Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Akademia Morska w Szczecinie
Program studiów
2012
Kierunek
- geodezja i kartografia
specjalność: geoinformatyka
studia inżynierskie
Redakcja
Wydziałowa Komisja ds. Programów Nauczania na kierunku nawigacja
w składzie:
Dziekan Wydziału Nawigacyjnego
dr inż. kpt.ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM (przewodniczący)
mgr inż. kpt. ż.w. Barbara Kwiecińska – prodziekan
dr hab. inż. Andrzej Klewski prof.nadzw.AM – Pełnomocnik Dziekana ds. Kierunku Kształcenia Geodezja i Kartografia
mgr inż. Krzysztof Beczkowski – Koordynator Dziekana ds. kierunku Geodezja i Kartografia
Opracowanie planu studiów oraz treści kształcenia
dr inż. Paweł Banaś, dr Bohdan Bieg, mgr Marek Biegański, mgr inż. Mateusz Bilewski, dr hab. inż. Tomasz Cepowski,
dr Janusz Chrzanowski, mgr Jakub Chuta, dr inż. Maria Christowa-Dobrowolska, mgr inż. Marek Duczkowski, dr inż.
Jarosław Duda, mgr Barbara Dynowska, mgr inż. Remigiusz Dzikowski, mgr Halina Gajewska, mgr Alojzy Gołąb, mgr inż.
Rafał Gralak, dr inż. Maciej Gucma, mgr Magdalena Gunia, dr inż. kpt.ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM, mgr Artur Jankowiak, mgr Wojciech Jaśkiewicz, dr hab. inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM, dr inż. Tadeusz Kantak, dr inż. Witold Kazimierski, dr Monika Kijewska, mgr Janusz Kłosiński, mgr Sylwia Konstantynow, mgr Magda Kosińska, mgr Marcin Krogulec, mgr inż. kpt. ż.w. Barbara Kwiecińska, dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski, prof. nadzw. AM, mgr Artur Lipecki, mgr
Rafał Litwin, dr hab. inż. Jacek Łubczonek, mgr inż. Janusz Magaj, mgr Norbert Marchewka, mgr inż. Maciej Marek,
dr Piotr Medyna, mgr Ewa Ślufarska-Miączyńska, mgr inż. Antoni Myłka, prof. dr hab. Julian Niebylski, dr inż. Stefan Nowaczyk, mgr inż. Izabela Bodus-Olkowska, mgr inż. kpt.ż.w. Krzysztof Pleskacz, mgr Elżbieta Plucińska, dr inż. Maciej
Płotkowiak, dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. nadzw. AM , mgr Jacek Roenig, prof. dr hab. Józef Sanecki, mgr inż. Marta
Włodarczyk-Sielicka, mgr Tadeusz Skrzypkowski, prof. dr hab. Andrzej Stateczny, mgr Zbigniew Tamilin, mgr Robert Terczyński, dr inż. Arkadiusz Tomczak, dr inż. Janusz Uriasz, mgr inż. Natalia Wawrzyniak, dr inż. Piotr Wołejsza,
mgr Anna Wójcik, dr Marian Zajączkowski, dr inż. Paweł Zalewski, mgr inż. Grzegorz Zaniewicz, mgr inż. Grzegorz Zaniewicz, mgr Małgorzata Zgrych
Opracowanie i skład komputerowy
mgr inż. Edyta Lis
mgr inż. Aleksandra Nowak
Program studiów zatwierdzony na posiedzeniu Rady Wydziału Nawigacyjnego
20 czerwca 2012 r.
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
2
WYDZIAŁ NAWIGACYJNY
KIERUNEK – GEODEZJA I KARTOGRAFIA
SPECJALNOŚĆ  GEOINFORMATYKA (2012)
SPIS TREŚCI
Informacje o planie studiów i programie nauczania .................................................................................................................. 5
Sylwetka absolwenta .................................................................................................................................................................. 5
Wprowadzane zmiany ................................................................................................................................................................ 7
PLAN STUDIÓW ............................................................................................................................................................................ 9
SZCZEGÓŁOWY PROGRAM NAUCZANIA – KARTY PRZEDMIOTÓW
1 A.
Język angielski ............................................................................................................................................................. 13
1 B.
Język niemiecki ............................................................................................................................................................ 20
2.
Technologie informacyjne ............................................................................................................................................ 27
3.
Wychowanie fizyczne .................................................................................................................................................. 31
4.
Ergonomia .................................................................................................................................................................... 39
5.
Wybrane zagadnienia prawa ......................................................................................................................................... 44
6.
Podstawy organizacji i zarządzania .............................................................................................................................. 47
7.
Etyka zawodowa........................................................................................................................................................... 50
8 A.
Ekologia ....................................................................................................................................................................... 53
8 B.
Geografia fizyczna i gospodarcza ................................................................................................................................. 56
9.
Matematyka .................................................................................................................................................................. 59
10.
Matematyczne podstawy kartografii ............................................................................................................................. 69
11.
Fizyka ........................................................................................................................................................................... 73
12.
Grafika inżynierska ...................................................................................................................................................... 79
13.
Informatyka .................................................................................................................................................................. 81
14.
Geomatyka ................................................................................................................................................................... 84
15.
Podstawy nawigacji ...................................................................................................................................................... 87
16.
Podstawy hydrografii.................................................................................................................................................... 93
17.
Informatyka geodezyjno-kartograficzna ..................................................................................................................... 101
18.
Kartografia ................................................................................................................................................................. 106
19.
Geodezyjna technika pomiarowa ................................................................................................................................ 110
20.
Ćwiczenia terenowe z geodezji .................................................................................................................................. 114
21.
Rachunek wyrównawczy ............................................................................................................................................ 117
22.
Geodezja i astronomia geodezyjna ............................................................................................................................. 122
23.
Geodezja satelitarna.................................................................................................................................................... 129
24.
Geodezyjne pomiary szczegółowe ............................................................................................................................. 135
25.
Geodezja inżynieryjna ................................................................................................................................................ 144
26.
Fotogrametria i teledetekcja ....................................................................................................................................... 152
27.
Systemy informacji przestrzennej ............................................................................................................................... 158
28.
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego ................................................................................................ 164
3
29.
Kataster i gospodarka nieruchomości ......................................................................................................................... 168
30.
Podstawy meteorologii – fizyka atmosfery................................................................................................................. 175
31.
Podstawy nauk o Ziemi .............................................................................................................................................. 178
32.
Ochrona środowiska przyrodniczego.......................................................................................................................... 182
33.
Podstawy prawa geodezyjnego ................................................................................................................................... 185
34.
Seminarium dyplomowe ............................................................................................................................................. 188
35 A. Podstawy geoinformacji ............................................................................................................................................. 194
35 B. Hydrograficzne przyrządy i systemy pomiarowe ....................................................................................................... 197
36 A. Modelowanie geodanych ............................................................................................................................................ 200
36 B. Systemy informacji geograficznej .............................................................................................................................. 203
37 A. Bazy danych przestrzennych ...................................................................................................................................... 207
37 B. Nawigacja satelitarna.................................................................................................................................................. 211
38 A. Metody analiz przestrzennych .................................................................................................................................... 215
38 B. Systemy geoinformatyczne w zastosowaniach ........................................................................................................... 219
39 A. Geowizualizacja ......................................................................................................................................................... 222
39 B. Systemy teletransmisji danych ................................................................................................................................... 225
40 A. Systemy geoinformatyczne......................................................................................................................................... 228
40 B. Pomiary hydrograficzne ............................................................................................................................................. 231
41 A. Projektowanie systemów geoinformatycznych ........................................................................................................... 235
41 B. Oznakowanie nawigacyjne ......................................................................................................................................... 239
42 A. Zarządzanie projektami geoinformatycznymi ............................................................................................................ 243
42 B. Elektroniczne mapy nawigacyjne ............................................................................................................................... 247
43 A. Szacowanie nieruchomości......................................................................................................................................... 250
43 B. Teoria i technika wyceny nieruchomości ................................................................................................................... 254
44.
Praktyki programowe wg harmonogramu .................................................................................................................. 258
45.
Praca dyplomowa ....................................................................................................................................................... 261
4
KIERUNEK GEODEZJA I KARTOGRAFIA
SPECJALNOŚĆ: GEOINFORMATYKA
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
INFORMACJE O PLANIE STUDIÓW I PROGRAMIE NAUCZANIA
Celem 7 semestralnych studiów inżynierskich jest wykształcenie wysoko kwalifikowanych kadr dla instytucji i
przedsiębiorstw zajmujących się realizacją zadań z zakresu geodezji i kartografii.
Program studiów obejmuje 7 semestrów zajęć dydaktycznych, w tym 4 tygodnie praktyki. Zawiera on 43 przedmioty realizowane w ciągu 2545 godzin, z czego na przedmioty kształcenia ogólnego przypada 315 godzin, na przedmioty podstawowe 330 godzin, na przedmioty kierunkowe 1285 godzin oraz przedmioty specjalistyczne 615 godzin. Przedmioty do
wyboru obejmują 765 godzin co stanowi ponad 30% ogólnej liczby godzin.
Egzaminowi bądź zaliczeniu podlegają wszystkie przedmioty objęte planem studiów.
Student przed przystąpieniem do egzaminu inżynierskiego jest zobowiązany do złożenia pracy dyplomowej oraz sprawozdania z odbytej praktyki.
Absolwent otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera.
SYLWETKA ABSOLWENTA
Absolwent kierunku geodezja i kartografia posiada wymaganą wiedzę z zakresu: nauk podstawowych, nauk przyrodniczych i nauk technicznych oraz umiejętności specjalistyczne z obszaru geodezji i kartografii.
W szczególności absolwent posiada niezbędny zasób wiedzy i praktycznego doświadczenia do wykonywania prac z zakresu
pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania informacji o terenie i znajdujących się na nim obiektach. W tym celu ma opanowane technologie prac pomiarowych, wykorzystujące elektroniczne urządzenia i aparaturę pomiarową, metody satelitarne
oraz metody fotogrametrii i teledetekcji. W obszarze geodezji wyższej posiada znajomość współczesnych metod badania
i modelowania kształtu i własności fizycznych Ziemi, obserwacji ich zmian w czasie oraz numerycznego opracowywania
i prezentacji wyników pomiarów geodezyjnych, teledetekcyjnych i fotogrametrycznych. W obszarze geodezji gospodarczej
posiada znajomość prawa geodezyjnego pozwalającą określać i ewidencjonować stan własności Ziemi. Ponadto absolwent
posiada umiejętności techniczne oraz wiedzę ekonomiczną i prawną z zakresu katastru i gospodarki nieruchomościami. Zna
podstawy gospodarki gruntami, oraz projektowania rozwoju obszarów wiejskich i miejskich. Ponadto absolwent zna zasady
sporządzania map zasadniczych, gospodarczych, topograficznych i tematycznych oraz geodezyjnej realizacji i obsługi inwestycji. Posiada znajomość języka obcego, w tym również w obszarze słownictwa specjalistycznego z zakresu geodezji
i kartografii. Absolwent jest przygotowany do korzystania z wiedzy w pracy i życiu codziennym, kierowania zespołami ludzkimi wykonującymi zadania zlecone, zakładania małych firm i zarządzania nimi oraz korzystania z prawa w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu i prowadzenia działalności gospodarczej.
Nabyta przez absolwenta wiedza teoretyczna oraz umiejętności praktyczne predysponują go do prowadzenia działalności inżynierskiej w zakresie geodezji, kartografii oraz systemów informacji o terenie, a także posługiwania się nowoczesnymi technikami pomiarów geodezyjnych, satelitarnych, fotogrametrycznych i teledetekcyjnych. Absolwent jest przygotowany do pracy w: przedsiębiorstwach geodezyjnych, małych firmach, administracji oraz szkolnictwie - po ukończeniu specjalności nauczycielskiej (zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w
sprawie standardów kształcenia nauczycieli).
Absolwent specjalności geoinformatyka posiadając duży zasób wiedzy z zakresu systemów informacji geograficznej, fotogrametrii i teledetekcji, kartografii jest przygotowany do praktycznego wykorzystania posiadanej wiedzy i rozwiązywania konkretnych zadań związanych z budową systemów geoinformatycznych. Uzyskana w trakcie studiów znajomość
systemów oprogramowania GIS pozwoli mu ponadto na twórcze podejście do podejmowanych zagadnień.
Absolwent specjalności geoinformatyka ma podstawy do poszukiwania zatrudnienia we wszelkich przedsiębiorstwach wykorzystujących informacje geograficzne a także w administracji publicznej.
Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.
Absolwent ma możliwość, po odbyciu trzyletniej praktyki zawodowej, przystąpić do egzaminu państwowego w celu uzyskania uprawnień zawodowych umożliwiających prowadzenie samodzielnej działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
5
WPROWADZANE ZMIANY
Data
Charakter zmiany
7
Zakres
Zatwierdzono na Radzie WN
w dn. 20.06.2012 r.
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
44
45
Przedmioty ogólne
Język angielski / niemiecki*
Technologie informacyjne
Wychowanie fizyczne
Ergonomia
Wybrane zagadnienia prawa
Podstawy organizacji i zarządzania
Etyka zawodowa
Ekologia/ Geografia fizyczna i gospodarcza*
Przedmioty podstawowe
Matematyka
Matematyczne podstawy kartografii
Fizyka
Grafika inżynierska
Informatyka
Przedmioty kierunkowe
Geomatyka
Podstawy nawigacji
Podstawy hydrografii
Informatyka geodezyjno-kartograficzna
Kartografia
Geodezyjna technika pomiarowa
Ćwiczenia terenowe z geodezji
Rachunek wyrównawczy
Geodezja i astronomia geodezyjna
Geodezja satelitarna
Geodezyjne pomiary szczegółowe
Geodezja inżynieryjna
Fotogrametria i teledetekcja
Systemy informacji przestrzennej
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego
Kataster i gospodarka nieruchomościami
Podstawy meteorologii - fizyka atmosfery
Podstawy nauk o Ziemi
Ochrona środowiska przyrodniczego
Podstawy prawa geodezyjnego
Seminarium dyplomowe
Przedmioty specjalistyczne*
Podstawy geoinformacji
Hydrograficzne przyrządy i systemy pomiarowe
Modelowanie geodanych
Systemy informacji geograficznej
Bazy danych przestrzennych
Nawigacja satelitarna
Metody analiz przestrzennych
Systemy geoinforamtyczne w zastosowaniach
Geowizualizacja
Systemy teletransmisji danych
Systemy geoinformatyczne
Pomiary hydrograficzne
Projektowanie systemów geoinformatycznych
Oznakowanie nawigacyjne
Zarządzanie projektami geoinformatycznymi
Elektroniczne mapy nawigacyjne
Szacowanie nieruchomości
Teoria i technika wyceny nieruchomości
Praktyki programowe wg harmonogramu
Praca dyplomowa
Ogółem
Liczba godzin w tygodniu
Razem w tygodniu A + C + L + P
Liczba egzaminów
Semestr I
15 tygodni
Liczba godzin
Przedmiot
A
1A/ B
2
3
4
5
6
7
8A/ B
B
9
10
11
12
13
C
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
D
35A
35B
36A
36B
37A
37B
38A
38B
39A
39B
40A
40B
41A
41B
42A
42B
43A
43B
STUDIA STACJONARNE
PIERWSZEGO STOPNIA
PLAN STUDIÓW
kierunek Geodezja i Kartografia
specjalność: Geoinformatyka
Semestr II
15 tygodni
Semestr III
15 tygodni
Semestr IV
15 tygodni
Semestr V
15 tygodni
Semestr VI
15 tygodni
* przedmioty obieralne
Semestr VII
15 tygodni
315
120
30
60
15
15
30
15
30
330
120
45
90
45
30
1285
45
60
60
60
45
60
30
90
90
60
120
75
90
90
45
75
30
60
45
30
25
615
60
A
120
0
15
0
15
15
30
15
30
165
60
30
45
15
15
570
30
30
30
30
15
30
0
45
45
30
45
30
45
30
30
30
15
30
15
15
0
270
30
C
0
0
0
0
0
0
0
0
0
105
60
15
30
0
0
315
15
0
0
0
15
0
30
30
30
15
30
15
0
0
15
30
15
30
15
15
15
15
0
L
195
120
15
60
0
0
0
0
0
60
0
0
15
30
15
295
0
30
30
30
0
30
0
15
15
15
30
15
45
30
0
0
0
0
0
0
10
165
15
P
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
105
0
0
0
0
15
0
0
0
0
0
15
15
0
30
0
15
0
0
15
0
0
165
15
ECTS
21
12
2
0
1
1
2
1
2
29
12
3
10
2
2
92
4
4
4
4
4
5
1
7
7
5
9
6
7
7
2
6
2
4
2
1
1
49
6
90
30
0
30
30
90
30
0
30
30
60
30
0
15
15
6
2
1
1
6
60
30
0
15
15
5
2
1
1
5
90
30
0
30
30
6
2
2
2
6
60
30
0
15
15
5
2
60
30
0
15
15
4
2
45
30
15
0
0
3
2
270
4
15
210
2545
1125
435
715
A
C
1
L
P
1
1
ECTS
1
1
2
2
0
1
1
2
2
2
A
C
L
P
1
ECTS
A
0
1
2
6
2
2
2
6
1
1
1
2
4
2
2
1
1
1
1
1
1
2
2
2
1
1
1
2
2
1
2
2
1
2
4
1
1
2
1
2
1
1
4
2
2
1
P
ECTS
A
C
L
P
ECTS
2
3
2
3
1
0
1
0
A
C
L
P
2
ECTS
A
C
3
L
P
2
1
1
1
2
1
1
3
1
1
1
5
3
2
3
1
1
1
1
1
1
3
3
2
1
2
1
2
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
1
1
4
1
3
4
2
4
4
1
2
1
1
3
1
2
1
1
1
2
2
1
1
1
1
3
2
1
1
6
7
2
2
2
7
7
2
2
2
7
1
4
30
5
26
5
0
30
13
3
1
1
1
1
1
2
2
C
L
P
ECTS
1
2
1
1
1
5
1
1
4
2
4
1
16
A
3
3
1
2545
ECTS
6
2
2
1
1
L
1
2
1
C
8
29
8
0
30
11
2
4
25
10
0
4
4
25
8
4
1
3
2
30
9
1
30
10
3
3
25
7
5
15
30
30
8
3
2
23
7
6
8
2
3
17
3
3
SZCZEGÓŁOWY
PROGRAM NAUCZANIA
karty przedmiotów
STUDIA STACJONARNE
PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
11
SPECJALNOŚĆ GEOINFORMATYKA (2012)
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/23/01A/JA1
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
JĘZYK ANGIELSKI – moduł 1
A
C
L
2
2
2
2E
Liczba godzin w semestrze
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
I. Cele kształcenia
Celem kształcenia jest nauczanie języków obcych, zgodnie z zasadami zapewniania i doskonalenia znajomości języków obcych, tj. nabywania przez studentów kompetencji językowych i międzykulturowych zgodnych ze standardami Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy -ESOKJ.
II. Wymagania wstępne
Znajomość języka obcego po szkole średniej na poziomie wymaganym przez ESOPKJRE.
III/1. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw,
ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Wykazuje znajomość języka angielskiego w zakresie słownictwa specjalistycznego
i ogólnego umożliwiającą porozumiewanie się w życiu zawodowym.
EK2 Stosuje wyrażenia językowe zalecone przez ESOPKJRE.
EK3 Potrafi porozumieć się w języku angielskim w środowisku zawodowym.
EK4 Potrafi zdawać raporty techniczne ustnie i pisemnie oraz sporządzać sprawozdania
w języku angielskim.
EK5 Zna, rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa pracy w środowisku pracy.
EK6 Potrafi samodzielnie korzystać z literatury fachowej.
EK7 Wykazuje zaangażowanie w stałe podnoszenie swoich kompetencji językowych.
Kierunkowe
K_U07
K_U07
K_U05
K_U05; K_U07
K_U12
K_U01
K_K01
Metody i kryteria oceny
Podane poniżej metody i kryteria oceny odnoszą się do wszystkich zdefiniowanych dla
EK1, EK2, EK3, EK4,
przedmiotu efektów kształcenia.
EK5, EK6, EK7
Metody oceny
Zadania pisemne, wejściówki, sprawdziany (min.2), zadania w e-learning, odpowiedzi ustne,
kolokwium, ocena aktywności studenta w trakcie prowadzonych zajęć.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak odpowiedzi lub
Zakres słownictwa
Zadowalający poBardzo dobry po- znajomość słownictwa
bardzo ograniczona
fachowego w mowie
ziom znajomości
ziom znajomości
fachowego w mowie i w znajomość słownici piśmie na poziomie
słownictwa pozwasłownictwa wykrapiśmie
twa uniemożliwiająca ograniczonym do ko- lający na bezpieczne
czający poza normy
wykonanie zadania.
niecznego minimum.
porozumiewanie się.
programowe.
Kryterium 2
- znajomość struktur
gramatycznych w mowie i piśmie
Brak odpowiedzi lub
bardzo ograniczona
znajomość struktur
językowych uniemożliwiająca wykonanie zadania.
Ograniczona znajomość struktur językowych, liczne błędy
językowe zakłócające
komunikację i płynność wypowiedzi,
błędy w wymowie i
intonacji.
13
Dobra znajomość
struktur językowych,
błędy językowe nieznacznie zakłócające
komunikację, nieznaczne zakłócenia w
płynności
wypowiedzi, poprawna wymowa i intonacja.
Umiejętności językowe i stosowanie
struktur językowych wykracza poza normy programowe; nieliczne
błędy językowe nie
zakłócające komunikacji, wypowiedź
płynna, poprawna
wymowa i
intonacja.
Kryterium 3
- przekazywanie dokładnych informacji zawodowych w mowie i piśmie
Chaotyczna konstrukcja wypowiedzi,
bardzo uboga treść,
niekomunikatywność,
mylenie i zniekształcanie podstawowych
informacji.
Niepełne odpowiedzi
na niektóre pytania,
odpowiedzi częściowo odbiegające
od treści zadanego
pytania, część informacji nie ujęta w odpowiedzi lub dwuznaczna w znaczeniu.
Praktyczne posługiwanie się wiadomościami wg podanych
wzorów w formie pisemnej i w aspekcie
mowy. Przekazanie
wszystkich danych
zgodnie z wymaganiami.
Kryterium 4
- rozumienie tekstu mówionego (wraz z zniekształceniami) i pisemnego
Niezrozumienie tekstu mówionego w
minimalnym stopniu
pozwalającym określić sens/ znaczenie
wypowiedzi.
Rozumienie w ograniczonym zakresie
tekstu mówionego, z
pomocą nauczyciela
oddaje sens komunikatu (wypowiedzi).
Kryterium 5
- umiejętność prezentacji siebie lub problemu
w mowie i piśmie
Nie potrafi przedstawić problemu i dokonać autoprezentacji
ani w mowie, ani w
piśmie.
Niekompletna, jednostronna prezentacja
ustna lub pisemna
zadanego materiału,
odtwórcza prezentacja.
Odpowiedzi pełne
nieznacznie odbiegające od treści zadanego pytania.
Umiejętność przekazania informacji dalej.
Poprawna konstrukcja prezentacji, bogata w treść. Umiejętność kontynuowania mimo przerywania pytaniami.
Kryterium 6
-umiejętność pozyskiwania informacji i wykorzystania zasobów literatury fachowej
Nie potrafi korzystać
z literatury fachowej,
pozyskać określonej
informacji.
Niezbędna pomoc
przy korzystaniu z
materiałów i naprowadzanie. Bardzo
słabe zorientowanie
się jak korzystać z
danego materiału.
Kryterium 7
- zaangażowanie studenta w podnoszenie kompetencji językowych
Nie wykazuje postępów w podnoszeniu
umiejętności językowych.
Postęp w umiejętnościach językowych
bardzo mały i wymuszony przez nauczyciela.
Szczegółowe treści kształcenia
SEMESTR III
1.
2.
JĘZYK ANGIELSKI
Potknięcia w interpretacji materiału
spowodowane brakami w stosowaniu
odpowiednich struktur gramatycznych.
Możliwość występowania dwuznaczności.
Rozwijanie zawodowych umiejętności
językowych z pominięciem języka ogólnego.
LABORATORYJNE
Umiejętność interpretowania i opiniowania posiadanej
informacji, a także
formułowania problemów i planu
działania. Bardzo
dobra komunikacja
w zakresie zagadnień zawodowych.
Bardzo dobre rozumienie tekstu, właściwe rozróżnianie i
interpretowanie
zniekształceń i zakłóceń.
Doskonała konstrukcja prezentacji/
autoprezentacji ciekawa, znacząca
treść. Łatwość wysławiania się. Koncentracja na treści a
nie na języku.
Swobodnie korzysta
z literatury fachowej, zasobów anglojęzycznych; dokonuje prawidłowej
interpretacji.
Indywidualna praca
nad podniesieniem
znajomości języka,
wykraczająca poza
wymagania programowe.
30 GODZ.
Gramatyka – czasy: Simple Present, Present Continuous, Simple Past, can, must, stopniowanie przymiotników, going
to, Present Perfect, Future Simple
Język ogólny - dane osobiste, rodzina, praca; umiejętności i konieczność; życie codzienne; opis miejsc
i sposobu działania urządzeń, opowiadanie o przeszłych i przyszłych wydarzeniach
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze III
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: wykłady
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym:
ćwiczenia, laboratoria, symulatory, zajęcia projektowe
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym
wykonanie sprawozdań, zadań
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych
Własna praca studenta: przygotowanie do zaliczenia, egzaminu
Łączny nakład pracy
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli:
14
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:
60
2
Zaliczenie przedmiotu
Wszystkie rodzaje zajęć z danego przedmiotu, odbywane w jednym semestrze, podlegają łącznemu zaliczeniu. Ocena
z przedmiotu wynika z oceny poszczególnych zajęć, i oceny ewentualnego egzaminu i jest obliczana zgodnie z podanymi
zasadami (średnia ważona): A/(E) 40%, C 30% L 30%; A/(E) 40%, C 30% P 30%; A/(E) 40%, L 30% P 30%; A/ (E) 40%,
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
Ocena niedostateczna z zaliczenia którejkolwiek formy przedmiotu w semestrze powoduje niezaliczenie przedmiotu.
Zaliczenie przedmiotu w semestrze powoduje przyznanie studentowi liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.
15
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/24/01A/JA2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
Efekty kształcenia, kryteria i metody oceny zdefiniowane zostały w odniesieniu do całego przedmiotu i umieszczone są
w module 1.
SEMESTR IV
1.
2.
JĘZYK ANGIELSKI
30 GODZ.
LABORATORYJNE
Gramatyka - czasy: Past Continuous, Present Perfect, Simple Future – to be able to, shall/should, may, have to
,Passive Voice, Conditionals
Język ogólny - opisywanie byłych działań, sprawozdanie, podsumowanie, umiejętności, obowiązki.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze IV
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
16
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/35/01A/JA3
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR V
1.
2.
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Gramatyka - Strona Bierna, nieregularna liczba mnoga z łaciny i greki
Język ogólny - tłumaczenie instrukcji, prostych artykułów, streszczanie nabytej wiedzy, geodezja, kartografia- metody
tworzenia map, typy map, symbole i pozycjonowanie.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze V
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
17
1A.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/36/01A/JA4
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR VI
1.
2.
JĘZYK ANGIELSKI
30 GODZ.
LABORATORYJNE
Gramatyka - Okresy warunkowe.
Język ogólny - cd. tłumaczeń zawodowych z przypuszczeniami, dywagacjami i przeprowadzaniem logicznego wywodu. Pisemne streszczenia przeczytanych publikacji, GPS, LORAN, RADAR, DORIS, praca geodety, cechy geograficzne ziemi.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VI
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV. Literatura podstawowa
1.
Czerni S., Skrzyńska M., Słownik naukowo-techniczny angielsko-polski, polsko-angielski.
2.
Wielki Słownik English-Polish/Polish-English Dictionary Oxford PWN.
3.
Czekierda K., Słownik Ochrony Środowiska i Przyrody, polsko-angielski/angielsko-polski.
4.
Podręcznik – Technology, Oxford.
5.
Podręcznik –Tech Talk, Oxford.
6.
Wybrane artykuły z magazynów branżowych np. matematycznych, geograficznych itd.
V. Literatura uzupełniająca
1.
BonamyD “Technical English 1”
2.
Glendinning E.H. “Oxford English For Careers – Technology 1”
3.
GlendiningE.H. “Oxford English For Information Technology”
4.
CoeN et all “Oxford Practice Grammar Basic”
18
5.
6.
7.
8.
Dooley et all “Grammarway 2”
MartinetA. et all „Practical English Grammar 1&2”
Programy komputerowe Seagull’a
Program komputerowy MarEng
VI. Prowadzący przedmiot
Koordynator przedmiotu
mgr Elżbieta Plucińska
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
mgr Marek Biegański
mgr Barbara Dynowska
mgr Halina Gajewska
mgr Magdalena Gunia
mgr Rafał Litwin
mgr Janusz Kłosiński
mgr Jacek Roenig
mgr Ewa Ślufarska-Miączyńska
mgr Zbigniew Tamilin
mgr Małgorzata Zgrych
[email protected]
SNJO
m.biegań[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
19
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/23/01B/JN1
Liczba tygodni
w semestrze
30
30
30
30
JĘZYK NIEMIECKI – moduł 1
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się językiem niemieckim, rozumienia
i formułowania wypowiedzi pisemnych i ustnych. Nauczyciel przekazuje wiedzę w zakresie wyrażeń językowych zaleconych
przez ESOPKJRE.
Znajomość języka obcego po szkole średniej na poziomie wymaganym przez ESOPKJRE.
i ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Wykazuje znajomość języka w zakresie słownictwa specjalistycznego
i ogólnego umożliwiającą porozumiewanie się w życiu zawodowym.
EK2 Stosuje wyrażenia językowe zalecone przez ESOPKJRE.
EK3 Potrafi porozumieć się w języku niemieckim w środowisku zawodowym.
EK4 Potrafi zdawać raporty techniczne ustnie i pisemnie oraz sporządzać sprawozdania
w języku niemieckim.
EK5 Zna, rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa pracy w środowisku pracy.
EK6 Potrafi samodzielnie korzystać z literatury fachowej.
EK7 Wykazuje zaangażowanie w stałe podnoszenie swoich kompetencji językowych.
EK1, EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
- znajomość słownictwa
fachowego w mowie i w
piśmie
Kryterium 2
- znajomość struktur
gramatycznych w mowie
i piśmie
Kierunkowe
K_U07
K_U07
K_U05
K_U05; K_U07
K_U12
K_U01
K_K01
Podane poniżej metody i kryteria oceny odnoszą się do wszystkich zdefiniowanych dla
przedmiotu efektów kształcenia.
Zadania pisemne, wejściówki, sprawdziany (min.2), zadania w e-learning, odpowiedzi ustne,
kolokwium, ocena aktywności studenta w trakcie prowadzonych zajęć.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak odpowiedzi lub
Zakres słownictwa
Zadowalający poBardzo dobry pobardzo ograniczona
fachowego w mowie
ziom znajomości
ziom znajomości
znajomość słownici piśmie na poziomie
słownictwa pozwasłownictwa wykratwa uniemożliwiająca ograniczonym do ko- lający na bezpieczne
czający poza normy
wykonanie zadania.
niecznego minimum.
porozumiewanie się.
programowe.
Brak odpowiedzi lub
bardzo ograniczona
znajomość struktur
językowych uniemożliwiająca wykonanie zadania.
Ograniczona znajomość struktur językowych, liczne błędy
językowe zakłócające
komunikację i płynność wypowiedzi,
błędy w wymowie i
intonacji.
20
Dobra znajomość
struktur językowych,
błędy językowe nieznacznie zakłócające
komunikację, nieznaczne zakłócenia w
płynności
wypowiedzi, poprawna wymowa i intonacja.
Umiejętności językowe i stosowanie
struktur językowych wykracza poza normy programowe; nieliczne
błędy językowe nie
zakłócające komunikacji, wypowiedź
płynna, poprawna
wymowa i
intonacja.
Kryterium 3
- przekazywanie dokładnych informacji zawodowych w mowie i piśmie
Chaotyczna konstrukcja wypowiedzi,
bardzo uboga treść,
niekomunikatywność,
mylenie i zniekształcanie podstawowych
informacji.
Niepełne odpowiedzi
na niektóre pytania,
odpowiedzi częściowo odbiegające
od treści zadanego
pytania, część informacji nie ujęta w odpowiedzi lub dwuznaczna w znaczeniu.
Praktyczne posługiwanie się wiadomościami wg podanych
wzorów w formie pisemnej i w aspekcie
mowy. Przekazanie
wszystkich danych
zgodnie z wymaganiami.
Kryterium 4
- rozumienie tekstu mówionego (wraz z zniekształceniami) i pisemnego
Niezrozumienie tekstu mówionego w
minimalnym stopniu
pozwalającym określić sens/ znaczenie
wypowiedzi.
Rozumienie w ograniczonym zakresie
tekstu mówionego, z
pomocą nauczyciela
oddaje sens komunikatu (wypowiedzi).
Kryterium 5
- umiejętność prezentacji
siebie lub problemu w
mowie i piśmie
Nie potrafi przedstawić problemu i dokonać autoprezentacji
ani w mowie, ani w
piśmie.
Niekompletna, jednostronna prezentacja
ustna lub pisemna
zadanego materiału,
odtwórcza prezentacja.
Odpowiedzi pełne
nieznacznie odbiegające od treści zadanego pytania.
Umiejętność przekazania informacji dalej.
Poprawna konstrukcja prezentacji, bogata w treść. Umiejętność kontynuowania mimo przerywania pytaniami.
Kryterium 6
-umiejętność pozyskiwania informacji i wykorzystania zasobów literatury fachowej
z literatury fachowej,
pozyskać określonej
informacji.
Niezbędna pomoc
przy korzystaniu z
materiałów i naprowadzanie. Bardzo
słabe zorientowanie
się jak korzystać z
danego materiału.
Kryterium 7
- zaangażowanie studenta w podnoszenie kompetencji językowych
Nie wykazuje postępów w podnoszeniu
umiejętności językowych.
Postęp w umiejętnościach językowych
bardzo mały i wymuszony przez nauczyciela.
SEMESTR III
1.
2.
JĘZYK NIEMIECKI
Potknięcia w interpretacji materiału
spowodowane brakami w stosowaniu
odpowiednich struktur gramatycznych.
Możliwość występowania dwuznaczności.
Rozwijanie zawodowych umiejętności
językowych z pominięciem języka ogólnego.
Umiejętność interpretowania i opiniowania posiadanej
informacji, a także
formułowania problemów i planu
działania. Bardzo
dobra komunikacja
w zakresie zagadnień zawodowych.
Bardzo dobre rozumienie tekstu, właściwe rozróżnianie i
interpretowanie
zniekształceń i zakłóceń.
Doskonała konstrukcja prezentacji/
autoprezentacji ciekawa, znacząca
treść. Łatwość wysławiania się. Koncentracja na treści a
nie na języku.
Swobodnie korzysta
z literatury fachowej, zasobów anglojęzycznych; dokonuje prawidłowej
interpretacji.
Indywidualna praca
nad podniesieniem
znajomości języka,
wykraczająca poza
wymagania programowe.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Gramatyka – czas Präsens (czasowniki ze zmianą w temacie; czasowniki złożone);zdania twierdzące i pytające; szyk
wyrazów w zdaniu; liczebniki, liczebniki porządkowe; zaimki dzierżawcze oraz osobowe; Nominativ: rodzajniki określone i nieokreślone, zaimki dzierżawcze oraz osobowe; czas Präteritum; czasowniki modalne; Akkusativ: rodzajniki
określone i nieokreślone; zdania podrzędnie złożone.
Język ogólny - dane osobiste, rodzina, praca; życie codzienne; opis miejsc; opisywanie byłych działań, umiejętności,
obowiązki, potrzeby; środki transportu; kraje; języki; opis osób, ich cech, wyglądu; omawianie planów, czytanie maili,
wypełnianie formularzy; czas wolny oraz hobby.; artykuły z leksykonu
21
Godziny
x
30
5
30
x
5
ECTS
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
22
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/24/01B/JN2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR IV
1.
2.
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Gramatyka – negacja; ich hätte/möchte/würde gern; liczebniki do miliona, pytanie: Welch-, tryb rozkazujący, zaimek
osobowy i dzierżawczy w Akkusativ, Wechselpräpositionen w Dativ i Akkusativ; liczebniki porządkowe; czas Perfekt,
czasowniki modalne, 3 formy czasownika; stopniowanie przymiotników, zdania porównawcze, odmiana przymiotnika
przez przypadki.
Język ogólny – materiały i przedmioty biurowe; wyrażanie życzeń, doradzanie i wybieranie; zamawianie, rezerwowanie; opis drogi, wyrażanie planu i propozycji; opis firmy; obowiązki, pozwolenie i zakazy; organizacja pracy; porównywanie urządzeń; charakteryzowanie ludzi i rzeczy.
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
23
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/35/01B/JN3
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR V
1.
2.
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Gramatyka – stopniowanie; Indefinitpronomen; odmiana przymiotnika po rodzajniku określonym; liczebniki do miliarda; czas zegarowy; określenia czasu, czasownik modalny sollen; Reihenfolge; zdania podrzędnie złożone weil, dass;
czasowniki modalen w Präsens i Präteritum; zaimek osobowy w Dativ.
Język ogólny – porównywanie ofert pracy; porównywanie firm; praca w domu wady i zalety; porównywanie miast;
planowanie terminów i ich zmiany; planowanie podróży; załatwianie zadań i relacjonowanie; przesuwanie terminów;
przekazywanie informacji; tłumaczenie instrukcji, prostych artykułów, streszczanie nabytej wiedzy, geodezja, kartografia- metody tworzenia map, typy map, symbole i pozycjonowanie;
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
24
1B.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
V
VI
G/G2012/36/01B/JN4
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
2
2
2
2E
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR VI
1.
2.
JĘZYK NIEMIECKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Gramatyka – zadania podrzędnie złożone; rzeczowniki złożone; czas Futur I;
Język ogólny – wyliczanie i kolejność działań; obsługa urządzeń oraz programów; opisywanie uszkodzeń, defektów
i zakłóceń; mówienie o ich przyczynach; reklamacje i inne próby rozwiązywania problemów; nowy współpracownik
w zespole; opis zadań; prowadzenie niezobowiązującej rozmowy; wyrażanie żalu; wdzięczności oraz nadziei; cd. tłumaczeń zawodowych
Godziny
x
30
ECTS
5
30
x
5
70
35
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Podręcznik wiodący: Unternehmen Deutsch - Grundkurs, Becker, Braunert, Schlenker - Wydawnictwo LektorKLett.
2. Zeszyt ćwiczeń j.w.
3. Podręcznik gramatyczny, Alles klar-Grammatik - M. Nietrzebka, S.Ostalak, WSiP.
4. Słownik polsko-niemiecki oraz niemiecko-polski, 120 000 słów, Langenscheidt.
5. Słownik obrazkowy niemiecko-polski Duden, WSiP.
6. Gramatyka niemiecka z ćwiczeniami dla początkujących, S. Bęza, Wydawnictwo szkolne PWN.
1. Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski, polsko-niemiecki.
2. Langenscheidt Taschenwörterbuch Deutsch.
25
3. Podręcznik – Unternehmen Deutsch - Grundkurs.
4. Wybrane artykuły z magazynów branżowych.
mgr Elżbieta Plucińska
mgr Magda Kosińska
[email protected]
SNJO
[email protected]
SNJO
26
2.
Przedmiot:
G/G2012/11/02/TI
TECHNOLOGIE INFORMACYJNE
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
I
15
A
1
C
L
1
A
15
C
L
15
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu technologii informacyjnych, (obejmującą zasadę
działania komputerów i sieci teleinformatycznych, rodzaje oprogramowania, podstawy programowania, tendencje rozwojowe
w informatyce). Wykształcenie studentów w zakresie praktycznych umiejętności programowania.
Zakres szkoły średniej.
III. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw.
Efekty kształcenia – semestr I
EK1 Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii informacyjnych.
EK2 Posiada świadomość rozwoju technologii informacyjnych i ich wpływu na człowieka
i gospodarkę.
EK3 Posiada umiejętność wyszukiwania informacji w Internecie, jej integracji i interpretacji.
EK4 Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania podstawowych programów
użytkowych (umiejętność opracowywania dokumentów zgodnie z zasadami edycji tekstu,
umiejętność wstawiania podstawowych i zaawansowanych elementów składowych
dokumentu, umiejętność przygotowywania prezentacji multimedialnych).
EK5 Umiejętność efektywnego wykorzystywania arkusza kalkulacyjnego (umiejętność
wykonywania obliczeń przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz graficznej prezentacji
danych liczbowych).
