18 sztaba - Studia i Materiały "Miscellanea Oeconomicae"
Transkrypt
18 sztaba - Studia i Materiały "Miscellanea Oeconomicae"
Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae Rok 14, Nr 2/2010 Wydział Zarządzania i Administracji Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach Gospodarowanie zasobami w regionie w warunkach zagroŜenia Jadwiga Sztaba1 GOSPODAROWANIE ZASOBAMI REGIONU NA PRZYKŁADZIE NORD PAS DE CALAIS Wstęp W dobie intensywnych przemian gospodarczo-społecznych i silnej konkurencyjności istotne znaczenie w rozwoju regionów mają ich zasoby i sposób zarządzania nimi. Atrakcyjność regionów jest kwestią istotną dla inwestorów zagranicznych, którzy zakładając przedsiębiorstwa tworzą miejsca pracy dla mieszkańców, wzbogacają region zmieniając jego wizerunek. Liderzy polskich regionów, zwłaszcza tych, które podejmują działania w ramach procesów rewitalizacji szukają pozytywnych wzorów wśród regionów europejskich, by układając program długofalowego rozwoju wykorzystać sprawdzone strategie działań. Przykładem takiego regionu dla Polski moŜe być Nord Pas de Calais, z doświadczeń którego korzystają regiony europejskie. PoniŜsze rozwaŜania przeprowadzone na bazie opracowań regionalnych typu Agenda 21, opracowana w 1992 roku, Stratégie Régionale d`Innovation. Diagnostique Macroéconomique (2008), oraz Stratégie Régionale Innovation (2009) i stron internetowych z roku 2010 zawierają tylko fragmentaryczne, symboliczne ujęcie niezwykle bogatej, wieloaspektowej problematyki. Jest ona uwzględniona w Planach Lokalnych Rozwoju Gospodarczego PLDE jednostek terytorialnych regionu Nord Pas de Calais. Prezentacja regionu Region Nord Pas de Calais połoŜony jest nad kanałem la Manche w północnej części Francji przy granicy z Belgią i zajmuje tereny dwu prowincji: Flandrii 1 Dr Sztaba Jadwiga, adiunkt, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach.. 175 i Artois. Jego powierzchnia wynosi 12 414 km kw., co stanowi 2,3% terytorium kraju. Zamieszkiwany jest przez ponad 4 048 000 mieszkańców, a więc 6,6% populacji Francji2. Gęstość zaludnienia wynosi 326 osób na km. kw. ZłoŜony jest z dwu departamentów: Nord i Pas de Calais, 13 okręgów, 156 kantonów i 1547 gmin. W departamencie Nord mieszka 64% ludności, zaś w departamencie Pas de Calais 36%. W środowiskach miejskich zamieszkuje 95% ludności regionu, pozostała część stanowiąca około 5% mieszka na obszarach wiejskich. Jest to region ludzi młodych, o wysokim wskaźniku przyrostu naturalnego. Zajmuje trzecią pozycję pod względem rozwoju przemysłowego we Francji, a czwartą pod względem potencjału ekonomicznego z PKB = 96,5 mln euro. Jest to okrąg surowcowy. Rozkwita przemysł elektromaszynowy, przemysł zaawansowanych technologii, hutnictwa Ŝelaza. 35% zatrudnionych pracuje w przemyśle cięŜkim. Region ma bardzo dobrze rozwiniętą infrastrukturę drogową. 550 km autostrad łączy stolice europejskie. Posiada 1127 km linii kolejowych i 700 km dróg wodnych. Do najwaŜniejszych miast regionu naleŜą: Boulogne sur Mer, Calais, Dunkerque, Lille, Arras. KaŜde z miast stanowi osobliwą wizytówkę regionu. Tradycje przemysłowe Od czasów średniowiecza region znany był jako strefa niezwykłej aktywności ekonomicznej i handlowej3. W XIX wieku, w okresie pierwszej rewolucji przemysłowej związanej z pojawieniem się telegrafu, maszyny parowej, kolei Ŝelaznej intensywnie rozwijał się wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniczne. Dodatkowym atutem regionu były duŜe pokłady węgla kamiennego, na bazie którego rozwinął się przemysł cięŜki. Przez szereg lat obok paryskiego region północny uchodził za obszar najbardziej uprzemysłowiony. Wysoki wskaźnik wydobycia węgla kamiennego i jego przetwórstwa w zakładach koksochemicznych i energetycznych, duŜe moŜliwości transportowe miały wpływ na potencjał ekonomiczny regionu i kraju. Z bazą węglową związana była takŜe czarna metalurgia oparta na rudzie Ŝelaza sprowadzanej z Lotaryngii. Rozwijał się równieŜ przemysł włókienniczy, wełniany, bawełniany, lniany i jutowy. W okresie powojennym wytwarzano tutaj prawie 3/5 całej francuskiej produkcji tkanin wełnianych i 1/3 tkanin bawełnianych. Region słynął takŜe z uprawy pszenicy i buraków cukrowych w wielkopowierzchniowych, zmechanizowanych gospodarstwach rolnych. Rentowności produkcji rolnej sprzyjał dobrze rozbudowany przemysł spoŜywczy, chłonny rynek, stosunkowo duŜa liczba mieszkańców, wysoka gęstość zaludnienia. W paśmie nadmorskich łąk rozwinęła się hodowla bydła mlecznego. DuŜe znaczenie dla regionu miała Dunkierka, duŜy port pasaŜerski i rybacki, gdzie rozwijał się przemysł hutniczy, metalurgiczny, stoczniowy, rafineryjny4. 2 3 4 Institut National de la Statistique et des Etudes Economiques: w dniu 1 stycznia 2010 roku liczba mieszkańców Francji wynosiła 64 647 000 osób. P. Bonnevie, Dictionnaire encyclopédique, Hachette, Paris 1986, s. 375. Ibidem, s. 179. 