Biuletyn lipiec 2013 - Strona Prawosławnej Parafii w Dubinach

Transkrypt

Biuletyn lipiec 2013 - Strona Prawosławnej Parafii w Dubinach
Biuletyn Informacyjny
2 01 3 l i p i e c
Cerkiew Prawosławna w Dubinach p/w Zaśnięcia Marii Panny
W tym numerze:
 Historia Turkowic i losy ikony Matki Boskiej
 Św. Serafim Zahorowski
 Harmonogram nabożeństw w miesiącu lipcu 2013
Historia Turkowic i losy ikony Matki Boskiej
Turkowice, wieś leżąca po prawej stronie rzeki Huczwy, w powiecie
hrubieszowskim, woj. lubelskie, powstała najprawdopodobniej w XIIXIV wieku. Swoją nazwę otrzymała
od nazwiska właściciela – Henryka Turka, który w 1421 r. nabył część
Horyszczyc,
położonych niedaleko Turkowic. Od czasu pierwszej wzmianki w roku 1469 do
1778 r. Turkowice należały do rodziny Turkowskich, następnie do
wieku XX były własnością
Makomaskich. Swoja sławę wieś zawdzięcza obrazowi Matki Boskiej, gdzie
w miejscu jego objawienia, jak głosi przekaz, powstał monaster.
W 1340 r. książę opolski Władysław objął w posiadanie zamek w Bełżcu. Około 1382 r.
postanowił wywieźć stamtąd oraz z zamkowej cerkwi prawosławnej największe drogocenności.
Wśród nich była Bełska(obecnie Częstochowska) Ikona Matki Bożej. Gdy książę po odpoczynku
chciał ruszyć w dalszą drogę, okazało się, że konie, które ciągnęły karetę, gdzie była ikona, nie
chcą ruszyć. Wszyscy zrozumieli, że Bogarodzica chce, aby Jej ikona została na tym miejscu. Gdy
wreszcie konie ruszyły, w miejscu, gdzie znajdowała się ikona pojawił się blask, który odzwierciedlił na płótnie oblicze Matki Bożej z Dzieciątkiem, bardzo podobny do Bełskiej
(Częstochowskiej) Ikony Bogarodzicy. Wkrótce w miejscu objawienia obrazu wzniesiono męski
monaster i w nim umieszczono ikonę. Monaster został zamknięty przez unitów w 1789 r. i odrodził się w 1902 r. już jako żeński klasztor p.w. Opieki Matki Bożej.
W latach 1903-1910 z inicjatywy prawosławnego biskupa lubelskiego Germana
wybudowano zespół klasztorny. Pierwszą przełożoną została wielka księżna Maria
Magdalena Gorczakowa, ciotka cara MikołajaII.
W czasie pierwszej wojny światowej Cudotwórczy Turkowicki Obraz wywieziono w głąb
Rosji, skąd już nie wrócił. Po odzyskaniu niepodległości budynki monasteru odebrano prawosławnym i wprowadziły się tam siostry służebniczki (prowadziły one sierociniec, istniejący do lat 50tych), a sobór został zburzony. Mimo to w latach 20-tych, kiedy z ewakuacji powracali prawosławni mieszkańcy Chełmszczyzny, święto w Turkowicach odrodziło się. Zbudowano kapliczkę,
w której umieszczono kopię cudotwórczej ikony. Po pewnym czasie w Turkowicach zamieszkały
(nieoficjalnie) prawosławne mniszki. Sytuacja
zmieniła się w latach 40-tych, kiedy nastąpiły deportacje prawosławnej ludności ukraińskiej z ziemi chełmskiej, a w 1947 r.- akcja „Wisła”; kapliczka została zniszczona. Jednakże w 1981 r., kiedy przybył do Turkowic zwierzchnik Cerkwi Prawosławnej w Polsce metropolita Bazyli, w ruinach kapliczki odnalazł kopię Turkowickiej Ikony Matki Boskiej. Umieszczono ją w Warszawie,
potem w cerkwi w Tomaszowie.
Str. 2
Biuletyn Informacyjny
Cd. Ze strony 1
Ze względów bezpieczeństwa, w 1990 r. kopię ikony umieszczono w monasterze św.
Onufrego w Jabłecznej, gdzie zapoczątkowano obchody święta ku jej czci. W 1995 r. ponownie rozpoczęto odprawiać uroczyste nabożeństwa w dniu święta ikony na ziemi chełmskiej, początkowo w Tomaszowie a potem w Hrubieszowie.
Jednakże już w 1999 r. uroczyste obchody odbyły się w Turkowicach. Wtedy również został poświęcony pamiątkowy krzyż na terenie dawnego monasteru, na działce, która powróciła do własności Kościoła Prawosławnego.
W roku 2006 Cerkwi Prawosławnej udało się kupić dawny Dom Ludowy, który znajduje się naprzeciwko pamiątkowego krzyża. Budynek ten jest obecnie przystosowany do
potrzeb świątyni.
Święty Serafin (Zahorowski)
Święty Serafin (Zahorowski) urodził się 27 lutego
1872 r. w mieście Achtyrka w guberni charkowskiej na
Ukrainie. Na chrzcie dano mu imię Mikołaj. Jego ojciec
Michał był diakonem w miejscowej cerkwi. Mikołaj wstąpił do Seminarium Duchownego , gdzie był jednym z najlepszych uczniów. Ukończył je w 1894 r., ożenił się z Elżbietą Iwanowną i przyjął święcenia kapłańskie. Służył najpierw we wsi Policzkowska, później w Małyżino, a w od
1908 roku – w Charkowie.
Gromadziła się wokół niego grupa niewiast chcących poświęcić się życiu mniszemu, udzielał im wielu rad.
Otrzymał również pozwolenie na niesienie posługi starostwa. Wraz z rozpoczęciem rewolucji 1917 bolszewicy zaczęli nakłaniać duchownego do współpracy. Nie zgodził
się, mówiąc, że służy Bogu Jedynemu. W 1918 roku został aresztowany i wtrącony do więzienia. Później sytuacja się powtórzyła, już w Charkowie. Za kazania w języku antyradzieckim wydalony z miasta na trzy lata.
17 stycznia 1930 roku został ponownie aresztowany i wtrącony do więzienia, w którym było tak mało miejsce, że przez dziewięć dni i nocy musiał stać.. Skazano go na pięć
lat obozu koncentracyjnego , natomiast piętnaście dni później z transportem więźniów wyjechał na Wyspy Sołowieckie. Będąc tam, już jako wdowiec, przyjął śluby monastyczne,
otrzymując imię Serafin.
Po powrocie do Charkowa sprawował nabożeństwa w domu, kierował też żeńskim
monasterem, postrzygał kolejne siostry. We wrześniu 1943 roku mnich przybył do Przemyśla. Doznał tam udaru mózgu, trafił do szpitala. Zmarł w przededniu święta Opieki Matki
Bożej, 30 września (nowy styl). Pochowany na miejskim cmentarzu. Decyzją Prokuratury
Okręgu Charkowskiego z 30 grudnia 1922 roku o. Serafin został zrehabilitowany. Cerkiew
Prawosławna zaliczyła go do grona świętych, jako świętego mnicha i wyznawcę
(prepodobnoispowiednika) Serafina.
Str. 3
C.d. ze str 2
Jego pamięć Cerkiew prawosławna czci dwukrotnie: 19 maja/1 czerwca – w dniu pamięci
charkowskich świętych oraz wraz z innymi męczennikami i wyznawcami rosyjskimi XX wieku – w
pierwszą niedzielę po 25 stycznia/7 lutego.
26 lipca 2011 roku relikwie św. Serafina zostały przez duchownych odkopane z ziemi przemyskiego cmentarza i przewiezione do lubelskiej katedry do modlitewnej adoracji.
H a r m o n o g r a m n a b o ż e ń s t w l i p i e c 2 0 1 3 r.
6 lipiec (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
7 lipiec 2 niedziela po Pięćdziesiątnicy, Narodzenie św. Jana Chrzciciela,
oświęcenie wonnych ziół