EK6 Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych
(umiejętność tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do bazy
danych, umiejętność tworzenia formularzy i raportów).
Kierunkowe
K_W04
K_W03; K_W11
K_U01; K_U02
K_U04; K_U05;
K_U08; K_U22
K_U08; K_U09;
K_U22
K_U08; K_U11;
K_U22
Posiada podstawową wiedzę z zakresu technologii informacyjnych.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Nie posiada podstaPosiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę
Posiada szeroką wiewowej wiedzy z zakresu wiedzę na temat teorii na temat teorii informadzę na temat teorii inteorii informacji, nie
informacji, ich pozycji, ich pozyskiwania i
formacji, ich pozyskipotrafi udzielić poskiwania i przetwaprzetwarzania.
wania i przetwarzania,
prawnych odpowiedzi
rzania.
rozumie zasady rząnawet z pomocą egzadzące przepływem inminatora.
formacji.
Kryterium 2
Orientuje się w aspekPotrafi samodzielnie
wowej wiedzy powiedzę na temat zatach stosowania techno- wskazać przykłady zazwalającej wskazać
stosowania technolologii informacyjnej, bez stosowania technologii
przykłady zastosowania gii informacyjnej, po- większych problemów
informacyjnej w różtechnologii infortrafi przytoczyć najwskazuje przykłady z
nych aspektach dziamacyjnej w otaczająprostsze przykłady.
otoczenia.
łalności człowieka.
cym świecie.
Posiada świadomość rozwoju technologii informacyjnych i ich wpływu na człowieka i gospodarkę.
EK2
Metody oceny
zaliczenie pisemne lub ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Posiada podstawową
Posiada podstawową
wowej wiedzy na temat
wiedzę na temat techwiedzę na temat techwiedzę na temat roztechnicznych środków
nicznych środków
nicznych środków
woju technicznych
przetwarzania informaprzetwarzania inforprzetwarzania inforśrodków przetwarzania
cji, nie zrozumie wpłymacji, rozumie wpływ macji, posiada podinformacji, posiada podwu technologii inforrozwiązań techniczstawową wiedzę o
stawową wiedzę o me27
macyjnej na gospodarkę.
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
nych na rozwój gospodarki.
sztucznej inteligencji,
rozumie wpływ rozwiązań technicznych
na rozwój gospodarki.
todach sztucznej inteligencji, rozumie wpływ
rozwiązań technicznych
na rozwój gospodarki i
społeczeństwa.
Posiada podstawową
wiedzę o społecznych
aspektach technologii
informacyjnej, rozumie
jaki posiada ona wpływ
na rozwój społeczeństwa.
Posiada podstawową
wowej wiedzy o spowiedzę o społecznych wiedzę o społecznych
łecznych aspektach
technologii informainformacyjnej.
informacyjnej, zna
cyjnej, nie potrafi wypodstawowe związki
mienić podstawowych
między jej rozwojem
pojęć związanych z
a rozwojem społerozwojem społeczeńczeństwa.
stwa informacyjnego.
Posiada umiejętność wyszukiwania informacji w Internecie, jej integracji i interpretacji.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Mimo wskazówek proPosiada umiejętność
Posiada umiejętność
wadzącego nie jest w
wyszukiwania inforwyszukiwania inforwyszukiwania informastanie wyszukać wskamacji z wykorzystamacji z wykorzystacji z wykorzystaniem
zanych informacji.
niem najprostszych
niem różnego rodzaju
różnego rodzaju matemetod i wyszukiwawyszukiwarek interne- riałów źródłowych (nie
rek, możliwe wskatowych, umiejętność
tylko wyszukiwarek),
zówki prowadzącego.
samodzielnego skłaumiejętność samodzieldania średnio skomnego składania bardziej
plikowanych zapytań,
skomplikowanych zapymożliwe wskazówki
tań, możliwe wskaprowadzącego.
zówki prowadzącego.
Mimo wskazówek proPosiada umiejętność
Posiada umiejętność inwadzącego integracja i
integracji i interpretaintegracji i interpretategracji i interpretacji
interpretacja dostarczocji informacji dostarcji informacji dostarinformacji dostarczonych informacji nie
czonych przez prowa- czonych przez prowanych przez prowadząumożliwia rozwiązania
dzącego umożliwia
dzącego oraz znalecego oraz znalezionych
postawionego problerozwiązanie postazionych samodzielnie
samodzielnie umożliwia
mu.
wionego problemu,
umożliwia syntezę po- syntezę i ocenę postamożliwe wskazówki
stawionego problemu,
wionego problemu,
prowadzącego.
możliwe wskazówki
możliwe wskazówki
prowadzącego.
prowadzącego.
Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania podstawowych programów użytkowych
(umiejętność opracowywania dokumentów zgodnie z zasadami edycji tekstu, umiejętność wstawiania
podstawowych i zaawansowanych elementów składowych dokumentu, umiejętność przygotowywania
prezentacji multimedialnych).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Popełnia znaczne błędy
Potrafi tworzyć doku- Potrafi tworzyć dokuPotrafi sprawnie twow dokumentach ze
menty ze wzorcowymenty wraz z elemenrzyć dokumenty wraz z
wzorcowymi elemi elementami skłatami składowymi, któ- elementami składomentami składowymi.
dowymi, możliwe
re odbiegają od przywymi, które odbiegają
drobne błędy.
kładów wzorcowych,
od przykładów wzormożliwe drobne błędy. cowych.
Potrafi tworzyć prePotrafi tworzyć prePotrafi sprawnie twow prezentacjach ze
zentacje ze wzorcozentacje wraz z elerzyć prezentacje wraz z
wzorcowymi elewymi elementami
mentami składowymi,
elementami składomentami składowymi.
składowymi, możliwe które odbiegają od
wymi, które odbiegają
drobne błędy.
przykładów wzorod przykładów wzorcowych, możliwe
cowych.
drobne błędy.
Umiejętność efektywnego wykorzystywania arkusza kalkulacyjnego (umiejętność wykonywania
obliczeń przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz graficznej prezentacji danych liczbowych).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
28
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
w wykonywaniu obliczeń analogicznych ze
wzorcowymi.
Potrafi wykonywać
obliczenia analogiczne ze wzorcowymi,
możliwe drobne błędy.
Potrafi graficznie zaprezentować dane
analogiczne ze wzorcowymi, możliwe
drobne błędy.
Potrafi wykonywać
Potrafi sprawnie wykoobliczenia, które odnywać obliczenia , które
biegają od przykładów odbiegają od przykławzorcowych, możliwe dów wzorcowych.
drobne błędy.
Potrafi graficznie zaPotrafi sprawnie w pow graficznej prezentacji
prezentować dane,
staci graficznej zadanych analogicznych
które odbiegają od
prezentować dane odze wzorcowymi.
przykładów wzorcobiegające od przykławych, możliwe drobne dów wzorcowych.
błędy.
Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych (umiejętność
tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do bazy danych, umiejętność
tworzenia formularzy i raportów).
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Potrafi tworzyć bazy
Potrafi tworzyć bazy
Potrafi sprawnie twow tworzeniu baz danych danych analogiczne
odbiegające od przyrzyć bazy odbiegające
analogicznych ze wzorze wzorcowymi, moż- kładów wzorcowych,
od przykładów wzorcowymi.
liwe drobne błędy.
możliwe drobne błędy. cowych.
Potrafi formułować
Potrafi formułować
Potrafi swobodnie forw formułowaniu zapyzapytania analogiczne zapytania odbiegające
mułować zapytania odtań analogicznych ze
ze wzorcowymi, moż- od przykładów wzorbiegające od przykławzorcowymi.
liwe drobne błędy.
cowych, możliwe
dów wzorcowych.
drobne błędy.
Potrafi tworzyć forPotrafi tworzyć formu- Potrafi sprawnie twow tworzeniu formularzy mularze i raporty ana- larze i raporty odbierzyć formularze i rai raportów analogiczlogiczne ze wzorcogające od przykładów
porty odbiegające od
nych ze wzorcowymi.
wymi, możliwe drobwzorcowych, możliwe przykładów wzorcone błędy.
drobne błędy.
wych.
SEMESTR I
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Źródła informacji - sposób ilość informacji, kodowanie, kompresja, dekompresja, archiwizacja informacji.
Środki i standardy przekazywania informacji.
Formaty i prezentacja danych.
Standardy transmisji danych.
Stosowane rozwiązania w zakresie transmisji danych.
Środowiska przetwarzania informacji: scentralizowane i rozproszone modele przetwarzania, przetwarzanie sieciowe,
architektura i konfiguracja.
7. Społeczeństwo informacyjne: społeczeństwo wiedzy, świat cyfrowy, dokumenty cyfrowe, systemy obiegu
dokumentów.
8. Rozmieszczenie zasobów informacji i ich przepływ.
9. Bezpieczeństwo transmisji danych, metody zabezpieczania, przeciwdziałanie.
10. Zakres zastosowań technologii informacyjnych w geodezji i kartografii: najnowsze technologie, tendencje zmian.
11. Rodzaje systemów informacyjnych.
12. Przykłady systemów informacyjnych, systemy stosowane w geodezji i kartografii.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
Zapoznanie z budową komputera.
Zarządzanie komputerem - system operacyjny.
Obsługa wybranych programów narzędziowych systemu operacyjnego.
Redagowanie informacji – obsługa edytora.
Przesyłanie/wymiana informacji - sieci komputerowe.
Sieci komputerowe – podstawowe usługi.
Obróbka i prezentacja danych - arkusz kalkulacyjny .
Archiwizacja i zarządzanie informacją - bazy danych.
29
15 GODZ.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze I
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym: laboratoria
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach /
egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do laboratoriów, w tym wykonanie sprawozdań,
zadań
15+15+1+1
15+20
Godziny
15
15
1+1
ECTS
20
15
67
32
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Banachowski L., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 2003.
2. Kornatowski E., Algorytmy cyfrowego przetwarzania sygnałów, Politechnika Szczecińska, Szczecin 2000.
3. Niezgoda M, Haber L. H., Społeczeństwo informacyjne, aspekty funkcjonalne i dysfunkcjonalne, 2007.
4. Shim J.K., Technologia informacyjna, ABC, Warszawa 1999.
5. Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006.
V. Literaturauzupełniająca
1. Davidson J, Peters J., Voice over IP, MIKOM 2005.
2. Furmanek S., Zdrojewski K., Technologia Informacyjna. Cz. 1, Cz.2, Akademia sieci Cisco. HP IT, MIKOM 2005.
3. Roshan P., Leary., Bezprzewodowe sieci LAN 802.11, PWN 2006.
4. Wojtachnik R., Elektroniczna wymiana dokumentów, MIKOM 2004.
dr inż. Paweł Banaś
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia
mgr inż. Janusz Magaj
30
[email protected]
ITM
[email protected]
ITM
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
G/G2012/11/03/WF1
WYCHOWANIE FIZYCZNE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
0
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu organizacji i uczestnictwa w różnorodnych formach aktywności ukierunkowanej na rozwój i utrzymanie sprawności fizycznej. Zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa podczas treningu z wykorzystaniem sprzętu sportowego i realizacja różnych form wysiłku fizycznego, indywidualnego oraz zespołowego. Przekazanie wiedzy o zagrożeniach związanych z pracą i rekreacją nad wodą, umiejętności radzenia sobie w sytuacjach
zagrożenia i niesienia pomocy. Przekazanie wiedzy na temat higieny umysłu w kontekście zrównoważonej proporcji wysiłku
psychicznego i fizycznego. Kształtowanie nawyku aktywnego wykorzystania czasu wolnego i postaw prozdrowotnych.
Brak przeciwwskazań do wysiłku fizycznego.
i ukazane są z podziałem na semestry nauki.
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze
EK1
standardowego wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness.
Rozumie i stosuje właściwe techniki i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej i prawidłowej postawy ciała z zachowaniem zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń
w salach treningowych Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności
za członków zespołu.
Kierunkowe
K_U01; K_U02;
K_U03; K_U06;
K_U12; K_K01;
K_K04; K_K05;
K_K06; K_K08;
K_K09
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze standardoEK1
wego wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness.
Rozumie i stosuje właściwe technik i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej i prawidłowej postawy ciała z zachowaniem zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w salach treningowych Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności za członków zespołu.
Metody oceny
Sprawdzian praktyczny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności
Wykonuje zadania ruWykonuje zadania ruWykonuje zadania ruZgodność wykow realizacji podchowe z dużymi odchowe z nielicznymi
chowe zgodnie ze
nywania zadania ru- stawowych zadań
stępstwami od wzorca.
odstępstwami od
wzorcem i wysoką
chowego ze wzorruchowych.
wzorca.
efektywnością ruchu.
cem charakterystycznym dla ćwiczeń w siłowni kulturystycznej oraz
studio fitness.
Kryterium 2
Wykonanie zadania Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania z
Efektywność wykoz efektywnością
efektywnością 50%
efektywnością 75%
efektywnością 100%
nania zadania ruponiżej 50% okreokreślonej liczby pookreślonej liczby pookreślonej liczby pochowego.
ślonej liczby powtórzeń.
wtórzeń.
wtórzeń.
wtórzeń.
Kryterium3
Nie stosuje podstaStosuje podstawowe za- Stosuje zasady bezStosuje zasady bezOrganizacja stawowych zasad bez- sady bezpieczeństwa
pieczeństwa podczas
nowiska i bezpiepieczeństwa -stwapodczas pracy indywipracy w zespole- asepracy w zespole
czeństwo podczas
rza zagrożenie dla
dualnej- samo asekurakuracja.
przyjmując rolę lidera.
ćwiczeń
siebie lub współcja.
ćwiczących
31
SEMESTR I
WYCHOWANIE FIZYCZNE
15 GODZ.
LABORATORIUM
SIŁOWNIA
1.
Zapoznanie z regulaminem siłowni i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć , właściwym korzystaniem z
urządzeń oraz sprzętu na siłowni, warunkami zaliczenia.
2.
Energetyka wysiłku, Pomiar i ocena siły mięśniowej-sprawdzian.
3.
Ćwiczenia izolowane jako ćwiczenia angażujące pojedyncze grupy mięśni.
4.
Ćwiczenia segmentowe jako ćwiczenia angażujące kilka dużych grup mięśniowych.
5.
Ćwiczenia globalne jako ćwiczenia angażujące kompleksowo mięśnie całego ciała.
6.
Wiosłowanie na ergometrze Concept II. Nauka techniki wiosłowania.
7.
Metody rozwoju wytrzymałości: ciągła, przemienna, powtórzeniowa, interwałowa.
8.
Wybrane metody rozwoju siły: body building system, ciężko atletyczna, progresywna.
9.
Podstawowe metody kształtowania wytrzymałości siłowej: stacyjna, obwodowa, strumieniowa.
10. Ocena reakcji na obciążenia treningowe.
11. Trening kulturystyczny i jego oddziaływanie na rozwój umiejętności ćwiczących. Atlas ćwiczeń.
12. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności. Doskonalenie techniki wiosłowania na ergometrze. Rozkład sił
na dystansie-sprawdzian.
13. Praktyczne wykorzystanie znaczenia siły mięśniowej w życiu człowieka.
14. Układanie własnego programu treningowego na zwiększenie poszczególnych cech układu mięśniowego.
15. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności-wyciskanie w leżeniu. Indywidualna poprawa sprawdzianów.
15+1
15
Godziny
ECTS
15
1
16
16
15
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
32
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
G/G2012/12/03/WF2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr II
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody
EK1
kształtujące sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych
oraz potrafi zastosować je podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych
gier zespołowych. Odpowiedzialnie pełni funkcje w drużynie podczas gry oraz indywidualnie w roli sędziego.
Kierunkowe
K_U12; K_K01;
K_K06
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody kształtujące
EK1
sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych oraz potrafi zastosować
je podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych gier zespołowych.
Odpowiedzialnie pełni funkcje w drużynie podczas gry oraz indywidualnie w roli sędziego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności w
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Efektywność i zgodność realizacji podstaworuchowe z dużymi
ruchowe z nieliczruchowe zgodnie ze
wykonywania zadania
wych zadań ruchoodstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i wysoką
ruchowego ze wzorcem
wych.
wzorca.
od wzorca.
charakterystycznym dla
technik w wybranych
grach zespołowych.
Kryterium 2
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
Skuteczność wykonania ze skutecznością
ze skutecznością 50% ze skutecznością 75% ze skutecznością
testu siatkarskiego i koponiżej 50% określo- określonej liczby
określonej liczby
100% określonej
szykarskiego.
nej liczby powtópowtórzeń/trafień.
powtórzeń/trafień.
liczby powtórzeń/trafień.
rzeń/trafień.
Kryterium3
Nie stosuje podstaStosuje zasady bezStosuje zasady bezStosuje zasady bezOrganizacja i bezpiewowych zasad bezpieczeństwa podczas
czeństwo podczas ćwipieczeństwa -stwarza ćwiczeń . Zna zasady ćwiczeń.
ćwiczeń.
czeń.
zagrożenie dla siebie
wybranych gier zeZna zasady i przepisy Zna zasady i przepisy
lub współćwicząspołowych.
wybranych gier zewybranych gier zecych.
społowych.
społowych pełniąc
rolę sędziego.
SEMESTR II
WYCHOWANIE FIZYCZNE
LABORATORIUM
15 GODZ.
GRY ZESPOŁOWE
1.
Zapoznanie z programem zajęć, regulaminem sali gier, wymogami oraz omówienie bezpieczeństwa zajęć. Znaczenie
rozgrzewki w zajęciach sportowych.
2.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie kozłowania piłki oraz podań i chwytów.
3.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie rzutów piłką do kosza z miejsca, biegu i wyskoku.
4.
Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie elementów techniki indywidualnej.
5.
Piłka koszykowa- test sprawdzający umiejętności techniki indywidualnej.
6.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie odbić piłki sposobem oburącz górnym i dolnym.
7.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zagrywki- małe gry 2x2, 3x3.
8.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie ataku, ustawienie na boisku.
33
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zastawienia.
Piłka siatkowa- test sprawdzający umiejętność techniki indywidualnej.
Badminton- zapoznanie z przepisami gry, nauka podstawowych umiejętności techniki indywidualnej.
Badminton -doskonalenie podstawowych umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
Unihokej -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej.
Unihokej- nauka i doskonalenie systemów ataku i obrony - turniej gry 4x4.
Tenis stołowy -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze II
15+1
15
Godziny
ECTS
15
1
16
16
0
0
15
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
34
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
G/G2012/23/03/WF3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr III
EK1
Kierunkowe
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania. Rozumie zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas organizacji oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących
podczas wypoczynku nad wodą, prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Technika pływania stylem grzbietowym.
Kryterium 2
Umiejętność przepłynięcia dystansu w czasie
15minut.
Kryterium3
Organizacja i bezpieczeństwo podczas ćwiczeń w wodzie.
K_U12; K_K01;
K_K04; K_K05;
K_K06
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania. Rozumie zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas organizacji
oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących podczas
wypoczynku nad wodą , prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
nie potrafi płynąć na
ruchowe z dużymi
plecach.
odstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
wzorca.
od wzorca.
Nie przepływa miniPrzepływa 50% okre- Przepływa 75% okre- Przepływa 100%
malnie określonego
ślonego dystansu.
ślonego dystansu.
określonego dydystansu.
stansu.
Nie stosuje podstawowych zasad bezpieczeństwa -stwarza
zagrożenie dla siebie
lub współćwiczących.
SEMESTR III
Stosuje zasady bezpieczeństwa podczas
ćwiczeń w wodzie –
samo asekuracja.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
ćwiczeń w wodzierozpoznaje zagrożenia.
LABORATORYJNE
ćwiczeń w wodzierozpoznaje i reaguje
na zagrożenia.
15 GODZ.
PŁYWALNIA
1.
Zapoznanie z regulaminem basenu i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć w wodzie, wymaganym podstawowym wyposażeniem osobistym, warunkami zaliczenia.
2.
Ćwiczenia oswajające w wodzie, diagnoza wstępna umiejętności pływackich.
3.
Nauka leżenia w pozycji na plecach; Pływanie z pomocą deski.
4.
Nauka naprzemianstronnej pracy nóg i doskonalenie leżenia na plecach.
5.
Nauka pracy rąk w stylu grzbietowym.
6.
Nauka skoków do wody w różnych pozycjach: na nogi, kuczny.
7.
Technika pływania na plecach stosowana w ratownictwie morskim.
8.
Podstawowe ćwiczenia z zanurzenia pod wodę (w miejscu).
9.
Ćwiczenia grupowe w wodzie – piłka wodna - gra właściwa.
10. Ocena techniki pływania na plecach.
11. Nauka pływania w płetwach po powierzchni.
12. Nauka naprzemianstronnej pracy nóg w pozycji na piersiach z oddechem na boku.
35
13.
14.
15.
Nauka naprzemianstronnej pracy rąk kraulem.
Sprawdzian wytrzymałości w pływaniu - pływanie dystansowe w czasie 15 min.
Pływanie w kamizelce ratunkowej w różnych pozycjach – auto ratownictw.
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym wykonanie sprawozdań, zadań
15+1
15
Godziny
ECTS
15
1
16
16
0
0
15
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
36
3.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
G/G2012/24/03/WF4
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
0
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr IV
Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie i poEK1 trafi zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej charakterystycznej
w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie , elementarne techniki ratownicze.
Kierunkowe
K_U03; K_K04;
K_K05; K_K06
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Technika pływania
kraulem.
Kryterium 2
Umiejętność przepłynięcia dystansu w czasie
30 minut.
Kryterium 3
Umiejętność wstrzymania oddechu pod wodą
na czas.
Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie i potrafi
zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej charakterystycznej w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie , elementarne techniki ratownicze.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
Wykonuje zadania
nie potrafi płynąć
ruchowe z dużymi
kraulem.
odstępstwami od
nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
wzorca.
od wzorca.
Nie przepływa miniPrzepływa 50% okre- Przepływa 75% okre- Przepływa 100%
malnie określonego
ślonego dystansu.
ślonego dystansu.
określonego dydystansu.
stansu.
Nie potrafi zanurzyć
twarzy na minimalnie
określony czas.
SEMESTR IV
Wstrzymuje oddech z
zanurzoną twarzą z
efektywnością 50%
limitu czasu.
Zanurza się pod wodę z efektywnością
75% limitu czasu.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Zanurza się pod wodę z efektywnością
100% limitu czasu.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
PŁYWALNIA
1.
Zapoznanie z programem zajęć, sprzętem dodatkowym używanym na zajęciach, warunkami zaliczenia.
2.
Kształtowanie wytrzymałości i poprawa techniki w pływaniu na piersiach i na plecach.
3.
Nauka pływania w płetwach oraz zapoznanie ze sprzętem ratowniczym – rzutka ,bojka SP.
4.
Nauka kraula ratowniczego; doskonalenie pływania różnymi technikami; wślizg do wody na głowę.
5.
Nauka skoków ratowniczych do wody – wykroczny , rozkroczny.
6.
Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na plecach.
7.
Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na piersiach.
8.
Nauka pracy rąk w stylu klasycznym.
9.
Nauka skoku na głowę i doskonalenie skoków na nogi.
10. Nauka holowania w pozycji na plecach i bokiem.
11. Zatrzymanie oddechu z zanurzoną twarzą.
12. Podstawowe ćwiczenia z zanurzania się i pływania pod wodą.
13. Sprawdzian wytrzymałości w wodzie - pływanie dystansowe w czasie 30 min.
14. Ocena techniki pływania kraulem i stylem klasycznym.
15. Pływanie w ubraniu roboczym w różnych pozycjach – Kontrola efektów kształcenia i ocena końcowa.
37
Godziny
15
ECTS
15+1
15
1
16
16
0
0
15
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV. Literatura podstawowa:
1. H. Nawara – „Badminton”
2. D. Abramuk i zespół – „Unihoc”
3. W. Bilski – „Tenis stołowy”
4. T. Huciński – „Koszykówka”
5. Z. Zatyracz – L. Piasecki – „Piłka siatkowa”
6. dr J.Orzech – Monografia treningu siły mięśniowej
7. T. Laughlin – „Pływanie dla każdego”
V. Literatura uzupełniająca:
1. D .Salski – „Vademecum ratownika wodnego”
2. Cz. Sieniek – „Sporty całego życia”
3. M. Kruszewski - „ Metody treningu i podstawy żywienia w sportach siłowych …”
mgr Artur Lipecki
mgr Jakub Chuta
dr Marian Zajączkowski
mgr Norbert Marchewka
mgr Wojciech Jaśkiewicz
mgr Artur Jankowiak
mgr Alojzy Gołąb
mgr Tadeusz Skrzypkowski
mgr Robert Terczyński
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
38
4.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/11/04/E
ERGONOMIA
A
C
L
1
A
C
L
15
ECTS
1
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu ergonomii pracy, w układzie "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s), uświadomienie zagrożeń i ryzyka, jakie pojawiają się każdego dnia w miejscu pracy, wskazanie
standardów optymalnej budowy stanowiska pracy. Zwiększenie poziomu świadomości w kontekście odpowiedzialności za stan
swojego zdrowia, w tym kształtowania prawidłowej postawy ciała, zmniejszania występowania dolegliwości bólowych
i zmęczenia w trakcie wykonywanych czynności zawodowych, które powodują poprawę samopoczucia i komfortu pracy.
Zakres szkoły średniej, bezpieczeństwo i higiena pracy na statku.
EK1 Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku pracy.
Rozumie, co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania ergonomii.
EK2 Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi objaśnić ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia i stężenia.
EK3 Potrafi stosować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy. Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony pracy.
EK4 Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne
metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz metody badania
wydatku energetycznego w procesie pracy.
EK5 Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem
pracy i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe i hipokinetyczne człowieka.
EK6 Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
EK7 Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze
komputerowym.
EK8 Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
EK9 Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach „człowiek – maszyna –
środowisko” w ujęciu ergonomicznym.
Kierunkowe
K_W03
K_W03
K_U12; K_K06
K_W03
K_U02; K_U12;
K_K06
K_K06
K_U12; K_K06
K_K06
K_U01; K_K01;
K_K09
Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku pracy. RoEK1
zumie co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania ergonomii.
Metody oceny
Sprawdzian kontrolny, test, udział w dyskusji na zajęciach.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozumie
Rozumie podstawowe Potrafi scharakteryAnalizuje układ" człoZakres wiedzy i jej
podstawowych pojęć
pojęcia z zakresu erzować układ "człowiek - maszyna - śrorozumienie.
z zakresu ergonomii.
gonomii oraz przywiek - maszyna środowisko" (c-m-s) w
kłady zastosowań w
dowisko" (c-m-s).
kontekście zastosowaśrodowisku pracy.
Rozumie co to jest innia ergonomii.
terdyscyplinarny charakter ergonomii.
Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi objaśnić
EK2
ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia i stężenia.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
39
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność identyfikacji problemu w
URA.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
URA.
Nie potrafi wymienić
czynników środowiska pracy.
Potrafi wymienić czynniki środowiska pracy,
ale nie potrafi objaśnić
ich wpływu na organizm
człowieka oraz podać ich
NDN i NDS.
Potrafi scharakteryzować czynniki środowiska pracy
(oświetlenie, barwy,
hałas drgania, pyły,
promieniowanie),
podać ich wpływ na
organizm człowieka
oraz potrafi podać
ich NDN i NDS.
Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony pracy. Potrafi zaproponować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi zdefinioPotrafi zdefiniować wyPotrafi zdefiniować
Potrafi zdefiniować
wać wypadków przy
padki przy pracy oraz
wypadki przy pracy
wypadki przy pracy
pracy ani chorób zachoroby zawodowe.
oraz choroby zawooraz choroby zawowodowych.
dowe oraz zasady
dowe oraz zasady
ochrony pracy.
ochrony pracy. Potrafi zaproponować
czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości
stanowiska pracy.
Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz metody badania wydatku
energetycznego w procesie pracy.
Sprawdzian kontrolny, test, udział w dyskusji na zajęciach..
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie wie co to jest
Opisuje i charakteryzuje
Definiuje wypadki
Zna ergonomiczne
układ "człowiek - ma- układ "człowiek - maprzy pracy oraz chometody badawcze
szyna - środowisko"
szyna - środowisko" (croby zawodowe. Zna
stosowane w projek(c-m-s).
m-s).
zasady i instytucje
towaniu i ocenie staochrony pracy.
nowisk pracy oraz
metody badania wydatku energetycznego
w procesie pracy.
Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem pracy
i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe i hipokinetyczne
człowieka.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych Zna potencjalne niebezZna, definiuje i wery- Zna, definiuje i weryniebezpieczeństw
pieczeństwa związane ze fikuje wszystkie pofikuje wszystkie pozwiązanych ze stanostanowiskiem pracy
tencjalne niebeztencjalne niebezwiskiem pracy
i wykonywaną pracą.
pieczeństwa zwiąpieczeństwa zwiąi wykonywaną pracą.
zane ze stanowiskiem zane ze stanowiskiem
pracy i wykonywaną
pracy i wykonywaną
pracą.
pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne,
statyczne, monotypowe i hipokinetyczne człowieka.
Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna czynników
Zna czynniki kształtuDefiniuje pojęcia
Zna, definiuje i pokształtujących mikrojące mikroklimat środotemperatury powietrafi wpływać na poklimat środowiska
wiska pracy.
trza, wilgotności, ruprawę lub ogranipracy.
chu powietrza, proczenie negatywnego
mieniowania cieplwpływu na organizm
nego, ciśnienia atczłowieka warunków
40
Potrafi scharakteryzować czynniki środowiska pracy i podać ich wpływ na organizm człowieka,
ale nie potrafi podać
ich NDN i NDS.
mosferycznego.
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
URA.
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej
zrozumienie.
EK9
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność wykorzystania informacji
źródłowych.
Kryterium 2
Efektywne korzystanie z zajęć, umiejętność samokształcenia
i rozumienie potrzeby
rozwoju zawodowego.
mikroklimatycznych
środowiska pracy.
Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze komputerowym.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych Zna potencjalne niebezZna potencjalne nieZna potencjalne nieniebezpieczeństw
pieczeństwa związane
bezpieczeństwa
bezpieczeństwa
związanych z pracą
z pracą wykonywaną
związane z pracą
związane z pracą
przy monitorach
przy monitorach komwykonywaną przy
wykonywaną przy
komputerowych.
puterowych.
monitorach kompute- monitorach komputerowych oraz potrafi
rowych, potrafi zazaprojektować optyprojektować optymalną strukturę prze- malną strukturę przestrzenną stanowiska
strzenną stanowiska
pracy przy monitorze pracy przy monitorze
komputerowym.
komputerowym oraz
zna przeciwwskazania dla pracy przy
monitorach komputerowych.
Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna stosowanych
Zna stosowane metody
Zna stosowane meZna stosowane memetod regeneracji sił
regeneracji sił psychofitody regeneracji sił
tody regeneracji sił
psychofizycznych w
zycznych w pracy.
psychofizycznych w
psychofizycznych w
pracy.
pracy, zna maksypracy, zna maksymalny czas pracy
malny czas pracy
oraz minimalny czas
oraz minimalny czas
wypoczynku.
wypoczynku. Potrafi
określać parametry
oraz kształtować optymalne warunki środowiska pracy.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych,
zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach człowiek - maszyna-środowisko.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie rozumie podstaW podstawowym zakreW znacznym stopniu
Swobodnie, porusza
wowych pojęć z zasie korzysta z terminolo- korzysta z terminolo- się w zakresie zagadkresu ergonomii.
gii z zakresu ergonomii.
gii z zakresu ergonień związanych z
nomii.
ergonomią.
Nie wykazuje właWykazuje niezbędną, do
Wykazuje zaangażoPracuje samodzielściwej aktywności na
efektywnego uczenia się
wanie w procesie
nie, wykazuje chęć
zajęciach, umiejętnoaktywność.
uczenia się. Identypogłębiania wiedzy.
ści samodzielnego
fikuje i rozwiązuje
Rozwija swą inicjaprzyswajania i pogłęproblem przy nietywę, krytyczne mybiania wiedzy.
znacznej pomocy na- ślenie i potrzebę douczyciela.
skonalenia zawodowego.
SEMESTR I
ERGONOMIA
AUDYTORYJNE
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA ERGONOMII
1. Definicje ergonomii.
2. Interdyscyplinarny charakter ergonomii.
3. Zastosowanie ergonomii w środowisku człowieka.
3.1. Społeczne i ekonomiczne aspekty ergonomii.
3.2. Ergonomia a zadowolenie z pracy.
41
15 GODZ.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
3.3. Ergonomia osób w starszym wieku.
3.4. Ergonomia wyrobów masowego użytku.
Kierunki działania ergonomii.
4.1. Ergonomia korekcyjna.
4.2. Ergonomia koncepcyjna.
4.3. Atestacja prototypów maszyn i urządzeń.
Układ człowiek- praca.
Fizyczne warunki pracy, wpływ środowiska pracy na człowieka.
Grupy czynników środowiska pracy, fizyczne i chemiczne.
7.1. Mikroklimat; Oświetlenie; Barwy hałas; Drgania; Pyły; Promieniowanie.
Obciążenie pracą. Praca statyczna i dynamiczna.
Fizjologia organizmu człowieka a praca fizyczna.
9.1. Wpływ postawy ciała na samopoczucie.
9.2. Zasady biomechaniki kręgosłupa. Mechanizmy powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Unikanie
przeciążeń.
9.3. Regeneracja sił psychofizycznych w pracy.
Czynniki ergonomiczne w kształtowaniu środowiska pracy.
10.1. Przestrzeń pracy. Antropometria, modele człowieka.
10.2. Projektowanie i rozmieszczanie stanowisk.
Stanowisko komputerowe.
11.1 Skutki obsługi komputera dla organizmu człowieka.
11.2 Parametry warunków pracy. Monitor jako źródło promieniowania.
11.3 Wysokość krzesła, biurka i kąt widzenia monitora.
11.4 Przeciwwskazania do pracy na stanowiskach komputerowych.
System nerwowy człowieka a praca umysłowa.
Wypoczynek w godzinach i po godzinach pracy.
Badania ergonomiczne.
14.1 Ergonomiczna ocena projektów i prototypów maszyn i urządzeń technicznych.
14.2 Metody i techniki stosowane w badaniach ergonomicznych.
14.3 Badanie obciążenia psychicznego i fizycznego.
14.4 Badanie fizycznego środowiska pracy.
Ochrona pracy.
15.1 Choroby zawodowe.
15.2 Wypadki przy pracy.
15.3 Zarządzanie bezpieczeństwem pracy.
15+1+1
1
Godziny
15
-
ECTS
1+1
1
6
24
17
1
1
1
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
42
1. Koradecka Danuta, Nauka o pracy - bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, CIOP, Warszawa 2002,
2. Kowal Edward, Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii , Warszawa-Poznań : Wydaw. Naukowe PWN, 2002.
3. Tytyk Edwin, Projektowanie ergonomiczne”, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa-Poznań 2001.
4. Bugajska Joanna i in., , Ergonomia - Warszawa : CIOP (Centralny Instytut Ochrony Pracy), 2001.
5. Bugajska Joanna, Komputerowe stanowisko pracy : aspekty zdrowotne i ergonomiczne , Warszawa : Centralny Instytut
Ochrony Pracy, 1997.
6. Wróblewska Małgorzata, Ergonomia- skrypt dla studentów, Politechnika Opolska, Opole 2004
7. Bezpieczeństwo i higiena pracy / Jan Szlązak, Nikodem Szlązak. - Kraków : Uczelniane Wydaw. NaukowoDydaktyczne AGH [Akademia Górniczo-Hutnicza], 2005. ISBN 83-7464-000-6.
1. Karczewski J. T., System zarządzania bezpieczeństwem pracy, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2000.
2. Lewandowski J., Zarządzanie bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie, Politechnika Łódzka, Łódź 2000.
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM
[email protected]
43
5.
Przedmiot:
G/G2012/11/05/WZP
WYBRANE ZAGADNIENIA PRAWA
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
Semestr
I
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z prawem: systematyką prawa,
procedurami tworzenia prawa, a także podstawowymi aktami normatywnymi. Kształtowanie i rozwijanie umiejętności prawidłowego definiowania i rozumienia podstawowych pojęć w zakresie prawa. Nauczenie odnajdowania w systemie prawa
krajowego lub międzynarodowego konkretnych przepisów prawnych.
EK1 Rozumie znaczenie prawa dla obywatela, społeczeństwa i państwa, w tym pojęcia praworządności, przestrzegania i stosowania prawa. Rozumie potrzebę znajomości przepisów prawnych w życiu codziennym i zawodowym.
EK2 Ma podstawową wiedzę o obowiązującym rodzimym systemie prawa, w zakresie jego stanowienia, obowiązywania i stosowania. Rozumie relacje pomiędzy prawem polskim i prawem
Unii Europejskiej.
EK3 Wskazuje źródła pozyskiwania informacji prawnej, ma wiedzę o sposobach odnajdowania
podstawowych przepisów obowiązującego prawa.
Kierunkowe
K_W03; K_K09
K_W03; K_K09
K_W03; K_K09
Rozumie znaczenie prawa dla obywatela, społeczeństwa i państwa, w tym pojęcia praworządności,
EK1
przestrzegania i stosowania prawa. Rozumie potrzebę znajomości przepisów prawnych w życiu codziennym i zawodowym.
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak podstawowej wieW podstawowym zakreWłaściwie charakteryWykazuje pogłębiodzy we wskazanym zasie charakteryzuje omazuje znaczenie prawa
ną znajomość omakresie. Nie zna zagadwiane pojęcia. Orientuje dla jednostki i społewianych zagadnień.
nień prawnych związasię co do problemów
czeństwa, rozumie jego
nych z codzienną dziaprawnych w działalności rolę w systemie pańłalnością człowieka.
zawodowej i prywatnej.
stwa. Identyfikuje problemy prawne związane
z życiem codziennym i
zawodowym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Ma podstawową wiedzę o obowiązującym rodzimym systemie prawa, w zakresie jego stanowienia, obowiązywania i stosowania. Rozumie relacje pomiędzy prawem polskim i prawem Unii Europejskiej.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak podstawowej wieUkierunkowany potrafi
Właściwie charakteryWykazuje pogłębiodzy we wskazanym zaomówić system obowiązuje system obowiązuną znajomość omakresie.
zującego w Polsce prającego w Polsce prawa.
wianych zagadnień.
wa. Ma nieznaczną
Podaje przykłady obowiedzę o relacjach powiązywania prawa mięmiędzy prawem polskim dzynarodowego, określa
i prawem Unii Europejrelacje pomiędzy praskiej.
wem polskim a prawem
Unii Europejskiej.
Wskazuje źródła pozyskiwania informacji prawnej, ma wiedzę o sposobach odnajdowania podstawowych przepisów obowiązującego prawa.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
44
Kryterium 1
Nie zna źródeł pozyskiwania informacji
prawnej, nie ma wiedzy
o sposobach odnajdowania podstawowych
przepisów prawnych.
Ukierunkowany w podstawowym zakresie
wskazuje źródła informacji prawnej.
SEMESTR I
WYBRANE ZAGADNIENIA PRAWA
Zna źródła pozyskiwania informacji prawnej,
potrafi wyjaśnić i poruszać się w ogólnodostępnych serwisach
prawnych.
Charakteryzuje źródła pozyskiwania informacji prawnej,
wykazuje znajomość
sposobów odnajdowania przepisów obowiązującego prawa
wewnętrznego i
międzynarodowego.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Istota prawa, pojęcie prawa i jego społeczne funkcje.
Systematyka prawa.
Podstawowe gałęzie prawa.
3.1. Podział prawa ze względu na metody regulacji (prawo wewnętrzne: prawo konstytucyjne, prawo administracyjne, prawo cywilne, prawo rodzinne i opiekuńcze , prawo pracy, prawo karne, finansowe; prawo międzynarodowe).
3.2. Podział prawa ze względu na przedmiot regulacji (np. prawo o ruchu drogowym (kodeks) , prawo ochrony środowiska, prawo podatkowe, prawo morskie itd.).
4. Przykładowe zasady gałęzi prawa.
4.1. Zasady prawa międzynarodowego publicznego - przykład: zasada suwerenności państw, zasada nieiterwencji,
zasada pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych.
4.2. Zasady prawa konstytucyjnego – przykład: zasada poszanowania i ochrony godności człowieka, zasada sprawiedliwości społecznej.
5. Źródła powszechnie obowiązującego prawa. Prawo a inne rodzaje norm. Prawo zwyczajowe.
