam? O buwingu jako modzie na bibliotekę. W czerwcu przeprowadziłyśmy z Dorotą ankietę wśród czytelników na temat marki BUW i buwingu. Badania te stały się podstawą wystąpienia, które spotkało się z zainteresowaniem i wywołało wiele pytań dotyczących gmachu biblioteki, czytelników, buwingu i akcji BUW do 5 rano. Wyjazd na Forum Młodych Bibliotekarzy uważam za bardzo udany. Jest to bardzo ciekawe spotkanie umożliwiające wymianę doświadczeń i nawiązanie nowych kontaktów. Temu drugiemu szczególnie sprzyjają międzypanelowe dyskusje, wieczorna uroczysta kolacja i integracja. Mam nadzieję, że w przyszłorocznym Forum Młodych Bibliotekarzy, które odbędzie się w Olsztynie, będziemy mieli większą grupę reprezentującą BUW. Po wizycie w Łodzi wiem, że warto wykorzystywać takie spotkania, ponieważ jest to inwestycja w MARKĘ BIBLIOTEKI! Karolina Kamińska Konferencja „Bibliotecas 2029” odbyła się między 21 a 23 września w miejscowości Jumilla na południowym Zachodzie Hiszpanii (region Murcia). Pojechałam tam na zaproszenie Instytutu Polskiego w Madrycie oraz lokalnych organizatorów. Wystąpiłam z referatem Real or ideal? What scenarios for libraries? The case of Poland, który po hiszpańsku (organizatorzy zapewnili tłumaczenie symultaniczne) brzmiał wdzięcznie ¿Real o ideal? ¿Qué perspectiva aguarda a las bibliotecas? El caso de Polonia. Wzięłam też udział w dyskusji panelowej, gdzie wspólnie z bibliotekarzami ze Stanów Zjednoczonych, Finlandii i Hiszpanii omawialiśmy różne aspekty przyszłości bibliotek. Ja mówiłam o new professionals, czyli osobach, które (niezależnie od wieku) zaczynają wykonywać zawód bibliotekarza. Konferencja w Jumilli zgromadziła około 60 uczestników. Wszyscy byli z Hiszpanii, jedynie zaproszeni prelegenci reprezentowali inne kraje (wymienione powyżej). Kristiina Kontiaien przedstawiła strategię Fińskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy (nota bene kierowanego do niedawna przez Sinikkę Sipilä, obecnie prezydent-elekt IFLA) i wytłumaczyła, dlaczego Finowie tak cenią biblioteki. Karen Hartman omówiła nowe role bibliotek publicznych na amerykańskich przykładach oraz raport „Museums, Libraries and 21st Century Skills” (www.imls.gov/about/21stcskills.aspx) – traktujący o tym, co tak naprawdę będzie się liczyło w najbliższej przyszłości jeśli chodzi o umiejętności i kompetencje informacyjne i społeczne. Ja przedstawiłam (z komentarzem krytycznym i różnymi ozdobnikami) polski projekt z 2011 r. „Scenariusze przyszłości bibliotek” (http://www.biblioteki.org/repository/PLIKI/DO KUMENTY/SCENARIUSZE_PRZYSZLOSCI _BIBLIOTEK_www.pdf). Cała konferencja była poświęcona rozważaniom o przyszłości bibliotek (szczególnie Hiszpańska winnica. Jedno z lepszych miejsc na inaugurację konferencji publicznych), a nazwę wzięła z filmu dla bibliotekarzy. Fot. Zuza Wiorogórska „Terminator”, w którym ok 2029 był opisany jako ten, w którym maszyny zbuntowały się przeciwko ludziom. Kilka słów o Jumilli - miejscowości, do której przeciętny turysta raczej nie dotrze. 