176 Korzystnie rozwijający się region miał jednak problemy gospodarcze. Regres nastąpił w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to wydobycie węgla kamiennego zaczęło spadać. O ile jeszcze w 1955 roku wydobyto ponad 71 mln ton, to w roku 1973 juŜ tylko 27 mln ton. Przestarzały sprzęt wydobywczy, stare metody eksploatacji, brak zabezpieczeń były przyczyną licznych wypadków, do których dochodziło w kopalniach regionu. Do najbardziej spektakularnych naleŜał tragiczny wypadek w kopalni w Lievin w 1974 roku w wyniku którego zginęło 42 górników. Podjęto wówczas szereg natychmiastowych działań, do których naleŜały między innymi decyzje o zamykaniu nierentownych zakładów pracy, hut, fabryk. Efektem tych działań były zwolnienia z pracy i szukanie nowych rozwiązań przez władze lokalne. Problemy ekonomiczne kraju potęgował światowy kryzys gospodarczy lat siedemdziesiątych spowodowany pięciokrotnym wzrostem cen ropy naftowej na rynkach światowych, który dotknął Francję i jej regiony (w 1970 r. płacono 1 USD za baryłkę, w 1973 r. – 2 USD, w 1974 r. – 3 USD, w 1979 r. – 12 USD, w 1981 r. – 32 USD)5. Spowodowało to wzrost cen Ŝywności, co skłoniło do manifestacji społeczeństwo francuskie. Nowe wynalazki technologiczne w ramach drugiej rewolucji przemysłowej: komputer, Internet, telefon komórkowy, udoskonalały pracę, ale nie rozwiązały problemu bezrobocia i innych problemów w gospodarce centralnie sterowanej. Premier Francji Raymond Barre wprowadził liczne, lecz mało satysfakcjonujące reformy za czasów prezydentury Valerego Giscarda d`Estaing. Niezadowolenie rosło, dopiero polityka François Mitteranda, wybranego 10 maja 1981 r. na prezydenta Francji doprowadziła do względnej stabilizacji6. Najistotniejszym działaniem nowego rządu lewicowego, którego premierem został Pierre Mauroy, były burmistrz Lille, była ustawa o decentralizacji z dnia 2 marca 1982 r. Przekazując kompetencje władzom lokalnym, kaŜdy region kraju miał moŜliwość podejmowania działań na rzecz swego regionu, opracowania swej własnej strategii działań i pozyskania środków na jego rozwój. Przekazanie kompetencji władzom regionalnym okazało się sukcesem dla kraju. Władze samorządów znające potrzeby społeczności lokalnej, zasoby regionów, skuteczniej i trafniej kreśliły plany perspektywiczne i wytyczały strategie działań, co doprowadziło do rozkwitu gospodarkę francuską. Zarządzanie regionem Granice obecnego regionu Nord Pas de Calais, podobnie jak innych regionów francuskich7 zostały ustalone juŜ w roku 1965, w wyniku długoletnich debat lat sześćdziesiątych na temat planowania strategicznego w departamentach8, które jawiły się jako jednostki zbyt małe i niewystarczające dla podejmowania istotnych 5 6 7 8 J.M. Lambin, Histoire Géographie. Iniciation économique, Hachette, Paris 1993, s. 168. Ibidem, s.170. Ibidem, s. 256. Podział administracyjny kraju na departamenty został przeprowadzony w 1789 roku. Francja liczy 96 departamentów metropolitarnych + 5 zamorskich. Departamenty dzielą się na okręgi (arrondissements), których jest 342, okręgi na kantony (cantons) w liczbie 4040, kantony na gminy (communes). Ilość gmin – 36679. 177 kompleksowych działań administracyjnych. Powołano wówczas do Ŝycia 22 regiony określane jako „régions de programme” (+ 5 dep.zamorskich)9. Ustalony wówczas podział na regiony zachował się do chwili obecnej. Regiony zamorskie składają się z pojedynczych departamentów, pozostałe grupują od 2 do 8 departamentów. Wszystkie regiony posiadają swą autonomię nadaną im ustawą z 2 marca 1982 r. o decentralizacji, pozyskują fundusze na rozwój regionalny i ustalają swą strategię działań. NajwyŜszym organem w regionie jest Rada Regionalna le Conseil Régional, wybierana co 6 lat. Liczba jej członków zaleŜy od liczby mieszkańców regionu i wynosi od 34 do 209. Rada Regionalna stanowi zespół osób złoŜony z posłów, senatorów, radnych poszczególnych gmin, w jej gestii leŜą kwestie budŜetowe regionu. Istotnym ciałem jest CODER – Komisja do spraw Rozwoju Gospodarczego Regionu złoŜona z merów gmin, radnych regionu, reprezentantów instytucji gospodarczych. Misja zagospodarowania kraju ze strony państwa leŜy w kompetencji DATAR10, zatem niekiedy dochodzi do działań konkurencyjnych (konkursy na rozwój regionów) między decydentami regionalnymi i krajowymi. Na czele Rady Regionalnej stoi przewodniczący regionu, a prefekt regionu koordynuje działaniami rządu w departamentach. Okręgiem kieruje podprefekt wybierany przez prezydenta, a gminą mer wybierany przez społeczeństwo. Rady działające w regionach i departamentach pochodzą z wyborów, podobnie jak rady municypalne funkcjonujące w gminach. KaŜdy region ma swą stolicę, którą jest najczęściej największe miasto regionu. Stolicą Nord Pas de Calais jest Lille. Tu skupione są władze regionalne. Conseil Régional regionu Nord Pas de Calais składa się z 113 radnych wybieranych w powszechnych