zasady edytowania dokumentu elektronicznego

ZASADY EDYTOWANIA DOKUMENTU ELEKTRONICZNEGO
PRZYJĘTE W „BIULETYNIE EBIB”
Prosimy o skrupulatne trzymanie się poniższych wskazówek opracowanych w
zespole EBIB. Przyspieszy to znacznie publikację i poprawi jakość tekstu.
1. Imię i nazwisko autora (autorów) wraz z nazwą instytucji, z której autor się
wywodzi (afiliacja).
a) Umieszczamy na pierwszej stronie tekstu, w lewym górnym rogu.
b) Podajemy tylko nazwę instytucji głównej, pomijając określenia jej komórek
organizacyjnych.
c) Imię i nazwisko autora oraz afiliacja powinny być wyrównane do lewej,
zapisane niepogrubioną 12-punktową czcionką.
Żle
Dobrze
Anna Kowalska
Biblioteka Główna
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Anna Kowalska
Biblioteka Główna Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika w Toruniu. Dział Gromadzenia
Zbiorów
2. Tytuł powinien być pogrubiony, wyrównany do środka, zapisany 14-punktową
czcionką. Na końcu tytułu nie stawiamy kropki.
3. Streszczenia i słowa kluczowe
a) Jeśli tekst jest artykułem tematycznym (działy: „Artykuły” oraz „Badania,
teorie, wizje”), pod tytułem umieszczamy streszczenia i słowa kluczowe. Do
krótkich form publicystycznych wystarczą tylko słowa kluczowe.
b) Streszczenie w języku polskim i — jeśli to możliwe — także w angielskim,
zawierające do 10 zdań, umieszczamy pod tytułem, zostawiając odstęp 1wierszowy. Słowo „Streszczenie:” boldujemy, całość zapisujemy kursywą,
czcionką 10-punktową i wyrównujemy do lewej.
c) Słowa kluczowe w języku polskim umieszczamy pod streszczeniem.
Wyrażenie „Słowa kluczowe:” boldujemy, całość zapisujemy kursywą,
czcionką 10-punktową i wyrównujemy do lewej.
d) Słowa kluczowe piszemy małymi literami, z wyjątkiem nazw własnych;
wprowadzamy wszystkie formy synonimiczne danego słowa kluczowego;
słowa jednowyrazowe powinny być wyrażone rzeczownikami w mianowniku
liczby mnogiej, jeśli tylko tę formę da się do nich zastosować.
4. Format tekstu głównego
a) Tekst powinien być wyjustowany, zapisany 12-punktową czcionką Arial.
b) Interlinia (odstęp między wierszami) jednowierszowa (opcja „Pojedyncze”).
c) Przy formatowaniu tekstu należy włączyć funkcję automatycznego dzielenia
wyrazów, żeby tekst dobrze dopasowywał się do wiersza.
d) Śródtytuły powinny być nienumerowane, pogrubione, wyrównane do lewej,
podobnie jak tekst główny zapisane 12-punktową czcionką.
e) Stosujemy akapit amerykański — pomiędzy zdaniem kończącym jedną
myśl a zdaniem rozpoczynającym następną pozostawiamy tzw. odstęp
akapitowy („Akapit” — odstęp po akapicie).
1
f)
Do następnej linijki tekstu należy przechodzić, stosując zwykły enter, bez
używania kombinacji klawiszy shift+enter czy shift+ctrl+enter.
g) Krótkie wyliczenia formatujemy do lewej, kończymy przecinkami i na końcu
kropką, wyliczenia w formie dłuższych wypowiedzeń justujemy, kończymy
średnikami lub kropkami i kropką na końcu. Stosuje się nie więcej niż dwa
rodzaje wyliczeń w tekście, numerowane i nienumerowane.