25-tysięczne miasteczko położone wśród gór, na poziomie 500 metrów n.p.m obecnie słynie głównie z dobrego wina, wytwarzanego w kilkunastu winnicach usytuowanych wokół Jumilli. Jest jednym 7 Wrzesień w Bibliotece (2012) z obowiązkowych przystanków hiszpańskich turystów na tzw. „winnej drodze” (hiszp. Ruta del vino). Trudno jednak nie zauważyć w nim śladów historii: górujący nad miasteczkiem średniowieczny zamek (miejsce jednej z konferencyjnych sesji) czy XV-wieczne kościoły to dość późne budowle, wszak Jumilla to iberyjska wieś z czasów Imperium Rzymskiego (choć mówi się o mieszkańcach już w epoce brązu), następnie zdobyta w trakcie podbojów arabskich i pozostająca pod panowaniem arabskim do 1241 roku. Zuza Wiorogórska W dniach 24-26 września na Politechnice Łódzkiej odbyła się VI Międzynarodowa Konferencja Naukowa Rozkład i korozja materiałów technicznych. Przedstawiono na niej najnowszy stan badań nad rozkładem różnych materiałów technicznych przez mikroorganizmy. Procesom biodeterioracji podlegają wszystkie materiały, nawet stopy tytanu, uważane dotychczas za odporne na korozję mikrobiologiczną. Z uwagi na tę cechę oraz na gęstość tytanu, która jest porównywalna do gęstości kości, uważano go za idealny materiał wszczepienny i powszechnie stosowany m.in. w inżynierii biomedycznej. Najnowsze badania wykazują, że także i ten materiał pokrywa film mikrobiologiczny. Ciekawe badania na temat znaczenia promieniowców w biodeterioracji zabytków przedstawiła dr Joanna Karbowska–Berent z UMK. Wykazała ona szkodliwy wpływ promieniowców (Streptomyces) na malowidła olejne, rysunki naskalne, skórzane wyroby archeologiczne oraz dokumenty i księgi na pergaminie. Promieniowce te mają zdolność rozkładu kolagenu w pergaminie i mogą spowodować ubytek jego masy, co jest niezauważalne gołym okiem, ale można to wykazać wagowo. Na konferencji poruszany był też problem nadużywania dezynfekcji zbiorów, szczególnie przez biblioteki, archiwa. Nie należy podejmować tego typu działań w większym zakresie niż to konieczne, ponieważ skutki są wręcz odwrotne do zamierzonych. Wyjałowiony materiał szybko staje się pożywką dla jeszcze większej kolonii mikroorganizmów. Dezynfekowane mogą być tylko te obiekty, co do których badaniami mikrobiologicznymi potwierdzono, że są zaatakowane przez pleśnie. Ciekawe wyniki wykazało badanie wpływu promieniowania radiacyjnego na tekstylia. Stwierdzono, że duże dawki promieniowania (100 kGy) na tkaniny wykonane z lnu, bawełny i jedwabiu powodują pogorszenie ich właściwości mechanicznych, najbardziej niekorzystnie wpływa to na len, osłabiając jego wytrzymałość mechaniczną. Zaprezentowane na konferencji badania będą miały wpływ na efektywne zabezpieczenie przed niekorzystną działalnością mikroorganizmów wielu materiałów mających zastosowanie m.in. w przemyśle, budownictwie, czy też w zbiorach muzealnych. Z drugiej strony posłużą one do rozwinięcia technologii wykorzystujących zdolności rozkładu przez mikroorganizmy bardziej przyjaznych środowisku, służących ekologii. Elżbieta Duziak Konferencja Kościelne zbiory muzyczne w bibliotekach polskich Tegoroczna konferencja Sekcji Bibliotek Muzycznych SBP Polskiej Grupy Narodowej IAML miała miejsce w Gnieźnie w dniach 26-28 września. Gospodarzem konferencji było gnieźnieńskie Archiwum Archidiecezjalne we współpracy z Sekcją Bibliotek Muzycznych SBP, Archidiecezjalną Komisją ds. Śpiewu, Muzyki Kościelnej i Służby Liturgicznej, Muzeum Archidiecezjalnym i Studium Muzyki Kościelnej w Gnieźnie. Honorowym patronatem konferencję objęli Jego Eminencja Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński Prymas Polski Józef Kowalczyk oraz starosta gnieźnieński Dariusz Pilak, którzy serdecznie powitali uczestników konferencji. Program konferencji odnaleźć można na stronie na stronie SBP: http://www.iaml.pl/Konferencja_Gniezno_2012_Informacje_Program.htm#program