D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

Sygn. akt IIIRC 345/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 grudnia 2014 r.
Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Wioletta Obrębska
Protokolant st.sekr.sądowy Elżbieta Kowalczyk
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r. w S.
sprawy z powództwa małoletniego O. K. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego S. K.
przeciwko pozwanemu L. G.
o alimenty
I. zasądza alimenty od pozwanego L. G. na rzecz małoletniego powoda O. K. w kwocie po 750 (siedemset pięćdziesiąt)
złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w
płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda S. K., poczynając od dnia 19
grudnia 2014 r.;
II. w pozostałej części powództwo oddala,
III. nakazuje ściągnąć od pozwanego L. G. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Szczytnie kwotę 480
(czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych za I instancję,
IV. koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi;
V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Z/
1. odnotować,
2. odpis wyroku z klauzulą wykonalności doręczyć matce małol. pow. S. K.,
3. za 21 dni.
S., 19 grudnia 2014 r.
S. akt III RC 345/13
UZASADNIENIE
S. K. działając w imieniu małoletniego powoda O. K., wniosła o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego L. G.
alimentów w wysokości po 1700 zł miesięcznie, płatnych do 5 dnia każdego miesiąca, od dnia wniesienia pozwu wraz
z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.
W uzasadnieniu pozwu podała, że pozwany od czasu urodzenia się powoda widział syna tylko dwa razy, nie interesuje
się losem dziecka, zrzucając pełną odpowiedzialność jego wychowania na matkę. Matka powoda mieszka wraz
z nim w wynajmowanym mieszkaniu, za który płaci miesięczny czynsz najmu w wysokości 700 zł plus opłaty.
Korzysta z urlopu rodzicielskiego, którego zasiłek wynosi 60% uzyskiwanych dotychczas miesięcznie zarobków, jak
również z zasiłku macierzyńskiego. Wskazała, że przed urlopem pracowała w prywatnej firmie, której pracodawcą
był pozwany i uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości 1181,38 zł netto. Podała, że pozwany jest właścicielem (...)(...) Stacji (...) specjalizującej się transportem sanitarno-medycznym pacjentów szpitali w O. tj. Wojewódzki (...),
Wojewódzki Zespół (...), Wojewódzki Szpital (...), wieloma Niepublicznymi Zakładami Opieki Zdrowotnej, jak również
transportami osób prywatnych. Dodała, że firma jest w bardzo dobrej kondycji finansowej i majątkowej. W pozwie
wskazała, że koszty utrzymania dziecka w stosunku miesięcznym wynoszą około 1500 zł tj. wydatki na żywność w tym
mleko sztuczne kaszki, środki higieny, w tym pieluchy jednorazowe, odzież, szczepionki i inne związane z lekarstwami
oraz innymi nie stałymi potrzebami dziecka. Dodała, że pozwany przekazuje na jej konto łącznie po 900 zł miesięcznie
w dwóch ratach. W uzasadnieniu podała także matka powoda niebawem chcąc wrócić do pracy będzie musiała wynająć
do opieki nad dzieckiem nianię, której miesięczny koszt utrzymania wynosi ok. 900 zł.
Pozwany L. G. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.
W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany zakwestionował swoje ojcostwo twierdząc, że podejrzenia jego wzbudziło
roszczeniowe zachowanie S. K., utrudnianie kontaktów z małoletnim O. i jej relacje z innymi mężczyznami. Powołując
się na doświadczenie życiowe stwierdził, że koszt utrzymania półrocznego niemowlaka zamyka się kwotą rzędu
500 zł miesięcznie. Przyznał, że przekazywał dotychczas S. K. większe kwoty, lecz miał świadomość że wymieniona
pożytkuje je częściowo na własne potrzeby. Podał, że S. K. niemal cały czas spędza w domu rodzinnym w F.,
zatem wydatku na rzecz wynajmu stancji nie sposób uznać za uzasadnioną potrzebę małoletniego dziecka. Wskazał,
że niedopuszczalnym jest uwzględnianie wydatków hipotetycznych jakim jawi się wynagrodzenie opiekunki w
bliżej nieokreślonej przyszłości. Odnosząc się do swojej sytuacji majątkowej podał, iż przegrał przetarg na obsługę
głównego klienta Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.. Wskazał, że obecnie obsługuje niskodochodowe prywatne
transporty medyczne, obsługuje Wojewódzki Szpital (...), Wojewódzki Szpital (...). Dodał, że musiał zwolnić część
pracowników. W uzasadnieniu wskazał nadto, że jego możliwości majątkowe doznają dodatkowego ograniczenia na
skutek konieczności ponoszenia kosztów leasingu karetek (3446 zł miesięcznie), spłaty zadłużenia w ZUS (około 3000
zł miesięcznie), regulowania rachunków telefonicznych (około 500 zł), spłaty kart debetowych (12000 zł miesięcznie),
spłaty kredytu obrotowego (600 zł miesięcznie), spłaty kredytu bankowego (3200 zł miesięcznie), utrzymania domu
i innych zobowiązań. Pozwany nadmienił także, że ciąży na nim obowiązek alimentacyjny względem trójki jego dzieci
z małżeństwa, z których dwoje studiuje w O.. Podał, że opłaca dzieciom stancję za 400 zł i 500 zł miesięcznie oraz
otrzymują od niego "kieszonkowe" po około 100 zł tygodniowo. Dodał, że koszt utrzymania młodszego syna który ma 8
lat, szacuje na kwotę nieprzekraczającą 500 zł miesięcznie. Reasumując pozwany wskazał, że kwota 500 zł miesięcznie
na małoletniego powoda jawi się mu jako uzasadniona i adekwatna.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Małoletni powód O. K. urodził się (...) /odpis aktu urodzenia k. 5/. S. K. mieszka obecnie wraz z dzieckiem u swojej
matki w F.. Mieszka też z nimi babcia w wieku ponad 70 lat cierpiąca na demencję starczą, która do godziny 15.00
przebywa w środowiskowym domu pomocy społecznej. Matka S. K. pracuje i nie może opiekować się powodem.