5. Materiał ilustracyjny
a) Tytuły i źródła do tabel, rysunków, fotografii zapisujemy kursywą, czcionką
10-punktową, centrujemy w stosunku do tabel i rysunków.
b) Stosujemy różny sposób zapisu tytułów tabel i tytułów pozostałych
materiałów ilustracyjnych:
 tytuły tabel umieszczamy nad tabelami, stosując opcję wyśrodkowania
(„Wyrównaj do środka”) i skrót Tab. 1,
 tytuły rysunków, wykresów, schematów umieszczamy pod materiałem
ilustracyjnym, stosując opcję wyśrodkowania i odpowiedni skrót: Wykr. 1,
Rys. 1, Schem. 1.
c) Tytuły w formie zdania kończy się kropką, krótkie — bez kropki. Jeżeli autor
nie powołuje się w tekście na tabele, rysunki i in., nie muszą być one
numerowane.
d) W tabelach konsekwentnie stosuje się równoważniki zdań albo zdania,
nagłówki wewnątrz tabel pisze się wielkimi literami.
2
e) Zawsze podaje się informacje o źródle. Źródło podaje się wycentrowane,
pod tabelami, rysunkami i in., na końcu stosuje się kropkę. Każde źródło
powinno mieć pełny opis (jak w przypisie). Ilustracje powinny zawierać
nazwę autora, np. Fot. L. Święcicki.
3
6. Zasady zapisu stosowane w tekście głównym
a) Nazwy obce instytucji. Gdy zapisujemy w tekście nazwę instytucji zagranicznej
po raz pierwszy, powinniśmy podać jak najpełniejsze informacje o niej, tzn. i
nazwę spolszczoną, i oryginalną. Jedną z nich umieszczamy w nawiasie. W
dalszej części tekstu stosujemy konsekwentnie jedną z wybranych nazw:
spolszczoną lub oryginalną.
Przykład:
W zeszłym tygodniu Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich (American Library Association, ALA)
opublikowało dokument, na podstawie którego będzie możliwe przyznawanie jego członkom
większych premii. Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich dba o swoje interesy.
Spolszczać można nazwy, które mają polskie odpowiedniki, np. Stowarzyszenie
Bibliotek Amerykańskich, Uniwersytet Wileński, ale: College Birkbecka.
Skróty instytucji należy rozwijać w pierwszym miejscu występowania, np. IFLA
(International Federation of Library Associations and Institutions = Międzynarodowa
Federacja Stowarzyszeń i Instytucji Bibliotekarskich). Nie trzeba rozwijać skrótów
powszechnie znanych.
b) Imiona i nazwiska. Przytoczone po raz pierwszy nazwisko poprzedza się pełnym
imieniem (Bolesław Bolesławski). W dalszej części tekstu należy stosować już tylko
pierwszą literę imienia (B. Bolesławski).
Pełne imię podaje się, jeśli rozpoczyna ono zdanie bądź wymienia się je po raz
kolejny w zestawieniu z nazwiskami cytowanymi po raz pierwszy. Bez imienia i
4
inicjału można podawać nazwiska ogólnie znane. Imiona i nazwiska obcojęzyczne
podajemy w postaci oryginalnej, chyba że wersja spolszczona już się upowszechniła.
c) Daty roczne pisze się ze skrótem „r.”, np. 1998 r. W zdaniu: W roku 1998… skrótu
nie stosuje się. Zdanie — jeśli to możliwe — nie powinno kończyć się skrótem.
d) Wyróżnienia






Kursywę stosujemy do:
cytatów,
wszystkich kategorii tytułów: książek, sprawozdań, aktów prawnych,
regulaminów, artykułów, prac doktorskich, referatów, norm, serii
wydawniczych, postów na blogach, elementów stron WWW (np. zakładka
Szkolenia) itp.,
nazw projektów, programów, jeśli są oficjalnymi i pełnymi tytułami
dokumentów,
terminów definiowanych pierwszy raz,
obcojęzycznych terminów, pojęć,
motta (poza autorem).
Cudzysłów stosujemy do:
 tytułów czasopism,
 nazw imprez, wydarzeń: wystaw, konkursów, szkoleń, paneli, projektów, lekcji
bibliotecznych, konkursów czytelniczych, happeningów i in. form pracy z
czytelnikiem.
Bez wyróżnień (ponieważ wyróżnikiem są tu wielkie litery) podajemy tytuły:
 portali, blogów, repozytoriów, baz, programów komputerowych, przeglądarek,
programów, projektów grantowych, unijnych (jeśli nie są to tytuły
dokumentów).