6. Przepisy i normy prawne. Hierarchia aktów normatywnych.
6.1. Prawo powszechne: konstytucja, ratyfikowane umowy międzynarodowe , dyrektywy , ustawy, akty normatywne w randze ustawy, rozporządzenia wykonawcze.
6.2. Prawo wewnętrzne: uchwały, statuty , zarządzenia , okólniki , zalecenia , regulaminy, umowy.
7. Ogłaszanie aktów normatywnych. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej; Wojewódzkie dzienniki urzędowe;
Dziennik urzędowy RP „Monitor polski”; Dzienniki urzędowe ministrów i innych urzędów centralnych; Dzienniki
urzędowe i dokumenty rządowe państw obcych i Unii Europejskiej; Zbiory orzecznictwa (np. orzecznictwo izb morskich).
8. Informacja elektroniczna.
8.1. Internetowy system informacji prawnej Sejmu RP;
8.2. Baza Komitetu Integracji Europejskiej;
8.3. Bazy komercyjne – Lex itd.)
9.
Stanowienie prawa. Tworzenie aktów prawnych.
10. Przestrzeganie i stosowanie prawa. Odpowiedzialność prawna. Kolizje norm prawnych.
11. Wykładnia prawa, podstawowe rodzaje. Orzecznictwo, precedens prawny.
12. Pojęcie, źródła i podstawowe zasady prawa cywilnego. Podmioty prawa cywilnego, zdolność prawna, zdolność do
czynności prawnych. Formy czynności prawnych.
13. Konstytucja RP. Elementy prawa konstytucyjnego. Podstawowe prawa człowieka zagwarantowane w konstytucji.
14. Pojęcie , funkcje i charakter prawa międzynarodowego publicznego. Źródła prawa międzynarodowego publicznego.
Podmioty prawa międzynarodowego publicznego.
15. Podstawy prawa UE.
1.
2.
3.
15+1+1
45
Godziny
15
-
ECTS
1+1
12
5
34
17
1
0,5
12
12
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Romuald Romański, Elementy prawoznawstwa i prawa cywilnego. Prawo dla nieprawników. Wydawnictwo Placet,
2007.
2. Maciej. J. Nowak. Podstawy prawa w Polsce. Prawo dla nieprawników. Wydawnictwo CeDeWu,2009.
3. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r., ze zmianami.
1. Kodeks cywilny.
2. Kodeks pracy.
3. Kodeks postępowania administracyjnego.
4. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski, prof. nadzw. AM
[email protected]
46
WIET
6.
Przedmiot:
G/G2012/11/06/POZ
PODSTAWY ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
30
2
Semestr
I
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu organizacji i zarządzania. Wykształcenie umiejętności
analizy i interpretacji zjawisk zachodzących w organizacji, dokonywania oceny zmian zachodzących w otoczeniu i ich
wpływu na organizację oraz rozwiązywania problemów funkcjonowania organizacji z zastosowaniem wybranych metod
i narzędzi zarządzania.
EK1 Ma wiedzę z podstaw organizacji i zarządzania
EK2 Potrafi zdefiniować i scharakteryzować funkcje i procesy zarządzania organizacjami.
EK3
Posiada umiejętności opisywania i analizowania problemów decyzyjnych oraz zasad
i metod ich rozwiązywania.
EK4
Posiada umiejętności projektowania i wdrażania efektywnych rozwiązań w zakresie
struktur organizacyjnych i zarządzania organizacjami.
EK5
Posiada umiejętność projektowania kodeksów etycznych przedsiębiorstw oraz określania
modelu zawodowego, osobowego i etycznego menedżera.
Ma wiedzę z podstaw organizacji i zarządzania
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
Kryterium 1
Nie ma wiedzy
Z trudnościami potrafi
z podstaw organizacji
opisać przedmiot, zai zarządzania.
kres i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
4,5 - 5
Potrafi prawidłowo opisać analizować przedmiot, zakres i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu, cykl organizacyjny i efekt synergii.
Potrafi zdefiniować i scharakteryzować funkcje i procesy zarządzania organizacjami
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Z trudnościami potraf
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
zdefiniować
potrafi zdefiniować
zdefiniować
zdefiniować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
i scharakteryzować
funkcji i procesów
funkcje i procesy
funkcje zarządzania
funkcje i procesy
zarządzania
zarządzania
organizacjami.
zarządzania
organizacjami.
organizacjami.
organizacjami.
Posiada umiejętności opisywania i analizowania problemów decyzyjnych oraz zasad
i metod ich rozwiązywania
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada
Z błędami opisuje i
Poprawnie opisuje
Szczegółowo
umiejętności
analizuje
i analizuje problemy
opisuje i analizuje proopisywania
problemy
decyzyjnych oraz zablemy
47
3,5 - 4
Potrafi prawidłowo
opisać i analizować
przedmiot, zakres
i cel nauki
o organizacji
i zarządzaniu.
Kierunkowe
K_W12
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U06;
K_U11
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U05;
K_U11
K_K04; K_K05;
K_K07; K_K08;
K_K09; K_K10
K_K03; K_K04;
K_K05; K_K07;
K_K08; K_K09;
K_K10
i analizowania problemów
decyzyjnych oraz zasad i metod ich rozwiązywania.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
decyzyjnych oraz zasady i metody ich
rozwiązywania.
decyzyjnych oraz zasady
i metody ich rozwiązywania. Określa
kryteria
optymalizacji decyzji i
warunki ich wdrożenia.
Posiada umiejętności projektowania i wdrażania efektywnych rozwiązań w zakresie struktur organizacyjnych i zarządzania organizacjami
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada
Z trudnościami
Poprawnie
Poprawnie
umiejętności
i z drobnymi
przedstawia zasady
i szczegółowo przedprojektowania
błędami
projektowania
stawia zasady, metody
i wdrażania
przedstawia
i wdrażania
i skutki projektowania
efektywnych
zasady
efektywnych
i wdrażania
rozwiązań
projektowania
rozwiązań w zakresie
efektywnych
w zakresie struktur
i wdrażania
struktur
rozwiązań
organizacyjnych
efektywnych
organizacyjnych
w zakresie struktur ori zarządzania
rozwiązań
i zarządzania
ganizacyjnych
organizacjami.
w zakresie struktur
organizacjami.
i zarządzania
organizacyjnych
organizacjami.
i zarządzania
organizacjami.
Posiada umiejętność zaprojektowania kodeksów etycznych przedsiębiorstw oraz określania modelu
zawodowego, osobowego i etycznego menedżera
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi
Z błędami
Dobrze wykonuje
Dobrze wykonuje prozaprojektować koprojektuje kodeks
projekt kodeksu
jekt kodeksu etycznego
deksu etycznego
etyczny
etycznego
przedsiębiorstwa oraz
przedsiębiorstwa
przedsiębiorstwa
przedsiębiorstwa oraz prawidłowo przedstawia
i określić modelu zai określa model zawo- prawidłowo
model zawodowy,
wodowego, osodowy,
przedstawia model
osobowy i etyczny mebowego
osobowy i etyczny
zawodowy, osobowy i nedżera.
i etycznego
menedżera.
etyczny menedżera.
Szczegółowo
menedżera.
uzasadnia
przedstawione warianty
rozwiązań.
SEMESTR I
PODSTAWY ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
sady i metody ich rozwiązywania.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Przedmiot, zakres i cel nauki o organizacji i zarządzaniu. Teoretyczne podstawy organizacji i zarządzania. Analiza
podstawowych pojęć.
Cykl organizacyjny. Działanie zorganizowane i jego cechy. Działanie indywidualne i zespołowe. Podział pracy, specjalizacja, standaryzacja. Synergia i efekt organizacyjny.
Teorie struktur. Podstawowe typy struktur. Kryteria doboru struktur organizacyjnych.
Model systemu zarządzania. Struktura funkcjonalna, własnościowa, organizacyjna, informacyjna, przestrzenna systemu zarządzania.
Funkcje zarządzania. Charakterystyka funkcji planowania, organizowania, motywowania, przewodzenia, kontrolowania.
Kadry i gospodarka zasobami ludzkimi.
Metody i style zarządzania.
Podstawy teorii podejmowania decyzji. Podstawowe modele procesów decyzyjnych. Ryzyko decyzyjne. Sfery odpowiedzialności w zarządzaniu.
Organizacja i zarządzanie przedsiębiorstwem.
Czynniki konkurencyjności i rozwoju przedsiębiorstw.
Metody analizy strategicznej organizacji gospodarczych. Zarządzanie strategiczne i bieżące przedsiębiorstwem.
Wycena i zarządzanie wartością przedsiębiorstwa.
Etyka w biznesie. Kodeksy etyczne przedsiębiorstw.
Model zawodowy i osobowy menedżera.
Kierunki rozwoju nauki o organizacji i zarządzaniu.
48
30+1+1+1
25
Godziny
30
-
ECTS
1+1+1
25
5
63
33
2
1
25
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999
2.
Bozarth C., Handfield R.B.: Wprowadzenie do zarządzania operacjami i łańcuchem dostaw,
Wydawnictwo Helion S.A., Gliwice 2007
3.
Drucker P.F.: Praktyka zarządzania, Wydawnictwo MT Biznes Sp. z o.o., Warszawa 2005
4.
Strategor: Zarządzanie firmą. Strategie. Struktury. Decyzje. Tożsamość, Wydawnictwo PWE,
Warszawa 2005
1. Penc J.: Kreatywne kierowanie, Wydawnictwo Placet, Warszawa 2000
2. Analiza najlepszych praktyk w zakresie zarzadzania w portach morskich Unii Europejskiej, Monografia
pod redakcją naukową Cz. Christowej, Wyd. Naukowe Akademii Morskiej, Szczecin 2010
(Biblioteka Cyfrowa Akademii Morskiej w Szczecinie)
dr inż. Maria Christowa-Dobrowolska
[email protected]
49
IZT/ZOiZ
7.
Przedmiot:
Semestr
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/12/07/EZ
ETYKA ZAWODOWA
A
C
L
1
A
C
L
15
ECTS
1
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu etyki oraz etyki zawodowej w dziedziny geodezji i kartografii.
Wykształcenie wśród studentów zasad dobrego i zgodnego z kodeksami etyki postępowania, umiejętności interpretacji
i negacji postaw niewłaściwych.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie etyki.
EK2 Ma szczegółową wiedzę w zakresie etyki zawodowej w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK3 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera
geodety oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK4 Potrafi ocenić skutki postępowania niezgodnego z etyką zawodową.
Kierunkowe
K_W03
K_W03
K_K02; K_K03
K_K10
Ma podstawową wiedzę w zakresie etyki.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie ustne, dyskusja podczas zajęć
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia zwią- Zna, potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić,
związanych z etyką,
zane z etyką, moralno- zagadnienia związane analizować i klasyfimoralnością i postaścią i postawami spoz etyką, moralnością i kować zagadnienia
wami społecznymi.
łecznymi w stopniu
postawami społeczzwiązane z etyką, mominimalnym – wynymi.
ralnością i postawami
starczającym.
społecznymi.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie etyki zawodowej w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia zwią- Zna, potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić,
związanych z etyką zazane z etyką zawozagadnienia związane analizować i klasyfiwodową, postawami
dową, postawami zaz etyką zawodową,
kować zagadnienia
zawodowymi w dziewodowymi w dziepostawami zawodozwiązane z etyką zadzinie geodezji i kartodzinie geodezji i karwymi w dziedzinie
wodową, postawami
grafii.
tografii w stopniu migeodezji i kartografii. zawodowymi w dzienimalnym – wystardzinie geodezji i karczającym.
tografii.
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety
EK3
oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie posiada świadomoPosiada świadomość,
Ma dobrą świadoMa dobrą świadomość
ści, nie rozumie etyczrozumie etyczne i pomość i rozumie
i rozumie etyczne i ponych i pozatechniczzatechniczne aspekty i
etyczne i pozatechzatechniczne aspekty i
nych aspektów i skutskutki działalności w
niczne aspekty i
skutki działalności w
ków działalności w
dziedzinie geodezji i
skutki działalności w
kartografii w stopniu
kartografii. Potrafi wykartografii.
minimalnym – wykartografii.
brać i uzasadnić odstraczającym.
powiednią postawę
etyczną w działalności
geodezyjnej i kartograficznej.
50
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi ocenić skutki postępowania niezgodnego z etyką zawodową.
2
3
3,5 - 4
Nie potrafi ocenić skutZ trudnościami i z
Prawidłowo ocenia
ków postępowania niedrobnymi błędami
skutki postępowania
zgodnego z etyką zaocenia skutki postęniezgodnego z etyką
wodową.
powania niezgodnego
zawodową.
z etyką zawodową.
SEMESTR II
ETYKA ZAWODOWA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
4,5 -5
Prawidłowo ocenia
skutki postępowania
niezgodnego z etyką
zawodową. Potrafi
uzasadnić wybór odpowiedniej postawy
dla wybranego zadania.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Etyka, filozoficzna nauka o moralności, zespół norm i ocen moralnych charakterystycznych dla danej zbiorowości
społecznej.
Etyka zawodowa, czym jest etyka zawodowa.
Rola i funkcje zawodowych kodeksów etycznych.
Etyka zawodowa zawodów zaufania publicznego.
Kodeks etyki zawodowej geodety.
Kodeks etyki zawodowej informatyka.
Kodeks etyki zawodowej pracowników organów administracji publicznej.
15+1+1
7
Godziny
15
-
ECTS
1+1
7
3
27
17
1
1
7
0
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003.
2. Lazari-Pawłowska I., Etyka. Pisma wybrane, pod red. P. J. Smoczyńskiego, Wrocław 1992.
3. Lazari- Pawłowska I., Etyka zawodowa (w) A. Książek, Zagadnienia etyki, Wybór tekstów. Warszawa 1995 r.
4. Michalik M., Od etyki zawodowej do etyki biznesu, Warszawa 2003.
1. Bauman Z., Etyka ponowoczesna, Normy ISO z serii 19100, PWN, Warszawa 1996.
2. Majka J., Etyka życia zawodowego, Warszawa 2003.
51
prof. dr hab. Andrzej Klewski
mgr inż. Krzysztof Beczkowski
52
[email protected]
KG
k.beczkowski @am.szczecin.pl
KG
8A.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/11/8A/E
EKOLOGIA
A
C
L
2
A
C
L
30
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy związanej z funkcjonowaniem przyrody na wszystkich poziomach
organizacji organizmów.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą układów przyrodniczych i organizacji systemów ekologicznych.
EK2 Objaśnia obieg materii i przepływ energii w ekosystemie oraz fizjologiczne aspekty
związku człowieka ze środowiskiem. Objaśnia obieg podstawowych pierwiastków w przyrodzie. Opisuje działanie ekosystemu w kontekście gospodarowania materią i energią.
EK3 Tłumaczy zasady funkcjonowania populacji i typy interakcji pomiędzy nimi.
EK4 Charakteryzuje podstawowe funkcje oraz strukturę biocenozy.
EK5 Opisuje produktywność ekosystemów.
EK6 Zna regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
Kierunkowe
K_W01;
K_W11; K_W01
K_W01
K_W01; K_W11
K_W01
K_K02; K_U31
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą układów przyrodniczych i organizacji systemów ekoloEK1
gicznych.
Metody oceny
Sprawdziany kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi opisać
W ogólnym zarysie
Dobrze opisuje strukDobrze opisuje strukturę
struktury ekosysteopisuje strukturę ekoturę ekosystemów
ekosystemów
mów, kryteriów ich
systemu
Zna różne kryteria wyZna różne kryteria wywyróżniania i strukZna kryteria wyróżróżniania ekosystemów
różniania ekosystemów
tury.
niania ekosystemów i
Klasyfikuje ekosystemy Klasyfikuje ekosystemy
ich podział.
na lądowe, wodne,
w stopniu złożonym.
sztuczne i naturalne.
Objaśnia obieg materii i przepływ energii w ekosystemie oraz fizjologiczne aspekty związku człowieka
EK2
ze środowiskiem. Objaśnia obieg podstawowych pierwiastków w przyrodzie. Opisuje działanie ekosystemu w kontekście gospodarowania materią i energią.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna cykli biogeoSłabo zna podstaOpisuje podstawowe
Opisuje podstawowe cychemicznych.
wowe cykle biogeocykle biogeochemiczne. kle biogeochemiczne.
Nie zna procesów
chemiczne.
Wyjaśnia przepływ
Opisuje przykłady bioasymilacji i dysymiDefiniuje asymilację i energii i obieg materii
logicznej asymilacji i
lacji.
dysymilację.
w ekosystemie.
dysymilacji.
Nie zna oddziaływaOgólnie opisuje
Definiuje asymilację i
Rozpoznaje ekosystemy
nia środowiska przywpływ środowiska
dysymilację.
autotroficzne i heterotrorodniczego na człoprzyrodniczego na
Opisuje wpływ środoficzne.
wieka.
człowieka.
wiska przyrodniczego
Opisuje wpływ środowina człowieka.
ska przyrodniczego na
człowieka.
Zna zdrowotne wartości
ekosystemu i oddziaływanie bodźców fizycznych i chemicznych na
człowieka.
53
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Tłumaczy zasady funkcjonowania populacji i typy interakcji pomiędzy nimi.
2
3
3,5 - 4
Nie zna zasad funkSłabo zna parametry
Charakteryzuje paracjonowania populacji
populacji oraz typy
metry populacji
i typów interakcji
interakcji pomiędzy
Tłumaczy oddziaływamiędzy nimi.
populacjami.
nia typu neutralnego,
dodatniego i ujemnego.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Charakteryzuje podstawowe funkcje oraz strukturę biocenozy.
2
3
3,5 - 4
Nie zna funkcji i
W stopniu podstaOpisuje funkcje biocestruktury biocenozy.
wowym opisuje funk- nozy.
cje oraz strukturę troCharakteryzuje strukficzną biocenozy.
turę troficzną biocenozy.
Opisuje zależności pokarmowe, poziomy troficzne, piramidy pokarmowe.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opisuje produktywność ekosystemów.
2
3
Nie zna zagadnień
Słabo opisuje prozwiązanych z produktywność ekoduktywnością ekosystemów i czynniki
systemów.
wpływające na ich
produktywność.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
2
3
3,5 - 4
Nie zna regulacji
Słabo zna regulacje
Zna najważniejsze
prawnych dotycząprawne dotyczące
aspekty związane z
cych ochrony przyochrony przyrody.
Ustawę o ochronie
rody.
przyrody, ustawą Prawo
ochrony środowiska.
SEMESTR I
EKOLOGIA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
3,5 - 4
Opisuje produkcję
pierwotną i wtórną.
Zna czynniki wpływające na produktywność
ekosystemu.
Opisuje przykłady ekosystemów o różnej produktywności.
4,5 -5
Charakteryzuje parametry populacji, jej strukturę przestrzenną i wiekową
Tłumaczy oddziaływania
typu neutralnego, dodatniego i ujemnego, podaje
ich typy oraz przykłady.
4,5 -5
Opisuje funkcje biocenozy.
Charakteryzuje strukturę
troficzną biocenozy.
Opisuje zależności pokarmowe, poziomy troficzne, piramidy pokarmowe.
Definiuje i podaje przykłady sukcesji ekologicznej, homeostazy i
samoregulacji.
4,5 -5
Opisuje produkcję pierwotną i wtórną, rozróżnia produkcję brutto i
netto.
Zna czynniki wpływające na produktywność ekosystemu, podaje
przykłady.
Opisuje przykłady ekosystemów o różnej produktywności.
4,5 -5
Zna najważniejsze
aspekty związane z
Ustawą o ochronie przyrody, ustawą Prawo
ochrony środowiska
Potrafi wyszukiwać odpowiednie regulacje
prawne w zakresie
AUDYTORYJNE
Działy i zakres geografii fizycznej. Wprowadzenie w tematykę i terminologię przedmiotu.
Układy przyrodnicze. Organizacja systemów ekologicznych.
Układy i czynniki ekologiczne.
Funkcjonowanie populacji jako systemu.
Oddziaływania pomiędzy populacjami (typu neutralnego, dodatniego i ujemnego).
Biocenoza.
54
30 GODZ.
7.
8.
9.
10.
Funkcjonowanie ekosystemu.
Obieg materii i energii w ekosystemie.
Cykle biogeochemiczne.
Regulacje prawne ustalające normy ochrony przyrody.
30+1+1
20
Godziny
30
0
ECTS
1+1
20
8
55
32
2
1
20
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Banaszak J., Wiśniewski H., Podstawy ekologii, Wyd. Uczelniane WSP w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1999.
2. Pyłka-Gutowska E., Ekologia z ochroną środowiska, Wyd. Oświata, Warszawa 2000.
3. Umiński T., Ekologia-Środowisko-Przyroda, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999.
1. Kalinowska A., Ekologia wybór przyszłości , Warszawa 1994
2. Kozłowski S., Ekorozwój, PWN, 2001
3. Strzałko J., Mossor-Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o ekologii. PWN, Warszawa-Poznań 2001
4. Wiśniewski H. G. Kowalewski G., Ekologia z ochroną i kształtowaniem środowiska. Wyd. AMEN, 2000
dr Piotr Medyna
[email protected]
55
ZMiO
8B.
Przedmiot:
Semestr
I
G/G2012/11/8B/GFG
GEOGRAFIA FIZYCZNA I GOSPODARCZA
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
30
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy o procesach zachodzących w sferach Ziemi, strefowości naturalnej,
funkcjach społeczno-gospodarczych związanych z działalnością człowieka i jej wpływie na środowisko.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą przyrodniczych uwarunkowań wynikających z położenia Ziemi w Układzie Słonecznym.
EK2 Definiuje i identyfikuje procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
EK3 Zna strefy i piętra roślinno-klimatyczno-glebowe i tłumaczy przyczyny ich wykształcenia
się.
EK4 Opisuje zmiany klimatyczne w przeszłości geologicznej oraz obecnie i ocenia ich wpływ
na środowisko.
EK5 Tłumaczy i analizuje zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
EK6 Wymienia i opisuje ekonomiczne, społeczne oraz techniczne uwarunkowania rozwoju
rolnictwa i przemysłu. Objaśnia zasady zrównoważonego rozwoju. Ocenia wymagania
poszczególnych gałęzi przemysłu. Charakteryzuje usługi niematerialne.
EK7 Opisuje przyczyny oraz uwarunkowania rozwoju turystyki.
Kierunkowe
K_W01;
K_W01;
K_W11;
K_W11;
K_K02;
K_K09; K_K07;
K_W11
K_W11
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą przyrodniczych uwarunkowań wynikających z położeEK1
nia Ziemi w Układzie Słonecznym.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi scharakZ trudnościami opiPrawidłowo opisuje
Szczegółowo opisuje
teryzować aspektów
suje aspekty wynikaaspekty wynikające z
aspekty wynikające z
wynikających z poło- jące z położenia Ziepołożenia Ziemi w
położenia Ziemi w
żenia Ziemi w Ukłami w Układzie SłoUkładzie SłoneczUkładzie Słonecznym.
dzie Słonecznym.
necznym.
nym.
Definiuje i identyfikuje procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna procesów za- Definiuje procesy zaDefiniuje i identyfiDefiniuje i identyfikuje
chodzących w atmos- chodzące w atkuje procesy zachoprocesy zachodzące w
ferze, hydrosferze i
mosferze, hydrosferze dzące w atmosferze,
atmosferze, hydrosferze
litosferze.
i litosferze.
hydrosferze i litosfei litosferze. Wykazuje
rze.
powiązanie pomiędzy
nimi.
Zna strefy i piętra roślinno-klimatyczno-glebowe i tłumaczy przyczyny ich wykształcenia się.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna stref i pięter
Potrafi wymienić i
Potrafi wymienić i
Potrafi wymienić i opiroślinno-klimaopisać piętra roślinno- opisać piętra roślinno- sać piętra roślinnotyczno-glebowych.
klimatyczno-gleboklimatyczno-gleboklimatyczno-glebowych,
wych.
wych, wytłumaczyć
wytłumaczyć jak pogłówne przyczyny ich szczególne elementy
wykształcenia się.
środowiska wpływają na
ich wykształcenie.
56
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opisuje zmiany klimatyczne w przeszłości geologicznej oraz obecnie i ocenia ich wpływ na środowisko.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opisać
Ogólnie opisuje
Opisuje zmiany kliOpisuje zmiany klimazmienności klimatu.
zmiany klimatyczne i
matyczne oraz ich
tyczne oraz ich wpływ
ich wpływ na środowpływ na środowisko. na środowisko
wisko.
Dokonuje oceny wpływu zmian klimatycznych.
Tłumaczy i analizuje zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zależności
Opisuje zależności
Analizuje i wyjaśnia
Analizuje zależności
pomiędzy człowiepomiędzy człowiezależności pomiędzy
pomiędzy człowiekiem a
kiem a środowiskiem kiem a środowiskiem
człowiekiem a środośrodowiskiem geogrageograficznym.
geograficznym.
wiskiem geograficzficznym
nym.
Dokonuje oceny istotności poszczególnych relacji.
Wymienia i opisuje ekonomiczne, społeczne oraz techniczne uwarunkowania rozwoju rolnictwa i
przemysłu. Objaśnia zasady zrównoważonego rozwoju. Ocenia wymagania poszczególnych gałęzi
przemysłu. Charakteryzuje usługi niematerialne.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opisać
Wymienia podstaWymienia i opisuje
Wymienia i opisuje pouwarunkowań rolwowe uwarunkowania uwarunkowania rozszczególne uwanictwa i przemysłu,
rozwoju rolnictwa i
woju rolnictwa i prze- runkowania rozwoju
ich wymagań, nie zna przemysłu.
mysłu.
rolnictwa i przemysłu.
charakteru usług
Ocenia wymagania
Ocenia wymagania poniematerialnych.
głównych gałęzi prze- szczególnych gałęzi
mysłu.
przemysłu.
Zna podstawowe
Charakteryzuje usługi
czynniki lokalizacji
niematerialne.
przemysłu
Zna i tłumaczy zasady
Charakteryzuje usługi zrównoważonego rozniematerialne.
woju.
Wylicza czynniki determinujące lokalizację
przemysłu.
Opisuje przyczyny oraz uwarunkowania rozwoju turystyki.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi opisać
Wymienia przyczyny
Opisuje przyczyny i
Opisuje przyczyny i
przyczyn i uwaruni uwarunkowania
uwarunkowania rozuwarunkowania rozwoju
kowań rozwoju turyrozwoju turystyki.
woju turystyki
turystyki
styki.
Charakteryzuje typy
Charakteryzuje typy rorodzaje ruchu turydzaje ruchu turystycznego.
stycznego
Tłumaczy ekonomiczne
oddziaływanie turystyki
Zna i tłumaczy pojęcie
turystyki zrównoważonej.
SEMESTR I
GEOGRAFIA FIZYCZNA I GOSPODARCZA
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
Działy i zakres geografii fizycznej.
Ziemia w Układzie Słonecznym, strefowość geograficzna.
Procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze.
Zmiany klimatyczne na kuli ziemskiej i ich związek ze zmianami rozmieszczenia lądów i oceanów.
57
30 GODZ.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Powstawanie i rozwój pokryw lodowcowych, ich wpływ na klimat i oceany
Funkcjonowanie geosystemów w poszczególnych strefach klimatycznych.
Zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.
Główne problemy geografii gospodarczej.
Ludność i osadnictwo.
Geografia komunikacji: transport i łączność.
Przemysł, usługi, warunki życia ludności.
Turystyka, jej rola i uwarunkowania.
Procesy rozwoju gospodarczego świata w aspekcie przestrzennym, procesy globalizacji.
30+1+1
20
Godziny
30
0
ECTS
1+1
20
8
55
32
2
1
20
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Kalesnik S., Podstawy geografii fizycznej, PWN Warszawa 1973.
2. Mityk J., Geografia fizyczna części świata (zarys fizjograficzny). PWN, Warszawa 1975.
3. Dobosiewicz Z., Olszewski T., Geografia ekonomiczna świata, Państwowe Wydawnictwa Ekonomiczne, Warszawa
1987.
4. Skrzypczak W., Geografia ekonomiczna, Efekt, Warszawa 1997.
5. Wrona J. Rek J., Podstawy geografii ekonomicznej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1998.
1. Van Andel T.H., Nowe spojrzenie na starą planetę. Zmienne oblicze Ziemi, PWN, Warszawa 1998
2. Borówka R. K., Ewolucja Ziemi. Wielka Encyklopedia Geografii Świata. T. 3., Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1996
3. Domański R., Zasady geografii społeczno – ekonomicznej, PWN, Warszawa – Poznań 1990
4. Kuciński K., Geografia ekonomiczna - zarys teoretyczny. Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 1994
dr Piotr Medyna
[email protected]
58
ZMiO
9.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
G/G/2012/11/09/M1
MATEMATYKA– moduł 1
A
C
L
2E
2
2E
2
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
6
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie podstawowych narzędzi matematycznych oraz umiejętności ich stosowania w wybranej dyscyplinie inżynierskiej.
EK1 Posługuje się aparatem trygonometrii sferycznej w celu rozwiązana zadań z wybranej dziedziny inżynierskiej.
EK2 Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej i potrafi wskazać jej zastosowania.
EK3 Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
EK4 Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej zmiennej.
EK5 Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną w
geometrii.
Kierunkowe
K_U09; K_U10;
K_U20
K_W01
K_W01
K_U20
K_U20
Posługuje się aparatem trygonometrii sferycznej w celu rozwiązana zadań z wybranej dziedziny
EK1
inżynierskiej.
Metody oceny
Sprawdziany w semestrze, egzamin po zakończeniu semestru
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi rozwiąRozwiązuje trójkąt
Jak na ocenę 3 plus: po- Jak na ocenę 3,5-4
Rozwiązuje trójkąty
zać żadnego trójkąta sferyczny dowolny
trafi rozwiązać trójkąt
plus: zna pojęcie
sferyczne dowolne.
sferycznego.
z wykorzystaniem
sferyczny stosując różwspółrzędnych
podstawowych wzo- ne wzory, sprowadzając biegunowych i
rów, sprawdza wado trójkąta biewspółrzędnych
runki istnienia trójgunowego.
sferycznych, stosuje
kąta sferycznego.
wzory kontrolne do
sprawdzenia
wyników, stosuje
specjalistyczny język
matematyczny przy
opisie rozwiązań
zadań, problemów.
Kryterium 2
Nie potrafi rozwiąPotrafi narysować
Jak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
Rozwiązuje trójkąty
zać żadnego prostopięciokąt neperowwyznacza brakujące
plus: stosuje wzory
sferyczne prostokątne.
kątnego trójkąta sfe- ski, wyznacza braelementy trójkąta sfekontrolne do sprawrycznego.
kujące elementy na
rycznego na podstawie
dzenia wyników,
podstawie pierwszej
reguły Nepera.
stosuje specjaliczęści reguły Nestyczny język matepera, sprawdza wamatyczny przy opisie
runki istnienia trójrozwiązań zadań,
kąta sferycznego.
problemów.
Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej i potrafi wskazać jej zastosowania.
EK2
Metody oceny
Sprawdziny w semestrze, egzamin po zakończeniu semestru
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi wykonać Wykonuje podstaJak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
Wykonywanie działań
żadnych działań w
wowe działania w
Wykonuje działania w
plus:
w zbiorze macierzy.
zbiorze macierzy.
zbiorze macierzy,
zbiorze macierzy,
Oblicza wyznacznik
oblicza wyznacznik
oblicza wyznacznik
macierzy stopnia n
59
macierzy stopnia 1,
2 i stopnia 3 stosując
wzór Sarussa.
macierzy kwadratowej
stopnia n z definicji,
rozwiązuje równania
macierzowe, oblicza
rząd macierzy
z definicji, potrafi
znaleźć w literaturze
przykłady zastosowań
macierzy.
Kryterium 2
Rozwiązywanie układów równań liniowych.
Nie potrafi rozwiązywać układów
równań liniowych.
Stosuje metodę macierzową i metodę
Cramera do rozwiązania układu równań
o trzech niewiadomych i trzech równaniach.
stosuje metodę
macierzową i metodę
Cramera do
rozwiązywania układów
równań o n
niewiadomych i n
równaniach, na
podstawie twierdzenia
Kroneckera-Capelliego
ustala liczbę rozwiązań
układu równań
liniowych, potrafi
przykładowe układy
równań liniowych
związane ze
studiowanym
kierunkiem.
Kryterium 3
w zbiorze liczb zespolonich.
Nie potrafi wykonać
żadnego działania w
zbiorze liczb zespolonych.
Wykonuje podstawowe działania w
zbiorze liczb zespolonych.
wyznacza potęgę i
pierwiastek liczby zespolonej i wynik pozostawia (o ile to możliwe) w postaci kartezjańskiej, rozwiązuje
proste równania w zbiorze liczb zespolonych,
potrafi znaleźć w literaturze zastosowania
zbioru liczb zespolonych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
Sprawdziany w semestrze, egzamin na zakończenie semestru
2
3
3,5-4
60
przy pomocy
twierdzeń i
własności
wyznacznika,
oblicza rząd
macierzy
doprowadzając
macierz do postaci
zredukowanej,
stosuje
matematyczny w
opisie rozwiązań
zadań, problemów,
potrafi znaleźć w
literaturze przykłady
zastosowań
rachunku
macierzowego oraz
je omówić.
Jak na ocenę 3,5-4
plus:
Podaje rozwiązania
układu równań
liniowych o n
niewiadomych i m
równaniach, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu
rozwiązań zadań,
problemów
prowadzących do
układów równań
liniowych, potrafi
przykładowe układy
równań liniowych
związane ze
studiowanym
kierunkiem,
wyjaśnia sens
przytoczonych
równań liniowych.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: interpretuje
geometrycznie podane zbiory liczb zespolonych, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów, w których pojawiają się liczby zespolone, potrafi znaleźć w literaturze zastosowania zbioru
liczb zespolonych
oraz je wyjaśnia.
4,5-5
Kryterium 1
na wektorach w przestrzeni trójwymiarowej.
żadnych działań na
wektorach.
Wyznacza współrzędne wektora, oblicza długość wektora, wykonuje podstawowe działania
na wektorach.
wyznacza miarę kąta
między wektorami,
sprawdza warunek prostopadłości, równoległości i komplanarności wektorów, oblicza
pole równoległoboku,
trójkąta zbudowanego
na dwóch wektorach,
oblicza objętość równoległościanu rozpiętego na trzech wektorach.
Kryterium 2
Zapisuje równanie
płaszczyzny.
Nie potrafi zapisać
równania płaszczyzny.
Zapisuje równanie
płaszczyzny mając
podany punkt należący do płaszczyzny
i wektor normalny
płaszczyzny, oblicza
odległość punktu od
płaszczyzny, znajduje punkt przecięcia płaszczyzn.
Kryterium 3
Zapisuje równanie prostej w przestrzeni trójwymiarowej.
Nie potrafi zapisać
równania prostej.
Zapisuje równanie
parametryczne i kanoniczne prostej mając podany punkt należący do prostej i
wektor równoległy
do tej prostej.
znajduje równanie
płaszczyzny mając dane: dwa wektory równoległe do tej płaszczyzny, trzy punkty należące do tej płaszczyzny, punkt i płaszczyznę równoległą,
punkt i dwie płaszczyzny prostopadłe, podaje
równanie odcinkowe
płaszczyzny , znajduje
równanie płaszczyzny
równoległej do danej
płaszczyzny i oddalonej
od niej o podaną odległość, bada czy dane
dwie płaszczyzny są
równoległe, prostopadłe, wyznacza kąt między tymi płaszczyznami, oblicza odległość między płaszczyznami.
znajduje równania prostej mając dany punkt
należący do tej prostej i
równanie prostej równoległej lub prostopadłej do szukanej prostej,
znajduje kąt między
prostymi, znajduje wzajemne położenie par
prostych, znajduje odległość punktu od prostej,
znajduje odległość między prostymi równoległymi, znajduje odległość między prostymi
skośnymi.
61
Jak na ocenę 3,5-4
plus: rozwiązuje
różne zadania
z wykorzystaniem
wektorów, zna pojęcie liniowej zależności i niezależności
wektorów, stosuje
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów
z wykorzystaniem
rachunku wektorowego.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje równania płaszczyzn
dwusiecznych kątów
między danymi
płaszczyznami,
znajduje równanie
płaszczyzny przechodzącej przez oś
układu współrzędnych i tworzącej dany kąt z pewną
płaszczyzną, znajduje punkt symetryczny danego
punktu względem
danej płaszczyzny,
stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje równania dwusiecznych
kątów między prostymi zadanymi różnymi równaniami,
znajduje równanie
prostej przechodzącej przez dany punkt
i przecinającej dwie
proste, znajduje
punkt symetryczny
do danego punktu
względem danej prostej, stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów.
Kryterium 4
Rozwiązuje zadania dotyczące prostej i płaszczyzny.
Nie potrafi rozwiązać żadnego zadania
dotyczącego prostej
i płaszczyzny.
EK4
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie granic ciągów liczbowych i
funkcji.
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej zmiennej.
2
3
3,5-4
Nie potrafi obliczyć
Potrafi obliczyć gra- Jak na ocenę 3 plus: obżadnej granicy ciąnicę ciągu w postaci
licza granice ciągów i
gu, funkcji.
ilorazu dwóch wiefunkcji o różnym stoplomianów oraz obliniu trudności, bada ciącza granice funkcji
głość funkcji.
elementarnych, wyznacza asymptoty
funkcji wymiernych.
Kryterium 2
Obliczanie pochodnych
funkcji.
Nie potrafi wyznaczać pochodnych
funkcji.
Wyznacza pochodne
i różniczki funkcji
elementarnych, sumy funkcji, różnicy
funkcji, iloczynu stałej i funkcji, iloczynu dwóch funkcji
elementarnych, ilorazu dwóch funkcji
elementarnych.
Kryterium 3
Stosowanie pochodnych funkcji.
Nie potrafi stosować
pochodnych funkcji.
Bada monotoniczność, wypukłość,
wklęsłość funkcji
elementarnych, wyznacza ekstrema i
punkty przegięcia
tych funkcji, stosuje
regułę de l’Hospitala
do wyliczenia granic
ilorazu funkcji elementarnych.
EK5
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie całek.
Znajduje punkt
przecięcia prostej
podanej w postaci
parametrycznej i
płaszczyzny.
oblicza kąt jaki tworzy
prosta zadana różnymi
równaniami
z płaszczyzną, znajduje
równanie płaszczyzny:
przechodzącej przez
dwie proste,
do której należy dany
punkt i prostopadłej do
danej prostej.
wyznacza pochodne i
różniczki funkcji złożonych, podaje interpretację geometryczną pochodnej funkcji, stosuje
różniczkę funkcji w obliczeniach przybliżonych, na podstawie definicji wyznacza pochodną funkcji, bada
różniczkowalność niezbyt skomplikowanych
funkcji.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: znajduje rzut
prostej na płaszczyznę, znajduje rzut
punktu na płaszczyznę, znajduje rzut
punktu na prostą,
stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów.
4,5-5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: na podstawie
definicji wykazuje,
że dana liczba jest
granicą ciągu, granicą funkcji, stosuje
matematyczny przy
opisie rozwiązań zadań, problemów.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: bada różniczkowalność funkcji o
różnym stopniu
trudności, stosuje
twierdzenie o pochodnej funkcji odwrotnej, stosuje specjalistyczny język
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów wykorzystując
pojęcie pochodnej
funkcji.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: bada przebieg
zmienności różnych
funkcji, stosuje specjalistyczny język
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów.
Jak na ocenę 3 plus: bada monotoniczność,
wypukłość, wklęsłość
różnych funkcji, wyznacza ich ekstrema
oraz punkty przegięcia,
stosuje regułę de
l’Hospitala do wyznaczania granic różnych
funkcji, wyznacza
asymptoty różnych
funkcji, zapisuje wzór
Taylora i Maclaurina
dla wielomianu, funkcji
wymiernej, wykładniczej, trygonometrycznej.
Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną w geometrii.
2
3
3,5-4
4,5-5
Oblicza całki z wieStosuje całkowanie
Potrafi samodzielnie
całki z wielomianu.
lomianów .
przez podstawianie
dobrać metodę całlub przez części we
kowania i ją zastoso62
Kryterium 2
Wyznaczanie wielkości
geometrycznych.
Nie potrafi narysować obszaru, którego
dotyczy zadanie lub
nie potrafi wyznaczyć
pola tego obszaru.
Rysuje obszar we
współrzędnych kartezjańskich, którego
pole trzeba obliczyć i
wyznacza to pole.
SEMESTR I
MATEMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
wać.
Wyznacza wielkości
geometryczne w dowolnych współrzędnych.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Trygonometria sferyczna: dwukąt i trójkąt sferyczny, podstawowe twierdzenia, trójkąt sferyczny prostokątny, podstawowe przypadki rozwiązywania trójkątów sferycznych.