S. K. nie pracuje, przebywa na urlopie wychowawczym bez prawa do zasiłku wychowawczego. Wcześniej była
zatrudniona w firmie pozwanego na stanowisku samodzielna księgowa, za wynagrodzeniem 1180 zł netto. Wniosek
S. K. złożony do Wójta Gminy R. o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz zasiłku z tytułu opieki nad dzieckiem
pozostawiono bez rozpoznania z uwagi na niedostarczenie przez nią prawomocnego wyroku sądowego zasądzającego
alimenty na rzecz powoda. S. K. pozostaje na utrzymaniu swojej matki, pomagają jej też znajomi i rodzina.
Małoletni O. K. jest ogólnie zdrowy, przy czym gdy ostatnio miał zapalenie jamy ustnej, maść z antybiotykiem
kosztowała S. K. około 60 zł. Za szczepienie powoda zapłaciła około 130 zł. Matka małoletniego powoda kupuje mu też
maść na ząbkowanie za 30 zł. i w ciągu roku zużyła 6 ampułek. O. K. nosi pieluchy (...), na które matka małoletniego
wydaje około 200 zł miesięcznie. S. K. kupuje dziecku co miesiąc chusteczki nawilżające za łączną kwotę około 50 zł,
płyn do kąpieli za 21 zł, witamina (...) około 20 zł, odzież za około 200 zł, proszek hipoalergiczny i płyn do płukania
łącznie 48 zł, 4 pudelka mleka za łącznie 148 zł, zabawki i książki. Dochodzą też koszty obiadów dla dziecka, soczki,
herbatki i kaszaki.
Pozwany L. G. do stycznia 2014 r. przekazywał dobrowolnie na utrzymanie syna kwotę 900 zł miesięcznie, w styczniu
2014 r. przelał matce dziecka 500 zł, a w lutym br. nie przekazał już nic dobrowolnie.
Pozwany jest przedsiębiorcą, właścicielem (...)- (...) Stacji (...) w D.. Obsługuje w transport medyczny Wojewódzki
Szpital (...) w O., Wojewódzki Szpital (...) oraz Wojewódzki Szpital (...) w O.. We wrześniu 2013 r. pozwany
z prowadzonej działalności osiągnął przychód w wysokości 91479,99 zł, koszty uzyskania przychodu wyniosły go
58337,51 zł a dochód 32486,29 zł. W kolejnych miesiącach tj. październik, listopad i grudzień poniósł stratę z uwagi na
przegrany przetarg i utratę dochodów z obsługi Wojewódzkiego Szpital (...) w O.. Aktualnie pozwany ponownie wygrał
przetarg na obsługuję od października 2014 r. Wojewódzkiego Szpitala (...) w O.. Obecnie pozwany zatrudnia 17 osób
na umowy cywilno- prawne. Jeszcze w lutym 2014 r. zatrudniał tylko 7 osób. Pracownicy pracują na dwie zmiany
dzienną i nocną. Pozwany ma 5 karetek, w tym jedna jest leasingowana. Jeszcze w październiku 2013 r. pozwany miał
w leasingu aż 3 karetki i z tego tytułu płacił miesięcznie około 3446 zł. Aktualnie dwie z nich już wykupił za kwotę 270 zł.