wyborach. Część swych kompetencji powierza Komisji Regionalnej złoŜonej z 44 członków i komisjom tematycznym, w skład których wchodzą profesjonaliści z zakresu poszczególnych dziedzin resortowych. Przebiegiem Zgromadzenia Regionalnego kieruje przewodniczący Rady Regionalnej, którym jest Daniel Percheron, senator Pas de Calais. Daniel Percheron jest doświadczonym politykiem o bogatym doświadczeniu w zakresie pełnienia róŜnorodnych funkcji państwowych. Jest profesorem historii i geografii. Urodził się 31 sierpnia 1942 roku, a przewodnictwo w Radzie Regionalnej uzyskał 26 marca 2010 roku na okres 4 lat. Jest otoczony 15 wiceprzewodniczącymi, którzy w ramach powierzonych im kompetencji dotyczących działań na rzecz regionu usprawniają funkcjonowanie CR. Siedzibą Rady Regionalnej regionu Nord Pas de Calais jest wieŜowiec, w kształcie „szklanki” o wysokości 67 metrów i powierzchni 51 000 m. kw., w którym znajduje się 900 pomieszczeń dla 1800 pracowników administracyjnych 9 Regiony Francji to: Akwitania, Alzacja, Bretania, Burgundia, Centralny Region, Dolna Normandia, Górna Normandia, Ile de France, Korsyka, Kraj Loary, Langwedocja, Roussillon, Limousin, Lotaryngia, Midi-Pyrenees, Nord Pas de Calais, Owernia, Pikardia, Poitou-Charentes, ProwansjaAlpy-Lazurowe WybrzeŜe, Rodan-Alpy, Szampania, Ardeny. Departamenty zamorskie: Gwadelupa, Martynika, Gujana Francuska, Reunion, Saint Pierre et Miquelon. (Wymienia się teŜ liczbę departamentów: 96 europ. + 4 zamorskie ) 10 DATAR – Délégation à l`Aménagement du Territoire et l`Action Régionale (Zarząd Krajowy ds. Zagospodarowania Kraju i Działań Regionalnych) 178 oraz sala plenarna dla 226 osób, w której odbywają się sesje Rady Regionalnej. Pierwsze logo regionu zostało opracowane w 1982 r. Składało się z dwu zasadniczych elementów: serca i dzwonnicy. Odnowione w 1993 roku i ponownie przyjęte na sesji plenarnej CR 19 października 2007 r. zachowało dwa zasadnicze elementy. Serce symbolizuje miłość i przyjaźń. Jest wyrazem cech właściwych mieszkańcom regionu ceniącym istotne wartości, do których naleŜą: gościnność, szczodrość, sprawiedliwość, szacunek dla drugiego człowieka. Serce jest znakiem Ŝycia. Kolor Ŝółty (tło serca) symbolizuje młodość i światło. Dzwonnica to symbol otwartości, solidarności, postępu przedsiębiorczości, wolności, gotowości do podjęcia działań. Jej niebieski kolor symbolizuje niezaleŜność. Logo regionu ma niezwykłą wartość. Podkreśla toŜsamość regionu, broni jego wizerunku. Znajduje się we wszystkich instytucjach państwowych, urzędach, szkołach, widnieje na produktach regionalnych, na stadionach, a takŜe na samochodach. Jest wizytówką promocyjną regionu. Działania innowacyjne. Faza wstępna Region Nord Pas de Calais w swej wieloletniej historii podejmował bardzo radykalne działania. Do najbardziej spektakularnych naleŜała budowa eurotunelu pod kanałem la Manche, linii TGV, platform intermodalnych w Dunkierce, Roncq, Boulogne sur Mer, i platform na linii: Północ – Południe dla miast Lens, Arras, Maubeuge11. Jednocześnie podejmowano próby zagospodarowania terenów górniczych, tworząc nowe miejsca pracy, by powstrzymać odpływ ludzi. Przełomowe znaczenie dla rozwoju regionu miał Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku. Naświetlał on stan ogólny gospodarki światowej, szanse i zagroŜenia. Wezwano wówczas wszystkich mieszkańców planety, mieszkańców miast i wsi, regionów, państw, organizacji do podjęcia działań w obliczu licznych zagroŜeń. Wezwano do podjęcia starań o wstrzymanie niekorzystnych trendów i nadanie nowej jakości kwestiom rozwoju gospodarczego, w ramach odpowiedzialności zbiorowej za przyszłość Planety Ziemi. Zaproponowano realizację programu pod nazwą Agenda 21. Tylko nieliczne regiony tak dobitnie zrozumiały przesłanie Szczytu Ziemi. Nord Pas de Calais był pierwszym regionem we Francji, który podjął się realizacji tego ambitnego programu. W ramach dyrektyw Agendy 21 naleŜało: 1. dokonać oceny stanu faktycznego regionu z uwzględnieniem wszystkich aspektów Ŝycia 2. zdefiniować listę priorytetowych działań 3. opracować plan czynności, zaopatrzony w terminarz działań i wysokość nakładów finansowych niezbędnych do jego realizacji 4. zaangaŜować do programowania zadań i ich realizacji niezbędne instytucje 5. zbudować sieci transportu dla realizacji konkretnych działań 6. udoskonalić techniki konstrukcji HQE 11 Nord Pas de Calais, une région en mouvement, Reclus, La Documentation française, Paris 1989. Por. J.M. Lambin, Histoire…, op. cit., s. 256. 