Z pełnym tekstem powitalnego wystąpienia Księdza Prymasa można się zapoznać pod adresem: http://www.prymaspolski.pl/pl/prymas_polski/dokumenty/muzyczne_dziedzictwo.html Sesje konferencyjne poświęcone były w tym roku zagadnieniu Kościelne zbiory muzyczne w bibliotekach Wrzesień w Bibliotece (2012) 8 polskich. Temat bardzo ciekawy i aktualny, gdyż obecnie na terenie naszego kraju prowadzonych jest szereg projektów badawczych dotyczących muzykaliów pochodzących ze zbiorów kościelnych. Niestety jeszcze więcej źródeł kościelnych nadal oczekuje na swoje muzykologiczne opracowanie. Obecnie trudno sobie wyobrazić prowadzenie prac katalogowych nad muzykaliami bez korzystania z bazy danych The International Inventory of Musical Sources - Répertoire International des Sources Musicales (RISM), z tego też względu organizatorzy konferencji zaprosili do wzięcia w niej udziału przedstawiciela Centralnej Redakcji RISM we Frankfurcie nad Menem, Guido Krausa. Jego referat pokazywał, jak podstawowym i niezbędnym narzędziem są bazy RISM w procesie katalogowania muzykaliów, wyszukiwania konkordancji oraz identyfikowania kompozycji zapisanych bez nazwiska twórcy lub przypisanych niewłaściwym autorom. Wśród czynnych uczestników konferencji przeważali muzykolodzy i bibliotekarze muzyczni reprezentujący uniwersyteckie ośrodki badawcze (UAM w Poznaniu, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Wrocławski, UKSW, Uniwersytet Muzyczny w Warszawie) oraz biblioteki szkół wyższych i inne biblioteki naukowe (BUW, Biblioteka Narodowa, Biblioteka Śląska, Biblioteka Instytutu Muzykologii UJ, Biblioteka Katedry Muzykologii UAM, Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Biblioteka Główna Akademii Muzycznej w Katowicach, Biblioteka Główna Akademii Muzycznej w Gdańsku). Bardzo nas cieszy, że w konferencji wzięły udział również osoby niezwiązane ze środowiskami muzykologicznymi czy bibliotecznymi, jak np. Tomasz Kmita z Śląskiego Towarzystwa Muzyki Kościelnej, który zaprezentował nam bardzo ciekawy referat poświęcony muzykaliom przechowywanych w bibliotece kościoła św. Krzysztofa we Wrocławiu. Naszą bibliotekę reprezentowała trzy pracownice Gabinetu Zbiorów Muzycznych. Przedstawione referaty były poświęcone dwóm kompozytorom, których twórczość przechowywana jest w zbiorach muzycznych BUW oraz zachowanej spuściźnie jednego z klasztorów śląskich cysterek. O muzykaliach pochodzących z Trzebnicy opowiedziała Ewa Hauptman-Fischer, przybliżając w swoim wystąpieniu dzieje tego śląskiego zakonu oraz pokazując na przykładzie zachowanych rękopisów muzycznych, na jakie konkretne potrzeby tego zgromadzenia zakonnego powstały. Referat Ludmiły Sawickiej przedstawiał sylwetkę i twórczość kapelmistrza katedry wrocławskiej Johanna Georga Clementa (1710-1794) – nader płodnego kompozytora. Pełnił on stanowisko kapelmistrza w katedrze przez ponad 58 lat, jego twórczość dostarcza przykładów, jakie kompozycje wykonywane były w środowiskach katedralnych w owym czasie. Największa kolekcja autografów kompozycji Clementa znajduje się właśnie w GZM BUW. W wystąpieniu szczególny nacisk położono na charakterystykę twórczości mszalnej i kantatowej wrocławskiego muzyka. Elżbieta Jasińska –Jędrosz zaprezentowała sylwetkę polskiego muzyka Mariana Sawy (1937-2005). Był to wybitny organista, niezmiernie płodny kompozytor twórczości organowej i chóralnej (w przeważającej części o charakterze religijnym) oraz znakomity pedagog