Pozwany miał zaległości z tytułu składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za okres od lipca 1999 r. do marca
2011 r. W sierpniu 2011 r. zawarł z ZUS-em umowę o rozłożeniu należności na raty, przy czym ostatnia rata miała być
płatna do 18 sierpnia 2014 r. W toku sprawy w grudniu 2013 r. pozwany zaciągnął na firmę pożyczkę w wysokości
150.000 zł. oraz pod koniec grudnia 2013 r. kredyt w kwocie 39.000 zł. Korzystał też z kart kredytowych w (...) Bank
(...) S.A i banku (...) i z tego tytułu w listopadzie 2013 r. przelał na rzecz banków kwoty 3500 zł i 8900 zł. Wcześniej
nie miał żadnych kredytów, a osiągał przychody około 70.000-80.000 zł miesięcznie. W roku 2014 pozwany zaciągnął
dwa kredyty w kwocie 38.000 zł na karcie kredytowej i w kwocie 28.000 zł na dowód osobisty.
L. G. jest żonaty i z małżeństwa ma 3 uczących się dzieci w wieku 22, 21 i 11 lat. Dzieciom daje po 500 zł miesięcznie
na każdego z nich. Opłacał też stancje dla dwójki starszych dzieci po 400 i 500 zł miesięcznie. Jego żona pracuje, nie
mają rozdzielności majątkowej. Pozwany i jego żona mają, każde z nich, własny samochód oraz są współwłaścicielami
mieszkania. Za zużyty prąd mieli do zapłacenia za okres od 20.02.2013 r. do 14.08.2013 r. kwotę 1392,72 zł. Pozwany
ponosi też koszty telefonu komórkowego- rachunek za grudzień 2013 r. wyniósł go 408,33 zł oraz telefonu domowegorachunek za grudzień 2013 r. wyniósł go 102,45 zł.
(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k.5, umowa najmu lokalu k.6, zaświadczenie k.7, zawiadomienie k.23-24,
wykaz k.25, paragon k.26, faktury k.27-29, 38, dokument dostawy k.30-32, umowa k.33-37, potwierdzenie przelewu
k.39-46, 104-106, podatkowa księga przychodów k.47-54, zaświadczenie k.59, pismo Wójta Gminy R. k.107, zeznania
S. K. k.61v-62, 108v-109, L. G. k.62- 62v, 109-110)
Sąd zważył co następuje:
Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, sporządzonych przez
kompetentne orany i w przepisanej formie, tym samym korzystających z domniemania prawdziwości, dowody
przedstawione przez strony są bezsporne. W kwestii sporu pozostaje ocena możliwości zarobkowych i majątkowych
pozwanego oraz usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda.
Przepis art. 135§1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od
usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do
alimentów. Z par. 2 tego artykułu wynika, iż wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest
jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o
jego utrzymanie i wychowanie.
Poprzez możliwości zarobkowe należy rozumieć nie tylko rzeczywiście osiągane przez zobowiązanego dochody lecz
także i te, które jest w stanie uzyskać przy właściwym wykorzystaniu wszystkich zdolności i sposobności legalnego
zarobkowania. Potrzeby małoletniego dziecka są zaspokajane w tym pełniejszym stopniu im zasobniejsi są jego
rodzice. Biorąc pod uwagę fakt, że matka powoda zabezpiecza wszelkie jego potrzeby poprzez osobiste starania o jego
wychowanie, zapewnienie mu mieszkania, właściwej opieki, pielęgnacji, zasadnym jest aby finansowy udział ojca w
kosztach utrzymania syna był odpowiednio większy. Wysokość alimentów nie może jednak przekraczać możliwości
zarobkowych osoby zobowiązanej.
Małoletni powód O. K. ma ponad rok i jego potrzeby są przeciętnymi potrzebami dziecka w jego wieku. Powód
jest ogólnie zdrowy, sezonowo chorował. Matka dziecka wymieniła w swych zeznaniach potrzeby dziecka i wydatki
jakie się z nimi wiążą Wskazała, że znaczącą kwotę wydaje miesięcznie na pieluchy jednorazowe około 200 zł,
chusteczki nawilżające około 50 zł, mleko około 148 zł., środki do prania i kąpania łącznie około 69 zł, odzież 200
zł. Zliczając wymienione wydatki mamy już kwotę ponad 600 zł. Nie jest to jednak wystarczająca kwota ponieważ
do uzasadnionych wydatków na powoda wymienionych przez jego matkę należą także koszty obiadków, soczków,
herbatki, czy też kaszek. Matka powoda musi też być przygotowana na poniesienie ewentualnych kosztów leczenia
dziecka, które z racji wieku ma mniejszą odporność. Dlatego zdaniem Sądu Rejonowego nie można się zgodzić ze
stanowiskiem L. G., że kwota alimentów 500 zł miesięcznie jest wystarczającym wkładem pozwanego w utrzymanie
syna i że stanowi ona kres możliwości płatniczych pozwanego.