Mieszane:
 cykliczne nazwy konferencji i innych imprez (np. VII Forum Młodych
Bibliotekarzy „Biblioteka jako marka”),
 nazwy studiów podyplomowych (np. podyplomowe studia „Prawa własności
intelektualnej i prawa nowych technologii”, ale „Podyplomowe studium prawa
własności intelektualnej”),
 licencji (np. Creative Commons „Uznanie autorstwa”, Creative Commons
„Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska”).
Boldowanie
 Autor może stosować wytłuszczenia w celu podkreślenia ważności
wyrazów/pojęć/zdań, które wprowadził — ale koniecznie z umiarem (np. nie
są potrzebne w sprawozdaniach).
 Nie stosujemy podwójnych wyróżnień, np. pogrubienia i kursywy
jednocześnie.
e) Pauza, półpauza i dywiz. W poprawnie redagowanym tekście naukowym stosuje
się trzy rodzaje znaków graficznych, drukarskich (kresek), które różnią się długością.
Pauza (myślnik) jest najdłuższa i wymaga spacji z obu stron: ( — ). Półpauza (kreska
łącząca) jest krótsza i nie ma spacji: 1998–2000. Łącznik (dywiz) jest najkrótszy i nie
5
może być w nim spacji: biało-czerwony, Bednarek-Michalska, niby-artysta, stosuje się
go także przy przenoszeniu wyrazów.
Zob.: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pauza_%28znak_typograficzny%29.
7. Aparat naukowy:
a) Przypisy
a) Każdy cytat powinien być opatrzony poprawnym przypisem z podaniem stron.
b) Zarówno przypisy, jak i spis bibliograficzny powinny być zgodne z normą PNISO 690 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura.
c) W przypadku cytowania na końcu każdego przypisu powinny być podane
strony, z których zaczerpnięto cytat (bądź myśl).
d) Należy stosować opcję automatycznego wstawiania przypisów. Na końcu
przypisu zawsze stawia się kropkę.
e) Przypisy wyrównujemy do lewej, zapisujemy 10-punktową czcionką,
stosujemy odstęp 1-wierszowy, wyraz „Przypisy:” powinien być wyboldowany.
f) Nie robi się przypisów do mott (podajemy jedynie autora i tytuł pod mottem).
Przykład:
Jedne z poważniejszych badań w zakresie kształcenia bibliotekarzy — znane jako projekt KALIPER
2
— przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych w latach 1998–2000 pod auspicjami ALISE .
g) W przypisach stosuje się polskie skróty, np.
 tamże (zamiast ibid., loc. cit.),
 dz. cyt. (zamiast op. cit., wyd. cyt.),
 W: (zamiast In), tejże (zamiast eadem),
 i nast. (zamiast passim),
 i in. (zamiast et al.).
Przykłady opisów dla poszczególnych typów dokumentów:
Dokumenty drukowane tradycyjnie
PN-ISO 690 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura
Wydawnictwa zwarte — całość:
ŻMIGRODZKI, Z. (red.). Bibliotekarstwo. Wyd. 2 uzup. i rozsz. Warszawa: Wydaw. SBP, 1998. ISBN
83-87629-09-X.
FEDOROWICZ, Z. i in. Finanse: praca zbiorowa. Warszawa: Difin, 2003. ISBN 83-7251-347-3.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,ksiazka-opis-calosci.
Wydawnictwa zwarte — fragment:
FISCHER, P. Begleitübungen zur Grundstuffe 2. Ismaning: Max Hueber Verlag; Warszawa:
Warszawski Dom Wydawniczy, 1990, s. 37–38.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,fragmenty-ksiazek.
Artykuł w wydawnictwie zwartym (np. rozdział w książce):
ĆWIEKOWA, J. Mistrz i nauczyciel sztuki bibliotekarskiej Zofia Kossonogowa. W: Śladami edukacji
bibliotekarskiej. Warszawa: Wydaw. SBP, 1995, s. 36–46.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,artykuly-w-ksiazkach.
6
1
Wydawnictwa ciągłe — całość:
Nauka i przyszłość. Polska Akademia Nauk, Centrum Upowszechniania Nauki. Grudzień 1990, nr 1– .