muzyczny. Wart podkreślenia jest fakt, iż jego liczna Uczestnicy konferencji Gniezno 2012 i bardzo ciekawa spuścizna kompozytorska przechowywana jest w Archiwum Kompozytorów Polskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Wieczorem pierwszego dnia Konferencji została odprawiona msza św. pod przewodnictwem ks. kanonika Ryszarda Figla, długoletniego przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji ds. Śpiewu, Muzyki Kościelnej i Służby Liturgicznej w Gnieźnie, następnie miał miejsce koncert organowy w wykonaniu organisty Bazyliki Archikatedralnej Ryszarda Superczyńskiego. W drugim dniu uczestnicy mieli okazję 9 Wrzesień w Bibliotece (2012) zwiedzania Katedry wraz z podziemiami i obejrzenia słynnych drzwi gnieźnieńskich, a jak nam powiedziano, nie każdy może dostąpić tego zaszczytu. Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja, na której okazało się, że bibliotekarze i muzykolodzy nie tylko lubią pracować z nutami, ale również doskonale z nich śpiewają. Z racji tego, że konferencja odbywała się w Muzeum Archidiecezjalnym, była to też niepowtarzalna okazja do poznania najcenniejszych dzieł sztuki sakralnej przechowywanych w zbiorach gnieźnieńskich. Ludmiła Sawicka SUB SIGNO HEREDITATIS Izabela Wiencek Można powiedzieć, że jeśli chodzi o szeroko pojęte wydarzenia ważne dla zbiorów specjalnych, to mijający rok przebiegał pod znakiem księgozbiorów historycznych: ich losów, rekonstrukcji, ochrony i popularyzacji. Wyrazem zainteresowania tą problematyką były konferencje, spotkania nieformalne, publikacje oraz jedno rozporządzenie ministerialne. Zacznijmy od spotkań nieformalnych. 5 lipca w warszawskiej siedzibie ICM-u odbyło się zebranie w związku z planowanym utworzeniem w ramach platformy SyNaT (System Nauki i Techniki, www.synat.pl) naukowo-edukacyjnego portalu, poświęconego polskim księgozbiorom historycznym. W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele różnych środowisk i instytucji krajowych: historycy, bibliotekoznawcy, kustosze zbiorów specjalnych, informatycy. Uczestnicy przedstawili wiele pomysłów obrazujących, jak pilne są potrzeby przeniesienia wiedzy już istniejącej, bądź dopiero wytwarzanej, do przestrzeni cyfrowej. Była mowa m.in. o centralnym e-katalogu rękopisów średniowiecznych w bibliotekach polskich, rekonstrukcji katalogów historycznych (np. biblioteki Radziwiłłów, Załuskich, króla Stanisława Augusta), tzw. Nowym Chwalewiku - E. Chwalewik: Zbiory polskie: archiwa, bibljoteki, gabinety, galerje, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyznie, w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone. T. 1-2. Warszawa ; Kraków 19261927 - (uaktualnienie informacji o stanie liczbowym kolekcji historycznych w bibliotekach polskich), bazie proweniencji starych druków. Dyskusja dotyczyła ukierunkowania portalu (popularno-edukacyjny czy naukowy?) i stopnia szczegółowości zawartych w nim informacji. Poszczególne projekty zostaną zaprezentowane w najbliższym numerze czasopisma „Z badań nad książką i księgozbiorami historycznymi”. W dniach 19-20 września odbyła się konferencja Zagarnięte–ukryte–poszukiwane–odzyskane, zorganizowana przez Zakład Wiedzy o Książce IINiSB UW. Na uwagę zasługuje ciekawa inicjatywa organizatorów, którzy zaprosili do udziału osoby reprezentujące rozmaite instytucje: prawników, policjantów, bibliotekarzy, historyków, pracowników Ministerstwa Kultury i instytutów powołanych dla ochrony dziedzictwa. Dzięki