Pozwany miał wprawdzie przejściowe problemy finansowe związane z utratą jednego z kontrahentów, niemniej jednak
jest on doświadczonym przedsiębiorcą, prowadzącym swoją firmę od wielu lat. Sam pozowany przyznał, że jeszcze
w 2013 r. miał przychody rzędu 80.000 zł miesięcznie. Mimo jak twierdzi trudnej sytuacji finansowej swojej firmy,
pozwany nadal zatrudnia 17 pracowników. Podkreślić tu należy, że liczba pracowników w tym rzekomo trudnym
według pozwanego okresie wzrosła z 9 do 17. L. G. dla uzasadnienia swoich niskich możliwości płatniczych powoływał
się na swoje zobowiązania w postaci zaciągniętych kredytów. Istotny jest jednak fakt, że kredyty te zaciągnął w trakcie
toczącego się postępowania, zresztą w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z twierdzeń pozwanego
wynika, że w ciągu roku zaciągnął on kredyty na kwotę 400.000 zł. Trudno uznać aby doświadczony przedsiębiorca
zaciągał zobowiązania nie mając perspektywy ich spłaty. Niewątpliwie natomiast musiał się liczyć z dodatkowym
istniejącym już zobowiązaniem w postaci obowiązku utrzymania małoletniego syna O. K..
Analizując sytuację majątkową pozwanego oraz matki małoletniego powoda S. K. zauważalna jest pomiędzy nimi
ogromna dysproporcja. S. K. z powodu urodzin O. K. i konieczności sprawowania nad nim bezpośredniej opieki
pozostaje obecnie bez środków do życia. Dlatego też pozwany z racji swej coraz lepszej sytuacji finansowej (wygranie
przetargu) winien w całości pokrywać wydatki związane z utrzymaniem małoletniego syna.
W ocenie Sądu obecnie kwota 750 zł tytułem alimentów jest wystarczająca na zaspokojenie wszystkich
usprawiedliwionych kosztów utrzymania półtorarocznego dziecka. Podkreślić tu należy, że alimenty płacone przez
L. G. ustalane są w takiej wysokości aby mogły pokryć jedynie wydatki związane z utrzymaniem O. K. a nie również
jego matki. Dlatego Sąd oddalił powództwo ponad zasądzoną kwotę uznając, iż kwota zażądana przez S. K. jest
wygórowana. W ocenie sądu część wydatków jakie przestawiła matka powoda jest zawyżona, w szczególności wydatki
na kaszki dla dziecka, czy też herbatki. Trudno uznać za wiarygodne twierdzenie matki dziecka, że dziennie dziecko
zjada całe opakowanie kaszki, tym bardziej, że wymieniona nie potwierdziła swych twierdzeń w tej części żadnymi
innymi dowodami. Z drugiej strony matka powoda, poza osobistą pieczą, ma też znaczące możliwości przyczyniania
się do jego utrzymania w sposób finansowy. Jest osobą znacznie młodszą od pozwanego, ma wykształcenie i zawód,
zaś poza powodem nie ma też nikogo na swoim utrzymaniu.
Sąd uznał, że alimenty płacone przez pozwanego tytułem zabezpieczenia w czasie trwania postępowania były wówczas
wystarczającym wkładem w utrzymanie powoda uzasadnionym przejściowymi problemami finansowymi pozwanego
związanymi z czasową utratą kontrahenta. Sąd Rejonowy doszedł jednak do przekonania, że w przyszłości, wobec
faktu że małoletni znajduje się w fazie intensywnego rozwoju, a pozwany jako doświadczony przedsiębiorca winien
czynić starania do poprawy swojej sytuacji finansowej, udział L. G. powinien być wyższy i dlatego zasądzono alimenty
w wysokości po 750 zł miesięcznie poczynając od dnia wydania wyroku.
Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art. 133§1, 135 i 138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego Sąd
orzekł jak w punkcie I i II sentencji.
Sąd na podstawie art. 13 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art. 100 kpc
nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 480 zł tytułem kosztów sądowych.
O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333§1 punkt 1 kpc.
Na marginesie należy zauważyć, że Sąd podjął postępowanie w sprawie postanowieniem z dnia 27.10.2014 r. na
podstawie art. 180 § 1 pkt 4 kpc z uwagi na zakończenie postępowania w I instancji w sprawie III RC 381/13.
Zgodnie z treścią powołanego art. 180 kpc Sąd może podjąć postępowanie stosownie do okoliczności nawet przed
uprawomocnieniem się orzeczenia kończącego postępowanie w innej sprawie.
ZARZĄDZENIE
1. odn,
2. odpis doręczyć peł. Pozwanego oraz S. K.,
3. za 14 dni.
5.01.2015 r.