Warszawa: Centrum Upowszechniania Nauki, 1990– . ISSN 0867-2687.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,wydawnictwa-ciagle.
Artykuł w wydawnictwie ciągłym:
WISŁOWSKA, M. Powikłań będzie mniej. Nauka i Przyszłość 2001, R. 12, nr 3, s. 18–19.
CIAK, J. Ewolucja systemu podatkowego w latach dziewięćdziesiątych w Polsce. Roczniki Naukowe
Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu 2001, R. 1, s. 189–200.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,artykul-w-wydawnictwie-ciaglym.
Dzienniki Ustaw:
Poprawny skrót tytułu Dziennik Ustaw/Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej to Dz.U. Jeśli skrótu
wymaga szczegółowy zapis miejsca umieszczenia aktu prawnego, zapis ten należy skrócić wg wzoru:
Tytuł aktu prawnego. Dz.U. (RP) nr 15, poz. 30, z późn. zm.
Dokumenty elektroniczne
PN-ISO 690-2 Przypisy bibliograficzne. Dokumenty elektroniczne i ich części
a)
3
Jeśli w tekście przywołuje się strony WWW (nie wskazując cytatów, na
przykład: Zaraz po nim w hierarchii jest NUKAT http://www.nukat.edu.pl/katalog/3, to
dodaje się przypis ogólny typu:
Wszystkie odesłania do stron internetowych przedstawiają wersję aktualną w dn. 2.10.2012 r.
b) Gdy cytuje się jakiś fragment tekstu ze strony internetowej, należy podać cały
przypis.
c) Podczas sporządzania przypisów dla dokumentów elektronicznych należy
kierować się zasadą, że obowiązkowe są tylko te elementy opisu, które
odnoszą się do cytowanego dokumentu, a informacja jest łatwo dostępna z
samego dokumentu lub dokumentacji towarzyszącej.
Wydawnictwa zwarte (książki, bazy danych, serwisy, portale) — całość:
NAZWISKO, imię. Tytuł [typ nośnika]. Kolejność wydania/wersji. Miejsce wydania: wydawca, data
wydania. Data aktualizacji [Data dostępu*]. Warunki dostępu czyli adres*. ISBN/ISSN.
PARYSKA, Z., PARYSKI, W.H. Wielka encyklopedia tatrzańska [CD-ROM]. Warszawa: Wydaw.
Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-12863-4.
Centrum Informacji Europejskiej [on-line]. Ministerstwo Spraw Zagranicznych [Dostęp 18.02.2011].
Dostępny w World Wide Web: http://www.cie.gov.pl.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,ksiazki-bazy-danych-i-programykomputerowe.
*obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line.
Fragmenty wydawnictw zwartych (jw.):
NAZWISKO, imię. Tytuł [typ nośnika]. Kolejność wydania/wersji. Miejsce wydania: wydawca, data
wydania. Data aktualizacji [Data dostępu*]. Tytuł fragmentu. Lokalizacja w obrębie dokumentu
macierzystego. Warunki dostępu czyli adres*. ISBN/ISSN.
*obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line.
HELIN, A. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe [CD-ROM]. Gdańsk: ODDK, [2003]. 4.2 Bilans.
System uczelnia [on-line] 2010 [Dostęp 18.02.2011], s. 5. Dostępny w World Wide Web:
http://www.nauka.gov.pl/fileadmin/user_upload/szkolnictwo/System_Uczelnia/20101001_Instrukcja_w
ersja_1.01.pdf.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/3083944.xml.
7
Artykuły w wydawnictwach zwartych:
NAZWISKO, imię autora artykułu. Tytuł artykułu. W: NAZWISKO, imię autora/autorów książki. Tytuł
[typ nośnika]. Kolejność wydania. Miejsce wydania: wydawca, data wydania. Data aktualizacji [Data
dostępu*]. Lokalizacja w obrębie dokumentu macierzystego. Warunki dostępu czyli adres*.
ISBN/ISSN.
*obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/3083973.xml.
Wydawnictwa ciągłe — całość:
Tytuł czasopisma [typ nośnika]. Wydanie. Miejsce wydania: wydawca, data ukazania się czasopisma
[Data dostępu*]. Warunki dostępu czyli adres*. Uwagi. ISSN.
*obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line.