Zbiór liczb zespolonych: definicja liczby zespolonej, postać kartezjańska i trygonometryczna liczby zespolonej, działania na liczbach zespolonych.
Algebra liniowa: definicja i rodzaje macierzy, algebra macierzy, definicja i własności wyznacznika, rząd macierzy,
macierz odwrotna, układy równań liniowych, wzory Cramera, metoda macierzowa, twierdzenia Kroneckera-Capelliego, przestrzeń wektorowa, baza, wymiar przestrzeni wektorowej.
Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni R3: rachunek wektorowy, równania płaszczyzny i prostej, powierzchnie stopnia drugiego.
Rachunek różniczkowy jednej zmiennej rzeczywistej: wiadomości uzupełniające dotyczące granic ciągów i granic
funkcji, funkcje cyklometryczne, pochodna i różniczka funkcji, pochodne i różniczki wyższych rzędów, twierdzenia o
wartości średniej, wzór Taylora, monotoniczność, ekstrema, wypukłość, wklęsłość, punkty przegięcia, asymptoty, reguły de l’Hospitala, badanie przebiegu zmienności funkcji.
Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej: całka nieoznaczona, podstawowe metody i twierdzenia całkowania,
całka oznaczona Riemmana, definicja całki oznaczonej, własności, twierdzenie Newtona-Leibniza, całki niewłaściwe,
zastosowanie całki oznaczonej.
SEMESTR I
1.
wskazanych całkach.
Wyznacza wskazaną
wielkość geometryczną we współrzędnych kartezjańskich, w opisie parametrycznym.
ĆWICZENIOWE
MATEMATYKA
30
GODZ.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z tematyki audytoryjnej.
ćwiczenia
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, sprawdzianów (analiza wykładów+rozwiązywanie zadań)
Własna praca studenta: przygotowanie do egzaminu (analiza wykładów+rozwiązywanie zadań)
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40+40
12
156
64
6
2
114
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
63
9.
Przedmiot:
Semestr
I
II
G/G/2012/12/09/M2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
MATEMATYKA– moduł 2
A
C
L
2E
2
2E
2
A
C
L
30
30
30
30
ECTS
6
6
EK1 Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego wielu zmiennych.
EK2 Posługuje się zaawansowanym aparatem rachunku całkowego.
EK3 Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
EK4 Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych, potrafi je rozwiązywać oraz wskazuje ich zastosowania.
EK5 Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w analizie
zmiennych losowych.
EK6 Wyznacza przedziały ufności dla różnych parametrów oraz formułuje i weryfikuje hipotezy statystyczne. Potrafi współdziałać i pracować w grupie przy opracowywaniu danych
statystycznych.
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego wielu zmiennych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie potrafi wyWyznacza pochodne
Jak na ocenę 3 plus: wyWyznaczanie poznaczać pochod- cząstkowe pierwszego
znacza pochodne cząstkochodnych cząstkonych cząstkoi drugiego rzędu prowe pierwszego, drugiego i
wych funkcji.
wych funkcji.
stych funkcji dwóch
trzeciego rzędu prostych
zmiennych.
funkcji trzech zmiennych,
wyznacza różniczki zupełne funkcji dwóch zmiennych.
Kryterium 2
Nie potrafi zaWyznacza ekstrema
Jak na ocenę 3 plus: obliStosowanie pochod- stosować poprostych funkcji
cza przybliżoną wartość
nych cząstkowych
chodnych cząstdwóch zmiennych.
wyrażenia, wyznacza najfunkcji.
kowych funkcji.
mniejszą i największą wartość prostej funkcji dwóch
zmiennych w obszarze
domkniętym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Obliczanie całek
wielokrotnych i
krzywoliniowych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Badanie zbieżności
szeregów.
Kierunkowe
K_U20
K_U20
K_W01
K_W01
K_W01
K_U20; K_K04
4,5 - 5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: wyznacza różniczki zupełne funkcji
trzech zmiennych, wyznacza pochodne kierunkowe funkcji
dwóch zmiennych.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: wyznacza ekstrema różnych funkcji
dwóch zmiennych, stosuje specjalistyczny
język matematyczny
przy opisywaniu rozwiązań zadań, problemów
z wykorzystaniem pochodnych cząstkowych
funkcji dwóch zmiennych.
Posługuje się zaawansowanym aparatem rachunku całkowego.
Sprawdziny w semestrze, egzamin na zakończenie semestru
2
3
3,5-4
Nie potrafi obliUmie obliczać jeden,
Umie obliczać dwa lub trzy
czyć żadnej całwskazany, typ całek.
wskazane typy całek.
ki.
4,5-5
rozróżnić typy całek i
je obliczyć.
Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
2
3
3,5-4
Nie potrafi zbaSprawdza warunek
Jak na ocenę 3 plus: bada
dać zbieżności
konieczny zbieżności
zbieżność szeregów liczszeregów.
szeregu, znajduje subowych o wyrazach nieumy wybranych szerejemnych o różnym stopniu
gów, bada zbieżność
trudności za pomocą kryte-
4,5-5
Jak na ocenę 3,5-4
plus: bada zbieżność
niezbyt skomplikowanych szeregów o wyrazach nieujemnych za
64
prostych szeregów
liczbowych o wyrazach nieujemnych za
pomocą kryterium
d’Alemberta, Cauchy’ego i całkowego.
Kryterium 2
Rozwijanie funkcji
w szereg Taylora.
EK4
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Rozwiązywanie
równań różniczkowych o zmiennych
rozdzielonych.
Kryterium 2
Rozwiązywanie
równań różniczkowych jednorodnych.
Kryterium 3
Rozwiązywanie
równań różnych typów.
rium d’Alemberta,
Cauch’ego, całkowego
prowadzącego do całkowania bezpośredniego, przez
podstawienie, przez części,
bada zbieżność szeregów o
wyrazach dowolnych za
pomocą kryterium Leibniza, wyznacza promień i
przedział zbieżności wybranych szeregów potęgowych, potrafi znaleźć w literaturze zastosowania teorii szeregów.
Jak na ocenę 3 plus: rozwija w szereg Taylora i Maclaurina wybrane funkcje
niewymierne, trygonometryczne, cyklometryczne,
wykładnicze i logarytmiczne, oblicza przybliżone wartości liczb niewymiernych korzystając
z otrzymanych rozwinięć,
potrafi znaleźć w literaturze związanej ze studiowanym kierunkiem przykład zastosowania wybranej funkcji i jej rozwinięcia
Taylora.
pomocą kryterium porównawczego, bada
zbieżność jednostajną
wybranych szeregów
funkcyjnych, potrafi
zastosowania teorii
szeregów oraz je
omawia.
Jak na ocenę 3,5-4
plus: oblicza przybliżone wartości całek
oznaczonych korzystając z rozwinięć w
szeregi potęgowe i odpowiednich twierdzeń
mówiących o całkowaniu wyraz po wyrazie, różniczkowaniu
wyraz po wyrazie, stosuje specjalistyczny
język matematyczny
przy opisywaniu rozwiązań zadań, problemów, potrafi znaleźć
w literaturze związanej
ze studiowanym kierunkiem przykład zastosowania wybranej
funkcji i jej rozwinięcia Taylora, omawia to
zastosowanie.
Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych, potrafi je rozwiązywać oraz wskazuje ich zastosowania.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi rozPotrafi rozdzielić
Potrafi rozdzielić zmienne i Rozwiązuje równania i
dzielić zmienzmienne.
obliczyć całki, potrafi znawynik zostawia w ponych.
leźć w literaturze przykład
staci uwikłanej, nieuzastosowania tego typu
wikłanej, potrafi znarównania.
leźć w literaturze
przykład zastosowania
tego typu równania
oraz je wyjaśnia.
Nie potrafi przePotrafi przekształcić
Potrafi przekształcić rówRozwiązuje równania i
kształcić równarównanie do postaci
nanie do postaci jednorodwynik zostawia w ponia do postaci
jednorodnej i zastosonej zastosować podstawiestaci uwikłanej, nieujednorodnej lub
wać podstawienie.
nie i obliczyć całki, potrafi
wikłanej, potrafi znanie potrafi zastoznaleźć w literaturze przyleźć w literaturze
sować podstakład zastosowania tego typrzykład zastosowania
wienia.
pu równania.
tego typu równania
oraz je wyjaśnia.
Nie potrafi rozUmie rozwiązywać je- Umie rozwiązywać dwa,
wiązać żadnego
den, wskazany, typ
trzy wskazane, typy rówrozróżnić typy równań
ze wskazanych
równań.
nań, potrafi znaleźć w litei je rozwiązać, wyniki
równań.
raturze przykład zastosozostawiając w postaci
wania przynajmniej jedneuwikłanej, nieuwikłago z tych typów równań.
nej, potrafi znaleźć w
literaturze przykłady
Nie potrafi rozwijać funkcji w
szereg Taylora.
Rozwija funkcje wymierne w szereg Taylora i szereg Maclaurina.
65
EK5
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Wyznacza prawdopodobieństwa zdarzeń.
Kryterium 2
Określanie zmiennej losowej, jej typu
i wyznaczanie jej
parametrów.
EK6
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Wyznaczanie przedziałów ufności.
Kryterium 2
Weryfikacja hipotez
statystycznych.
Kryterium 3
Aktywność w pracy
grupowej przy opracowywaniu danych
statystycznych.
zastosowań omawianych typów równań
oraz je wyjaśnić.
Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w analizie zmiennych losowych.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wyznaWyznacza prawdopoJak na ocenę 3 plus:
Jak na ocenę 3,5-4
czać prawdopododobieństwo zdarzenia
wyznacza prawdopoplus: wyznacza prawbieństwa zdarzeń lolosowego na podstawie dobieństwo sumy zda- dopodobieństwo zdasowych.
klasycznej definicji
rzeń, prawdopodorzenia na podstawie
prawdopodobieństwa.
bieństwo iloczynu
wzoru Bayesa, stosuje
zdarzeń, sprawdza czy specjalistyczny język
dane zdarzenia są nie- matematyczny przy
zależne, wyznacza
opisywaniu rozwiązań
niezawodność danego
zadań, problemów.
układu, wyznacza
prawdopodobieństwo
zdarzenia korzystając
z twierdzenia o prawdopodobieństwie całkowitym, wyznacza
prawdopodobieństwa
zdarzeń stosując
schemat Bernoulliego.
Nie zna pojęcia
Podaje przykład
Jak na ocenę 3,5-4
zmiennej losowej.
zmiennej losowej typu
wyznacza funkcje
plus: zna klasyczne
dyskretnego i ciągłego, zmiennej losowej typu rozkłady zmiennych
wyznacza rozkład
dyskretnego, ciągłego, losowych typu dysprawdopodobieństwa
na podstawie podanej
kretnego i ciągłego
prostej zmiennej losoprostej funkcji gęstostosuje specjalistyczny
wej typu dyskretnego i
ści pewnej zmiennej
język matematyczny
jej parametry, podaje
losowej wyznacza jej
przy opisywaniu rozinterpretacje wyznaparametry i je interwiązań zadań, probleczonych parametrów.
pretuje, potrafi standa- mów.
ryzować zmienną losową o rozkładzie
normalnym, wylicza
prawdopodobieństwa
zdarzeń bazując na
rozkładzie normalnym.
Wyznacza przedziały ufności dla różnych parametrów oraz formułuje i weryfikuje hipotezy statystyczne.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi wyznaOblicza parametry
Wyznacza wskazany
Wyznacza odpowiedni
czyć parametrów
z próby, niezbędne do
przedział ufności.
przedział ufności i
z próby, niezbędnych
wyznaczenia wskazaocenia uzyskane dziędo wyznaczenia
nego przedziału ufki niej wyniki.
wskazanego przeności.
działu ufności.
Nie potrafi wyznaWyznacza statystykę
Wyznacza statystykę
Formułuje samodzielczyć statystyki testotestową na podstawie
testową na podstawie
nie hipotezę, weryfiwej na podstawie
wskazanej próby.
wskazanej próby oraz
kuje ją i interpretuje
wskazanej próby.
wartość krytyczną,
uzyskane wyniki.
weryfikuje wskazaną
hipotezę.
Nie wykazuje zainteOpracowuje dane staOpracowuje dane staBierze aktywny udział
resowania pracą w
tystyczne przy wspartystyczne i bierze
w opracowywaniu dagrupie przy opracociu grupy, nie wnosi
udział w dyskusji nad
nych, ich interpretacji,
wywaniu danych,
pomysłów, które pointerpretacją danych.
wyciąganiu wniosków
zajmuje się zupełnie
mogłyby zinterprena temat rozważanego
innymi problemami.
tować dane, wyciągnąć
problemu, ustalaniu
66
wnioski na temat rozważanego problemu,
ustalić kierunek dalszej
pracy nad danymi.
SEMESTR II
MATEMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
30
GODZ.
Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych: definicja funkcji dwóch zmiennych, granica, ciągłość, pochodne
cząstkowe, różniczka zupełna, pochodna kierunkowa, pochodne cząstkowe i różniczki zupełne wyższych rzędów, wzór
Taylora, ekstrema funkcji wielu zmiennych, funkcja uwikłana.
Całki wielokrotne, całki krzywoliniowe, całki powierzchniowe: całka podwójna, całki krzywoliniowe, twierdzenia
Grena, całki powierzchniowe, zastosowania geometryczne całek wielokrotnych i powierzchniowych.
Elementy teorii pola: gradient, dywergencja, rotacja, twierdzenia Stokesa, twierdzenia Gaussa.
Szeregi liczbowe i funkcyjne: definicja szeregu liczbowego, kryteria zbieżności szeregów o wyrazach dodatnich, szeregi przemienne, szeregi warunkowo i bezwzględnie zbieżne, ciągi i szeregi funkcyjne, zbieżność i jednostajna zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego, szeregi potęgowe, szereg Taylora.
Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu: rozwiązanie ogólne, rozwiązanie szczególne, zagadnienia Cauchy’ego, wybrane typy równań pierwszego rzędu.
Rachunek prawdopodobieństwa: zdarzenia elementarne, zdarzenia losowe, definicja i własności prawdopodobieństwa,
prawdopodobieństwo warunkowe, niezależność zdarzeń losowych, schemat Bernoulliego, prawdopodobieństwo całkowite, wzór Bayesa, zmienne losowe, rozkłady prawdopodobieństwa zmiennych losowych, parametry zmiennych losowych, zmienne losowe dwuwymiarowe, zmienne losowe skorelowane, niezależność zmiennych losowych.
Podstawy statystyki matematycznej: podstawowe pojęcia i twierdzenia, wybrane rozkłądy prawdopodobieństwa występujące w statystyce matematycznej, estymatory, przedziały ufności, weryfikacja hipotez statystycznych, podstawowe
testy statystyczne.
SEMESTR II
1.
kierunku dalszej pracy
nad danymi.
ĆWICZENIOWE
MATEMATYKA
30
G
DZ.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z tematyki audytoryjnej.
ćwiczenia
Własna praca studenta, w ty: przygotowanie do ćwiczeń, sprawdzianów (analiza wykładów+rozwiązywanie zadań)
Własna praca studenta: przygotowanie do egzaminu (analiza wykładów+rozwiązywanie zadań)
Łączn nakład pracy
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40+40
12
156
63
6
2
114
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
67
1.
Zbiór zadań z matematyki, Skrypt pod redakcją R. Krupińskiego, Dział Wydawnictw Akademia Morska, Szczecin
2004.
2.
R. Krupiński, Z. Zalewski, Rachunek prawdopodobieństwa. Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1992.
3.
R. Krupiński, Z. Zalewski, Podstawy statystyki matematycznej, Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1988.
4.
S. Klekowski, Trygonometria nautyczna, Skrypt dla studentów WSM, Szczecin 1995.
1.
L. Kasyk, R. Krupiński, Poradnik matematyczny, Skrypt dla studentów AM, Szczecin 2004.
2.
R. Krupiński, Repetytorium z matematyki, Skrypt dla studentów AM, Szczecin 2004.
3.
Winnicki K., Landowski M.: Wykłady z matematyki. Wydawnictwo AM, Szczecin 2008.
4.
G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1997.
5.
L. Gajek, M. Kałuszka, Wnioskowanie statystyczne, WNT, Warszawa 1996.
dr Monika Kijewska
mgr A. Wójcik
mgr S. Konstantynow
68
[email protected]
ITM
[email protected]
[email protected]
ITM
ITM
10.
Przedmiot:
Semestr
III
G/G2012/23/10/MPK
MATEMATYCZNE PODSTAWY KARTOGRAFII
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
1
30
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o odwzorowaniach kartograficznych. Wykształcenie umiejętności pozwalających
na praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy (zwłaszcza w geodezji), a także wykształcenie kompetencji personalnych
i społecznych, dzięki którym wiedza i umiejętności mogą być wykorzystane w pracy zawodowej.
Wiedza geograficzna z zakresu szkoły średniej. Znajomość podstaw rachunku różniczkowego, liczb zespolonych oraz operacji macierzowych i wielomianowych.
EK1 Ma wiedzę w zakresie ogólnej teorii odwzorowań kartograficznych i zniekształceń
odwzorowawczych.
EK2 Zna i rozumie klasyfikację odwzorowań kartograficznych.
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
Ma wiedzę na temat powszechnie stosowanych odwzorowań kartograficznych (konstrukcja i zniekształcenia) i transformacji współrzędnych, w tym szczególnie odwzorowań
stosowanych w polskich układach współrzędnych.
Potrafi oceniać podstawowe właściwości wybranych odwzorowań kartograficznych, a
także dobrać odwzorowanie stosownie do celu mapy.
Potrafi obliczać i wykreślić siatkę kartograficzną, obliczać współrzędne kartograficzne
oraz zniekształcenia w wybranych odwzorowaniach (szczególnie stosowanych w polskich
układach).
Potrafi rozwiązywać zadania związane z przeliczaniem układów współrzędnych na sferze i
na elipsoidzie oraz z transfromacją współrzędnych prostokątnych płaskich.
Rozumie i potrafi wskazać skutki zastosowania niepoprawnego odwzorowania
kartograficznego na mapach.
Kierunkowy
K_W01; K_W18
K_W18
K_W18
K_U01
K_W02
K_U09
K_K03
Ma wiedzę w zakresie ogólnej teorii odwzorowań kartograficznych i zniekształceń
EK1
odwzorowawczych
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
zaliczenie pisemne
2
Nie ma podstawowej
wiedzy z zakresu teorii odwzorowań kartograficznych.
3
Posiada podstawową
wiedzę z zakresu teorii odwzorowań kartograficznych.
3,5-4
Posiada podstawową
lub szeroką wiedzę z
zakresu teorii odwzorowań kartograficznych. Posiada podstawową wiedzę o
zniekształceniach w
odwzorowaniach kartograficznych.
Zna i rozumie klasyfikację odwzorowań kartograficznych
zaliczenie pisemne; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
Nie zna klasyfikwacji Zna podstawowe kry- Zna podstawowe i
odwzorowań.
teria podziału odwzo- dodatkowe kryteria
rowań.
podziału odwzorowań. Potrafi wskazać
przykłady.
69
4,5-5
Posiada szeroką wiedzę wiedzę z zakresu
teorii odwzorowań
kartograficznych. Posiada szeroką wiedzę
o zniekształceniach w
odwzorowaniach kartograficznych.
4,5-5
Zna podstawowe i
dodatkowe kryteria
podziału odwzorowań. Potrafi wskazać
przykłady. Rozumie
kryteria podziału.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ma wiedzę na temat powszechnie stosowanych odwzorowań kartograficznych (konstrukcja i
zniekształcenia) i transformacji współrzędnych, w tym szczególnie odwzorowań stosowanych w
polskich układach współrzędnych.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna odwzorowań
Zna odwzorowania
Zna odwzorowania
Zna odwzorowania
stosowanych w prakstosowane w praktyce stosowane w praktyce stosowane w praktyce
tyce geodezyjnej w
geodezyjnej w Polsce. geodezyjnej w Polsce geodezyjnej w Polsce.
Polsce.
oraz co najmniej 5
Zana co najmniej 5
innych odwzorowań.
innych powszechnie
Posiada wiedzę o
stosowanych odwzozniekształceniach w
rowań. Posiada wieodwzorowaniach stodzę o zniekształcesowanych w praktyce niach w odwzorowageodezyjnej w Polsce. niach stosowanych w
praktyce geodezyjnej
w Polsce oraz w innych odwzorowaniach. Zna podstawowe transformacje
współrzędnych prostokątnych płaskich.
Potrafi oceniać podstawowe właściwości wybranych odwzorowań kartograficznych, a także dobrać odwzorowanie stosownie do celu mapy
zaliczenie ćwiczeń; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi ocenić
Potrafi ocenić podPotrafi ocenić istotne
Na podstawie zdefiwłaściwości odwzostawowe właściwości
dla danego celu właniowanego celu mapy
rowań.
odwzorowań.
ściwości odwzorowań potrafi ocenić przy– potrafi poprawnie
datność różnych
wskazać grupę odopracowań i poprawwzorowań, które
nie dobrać odwzorospełniają założenia.
wanie optymalne.
Potrafi obliczać i wykreślić siatkę kartograficzną, obliczać współrzędne kartograficzne oraz zniekształcenia w wybranych odwzorowaniach (szczególnie stosowanych w polskich układach)
zadanie domowe, sprawozdanie
2
3
3,5-4
4,5-5
Potrafi obliczyć
Potrafi obliczyć
Potrafi bezbłędnie obpunktów węzłowych
punkty węzłowe siatpunkty węzłowe siatliczyć punkty węzłosiatki na podstawie
ki na podstawie poki z drobnymi błędawe siatki na podstapodanych wzorów.
danych wzorów – do- mi na podstawie powie podanych wzopuszczelne błedy lidanych wzorów. Porów
czenia.
trafi wykreślić linie
Potrafi bezbłędnie obsiatki.
liczyć punkty węzłowe siatki na podstawie podanych wzorów. Potrafi bezbłędnie i estetycznie wykreślić linie siatki.
Potrafi rozwiązywać zadania związane z przeliczaniem układów współrzędnych na sferze i na
elipsoidzie oraz z transfromacją współrzędnych prostokątnych płaskich.
zaliczenie ćwiczeń; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Zna zasady obliczenia Potrafi obliczyć
Potrafi bezbłędnie obwspółrzędnych karwspółrzędnych karto- współrzędne kartoliczyć współrzędne
tograficznych w zagraficzny – stosuje
graficzne. Stosuje od- kartograficzne. Oblidanym odwzorowzory, możliwe niepowiednie wzory na
cza poprawnie zniewaniu.
poprawne wyniki.
zniekształcenia – dokształcenia. Potrafi
puszczalne błędy raskutecznie zastosochunkowe.
wać reguły logiki i
wnioskowania do
rozwiązania zadań.
70
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Rozumie i potrafi wskazać skutki zastosowania niepoprawnego odwzorowania kartograficznego
na mapach.
zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie rozumie, jakie
Rozumie i potrafi
Rozumie i potrafi
Rozumie i potrafi
skutki może wywołać wskazać różnice wiwskazać błędy powskazać błędy pozastosowanie błędzualne mapy jakie
miaru i inne skutki
miaru i inne skutki
nego odwzorowania.
może wywołać zasto- może wywołać zasto- może wywołać zastosowanie błędnego
sowanie błędnego
sowanie błędnego
odwzorowania.
odwzorowania.
odwzorowania lub jego parametrów.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
4.
30 GODZ.
Wprowadzenie do przedmiotu kartografia matematyczna, pojęcie powierzchni oryginału w odwzorowaniu
kartograficznym, układy współrzędnych. Regularne odwzorowania powierzchni w powierzchnię i odwzorowania
kartograficzne. Odwzorowania elipsoidy obrotowej na powierzchnię kuli.
Elementy teorii zniekształceń odwzorowań kartograficznych: skala poszczególna, skala główna i elementarna skala
zniekształceń odwzorowawczych. Elementarna skala zniekształceń długości jako funkcja kąta kierunkowego. I.
twierdzenie Tissota – pojęcie kierunków głównych odwzorowania. II. twierdzenie Tissota – pojęcie elipsy
zniekształceń odwzorowawczych. Ekstremalne zniekształcenia długości w kierunkach głównych odwzorowania. Skala
zniekształceń pól.
Pojęcie zbieżności południków, zniekształcenia kierunków i ekstremalne zniekształcenia kątów.
Klasyfikacja odwzorowań kartograficznych w zależności od lokalnych zniekształceń odwzorowawczych.
Odwzorowania równokątne, równopolowe i równoodcinkowe.
Klasyfikacja odwzorowań kartograficznych w zależności od kształtu siatek kartograficznych. Odwzorowania
azymutalne, walcowe, stożkowe i inne. Odwzorowania normalne, ukośne i poprzeczne. Odwzorowania
perspektywiczne.
Podstawy teoretyczne odwzorowań konforemnych: współrzędne izometryczne, twierdzenie
o odwzorowaniach konforemnych, elementarna skala długości w odwzorowaniach konforemnych i zbieżność
południków.
Charakterystyka odwzorowań kartograficznych stosowanych w geodezji i kartografii.
Odwzorowanie Gaussa-Krügera i jego podstawowe właściwości.
Odwzorowanie quasi-stereograficzne i jego podstawowe właściwości.
SEMESTR III
1.
2.
2.1.
2.2.
3.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Przeliczanie współrzędnych na kuli i elipsoidzie obrotowej.
Konstrukcja siatki kartograficznej dla obszaru Polski, wykreślenie i obliczenia zniekształceń odwzorowania:
Azymutalnego równokątnego ukośnego,
Walcowego równokątnego poprzecznego.
Przeliczanie współrzędnych oraz analiza elementarnych skal długości i pól, a także zbieżności południków
odwzorowania Gaussa-Krügera.
Transformacja równokątna współrzędnych prostokątnych płaskich.
30+15+1+1
15+25
71
Godziny
30
15
ECTS
1+1
25
10
82
47
3
1.5
40
1.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Gajderowicz I., Odwzorowania kartograficzne. Podstawy. Wydawnictwo UWM, Olsztyn,2009
2.
Pasławski J. (red), Wprowadzenie do kartografii i topografii, Nowa Era, Wrocław, 2006
3.
Panasiuk J., Balcerzak J., Pokrowska U., Wybrane zagadnienia z podstaw teorii odwzorowań kartograficznyc, Oficyna
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999.
4.
Ustawa Prawo Geodezyjne i Kartograficzne.
5.
Główny Geodeta Kraju - Wybór instrukcji i norm.
1.
Saliszczew K.A., Kartografia ogólna, PWN, Warszawa 1999.
2.
Gajderowicz I., Kartografia matematyczna dla geodetów,. Wyd. AR-T, Olsztyn 1999.
3.
Balcerzak J., Panasiuk J., Wprowadzenie do kartografii matematycznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2005.
2.
Biernacki F., Podstawy teorii odwzorowań kartograficznych, PWN, Warszawa 1973.
3.
Osada E., Analiza, wyrównanie i modelowanie Geo-danych., Wyd. AR we Wrocławiu, Wrocław 1998.
4.
Różycki J., Kartografia matematyczna. PWN, Warszawa 1978.
Koordynator przedmiotu i prowadzący zajęcia
dr inż. Witold Kazimierski
[email protected]
72
KG
11.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
G/G2012/11/11/F1
FIZYKA– moduł 1
A
C
L
2
2
1E
1
A
C
L
30
30
15
15
ECTS
6
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie podstaw fizyki, jako nauki o własnościach otaczającego
nas świata i zachodzących w nim zjawisk oraz kojarzenie na tej podstawie wzajemnej zależności między przyczynami
i skutkami procesów zachodzących w świecie materialnym.
Zakres szkoły średniej z matematyki i fizyki.
Efekty kształcenia semestr I
EK1 Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki. Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne z
wykorzystaniem poznanego aparatu matematycznego, odczytywać sens fizyczny z ich definicji; ustalić zależności od innych wielkości fizycznych.
EK2 Potrafi wykonać niezbędne obliczenia w celu wyznaczenia wielkości fizycznej z wykorzystaniem obowiązujących definicji i praw. Potrafi przeprowadzić działania na jednostkach.
EK3 Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
Kierunkowe
K_W01; K_U11
K_W01; K_U11
K_U01; K_U05
K_K01
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki. Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne z wykoEK 1
rzystaniem poznanego aparatu matematycznego, odczytywać sens fizyczny z ich definicji; ustalić
zależności od innych wielkości fizycznych.
Metody oceny
egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Zna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie rozszeKryterium 1
Zakres wiedzy i jej
podstawowych praw
prawa i jednostki,
zrozumienie zagadrzoną, usystematyzozrozumienie
fizyki, nie zna podwykazuje jednak
nień i umiejętność
waną wiedzę , destawowych jednostek.
pewne problemy z ro- wykorzystania aparamonstruje wykorzyzumieniem i prawitu matematycznego.
stanie zalecanej literadłową interpretacją.
tury.
Potrafi wykonać niezbędne obliczenia w celu wyznaczenia wielkości fizycznej z wykorzystaniem
EK 2
obowiązujących definicji i praw. Potrafi przeprowadzić działania na jednostkach.
Metody oceny
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe
Potrafi przeanalizoPotrafi znaleźć rozZakres wiedzy i powych praw, ani rówrównania i potrafi je
wać problem wybiera- wiązania alternatywne
prawność obliczeń
nań opisujących zjaprzekształcać.
jąc odpowiednie rów- wskazać zalety i wady
wiska fizyczne.
nania, przekształcać
różnych metod.
je, oraz wykonać
działania na jednostkach.
73
EK 3
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
Efektywne korzystanie z zajęć, umiejętność samokształcenia i rozumienie potrzeby ciągłego pogłębiania wiedzy.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania informacji
źródłowych
w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących
w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie wykazuje właściWykazuje niezbędną,
Wykazuje zaangażoPracuje samodzielnie,
wej aktywności na za- do efektywnego ucze- wanie w procesie
wykazuje chęć pogłęjęciach, umiejętności
nia się, aktywność.
uczenia się. Identyfibiania wiedzy. Rozsamodzielnego przykuje i rozwiązuje pro- wija swą inicjatywę,
swajania i pogłębiablem przy nieznacznej krytyczne myślenie i
nia wiedzy
pomocy nauczyciela.
potrzebę doskonalenia
zawodowego.
Nie potrafi wyszukać
W podstawowym zaSamodzielnie wykoSwobodnie , w pogłępodstawowych inforkresie korzysta z mię- rzystuje międzynarobionym zakresie wymacji odnośnie analidzynarodowych wydowe wydawnictwa i
korzystuje międzynazowanych zagadnień
dawnictw oraz Interinne zasoby informarodowe wydawnictwa
fizycznych.
netu.
cyjne w tym elektroi inne zasoby inforniczne wersje przeka- macyjne .
zu danych.
SEMESTR I
FIZYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
30 GODZ.
Elementy rachunku wektorowego. Kinematyka punktu materialnego. Ruch prostoliniowy jednostajny i zmienny. Ruch
krzywoliniowy.
Dynamika punktu materialnego. Siły bezwładności, siła Coriolisa.
Praca. Moc. Energia. Zasady zachowania energii i pędu.
Oddziaływania grawitacyjne (prawo powszechnego ciążenia. Siła grawitacji, a ciężar ciała. Prawa Keplera, I i II prędkość kosmiczna. Pole grawitacyjne - wielkości fizyczne opisujące pole (natężenie i potencjał pola grawitacyjnego).
Praca w centralnym polu grawitacyjnym, energia potencjalna pola grawitacyjnego.
Moment siły i moment bezwładności. Twierdzenie Steinera. Zasady dynamiki ruchu obrotowego. Energia ruchu obrotowego. Zasada zachowania momentu pędu.
Drgania harmoniczne swobodne, tłumione i wymuszone. Składanie drgań harmonicznych równoległych i prostopa¬dłych.
Fale mechaniczne. Kryteria klasyfikacji fal. Pojęcia i wielkości fizyczne opisujące ruch falowy. Równanie płaskiej fali
harmonicznej
Odbicie i załamanie fali, zasada Huygensa. Dyfrakcja i interferencja fal. Fale stojące. Równanie fali stojącej. Fale akustyczne. Podstawy akustyki. Efekt Dopplera.
Pojęcie cieczy lepkiej i doskonałej. Prawo ciągłości strugi. Równanie Bernoulliego – przykłady i zastosowania. Jednostki ciśnienia. Prawa Pascala i Archimedesa.
Podstawy teorii kinetyczno- molekularnej gazów. Parametry termodynamiczne. Rozkład Maxwella i Boltzmanna. Zasady termodynamiki. Prze¬miany gazowe. Ciepło właściwe. Elementy kalo¬rymetrii
Podstawowe prawa elektrostatyki, prawo Coulomba, prawo Gaussa. Pole elektryczne- natężenie i potencjał pola. Pojemność elektryczna.
Prąd elektryczny. Prawa Ohma i Kirchhoffa. Pojęcie oporu elektrycznego.
Pole magnetyczne. Pole magnetyczne wokół przewodnika z płynącym prądem. Prawo Biota-Savarta.
Wzbudzanie prądów zmiennych. Drgania w obwodzie LC. Rezonans w obwodzie RLC. Prawa Maxwella.
Fale elektromagnetyczne.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
FIZYKA
Elementy rachunku wektorowego.
Kinematyka punktu materialnego.
Ruch prostoliniowy jed¬nostajny i zmienny.
Ruch krzywoliniowy.
Dynamika punktu materialnego.
Siły bezwładności, siła Coriolisa.
Zasady zachowania energii i pędu.
Przemiany energii mechanicznej na równi pochyłej
Zasady dynamiki ruchu obrotowego. Energia ruchu obrotowego.
74
30 GODZ.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Drgania harmoniczne swobodne- przemiany energetyczne
Równanie Bernoulliego – przykłady i zastosowania
Prawo Archimedesa – warunki pływania ciał
Bilans cieplny - przemiany fazowe
Prawa Ohma i Kirchhoffa – łączenie obwodów
Drgania w obwodzie LC.
30+30+1+1
30+50+20
Godziny
30
30
ECTS
1+1
50
20
15
147
62
6
2.5
100
3.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
75
11.
Przedmiot:
G/G2012/12/11/F2
FIZYKA– moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
2
I
15
2
II
15
1E
L
1
A
C
30
30
15
L
ECTS
6
15
4
EK1 Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe zjawiska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada umiejętność przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych parametrów,
oraz ich interpretacji.
EK2 Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników pomiarów graficznie. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań
właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi
swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować
indywidualnie i zespołowo.
EK3 Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych
zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia
ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i jej zrozumienie
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność pomiaru
podstawowych wielkości
fizycznych.
Kryterium 2
Znajomość rachunku
błędu
Kierunkowe
K_W01; K_W04
K_U04
K_W01; K_W09;
K_W10; K_K04;
K_K05; K_U01;
K_U02; K_U04
K_W01; K_W04;
K_U01; K_K01
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe
zjawiska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada umiejętność
przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych parametrów, oraz ich interpretacji.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna i nie rozuZna podstawowe
Demonstruje dobre zro- Ma znacznie rozszemie podstawowych
prawa i jednostki,
zumienie zagadnień i
rzoną, usystematypraw fizyki, nie zna
wykazuje jednak
umiejętność wykorzyzowaną wiedzę ,
podstawowych jedpewne problemy z
stania aparatu matemademonstruje wykonostek.
rozumieniem i pratycznego.
rzystanie zalecanej
widłową interpretaliteratury.
cją.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników
pomiarów graficznie. . Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować indywidualnie i zespołowo.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Potrafi dokonać poPotrafi samodzielnie
podstawowych pomiaru podstawodokonać pomiaru poddokonać pomiaru
miarów z wykowych wielkości fistawowych wielkości
różnych wielkości
rzystaniem odpozycznych, przy
fizycznych, a także zefizycznych, a także
wiednich mierników niewielkiej pomocy
stawić prosty układ
zestawić układ poprowadzącego zajępomiarowy.
miarowy.
cia.
Nie rozumie przyZna przyczyny poDodatkowo wymienia
Ocenia możliwości
czyn powodujących
wodujące powstanie
ograniczenia metod ,
wykorzystania metod
powstanie błędu
błędu pomiarowego
zakłada dozwolony błąd w różnych przypadpomiarowego ani
oraz proste metody
lub przybliżenie oblikach Podaje przywyznaczyć go przy
rachunku błędu.
czeń, ilustruje je grakłady.
pomocy metod anaficznie.
litycznych.
76
EK3
w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących
w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga
znajomości podstawowych praw fizyki.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Efektywne korzystanie z
zajęć, umiejętność samokształcenia i rozumienie potrzeby ciągłego pogłębiania wiedzy.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie wykazuje właWykazuje nieWykazuje zaangażowaPracuje samodzielściwej aktywności
zbędną, do efektywnie w procesie uczenia
nie, wykazuje chęć
na zajęciach, umienego uczenia się, ak- się. Identyfikuje i rozpogłębiania wiedzy.
jętności samodzieltywność.
wiązuje problem przy
Rozwija swą inicjanego przyswajania i
nieznacznej pomocy
tywę, krytyczne mypogłębiania wiedzy
nauczyciela.
ślenie i potrzebę doskonalenia zawodowego.
Nie potrafi wyszuW podstawowym
Samodzielnie wykorzySwobodnie , w pokać podstawowych
zakresie korzysta z
stuje międzynarodowe
głębionym zakresie
informacji odnośnie
międzynarodowych
wydawnictwa i inne za- wykorzystuje mięanalizowanych zawydawnictw oraz
soby informacyjne w
dzynarodowe wygadnień fizycznych.
Internetu.
tym elektroniczne werdawnictwa i inne zasje przekazu danych.
soby informacyjne.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania informacji źródłowych
SEMESTR II
FIZYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
15 GODZ.
Elementy STW – Elementy szczególnej teorii względności.
Podstawy teorii pasmowej ciał stałych. Własności ciał stałych. Przewodniki, półprzewodniki i izolatory.
Magnetyczne własności materii. Ferromagnetyzm.
Stara teoria kwantów. Promieniowanie termiczne. Fotoefekt zewnętrzny. Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona.
Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Fale materii de Broglie’a - dualizm korpuskularno – falowy materii.
Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Prawo rozpadu promieniotwórczego. Defekt masy - energia wiązania.
Reakcje jądrowe. Rozszczepienie jądra atomowego. Wybrane problemy i zastosowania fizyki jądrowej - energetyka jądrowa.
Skażenia radioaktywne i ich szkodliwość dla organizmów żywych. Przykłady skażeń radio-aktywnych.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
AUDYTORYJNE
FIZYKA
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Wyznaczanie ciepła parowania i topnienia.
Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych metodą elektryczną.
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu.
Badanie drgań własnych struny metodą rezonansu.
Wyznaczanie stosunku cp/cv.
Wyznaczanie przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła rewersyjnego.
Wyznaczanie momentu bezwładności żyroskopu.
Wyznaczanie współczynnika sztywności.
Wyznaczanie częstości generatora na podstawie dudnień i krzywych Lissajous.
Badanie zależności oporu metalu i półprzewodnika od temperatury.
Wyznaczanie siły elektromotorycznej i oporu wewnętrznego ogniwa metodą kompensacji.
Sprawdzanie twierdzenia Steinera.
Wyznaczanie logarytmicznego dekrementu tłumienia przy pomocy wahadła fizycznego.
Sprawdzanie prawa Ohma dla obwodów prądu stałego
Przemiany energii mechanicznej na równi pochyłej.
77
Godziny
15
15
1+1+2+1
ECTS
15+15+1+1+2+1
15+30+30
30
30
15
109
35
4
1.5
75
2.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker: Podstawy fizyki. PWN 2007.
2. Cz. Bobrowski: Fizyka – krótki kurs. WNT 2004.
3. J.Kirkiewicz, J. Chrzanowski, B. Bieg, R. Pikuła: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki.Cz. I, Szczecin 2001 (WSM Szczecin).
4. Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz. II pod redakcją J. Kirkiewicza. Szczecin 2003 (WSM Szczecin).
1. J. Massalski, M. Massalska: Fizyka dla inżynierów. Cz. I. WNT 2005.
2. T. Dryński: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, wyd. VII, PWN, Warszawa 1977.
3. A.Januszajtis: Fizyka dla politechnik. PWN 1991.
4. K. Jezierski, B. Kołodka, K. Sierański: Zadania z rozwiązaniami – skrypt do ćwiczeń z fizyki dla studentów I roku Wyższych Uczelni, Część I i II, Oficyna Wydawnicza Scripta, Wrocław 2000.
dr J. Chrzanowski
dr Bohdan Bieg
mgr Marcin Krogulec
78
[email protected]
KF
[email protected]
[email protected]
KF
KF
12.