179 7. utworzyć uniwersytet zrównowaŜonego rozwoju regionalnego 8. wprowadzić kontrolę działań urbanistycznych 9. wypracować ścieŜki działań zrównowaŜonego rozwoju 10. zaangaŜować cały region do działań na rzecz regionu. Choć podjęto wówczas szereg działań pozostały one jednak bardziej w sferze dyskusji niŜ realizacji. Brakowało instrumentów prawnych, by z sukcesem realizować zadania. W roku 2000 ponownie podjęto działania, tym razem spójne w stosunku do Strategii Lizbońskiej mobilizującej do działań wszystkie kraje członkowskie UE i kraje kandydujące. Uruchomiono SRADT12 uwzględniając dyrektywy Agendy 21 z perspektywą rozwoju regionalnego na 20 lat. W Strategii Działań Regionalnych uwzględniono 6 zadań: 1. adekwatność działań w stosunku do potrzeb 2. racjonalizacja ekonomiczna w perspektywie długofalowej 3. powiązania socjalne i solidarność działań 4. równowaga terytorialna 5. ochrona środowiska 6. wielopoziomowość i wieloaspektowość działań W czasie debat SRADT opracowano szczegółowo ŚcieŜki Działań ZrównowaŜonego Rozwoju (Itinéraires du Développement Durable) wstępnie na lata 2001, 2002, 2004, 2006, potem na lata późniejsze. ZaangaŜowano do dyskusji w czasie debat wszystkie środowiska: publiczne władze lokalne, regionalne i krajowe, instytuty badawcze, wyŜsze uczelnie, banki, biura inŜynierskie, firmy ubezpieczeniowe, inwestorów, wydziały urbanistyczne i ochrony środowiska, mieszkańców z poszczególnych gmin. Jednocześnie realizowano Projekt Regeneracji Europejskich Terenów w Miastach i Środowiskach Miejskich - RESCUE, którego celem było zagospodarowanie przestrzenne terenów poprzemysłowych i nowe miejsca pracy dla mieszkańców. Istotnym elementem strategii działań na lata: 2000-2020 był projekt zakładania nowych firm pod hasłem: 15 000 entreprises pour une année. (15 000 przedsiębiorstw rocznie). W roku 2001 załoŜono 15 000 nowych firm, zmodernizowano lub przekazano juŜ istniejące w ramach programu PRCTE13, podjęto działania na rzecz tworzenia nowych sieci klastrów. W ocenie działań regionalnych dokonanych w 2004 roku z uwzględnieniem zakresu działań podjętych przez poszczególne gminy, kantony, okręgi, departamenty, spójnych z PLDE, wydano bardzo dobrą opinię za skuteczność przedsięwzięć i zaliczono Nord Pas de Calais do liderów postępu w rozwoju regionalnym. Choć w miarę upływu czasu, w latach 2004-2006 modyfikowano strategie działań uwzględniając potrzeby bieŜące nie zrezygnowano z podstawowych kierunków wytyczonych po Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro. 12 SRADT Schéma d`Aménagement et de Développement du Territoire (Program Zagospodarowania i Rozwoju Terytorium). 13 PRCTE Programme Régionale de Création et Transmission d`Entreprises (Program Regionalny Tworzenia i Przekazywania Przedsiębiorstw). 180 Piąta edycja ŚcieŜek ruszyła 1 i 2 października 2007 roku. Jej hasło brzmiało: Rolnictwo, Ŝywność, zdrowie a rozwój zrównowaŜony. W czasie dwudniowych dyskusji skupiono się na istotnych problemach dotyczących produktów ekologicznych i ich jakości. By udoskonalić łączność mieszkańców regionu z władzami wyposaŜono obywateli regionu w adresy kontaktowe do wszystkich instytucji wspierających zrównowaŜony rozwój regionalny. Podano imiona i nazwiska osób kontaktowych (o wysokim poziomie wiedzy i walorach charakteru), do których naleŜą między innymi: Severine Vion, Corinne Melin, Sylvie Verhenne. Utworzono 3 łącza internetowe dla pobudzenia aktywności zawodowej obywateli: − jecree.com (création) − jereprends.com (transmission), − demainjecree.com (à déstination des jeunes). Łącze internetowe: „jecree.com” zostało przeznaczone dla osób zakładających nowe przedsiębiorstwa, tworzących nowe miejsca pracy (je crée –„ ja tworzę”), łącze: je reprends.com („ja podejmuję ponownie”) – dla osób przekazujących lub transformujących swą firmę. RównieŜ dla tych, którzy podejmują działania w ramach internacjonalizacji lub łączenia firm.„Demainjecree.com” („jutro, ja tworzę”) z przeznaczeniem dla młodzieŜy. Wzmocniono współpracę między laboratoriami badawczymi, przedsiębiorstwami i ośrodkami formacyjnymi w realizacji projektów badawczych i innowacyjnych na rzecz zrównowaŜonego rozwoju. Władze niosły nie tylko pomoc finansową, lecz takŜe angaŜowały się w pomoc techniczną i aktywizację wszystkich aktorów regionalnych. Spektakularne działania podjęto w ramach 6 biegunów działań długofalowych: − I-TRANS, pôle transports terrestres, w ramach którego podjęto działania rozbudowy i transformacji sieci dróg naziemnych, − UP-TEX, pôle textiles innovants (rozwój aktywności w zakresie innowacyjności w wykorzystaniu zasobów przemysłu tekstylnego) − FPA, pôle filière produits aquatiques (eksploatacja walorów przyrodniczych, terenów wodnych...) − PICOM, pôle industrie du commerce ( rozwój działań w celu poszukiwania rynków zbytu dla regionalnych produktów przemysłowych) − NSL, pôle nutrition – santé – longévité (Ŝywienie, zdrowie, długowieczność, choroby zwiazane z zaburzeniami matabolicznymi, sercowonaczyniowymi i patologiami wynikającymi z niewłaściwego odŜywiania się, złych warunków w pracy, braku właściwego wypoczynku. Choroby związane z wiekiem starzenia się. − MAUD, pôle materiaux et applications pour une utilisation durable − (działania z zakresu wykorzystania odpadów