D - Sąd Okręgowy w Rzeszowie

Sygn. akt VI Gz 122/14
POSTANOWIENIE
Dnia 5 czerwca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki
Sędziowie: SO Beata Hass-Kloc
SO Anna Harmata (spr.)
Protokolant: sekr. sądowy Joanna Stafska
po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2014 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy w postępowaniu upadłościowym z możliwością zawarcia układu (...) Sp. z o.o. w S.
w przedmiocie wniosków:
Upadłego dot. umorzenia postępowania; Zarządcy Przymusowego dot. zmiany trybu prowadzenia postępowania
upadłościowego z możliwością zawarcia układu na obejmujące likwidację majątku na podstawie art. 17 w zw. z art.
15 pr. up. i n.
na skutek zażalenia upadłego na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydziału V Gospodarczego Sekcji ds.
upadłościowych i naprawczych z dnia
24 lutego 2014 r., sygn. akt V GUp 10/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział V Gospodarczy - Sekcja ds.
upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość z możliwością zawarcia układu i wyznaczył Nadzorcę Sądowego w
osobie D. D.. Podstawą wykonania układu na warunkach zaproponowanych przez Upadłego miała być prowadzona
przez niego działalność gospodarcza. Sąd oceniając przesłanki z art. 14 pr. up. i n. przychylił się do wniosku Dłużnika
o prowadzenie postępowania w opcji układowej, przyjmując za możliwe do wykonania propozycje układowe, które
dawały sposobność dla zaspokojenia wierzycieli w stopniu wyższym niż w przypadku postępowania upadłościowego
w opcji likwidacyjnej.
W toku tegoż postępowania Upadły wniósł o umorzenie postępowania upadłościowego. Postanowieniem z 15
stycznia 2014r. uchylono zarząd własny Upadłego i ustanowiono w trybie art. 76 pr. up. i n. Zarządcę w osobie
D. D., która wniosła o zmianę trybu prowadzenia postępowania upadłościowego z układowego na likwidację. Na
uzasadnienie wskazała, że spółka utraciła możliwość prowadzenia działalności gospodarczej, co było podstawą dla
wykonania układu, powiększająca się strata nie daje możliwości wykonania układu na zaproponowanych warunkach,
dotychczasowe działanie Zarządu upadłego nie daje rękojmi wykonania układu.
W rozpoznaniu powyższych wniosków Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 24.02.2014r. oddalił wniosek Upadłego
o umorzenie postępowania upadłościowego (I), zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydział V
Gospodarczy ds. upadłościowych i naprawczych z dnia 18.07.2013r. sygn. akt V GU 33/13 w pkt I i III w ten sposób,
że: - ogłosił upadłość (...) Sp. z o.o. w S., - w miejsce zarządcy powołał Syndyka Masy Upadłości w osobie D. D. (II).
W uzasadnieniu dla niniejszego Sąd Rejonowy przyjął, iż Upadła spółka prowadząc bieżącą działalność potrzebuje
środków na jej finansowanie, a aktualnie takich środków w Spółce jest brak. W takim stanie rzeczy bez innych źródeł
finansowania wykonanie układu z wypracowanych zysków na bazie prognozy będzie nierealne, a przy malejących
trendach jakie występują, osiągnięcie zakładanego zysku wydaje się niemożliwe. W zakresie stopnia zaspokojenia
wierzycieli w opcji likwidacyjnej Sąd przyjął, że w toku postępowania upadłościowego obejmującego likwidację
majątku łączne wpływy do masy upadłości środków uzyskanych z likwidacji składników masy upadłości pozwolą
na pokrycie przynajmniej kosztów postępowania upadłościowego, jak również na zaspokojenie choćby częściowe
wierzytelności Upadłego. Sąd ten na podstawie danych przedłożonych przez Zarządcę ustalił, iż Dłużnik posiada
majątek w postaci:
1. prawa do nieruchomości gruntowej, na którą składają się działki o nr ewid. (...) o pow. 0,0126 ha, nr
ewid. (...) o pow. 0,6724 ha, będące własnością Gminy i Miasta S., w użytkowaniu wieczystym dłużnika do dnia 14
stycznia 2093r., położonej w S. przy ul. (...), zabudowanej budynkiem biurowym, dwoma budynkami garażowymi
(magazynowymi) i urządzeniami. Dla tychże nieruchomości Sąd Rejonowy w Rzeszowie XVI Zamiejscowym Wydziale
Ksiąg Wieczystych z siedzibą w S. prowadzi księgę wieczystą nr (...). W operacie szacunkowym, sporządzonym na
styczeń 2013r. celem zabezpieczenia wierzytelności bankowej, wartość prawa użytkowania wieczystego oraz wartości
budynków znajdujących się na tym gruncie zostały oszacowane na kwotę 1.570.597,00 zł.