Przedmiot:
Semestr
II
G/G2012/12/12/GI
Liczba tygodni
w semestrze
15
GRAFIKA INŻYNIERSKA
A
C
L
1
2
A
C
L
15
30
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu konstrukcji maszyn i zapisu konstrukcji. Wykształcenie
umiejętności niezbędnych do przedstawienia konstrukcji w formie szkicu i w formie elektronicznej wykorzystując technikę
CAD.
Obsługa komputera na poziomie podstawowym. Matematyka, Fizyka, Informatyka
EK1 Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej
EK2 Potrafi zrealizować projekt inżynierski z wykorzystaniem narzędzi typu CAD
Kierunkowe
K_W01; K_W04
K_U21
Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zasad rzutów proZna zasady rzutowa- Zna zasady rzutowania
stokątnych.
nia prostokątnego.
prostokątnego, potrafi
odwzorować element
na układzie trzech rzutni.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
4,5 - 5
Zna zasady rzutowania prostokątnego.,
potrafi odwzorować
element na układzie
trzech rzutni, zna
podstawy projektowania CAD.
Potrafi zrealizować projekt inżynierski z wykorzystaniem narzędzi typu CAD
Zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi opracować ryPotrafi tworzyć proPotrafi tworzyć oraz
Potrafi opracować
sunku technicznego w ste obiekty w grafice modyfikować/edytować projekt prostego
programie CAD.
wektorowej wykoutworzone obiekty gra- obiektu rzeczywirzystując technikę
ficzne wraz z wystego wykorzystując
CAD.
miarowaniem wykotechnikę CAD, tworzystując technikę
rzyć elementy biblioCAD.
teczne oraz przygotować rysunek do
wydruku.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Elementy geometrii wykreślnej - rzut prostokątny i środkowy.
Podstawy projektowania wspomaganego komputerowo.
Systemy CAD (Computer Aided Design).
Reprezentacja grafiki w systemach CAD.
Tworzenie i edycja obiektów graficznych w systemie CAD: obiekty, tekst, symbole, wymiarowanie.
Podstawowe koncepcje pracy w przestrzeni trójwymiarowej.
Elementy automatyzacji w przetwarzaniu danych.
SEMESTR II
1.
2.
Rzutowanie prostokątne.
Wykorzystanie programu z grupy CAD do zapisu konstrukcji:
79
LABORATORYJNE
30 GODZ.
3.
4.
5.
6.
7.
Interfejs przykładowego programu CAD, operacje dyskowe
Tworzenie i edycja obiektów w grafice wektorowej.
Wymiarowanie obiektów wektorowych, obliczanie ich wybranych parametrów geometrycznych.
Przygotowanie rysunku do wydruku.
Opracowanie projektu z wykorzystaniem narzędzi CAD.
Godziny
15
30
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzami- 1+1
nach poza godz. zajęć dydaktycznych
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym wyko- 10
nanie sprawozdań, zadań
5
5
67
47
15+30+1+1
45
30+10+5
ECTS
2
1
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
IV. Literatura podstawowa:
1. Metelkin J., Setman A., Zdrojewski P.: MegaCAD, Wydawnictwo Helion
2. Grzybowski L.: Geometria wykreślna. Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie. Szczecin 2002
1.
J. Bajkowski: Podstawy zapisu konstrukcji. Warszawa: OWPW 2005.
2.
Andrzejowski Z., Pawłowski W., Przewłocki S.: Geometria wykreślna : konstrukcje podstawowe z przykładami zastosowań, Politechnika Łódzka, Łódź 1997
3.
Bieliński A.: Geometria wykreślna. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005
4.
Błach A.: Inżynierska geometria wykreślna : podstawy i zastosowania. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002
5.
Januszewski B.: Geometria wykreślna : teoretyczne podstawy rysunku technicznego. Oficyna Wydaw. Politechniki
Rzeszowskiej, Rzeszów 1999
6.
Kaczyński R., Nowakowski J.A., Sajewicz E.: Grafika inżynierska Cz. 1, Geometria wykreślna - ćwiczenia projektowe.: Politechnika Białostocka, Białystok 2001.
7.
Karcz Z.: Geometria wykreślna. Politechnika Lubelska, Lublin 1999
8.
Koczyk H.: Geometria wykreślna : metoda Monge'a i aksonometria. Cz. 2. Rozwiązania zadań. :Wydaw. Naukowe
PWN, Warszawa 1998
9.
Geometria wykreślna w zadaniach : praca zbiorowa / pod red. Stefana Przewłockiego ; zespół autorski Zdzisław Andrzejowski [et al.].: Politechnika Łódzka, Łódź 1999
10. Mierzejewski W.: Geometria wykreślna. Politechnika Warszawska, Warszawa 1994.
dr hab. inż. Tomasz Cepowski
[email protected]
80
ZBiSS
13.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/11/13/I
INFORMATYKA
A
C
L
1
1
A
C
L
15
15
ECTS
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu informatyki (obejmującą zasadę działania komputerów i sieci teleinformatycznych, rodzaje oprogramowania, podstawy programowania, tendencje rozwojowe w informatyce). Wykształcenie
umiejętności w zakresie programowania oraz zasad działania sieci teleinformatycznych.
EK1 Ma podstawową wiedzę dotyczącą pojęć, praw i technologii z zakresu informatyki oraz
tendencji rozwojowych w informatyce.
EK2 Posiada podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu budowy komputerów, sieci komputerowych i programowania.
EK3 Posiada umiejętność algorytmizacji prostych problemów obliczeniowych.
EK4 Posiada umiejętność implementacji prostych problemów algorytmicznych przy użyciu
komputera i wybranego języka programowania.
Kierunkowe
K_W03; K_W04
K_W09
K_U03; K_U09
K_U03; K_U09;
K_U10; K_U22
Ma podstawową wiedzę dotyczącą pojęć, praw i technologii z zakresu informatyki.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Nie posiada podPosiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę Posiada szeroką wiedzę
stawowej wiedzy z
wiedzę zakresu termi- zakresu terminologii
zakresu terminologii
zakresu informatyki,
nologii stosowanej w
stosowanej w informastosowanej w informanie udziela poprawinformatyce.
tyce, rozumie więktyce, potrafi wskazać
nych odpowiedzi
szość przytaczanych
zależności między różnawet z pomocą egpojęć.
nymi pojęciami.
zaminatora.
Kryterium 2
Orientuje się w aspekPotrafi samodzielnie
stawowej wiedzy po- wiedzę na temat zatach stosowania inforwskazać przykłady zazwalającej wskazać
stosowania informamatyki, bez większych
stosowania informatyki
przykłady zastosotyki, potrafi przytoproblemów wskazuje
w różnych aspektach
wania informatyki w
czyć najprostsze
przykłady z otoczenia.
działalności człowieka.
otaczającym świecie. przykłady.
Kryterium 3
Nie posiada podPotrafi wymienić pod- Posiada podstawową
Posiada podstawową
stawowej wiedzy na
stawowe metody
wiedzę o sztucznej inwiedzę o metodach
temat tendencji rozsztucznej inteligencji
teligencji, potrafi opisztucznej inteligencji,
wojowych w infororaz tendencje rozwo- sać podstawowe tenpotrafi objaśnić podstamatyce.
jowe w informatyce.
dencje rozwojowe w
wowe tendencje rozinformatyce.
wojowe w informatyce.
Posiada podstawową wiedzę z zakresu budowy komputerów, sieci komputerowych i programowania.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne lub ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
stawowej wiedzy o
wiedzę z zakresu buz zakresu architektury,
z zakresu architektury,
komputerach, nie po- dowy i zasad działabudowy i zasad działabudowy i zasad działatrafi poprawnie wynia komputerów osonia komputerów ogólnia komputerów, potramienić podstabistych typu PC.
nie, nie tylko osobifi wykazać wady i zalewowych elementów
stych typu PC.
ty różnych rozwiązań.
komputera, nawet po
uzyskaniu pomocy.
81
Kryterium 2
Kryterium 3
Kryterium 4
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
wowej wiedzy na
wiedzę na temat sieci
na temat sieci kompute- na temat sieci komputetemat sieci kompute- komputerowych, porowych, ich topologii i
rowych, ich topologii,
rowych, nie potrafi
trafi wymienić podzasad działania.
zasad działania i protopoprawnie wymienić stawowe topologie i
kołów, potrafi wykazać
podstawowych topozna ogóle zasady
wady i zalety różnych
logii ani nazw urządziałania.
rozwiązań.
dzeń sieciowych.
Posiada podstawową
Posiada szeroką wiedzę
wowej wiedzy na
wiedzę na temat rowiedzę na temat oprona temat oprogramotemat rodzajów
dzajów oprogramogramowania i systewania i systemów inoprogramowania i
wania i systemów inmów informatycznych.
formatycznych, rozusystemów informaformatycznych.
mie potrzebę tworzenia
tycznych, nie potrafi
różnych rodzajów
wymienić podstaoprogramowania.
wowych pojęć związanych z oprogramowaniem.
Posiada podstawową
Posiada podstawową
wowej wiedzy o pro- wiedzę o rozwiązawiedzę na temat twowiedzę na temat twogramowaniu, nie poniach używanych
rzenia programów,
rzenia programów,
trafi wymienić nazw
podczas programowa- struktur i rozwiązań
struktur i rozwiązań
podstawowych openia, potrafi opisać
używanych podczas
używanych podczas
racji wykonywanych
podstawowe operacje
programowania.
programowania, potrafi
podczas pisania prowykonywane podczas
przeprowadzić analizę
gramu, nawet po
pisania programu.
algorytmu w celu jego
uzyskaniu pomocy.
oprogramowania.
Posiada umiejętność algorytmizacji prostych problemów obliczeniowych.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Znaczne błędy w alUmiejętność algorytUmiejętność algorytUmiejętność wprawnej
gorytmizacji problemizacji problemów
mizacji problemów ob- algorytmizacji problemów obliczeniowych obliczeniowych analiczeniowych odbiegamów obliczeniowych
analogicznych ze
logicznych ze wzorjących od przykładów
odbiegających od przywzorcowymi.
cowymi, możliwe
wzorcowych, możliwe
kładów wzorcowych.
drobne błędy.
drobne błędy.
Posiada umiejętność implementacji prostych problemów algorytmicznych przy użyciu komputera i
wybranego języka programowania.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Znaczne błędy w im- Umiejętność impleUmiejętność impleUmiejętność wprawnej
plementacji problementacji problemów
mentacji problemów
implementacji problemów analogicznych
analogicznych ze
odbiegających od przy- mów odbiegających od
ze wzorcowymi.
wzorcowymi, możlikładów wzorcowych,
przykładów wzorcowe drobne błędy.
możliwe drobne błędy.
wych.
SEMESTR I
INFORMATYKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
AUDYTORYJNE
Przedmiot i metody informatyki. Podstawowe pojęcia.
Środki techniczne. Klasyfikacja środków technicznych. Reprezentacja danych w systemach komputerowych.
Sprzęt mikrokomputerowy.
Sieci komputerowe.
Programowanie, fazy programowania.
Oprogramowanie systemowe i użytkowe.
Algorytmy. Projektowanie i analiza algorytmów.
Struktura programu VBA, edycja, kompilacja, uruchomienie programu. Śledzenie programu. Instrukcje wejścia/wyjścia. Typy danych, struktury danych, zmienne.
Instrukcja podstawienia. Wyrażenia arytmetyczne i logiczne. Instrukcje warunkowe i wyboru.
Operacje iteracyjne, zmienne indeksowe.
Procedury i funkcje.
Funkcje i algorytmy rekurencyjne.
Pliki. Operacje na plikach.
82
15 GODZ.
14. Systemy informatyczne. Struktura procesu tworzenia systemu informatycznego.
15. Wybrane zagadnienia sztucznej inteligencji.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
INFORMATYKA
15 GODZ.
LABORATORYJNE
Algorytmy.
Struktura programu. Instrukcje wejścia/wyjścia Zmienne.
Instrukcja warunkowa IF z warunkami złożonymi, zastosowanie operatorów logicznych, instrukcje zagnieżdżone.
Pętla FOR.
Pętla DO/LOOP.
Zmienne indeksowe.
Procedury i funkcje.
Projekt – zadanie problemowe.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym: laboratoria
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do laboratoriów, w tym wykonanie sprawozdań,
zadań
15+15+1+1
15+20
Godziny
15
15
1+1
ECTS
20
10
62
32
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Brookshear G.J., Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
2. Prague C.N., Irwin M.R., Reardon J., Access 2003 PL. Biblia, Helion, 2004.
3. Wirth N., Algorytmy + Struktury danych = Programy, WNT, 1999..
4. Wróblewski P., Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Helion, Gliwice, 1996.
5. Niedzielska E., Wstęp do Informatyki, PWE W-wa 1994.
V. Literaturauzupełniająca
1. Banachowski L., Diks K., Rytter W., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa 1996.
2. Aho A., Hopcroft J. E., Ullman J., Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003..
3. Sommerville I., Inżynieria oprogramowania, WNT 2003.
4. Elmasri R., Navathe S., Wprowadzenie do systemów baz danych, Helion 2005.
5. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji, WN PWN, 2005.
dr inż. Paweł Banaś
mgr inż. Janusz Magaj
83
[email protected]
ITM
[email protected]
ITM
14.
Przedmiot:
Semestr
I
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/11/14/G
GEOMATYKA
A
C
L
2E
1
A
C
L
30
15
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu technologii pozyskiwania, zbierania, utrzymywania, analizy, interpretacji, przesyłania i wykorzystywania informacji geoprzestrzennej (przestrzennej, geograficznej), odniesionej do Ziemi.
Wykształcenie umiejętności z zakresu analizy, interpretacji pozyskanych informacji, a także wykorzystania pozyskanych informacji.
Ma wiedzę w zakresie roli i zastosowań geomatyki (geoinformatyki) w różnych dzieEK1
dzinach gospodarki.
Ma wiedzę o aktualnych trendach w zakresie rozwiązań geoinformatycznych.
EK2
Potrafi pozyskiwać, analizować, interpretować oraz wykorzystywać informacje geoEK3
przestrzenne (przestrzenne, geograficzne).
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach techniki i
EK4
innych aspektach działalności inżyniera.
Kierunkowe
K_W07
K_W09
K_U08; K_U10
K_K08
Ma wiedzę w zakresie roli i zastosowań geomatyki (geoinformatyki) w różnych dziedzinach gospoEK1
darki.
Metody oceny
Egzamin ustny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi wskazać
Potrafi wskazać rolę
roli i zastosowań geogeomatyki w innych
geomatyki w innych
geomatyki w innych
matyki w innych dziedziedzinach gospodziedzinach gospodziedzinach gospodzinach gospodarki.
darki oraz potrafi
darki oraz potrafi
darki oraz potrafi
wskazać niektóre zawskazać i scharaktewskazać i scharaktestosowania geomatyki
ryzować niektóre zaryzować zastosowania
w innych dziedzinach
stosowania geomatyki
geomatyki w innych
gospodarki.
w innych dziedzinach
dziedzinach gospodargospodarki.
ki oraz procesie naukowym i badawczym.
Ma wiedzę o aktualnych trendach w zakresie rozwiązań geoinformatycznych.
EK2
Metody oceny
Egzamin ustny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy o
Posiada wiedzę o trenPosiada wiedzę o tren- Posiada wiedzę o trentrendach w zakresie
dach w zakresie rozdach w zakresie rozdach w zakresie rozrozwiązań geoinwiązań geoinwiązań geoinwiązań geoinformatycznych.
formatycznych, z braformatycznych,
formatycznych,
kami w zakresie ich
z dobrym objaśnieniem z dobrym objaśnieniem
aktualności i wykorzy- obecnych rozwiązań
obecnych rozwiązań
stywania.
technicznych.
technicznych wraz
z zastosowaniem ich w
praktyce.
Potrafi pozyskiwać, analizować, interpretować oraz wykorzystywać informacje geoprzestrzenne
EK3
(przestrzenne, geograficzne).
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
84
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Z drobnymi błędami
Prawidłowo pozyskuje, Prawidłowo pozyskuje,
potrafi pozyskiwać,
analizuje, interpretuje
analizuje, interpretuje
analizować, interoraz wykorzystuje inoraz wykorzystuje inpretować oraz wykoformacje geoprzeformacje geoprzerzystywać informacje
strzenne
strzenne oraz potrafi
geoprzestrzenne
z niewielkimi błędami
weryfikować wyniki i
z błędami w ich wery- w ich weryfikacji. Zna zastosować je w prakfikacji. Zna praktyczne praktyczne zastosowatyce.
zastosowania informania informacji geoprzecji geoprzestrzennych.
strzennych.
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach techniki i innych aspektach działalności inżyniera.
Egzamin ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie potrzeb
Z trudnościami roDobrze rozumie poBardzo dobrze rozumie
przekazywania społezumie potrzeby przetrzeby przekazywania
potrzeby przekazywaczeństwu informacji o
kazywania społeczeńspołeczeństwu infornia społeczeństwu inosiągnięciach techniki
stwu informacji o
macji o osiągnięciach
formacji o osiągnięi innych aspektach
osiągnięciach techniki
techniki i innych
ciach techniki i innych
działalności inżyniera.
i innych aspektach
aspektach działalności
aspektach działalności
działalności inżyniera.
inżyniera.
inżyniera.
Nie potrafi pozyskiwać, analizować, interpretować oraz wykorzystywać informacje geoprzestrzenne.
SEMESTR I
GEOMATYKA
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Wiadomości wstępne. Przestrzeń 3D i jej opis. Powierzchnie odniesienia. Geodezyjny system odniesień przestrzennych. Dziedziny geodezji i ich rola – geodezja ogólna i wyższa, geodezja satelitarna, kartografia i topografia, astronomia geodezyjna, geodynamika, rachunek wyrównawczy, instrumentoznawstwo geodezyjne.
2. Matematyczna podstawa map. Odwzorowania kartograficzne i ich klasyfikacja. Siatki współrzędnych. Skale map. Podział map wielkoarkuszowych. Kompozycja mapy.
3. Metody geodezyjne pozyskiwania danych. Pomiary triangulacyjne i trilateracyjne. Pomiary poligonowe. Pomiary niwelacji trygonometrycznej i geometrycznej. Pomiary szczegółowe. Satelitarne wyznaczanie pozycji.
4. Fotogrametria i teledetekcja. Podstawowe definicje. Rzut środkowy. Widzenie stereoskopowe. Zdjęcia naziemne i lotnicze. Osnowa Fotogrametryczna. Podstawy fotointerpretacji i teledetekcji. Metody fotogrametryczne i teledetekcyjne
pozyskiwania danych – aerotriangulacja, analogowe przetwarzanie zdjęć.
5. Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pola powierzchni metodą analityczną, graficzną i mechaniczną.
6. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Miary metryczne długości, kąta, pola powierzchni. Wpływ środowiska na pomiary
geodezyjne. Pomiary kątowe. Pomiary liniowe.
7. Pomiary i ich błędy. Koncepcja pomiaru i błędów pomiarowych. Rodzaje błędów. Zasady obliczeń geodezyjnych.
Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo. Błąd absolutny, względny, średni, graniczny. Pojęcie wagi. Prawo przenoszenia się błędów. Średnia arytmetyczna. Odchylenie standardowe. Wariancja. Precyzja. Dokładność. Poziom ufności.
Średnia ważona. Koncepcja wyrównania obserwacji. Ocena dokładności wyników pomiarów. Rola rachunku wyrównawczego.
8. Bazy danych. Bazy danych w systemach geoinformacji. Zarządzanie bazą danych atrybutów. Tworzenie baz danych
przestrzennych. Format wektorowy i rastrowy zapisu danych.
9. Geodezja inżynieryjna i jej rola. Definicja geodezji inżynieryjnej. Geodezyjna osnowa realizacyjna. Tyczenie obiektów. Prace geodezyjne w procesie realizacji budowli oraz przy projektowaniu, realizacji i eksploatacji tras komunikacyjnych.
10. Mapy analogowe i cyfrowe. Definicja mapy analogowej i mapy cyfrowej. Skala mapy. Rodzaje podziałek. Podział
map ze względu na ich treść. Mapa zasadnicza.
11. Kartografia i jej rola. Definicja kartografii i jej podział. Powiązanie kartografii z innymi naukami. Matematyczna podstawa map. Znaki kartograficzne i metody prezentacji. Generalizacja kartograficzna. Kartograficzne metody badań.
1.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
ĆWICZENIA
GEOMATYKA
15 GODZ.
Zapoznanie z siatką współrzędnych, skalami map, kompozycją mapy.
Metody sporządzania mapy numerycznej, kartograficzne modelowanie danych, wizualizacja danych przestrzennych.
Wybór odwzorowania, kompozycja mapy.
Systemy geoinformatyczne, pozyskiwanie, analizowanie, interpretowanie oraz wykorzystywanie informacji geoprzestrzennych (przestrzenne, geograficzne). .
Projekt geobazy danych.
85
30+15+1+1+2
15+40+15
Godziny
30
15
ECTS
1+1+2
40
15
15
119
49
4
1.5
70
2.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Przewłocki S., Geomatyka, Warszawa PWN, 2009.
2. Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R., GIS. Obszary zastosowań, Warszawa PWN, 2007.
1.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych. Warszawa 1999.
3. Jagielski A., Geodezja I, Kraków 2005.
4. Jagielski A.,Geodezja II, Kraków 2003.
5. Jagielski A., Przewodnik do ćwiczeń z geodezji I, Kraków 2004.
6. Jagielski A., Ćwiczenia z geodezji II, Kraków 2002.
7. Jasiak A., Lelonkiewicz H., Wójcik M., Wyczałek I., Przewodnik do ćwiczeń terenowych z geodezji, Poznań 1999.
8. Kowalczyk K., Wybrane zagadnienia z rysunku map, Olsztyn 2004.
9. Lazzarini T., Geodezja. Geodezyjna osnowa szczegółowa, Warszawa – Wrocław 1990.
10. Saliszczew K. A., Kartografia ogólna, Warszawa 1984.
11. Teledetekcja, pozyskiwanie danych, Praca zb. pod red. J. Senackiego, Warszawa 2006.
12. Skórczyński A., Podstawy obliczeń geodezyjnych, Warszawa 1983.
13. Skórczyński A., Lokalna triangulacja i trilateracja, Warszawa 2004.
14. Skórczyński A., Poligonizacja, Warszawa 2000.
15. Szymański J., Instrumentoznawstwo geodezyjne cz. I-III, Warszawa 1972.
16. Werner P., Wprowadzenie do systemów geoinformacyjnych, Warszawa 2004.
17. Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji, Olsztyn 2005.
18. Wysocki J., Geodezja z fotogrametrią dla ochrony środowiska i budownictwa, Warszawa 2000.
[email protected]
86
KG
15.
Przedmiot:
Semestr
I
II
G/G2012/11/15/PN1
PODSTAWY NAWIGACJI – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
15
1
1
15
1
1
A
C
L
15
15
15
15
ECTS
2
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu podstaw nawigacji morskiej, rodzajów żeglugi i metod określania pozycji statku. Wykształcenie umiejętności planowania żeglugi, bezpiecznego prowadzenia nawigacji.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie podstaw teorii i praktyki nawigacji morskiej w powiązaniu z niezbędną wiedza z zakresu kartografii i geodezji
EK2 Zna metody planowania żeglugi w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych z uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych;
EK3 Posiada umiejętności rozumienia potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze zdolnością skutecznego wykorzystania zasobów informacyjnych
EK4 Posiada umiejętność rozumienia globalnego i społecznych skutków międzynarodowej gospodarki morskiej, posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny
i właściwy sposób prowadzenia nawigacji
Kierunkowe
K_W04; K_W06;
K_W18
K_W04; K_W06
K_K01
K_U02; K_U04
Ma podstawową wiedzę w zakresie podstaw teorii i praktyki nawigacji morskiej w powiązaniu z
EK1
niezbędną wiedza z zakresu kartografii i geodezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie
Zna podstawowe za- Rozumie zasady:
Potrafi:
zna zasad
sady:
- korzystania z map i
- korzystać z map i
- korzystania z map i - korzystania z map i publikacji nawigacyjpublikacji nawigapublikacji nawigapublikacji nawiganych;
cyjnych;
cyjnych;
cyjnych;
- określania pozycji
- określić pozycję
statku.
statku.
statku.
statku.
Zna metody planowania żeglugi w rejonach przybrzeżnych i oceanicznych z uwzględnieniem
EK2
czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych;
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Sprawozdanie w semestrze, zaliczenie ćwiczeń,
2
3
Nie rozumie i nie
Zna podstawowe zazna zasad:
sady:
- identyfikowania i
- identyfikowania i
wykorzystywania
wykorzystywania
oznakowania nawioznakowania nawigacyjnego;
gacyjnego;
- prowadzenia zli- prowadzenia zliczenia uwzględczenia uwzględniającego oddziałyniającego oddziaływanie wiatru i prąwanie wiatru i prądu;
du;
statku w rejonach
statku w rejonach
ograniczonych.
ograniczonych.
87
3,5 - 4
Rozumie zasady:
- identyfikowania i wykorzystywania oznakowania nawigacyjnego;
- prowadzenia zliczenia
uwzględniającego oddziaływanie wiatru i
prądu;
statku w rejonach ograniczonych.
4,5-5
Potrafi:
- identyfikować i
wykorzystywać
oznakowanie nawigacyjne;
- prowadzić zliczenie
uwzględniające oddziaływanie wiatru i
prądu;
- określić pozycję
statku w rejonach
ograniczonych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Posiada umiejętności rozumienia potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze
zdolnością skutecznego wykorzystania zasobów informacyjnych
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie i nie
Potrafi wykonywać
Rozumie potrzebę ciąPotrafi zdobywać inwykazuje potrzeby
samodzielnie zległego rozszerzania i akformacje ze źródeł
ustawicznej werycone zadania w
tualizacji wiedzy.
zewnętrznych ze
fikacji posiadanej
oparciu o źródła zeszczególnym
wiedzy.
wnętrzne.
uwzględnieniem
źródeł informatycznych.
Posiada umiejętność rozumienia globalnego i społecznych skutków międzynarodowej gospodarki morskiej, posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny i właściwy sposób
prowadzenia nawigacji
2
3
3,5 - 4
Nie rozumie wpływu Potrafi wymienić i
Rozumie w szerokim
podejmowanych dekrótko scharaktezakresie wpływ pocyzji na wyniki eksryzować czynniki
dejmowanych decyzji
ploatacyjne jednośrodowiskowe.
na wyniki eksploatastek oraz śrocyjne jednostek oraz
dowisko, w którym
środowisko, w którym
nawigacja się odnawigacja się odbywa.
bywa.
SEMESTR I
PODSTAWY NAWIGACJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Istota, cele, zadania i rodzaje nawigacji.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu nawigacji. Morskie jednostki miar.
Kierunki na morzu, rodzaje, zamiana kierunków.
Systemy wyrażania kierunków. Zamiana kierunków między systemami.
Kształt i wymiary Ziemi, układy odniesienia i współrzędnych.
Podstawowe wiadomości o mapach nawigacyjnych.
Pozycja statku i jej rodzaje.
Podstawy nawigacji terestrycznej.
Pozycja zliczona statku. Oddziaływanie prądu i wiatru na statek. Określenie przebytej drogi.
Dokładność pozycji statku.
Rodzaje żeglugi. Żegluga po loksodromie i ortodromie. Żegluga mieszana.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
4,5 -5
Rozumie w pełnym
zakresie wpływ podejmowanych decyzji na wyniki eksploatacyjne jednostek
oraz środowisko, w
którym nawigacja się
odbywa.
PODSTAWY NAWIGACJI
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zamiana jednostek miar stosowanych w nawigacji.
Odczyt kierunku, odczyt deklinacji i dewiacji, zamiana kierunków.
Wyrażanie kierunku w różnych systemach.
Odczyt treści mapy nawigacyjnej.
Wstępne prace na mapach nawigacyjnych – posługiwanie przyrządami nawigacyjnymi, nanoszenie i odczytywanie
współrzędnych punktów na mapie nawigacyjnej, określanie odległości i kierunków.
Obliczanie różnic szerokości i długości geograficznej.
Wyznaczanie pozycji obserwowanych statku.
Wykreślanie pozycji zliczonej statku z uwzględnieniem oddziaływania prądu i wiatru.
Rozwiązywanie zadań nawigacyjnych na papierowej mapie nawigacyjnej.
Rozwiązywanie kompleksowych zagadnień nawigacyjnych na mapach.
88
Godziny
15
15
1+1
ECTS
15+15+1+1
15+15
15
5
52
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
89
15.
Przedmiot:
G/G2012/12/15/PN2
PODSTAWY NAWIGACJI – moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
A
C
L
ECTS
I
15
1
1
15
15
2
II
15
1
1
15
15
2
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie zasad działania i wykorzystania urządzeń nawigacyjnych.
EK2 Zna i umie wykorzystać mapy elektroniczne, zintegrowane systemy i urządzenia nawigacyjne wykorzystywane do prowadzenia nawigacji.
EK3 Zna zasady bezpiecznego prowadzenia nawigacji na rejonach ograniczonych i przybrzeżnych z uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych.
EK4 Posiada zdolność zastosowania nowoczesnych technik, umiejętności i narzędzi inżynierskich w nawigacji.
Kierunkowe
K_W05
K_U06; K_U11;
K_U32
K_W05; K_W06
K_U32; K_K06
Ma podstawową wiedzę w zakresie zasad działania i wykorzystania urządzeń nawigacyjnych.
EK1
Metody oceny
Sprawozdanie/ zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie zna
Zna podstawowe za- Rozumie zasady działa- Potrafi scharaktezasad działania podstasady działania:
nia i wykorzystania
ryzować zasady
wowych urządzeń na- kompasów mapodstawowych urządziałania i wykowigacyjnych.
gnetycznych i żyrodzeń nawigacyjnych:
rzystania podstakompasów
- kompasów magnewowych urządzeń
- logów
tycznych i żyrokomnawigacyjnych:
- radarów
pasów
- kompasów ma- systemów AIS.
- logów
gnetycznych i żyro- radarów
kompasów
- systemów AIS.
- logów
- radarów
- systemów AIS.
Zna i umie wykorzystać mapy elektroniczne, zintegrowane systemy i urządzenia nawigacyjne wyEK2
korzystywane do prowadzenia nawigacji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie rozumie i nie zna
Zna podstawowe za- Rozumie zasady działa- Potrafi wykorzystać
zasad działania systemu sady działania sysnia systemu ECDIS w
mapy ENC i zna zaECDIS.
temu ECDIS.
powiązaniu z mapami
sady działania sysENC.
temu ECDIS.
Zna zasady bezpiecznego prowadzenia nawigacji na rejonach ograniczonych i przybrzeżnych z
EK3
uwzględnieniem czynników hydrometeorologicznych i eksploatacyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
3
3,5 - 4
Nie rozumie różnic poPotrafi wymienić i
Potrafi wykorzystać
między nawigacją na
krótko scharaktesystem VTS do podobszarach ograniryzować różnice
niesienia bezpieczeńczonych i otwartych.
pomiędzy nawigacją stwa nawigacji na obna obszarach ograni- szarach ograniczoczonych i otwartych. nich.
90
4,5 -5
Rozumie w pełnym zakresie zasady wykorzystania systemu nadzoru
i sterowania ruchem
statków. Doskonale
identyfikuje różnice
pomiędzy nawigacją na
obszarach ograniczonych i otwartych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Posiada zdolność zastosowania nowoczesnych technik, umiejętności i narzędzi inżynierskich w nawigacji.
Zaliczenie ćwiczeń, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykorzystać Potrafi wymienić i
Rozumie zasady wykoPotrafi wykorzystać
map elektronicznych do krótko scharakterzystania podstawopodstawowe funkcje
planowania podróży.
ryzować podstawych funkcji do planodo planowania powowe funkcje do
wania i kontroli pozycji
dróży i kontroli poplanowania i konstatku na mapach elekzycji statku na matroli pozycji statku
tronicznich.
pach elektroniczna mapach eleknych.
tronicznych.
SEMESTR II
PODSTAWY NAWIGACJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Charakterystyka systemów nadzoru i sterowania ruchem statków (VTS).
Charakterystyka podstawowych urządzeń nawigacyjnych.
Metody wyznaczania kierunku. Zasady działania i wykorzystania kompasów magnetycznych i żyrokompasów.
Pomiar prędkości - rodzaje, zasady działania i wykorzystania logów.
Elektroniczna mapa nawigacyjna (ENC, ECDIS).
System automatycznej identyfikacji statków (AIS) - zadania i zasady działania.
Podstawowe problemy radiolokacji. Idea pracy radaru nawigacyjnego.
Podstawy wykorzystania urządzeń radarowych do prowadzenia nawigacji.
Wykorzystanie urządzeń radarowych do celów antykolizyjnych w aspekcie przepisów MPDM.
SEMESTR II
PODSTAWY NAWIGACJI
LABORATORYJNE
15 GODZ.
SYMULATOR VTS (3 godz.)
1.
Zasady wykorzystania systemu nadzoru i sterowania ruchem statków.
SYMULATOR ECDIS (6 godz.)
1.
Podstawowe funkcje wykorzystywane do planowania podróży i kontroli pozycji statku stosowane na mapach elektronicznych.
SYMULATOR ARPA (6 godz.)
1. Wykorzystanie urządzeń radarowych w nawigacji radarowej. Określanie pozycji statku.
2. Wykorzystanie urządzeń ARPA do unikania kolizji.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
5
52
32
2
1
30
1
91
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Juszkiewicz W., ARPA. Radar z automatycznym śledzeniem echa. WSM Szczecin 1995.
2.
Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna: wprowadzenie do nawigacyjnych systemów informacyjnych ECDIS ,
Gdynia, 1997.
3.
Wolski A. Depta W., Loksodroma i ortodroma. WSM Szczecin 2000.
4.
Wróbel F., Vademecum nawigatora. Wydawnictwo TRADEMAR, Gdynia 2004.
5.
Wróbel F., Nawigacja morska. Zadania z objaśnieniami. Wydawnictwo TRADEMAR, Gdynia 2006.
1.
Gucma M., Montewka J., Zieziula A., Urządzenia nawigacji technicznej, Fundacja Rozwoju Akademii Morskiej,
Szczecin 2005.
2.
Weintrit A., Dziula P., Morgaś W., Obsługa i wykorzystanie systemu ECDIS: przewodnik do ćwiczeń na symulatorze,
Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni, 2004.
3.
Wawruch R., ARPA – zasada działania i wykorzystania, WSM Dział Wydawnictw, Gdynia 2002.
4.
Wawruch R., Uniwersalny statkowy
mgr inż. kpt.ż.w. Krzysztof Pleskacz
[email protected]
92
ZNM
16.
Przedmiot:
Semestr
I
II
G/G2012/11/16/PH1
PODSYTAWY HYDROGRAFII – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1
1
15
15
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej teorii pomiarów hydrograficznych oraz planowania prac
badawczych. Wykształcenie umiejętności posługiwania się urządzeniami i systemami hydrograficznymi: echosondą i sonarem oraz opracowywania i interpretacji wyników.
Zakres wiedzy z fizyki szkoły średniej.
Zna zasady i specyfikę wykonywania pomiarów hydrograficznych .
EK1
Ma podstawową wiedzę w zakresie technik pomiarowych (hydroakustycznych i innych)
oraz budowy i zasad działania sprzętu hydrograficznego.
Umie w praktyce wykorzystać przyrządy do pomiaru głębokości. Umie przygotować do
EK2
pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny do pomiaru batymetrii. Zna teorię błędów pomiarów głębokości oraz zna zasady obróbki danych. Potrafi dokonać pełnej interpretacji
danych.
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny sonarowy. Umie prawiEK3
dłowo dobrać parametry rejestracji danych. Potrafi interpretować obraz sonarowy.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role.
EK4
Kierunkowe
K_W02; K_W09
K_U02; K_U36
K_U02; K_U36
K_K04
Zna zasady i specyfikę wykonywania pomiarów hydrograficznych .
EK1
Ma podstawową wiedzę w zakresie technik pomiarowych (hydroakustycznych i innych) oraz budowy i zasad działania sprzętu hydrograficznego.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad i speZna zasady i speZna zasady i specyfikę
Zna zasady i specyfiki wykonywania cyfikę wykonywania wykonywania pomiacyfikę wykonywania
pomiarów hydrogra- pomiarów hydrograrów hydrograficznych.
pomiarów hydrograficznych.
ficznych.
Ma wiedzę w zakresie
ficznych.
Nie ma wiedzy w
Ma wiedzę w zawszystkich technik poMa wiedzę w zakrezakresie technik
kresie podstawowych miarowych. Budowę i
sie wszystkich techpomiarowych oraz
hydroakustycznych
zasadę działania sprzętu nik pomiarowych.
budowy i zasad
technik pomiarohydrograficznego defiBezbłędnie definiuje
działania sprzętu
wych. Zna zasadę
niuje z niewielkimi błę- budowę i zasadę
hydrograficznego.
działania sprzętu hydami.
działania sprzętu hydrograficznego, budrograficznego.
dowę definiuje z
trudnościami.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny do pomiaru batymetrii. Umie w
praktyce wykorzystać przyrządy do pomiaru głębokości. Zna teorię błędów pomiarów głębokości oraz zna zasady obróbki danych. Potrafi dokonać pełnej interpretacji danych.
Sprawozdanie, sprawdziany w semestrze, zaliczenie praktyczne laboratoriów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
93
Kryterium 1
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Z łatwością wykorzyZ łatwością wykoprzyrządy do postuje przyrządy do porzystuje przyrządy
miaru głębokości.
miaru głębokości. Z łado pomiaru głęboPotrafi przygotować
twością przygotowuje
kości. Z łatwością
sprzęt hydrograsprzęt hydrograficzny
przygotowuje i obficzny. Z trudnodo pomiaru głębokości
sługuje sprzęt hyściami obsługuje do
oraz obsługuje go z
drograficzny do popomiaru głębokości.
drobnymi błędami.
miaru głębokości.
Zna teorię błędów
Zna teorię błędów poZna teorię błędów
pomiarów głębomiarów głębokości. Za- pomiarów głębokości. Zasady obsady obróbki danych
kości. Zna zasady
róbki danych defidefiniuje z drobnymi
obróbki danych .
niuje z błędami. Z
błędami. Z łatwością in- Biegle interpretuje
trudnościami interterpretuje dane.
dane.
pretuje dane.
Umie przygotować do pracy i obsługiwać sprzęt hydrograficzny sonarowy. Umie prawidłowo
dobrać parametry rejestracji danych. Potrafi interpretować obraz sonarowy.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie przygoUmie przygotować
Umie przygotować do
Umie przygotować
tować do pracy ani
do pracy sprzęt hypracy i obsługiwać
do pracy sprzęt hyobsługiwać sprzętu
drograficzny sonasprzęt hydrograficzny
drograficzny sonahydrograficznego
rowy. Z trudnościami sonarowy. Z drobnymi
rowy oraz biegle go
sonarowego. Nie
obsługuje sprzęt sobłędami dobiera paraobsługuje. Bezbłędumie dobrać paranarowy. Z błędami
metry rejestracji danie dobiera paramemetrów rejestracji
dobiera parametry
nych.
try rejestracji dadanych.
rejestracji danych
nych.
Nie potrafi interZ trudnościami poZ drobnymi błędami
Bezbłędnie interpretować obrazu sotrafi interpretować
potrafi interpretować
pretuje obraz sonanarowego.
obraz sonarowy.
obraz sonarowy.
rowy.
potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi działać
Zdolny do pracy inZdolny do pracy indyZdolny do pracy insamodzielnie jaki i
dywidualnej, w pracy widualnej, w pracy zedywidualnej, w praw grupie.
zespołowej wykazuje społowej wykazuje
cy zespołowej wymałą aktywność.
umiarkowaną aktywkazuje dużą aktywZ trudem odnajduje
ność, odpowiednio odność. Potrafi prawisię w różnych rolach. najduje się w różnych
dłowo odnaleźć się
rolach.
w grupie przyjmując
różne role.
Nie umie wykorzystać przyrządów
do pomiarów głębokości. Nie umie
przygotować ani obsługiwać sprzętu hydrograficznego do
pomiaru głębokości.
Nie zna teorii błędów pomiarów głębokości oraz nie zna
zasad obróbki danych. Nie potrafi interpretować danych.
SEMESTR I
PODSTAWY HYDROGRAFII
AUDYTORYJNE
15
GODZ.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu hydrografii. Cel i rodzaje prac sondażowych.
Podstawowe etapy prowadzenia prac hydrograficznych. Zasady ogólne prowadzenia pomiarów sondażowych.