poprzemysłowych, śmieci, opakowań, utylizacja w ramach działań ekologicznych) Realizując w roku 2008 działania zbiorowe w zakresie 6 obszarów otwarto platformę aktywizacyjną pod hasłem innovation-valorisation de la recherche (innowacyjność – waloryzacja badań naukowych) angaŜując 66 aktorów regional181 nych, do których naleŜało między innymi: 6 uniwersytetów, 15 szkół inŜynieryjnych, 26 instytucji interdyscyplinarnych o perfekcyjnych osiągnięciach w zakresie wymienionych powyŜej biegunów działań, liczne izby konsularne, ośrodki badawcze i centra techniczne. Na realizację 125 działań innowacyjnych w 2008 r. w ramach Funduszu regionalnego przeznaczono 11,1 mln e. Otwierając kampanię komunikacyjną z ukierunkowaniem na innowacyjność działań w regionie zmobilizowano społeczeństwo do udziału w konkursach i wykorzystaniu strony internetowej: „www,j`innove.com”14. Wyniki badań. Szanse i zagroŜenia W roku 2008 dokonano oceny działań strategicznych za okres 8 lat. Wynik był zadowalający w zakresie wszystkich biegunów działań. Spektakularne czynności poczyniono na rzecz MSP z róŜnych sektorów gospodarczych. Uwzględniając rzemiosło, tylko w 2007 roku stworzono 4029 przedsiębiorstw, transmisji dokonano w 689, a wspomagano prawnie w ramach modernizacji 1227. Był to niewątpliwie sukces, lecz załoŜenia programowe w planie długoterminowym obligowały do zwiększenia liczby przedsiębiorstw rzemieślniczych z 38 tys. do 55 tys., a liczbę w nich zatrudnionych z 118 tys. do 160 tys. NaleŜało więc kontynuować wysiłki. Decydujące znaczenie dla władz regionu miały jednak wyniki prac badawczych dokonane „Metodą diagnozy systemu innowacyjności w regionach francuskich” Jeana Claude`a Pragera15 bazującą na pozycjonowaniu komparatywnym regionów o tradycjach przemysłowych. Wybrano dla porównania 4 regiony: Nord Pas de Calais, Pikardię, Alzację i Kraj Loary. Uwzględniając liczne kryteria, w tym najwaŜniejszy, a mianowicie liczbę zatrudnionych i bezrobotnych wynik był zaskakujący. Bezrobocie w roku 2006 w poszczególnych regionach wynosiło odpowiednio: 12,5%, 10,1%, 8,2%, 7,6%, zatem najmniej korzystny wynik miał region Nord Pas de Calais16. Metodę pozycjonowania komparatywnego zastosowano w zestawieniu z regionami europejskimi o tradycjach przemysłowych. Do krajów tych zaliczono: francuską Lorraine, belgijską Wallonie, niemiecką Nordrhein Westfalen, hiszpańską Pays Basque, i brytyjską West Midlands. RównieŜ w tym przypadku badany region nie wypadł najkorzystniej. Współczynnik PKB per capita dla Nord Pas de Calais był najniŜszy w stosunku do pozostałych regionów, współczynnik innowacyjności równieŜ najmniej korzystny. Najkorzystniej w obydwu przypadkach wypadła West Midlands z Wielkiej Brytanii. PowyŜsze wyniki uzyskane metodą Pragera zobligowały władze do podjęcia głebokich analiz ekonomicznych i innego ukierunkowania strategii działań na najbliŜsze lata. Skupiono uwagę na: − strategii pozyskiwania inwestorów, − internacjonalizacji przedsiębiorstw, 14 Forma zdaniowa „J`innowe” oznacza – „ja wprowadzam innowacje”. Stratégie Régionale d`Innovation. Diagnostique Macroéconomique, CR, Lille 2008, s. 2. 16 Ibidem, s. 3. 15 182 − innowacyjności w kaŜdym obszarze działań. Dziedziny działań strategicznych Realizacja zadań w roku 2009 opierała się na dyrektywach wyznaczonych w SRI, „Regionalnej Strategii Innowacji”, opracowanej na wniosek Komisji Europejskiej przez władze krajowe i regionalne, by approfondir et améliorer les politiques régionales (pogłębić i udoskonalić polityki regionalne). Celem krajowej Strategii było podjęcie działań innowacyjnych na rzecz regionów z wykorzystaniem środków unijnych w ramach Europejskiego Programu Operacyjnego FEDER, w ramach którego przewidziano do wykorzystania sumę 700,9 mln euro, w tym na badania i rozwój oraz działania innowacyjne - 266,7 euro17. Regionalna Strategia Innowacji na lata 2007-2013 zawiera 41 stron oraz Aneksy, w których zawarte są kwestie dotyczący danego regionu. W 2 – stronicowej Preambule określono cel strategii, zgodny ze Strategią SRADE. W rozdziale pierwszym zatytułowanym: La diagnostique d`une dynamique regionale contrastée dokonano prowizorycznej analizy SWOT z podkreśleniem trudnego dziedzictwa regionu z tradycjami przemysłowymi, który bardzo dynamicznie rozwija się („de l`éritage lourd... mais une reconversion energique”18). W rozdziale II pod tytułem Trois orientations stratégiques pour le Nord – Pas de Calais wytyczono 3 zasadnicze strategie rozwoju: 1. utworzyć z Nord Pas de Calais w ramach „rozwoju bez granic”, bazując na sektorach innowacyjnych europejski region bezkonkurencyjny, dominujący pod względem doskonałości naukowo - badawczej i mocy przemysłowej 2. wspomagać poprzez interdyscyplinarną innowacyjność wszystkie sektory zmian i transformacji 3. innowacyjność priorytetem działań przy zakładaniu firm19. W rozdziale trzecim zatytułowanym La gouvernance et