Biuletyn EBIB [on-line]. Stowarzyszenie EBIB, 1999– [Dostęp 19.02.2011]. Dostępny w World Wide
Web: http://www.nowyebib.info/biuletyn/. Miesięcznik. ISSN 1507-7187.
Ekonomia on-line [on-line]. Kraków: Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie,
2000– [Dostęp 19.02.2011]. Dostępny w World Wide Web:
http://kangur.uek.krakow.pl/biblioteka/ekonomia/. Kwartalnik. ISSN 1641-750X.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,czasopismo-opis-calosci.
Artykuł w wydawnictwie ciągłym:
NAZWISKO, imię autora artykułu. Tytuł artykułu. W: Tytuł wydawnictwa ciągłego [typ nośnika].
Wydanie. Oznaczenie zeszytu. Data aktualizacji [Data dostępu*], lokalizacja w obrębie dokumentu
macierzystego. Warunki dostępu czyli adres*. ISSN.
*obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line.
HUCZEK, M., SOCHA, I. Marketing wewnętrzny czynnikiem poprawy efektywności pracy biblioteki.
W: Biuletyn EBIB [on-line]. 2002, nr 3 (32) [Dostęp 19.02.2011]. Dostępny w World Wide Web:
http://ebib.oss.wroc.pl/2002/32/huczek.php. ISSN 1507-7187.
STĘPNIAK, J. Konsorcjum Elsevier — sposób na dostęp do czasopism elektronicznych. W: Biuletyn
EBIB [on-line]. 2002, nr 5 (34) [Dostęp 20.02.2011]. Dostępny w World Wide Web:
http://ebib.oss.wroc.pl/2002/34/stepniak.php. ISSN 1507-7187.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,artykul-w-czasopismieelektronicznym.
Biuletyn elektroniczny, system elektronicznego komunikowania się (forum, lista dyskusyjna i
inne) — w całości:
Całość systemu elektronicznego porozumiewania się (np. lista dyskusyjna, forum):
Tytuł [typ nośnika]. Miejsce wydania: wydawca, data wydania [Data dostępu]. Warunki dostępu czyli
adres.
biblio-L [on-line]. Poznań: Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu [Dostęp 20.12.2009]. Dostępny w
Internecie: mailto:[email protected].
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/3084086.xml.
Korespondencja publikowana (np. listy, komunikaty publikowane na stronach WWW):
NAZWISKO, imię autora komunikatu. Tytuł komunikatu. W: Tytuł systemu elektronicznego
komunikowania się [typ nośnika]. Miejsce wydania: wydawca, data wydania [Data dostępu], lokalizacja
w obrębie systemu macierzystego. Warunki dostępu.
NOWICKI, M. Kasia Paszkiewicz, laureatka Olimpiady Literatury... W: Forum gazeta.pl [on-line].
12.09.2003 06:35 [Dostęp 20.02.2011]. Dostępny w Internecie:
http://forum.gazeta.pl/forum/w,505,7935694,0,Kasia_Paszkiewicz_laureatka_Olimpiady_Literatu_.ht
ml.
8
Korespondencja osobista (gdy np. chcemy zacytować e-mail):
NAZWISKO, imię autora komunikatu. Tytuł komunikatu [typ nośnika]. Odbiorca. Data wysłania
wiadomości [Data dostępu]. Uwagi.
WIELGUT-WALCZAK, J. Re: [Konferencja] Fotografowanie w bibliotekach. Do: Bożena
MICHALSKA. 14 Nov 2003, 11:11:51 [Cytowany 20.12.2003]. Korespondencja osobista.
Więcej: http://www.wsb.torun.pl/przypisy-i-bibliografia-zalacznikowa,komunikaty-elektroniczne.
