Biuletyn październik 2013

Biuletyn Informacyjny
2 01 3 p a ź d z i e r n i k
Cerkiew Prawosławna w Dubinach p/w Zaśnięcia Marii Panny
W tym numerze:
 Św. Apostoł Łukasz (31 październik)
 Lubelska ikona Matki Boskiej
 Harmonogram nabożeństw na październik
Święty Łukasz pochodził z pogańskiej rodziny z Antiochii
Syryjskiej. W starożytności Antiochia słynęła z wyższych
szkół i ożywionego życia kulturalnego. Tu Łukasz otrzymał
staranne wykształcenie humanistyczne i zawodowe. Z zawodu był lekarzem. Po przyjęciu wiary chrześcijańskiej cały
swój talent i wykształcenie zaangażował do głoszenia
Ewangelii. Stąd w ówczesnych kręgach chrześcijańskich
był znany jako Ewangelista. W połowie pierwszego wieku
przyłączył się do św. Pawła w czasie jego drugiej podróży
misyjnej. Miało to miejsce w Troadzie, w Azji Mniejszej. Następnie przez jakiś czas przebywał w nowozałożonym kościele w Filippi w Macedonii, gdzie organizował pomoc materialną dla św. Pawła w Tesalonikach, a potem w Koryncie.
Po siedmiu latach (ok. 58 r.) ponownie przyłącza się do św. Pawła i razem z nim
udaje się do Jerozolimy.
Następnie towarzyszy św. Pawłowi w czasie jego dwuletniego pobytu w więzieniu w Cezarei Nadmorskiej. Mieszkał tam w domu św. Filipa. W tym czasie, poza głoszeniem Ewangelii, pomocą materialną i duchową dla św. Pawła zaczął systematycznie gromadzić materiały do Dziejów Apostolskich, które przypuszczalnie
zaplanował napisać jako dokumentację służącą do przedstawienia cesarzowi rzymskiemu w czekającym św. Pawła procesie w Rzymie.
Z Cezarei Łukasz udaje się wraz ze św. Pawłem w podróż do Rzymu. Opisał
ją dokładnie w Dziejach Apostolskich (rozdz. 27 i 28). W Rzymie pozostał z niewielkimi przerwami przez cały czas trwania uwięzienia św. Pawła, będąc świadkiem jego śmierci męczeńskiej. W Rzymie Łukasz poznał św. Marka ewangelistę. Strannie
przestudiował napisaną przez niego ewangelię i sam zaczął pisać Ewangelię oraz
przygotowywać drugie wydanie Dziejów Apostolskich.
Według tradycji kościelnej po śmierci Pawła św. Łukasz udał się do Achai
(Grecja środkowa), gdzie wydał Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Jako 84 letni starzec miał ponieść śmierć męczeńską w Beocji (Grecja północna). W 357 r. jego relikwie przeniesiono do Konstantynopola. W XIII w. relikwie te miały być przeniesione
do Padwy.
W swojej Ewangelii św. Łukasz ukazuje Chrystusa jako centrum całej historii
ludzkiej. Natomiast w Dziejach Apostolskich skupia uwagę na działalności apostolskiej św. Piotra i św. Pawła, wskazując na szczególną rolę Ducha Świętego w powstaniu i rozwoju Kościoła w pierwszych latach jego istnienia.
C.d. na str. 2
Str. 2
Biuletyn Informacyjny
Św. Apostoł Łukasz c. d.
Ponieważ swoje ujęcie Ewangelii rozpoczyna od opisu modlitwy kapłana Zachariasza w świątyni jerozolimskiej, dlatego przypisano mu symbol wołu z wizji prorockiej
Ezechiela (1,10). Malarze przedstawiają go zatem najczęściej wraz z podobizną wołu.
Najstarszy obraz przedstawia Łukasza jako brodatego mężczyznę w stroju rzymskim
ze zwojem księgi. Rzadko malarze podkreślają, że był lekarzem, ale wielokrotnie ukazują go jako portrecistę NMP. Pogląd, że Łukasz był malarzem opiera się na plastycznym przedstawianiu przez niego wielu scen w Ewangelii. Dlatego Ewangelia Łukasza
inspirowała malarzy do przedstawiania takich obrazów, jak zwiastowanie NMP, nawiedzenie św. Elżbiety, narodzenie Jezusa, pokłon pasterzy, ofiarowanie Pana Jezusa w
świątyni jerozolimskiej, dobry Samarytanin, syn marnotrawny, Dobry Pasterz i zagubiona owca, krwawy pot Jezusa w Ogrodzie Oliwnym itp.
Lubelska Ikona Matki Bożej znajduje się w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Lublinie.
Jej historia sięga czasów św. św. braci Cyryla i Metodego. Nauczyciele Słowian przynieśli ikonę ze sobą na
Morawy w IX w. Po ich śmierci, uczniowie świętych braci,
w obawie przed prześladowaniami ze strony rzymskokatolickich misjonarzy, przenieśli ją na Ruś.
Na przełomie XVI i XVII w. gorący obrońcy prawosławia - bracia Konstanty i Iwan Ostrogscy przekazali ikonę w
darze cerkwi Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Według
innej wersji została ona przekazana tej świątyni w połowie
XIII w. przez jej budowniczego księcia Daniela Romanowicza Galickiego.
Przez długie lata Lubelska Ikona Matki Bożej cieszyła się
wśród okolicznej ludności wielkim szacunkiem.
Otrzymała drogocenne ozdoby, a na jej cześć śpiewano wiele pieśni. W 1915 r.
podczas działań wojennych prawosławni mieszkańcy Lublina uciekając w głąb Rosji
wywieźli ze sobą część wyposażenia cerkwi Przemienienia Pańskiego. Lubelska Ikona Matki Bożej znalazła się w Monasterze Czudow w Moskwie, który został zniszczony w latach władzy radzieckiej. Tam urywają się losy cudownej ikony.
Życie religijne wśród prawosławnych zaczęło się odradzać w Lublinie w 1920 r.,
kiedy do miasta przybył prawosławny duchowny. Zaczęto uzupełniać wyposażenie
cerkwi i naczynia liturgiczne. Najbardziej bolesna była jednak utrata Lubelskiej Ikony
Matki Bożej. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności dwaj parafianie kupili na targu w Lublinie wierną kopię tej ikony. Zajęła ona miejsce oryginału w cerkwi Przemienienia
Pańskiego.
Święto Lubelskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 1/14 października.
Str. 3
Harmonogram nabożeństw październik 2013
5 październik (sobota)

Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
6 październik 15 niedziela po Pięćdziesiątnicy (święto Poczęcia św. Jana
Chrzciciela)

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
12 październik (sobota)

Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
13 październik 16 niedziela po Pięćdziesiątnicy Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w
Dubinach
14 październik (poniedziałek) święto Pokrow Preswiatoj Bogorodicy

Godz 8:00 Akafist z molebniem

Godz. 9:00 Liturgia
19 październik (sobota)

Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
20 październik 17 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
26 październik (sobota)

Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
27 październik 18 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach
Wyznanie wiary św. Atanazego Wielkiego
Ktokolwiek szczerze pragnie dostać się do nieba,
Przede wszystkim mu wiary powszechnej trzeba,
Bo gdy jej nie zachowa ściśle i w całości,
Bez pochyby zatraci swą duszę w wieczności.
C er ki ew P r a wo s ła wna w D u bi na c h
17- 200 Hajnówka, Dubiny, ul. Szkolna 2
Proboszcz parafii:
Ks. prot. mgr Mikołaj Kulik
Telefon: 85 682 4040
Wiara ta jedynego Boga w Trójcy głosi,
Przecież Jeden tylko Pan a nie trzy są Pany!
A Troistość w Jedności nad wszystko podnosi,
Bo choć każdą z tych osób wielbim Panem, Bogiem,
I ani mieszać osób pojedynczych będzie,
Ni przez rozdział istności w grubym zabrnie błę- To trzech Bogów lub Panów znać jest błędem
srogim.
dzie.
Nikt Ojca przedwiecznego, co włada na niebie,
Inna bowiem osoba Ojca, inna Syna,
I Ducha też Świętego osoba jest inna,
Nie zdziałał, ani stworzył, ani wydał z siebie.
Lecz Ojca, Syna, Ducha, jedna boskość cała,
Syn nie zdziałan, nie stworzon, sam Ojciec go
rodzi,
I odwieczny majestat i równa jest chwała.
Jaki Ojciec, Syn taki i taki Duch Święty,
Duch zarówno od Ojca pochodzi
Żaden z nich nie stworzony, każdy niepojęty,
Więc nie zdziałan, nie stworzon, ani też zrodzony,
Niczem nieogarniony, obecnym jest wszędzie,
Lecz owem pochodzeniem uosobistniony.
I jak nie miał początku, końca mieć nie będzie. Jeden zatem jest Ojciec a nie trzej Ojcowie,
Przecież nie trzej wieczyści, nie trzej niestwoNie masz trzech Synów, tylko jeden tak się zorzeni,
wie;
Ani trzej nie znający czasu ni przestrzeni,
Jeden też i Duch Święty, nie w liczbie troistej! –
Lecz Jeden Wiekuisty, Jeden Niestworzony
Świeci więc jako słońce dogmat oczywisty:
I Jeden tylko niczem jest Nieograniczony!
Że w uwielbionej wszędzie Trójcy Przenajświętszej
Wszechmoc w Ojcu i w Duchu Świętym jest i w
Synie
Wszakże nie trzej Wszechmocni lecz jeden jedynie.
Bogiem czcimy Cię Ojcze, Synu, Duchu Ciebie,
Ależ nie trzy są Bogi, Tyś jedyny w niebie!
Panem Ojciec, Syn Panem i Duch Panem zwany,
Nikt pierwszy lub pośledni, nikt niższy lub więtszy,
Lecz wszyscy trzej i każdy we własnej osobie
Są, jak równie przedwieczni we wszem równi
sobie.
www.dubinycerkiew.pl
Autor: ks. mgr Adam Lewczuk tel. 668425827 mail [email protected]