W dziale IV ww. księgi widnieją wpisy:
• hipoteka umowna na 2 200 000,- zł na rzecz Banku (...)w B. Oddział w J. na zabezpieczenie kredytu udzielonego
na mocy umowy nr (...) z dnia 21 lutego 2013 roku na zakup opisanej powyżej nieruchomości oraz wagi
samochodowej.
• hipoteka przymusowa na 24 483,- zł na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., tytuł wykonawczy z dnia 5
marca 2013 roku NR (...)
• hipoteka przymusowa na 143 551,90 zł na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., tytuł wykonawczy z dnia
18 lutego 2013 roku nr (...)
• hipoteka przymusowa na 98 574,94 zł na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., tytuł wykonawczy z dnia 14
maja 2013 roku nr (...)
• hipoteka przymusowa na 39 448,77 zł na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., tytuł wykonawczy z dnia 11
kwietnia 2013 roku nr SM (...)
• hipoteka przymusowa na 36 640,50 zł na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., tytuł wykonawczy z dnia 11
kwietnia 2013 roku nr SM (...)
przy czym Sędzia Komisarz zważywszy na fakt wpisu hipotek na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. po
dacie ogłoszenia upadłości i złożenia wniosków o wpisy tych hipotek w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia
wniosku o ogłoszenie upadłości postanowieniem z dnia 27 listopada 2013r. stwierdził w trybie art. 82 ustawy
prawo upadłościowe i naprawcze niedopuszczalność wpisów tychże hipotek. Sąd Rejonowy ustalił również, iż Upadły
zaprzestał wykonywania umowy kredytowej na zakup wyżej opisanej nieruchomości, a z oświadczenia złożonego przez
upadłego na żądanie zarządcy, wynika iż aktualne zadłużenie z tytuły zaciągniętego kredytu wynosi 1 393 019,19 zł;
2. ruchomości - środki trwałe w postaci maszyn i urządzeń, wyposażenia, pojazdów samochodowych o wartości
oszacowania na kwotę 110 085 zł. Upadły posiada ruchomość w postaci ładowarki (...) rok 2007: nr seryjny (...), nr
silnika (...), która obciążona jest ustanowionym zabezpieczeniem w postaci przewłaszczenia opatrzonym datą pewną
na rzecz Banku (...) S.A. z siedzibą w W. I Oddział w S., z tytułu spłaty kredytu udzielonego na zakup tejże ładowarki w
kwocie 29 750,- zł. zaległości powstałe z tytułu spłaty kredytu wynoszą 19 141,73 zł. Wyżej opisana ładowarka została
oszacowana na kwotę 10 000,- zł. 3. stan magazynowy zapasów o wartości 664,60 zł.
Zważywszy na powyższe Sąd Rejonowy przyjął, że przy zastosowaniu regulacji art. 345 ust. 1 zd. 2 pr. up. i n. istnieje
możliwość pokrycia części kosztów postępowania upadłościowego. W efekcie sprzedaży majątku wolnego od obciążeń
jak również wyegzekwowania należności Dłużnika do masy upadłości może wejść kwota 150.000,00 zł. Sąd zatem
ustalił wskaźnik zaspokojenia wierzycieli w opcji likwidacyjnej na bardziej korzystny dla wierzycieli niż w opcji
układowej, zwłasza, iż dłużnik nie ma możliwości wykonania układu na zaproponowanych warunkach.