coordination des acteurs (zarządzanie i koordynacja działań aktorów regionalnych) omówiono system zarządzania SRDE w kontekście zadań spójnych z zaleceniami Strategii oraz strategie działań Komitetu pilotaŜowego złoŜonego z wybitnych jednostek regionu. W ramach Strategii w roku 2009 realizowano zadania zgodne z PLDE. Plany Lokalne, wypracowane w porozumieniu z Conseil Régional i Prefecture Nord Pad de Calais zawierają następujące tytuły: 1. Wspólnota Aglomeracyjna Artois Comm 2. Kraj Siedmiu Dolin 3. Kraj Młynów Flandrii 4. Kraj Serca Flandrii 5. Kraj Saint-Omer Istotną rolę odegrała tu dewiza tematu nadrzędnego ESS – Economie Sociale et Solidaire (Ekonomii Społecznej i Solidarnej) o treści: Entreprendre autrement, 17 Stratégie Régionale Innovation – Nord Pas de Calais, Lille 2009, s. 5. Ibidem, s. 7. 19 Ibidem, s. 13. 18 183 placer l`homme au coeur du projet („działając inaczej plasować człowieka w sercu projektu”). KaŜde działanie winno zmierzać w kierunku udoskonalania otoczenia z korzyścią dla istoty ludzkiej z uwzględnieniem trzech kwestii: 1. nieść nowe spojrzenie na rosnące potrzeby społeczeństwa 2. uwzględnić nowy potencjał kreowania zatrudnienia 3. pozwolić poszczególnym jednostkom terytorialnym na wzmocnienie swej atrakcyjności. Te priorytety uwzględniono w opracowywaniu strategii działań na konferencji 23 marca 2009 r. pod hasłem „Revision des chartes de Parcs”. (Przegląd Akt Parków). W ramach ochrony dziedzictwa naturalnego kraju dokonano oceny prac nad tworzeniem 3 najpiękniejszych parków naturalnych: Parcs de l`Avesnois, Caps et Marais d`Opale oraz Scarpe - Escaut, wyróŜniających się szczególnymi walorami pośród 45 parków Francji20. W takim tonie odbyło się sympozjum w ramach szóstej edycji ŚcieŜek zrównowaŜonego rozwoju w dniach 5–6 listopada 2009 r. Nadrzędnym hasłem sympozjum było Środowisko i jego znaczenie dla człowieka. Przemawiając do 160 liderów w pierwszy dzień i 390 w drugi dzień sympozjum sławni filozofowie: Bernarg Stiegler, dyrektor Instytutu Badań i Innowacji, prezydent Ars i Patrick Viveret dokonali oceny działań transformacyjnych w regionie podkreślili znaczenie i rolę strategii innowacyjnych dla przyszłości zbiorowisk ludzkich. Guillaume Duval, redaktor naczelny Alternatyw Gospodarczych akcentował perspektywiczny charakter turystyki odpowiedzialnej21. Priorytetem władz regionalnych była wszechstronna pomoc w realizacji przedsięwzięć, a nade wszystko pomoc finansowa. Zrealizowano setki róŜnorodnych programów, inne są w fazie realizacji. Dokonano szeregu spektakularnych działań na skalę wyzwań czasowych. Obszary działań Działania strategiczne wyeksponowane w Regionalnej Strategii Innowacji w ramach DAS22 obejmują 11 obszarów, naleŜą do nich: 1. Transport kolejowy. Rynek transportu kolejowego odnotował 9% wzrost w latach 2004–2007. Przewidywania ekspertów potwierdzają pozytywną tendencję w tym zakresie. Do 2013 r wzrost utrzymywał się będzie na poziomie 5%. Niemcy i Francja naleŜą do wielkich producentów. We Francji zatrudnionych jest 16,5 tys. osób, z których 10 tys. w Nord Pas de Calais. Tu funkcjonują wielkie korporacje: Astom, Bombardier, Siemens, Copin – Sofanor, Faiveley –Transports, Stratiforme, dzięki którym region jest bezkonkurencyjny na poziomie europejskim23. 2. Handel dla przyszłości (aspekt logistyki i technologii). Działania władz zmierzają, by region utrzymał się na pierwszej pozycji w ramach działań 20 http://www.nordpasdecalais.frregionEnimages/intro.asp http://www.nordpasdecalais.fr./developpement.durabl-e/accueil_developpement-durable_16_1.asp 22 DAS – Domaines d`Activités Stratégiques – Obszary Działań Strategicznych. 23 SRI, s. 24. 21 184 3. 4. 5. 6. 7. 8. 24 w zakresie obszaru PICOM. Zdaniem władz regionu jest to moŜliwe pod warunkiem: a) pozyskania dla swego sektora MSP oferujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, niespotykane dotychczas, b) wprowadzenia nowego systemu finansowania działań innowacyjnych, c) wykształcenia kapitału ludzkiego w zakresie e-commerce. Zdrowie – OdŜywianie - śywność (bezpieczeństwo produktów spoŜywczych). Problematyka związana z kwestiami całego łańcucha wartości, na którym plasuje się sektor rolnospoŜywczy, leczniczy (głównie chorób naczyniowo-sercowych będących główną przyczyną zgonów we Francji) farmaceutyczny, biotechnologiczny. Obszar ten naleŜy do 3 priorytetów krajowych, wymienionych wśród 10 zasadniczych kierunków finansowania w ramach B+R, uwzględnionych w Krajowej Strategii Badań i Innowacji SNRI. Zdrowa Ŝywność, to szansa na długowieczność. Pozycję kluczową w produkcji zdrowej Ŝywności produkowanej na bazie ryb, zajmuje Port Boulogne sur Mer, łącznie z siecią swych stu przedsiębiorstw rozsianych w regionie. Region opiera się na wynikach badań naukowych prowadzonych przez 1800 badaczy w dziedzinie biologii Ŝywienia, co plasuje go na drugiej pozycji w kraju. Środki lokomocji. Region plasuje się na drugiej pozycji w kraju i trzeciej w Europie pod względem produkcji pojazdów. Zatrudnia 55 tys. osób. Jest pierwszym pracodawcą i pierwszym inwestorem. 