Przyrządy do pomiaru małych głębokości. Sondy ręczne. Tyczki nurtomiertnicze.
Systemy i urządzenia hydroakustyczne do pomiaru głębokości. Podstawowe pojęcia. Pojęcie echosondy. Echosonda
pionowa.
5. Wprowadzenie do echosond wielowiązkowych. Porównanie echosond jedno i wielowiązkowych. Echosondy wielowiązkowe – budowa i zasada pracy.
6. Echosondy interferometryczne w pomiarach głębokości. Budowa i zasada pomiaru. Batymetryczny system wieloprzetwornikowy.
7. Systemy i techniki inne niż hydroakustyczne w pomiarach batymetrycznych. Laserowe systemy batymetryczne. Techniki fotogrametryczne i teledetekcyjne.
8. Podstawowe pojęcia z zakresu technik sonarowych. Współczesne systemy sonarowe. Przeznaczenie i klasyfikacja sonarów bocznych. Sonary kadłubowe i holowane.
9. Charakterystyka kierunkowa przetwornika sonaru bocznego. Rozróżnialność wzdłużna i poprzeczna sonaru bocznego.
Zniekształcenia geometryczne obrazu sonarowego w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.
10. Sonar stacjonarny – budowa i zasada pracy.
1.
2.
3.
4.
94
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
15 GODZ.
LABORATORYJNE
Wykorzystanie przyrządów do pomiaru głębokości. Sonda ręczna. Tyczka nurtomiertnicza. Zasady odczytu głębokości.
Ćwiczenia w sondowaniu małych głębokości.
Ćwiczenia z obsługi echosond jednowiązkowych. Przygotowanie sondy pionowej do pracy. Interpretacja echogramów.
Zasady odczytu głębokości, obliczanie grubości namułów. Korekta zobrazowania, poprawianie zmierzonych głębokości.
Ćwiczenia z obsługi echosond wielowiązkowych. Przygotowanie sondy wielowiązkowej do pracy.
Korekta zobrazowania sondy wielowiązkowej, poprawianie zmierzonych głębokości. Zasady filtracji pomiarów.
Interpretacja wyników z pomiarów sondą wielowiązkową.
Ćwiczenia z obsługi sonarów bocznych. Przygotowanie sonaru bocznego do pracy. Interpretacja obrazów sonarowych
bocznych. Ćwiczenia w identyfikacji obiektów na podstawie sonogramów.
Ćwiczenia z obsługi sonarów stacjonarnych. Przygotowanie sonaru stacjonarnego do pracy. Interpretacja obrazów sonarowych stacjonarnych. Ćwiczenia w identyfikacji obiektów na podstawie sonogramów.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
8
55
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
95
16.
Przedmiot:
Semestr
I
II
G/G2012/12/16/PH2
PODSYTAWY HYDROGRAFII – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1
1
15
15
2
EK1 Zna zasady planowania, przygotowania i wykonywania pomiarów hydrograficznych:
batymetrycznych i sonarowych, wraz z teorią kalibracji sprzętu i doborem parametrów
rejestracji, kontroli i obróbki danych.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary hydrograficzne zgodnie z zasadami i normami wraz z poprawnym doborem sprzętu pomiarowego. Umie przygotować pełną dokumentację planistyczną, roboczą i sprawozdawczą z pomiarów hydrograficznych.
EK3 Zna zasady akustyki podwodnej. Definiuje zasady pomiaru prędkości dźwięku w wodzie oraz wpływ prędkości dźwięku w wodzie na poprawność pomiaru głębokości. Potrafi samodzielnie wykonać pomiar prędkości dźwięku w wodzie za pomocą dedykowanego sprzętu. Potrafi dokonać interpretacji wyników.
EK4 Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego batymetrycznego: echosondy jednowiązkowej i wielowiązkowej. Umie obsługiwać sprzęt hydrograficzny batymetryczny
w praktyce oraz dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym
systemem.
EK5 Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego sonarowego. Umie obsługiwać
sprzęt hydrograficzny sonarowy w praktyce wraz z doborem parametrów rejestracji oraz
dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
EK6 Umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować
i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów.
Kierunkowe
K_W05; K_W08
K_U04
K_U10; K_U36
K_U10; K_U36
K_U10; K_U36
K_U03
Zna zasady planowania, przygotowania i wykonywania pomiarów hydrograficznych: batymetryczEK1
nych i sonarowych, wraz z teorią kalibracji sprzętu i doborem parametrów rejestracji, kontroli i obróbki danych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad plaZasady planowania,
Z drobnymi błędami de- Bezbłędnie definiuje
nowania, przygotoprzygotowania i wy- finiuje zasady planozasady planowania,
wania i wykonywania
konywania powania, przygotowania i
przygotowania i wypomiarów hymiarów hydrograwykonywania pomiakonywania podrograficznych: batyficznych: batymerów hydrograficznych:
miarów hydrogrametrycznych i sonatrycznych i sonarobatymetrycznych i sona- ficznych: batymerowych.
wych definiuje z
rowych.
trycznych i sonaroNie zna teorii kalibracji trudnościami.
Zna teorię kalibracji
wych.
sprzętu hydrograficzZna teorię kalibracji
sprzętu hydrograficzBezbłędnie definiuje
nego, nie zna zasad do- sprzętu hydrogranego. Zasady doboru
teorię kalibracji
boru parametrów, rejeficznego. Zasady
parametrów, rejestracji,
sprzętu hydrograstracji, kontroli i obdoboru parametrów,
kontroli i obróbki daficznego. Zna zasady
róbki danych.
rejestracji, kontroli i
nych definiuje z drobdoboru parametrów
obróbki danych denymi błędami.
pracy, rejestracji,
finiuje z błędami.
kontroli i obróbki
danych.
Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary hydrograficzne zgodnie z zasadami i normami wraz z
EK2
poprawnym doborem sprzętu pomiarowego. Umie przygotować pełną dokumentację planistyczną,
roboczą i sprawozdawczą z pomiarów hydrograficznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować Z drobnymi błędami Potrafi zaplanować poPotrafi zaplanować
i zrealizować pomiapotrafi zaplanować
miary hydrograficzne
pomiary hydrograrów hydrograficznych
pomiary hydrograoraz prawidłowo doficzne oraz prawizgodnie z zasadami i
ficzne. Prawidłowo
biera sprzęt pomiarowy. dłowo dobiera sprzęt
96
dobiera sprzęt poZ drobnymi trudnopomiarowy. Bez
miarowy. Z trudściami potrafi zrealizotrudności potrafi zrenościami potrafi zre- wać zaplanowane poalizować zaplaalizować zaplamiary.
nowane pomiary.
nowane pomiary.
Nie umie przygotować
Przygotowuje doPrzygotowuje dokuBezbłędnie przydokumentacji planikumentację planimentację planistyczną.
gotowuje dokustycznej, roboczej ani
styczną. Z błędami
Z drobnymi błędami
mentację planisprawozdawczej z poopracowuje dokuprzygotowuje dokustyczną, roboczą i
miarów hydrogramentację roboczą i
mentację roboczą i
sprawozdawczą.
ficznych.
sprawozdawczą.
sprawozdawczą.
Zna zasady akustyki podwodnej. Definiuje zasady pomiaru prędkości dźwięku w wodzie oraz
wpływ prędkości dźwięku w wodzie na poprawność pomiaru głębokości. Potrafi samodzielnie wykonać pomiar prędkości dźwięku w wodzie za pomocą dedykowanego sprzętu. Potrafi dokonać interpretacji wyników.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie zna zasad rozZna zasad rozchoZna zasad rozchodzenia Zna zasad rozchochodzenia się dźwięku
dzenia się dźwięku
się dźwięku w wodzie.
dzenia się dźwięku
w wodzie. Nie defiw wodzie. Zna
Zna wpływu prędkości
w wodzie. Zna
niuje zasad pomiaru
wpływ prędkości
dźwięku w wodzie na
wpływu prędkości
prędkości dźwięku w
dźwięku w wodzie
poprawność pomiaru
dźwięku w wodzie
wodzie. Nie zna wpłyna poprawność pogłębokości. Z drobnymi na poprawność powu prędkości dźwięku
miaru głębokości. Z
błędami definiuje zamiaru głębokości.
w wodzie na poprawbłędami definiuje
sady pomiaru prędkości Bezbłędnie definiuje
ność pomiaru głębokozasady pomiaru
dźwięku w wodzie.
zasady pomiaru
ści.
prędkości dźwięku
w wodzie.
wodzie.
Nie potrafi samodzielZ trudnościami wyPotrafi wykonać samoPotrafi wykonać sanie wykonać pomiaru
konuje pomiar pręddzielnie pomiar prędko- modzielnie pomiar
kości dźwięku w
ści dźwięku w wodzie
wodzie za pomocą dewodzie za pomocą
za pomocą dedykowawodzie za pomocą
dykowanego sprzętu.
dedykowanego
nego sprzętu. Z drobdedykowanego
sprzętu. Z błędami
nymi błędami interpresprzętu. Umie prainterpretuje wyniki
tuje wyniki pomiarów.
widłowo zinterprepomiarów.
tować wyniki pomiarów
Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego batymetrycznego: echosondy jednowiązkowej
i wielowiązkowej. Umie obsługiwać sprzęt hydrograficzny batymetryczny w praktyce oraz dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi dokonać ka- Z drobnymi błędami Bezbłędnie wykonuje
Bezbłędnie wykolibracji sprzętu hywykonuje kalibrację
kalibrację echosondy
nuje kalibrację
drograficznego batysprzętu hydrograjednowiązkowej oraz z
sprzętu hydrogrametrycznego: echoficznego batymedrobnymi błędami wyficznego batymesondy jednowiązkowej
trycznego: echokonuje kalibrację echotrycznego: echoi wielowiązkowej.
sondy jednowiązkosondy wielowiązkowej.
sondy jednowiązwej i wielowiązkokowej i wielowiązwej.
kowej.
Nie umie obsługiwać
Z trudnościami obObsługuje sprzęt hyBiegle obsługuje
sprzętu hydrograficzsługuje sprzęt hydrograficzny batymesprzęt hydrogranego batymetrycznego
drograficzny batytryczny w praktyce oraz ficzny batymew praktyce oraz nie po- metryczny w prakty- z drobnymi błędami
tryczny w praktyce.
trafi dokonać pełnej
ce oraz z błędami
wykonuje obróbkę daBezbłędnie dokonuje
obróbki i interpretacji
wykonuje obróbkę
nych. Z niewielkimi
obróbki danych.
danych zarejestrodanych. Z trudnotrudnościami interpreBiegle interpretuje
wanych tym systemem. ściami interpretuje
tuje wyniki danych zawyniki danych zarewyniki danych zarerejestrowanych tym sys- jestrowanych tym
jestrowanych tym
temem.
systemem.
systemem.
normami. Niepoprawnie dobiera sprzęt pomiarowy.
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
97
EK5
Metody Oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi dokonać kalibracji sprzętu hydrograficznego sonarowego. Umie obsługiwać sprzęt hydrograficzny sonarowy w praktyce wraz z doborem parametrów rejestracji oraz dokonać pełnej obróbki i interpretacji danych zarejestrowanych tym systemem.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie potrafi dokonać ka- Z błędami wykonuje Z drobnymi błędami
Bezbłędnie wykolibracji sprzętu hykalibrację sprzętu
wykonuje kalibrację
nuje kalibrację
drograficznego sonaro- hydrograficznego
sprzętu hydrograficzsprzętu hydrograwego.
sonarowego.
nego sonarowego.
ficznego sonarowego.
Nie umie obsługiwać
Z trudnościami obObsługuje sprzęt hyBiegle obsługuje
sprzętu hydrograficzsługuje sprzęt hydrograficzny sonarowy
sprzęt hydrogranego sonarowego w
drograficzny sonaw praktyce oraz z bezficzny sonarowy w
praktyce, nie potrafi
rowy w praktyce, z
błędnie dobiera parapraktyce wraz z
dobrać parametrów redrobnymi błędami
metry rejestracji daprawidłowym dobojestracji danych oraz
dobiera parametry
nych. Bezbłędnie wyrem parametrów renie potrafi dokonać ob- rejestracji danych. Z
konuje obróbkę danych. jestracji danych.
róbki i interpretacji dabłędami wykonuje
Z niewielkimi trudnoBezbłędnie dokonuje
nych zarejestrowanych
obróbkę danych. Z
ściami interpretuje wyobróbki danych.
tym systemem.
niewielkimi trudnoniki danych zarejeBiegle interpretuje
ściami interpretuje
strowanych tym systewyniki danych zarewyniki danych zaremem.
jestrowanych tym
jestrowanych tym
systemem.
systemem.
Umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować
harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie oszacować
Z trudnościami umie Umie oszacować czas
Prawidłowo umie
czasu potrzebnego na
oszacować czas popotrzebny na realizację
oszacować czas porealizację zleconego
trzebny na realizację zleconego zadania; potrzebny na realizację
zadania; Nie potrafi
zleconego zadania;
trafi opracować
zleconego zadania;
opracować
potrafi opracować
i zrealizować harmonobez zarzutu potrafi
i zrealizować harmoi zrealizować hargramu pracy z drobopracować
nogramu pracy zapewmonogramu pracy z
nymi trudnościami.
i zrealizować harniającego dotrzymanie
trudnościami.
monogramu pracy.
terminów
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Zasady prowadzenia pomiarów morskich. Dziennik hydrografa. Pomiary batymetryczne – wprowadzenie do kalibracji
urządzeń hydrograficznych. Pomiar pionowego rozkładu prędkości dźwięku w wodzie. Kalibracja echosondy pionowej
– tarowanie sondy.
Kalibracja echosondy wielowiązkowej - Patch test. Kontrola wskazań echosondy wielowiązkowej - cross check. Pomiary batymetryczne – rejestracja danych. Kontrola pomiarów. Obróbka danych. Dokumentacja sprawozdawcza.
Gromadzenie danych z pomiarów sonarowych – dobór prędkości holowania sonaru bocznego. Wybór zakresu pomiarowego i częstotliwości pracy sonaru. Wysokość holowania sonaru. Pozycjonowanie sonaru holowanego. Metody pozycjonowania: USBL (Ultra Short Baseline), layback.
Badanie sonarowe wykrytego obiektu podwodnego. Zasada szacowania wysokości obiektu nad dnem na podstawie
trójkątów podobnych. Kontrola jakości danych i poprawności działania sonaru. Sprawozdanie z pomiarów sonarowych.
Mozaikowanie.
Planowanie prac hydrograficznych. Dokumentacja planistyczna. Zadanie techniczne. Formy dokumentacji planistycznej. Stosowane jednostki.
Planowanie pomiarów batymetrycznych. System profili pomiarowych i jego elementy. Zasady planowania profili pomiarowych na akwenach ograniczonych, przybrzeżnych i morskich. Zasady planowania profili pomiarowych podczas
badania mielizn i spłyceń. Zagęszczanie profili pomiarowych.
Planowanie pomiarów sonarowych. Planowanie profili (linii) pomiarowych – kierunek profili, odległość między profilami. Sonarowe przeszukania dna - schematy profili sonarowego przeszukania dna. Przeszukanie sonarowe dna ze
100%, 200% i 400% pokryciem. Strefa martwa sonaru bocznego. Określanie prędkości prowadzenia poszukiwań sonarowych.
98
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Praktyczne przygotowanie i prowadzenie dziennika hydrografa. Ćwiczenia w praktycznych pomiarach pionowego rozkładu prędkości dźwięku w wodzie. Praktyczne tarowanie sondy pionowej.
Ćwiczenia z kalibracji sondy wielowiązkowej na bazie danych z patch test i kontrola wyników na bazie danych z cross
check.
Obróbka danych w oprogramowaniu sondy wielowiązkowej. Wstępne przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej
z pomiarow batymetrycznych.
Obróbka danych w oprogramowaniu sonaru bocznego. Ćwiczenia w szacowaniu wymiarów obiektu i jego wysokości
nad dnem.
Obróbka danych w oprogramowaniu sonaru stacjonarnego. Ćwiczenia w szacowaniu wymiarów obiektu i jego wysokości nad dnem.
Wstępne przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej z pomiarow sonarowych.
Praktyczne przygotowanie zadania technicznego.
Praktyczne planowanie systemu profili pomiarowych dla pomiarów batymetrycznych i sonarowych na wybranych
akwenach sondażowych.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
8
52
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. IHO, MANUAL ON HYDROGRAPHY, International Hydrographic Bureau, Monaco, 2005.
2. IHO, IHO SP No 44 - Standards for Hydrographic Surveys (5th edition), International Hydrographic Bureau, Monaco,
2008.
3. MON, Przepisy Służby Nawigacyjnej – Prace Hydrograficzne, Dowództwo Marynarki Wojennej, Gdynia, 1974.
4. Polskie przepisy prawne dotyczące budowli hydrotechnicznych.
1.
Kopacz Z., Urbański J., Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej, AMW, Gdynia, 1989.
2.
Kierzkowski W., Pomiary Morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3.
Zalecenia IHO, IMO.
4.
Instrukcje BHMW dotyczące pomiarów morskich.
5.
Instrukcje komputerowych programów hydrograficznych.
6.
Strony internetowe producentów wyposażenia i oprogramowania pomiarowego.
7.
Portale internetowe służb hydrograficznych.
99
prof. dr hab. Andrzej Stateczny
mgr inż. Izabela Bodus-Olkowska
mgr inż. Grzegorz Zaniewicz
100
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
17.
Przedmiot:
G/G2012/12/17/IGK1
INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA– moduł 1
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
II
15
1
1
15
15
2
III
15
1
1
15
15
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie tworzenia komputerowych baz danych, projektowania
prostych aplikacji. Wykształcenie umiejętności w zakresie obsługi programów geodezyjnych, stosowania nowoczesnych
technik obliczeniowych, sporządzania komputerowych opracowań kartograficznych.
EK1 Ma wiedzę w zakresie algorytmów geodezyjnych, elementów bazy relacyjnej oraz celu ich
wykorzystania i zastosowań w praktyce.
EK2 Potrafi tworzyć algorytmy na potrzeby obliczeń geodezyjnych oraz projekt relacyjnej bazy
danych.
Kierunkowe
K_W04; K_W07;
K_W09
K_U08; K_U22;
Ma wiedzę w zakresie algorytmów geodezyjnych, elementów bazy relacyjnej oraz celu ich wykoEK1
rzystania i zastosowań w praktyce.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi rozróżniać Rozróżnia, z błędami
Poprawnie rozróżnia al- Potrafi rozróżniać
algorytmów geodealgorytmy geodegorytmy geodezyjne,
algorytmy geodezyjnych, elementów
zyjne, elementy bazy
elementy bazy relacyjzyjne, elementy bazy
bazy relacyjnej.
relacyjnej,
nej, poprawnie przedrelacyjnej, ma dobrą
z trudnościami przedstawia ich możliwości
wiedzę co do celu
stawia ich możliwowykorzystania.
ich wykorzystania i
ści wykorzystania.
zastosowań w praktyce.
Potrafi tworzyć algorytmy na potrzeby obliczeń geodezyjnych oraz projekt relacyjnej bazy danych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi tworzyć
Z trudnościami poPoprawnie tworzy algo- Potrafi tworzyć algoalgorytmów na potrafi tworzyć algorytmy na potrzeby oblirytmy na potrzeby
trzeby obliczeń georytmy na potrzeby
czeń geodezyjnych oraz obliczeń geodezyjdezyjnych oraz proobliczeń geodezyjprojektować relacyjne
nych oraz projektojektować relacyjnych
nych oraz projektobazy danych.
wać relacyjne bazy
baz danych.
wać relacyjne bazy
danych. Dokonuje
danych.
analizy danych wejściowych, wyników i
błędów.
SEMESTR II
INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Komputerowe bazy danych i systemy zarządzania.
Projektowanie aplikacji.
Relacyjne, obiektowe i hierarchiczne modele baz danych.
Elementy programowania obiektowego.
Tworzenie algorytmów do zastosowań geodezyjno-kartograficznych.
Zasady programowania w geodezji.
101
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
7.
Geodezyjne pakiety użytkowe.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Tworzenie algorytmów na potrzeby obliczeń geodezyjnych.
Pisanie programów na użytek zastosowań geoinformatycznych.
Analiza podstawowych zadań obliczeniowych na przykładzie wybranych zagadnień geodezyjnych.
Przygotowanie formuł do realizacji obliczeń za pomocą MSOffice – Excel.
Wykorzystanie wybranych użytkowych programów geodezyjnych.
15+15+1+1
15+15+5
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
5
10
62
32
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
102
17.
Przedmiot:
G/G2012/23/17/IGK2
INFORMATYKA GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNA– moduł 2
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
II
15
1
1
15
15
2
III
15
1
1
15
15
2
EK1 Ma wiedzę w zakresie programów geodezyjnych, Cad oraz celu ich wykorzystania i zastosowań w praktyce.
EK2 Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania techniczne w zakresie prowadzenia map numerycznych i obliczeń geodezyjnych.
EK3 Potrafi korzystać z programów geodezyjnych i Cad, wraz z wymianą danych pomiędzy
programami, analizą wyników.
EK4 Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne w postaci cyfrowej.
EK5
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne
aspekty i skutki działalności inżyniera geodety.
Kierunkowe
K_W04; K_W07;
K_W09
K_U17
K_U21;
K_U23
K_U21;
K_U23;
K_K01;
K_U22;
K_U22;
K_U32
K_K02
Ma wiedzę w zakresie programów geodezyjnych, Cad oraz celu ich wykorzystania i zastosowań
EK1
w praktyce.
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi rozRozróżnia, z błęPotrafi rozróżniać pro- Potrafi rozróżniać proróżniać progradami programy
gramy geodezyjne,
gramy geodezyjne, Cad,
mów geodezyjgeodezyjne, Cad, z
Cad, poprawnie przed- ma wiedzę co do celu ich
nych, Cad.
trudnościami przedstawia ich możliwości
wykorzystania i zastosostawia ich możliwykorzystania.
wań w praktyce.
wości wykorzystania.
Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić istniejące rozwiązania techniczne w
EK2
zakresie prowadzenia map numerycznych i obliczeń geodezyjnych.
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi dokoZ drobnymi błęPotrafi dokonać analiPotrafi dokonać analizy
nać analizy spodami potrafi dokozy sposobu funkcjosposobu funkcjonowania
sobu funkcjononać analizy sposobu nowania i ocenić isti ocenić istniejące rozwania oprografunkcjonowania
niejące rozwiązania
wiązania techniczne w
mowań w zakresie rozwiązań techtechniczne w zakresie
zakresie prowadzenia
prowadzenia map
niczne w zakresie
prowadzenia map numap numerycznych i obnumerycznych i
prowadzenia map
merycznych i obliczeń liczeń geodezyjnych. Poobliczeń geodenumerycznych i ob- geodezyjnych.
trafi uzasadnić wybór
zyjnych.
liczeń geodezyjodpowiedniego oprogranych
mowania dla realizacji
zadania.
Potrafi korzystać z programów geodezyjnych i Cad, wraz z wymianą danych pomiędzy prograEK3
mami, analizą wyników.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi korzyZ trudnościami poPoprawnie korzysta z
Potrafi korzystać z prostać z programów
trafi korzystać z
programów geodezyjgramów geodezyjnych i
geodezyjnych i
programów geodenych i Cad, dokonuje
Cad, wraz z wymianą
Cad.
zyjnych i Cad,
analizy wyników i
danych pomiędzy proz kłopotami analitworzy opracowania
gramami, analizą wynizuje wyniki i twokartograficzne w poków i tworzeniem podrzy opracowania
staci cyfrowej.
stawowych opracowań
kartograficzne w
kartograficznych w popostaci cyfrowej.
staci cyfrowej.
103
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne w postaci cyfrowej.
2
3
3,5 - 4
Nie potrafi spoZ trudnościami spo- Potrafi sporządzić
rządzić opracowarządza opracowanie opracowanie kartogrania kartograficzkartograficzne. Z
ficzne. Prawidłowo
nego.
błędami czyta i akczyta i aktualizuje spotualizuje sporząrządzone opracowanie.
dzone opracowanie.
4,5 -5
Potrafi sporządzić opracowanie kartograficzne.
Prawidłowo czyta, aktualizuje i redaguje sporządzone opracowanie. Potrafi wybrać i uzasadnić
odpowiednie przepisy do
tworzenia opracowań
kartograficznych.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie poZ drobnymi braRozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
trzeb kształcenia
kami rozumie pokształcenia ustawiczkształcenia ustawicznego
ustawicznego w
trzeby kształcenia
nego w rozwoju zawo- w rozwoju zawodowym.
rozwoju zawodoustawicznego w
dowym oraz pozatech- Rozumie, rozróżnia i powym oraz pozarozwoju zawoniczne aspekty i skutki trafi wyjaśnić pozatechniczne aspekty dowym oraz podziałalności inżyniera
techniczne aspekty i
i skutki działalnozatechniczne aspek- geodety.
skutki działalności inżyści inżyniera geoty i skutki działalniera geodety.
dety.
ności inżyniera
geodety.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
15 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Oprogramowanie wspomagające wykonywanie obliczeń geodezyjnych.
Przenoszenie danych z przyrządów pomiarowych do komputera.
Użytkowe programy geodezyjne.
Wprowadzenie do edytora CAD – na podstawie wybranego oprogramowania.
Podstawowe narzędzia do tworzenia rysunku wektorowego w edytorze CAD.
Tworzenie rysunków w edytorze CAD – podstawowe elementy rysunkowe.
Tworzenie rysunków w edytorze CAD – wymiarowanie, rysunek geodezyjny.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
Wykorzystanie użytkowych programów geodezyjnych.
Przenoszenie danych z przyrządów pomiarowych do komputera.
Wykorzystanie dedykowanego oprogramowania geodezyjnego.
Wykonywanie obliczeń geodezyjnych służących do przedstawiania elementów na warstwach.
Wykorzystanie oprogramowania CAD – rysowanie, importowanie, eksportowanie danych.
Wykorzystanie oprogramowania CAD – sporządzanie fragmentu mapy numerczynej.
15+15+1+1
15+15+5
104
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
5
10
62
32
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Banachowski L., Diks K., Rytter W., Algorytmy i struktury danych, WNT, Warszawa, 1996.
2.
Brookshear G.J., Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
3.
Elmasri R., Navathe S., Wprowadzenie do systemów baz danych ,Helion, 2005.
4.
Prague C.N., Irwin M.R., Reardon J., Access 2003 PL, Biblia, Helion, 2004 .
5.
Wirth N., Algorytmy + Struktury danych = Programy, WNT, 1999.
1. CODER. Instrukcja obsługi programu Winkalk, 2005.
2. CODER. Instrukcja obsługi programu Operat, 2005.
3. CODER. Instrukcja obsługi programu Mikromap.
4. Instrukcja programu MicroStation.
5. Instrukcja programu MicrosruveyCad.
6. Sommerville I., Inżynieria oprogramowania, WNT 2003.
7. Aho A., Hopcroft J. E., Ullman J., Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003.
8. Wróblewski P., Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Helion, Gliwice, 1996.
dr inż. Janusz Uriasz
105
[email protected]
ITM
KG
18.
Przedmiot:
Semestr
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/24/18/K
KARTOGRAFIA
A
C
L
P
1
1
1
A
C
L
P
15
15
15
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu kartografii, zwłaszcza związnej z mapą zasadniczą, topograficzną oraz
mapami tematycznymi. Wykształcenie umiejętności opracowania i prowadzenia tych map, jak również wykształcenie
kompetencji personalnych i społecznych, dzięki którym wiedza i umiejętności mogą być wykorzystane w pracy zawodowej.
Wiedza i umiejętności pozyskane w ramach przedmiotu Matematyczne Podstawy Kartografii. Podstawy z zakresu obsługi
oprogramowania geoinformatycznego.
EK1 Zna uwarunkowania prawne prowadzenia prac kartograficznych w Polsce (w tym przepisy
prawne regulujące prace kartograficzne)
EK2 Ma wiedzę w zakresie elementów rysunku map, zakładania i prowadzenia map
zasadniczych oraz topograficznych w formie klasycznej i numerycznej
EK3 Zna proces opracowania map tematycznych, w tym metody prezentacji kartograficznej, zasady generalizacji oraz podstawy automatyzacji procesu opracowania i wydawania map
EK4 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy opracowaniu, prowadzeniu i aktualizacji mapy zasadniczej, topograficznej oraz map tematycznych
EK5 Potrafi opracować i aktualizować mapę zasadniczą w formie klasycznej i numerycznej oraz
prowadzić prace z jej wykorzystaniem
EK6 Potrafi redagować i opracować mapę tematyczną na wybrany temat z zastosowaniem
narzędzi informatycznych
EK7 Rozumie potrzebę rzetelności prowadzonych prac oraz współpracy z Ośrodkami
Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie tworzenia i korzystania z zasobów
ku wspólnemu dobru narodowemu
Kierunkowe
K_W03
K_W09; K_W18
K_W09; K_W18
K_W09; K_W18
K_U01;
K_U33
K_U01;
K_U32;
K_U33;
K_K03
K_U32
K_U04
K_U33
K_K02
Zna uwarunkowania prawne prowadzenia prac kartograficznych w Polsce (w tym przepisy prawEK1
ne regulujące prace kartograficzne)
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna uwarunkoPotrafi wskazać doZna podsatwowe treści Potrafii korzystać
wań prawnych prokumenty prawne
dokumentów prawz dokumentów prawwadzenia prac kartoz zakresu kartografii
nych z zakresu kartonych w celu rozwiągraficznych w Polsce
grafii
zywania problemów
inżynierkich
z dziedziny kartografii
Ma wiedzę w zakresie elementów rysunku map, zakładania i prowadzenia map zasadniczych oraz
EK2
topograficznych w formie klasycznej i numerycznej
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie ma wiedzy w za- Posiada podstawową Posiada podstawową
Posiada szczegółową
kresie prowadzenia
wiedzę w zakresie
wiedzę w zakresie zawiedzę w zakresie zamapy zasadniczej
zakładania i prowakładania i prowadzekładania i prowadzedzenia mapy zasadnia mapy zasadniczej
nia mapy zasadniczej
niczej
oraz w zakresie techoraz w zakresie technik prowadzenia mapy nik prowadzenia mazasdniczej w formie
py zasdniczej w forklasycznej i numemie klasycznej i nurycznej
merycznej
106
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Posiada podstawową
Posiada wiedzę o Bawiedzę w zakresie zazie Danych Topograkładania i prowadzeficznych
nia mapy topograficznej
Zna proces opracowania map tematycznych, w tym metody prezentacji kartograficznej, zasady
generalizacji oraz podstawy automatyzacji procesu opracowania i wydawania map
zaliczenie pisemne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna procesu
Ma podstawową
Potrafi wskazać i roRozumie poszczególopracowania map
wiedze z zakresu
zumie poszczególne
ne etapy orpacowania
tematycznych
map tematycznych
etapy opracowania
map tematycznych
map tematycznych
Nie rozpoznaje meRozpoznaje metody
Rozpoznaje metody
Rozpoznaje metody
tod prezentacji karto- prezentacji kartograprezentacji kartograprezentacji kartogragraficznej
ficznej
ficznej. Rozumie istoficznej. Rozumie istotę generalizacji
tę generalizacji. Zna
proces generalizacji
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy opracowaniu,
prowadzeniu i aktualizacji mapy zasadniczej, topograficznej oraz map tematycznych
zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja,
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna podstawoZna podstawowemeZna podstawowe meZna podstawowe mewych metod i techtody i techniki, natody i techniki, narzętody i techniki, narzęnik, narzędzia i
rzędzia i oprogramodzia i oprogramowanie dzi i oprogramowania
oprogramowanie do
wanie do prowadzedo prowadzenia mapy
do prowadzenia mapy
prowadzenia mapy
nia mapy zasadniczej zasadniczej. Zna podzasadniczej. Zna podzasadniczej
stawowe metody i
stawowe metody i
techniki, narzędzia i
oprogramowanie do
oprogramowanie do
prowadzenia map toprowadzenia map topograficznych
pograficznych. Zna
podstawowe metody i
oprogramowanie do
prowadzenia map tematycznych
Potrafi opracować i aktualizować mapę zasadniczą w formie klasycznej i numerycznej oraz
prowadzić prace z jej wykorzystaniem
zadanie domowe, sprawozdanie
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi czytać
Potrafi interpretoPotrafi interpretować
Potrafi interpretować
mapy zasadniczej
wać symbole mapy
symbole mapy zasad- symbole mapy zasadzasadniczej zgodnie
niczej zgodnie
niczej zgodnie
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
Nie potrafi opracować Potrafi opracować
Potrafii opracować i
Potrafii opracować i
mapy zasadniczej
mapę zasadniczą w
aktualizować mapę
aktualizować mapę zaformie klasycznej
zasadniczą w formie
sadniczą w formie klaklasycznej zgodnie
sycznej zgodnie
z instrukcją K-1
z instrukcją K-1
Nie potrafi opracować Potrafi korzystać z
Potrafi korzystać
Potrafi dokonać odpomapy zasadniczej
mapy zasadniczej w z mapy zasadniczej w wiedniego przekształformie numerycznej formie numerycznej
cenia danych dla potrzeb mapy numerycznej. Potrafi opracować
mapę zasadniczą w
formie numerycznej na
podstawie dostarczonych danych
Potrafi redagować i opracować mapę tematyczną na wybrany temat z zastosowaniem narzędzi
informatycznych
projekt
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie posiada podstawowej wiedzy
z zakresu mapy topograficznej
Posiada podstawową
wiedzę z zakresu
mapy topograficznej
107
Kryterium 1
Kryterium 2
EK7
Metody oceny
Kyteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi opracować
mapy tematycznej
Potrafi opracować
szczegółową koncepcję mapy tematycznej,
świadomie dobierając
jej parametry
Nie potrafi opracować Potrafi zrealizować
Potrafi dobrać odpoPotrafi dobrać odpomapy tematycznej
projekt mapy temawiednie metody prewiednie metody pretycznej z wykorzyzentacji kartograficzzentacji kartograficzstaniem domyślnych nej dla danych na po- nej dla danych na pofunkcji i ustawień
ziomie jakościowym.
ziomie jakościowym i
programu geoinforPotrafi przygotować
ilościowym. Potrafi
matycznego. Nie
prostą kompozycję
przygotować zaawanpotrafi przygotować mapy w środowisku
sowaną kompozycję
kompozycji mapy w geoinformatycznym
mapy w środowisku
środowisku GIS
geoinformatycznym
oraz spójne treściowo
sprawozdanie z pracy
Rozumie potrzebę rzetelności prowadzonych prac oraz współpracy z Ośrodkami Dokumentacji
Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie tworzenia i korzystania z zasobów ku wspólnemu
dobru narodowemu
zaliczenie ćwiczeń, zaliczenie pisemne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie rozumie, jakie
Rozumie konseRozumie skutki spoRozumie skutki dla
skutki może wywołać
kwencje osobiste
łeczne nierzetelnego
gospodarki narodowej
nierzetelne wykonanierzetelnego wywykonania prac. Ronierzetelnego wykonanie prac.
konania prac.
zumie potrzebę
nia prac. Rozumie powspółpracy z ODGiK trzebę współpracy
w zakresie pozyskiz ODGiK w zakresie
wania danych.
pozyskiwania i wprowadzania danych
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
ĆWICZENIA
KARTOGRAFIA
15 GODZ
Czytanie i uaktualnianie mapy zasadniczej w formie klasycznej. Kartowanie szczegółów sytuacyjnych.
Zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem mapy zasadniczej w formie numerycznej. Wprowadzanie poprawek.
Opracowanie wybranego zagadnienia informacyjnego o terenie.
SEMESTR IV
1.
KARTOGRAFIA
Potrafi opracować
koncepcję mapy tematycznej
Koncepcje, funkcje i formy mapy.
Zasady redagowania i opracowywania treści map. Nazewnictwo geograficzne.
Znaki kartograficzne i generalizacja kartograficzna.
Metodologia badań kartograficznych. Statystyczne metody przetwarzania danych przestrzennych.
Kartograficzne aspekty Systemu Informacji Przestrzennej (SIP) (GIS – Geographic Information System).
Kartografia tematyczna.
Mapa zasadnicza w formie klasycznej.
Kartografia cyfrowa. Mapa zasadnicza w formie cyfrowej.
Automatyzacja procesu opracowania i wydawania map.
Technologia wytwarzania map.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
Potrafi opracować
ogólną koncepcję
mapy tematycznej
KARTOGRAFIA
PROJEKTOWE
15GODZ.
Projekt mapy tematycznej wybranych wskaźników rozwoju gospodarczego Polski, w tym: konstrukcja znaków kartograficznych i dobór barw dla prezentacji graficznej tematu.
ćwiczenia, zajęcia projektowe
108
Godziny
15
30
1+1
ECTS
15+30+1+1
30+30+20
30
20
13
110
47
4
1.5
80
2.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Kowalczyk K., Wybrane zagadnienia rysunku map. Wydawnictwo UW-M. Olsztyn 2007.
2.
Makowski. A., (red.), System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2005.
3.
Medyńska-Gulij B., Kartografia i geowizualizacja, PWN Warszawa, 2011
4.
Żyszkowska W., Spallek W., Borowicz D., Kartografia Tematyczna, PWN, 2012
5.
Ustawa Prawo Geodezyjne i Kartograficzne.
6.
Wybór instrukcji i norm.
1.
Gaździcki J., Leksykon geomatyczny. PTIP. Warszawa 2000.
2.
Jankowska M., Lisiewicz S. Kartograficzne i geodezyjne metody badania zmian środowiska. Wyd. Akademii Rolniczej
w Poznaniu. Poznań 1998.
3.
Kozieł. Z., (opr.), Koncepcja mapy. Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1998.
5.
Przewłocki S., Geomatyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2008
6.
Przewłocki S., Kowalski G., Czochański M. Kartografia tematyczna w inżynierii środowiska, Wyd. Politechniki
Łódzkiej. Łódź 1993.
7.
Osada E., Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 2002.
8.
Saliszczew K. A., Kartografia ogólna. PWN, Warszawa 1999.
9.
Sanetra A., Cieślak I., Kartograficzne aspekty oceny i waloryzacji przestrzeni. Wyd. Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego. Olsztyn 2004.
Koordynator przedmiotu i prowadzący zajęcia
[email protected]
109
KG
19.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/12/19/GTP1
GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1E
1
15
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu budowy i działania geodezyjnego sprzętu pomiarowego. Wykształcenie
umiejętności w zakresie obsługi sprzętu geodezyjnego, jego rektyfikacji i napraw.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instruEK1
mentów geodezyjnych. Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji teodolitów optycznych, elektronicznych, pionowników.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu
EK2
przeprowadzenia pomiarów geodezyjnych.
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W09;
K_U23
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instrumentów
EK1
geodezyjnych. Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji teodolitów optycznych,
elektronicznych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi schaZ niewielkim braPoprawnie opisuje
Poprawnie opisuje
rakteryzować sprzękami opisuje sprzęt
sprzęt geodezyjny, zna
sprzęt geodezyjny,
tu geodezyjnego.
geodezyjny. Ma nie- zasady działania sprzęzna zasady działania
pełną wiedzę w zatu. Ma wiedzę w zakresprzętu. Ma wiedzę
kresie budowy,
sie budowy, sprawdzaw zakresie budowy,
sprawdzania warunnia warunków geomesprawdzania i rektyków geometrycztrycznych i mechaniczfikacji teodolitów
nych i mechanicznych teodolitów optycz- optycznych, eleknych teodolitów opnych, elektronicznych.
tronicznych . Ma
tycznych, elektrowiedzę w zakresie
nicznych.
rozwoju sprzętu
geodezyjnego i metod zakładania
osnowy.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowaEK2
dzenia pomiarów geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi obsłuZ trudnościami obDobrze obsługuje sprzęt Dobrze obsługuje
giwać sprzętu geosługuje sprzęt geogeodezyjny, jednak
sprzęt geodezyjny i
dezyjnego.
dezyjny.
przekracza czas na reawykonuje zadanie w
lizację postawionego
odpowiednim przezadania.
dziale czasu.
110
Kryterium 2
Nie potrafi sprawdzać warunków
geometrycznych i
mechanicznych
sprzętu geodezyjnego.
Z trudnościami
sprawdzać warunków geometrycznych i mechanicznych sprzętu geodezyjnego.
SEMESTR II
GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA
1.
2.
3.
4.
5.
Potrafi sprawdzać
warunki geometrycznych i mechanicznych sprzętu
geodezyjnego. Potrafi przeprowadzić
rektyfikację sprzętu
geodezyjnego.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Ogólne zasady konstrukcji instrumentów geodezyjnych. Schemat geometryczny budowy teodolitu. Systemy osiowe i
odczytowe w teodolitach. Systemy osiowe i odczytowe w niwelatorach.