Sąd Rejonowy stwierdził, że w przedmiotowym postępowaniu zaistniały nowe okoliczności w sprawie przemawiające
za zmianą prowadzenia postępowania upadłościowego w opcji likwidacyjnej.
Jednocześnie Sąd ten nie znalazł na obecnym etapie postępowania przesłanek przemawiających za umorzeniem
przedmiotowego postępowania upadłościowego z uwagi na dyspozycję art. 361 pr. up. i n. W ocenie Sądu
majątek Upadłego pozwalał na przyjęcie, iż wystarcza on na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego i
choćby częściowe zaspokojenie wierzycieli. Stopień zabezpieczeń rzeczowych na majątku, jak wskazał Sąd, pozwoli
na pokrycie 10 części kosztów postępowania upadłościowego w ramach odrębnych planów podziału sum. Sąd
powołał również możliwość zobowiązania wierzycieli do uiszczenia zaliczki na koszty postępowania p/r umorzenia
postępowania upadłościowego. Zatem wniosek o umorzenie postępowania Sąd Rejonowy uznał za przedwczesny i w
związku z tym orzekł na mocy art. 17 w zw. z art. 15 pr. up. i n.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył upadły, zaskarżając niniejsze postanowienie w całości, zarzucając
naruszenie art. 361 § 1 prawa upadłościowego przez odmowę umorzenia postępowania upadłościowego Spółki
(...) Sp. z o.o. w S. w sytuacji, gdy majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych
dłużnika obciążonych hipoteką, zastawem rejestrowym, nie wystarcza w sposób oczywisty na zaspokojenie kosztów
postępowania upadłościowego. Stąd też żalący się wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości i oddalenie
wniosku Zarządcy o zmianę postanowienia Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydziału V Gospodarczego sekcja ds.
upadłościowych i naprawczych z dnia 18.07.2013r. sygn .akt V GU 33/13 w pkt I i III w ten sposób, że ogłasza się
upadłość (...) Sp. z o.o. w S. oraz w miejsce Zarządcy powołuje się Syndyka Masy Upadłości i umorzenie postępowania
upadłościowego w sprawie w całości; ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie
sprawy Sądowi I instancji.
W uzasadnieniu dla niniejszego żalący się wskazał, iż rozstrzygnięcie Sądu I instancji nie uwzględnia obecnej sytuacji
majątkowej i finansowej upadłego, a w szczególności faktu, że w masie upadłości nie ma środków na prowadzenie
postępowania upadłościowego. Upadły utracił też całkowicie możliwości pozyskania i realizacji bieżących zleceń
podwykonawczych z uwagi na trudności finansowe, firmy leasingowe zerwały umowy i zażądały wydania maszyn.
Upadły posiada jedynie majątek ruchomy którego wartość wynosi 27.000 zł oraz nieruchomość obciążoną hipoteką
2.200.000 zł na rzecz BS w J., która przewyższa faktyczną wartość nieruchomości, która na dzień ogłoszenia upadłości
z możliwością zawarcia układu wynosiła 1.000.000-1.200.000 zł, a obecnie jest niższa o około 100.000-150.000 zł.
Zobowiązania pracownicze upadłego w okresie trwania postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu
wynoszą łącznie około 200.000 zł. Oznacza to, że zdaniem upadłego nie ma w rzeczywistości środków na prowadzenie
postępowania upadłościowego i nie ma też środków na zaspokojenie wierzycieli poza wierzycielami hipotecznymi.
Stąd kontynuowanie postępowania upadłościowego w celu likwidacji majątku upadłego przy uwzględnieniu obecnego
stanu finansowego i majątkowego upadłego prowadzi do wniosku, że po częściowym zaspokojeniu wierzyciela
hipotecznego w masie upadłości nie będzie środków finansowych na prowadzenie upadłości i pokrycie jej kosztów.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione.