30% produkcji krajowej pojazdów samochodowych, 40% produkcji krajowej motocykli, 1,7 milionów skrzyń biegów. Sukcesy odnoszą róŜnorodne marki: Renault, Douai, Toyota, Valenciennes, Visteon a Harnes, Stowarzyszenie Dourdin. Niestety ośrodki decyzyjne tych korporacji są zlokalizowany poza regionem, co nie sprzyja rozwojowi innowacyjności. Materiały dla przyszłości (bioźródła, tekstylia, komponenty). Region plasuje się na drugiej pozycji w kraju. Zatrudnia 9 tys. osób pracujących w 150 fabrykach, które innowacyjność stawiają w sercu działań strategicznych. Jest to obszar działań z zakresu bieguna UpTex, na rzecz którego badania naukowe prowadzi ENSAIT24 w Roubaix i inne uczelnie w regionie, głownie w Lille. Budownictwo i eco-konstrukcja. Rynek zatrudnia ponad 80 tys. osób pracujących w 60 sieciach firm budowniczych, tylko 2% firm zatrudnia ponad 50 osób. PręŜnie funkcjonują firmy połączone w klastry. Mechanika Sektor zatrudnia 45 tys. osób w 1500 przedsiębiorstwach. 90% stanowią firmy zatrudniające mniej niŜ 50 zatrudnionych. Energia i elektronika mocy. Energia odnawialna zajmuje istotną pozycję w Strategii krajowej, a prawo krajowe z 13 lipca 2005 roku wytycza kierunki działań dla wszystkich regionów. Te kierunki działań respektuje takŜe Nord Pas de Calais. W Europejskim Planie Strategicznym dla Technologii Energetycznych (SET) przewiduje się redukcję gazów cieplarnianych ENSAIT – École Nationale Supérieure des Arts et Industrie Textiles. 185 o 20%. Uniwersytet w Lille współpracuje w tej dziedzinie z Uniwersytetem w Liège i ParyŜu. Region Rhône Alpes afiszuje swe pierwsze miejsce w tym sektorze, ambicją NPdC jest zdystansowanie go25. 9. Zagospodarowanie, utylizacja odpadów, śmieci, ziemi zanieczyszczonej. W 600 przedsiębiorstwach 15 tys. osób, przy współpracy z ośrodkami naukowymi w regionie rozwiązuje problemy utylizacji zanieczyszczeń. 10. Obrazy i kreacje numeryczne 11. E-zdrowie26. W 3000 róŜnorodnych struktur organizacyjnych zatrudnionych jest 21 tys. osób pracujących na rzecz regionu i jego mieszkańców. Do zadań głównych naleŜy między innymi troska o przeniesienie dobrych praktyk z innych regionów, poszerzenie horyzontów lecznictwa domowego i pomoc ośrodkom regionalnym działającym na rzecz „e – santé”. Atuty regionu Niewątpliwie duŜe znaczenie dla regionu ma jego połoŜenie przygraniczne, gdzie kultura francuska i niderlandzka mieszają się. Klasycyzm francuski i ozdobne flamandzkie mury naleŜą do specyfiki regionu, co w efekcie przynosi niepowtarzalny urok przyciągający turystów. Brytyjczycy szukają tutaj dobrych win i wykwintnych dań typu carbonnade de boeuf à la flamande (wołowina w piwie), marcassin à l`ardennaise (pieczony dzik z selerem), czy quiche lorraine (tarta z jajek z boczkiem). Przyciągają ich nade wszystko ceny i jakość Ŝywności, napojów, uczelnie, obiekty sportowe, obfite wyposaŜenie hipermarketów. Silna konkurencyjność przewoźników promowych obsługujących kanał la Manche, wymusza niskie ceny, co sprzyja gościom z Wielkiej Brytanii, by korzystać z dóbr regionalnych Nord Pas de Calais. Co roku przybywa promami do portów Francji ponad 15 mln osób, w tym 9 mln na jednodniowe wycieczki. Ponadto przez Eurotunel27 kursuje autobus, który łączy Kent z Calais, oraz pociąg Eurostar łączący Londyn poprzez Lille z ParyŜem i Brukselą osiągający prędkość 300 km/h. Znakomitą wizytówką regionu Ŝeglarzy i dumą Francuzów jest Boulogne – sur – Mer, najwaŜniejszy port rybacki w kraju, odpowiadający za 25% krajowych połowów. Do najbardziej przyciągających turystów naleŜy średniowieczne górne miasto otoczone murami z pięknym Chateau – Musée z 1231 r., centrum morskie z licznymi akwariami i zabytkowe budowle. Między Boulogne sur Mer i Calais, portem pasaŜerskim rozciąga się Cap Gris-Nez, wybrzeŜe, które zawdzięcza swą nazwę specyfice działań promieni słonecznych. Zdobią je postrzępione wzniesienia o niebieskawym odcieniu, kredowe klify, porosłe trawą wydmy oraz kurorty z czasów Edwarda VII. 25 SRI, s. 29. Stratégie..., op. cit., s. 23. 