temu mogły się spotkać różne punkty widzenia, zwłaszcza w kontekście ochrony i odzyskiwania dóbr kultury, czyli problemów najbardziej palących i niejednokrotnie wymagających regulacji prawnych. Wygłoszono kilkadziesiąt referatów w dwóch równoległych sesjach. Większość z nich omawiała losy poszczególnych zabytków, bądź całych kolekcji, przemieszczanych, bezpowrotnie utraconych podczas minionych wojen lub ocalałych. Obok smutnych prób rekonstrukcji lub rejestracji strat były też doniesienia o odkryciach: referat Bartłomieja Czarskiego z BN dotyczył nieznanego superekslibrisu Jana III Sobieskiego, widniejącego na woluminie, który w 2011 roku wystawił na sprzedaż francuski dom aukcyjny Alde. Justyna Jasiewicz (IINiSB UW) przedstawiła interesującą historię poszukiwań fragmentów wazowskich rezydencji wciąż odnajdywanych na dnie Wisły, zaś Alicja Szulc (BU Poznań) zdała relację z poszukiwań poznańskich starych druków i rękopisów, obecnie przechowywanych w Szwecji. Inny temat poruszyła niżej podpisana, mówiąc o staropolskich zaklęciach przeciw złodziejom książek, które spotykamy w starych drukach (Kto tę książkę ukradnie, temu ręka upadnie itp.). Osobną grupę stanowiły referaty o tematyce policyjno-prawnej. Paweł Bańkowski z Komendy 10 Wrzesień w Bibliotece (2012) Wojewódzkiej Policji w Krakowie i Olgierd Jakubowski z Narodowego Instytutu Muzealnictwa (NIM) powrócili do sprawy kradzieży cymeliów w Bibliotece Jagiellońskiej w latach 90. Ad vocem wypowiedział się obecny na sali Michał Spandowski z Zakładu Starych Druków BN, prostując nieścisłości i dorzucając garść interesujących faktów kuluarowych jako uczestnik owych wydarzeń – biegły powołany do identyfikacji druków. Była również mowa o międzynarodowej współpracy policji w poszukiwaniu skradzionych dzieł sztuki (Marcin Goch) oraz o działalności MKiDN w zakresie restytucji dóbr kultury po 1990 r. (Karina Chabowska). Jeden z referatów dotyczył Narodowego Zasobu Bibliotecznego: Problemy zabezpieczenia przed przestępczością zbiorów tworzących NZB. Przedstawił go Piotr Ogrodzki z NIM, redaktor naczelny pisma „Cenne, bezcenne, utracone”, którego najnowszy numer jest w całości poświęcony zbiorom specjalnym w bibliotekach polskich (polecamy). Konferencja Księgozbiory rozproszone. Losy księgozbiorów historycznych po II wojnie światowej, która odbyła się miesiąc później na Zamku w Malborku (19 października), dotyczyła głównie powojennych losów zbiorów poniemieckich. Referaty omawiały m.in. peregrynacje książek pomorskich ze zbiorów prywatnych i instytucjonalnych (Szczecin, Malbork, Gdańsk), działalność zbiornic księgozbiorów zabezpieczonych w Katowicach i Szczecinie, rejestrację strat wojennych (inkunabuły). Nie było na tej konferencji przedstawiciela BUW; o tematyce wnioskujemy z tytułów wystąpień. Podsumowując oba spotkania, należy stwierdzić, iż najwięcej referatów skupiało się na omówieniu losów jednej przemieszczonej/utraconej/zachowanej kolekcji bądź zabytku. Analiza wątków kryminalnych pozwoliła na dokładniejsze przyjrzenie się przyczynom kradzieży starych druków. Są to zarówno kwestie legislacyjne: luki w prawie, brak odpowiednich przepisów, nadużycia urzędników państwowych (poczta dyplomatyczna), jak i zwykłe zaniedbania, polegające na wadliwym lub niedostatecznym zabezpieczeniu obiektów. Zabrakło może zwrócenia uwagi na aspekt związany z tzw. czynnikiem ludzkim: kim bywają przestępcy, jak często stają się nimi sami pracownicy