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
12 lipiec (piątek) Śww. Apostołów Piotra i Pawła

Godz. 8:00 Akafist

Godz. 9:00 Liturgia
13 lipiec (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
14 lipiec 3 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
20 lipiec (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
21 lipiec 4 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
27 lipiec (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
28 lipiec 5 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
C er ki ew P r a wo s ła wna w D u bi na c h
17- 200 Hajnówka, Dubiny, ul. Szkolna 2
Proboszcz parafii:
Ks. prot. mgr Mikołaj Kulik
Telefon: 85 682 4040
Jesteśmy w sieci Web:
tel. kom. 601842854
www.dubinycerkiew.pl
Post przed świętem św. Apostołów Piotra i Pawła
Data rozpoczęcia postu zależy od terminu świętowania Zmartwychwstania Pańskiego. Post apostolski rozpoczyna się zawsze w poniedziałek,
po niedzieli Wszystkich Świętych - 8 tygodni po Wielkanocy. W najkrótszym wariancie post trwa 8 dni, w najdłuższym - 42.
Post piotrowy to jeden z czterech wielodniowych postów w cerkwi
prawosławnej. Jest on mniej surowy od Wielkiego Postu. Wierni nie powinni jeść produktów pochodzenia zwierzęcego. Wyjątkiem jest ryba, która jest
dozwolona we wszystkie dni oprócz śród i piątków.
W tym roku post przed świętem Świętych Apostołów Piotra i Pawła
trwa od 1 lipca do 12 lipca. Zgodnie z tradycją cerkiewną w czasie tego postu nie można spożywać pokarmów pochodzenia zwierzęcego. Wyjątkiem
są ryby, które można jeść we wtorki, czwartki, soboty i niedziele. Tradycyjnie środy i piątki są dniem surowego postu.
Humor Ojców pustyni
Pewien niedawno nawrócony młodzieniec pyta starca:
- Abba, to teraz całkiem będę musiał wyrzec się świata?
– Nie bój się – odparł starzec. – Jeśli twoje życie będzie naprawdę chrześcijańskie, to
świat natychmiast wyrzeknie się ciebie.
Autor: ks. mgr Adam Lewczuk tel. 668425827 mail [email protected]

Podobne dokumenty