27 Tunel został otwarty w 1994 roku, 192 lata po wysunięciu propozycji. Samochody są przewoŜone na platformach kolejowych pociągu le Shuttle z Calais do Folkestone, z prędkością 140 km/h. PodróŜ trwa 35 min. 26 186 Calais, połoŜone najbliŜej Anglii miasto portowe, uzaleŜnione gospodarczo od Anglii szczyci się dobrymi restauracjami i muzeami, z których najwaŜniejsze to Musée de la Guerre z pamiątkami z II wojny światowej oraz licznymi publikacjami przedstawiającymi wpływ działań wojennych na zmiany w regionie. Dunkierka, port handlowy, miasto całkowicie zniszczone w czasie działań wojennych w 1940 r., jest kojarzone z ewakuacją wojsk francuskich i angielskich. W dawnym magazynie tytoniu mieści się Musée Portuaire poświęcone historii miasta. Bourges to piękne miasto w krainie wiatraków. Małe browary i flamandzkie potrawy głównie z mięsa z cebulą i ziemniakami przyciągają turystów. Jest tam równieŜ Muzeum skarbów kultury flamandzkiej i francuskiej, umieszczone w barokowym lombardzie o dwuspadowym dachu, zmodyfikowanym przez Sebastiana de Vaubana. Lille, stolica Flandrii, Europejska Stolica Kultury z XVII – wieczną Cytadelą w kształcie gwiazdy z nowoczesnym kompleksem handlowym Euralille, a takŜe niezwykle interesującym starym miastem Vieux Lille, zabytkową Vieille Bourse, dawną Giełdą w stylu flamandzkiego renesansu, Palais des Beaux Arts ze znakomitą kolekcją malarstwa flamandzkiego i kolekcją prac Goi. Lille łącznie z Tourcoins i Roubaix stanowią trójmiasto o bogatych tradycjach przemysłowych. Arras, stolica Artois z Place des Heros, gdzie wznosi się gotycki ratusz z wieŜą o wysokości 80 m. i dzwonnicą w stylu gotyku płomienistego oraz Les Boves – sieć jaskiń wykopanych przed ponad tysiąc lat temu, średniowieczny labirynt lochów wykutych w skale, stanowiący schronienie dla mieszkańców od XI wieku. Z Arras moŜna udać się do słynnego kurortu Le Touquet, który przyciąga ze względu na piękne plaŜe, budynki w stylu secesji i art. deco, lotnisko, pola golfowe, hotele, nocne kluby, Bagatelle, park rozrywek dla dzieci. Podsumowanie Nord Pas de Calais zajmuje wysoką pozycję w rankingu konkurencyjności regionów europejskich. Sukcesy regionu uzaleŜnione są od wielu czynników, do których naleŜą: kompetencje menedŜerów regionu i umiejętność podejmowania dynamicznych działań strategicznych, zgodnych z wyzwaniami czasu, walory unikatowe regionu w tym jego połoŜenie geograficzne, ukierunkowanie na innowacyjność w kaŜdej dziedzinie, budowanie odpowiedniego klimatu dla przedsiębiorczości. Współpraca między światem nauki, gospodarki i władz regionalnych zaowocowała wzrostem konkurencyjności. RóŜnorodne przedsięwzięcia były okazją do wymiany wiedzy, i opinii pomiędzy przedstawicielami jednostek samorządu terytorialnego, stowarzyszeń i organizacji wspierających rozwój przedsiębiorczości i innowacyjności, dostępu do informacji i nowoczesnych technologii. Podejmowane działania na przestrzeni kilkunastu minionych lat przynoszą liczne sukcesy. Region niegdyś wyłącznie przemysłowy stał się bardzo atrakcyjnym pod względem turystycznym. Posiada bogatą bazę noclegową liczne atrakcje turystyczne z bogatą ofertą rozrywkową nie tylko dla klientów z Francji Niemiec i Belgii, ale dla turystów z całego kontynentu i wysp brytyjskich. Liderzy polskich regionów mogą 187 wykorzystać wzory działań francuskich i zastosować je w strategiach działań na polskich warunkach. Zdecydowane działania naleŜy rozpocząć z duŜym wyprzedzeniem czasowym, by nie dopuścić do migracji ludności i odpływu jednostek wykształconych, bowiem największe znaczenie dla regionu ma potencjał intelektualny kapitału ludzkiego. Bibliografia: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Bonnevie P., Dictionnaire encyclopédique, Hachette, Paris 1986. Lambin J.M., Histoire Géographie. Iniciation économique, Hachette, Paris 1993. Stratégie Régionale d`Innovation. Diagnostique macroéconomique, CR, Lille 2008. Stratégie Régionale Innovation – Nord Pas de Calais, Lille 2009. http:// www.nordpasdecalais.frregionenimages/intro.asp http://www.nordpasdecalais.fr/developpement-durabl-e/accueil_developpementdurable_16_1.asp http://www.nordpasdecalais.fr/territoire/accueil.htm http:/www.nordpasdecalais.fr./web/Regional www.decentralisation.asso.fr Abstrakt W dobie intensywnej konkurencyjności regionów istotne znaczenie dla wizerunku regionu i jego atrakcyjności inwestycyjnej mają zasoby i sposób zarządzania nimi. Region Nord Pas de Calais jest liderem wśród francuskich regionów w wielu dziedzinach. Rada Regionalna na czele z jej przewodniczącym, którym od marca tego roku jest Daniel Percheron, w Strategiach Rozwoju Regionalnego, kwestie innowacyjności stawia na miejscu priorytetowym, by region stał się bezkonkurencyjny kaŜdym obszarze działań, i zachował czołową pozycję wśród regionów o tradycjach przemysłowych. Management of Resources in the Region of NORD PAS de CALAIS Resources and their management are important for the image of a region and its investment attractiveness at the time when regions fiercely compete with one another. The region called Nord Pas de Calais predominates in French regions in a number of ways. The Council of the region under the leadership of Daniel Percheron, who has been its chairman since March, gives priority to issues of innovation in the Regional Development Strategies so that the region can become beyond competition in any sphere of activity and keep the leading position among the regions of industrial tradition. PhD Jadwiga Sztaba, assistant professor, Jan Kochanowski University of Humanities and Natural Sciences in Kielce. 188