zbiorów specjalnych, oraz, co za tym idzie, czy błąd tkwi w procedurze zatrudniania czy też w późniejszym braku kontroli nad „opiekującymi się” zbiorami? Innym problemem, nieporuszonym wprost na konferencji wrześniowej IINiSB, ale obecnym w kuluarach, jest sprawa ujawniania przez biblioteki proweniencji księgozbiorów należących przed 1939 r. do osób, których spadkobiercy obecnie mogą rościć do nich prawo własności. Brak regulacji prawnych prowadzi do sytuacji, gdy instytucja posiadająca zabytkowy księgozbiór, w wyniku roszczeń majątkowych, traci do niego prawa. Należy pamiętać, że to istotny czynnik, hamujący w Polsce przez dziesięciolecia publikowanie informacji o proweniencjach książek pochodzących z tzw. Ziem Odzyskanych. Jednak kwestia jest na tyle trudna i złożona (bo polityczna), że nie ma co oczekiwać jej rozwiązania w ciągu najbliższych lat. Natomiast po wielu latach starań powstało wreszcie Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie Narodowego Zasobu Bibliotecznego (Dz. U., poz. 797, z dn. 4 lipca 2012). Uczestnicy 5. już edycji konferencji organizowanej przez Centralną Bibliotekę Wojskową Ochrona NZB w czasie pokoju, kryzysu i wojny, która odbyła się 27 września, bardzo liczyli na komentarz Mariusza Dworsatschka, wicedyrektora Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, który jest członkiem Rady ds. NZB, powołanej w czerwcu tego roku. M. Dworsatschek w referacie Co chronić? Pojęcie narodowego zasobu bibliotecznego a zakres jego ochrony, przedstawił głównie historię zmagań, jakie się toczyły w Polsce od połowy lat 70. w kwestii sprecyzowania, a następnie utworzenia NZB. Dziś, po licznych dyskusjach, publikacjach i projektach, mamy akt prawny, który ustanawia, że ex definitione tylko dwie polskie biblioteki posiadają NZB: Biblioteka Narodowa i Jagiellońska (do tej pory było ich 56). Pozostałe instytucje, jeśli uznają, że ich zbiór w całości bądź w części podlega definicji podanej w rozporządzeniu, mogą wystąpić o włączenie go do NZB. Abstrahując od sensu powołania tego specyficznego konstruktu prawnego, nie mającego analogii w innych krajach, rozporządzenie nie uściśla niestety kryteriów, na podstawie których wyodrębnia się najcenniejsze zbiory, a o środkach finansowych, które są niezbędne dla odpowiedniego ich zabezpieczenia mówi: „zapewnia [je] organizator biblioteki”. Pytanie, które się tu narzuca, brzmi: po co w takim razie NZB? Przecież „organizator biblioteki” i tak robi, co może, żeby zapewnić swoim zbiorom właściwą ochronę, a rozporządzenie niczego nie narzuca i niczego nie 11 Wrzesień w Bibliotece (2012) zapewnia, jest niewiążące jak licencja Creative Commons. M. Dworsatschek uprzedzając komentarze i pytania zebranych zapewnił, że tekst rozporządzenia stanowi tylko preludium do dalszych szczegółowych instrukcji i wskazówek. Cóż zatem? „Czekamy na dalsze instrukcje”. KADRY Nowo zatrudnieni: - mgr Natalia Pawlak, mł. bibliotekarz, Oddział Udostępniania i Informacji Naukowej, od 24 września. Przestali pracować: - mgr Anna Król, samodzielny referent, Oddział Administracyjny, od 30 września. Numer zamknięty 5 grudnia 2012 r. Redakcja: Anna Wołodko Współpraca: Anna Zawadzka Korekta: Elżbieta Petrović Projekt graficzny: Anna Pełka Redakcja zastrzega sobie możliwość skrótów i_zmian redaktorsko-korektorskich Uwagi, komentarze i_teksty do biuletynu można przesyłać na adres [email protected] w_Pegasusie: aniac Wrzesień w Bibliotece (2012) 12