Szczegółowa instrukcja sporządzania przypisów dla dokumentów drukowanych i
elektronicznych — patrz opracowanie Beaty Antczak-Sabali:
http://www.wsb.torun.pl/wirtualny-informator,przypisy-bibliografia.
b) Bibliografia
a) Bibliografia powinna zawierać dokumenty cytowane w tekście, w tym również
pozycje wymienione w podpisach pod rysunkami.
b) W bibliografii nie należy podawać stron (tylko w przypadku artykułu lub
rozdziału należy podać strony, na których się znajduje).
c) Bibliografia powinna być umieszczona na końcu artykułu, numerowana
automatycznie, na końcu pozycji zawsze stawia się kropkę.
d) Bibliografię wyrównujemy do lewej, zapisujemy czcionką 10-punktową,
stosujemy odstęp 1-wierszowy, wyraz „Bibliografia:” boldujemy.
e) Nazwiska i inicjały autorów wyróżniamy wielkimi literami.
f) Należy sprawdzić, czy wszystkie podane w przypisach i bibliografii linki są
aktywne (link aktywujemy za pomocą hiperłącza dostępnego w edytorze
tekstu).
Przykład:
Bibliografia:
1. BASARA, Z. Czytelnicy do klawiatur. Gazeta Wyborcza 2007, nr 52, s. 15.
2. BIRDSALL, W. Web 2.0 as a social movement. W: Webology [on-line]. 2007, Vol. 4, No. 2
[Dostęp 20.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://www.webology.ir/2007/v4n2/a40.html.
3. BRYAN, A. Web 2.0: A New Wave of Innovation for Teaching and Learning? [on-line].
[Dostęp 20.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://www.middlebury.edu/nr/rdonlyres/2c9efffc-00b4-46e9-9ce532d63a0fe9b5/0/unbound_02_02_web2.pdf.
4. DLESE — Digital Library for Earth System Education [on-line]. [Dostęp 20.03.2009].
Dostępny w World Wide Web: http://www.dlese.org.
5. DUDCZAK, A. Zastosowanie Web 2.0 w bibliotekach cyfrowych [on-line]. [Dostęp
20.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://dlibra.psnc.pl/biblioteka/dlibra/doccontent?id=111&dirids=1.
6. DYSON, E. Wersja 2.0: przepis na życie w epoce cyfrowej. Warszawa: Prószyński i S-ka,
1999. ISBN 83-7180-379-6.
7. GRAHAM, P. Web 2.0 [on-line]. [Dostęp 20.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://www.paulgraham.com/web20.html.
8. JASKOWSKA, B, DUDCZAK, A. Library 2.0 — rewolucja i przełom, czy kolejny etap rozwoju
współczesnego bibliotekarstwa? Przegląd Biblioteczny 2007, nr 3, s. 7–9.
9. KOSZOWSKA, A. Jack Maness o teorii Biblioteki 2.0 oraz o tym, co Web 2.0 oznacza dla
bibliotek. W: Biuletyn EBIB [on-line]. 2007, nr 85 [Dostęp 20.03.2009]. Dostępny w World
Wide Web: http://www.ebib.info/2007/85/a.php?koszowska.
10. KOWALSKA, M. Dygitalizacja zbiorów bibliotek polskich. Warszawa: Wydaw. SBP, 2007.
ISBN 978-83-89316-68-4.
11. LENIEK, A. Web 2.0. W: I-słownik.pl: słownik slangu informatycznego [on-line]. [Dostęp
30.03.2009]. Dostępny w World Wide Web: http://www.i-slownik.pl/1,1894,web,2,0.html.
12. MILLER, M., MROCZEK, E. Profil użytkownika i inne elementy Web 2.0 w bibliotekach
9
cyfrowych [on-line]. [Dostęp 30.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://www.ebib.info/2007/88/a.php?miller_mroczek.
13. O'REILLY, T. What is Web 2.0? [on-line]. [Dostęp 30.03.2009]. Dostępny w World Wide Web:
http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-web-20.html?page=1.
14. STARZYŃSKI, M., GOGACZ, G. Rola narzędzi Web 2.0 w budowaniu wizerunku
nowoczesnej biblioteki. W: WOJCIECHOWSKA, M. (red.). Elektroniczny wizerunek biblioteki.
Gdańsk: Wydaw. Ateneum, 2008.
15. TREMBOWIECKI, A. Digitalizacja zbiorów bibliotecznych: teoria i praktyka. Warszawa:
Wydaw. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej, 2006. ISBN 8388581-26-0.
UWAGA!
Pliki tekstowe należy przesyłać do redakcji w formacie .doc lub .rtf.
Toruń, październik 2012 r.
10