Istotę zażalenia stanowił zarzut, iż majątek upadłego nie jest wystarczającym na koszty postępowania upadłościowego
i nie uzasadnia prowadzenia tego postępowania, zważywszy na możliwość zaspokojenia w jego toku wyłącznie
wierzycieli zabezpieczonych rzeczowo.
Sąd Rejonowy przyjął, iż majątek ten wystarczy na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, jak
również częściowe zaspokojenie wierzycieli; stwierdzając brak podstaw dla ogłoszenia upadłości z możliwością
zawarcia układu na podstawie art. 15 i 17 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze zmienił sposób prowadzenia
postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku
upadłego. Okoliczność, iż w toku prowadzonego postępowania istotnie ujawniły się okoliczności stanowiące
podstawę dla braku zasadności dalszego prowadzenia postępowania upadłościowego z opcją układu wynikała
w sposób bezsprzeczny ze sprawozdań z czynności nadzorcy sądowego z dnia 21.10.2013r. (k. 49-52), spisu
inwentaryzacyjnego z dnia 15.11.2013r. (k. 75-89), wniosku nadzorcy sądowego o zmianę sposobu prowadzenia
postępowania upadłościowego z dnia 6.12.2013r. (k. 112-114), informacji zarządcy z dnia 27.01.2014r. (k. 168-172)
oraz samego stanowiska upadłego wyrażonego w piśmie z dnia 23.12.2013r. (k. 129-130).
Stosownie do treści art. 361 prawo upadłościowe i naprawcze Sąd umorzy postępowanie upadłościowe jeżeli majątek
pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem
rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.
Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego, iż w niniejszej sprawie przesłanki dla umorzenia postępowania
nie zachodziły. Istotnie jak Sąd ten wskazał, w skład majątku upadłego wchodziły następujące składniki:
1. nieruchomość szczegółowo opisana powyżej na której wprawdzie ustanowiono hipotekę w wysokości 2.200.000
zł, ale której wartość oszacowano na kwotę 1.570.597 zł, a wierzytelność z tytułu umowy kredytowej dla której
zabezpieczenie ustanowiono tą hipoteką Sąd oznaczył wg zresztą oświadczenia upadłego na kwotę 1.393.019,19 zł.
Stąd różnica z niniejszego w kwocie 177.577,81 zł;
2. ruchomości – środki trwałe w postaci maszyn i urządzeń, wyposażenia, pojazdów samochodowych łącznie
oszacowane na kwotę 110.085 zł, przy czym brak podstaw dla podzielenia stanowiska upadłego o ich wartości na kwotę
42.800 zł wobec braku wykazania niniejszego nawet jeżeli od wartości tej odliczyć wartość ładowarki (oszacowana
na kwotę 10.000 zł) na której ustanowione jest zabezpieczenie w postaci przewłaszczenia z tytułu spłaty kredytu
udzielonego na zakup tejże ładowarki;
3. stan magazynowy – 664,60 zł.
Suma kwot pozostających po odliczeniu wartości stosownych zabezpieczeń to kwota 278.327,41 zł. Ponadto jak
Sąd Rejonowy zasadnie wskazał, przy zastosowaniu regulacji z art. 345 ust. 1 zd. 2 pr. up. i n. istnieje możliwość
pokrycia części kosztów postępowania upadłościowego z likwidacji obciążonego przedmiotu, a stopień zabezpieczeń
rzeczowych na majątku pozwoli na pokrycie dziesiątej części postępowania upadłościowego w ramach odrębnych
planów podziału sum. Stąd też Sąd Rejonowy zasadnie na obecnym etapie nie znalazł przesłanek przemawiającym za
umorzeniem przedmiotowego postępowania, skoro majątek w zakresie wskazanym powyżej pozwalał na przyjęcie, iż
wystarcza on na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego i chociażby częściowe zaspokojenie wierzycieli.
Do rozważenia pozostaje również jak wskazał to Sąd Rejonowy możliwość zobowiązania wierzycieli do uiszczenia
zaliczki na koszty postępowania czego dotychczas nie uczyniono.
Dlatego też uznając zarzuty zażalenia za niezasadne orzeczono jak w sentencji na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397§
2 kpc.