Sprawdzenie i rektyfikacja instrumentów geodezyjnych (teodolitu i niwelatora).
Systemy elektroniczne w instrumentach geodezyjnych. Źródła promieniowania optycznego i mikrofalowego. Modulatory optyczne i mikrofalowe. Anteny mikrofalowe. Fotodetektory i detektory mikrofalowe. Mierniki fazy. Układy
przemiany częstotliwości. Liczniki impulsów.
Pionowniki optyczne i laserowe. Schemat geometryczny budowy pionownika optycznego i laserowego.
Teodolity elektroniczne. Teodolity z kodem dwójkowym i kodem Graya. Impulsowy i dynamiczny system pomiaru
kątów. Oprogramowanie teodolitów elektronicznych. Sprawdzenie i rektyfikacja teodolitu elektronicznego.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Potrafi sprawdzać warunki geometrycznych i
mechanicznych sprzętu
geodezyjnego. Ma niewielkie problemy z jego
rektyfikacją.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zapoznanie się z budową i obsługą teodolitu. Pomiar kierunku.
Badanie warunków geometrycznych oraz stanu mechanizmów i optyki teodolitu optycznego.
Sprawdzenie i rektyfikacja niwelatora samopoziomującego.
Wyznaczanie błędów osobowych.
Badanie warunków geometrycznych teodolitu elektronicznego.
Sprawdzenie i rektyfikacja pionownika optycznego i laserowego.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
6
53
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
111
19.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/23/19/GTP2
GEODEZYJNA TECHNIKA POMIAROWA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1E
1
15
15
3
Potrafi scharakteryzować elektroniczny i optyczny sprzęt geodezyjny, w tym: niwelatory,
EK1
tachimetry, oraz sprzęt wykorzystywany przy pomiarach GNSS.
Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji tachimetrów elektronicznych i
niwelatorów.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny, w tym niweEK2
latory i tachimetry.
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W09
K_U23
Potrafi scharakteryzować elektroniczny i optyczny sprzęt geodezyjny, w tym: niwelatory, tachiEK1
metry, oraz sprzęt wykorzystywany przy pomiarach GNSS.
Ma wiedzę w zakresie budowy, sprawdzania i rektyfikacji tachimetrów elektronicznych i niwelatorów.
Metody oceny
Egzamin ustny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Poprawnie opisuje
rakteryzować sprzętu
kami opisuje sprzęt
sprzęt geodezyjny,
geodezyjnego.
geodezyjny. Ma nie- zasady działania sprzęzna zasady działania
pełną wiedzę w zatu. Ma wiedzę w zakresprzętu. Ma wiedzę
kresie budowy,
sie budowy, sprawdzaw zakresie budowy,
sprawdzania warunnia warunków geomesprawdzania i rektyków geometrycztrycznych i mechaniczfikacji tachimetrów i
nych i mechanicznych tachimetrów i niniwelatorów. Ma
nych tachimetrów i
welatorów. Ma niepełną wiedzę w zakresie
niwelatorów.
wiedzę w zakresie
sprzętu wykorzysprzętu wykorzystystywanego w powanego w pomiarach
miarach GNSS.
GNSS.
Potrafi obsługiwać, sprawdzać i rektyfikować odpowiedni sprzęt geodezyjny, w tym niwelatory i
EK2
tachimetry.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
giwać sprzętu geodesługuje sprzęt geogeodezyjny, jednak
zyjnego.
dezyjny.
dziale czasu.
Kryterium 2
Nie potrafi wybierać
Z niewielkimi błęDobrze wybiera sprzęt
Dobrze wybiera
odpowiedniego sprzę- dami wybiera sprzęt
geodezyjny dla realizosprzęt geodezyjny
tu geodezyjnego dla
geodezyjny dla reawanego zadania.
dla realizowanego
realizowanego zadalizowanego zadania.
zadania. Potrafi uzania.
sadnić wybór sprzętu
geodezyjnego.
SEMESTR III
1.
2.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Geodezyjne dalmierze elektrooptyczne i mikrofalowe. Impulsowe i fazowe metody pomiaru odległości. Optyczne
dalmierze interferencyjne.
Niwelatory kodowe. Łaty pomiarowe do niwelatorów kodowych. Oprogramowanie niwelatorów kodowych. Niwelatory laserowe.
112
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Tachimetry elektroniczne. Tachimetry zintegrowane i modularne. Rejestracja oraz przetwarzanie danych
w tachimetrach. Oprogramowanie tachimetrów.
Schemat działania instrumentów do pomiarów satelitarnych GNSS.
Kalibracja geodezyjnych przyrządów pomiarowych.
Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pól metodą analityczną, graficzną i mechaniczną. Odchyłka powierzchniowa
i jej rozrzucanie. Skurcz powierzchniowy i liniowy mapy.
Ocena dokładności w pomiarach geodezyjnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Badanie warunków geometrycznych oraz stanu mechanizmów tachimetru elektronicznego.
Wyznaczanie stałej dodawania dalmierza elektrooptycznego.
Wyznaczanie parametrów niwelatorów kodowych.
Sprawdzenie i rektyfikacja tachimetru elektronicznego.
Zasady działania sprzętów do pomiarów GNSS.
Kalibracja geodezyjnych przyrządów pomiarowych.
15+15+1+1+2
15+25
Godziny
15
15
ECTS
1+1+2
25
15
74
34
3
1
40
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Płatek A., Geodezyjne dalmierze elektromagnetyczne i tachimetry elektroniczne, Kraków 1991.
2. Płatek A., Elektroniczna technika pomiarowa w geodezji, Kraków 1995.
3. Tatarczyk J., Wybrane zagadnienia z instrumentoznawstwa geodezyjnego, Kraków 1994.
1. Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Belach, Kraków 2007.Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w
geodezji, Olsztyn 2005.
3. Wanic A., Instrumentoznawstwo geodezyjne i elementy technik pomiarowych, Olsztyn 2005.
mgr inż. Antoni Myłka
113
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
20.
G/G2012/12/20/ĆTG
ĆWICZENIA TERENOWE Z GEODEZJI
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
30
1
Przedmiot:
Semestr
II
Celem kształcenia jest wykształcenie umiejętności obsługi sprzętu geodezyjnego, projektowania i zakładania osnowy geodezyjnej, wykonywania pomiarów geodezyjnych, opracowywania ich wyników a także sporządzania opracowań kartograficznych.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Geodezyjna technika pomiarowa.
EK1 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych i wykonywania pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych.
EK2 Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia wysokościowych i sytuacyjno-wysokościowych pomiarów geodezyjnych.
EK3 Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne i wysokościowe pomiary geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w
grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
EK4
Potrafi sporządzić dokumentację geodezyjno-kartograficzną z wykonanych pomiarów.
Kierunkowe
K_W02; K_W07;
K_W08; K_W18
K_U23
K_U03;
K_U24;
K_U33;
K_K05
K_U03;
K_U24;
K_U33;
K_U12;
K_U32;
K_K04;
K_U23;
K_U32;
K_K05
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych i wykoEK1
nywania pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna metod obliZ niewielkimi braPoprawnie opisuje
Poprawnie opisuje meczeń geodezyjnych,
kami opisuje układy
metody obliczeń geotody obliczeń geodezyjnie zna układów
współrzędnych stodezyjnych, układy
nych, układy współrzędwspółrzędnych stosowane w geodezji,
współrzędnych stonych stosowane w geosowanych w geodezji
metody wykonywania sowane w geodezji
dezji oraz metody wyoraz metod wykonypomiarów sytuacyjoraz metody wykokonywania pomiarów
wania pomiarów synych, ma niepełną
nywania pomiarów
sytuacyjnych. I wysokotuacyjnych.
wiedzę w zakresie
sytuacyjnych i wysościowych Potrafi wybrać
metod obliczeń geokościowych.
odpowiednie metody
dezyjnych.
pomiarów i obliczeń dla
przedstawionego zagadnienia.
Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia wysokościoEK2
wych i sytuacyjno-wysokościowych pomiarów geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi obsłuZ trudnościami obsłu- Dobrze obsługuje
Dobrze obsługuje sprzęt
giwać sprzętu geoguje sprzęt geodezyjsprzęt geodezyjny,
geodezyjny i wykonuje
dezyjnego.
ny.
jednak przekracza
zadanie w odpowiednim
czas na realizację poprzedziale czasu.
stawionego zadania.
114
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi wybrać odpowiedni sprzęt geodezyjny dla realizowanego
zadania. Potrafi uzasadnić wybór sprzętu
geodezyjnego.
Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne i wysokościowe pomiary geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanoZ trudnościami planu- Dobrze planuje i reaDobrze planuje i realizuwać i zrealizować
je i z drobnymi błęlizuje pomiary geode- je pomiary geodezyjne
pomiarów geodezyjdami realizuje pomia- zyjne dla wybranego
nych dla wybranego
rów geodezyjnych dla zadania.
Potrafi uzasadnić wybór
zadania.
wybranego zadania.
odpowiedniej metody
Brak współpracy z
Zdolny do pracy inZdolny do pracy inPraca indywidualna, zepozostałymi człondywidualnej, praca
dywidualnej, praca
społowa oraz współpraca
kami zespołu. Nie rozespołowa w stopniu
zespołowa na dobrym multidyscyplinarna w
zumie jaka odzadowalającym. Ma
poziomie. Współpraca stopniu dobrym. Ma
powiedzialność spobraki w zrozumieniu
z innymi multiświadomość odpoczywa na poodpowiedzialności za
dyscyplinarnymi zewiedzialności za realiszczególnych osobach realizowane zadanie.
społami w stopniu do- zowane zadanie.
w zespole podczas
statecznym.
wykonywania prac.
Potrafi sporządzić dokumentację geodezyjno-kartograficzną z wykonanych pomiarów.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi sporządzić Z drobnymi błędami
Dobrze sporządza
Dobrze sporządza opraopracowania kartogra- tworzy opracowanie
opracowanie kartocowanie kartograficzne.
ficznego.
kartograficzne. Nie
graficzne. PrawiPotrafi wybrać i uzasadumie zastosować oddłowo czyta i aktualinić odpowiednie przepowiednich przepisów zuje sporządzone
pisy do tworzenia opradotyczących opraopracowanie.
cowań kartograficznych.
cowań kartograficznych
Nie potrafi wybierać
odpowiedniego sprzętu geodezyjnego dla
realizowanego zadania.
Z niewielkimi błędami wybiera sprzęt
geodezyjny dla realizowanego zadania.
SEMESTR II
ĆWICZENIA TERENOWE Z GEODEZJI
Potrafi wybrać odpowiedni sprzęt geodezyjny dla realizowanego zadania.
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
Ćwiczenia terenowe z geodezji realizowane są w formie zgrupowania tygodniowego bezpośrednio po zakończeniu semestru
letniego.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Tyczenie prostych, przecięcia prostych. Pomiary liniowe. Szkice polowe.
Pomiary odległości metodą bezpośrednią i pośrednią.
Pomiary sytuacyjne. Metoda domiarów prostokątnych. Metoda biegunowa.
Pomiary sytuacyjne. Metoda wcięć liniowych i kątowych.
Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. Metoda satelitarna.
Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. Metoda tachimetryczna.
Pomiary wysokościowe. Niwelacja geometryczna. Niwelacja reperów, niwelacja siatkowa.
Opracowanie dokumentacji geodezyjno-kartogtraficznej.
115
Godziny
30
1+1
10
ECTS
30+1+1
30
2
44
31
1
0,5
30
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Beluch. Kraków 2007.
2. Jagielski A., Geodezja I. Kraków 2005.
3. Jagielski A., Geodezja II. Kraków 2003.
8. Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Warszawa 1999.
9. Szymoński J., Instrumentoznawstwo geodezyjne (tom I – III) Warszawa 1972.
[email protected]
KG
KG
116
21.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/12/21/RW1
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
2E
1
1
30
15
15
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z metod obliczeń i wyrównania obserwacji geodezyjnych. Wykształcenie umiejętności zastosowania rachunku wyrównawczego w obliczeniach geodezyjnych, analizy i interpretacji uzyskanych wyników.
EK1 Ma wiedzę w zakresie algebry, rachunku prawdopodobieństwa, statystki.
EK2 Potrafi rozwiązać zadania z zakresu algebry macierzy oraz rachunku prawdopodobieństwa.
Kierunkowe
K_W01; K_W10
K_U09; K_U10;
K_U18; K_U20
Ma wiedzę w zakresie algebry, rachunku prawdopodobieństwa, statystki.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozuZna podstawowe zaDemonstruje dobre zro- Ma znacznie rozszemie podstawowych
sady w zakresie algezumienie zasad w zarzoną, usystematyzasad w zakresie al- bry, rachunku prawkresie algebry, rachunzowaną wiedzę w zagebry, rachunku
dopodobieństwa, staku prawdopokresie zasad w zakresie
prawtystki. Wykazuje jeddobieństwa, statystki.
algebry, rachunku
dopodobieństwa,
nak pewne problemy z
prawdopodobieństwa,
statystki.
rozumieniem i prastatystki.
widłową interpretacją.
Potrafi rozwiązać zadania z zakresu algebry macierzy oraz rachunku prawdopodobieństwa.
EK3
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi rozZ trudnościami rozPotrafi rozwiązać zadaPotrafi rozwiązać zadawiązać zadań z zawiązuje zadania z zania z zakresu algebry
nia z zakresu algebry
kresu algebry makresu algebry maciemacierzy oraz rachunku macierzy oraz rachunku
cierzy oraz rachunrzy oraz rachunku
ku prawprawdopodobieństwa.
Potrafi uzasadnić wybór
dopodobieństwa.
odpowiedniej metody
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Algebra macierzy. Podstawowe działania na macierzach.
Odwrotności nieosobliwych macierzy kwadratowych (metody obliczania odwrotności). Metody rozwiązywania układów równań liniowych o kwadratowej i nieosobliwej macierzy współczynników.
Uogólnione odwrotności macierzy (o minimalnej normie, w metodzie najmniejszych kwadratów). Zastosowanie uogólnionych odwrotności macierzy do rozwiązywania układów równań. Elementy analizy macierzowej.
Probabilistyczne podstawy teorii błędów pomiarów geodezyjnych i metod wyrównania. Funkcjonalne modele błędów
pomiaru (błąd losowy, systematyczny, deterministyczny).
Zmienne losowe jednowymiarowe. Wynik pomiaru jako zmienna losowa. Typowe rozkłady zmiennych losowych.
Parametry opisowe zmiennych losowych jednowymiarowych.
Zmienne losowe wielowymiarowe. Wektor losowy.
Parametry opisowe zmiennych losowych wielowymiarowych. Wektor wartości oczekiwanych. Macierz kowariancji.
117
9.
10.
11.
12.
Elementy wnioskowania statystycznego w rachunku wyrównawczym.
Podstawowe zasady estymacji metodą najmniejszych kwadratów. Estymacja punktowa wartości oczekiwanej.
Estymacja przedziałowa. Przedział ufności wartości oczekiwanej.
Estymacja przedziałowa wariancji.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Obliczanie odwrotności macierzy nieosobliwych.
Rozwiązywanie układów równań o nieosobliwej macierzy współczynników. Algorytmy bezpośrednie. Metody rozkładu.
Obliczanie uogólnionych odwrotności o minimalnej normie i w metodzie najmniejszych kwadratów.
Rozwiązywanie układów równań prostokątnych.
Rozwiązywanie zadań związanych z rozkładem normalnym.
Rozwiązywanie zadań dotyczących parametrów opisowych zmiennej losowej jednowymiarowej (wartość oczekiwana,
wariancja, odchylenie standardowe). Propagacja wariancji.
Rozwiązywanie zadań dotyczących zmiennej losowej wielowymiarowej.
Estymator najmniejszych kwadratów wartości oczekiwanej. Estymator wariancji.
Wyznaczanie estymatorów przedziałowych wartości oczekiwanej i wariancji.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
6
53
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
118
21.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/23/21/RW2
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
2E
1
1
30
15
15
5
EK1 Ma wiedzę metod wyrównania sieci geodezyjnych.
EK2 Zna metody sprawdzania poprawności wyrównania sieci geodezyjnych.
EK3 Potrafi ułożyć i rozwiązać zadania z rachunku wyrównawczego dla geodezyjnych sieci
poziomych i pionowych.
Kierunkowe
K_W01; K_W10
K_W01; K_W10
K_U09; K_U10;
K_U18; K_U20
Ma wiedzę metod wyrównania sieci geodezyjnych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozuZna podstawowe meDemonstruje dobre zro- Ma znacznie rozszemie metod wyrówtody wyrównania sieci zumienie metod wyrzoną, usystematynania sieci geodegeodezyjnych. Wykarównania sieci geodezowaną wiedzę w zazyjnych.
zuje jednak pewne
zyjnych.
kresie metod wyproblemy z rozumierównania sieci geoniem i prawidłową indezyjnych.
terpretacją.
Zna metody sprawdzania poprawności wyrównania sieci geodezyjnych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
2
2
2
Kryterium 1
Nie zna i nie rozuNie zna i nie rozumie
mie podstawowych
podstawowych metod
podstawowych metod
podstawowych metod
metod sprawdzania
sprawdzania poprawsprawdzania poprawsprawdzania poprawpoprawności wyności wyrównania siei ności wyrównania siei
ności wyrównania siei
równania siei geogeodezyjnych.
geodezyjnych.
geodezyjnych.
dezyjnych.
Potrafi ułożyć i rozwiązać zadania z rachunku wyrównawczego dla geodezyjnych sieci poziomych i
EK3
pionowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi rozZ trudnościami układa Potrafi ułożyć i rozPotrafi ułożyć i rozwiązać zadań z rai rozwiązuje rachunku wiązać zadania z rawiązać zadania z rachunku wyrówwyrównawczego dla
chunku wyrówchunku wyrównawczego dla geogeodezyjnych sieci
nawczego dla geodenawczego dla geodedezyjnych sieci popoziomych i piozyjnych sieci poziozyjnych sieci pozioziomych i piononowych.
mych i pionowych.
mych i pionowych. Powych.
trafi uzasadnić wybór
odpowiedniej metody
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Macierz kowariancji wyników pomiaru w rachunku wyrównawczym. Współczynnik wariancji i jego praktyczna interpretacja. Propagacja macierzy kowariancji. Macierz kofaktorów, macierz wag oraz zasady ich propagacji. Przypadki
szczególne propagacji.
Wyrównywanie obserwacji geodezyjnych. Zasady formułowania zadań wyrównawczych i ich rozwiązania z zastosowaniem metody najmniejszych kwadratów.
Metoda parametryczna. Układ równań obserwacyjnych. Układ równań poprawek. Liniowy układ równań poprawek.
Rozwiązanie zadania wyrównawczego (estymator wektora parametrów, estymator wektora poprawek). Metody kontroli
wyników wyrównania.
119
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Metody rozwiązywania układów równań normalnych. Nawiązanie rozwiązania do teorii uogólnionych odwrotności
macierzy.
Macierz kowariancji estymatora parametrów, macierz kowariancji poprawek, macierz kowariancji wyrównanych obserwacji.
Błędy średnie funkcji wyrównanych parametrów. Błąd położenia punktu. Elipsa ufności.
Wyrównanie sieci niwelacyjnych. Zasady ogólne i wskazania praktyczne.
Wyrównanie sieci kątowo-liniowych. Liniowe równania poprawek dla długości, kierunków i kątów. Wskazania praktyczne.
Metoda warunkowa. Równania warunkowe i ich zastosowanie w zadaniach wyrównawczych.
Rozwiązanie zadania wyrównawczego metodą korelat.
Mieszane metody wyrównania. Metoda parametryczna z warunkami wiążącymi parametry.
Metoda warunkowa z parametrami.
Wyrównywanie obserwacji zależnych.
Wyrównanie sekwencyjne.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Obliczanie macierzy wag, macierzy kofaktorów. Propagacja tych macierzy w podstawowych zadaniach geodezyjnych.
Przykłady wyrównania metodą parametryczną. Analiza dokładności po wyrównaniu.
Wyrównanie sieci niwelacyjnej. Błędy średnie wyrównanych wysokości i wyrównanych obserwacji.
Wyrównanie sieci kątowo-liniowej. Analiza dokładności: błędy położenia punktów, elipsy ufności.
Zasady wstępnej oceny dokładności i jej zastosowanie w projektowaniu obserwacji geodezyjnych.
Elementarne przykłady wyrównania metodą warunkową (korelat).
Wyrównanie sieci niwelacyjnych metodą warunkową.
Przykłady zastosowania metod mieszanych.
Przykład wyrównania obserwacji zależnych.
Przykład wyrównania sekwencyjnego.
SEMESTR III
1.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Dokonanie wyrównania sieci kątowo-liniowej i niwelacyjnej z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania.
30+30+1+1+2
30+30+30
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
30
30
15
139
64
5
2
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji (z przykładami), Podręcznik, Wyd. UW-M. Olsztyn 2005
2.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa
1999.
120
3.
Adamczewski Z., Rachunek wyrównawczy w 15 wykładach, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2007.
1. Czaja J., Modele statystyczne w informacji o terenie,Wyd. AGH, Kraków 1996.
2. Osada E., Analiza, wyrównanie i modelowanie Geo-danych, Wyd. AR, Wrocław 1998.
3. Wędzony J., Przykłady uzupełniające nauczanie rachunku wyrównawczego, Wyd. AGH, Kraków 1994.
4. Wiśniewski Z., Algebra macierzy i statystyka matematyczna w rachunku wyrównawczym (teoria i zadania). Wyd.
UW-M, Olsztyn 2000.
prof. dr hab. Józef Sanecki
[email protected]
121
KG
22.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/12/22/GAG1
GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2E
2
30
30
4
15
1
1
15
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie wykonywania i opracowywania pomiarów w podstawowych sieciach geodezyjnych. Wykształcenie umiejętności transformacji danych między układami współrzędnych stosownymi w geodezji, wykonywania pomiarów geodezyjnych na dużych obszarach oraz przygotowywania danych dla ośrodków
dokumentacji geodezyjnej jak i korzystania z danych zgromadzonych w tych ośrodkach.
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności
i postaw i ukazane są z podziałem na semestry nauki.
EK1 Ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą trygonometrię sferyczną i płaską, algebrę, analizę, oraz elementy matematyki dyskretnej i stosowanej, w tym metody matematyczne
i metody numeryczne, niezbędne do:
1) wykonywania obliczeń na sferze i na elipsoidzie obrotowej jako powierzchni odniesienia;
2) redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę;
3) transformacji układów odniesienia;
4) wyznaczania figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, optykę, magnetyzm i fizykę ciała stałego, astrofizykę na poziomie niezbędnym do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych
występujących w przestrzeni kosmicznej otaczającej Ziemię oraz wpływu jej na zjawiska zachodzące na niej.
EK2 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej.
EK3 Ma wiedzę w zakresie obliczania współrzędnych geodezyjnych i wzajemnych związków między niebieskim i ziemski układem odniesienia: definicje
EK4 Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjału grawitacyjnego
i elementarnych układów masy figury Ziemi.
EK5 Ma wiedzę w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
EK6 Posiada umiejętność efektywnego wykorzystania technik informatycznych, w tym programów
użytkowych, arkuszy kalkulacyjnych do obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy
obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej oraz wzajemnych związków między niebieskim i ziemski układem odniesienia.
EK7 Umie zastosować odpowiedni aparat matematyczny dla wykonania niezbędnych obliczeń geodezyjnych w zakresie potencjału grawitacyjnego i elementarnych układów masy figury Ziemi.
EK8 Wykorzystuje umiejętności syntezy do identyfikacji, wyboru metody i rozwiązywania prostych i złożonych zadań w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na
płaszczyznę.
Kierunkowe
K_W01
K_W02
K_W06
K_W13
K_W18
K_U08
K_U09
K_U10; K_K01
Ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą trygonometrię sferyczną i płaską, algebrę, analiEK1
zę, oraz elementy matematyki dyskretnej i stosowanej, w tym metody matematyczne i metody
numeryczne, niezbędne do:
1) wykonywania obliczeń na sferze i na elipsoidzie obrotowej jako powierzchni odniesienia;
2) redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę;
3) transformacji układów odniesienia;
4) wyznaczania figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
ma wiedzę w zakresie fizyki, obejmującą mechanikę, optykę, magnetyzm i fizykę ciała stałego,
astrofizykę na poziomie niezbędnym do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w przestrzeni kosmicznej otaczającej Ziemię ora wpływu jej na zjawiska zachodzące
na niej.
122
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
egzamin pisemny lub ustny
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna zasad ko- Zna podstawy wyko- Rozumie istotę wykoPotrafi wykorzyrzystania z wiedzy rzystywania wiedzy
rzystywania wiedzy z
stywać wiedzę z zaz zakresu matema- z zakresu matemazakresu matematyki i
kresu matematyki i
tyki i fizyki w dzie- tyki i fizyki w dziefizyki w dziedzinie
fizyki w dziedzinie
dzinie geodezji wyż- dzinie geodezji wyż- geodezji wyższej.
geodezji wyższej.
szej.
szej.
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej.
egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna metod obliZ trudnościami poPotrafi prawidłowo
Ma szeroką wiedzę
czeń geodezyjnych
trafi przeprowadzać
przeprowadzać obliz zakresu przeprona powierzchni elip- obliczenia geodezyj- czenia geodezyjne na
wadzania obliczeń
soidy obrotowej.
ne na powierzchni
powierzchni elipsoidy
geodezyjnych na
elipsoidy obrotowej. obrotowej.
powierzchni elipsoidy obrotowej.
Ma wiedzę w zakresie obliczania współrzędnych geodezyjnych i wzajemnych związków między
niebieskim i ziemski układem odniesienia: definicje
egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad proZna podstawy obliMa wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
wadzenia obliczeń
czania współrzędobliczania współrzędz zakresu obliczania
współrzędnych geonych geodezyjnych.
nych geodezyjnich.
współrzędnych geodezyjnich.
dezyjnych.
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjału grawitacyjnego i
elementarnych układów masy figury Ziemi.
egzamin pisemny lub ustny zadanie, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad koZna podstawy wyko- Ma wiedzę z zakresu Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
potencjału
grawita- z zakresu potencjału
z zakresu
z zakresu potencjału
cyjnego i elementar- grawitacyjnego
i
potencjału grawigrawitacyjnego i ele- nych układów masy i elementarnych ukłatacyjnego i elemenmentarnych układów wie jak ją wykorzy- dów masy.
tarnych układów
masy.
stywać.
masy.
Ma wiedzę w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
egzamin pisemny, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad reZna podstawy reMa wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
dukcji elementów
dukcji elementów
redukcji elementów
z zakresu redukcji
podstawowej sieci
podstawowej sieci
podstawowej sieci geoelementów podgeodezyjnej na
geodezyjnej na
dezyjnej na płaszstawowej sieci geopłaszczyznę.
płaszczyznę.
czyznę.
dezyjnej na płaszczyznę.
Posiada umiejętność efektywnego wykorzystania technik informatycznych, w tym programów
użytkowych, arkuszy kalkulacyjnych do obliczeń krzywizn przekrojów normalnych elipsoidy
obrotowej, linii geodezyjnych na powierzchni elipsoidy obrotowej oraz wzajemnych związków
między niebieskim i ziemski układem odniesienia.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoPotrafi wykorzystać
Wszechstronnie porzystać technik intechniki informatechniki informatyczne
trafi wykorzystać
formatycznych do
tyczne do przeprodo przeprowadzania ob- techniki informaprzeprowadzania ob- wadzania najprostliczeń geodezyjnych na
tyczne do przeproliczeń geodezyjnych
szych obliczeń geopowierzchni elipsoidy
wadzania obliczeń
na powierzchni elip- dezyjnych na poobrotowej oraz współgeodezyjnych na posoidy obrotowej oraz wierzchni elipsoidy
rzędnych geodezyjnych
wierzchni elipsoidy
współrzędnych geoobrotowej oraz
w zakresie podstawoobrotowej oraz
dezyjnich.
współrzędnych geowym.
współrzędnych geodezyjnych.
dezyjnych.
123
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umie zastosować odpowiedni aparat matematyczny dla wykonania niezbędnych obliczeń geodezyjnych w zakresie potencjału grawitacyjnego i elementarnych układów masy figury Ziemi.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoPotrafi wykonywać
Potrafi wykonywać obWszechstronnie ponywać obliczeń geo- najprostsze oblicze- liczenia geodezyjne w
trafi wykonywać obdezyjnych w zakrenia geodezyjne w
zakresie potencjału
liczenia geodezyjne
sie potencjału grawi- zakresie potencjału
grawitacyjnego i elew zakresie potencjatacyjnego i elemengrawitacyjnego i elementarnych układów
łu grawitacyjnego i
tarnych układów
mentarnych układów masy figury Ziemi w
elementarnych ukłamasy figury Ziemi.
masy figury Ziemi.
zakresie podstawowym. dów masy figury
Ziemi.
Wykorzystuje umiejętności syntezy do identyfikacji, wyboru metody i rozwiązywania prostych i
złożonych zadań w zakresie redukcji elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozPotrafi rozwiązywać Potrafi rozwiązywać
Wszechstronnie powiązywać zadań w
najprostsze zadania
zadania w zakresie retrafi rozwiązywać
zakresie redukcji
w zakresie redukcji
dukcji elementów podzadania w zakresie
elementów podelementów podstastawowej sieci geoderedukcji elementów
stawowej sieci geowowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę w podstawowej sieci
dezyjnej na płaszzyjnej na płaszczyzakresie podstawowym. geodezyjnej na
czyznę.
znę.
płaszczyznę.
SEMESTR II
GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Trygonometria płaska i sferyczna: własności trójkąta sferycznego; twierdzenie sinusów, cosinusów dla boków, cosinusów dla kątów oraz tangensów. Wzory Borda, analogie Nepera. Nadmiar sferyczny. Pole powierzchni trójkąta sferycznego.
2. Wprowadzenie do geodezji wyższej: miernictwo a geodezja wyższa na świecie i w Polsce - o przedmiocie geodezji
wyższej i wykładzie - literatura - zakres wymagań na egzaminie - kształt Ziemi - powierzchnie odniesienia - sieci geodezyjne - naukowe i praktyczne zadania geodezji wyższej - podział geodezji.
3. Wprowadzenie do geodezji fizycznej: siła ciężkości - powierzchnie poziome - linie pionu - pojęcie wysokości - układ
współrzędnych naturalnych.
4. Elipsoida obrotowa spłaszczona jako powierzchnia odniesienia: elementarne związki pomiędzy parametrami elipsoidy
- układ współrzędnych geodezyjnych - przekroje normalne elipsoidy i ich krzywizny - szerokości: geocentryczna i zredukowana - równania parametryczne elipsoidy - linia geodezyjna na powierzchni elipsoidy obrotowej - związki różniczkowe I rzędu.
5. Niebieski i ziemski układ odniesienia: definicje i wzajemne związki.
6. Obliczanie współrzędnych geodezyjnych: rozwiązywanie trójkątów geodezyjnych - klasyfikacja i analiza wybranych
metod obliczania współrzędnych na elipsoidzie (metoda Clarke’a, metoda Gaussa).
7. Redukcja elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę: wzory robocze odwzorowań: Gaussa-Krügera,
UTM – odwzorowania (układ) 65, 1992, 2000 (wg instrukcji 0-1).
8. Modele pola siły ciężkości Ziemi: elementy teorii potencjału - potencjał grawitacyjny elementarnych układów masy rozwinięcie potencjału w szeregi harmonicznych i wyrażenia na potencjał dla szczególnych przypadków rozkładu masy w przestrzeni - pole normalne siły ciężkości Ziemi: elipsoida ekwipotencjalna – pole i przyśpieszenie normalne siły
ciężkości - gradient pionowy w polu rzeczywistym i w polu normalnym - Geodezyjny Układ Odniesienia GRS'80 przyśpieszenie siły ciężkości na sferoidzie normalnej (wzór Helmerta). Zmiany pola siły ciężkości w czasie.
9. Klasyfikacja odwzorowań używanych w geodezji i kartografii.
10. Elementy astronomii geodezyjnej.
11. Trygonometria płaska i sferyczna: własności trójkąta sferycznego; twierdzenie sinusów, cosinusów dla boków, cosinusów dla kątów oraz tangensów. Wzory Borda, analogie Nepera. Nadmiar sferyczny. Pole powierzchni trójkąta sferycznego.
1.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
Rozwiązywanie trójkątów sferycznych: wyznaczanie wartości brakujących boków i kątów, nadmiaru sferycznego, pola
powierzchni trójkąta sferycznego.
Współrzędne geodezyjne – przekroje, równania, związki różniczkowe.
Wybrane metody obliczania współrzędnych na elipsoidzie.
Robocze wzory odwzorowań.
124
5.
6.
Obliczanie współrzędnych geodezyjnych metodą Clarke’a.
Redukcja elementów podstawowej sieci geodezyjnej na płaszczyznę.
30+30+1+1+2
30+30+10
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
30
10
10
114
64
4
2
70
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
125
22.
Przedmiot:
Semestr
II
III
G/G2012/23/22/GAG2
GEODEZJA I ASTRONOMIA GEODEZYJNA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2E
2
30
30
4
15
1
1
15
15
3
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjałów grawitaEK1
cyjnych i anomalii grawimetrycznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia jak wykorzystać te dane do wyznaczania figury Ziemi.
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci wysokościowej
EK2
w geodezji.
Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie rachuby czasu jako elementu pomiaEK3
rów geodezyjnych.
Ma wiedzę w zakresie astronomicznego wyznaczanie położenia dla potrzeb pomiarów
EK4
geodezyjnych.
Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci wysokościowej w geodezji integrować wiedzę z różnych dziedzin i dyscyplin
EK5
oraz umieć obsługiwać urządzenia specjalistyczne.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod do rozwiązywania prostych zadań w zaEK6
kresie astronomicznego wyznaczania położenia dla potrzeb pomiarów geodezyjnych.
Kierunkowe
K_W13
K_W18
K_W10
K_W06
K_U18
K_U23
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie potencjałów grawitacyjnych
EK1
i anomalii grawimetrycznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia jak wykorzystać te dane
do wyznaczania figury Ziemi.
Metody oceny
zaliczenie pisemne lub ustne, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zasad koZna podstawy wyko- Ma wiedzę z zakresu
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
grawimetrii geodezyjnej z zakresu grawiz zakresu grawimez zakresu grawimei wie jak ją wykorzysty- metrii geodezyjnej.
trii geodezyjnej.
trii geodezyjnej.
wać.
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci wysokościowej w geoEK2
dezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
teorii wysokości i poz zakresu teorii wyz zakresu teorii wyz zakresu teorii wymiarów sieci wysosokości i pomiarów
sokości i pomiarów
sokości i pomiarów
kościowej i wie jak ją
sieci wysokościowej.
sieci wysokościowej. sieci wysokościowej. wykorzystywać.
Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie rachuby czasu jako elementu pomiarów geoEK3
dezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
rachuby czasu jako
z zakresu rachuby
z zakresu rachuby
z zakresu rachuby
elementu pomiarów
czasu jako elementu
czasu jako elementu
czasu jako elementu
geodezyjnych i wie jak
pomiarów geodezyjpomiarów geodepomiarów geodeją wykorzystywać.
nych.
zyjnych.
zyjnych.
Ma wiedzę w zakresie astronomicznego wyznaczanie położenia dla potrzeb pomiarów geodezyjEK4
nych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
126
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ma szeroką wiedzę
rzystania z wiedzy
rzystywania wiedzy
astronomicznego wyz zakresu astronoz zakresu astronoz zakresu astronoznaczanie położenia dla micznego wyznamicznego wyznamicznego wyznapotrzeb pomiarów geoczanie położenia dla
czanie położenia dla
dezyjnych i wie jak ją
potrzeb pomiarów
potrzeb pomiarów
potrzeb pomiarów
wykorzystywać.
geodezyjnych.
geodezyjnych.
geodezyjnych.
Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań w zakresie teorii wysokości i pomiarów sieci
wysokościowej w geodezji integrować wiedzę z różnych dziedzin i dyscyplin oraz umieć obsługiwać urządzenia specjalistyczne
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie obsługiwać Umie wykonać najUmie obsługiwać urząMa wszechstronne
urządzenia specjaliprostsze pomiary z
dzenia specjalistyczne
umiejętności
styczne z zakresu
wykorzystaniem
z zakresu pomiarów
z zakresu obsługi
pomiarów sieci wyurządzeń specjalisieci wysokościowej w
urządzeń specjalisokościowej.
stycznych z zakresu
zakresie podstawowym. stycznych z zakresu
pomiarów sieci wypomiarów sieci wysokościowej.
sokościowej.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod do rozwiązywania prostych zadań w zakresie
astronomicznego wyznaczania położenia dla potrzeb pomiarów geodezyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozPotrafi rozwiązywać Potrafi rozwiązywać
Wszechstronnie powiązywać zadań w
najprostsze zadania
zadania astronomicztrafi rozwiązywać
zakresie astronow zakresie astrononego wyznaczanie pozadania w zakresie
micznego wyznamicznego wyznałożenia dla potrzeb poastronomicznego
miarów geodezyjnych
wyznaczanie położepotrzeb pomiarów
potrzeb pomiarów
w zakresie podnia dla potrzeb pogeodezyjnych.
geodezyjnych.
stawowym.
miarów geodezyjnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
15 GODZ.
Wyznaczanie figury Ziemi metodami grawimetrycznymi i astronomiczno-geodezyjnymi: potencjał zakłócający – definicje anomalii grawimetrycznych i odchyleń pionu na geoidzie - podstawowe równanie geodezji fizycznej - wzór Stokesa - koncepcja Mołodeńskiego wyznaczania figury Ziemi.
Anomalie grawimetryczne, odchylenia pionu i redukcje grawimetryczne: anomalie grawimetryczne i odchylenia pionu
na geoidzie; redukcje grawimetryczne (poprawka terenowa, redukcje: wolnopowietrzna, Bouguera, Poincaré-Prey’a) wzory Vening-Meinesza) - krzywizna linii pionu.
Teoria wysokości (systemy wysokości): liczby geopotencjalne - wysokości dynamiczne - wysokości ortometryczne wysokości normalne.
Pomiar sieci wysokościowej: podstawowe zasady obserwacji niwelacyjnych.
Astronomia sferyczna. Układy współrzędnych. Transformacje współrzędnych. Efekty wpływające na zmiany współrzędnych. Kulminacje. Wschody, zachody, świty i zmierzchy. Białe noce oraz dnie i noce polarne. Insolacja.
Rachuba czasu. Jednostki czasu i jednostki kalendarzowe. Czasy. definicje i kryteria czasu. Dni juliańskie, Lata Bessela. Kalendarze.
Efemerydy. Katalogi gwiazd. Efemerydy Gwiazdy Biegunowej. Współrzędne Słońca i Księżyca. Algorytmy obliczania efemeryd Słońca i Księżyca. Zaćmienia.
Astronomiczne wyznaczanie położenia. Metody wyznaczenia długości geograficznej. Metody wyznaczania szerokości
geograficznej. Metody wyznaczania południka miejscowego (azymutu).
Wyznaczanie współrzędnych astronomicznych i azymutu.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
Wyznaczanie figury Ziemi metodami grawimetrycznymi.
Pomiar anomalii grawimetrycznych.
Systemy wysokości.
Podstawowe zasady obserwacji niwelacyjnych – analiza wyników pomiarów.
127
15 GODZ.
15+15+1+1+1
15+20+10
Godziny
15
15
ECTS
1+1+1
20
10
8
70
33
3
1
45
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wyd. Wiedza i Życie 1996
2. Szpunar W., Podstawy geodezji wyższej, PPWK 1983
3. Barlik M., Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna. Teoria i praktyka, OWPW 2007
4. Barlik M., Pomiary grawimetryczne w geodezji, OWPW 2001
5. Barlik M., Wstęp do teorii figury Ziemi, 1995
6. Opalski W., Cichowicz L., Astronomia geodezyjna, PPWK 1986
7. GUGiK, Instrukcja 0-1, Wytyczne techniczne G-1.10 , 2000
8. Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wyd. Wiedza i Życie 1996
Aktualne artykuły geodezji wyższej z czasopism polskich i zagranicznych.
dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. nadzw. AM
[email protected]
128
KG
23.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/23/23/GS1
GEODEZJA SATELITARNA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1E
1
15
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności kompleksowego wykorzystania satelitarnych systemów pozycjonowania w rozwiązywaniu zadań geodezyjnych w oparciu o teoretyczny model wyznaczania pozycji w systemie GNSS.
Zakres szkoły średniej i semestrów I, II studiów wyższych kierunku geodezja i kartografia.
EK1 Objaśnia podstawy fizyczne wykorzystania sygnału fali elektromagnetycznej w systemach
satelitarnych oraz teorię ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym w
oparciu o prawa Keplera. Objaśnia i opisuje matematycznie dane efemerydalne niezbędne
do wyznaczenia położenia satelity GNSS na orbicie.
EK2 Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS. Wymienia i opisuje
metody obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i budowy sieci geodezyjnych.
EK3 Umie obliczyć parametry orbity oraz położenie i prędkość satelity na moment obserwacji.
EK4
EK5
Opisuje model matematyczny wyznaczania współrzędnych na podstawie pomiarów kodowych i fazowych GPS.
Umie analitycznie wyznaczyć współrzędne w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach
fazowych i kodowych wraz z wartościami współczynników geometrycznych HDOP,
GDOP, VDOP, TDOP, PDOP.
Kierunkowe
K_W01; K_W13
K_W05; K_W06
K_U08; K_U09;
K_U20; K_U22
K_U04
K_U20
Objaśnia podstawy fizyczne wykorzystania sygnału fali elektromagnetycznej w systemach sateliEK1
tarnych oraz teorię ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym w oparciu o prawa
Keplera. Objaśnia i opisuje matematycznie dane efemerydalne niezbędne do wyznaczenia położenia satelity GNSS na orbicie.
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie objaśnia, nie
Opisuje prawidłowo
Opisuje prawidłowo
Opisuje prawidłowo
opisuje praw fizyczniektóre zjawiska i
wszystkie zjawiska i
wszystkie zjawiska i
nych.
prawa fizyczne.
prawa fizyczne.
prawa stosując zapis
matematyczny
zmienności parametrów.
Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS. Wymienia i opisuje metody
EK2
obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i budowy sieci geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie opisuje zagadOpisuje podstawowe Opisuje wszystkie zaOpisuje matemanień z systemów sazagadnienia z zakre- gadnienia z zakresu sys- tycznie i dostrzega
telitarnych.
su systemów satelitemów satelitarnych.
relacje między eletarnych.
mentami systemu
GPS.
Umie obliczyć parametry orbity oraz położenie i prędkość satelity na moment obserwacji.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
129
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie umie obliczyć.
Umie obliczyć w
Umie obliczyć na podUmie zaprojektować
oparciu o dedystawie analitycznych za- algorytm i obliczyć z
kowaną aplikację
leżności.
wykorzystaniem Exkomputerową.
cela lub Matlaba.
Opisuje model matematyczny wyznaczania współrzędnych na podstawie pomiarów kodowych i
fazowych GPS.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie opisuje.
Opisuje ogólną za- Opisuje model poOpisuje model, wysadę
wyznaczania miarów kodowych i faprowadza zależności,
współrzędnych
zowych.
przeprowadza ocenę
dokładności wyznaczanej pozycji.
Umie analitycznie wyznaczyć współrzędne w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach fazowych i kodowych wraz z wartościami współczynników geometrycznych HDOP, GDOP, VDOP,
TDOP, PDOP.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie wyznaczyć Umie obliczyć
Oblicza współrzędne
Oblicza współrzędne
współrzędnych.
współrzędne geogeocentryczne z wykogeocentryczne i DOP
centryczne i DOP w
rzystaniem własnej
oraz transformuje do
oparciu o dedyaplikacji komputerowej
geodezyjnych z wykowaną aplikację
w wybranym środowikorzystaniem włakomputerową
sku programowania (np. snej aplikacji komskrypt w Excel/VBA,
puterowej w wybraMa-tlab)..
nym środowisku
programowania (np.
skrypt w Excel/VBA, Matlab).
SEMESTR III
GEODEZJA SATELITARNA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
15 GODZ.
Obszar badawczy i zadania geodezji satelitarnej.
Podstawy teoretyczne ruchu sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym
Metody obserwacji sztucznych satelitów Ziemi.
Wyznaczanie parametrów orbity oraz położenia satelity na moment obserwacji
Modelowanie pola grawitacyjnego z wykorzystaniem sztucznych satelitów Ziemi
Przegląd metod obserwacji satelitarnych dla wyznaczania położenia punktów i sieci geodezyjnych.
Przeznaczenie, architektura, sygnały, serwisy satelitarnego systemu GPS
Istota pomiarów kodowych i fazowych.
Model matematyczny pomiarów kodowych i fazowych GNSS, wyznaczanie nieoznaczoności fazy w pomiarach.
Rola współczynników DOP w obserwacjach satelitarnych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Obliczanie parametrów orbity oraz położenia i prędkości satelity na moment obserwacji.
Analityczne wyznaczanie współrzędnych w oparciu o n-pseudoodległości w pomiarach kodowych i fazowych GNSS.
Analityczne określanie wartości współczynników geometrycznych HDOP, GDOP, VDOP, TDOP, PDOP.
130
Godziny
15
15
ECTS
1+1
20
5
57
2
15+15+1+1
15+20
32
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
131
23.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/24/23/GS2
GEODEZJA SATELITARNA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
15
1E
1
15
15
3
EK1 Umie zaprojektować algorytm i obliczyć współrzędne odbiornika w oparciu o npseudoodległości GNSS.
EK2 Opisuje model matematyczny błędów pomiaru pseudoodległości, w tym zmiennych warunków tropo i jonosferycznych.
EK3 Charakteryzuje systemy satelitarne Glonass i Galileo oraz systemy SAPOS, EUPOS, ASGEUPOS i wskazuje możliwości ich wykorzystania w geodezji.
EK4 Opisuje techniki pomiarowe GPS/RTK w pomiarach statycznych i dynamicznych.
EK5 Dobiera urządzenia i oprogramowanie do przeprowadzenia kampanii pomiarowej
GPS/RTK.. Przeprowadza samodzielnie kampanię pomiarowa GPS/RTK (statycznie i dynamicznie). Analizuje wyniki pomiaru i opracowuje dane pomiarowe.
Kierunkowe
K_U08; K_U09;
K_U20; K_U22
K_W06; K_W10;
K_W13
K_W05; K_W06
K_W05; K_W06
K_U24; K_K04
Umie zaprojektować algorytm i obliczyć współrzędne odbiornika w oparciu o n-pseuEK1
doodległości GNSS.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie umie wykonać
Umie obliczyć w
Umie schematycznie
Umie zaprojektować
podstawowych oblioparciu o dedyzaprojektować algorytm algorytm i obliczyć z
czeń.
kowaną aplikację
i umie obliczyć w oparwykorzystaniem
komputerową.
ciu o dedykowaną apliwłasnego skryptu w
kację komputerową.
Excel lub Matlab.
Opisuje model matematyczny błędów pomiaru pseudoodległości, w tym zmiennych warunków
EK2
tropo i jonosferycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie opisuje modeli
Opisuje ogólną za- Opisuje jeden z modeli
Opisuje kilka modeli
matematycznych
sadę
wyznaczania błędów pomiaru pseubłędów pomiaru
błędów pomiaru.
błędów
pomiaru doodległości, w tym
pseudoodległości, w
pseudoodległości.
zmiennych warunków
tym zmiennych watropo i jonosferycznych. runków tropo i jonosferycznych.
Charakteryzuje systemy satelitarne Glonass i Galileo oraz systemy SAPOS, EUPOS, ASGEK3
EUPOS i wskazuje możliwości ich wykorzystania w geodezji.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie charakteryzuje
Charakteryzuje
Charakteryzuje szczeCharakteryzuje
systemów satelitarogólnie systemy sagółowo i identyfikuje
szczegółowo i pronych.
telitarne.
różnice w budowie sysponuje elementy intemów.
nowacji.
Opisuje techniki pomiarowe GPS/RTK w pomiarach statycznych i dynamicznych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie opisuje technik
Opisuje niektóre
Opisuje szczegółowo
Opisuje szczegółowo
pomiarowych GPS.
techniki pomiarowe. techniki oraz oprogratechniki oraz opromowanie.
gramowanie przeprowadzając ich
konfigurację.
Przeprowadza samodzielnie kampanię pomiarowa GPS/RTK (statycznie i dynamicznie). AnaliEK5
zuje wyniki pomiaru i opracowuje dane pomiarowe.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zadanie domowe
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
132
Kryterium 1
Nie przeprowadza
samodzielnie pomiarów GPS.
Planuje i przeprowadza kampanię
pomiarową
z wykorzystaniem
pojedynczego odbiornika GPS (pomiar bezwzględny).
Planuje i przeprowadza
kampanię pomiarową
GPS/RTK
z wykorzystaniem dedykowanego odbiornika
odbierającego poprawki
z systemu ASG EUPOS
i własnej bazowej stacji
referencyjnej.
Kryterium 2
Brak współpracy z
pozostałymi członkami zespołu. Nie
rozumie jaka odpowiedzialność spoczywa na poszczególnych osobach w zespole podczas wykonywania
prac.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca
zespołowa w stopniu
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności
za realizowane zadanie.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym poziomie. Współpraca z innymi multidyscyplinarnymi zespołami w stopniu dostatecznym.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Błędy pomiaru pseudoodległości w satelitarnych systemach pozycyjnych.
Modelowanie troposfery i jonosfery w pomiarach pseudoodległości.
Standardy formatu danych efemerydalnych i obserwacji GNSS – SP3 i RINEX.
Względne pomiary statyczne i kinematyczne – model, metody i urządzenia.
Projektowanie kampanii pomiarowej GPS z wykorzystaniem oprogramowania.
Technika GPS/DGPS/RTK – model, metody i urządzenia, formaty RTCM, CMR.
Systemy SAPOS oraz EUPOS i ich zastosowanie w geodezji.
Systemy satelitarne Glonass, Galileo, Beidou.
SEMESTR IV
1.
2.
Planuje i przeprowadza kampanie
pomiarową
GPS/RTK oraz techniką statyczną i dokonuje korekcji pomiarów wykorzystując serwis
ASG EUPOS POZGEO wraz
z analizą błędów
pomiarowych.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
współpraca multidyscyplinarna w
stopniu dobrym. Ma
świadomość odpowiedzialności za realizowane zadanie.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zaprojektowanie algorytmu (np. skrypt w środowisku MATLAB, Excel VBA) i obliczenie efemeryd satelitarnych.
Zaprojektowanie algorytmu (np. skrypt w środowisku MATLAB, Excel VBA) i obliczenie współrzędnych odbiornika
GNSS w oparciu o n-pseudoodległości wykorzystując ważoną metodę najmniejszych kwadratów.
Prognozowanie konstelacji GPS na moment obserwacji z wykorzystaniem oprogramowania.
Konfigurowanie zestawu geodezyjnego GNSS / RTK dla pomiarów statycznych i kinematycznych.
Realizacja i opracowywanie obserwacji GPS/RTK.
Realizacja obserwacji statycznych i kinematycznych w terenie, opracowanie wyników obserwacji, wykonanie dokumentacji sprawozdawczej.
15+15+1+1+2
15+50
133
Godziny
15
15
ECTS
1+1+2
50
10
94
34
3
1
65
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Januszewski J., Systemy satelitarne GPS, Galileo i inne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
2. Kaplan Elliott D., Hegarty Christopher J., Understanding GPS: Principles and Applications, Editors 2nd Ed. © 2006
ARTECH HOUSE, INC. 685 Canton Street,Norwood, MA 02062.
3. Osada E., Geodezja, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
4. Seeber Günter, Satellite Geodesy, 2nd Ed. Copyright 2003 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG,10785 Berlin.
5. Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin 2007.
6. Zieliński J., i in. System nawigacyjny Galileo, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2006.
7. Strona internetowa: http://www.asgeupos.pl
1. Chapra S. C., Applied Numerical Methods with MATLAB for Engineers and Scientists, 3rd Edition, McGraw-Hill Companies, Inc., 2011.
2. ICD - GPS – 200, NAVSTAR GPS Joint Program Office, Navtech, February 1995.
3. RTCM Recommended Standards for Differential GNSS (Global Navigation Satellite Systems) Service, Version 2.3
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD), 2001.
4. SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defense, Positioning/Navigation/Timing Executive Committee, 2008.
5. Strona internetowa: www.cirm.am.szczecin.pl
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Paweł Zalewski
dr inż. Arkadiusz Tomczak
mgr inż. Rafał Gralak
[email protected]
CIRM
[email protected]
[email protected]
CIRM
CIRM
134
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
G/G2012/12/24/GPS1
GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
2
15
1
1
1
15
15
3
15
1E
1
1
15
15
15
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie budowy i obsługi sprzętu geodezyjnego, zasad projektowania i zakładania osnowy geodezyjnej, wykonywania pomiarów geodezyjnych, opracowywania ich wyników oraz sporządzania opracowań kartograficznych.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka
EK1 Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instrumentów geodezyjnych. Potrafi scharakteryzować osnowę geodezyjną i jej podział na rodzaje i
klasy.
EK2 Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych i wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
EK3 Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia sytuacyjnych pomiarów geodezyjnych.
EK4 Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne pomiary geodezyjne mające zastosowanie
w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma
świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
EK5 Potrafi wykonywać i analizować obliczenia geodezyjne związane z geodezyjnymi pomiarami sytuacyjnymi oraz zakładaniem osnowy pomiarowej metodą ciągów poligonowych,
związków liniowych, kątowych, liniowo-kątowych.
Kierunkowe
K_W07; K_W09
K_W02; K_W08;
K_W18
K_U23
K_U03; K_U24;
K_U33; K_K04;
K_K05
K_U18
Potrafi scharakteryzować sprzęt geodezyjnych, ma wiedzę w zakresie rozwoju instrumentów
EK1
geodezyjnych. Potrafi scharakteryzować osnowę geodezyjną i jej podział na rodzaje i klasy.
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Poprawnie opisuje
rakteryzować sprzękami opisuje sprzęt
sprzęt geodezyjny,
tu geodezyjnego, nie geodezyjny, rodzaje
zasady działania sprzęzna zasady działania
zna podziału osnowy i klasy osnowy geotu. Zna rodzaje i klasy
sprzętu. Zna rodzaje
geodezyjnej.
dezyjnej.
osnowy geodezyjnej.
i klasy osnowy geoPotrafi schadezyjnej. Potrafi
rakteryzować główne
scharakteryzować
zastosowania osnów
główne zastosowania
geodezyjnych.
osnów geodezyjnych. Ma wiedzę w zakresie rozwoju sprzętu geodezyjnego i metod zakładania osnowy.
Ma wiedzę w zakresie geodezyjnych układów współrzędnych, metod obliczeń geodezyjnych i
EK2
wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
135
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna metod obliczeń geodezyjnych,
nie zna układów
współrzędnych stosowanych w geodezji oraz metod wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
Z niewielkimi brakami opisuje układy
współrzędnych stosowane w geodezji,
metody wykonywania pomiarów sytuacyjnych, ma niepełną wiedzę w zakresie metod obliczeń geodezyjnych.
Poprawnie opisuje
metody obliczeń
geodezyjnych, układy współrzędnych
stosowane w geodezji oraz metody wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
Potrafi wybierać
odpowiednie metody
pomiarów i obliczeń
dla przedstawionego
zagadnienia.
Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia sytuacyjnych pomiarów geodezyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
dezyjnego.
dezyjny.
dziale czasu.
Nie potrafi wybierać Z niewielkimi błęDobrze wybiera sprzęt
Dobrze wybiera
odpowiedniego
dami wybiera sprzęt
sprzętu geodezyjgeodezyjny dla reawanego zadania.
dla realizowanego
nego dla realizolizowanego zadania.
zadania. Potrafi uzawanego zadania.
geodezyjnego.
Potrafi zaplanować i przeprowadzić sytuacyjne pomiary geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość
odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplaZ trudnościami plaDobrze planuje i realiDobrze planuje i reanować i zrealizować
nuje i z drobnymi
zuje pomiary geodezyjlizuje pomiary geopomiarów geodezyj- błędami realizuje
ne dla wybranego zada- dezyjne dla wybranych dla wybranego
pomiarów geodezyj- nia.
nego zadania. Potrafi
zadania.
nych dla wybranego
uzasadnić wybór odzadania.
powiedniej metody
Brak współpracy z
Zdolny do pracy inZdolny do pracy indyPraca indywidualna,
pozostałymi człondywidualnej, praca
widualnej, praca zespozespołowa oraz
kami zespołu. Nie
zespołowa w stopniu łowa na dobrym poziowspółpraca multirozumie jaka odpozadowalającym. Ma
mie. Współpraca z indyscyplinarna w
wiedzialność spobraki w zrozumieniu nymi multistopniu dobrym. Ma
czywa na poodpowiedzialności
dyscyplinarnymi zespo- świadomość odposzczególnych osoza realizowane załami w stopniu dostawiedzialności za reabach w zespole pod- danie.
tecznym.
lizowane zadanie.
czas wykonywania
prac.
Potrafi wykonywać i analizować obliczenia geodezyjne związane z geodezyjnymi pomiarami sytuacyjnymi oraz zakładaniem osnowy pomiarowej metodą ciągów poligonowych, związków liniowych, kątowych, liniowo-kątowych.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie pisemne
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Z drobnymi błędami Dobrze wykonuje obliDobrze wykonuje i
obliczeń geowykonuje obliczenia czenia geodezyjne, nieanalizuje obliczenia
dezyjnych.
geodezyjne.
wielkie braki w doborze geodezyjne wraz z
metody kontroli i analiich prawidłową konzy wyników.
trolą. Potrafi uzasadnić wybór odpowiedniej metody obliczeń.
136
Poprawnie opisuje metody obliczeń geodezyjnych, układy współrzędnych stosowane w
geodezji oraz metody
wykonywania pomiarów sytuacyjnych.
SEMESTR II
GEODEZYJNE POMIARY SZCZEGÓŁOWE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
15 GODZ.
Osnowa geodezyjna w Polsce. Pozioma osnowa geodezyjna: podstawowa, szczegółowa i pomiarowa. Geodezyjna
osnowa wysokościowa. Znaki geodezyjnej osnowy poziomej i wysokościowej. Zasady sporządzania opisu topograficznego punktu geodezyjnego. Sprzęt geodezyjny wykorzystywany przy pracach pomiarowych.
Tyczenie prostych i pomiary liniowe. Tyczenie linii prostych: sprzęt do tyczenia, bezpośrednie i pośrednie metody tyczenia okiem nieuzbrojonym oraz instrumentalnie. Bezpośredni pomiar długości taśmą geodezyjną: sprzęt, ogólne zasady, pomiar w terenie płaskim oraz w terenie pochyłym. Poprawki na poziom morza, komparację i temperaturę taśmy. Dokładność bezpośredniego pomiaru odległości. Metody pośredniego pomiaru odległości. Optyczny i elektromagnetyczny pomiar odległości.
Tyczenie kątów prostych. Węgielnice – rodzaje i dokładność. Tyczenie kątów prostych przy użyciu węgielnicy. Tyczenie obiektów prostokątnych.
Metody wykonywania pomiarów sytuacyjnych (szczegółów terenowych). Szkic polowy – zasady sporządzania. Metoda domiarów prostokątnych, biegunowa, wcięć liniowych i kątowych, technik satelitarnych.
Ogólne podstawy matematyczne pomiarów i obliczeń geodezyjnych na małych obszarach. Modelowanie matematyczne w geodezji. Zasady wykonywania obliczeń geodezyjnych. Zasady opracowania dokumentacji geodezyjnej.
Podstawowe zadania geodezyjne z rachunku współrzędnych. Układy współrzędnych stosowane w geodezji. Obliczenia
geodezyjne z udziałem azymutów. Obliczanie współrzędnych punktów posiłkowych i punktów przecięć prostych. Obliczanie ciągów poligonowych. Obliczanie współrzędnych punktów za pomocą wcięć. Obliczanie, różnymi metodami,
współrzędnych punktów sytuacyjnych.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Działania na liczbach przybliżonych. Reguły Kryłowa-Bradisa.
Podstawowe zadania geodezyjne z rachunku współrzędnych.
Obliczanie współrzędnych punktów posiłkowych i punktów przecięć prostych.
Obliczanie ciągów poligonowych.
Pomiary sytuacyjne.
15+15+1+1
15 +15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
6
53
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
137
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
G/G2012/23/24/GPS2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
2
15
1
1
1
15
15
3
15
1E
1
1
15
15
15
4
EK1 Ma wiedzę w zakresie metod obliczeń i wykonywania geodezyjnych pomiarów wysokościowych i sytuacyjno-wysokościowych.
EK2 Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia wysokościowych i sytuacyjno-wysokościowych pomiarów geodezyjnych.
EK3 Potrafi zaplanować i przeprowadzić wysokościowe i sytuacyjno-wysokościowe pomiary
geodezyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki.
EK4 Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych z
geodezyjnymi pomiarami wysokościowymi i sytuacyjno-wysokościowymi.
EK5 Potrafi sporządzić w formie analogowej opracowanie kartograficzne (mapę).
Kierunkowe
K_W02; K_W08
K_U23
K_U03; K_U24;
K_U33
K_U09
K_U32
Ma wiedzę w zakresie metod obliczeń i wykonywania geodezyjnych pomiarów wysokościowych
EK1
i sytuacyjno-wysokościowych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna metod obliZ trudnościami opiPrawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
czeń geodezyjnych
suje metody wykopodstawowe metody
podstawowe metody
oraz metod wykonywania pomiarów
obliczeń geodezyjnych
obliczeń geodezyjnywania pomiarów
wysokościowych i
oraz metody wykonynych oraz metody
wysokościowych i
sytuacyjno-wysowania pomiarów wysowykonywania posytuacyjno-wysokościowych, ma nie- kościowych i sytuacyjmiarów wysokokościowych.
pełną wiedzę w zano-wysokościowych.
ściowych i sytuacyjkresie metod oblino-wysokościowych.
czeń geodezyjnych.
Prawidłowo wybiera
odpowiednie metody
pomiarów i obliczeń
dla przedstawionego
zagadnienia.
Potrafi wybierać i obsługiwać odpowiedni sprzęt geodezyjny w celu przeprowadzenia wysokoEK2
ściowych i sytuacyjno-wysokościowych pomiarów geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
dezyjnego.
dezyjny.
dziale czasu.
Kryterium 2
Nie potrafi wybierać Z niewielkimi błęDobrze wybiera sprzęt
Dobrze wybiera
odpowiedniego
dami wybiera sprzęt
sprzętu geodezyjgeodezyjny dla reawanego zadania.
dla realizowanego
nego dla realizolizowanego zadania.
zadania. Potrafi uzawanego zadania.
geodezyjnego.
Potrafi zaplanować i przeprowadzić wysokościowe i sytuacyjno-wysokościowe pomiary geodeEK3
zyjne mające zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Potrafi współdziałać i pracować
w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
138
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować i zrealizować
pomiarów geodezyjnych dla wybranego
zadania.
Z trudnościami planuje i z drobnymi
błędami realizuje
pomiary geodezyjne
Dobrze planuje i realizuje pomiary geodezyjne dla wybranego zadania. Potrafi
uzasadnić wybór odpowiedniej metody
Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych z geodezyjnymi pomiarami wysokościowymi i sytuacyjno-wysokościowymi.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykonać Z drobnymi błędami Dobrze wykonuje obliDobrze wykonuje i
obliczeń geowykonuje obliczenia czenia geodezyjne, nieanalizuje obliczenia
dezyjnych.
geodezyjne.
wielkie braki w doborze geodezyjne wraz z
metody kontroli i analiich prawidłową konzy wyników.
trolą. Potrafi uzasadnić wybór odpowiedniej metody obliczeń.
Potrafi sporządzić w formie analogowej opracowanie kartograficzne (mapę).
Zaliczenie ćwiczeń, zadanie domowe
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi spoZ drobnymi błędami Dobrze sporządza opra- Dobrze sporządza
rządzić opracowania tworzy opracowanie
cowanie kartograficzne. opracowanie karkartograficznego.
kartograficzne. Nie
Prawidłowo czyta i aktograficzne. Potrafi
umie zastosować
tualizuje sporządzone
wybrać i uzasadnić
odpowiednich przeopracowanie.
odpowiednie przepisów dotyczących
pisy do tworzenia
opracowań kartoopracowań kartograficznych
graficznych.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
15 GODZ.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Obliczenia z wykorzystaniem azymutów.
Sporządzanie szkicu polowego.
Sporządzanie opisu topograficznego punktu geodezyjnego.
Wykonanie pierworysu mapy metodą klasyczną.
Obliczanie pola powierzchni metodami analitycznymi i graficznymi.
SEMESTR III
1.
2.
AUDYTORYJNE
Pomiary wysokościowe (niwelacja geometryczna). Klasyfikacja pomiarów wysokościowych. Zasady i sposoby niwelacji geometrycznej. Niwelacja reperów.
Niwelacja powierzchniowa. Metody niwelacji powierzchniowej. Metoda siatki kwadratów. Metoda profilów podłużnych i poprzecznych.
Tachimetria. Metody pomiarów tachimetrycznych. Sprzęt wykorzystywany przy pomiarach tachimetrycznych.
Orientowanie pomiarów geodezyjnych. Określanie azymutów topograficznych, magnetycznych, astronomicznych.
Sporządzanie mapy sytuacyjnej. Mapa analogowa i mapa cyfrowa. Skala i podziałka mapy. Mapa zasadnicza. Wykonanie pierworysu mapy metodą klasyczną. Uzgodnienie styków i sprawdzenie dokładności graficznej pierworysu. Redakcja pierworysu i jego wykreślenie. Kompletowanie operatu pomiaru sytuacyjnego. Wykonanie mapy numerycznej
przy pomocy programów komputerowych.
Obliczanie pola powierzchni. Obliczanie pól metodą analityczną, graficzną i mechaniczną. Odchyłka powierzchniowa
i jej rozrzucanie. Skurcz powierzchniowy i liniowy mapy.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Dobrze planuje i realizuje pomiary geodezyjne dla wybranego zadania.
Pomiar kątów metodą kierunkową i pojedynczego kąta.
Niwelacja reperów metodą niwelacji geometrycznej.
139
3.
4.
5.
Pomiary tachimetryczne.
Pomiar kątów pionowych.
Pomiar ciągu poligonowego.
15+30+1+1
30+20+15
Godziny
15
30
ECTS
1+1
20
15
6
88
47
3
1
65
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
140
24.
Przedmiot:
Semestr
II
III
IV
G/G2012/24/24/GPS3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
2
15
1
1
1
15
15
3
15
1E
1
1
15
15
15
4
EK1 Ma wiedzę w zakresie pomiarów trygonometrycznych i metod zakładania osnowy geodezyjnej.
EK2 Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z zakładaniem osnowy geodezyjnej.
EK3 Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z pomiarami trygonometrycznymi.
EK4 Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych z
zakładaniem osnów geodezyjnych.
EK5 Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne
Kierunkowe
K_W02; K_W07;
K_W08
K_U18; K_U24
K_U18; K_U24
K_U09; K_U20
K_K01; K_K02
Ma wiedzę w zakresie pomiarów trygonometrycznych i metod zakładania osnowy geodezyjnej.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, zaliczenie laboratoriów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna metod ob- Z trudnościami
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo opiliczeń geodeopisuje metody
opisać podstawowe
sać podstawowe metod
zyjnych oraz mewykonywania pometod obliczeń geoobliczeń geodezyjnych,
tod zakładania
miarów trygodezyjnych, metody wy- metody wykonywania
osnowy geodezyjnometrycznych,
konywania pomiarów
pomiarów trygonomenej.
ma niepełną wietrygonometrycznych
trycznych oraz metody
dzę w zakresie me- oraz metody zakładania zakładania osnów geodetod obliczeń geoosnów geodezyjnych.
zyjnych. Potrafi uzasaddezyjnych i metod
nić wybór odpowiedniej
zakładania osnowy
metody w celu założenia
geodezyjnej.
osnowy geodezyjnej.
Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z zakładaniem osnowy geodezyjnej.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów/projektu, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaZ trudnościami
Dobrze planuje i realiDobrze planuje i realiplanować i zreaplanuje i z drobzuje prace związane z
zuje prace związane z
lizować prace
nymi błędami reazakładaniem osnowy
zakładaniem osnowy
związane z zalizuje prace zwiągeodezyjnej.
geodezyjnej. Potrafi uzakładaniem osnowy zane z zasadnić wybór odgeodezyjnej.
kładaniem osnowy
powiedniej metody dla
geodezyjnej.
wybranego zadania.
Potrafi zaplanować i wykonać prace związane z pomiarami trygonometrycznymi.
EK3
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaZ trudnościami
Dobrze planuje i realiDobrze planuje i realiplanować i zreaplanuje i z drobzuje prace związane z
zuje prace związane z
lizować prace
nymi błędami reapomiarami trygonomepomiarami trygonozwiązane z polizuje prace zwiątrycznymi.
metrycznymi. Potrafi
miarami trygozane z pomiarami
uzasadnić wybór odnometrycznymi.
trygopowiedniej metody dla
nometrycznymi.
wybranego zadania.
Posiada umiejętności wykonywania i analizowania obliczeń geodezyjnych związanych z zakłaEK4
daniem osnów geodezyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
141
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi wykonać obliczeń
geodezyjnych.
Z drobnymi błędami wykonuje obliczenia geodezyjne.
Dobrze wykonuje obliczenia geodezyjne,
niewielkie braki w doborze metody kontroli i
analizy wyników.
Dobrze wykonuje i analizuje obliczenia geodezyjne wraz z ich prawidłową kontrolą. Potrafi
uzasadnić wybór odpowiedniej metody obliczeń.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie poZ drobnymi braRozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
trzeb kształcenia
kami rozumie pokształcenia ustakształcenia ustawicznego
ustawicznego w
trzeby kształcenia
wicznego w rozwoju
w rozwoju zawodowym.
rozwoju zawodoustawicznego w
zawodowym oraz poza- Rozumie, rozróżnia i powym oraz pozarozwoju zawodotechniczne aspekty i
trafi wyjaśnić pozatechtechniczne aspekty wym oraz pozaskutki działalności inniczne aspekty i skutki
i skutki działalnotechniczne aspekty żyniera geodety.
działalności inżyniera
ści inżyniera geoi skutki działalnogeodety.
dety.
ści inżyniera geodety.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zagęszczanie osnowy szczegółowej.
Mimośrodowy pomiar kątów. Przeniesienie współrzędnych. Punkty kierunkowe.
Pomiary trygonometryczne wysokości obiektów terenowych.
Trygonometryczny pomiar ciągów wysokościowych.
Projektowanie szczegółowych osnów poziomych.
SEMESTR IV
1.
15 GODZ.
Zagęszczanie osnowy podstawowej. Osnowa szczegółowa – metody zagęszczania, warunki techniczne.
Pomiar osnowy geodezyjnej. Zasady wykonywania pomiaru osnów geodezyjnych. Pomiar kątów poziomych. Mimośrodowy pomiar kątów. Przeniesienie współrzędnych. Punkty kierunkowe. Pomiary liniowe. Niwelacja sieci osnowy
podstawowej.
Pomiary ekscentryczne, konstrukcje przeniesienia i opracowanie wyników pomiaru.
Niwelacja trygonometryczna. Wpływ krzywizny Ziemi i refrakcji. Zastosowanie niwelacji trygonometrycznej do wyznaczania wysokości punktów poziomej osnowy szczegółowej. Wyznaczanie odległości pionowych i względnych wysokości obiektów. Trygonometryczny pomiar ciągów wysokościowych.
Redukcje wyników pomiarów na powierzchnię odwzorowawczą.
Projektowanie szczegółowych osnów poziomych. Ogólne zasady projektowania szczegółowej osnowy poziomej. Zebranie i analiza materiałów geodezyjno-kartograficznych.
Opracowanie projektu technicznego. Opracowanie założeń projektu technicznego osnowy. Wywiad terenowy. Projekt
techniczny sieci. Sposoby wstępnego badania konstrukcji sieci.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie opracowania związanego z geodezyjnymi pomiarami szczegółowymi.
142
Godziny
15
30
1+1+2+1
20
25
15
ECTS
15+30+1+1+2+1
30+20+25
110
50
4
1,5
75
2,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Ćwiczenia z geodezji I. Praca zbiorowa / red. Józef Beluch. Kraków 2007.
2. Jagielski A., Geodezja I. Kraków 2005.
3. Jagielski A., Geodezja II. Kraków 2003.
8. Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Warszawa 1999.
9. Szymoński J., Instrumentoznawstwo geodezyjne (tom I – III) Warszawa 1972.
143
[email protected]
KG
[email protected]
KG
KG
25.
Przedmiot:
Semestr
V
VI
G/G2012/35/25/GI1
GEODEZJA INŻYNIERYJNA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
3
15
1E
1
1
15
15
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie geodezyjnej realizacji procesów inwestycyjnych, pomiarów
inwentaryzacyjnych na potrzeby budownictwa, analizy dokładności osnów realizacyjnych i konstrukcji tyczenia. Wykształcenie umiejętności w zakresie geodezyjnego opracowania projektu zagospodarowania terenu i projektu architektonicznobudowlanego, sporządzenia szkiców dokumentacyjnych i szkiców tyczenia. Przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności
z zakresu zasad tyczenia lokalizacyjnego, geodezyjnej obsługi budowy obiektów, wyznaczania odchyłek projektowych budowli i urządzeń przemysłowych, badania odkształceń i wyznaczanie przemieszczeń w trakcie budowy.
Zakres szkoły średniej. Wiedza z zakresu geodezyjnych pomiarów szczegółowych, geodezyjnej techniki pomiarowej, matematyki, podstaw budownictwa i planowania przestrzennego.
Efekty kształcenia – semestr V
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
pomiary i osnowy realizacyjne,
obsługę inwestycji budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie ww. pomiarów inżynieryjnych.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary inżynieryjne obejmujące pomiary realizacyjne i
założenie osnowy realizacyjnej.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla powyższego
zadania a także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną
metodą obliczeń/pomiarów.
Zna i stosuje przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
EK3 Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy domu jednorodzinnego,
obiektu przemysłowego, ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Kierunkowe
K_W02; K_W05;
K_W08; K_W09;
K_W16
K_U12; K_U18;
K_U23; K_U25
K_U23; K_U25
Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
EK1
pomiary i osnowy realizacyjne,
obsługę inwestycji budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie ww. pomiarów inżynieryjnych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Zna i potrafi wyjaśnić
Zna, potrafi wyjazwiązanych
związane
zagadnień związanych
śnić i dokonać anaz geodezyjną obsługą
z geodezyjną obsługą z geodezyjną obsługą
lizy zagadnień zwiąinwestycji. Nie posiada inwestycji. Posiada
inwestycji. Posiada
zanych z geodezyjną
wiedzy w zakresie
wiedzę, w stopniu
wiedzę w zakresie zaobsługą inwestycji.
osnów realizacyjnych.
minimalnym, w zakładania i pomiaru
Posiada wiedzę w
kresie osnów realizaosnów realizacyjnych.
zakresie zakładania,
cyjnych.
pomiaru i wyrównania osnów realizacyjnych.
Kryterium 2
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Potrafi wyjaśnić,
związanych z trendem
związane z trendem
zagadnienia związane
analizować i klasyrozwojowym w zakrerozwojowym w zaz trendem rozwojowym
fikować zagadnienia
sie pomiarów inżyniekresie pomiarów inw zakresie pomiarów
związane z trendem
ryjnych.
żynieryjnych w stopinżynieryjnych.
rozwojowym w zaniu minimalnym –
kresie pomiarów inwystarczającym.
żynieryjnych.
144
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Kryterium 3
Kryterium 4
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary inżynieryjne obejmujące pomiary realizacyjne i założenie
osnowy realizacyjnej.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla powyższego zadania a
także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą obliczeń/pomiarów.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanować Potrafi zaplanować i
Potrafi zaplanować i
pomiarów związanych
z niewielkimi brazrealizować pomiary
zrealizować pomiary
z geodezyjną obsługą
kami zrealizować
związane z geodezyjną
związane
inwestycji. Nie potrafi
pomiary związane
obsługą inwestycji. Poz geodezyjną obwykonać pomiarów w
z geodezyjną obsługą trafi wykonać i z niesługą inwestycji. Pozakresie osnów realiinwestycji. Potrafi
wielkimi brakami intertrafi wykonać i inzacyjnych.
wykonać pomiary w
pretować uzyskane wyterpretować uzyzakresie osnów realiniki z pomiarów w zaskane wyniki z pozacyjnych.
kresie osnów realimiarów w zakresie
zacyjnych, obsługi geo- osnów realizacyjdezyjnej.
nych, obsługi geodezyjnej.
Nie potrafi wyodrębnić Potrafi wyodrębnić
Potrafi wyodrębnić pro- Potrafi wyodrębnić
problemy szczegółowe problemy szczeblemy szczegółowe i
problemy szczei wskazać sposób rozgółowe i drobnymi
wskazać sposób rozgółowe i wskazać
wiązania dla realizacji
błędami wskazuje
wiązania dla realizacji
sposób rozwiązania
określonych zadań.
określonych zadań.
dla realizacji okredla realizacji okrePotrafi ocenić poziom
ślonych zadań.
ślonych zadań.
dokładności wykonaPotrafi ocenić poZ błędami ocenia ponych obliziom dokładności i
ziom dokładności
czeń/pomiarów.
ograniczenia zwiąwykonanych oblizane z przyjętą meczeń/pomiarów.
todą obliczeń/pomiaru.
Nie zna zasad i przepi- Z brakami, niepoZna i stosuje zasady i
Zna i stosuje zasady
sów bezpieczeństwa i
wodującymi zagroprzepisy bezpieczeńi przepisy bezpiehigieny pracy.
żenia życia i zdrowia, stwa i higieny pracy.
czeństwa i higieny
zna i stosuje zasady i
pracy. Potrafi uzaprzepisy bezpieczeńsadnić wybór odpostwa i higieny pracy.
wiedniej metody i
warunków pracy tak
aby nie spowodować
wypadków przy pracy.
Brak współpracy z poZdolny do pracy inZdolny do pracy indyPraca indywidualna,
zostałymi członkami
dywidualnej, praca
widualnej, praca zezespołowa oraz
zespołu. Nie rozumie
społowa na dobrym powspółpraca multijaka odpowiedzialność
zadowalającym. Ma
ziomie. Współpraca z
dyscyplinarna w
spoczywa na poszczebraki w zrozumieniu
innymi multidyscyplistopniu dobrym. Ma
gólnych osobach w ze- odpowiedzialności za narnymi zespołami w
świadomość odpospole podczas wykony- realizowane zadanie.
stopniu dostatecznym.
wiedzialności za reawania prac.
lizowane zadanie.
Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy domu jednorodzinnego, obiektu
przemysłowego, ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie ćwiczeń, sprawozdanie
2
3
3,5 - 4
145
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować
i zrealizować pomiarów geodezyjnych dla
wybranego zadania.
Z trudnościami planuje i z drobnymi
błędami realizuje
pomiary geodezyjne
dla wybranego zadania. Błędnie określa
czas na geodezyjne
zrealizowanie inwestycji.
zrealizować geodezyjne
pomiary dla wybranego
zadania. Prawidłowo
określa czas na geodezyjne zrealizowanie inwestycji.
Kryterium 2
Brak współpracy z pozostałymi członkami
zespołu. Nie rozumie
jaka odpowiedzialność
spoczywa na poszczególnych osobach w zespole podczas wykonywania prac.
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności za
realizowane zadanie.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym poziomie. Współpraca z
innymi multidyscyplinarnymi zespołami w
SEMESTR V
GEODEZJA INŻYNIERYJNA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Zakres prac geodezyjnych w poszczególnych etapach projektowania i realizacji inwestycji.
Mapy geodezyjne do celów projektowych budownictwa inżynieryjnego.
Plany zagospodarowania przestrzennego. Plan generalny inwestycji.
Osnowy realizacyjne, ich projektowanie i zakładanie.
Pomiar i opracowanie obserwacji złożonej osnowy realizacyjnej. Poprawki tyczenia.
Geodezyjne opracowanie projektów inwestycji. Zasady i sposoby geometryzacji. Szkice dokumentacyjne.
Pomiary realizacyjne, ich specyfika i dokładność. Szkice tyczenia.
Geodezyjna obsługa budowy i montażu.
Budownictwo mieszkaniowe i przemysłowe. Obsługa budownictwa prefabrykowanego i przemysłowego.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
zrealizować geodezyjne pomiary dla
wybranego zadania.
Potrafi uzasadnić
wybór odpowiedniej
metody dla wybranego zadania. Prawidłowo określa czas i
koszty ekonomiczne
na geodezyjne zrealizowanie inwestycji.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
stopniu dobrym. Ma
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Opracowanie map geodezyjnych do celów projektowych budownictwa inżynieryjnego.
Wykonanie planu zagospodarowania przestrzennego. Wykonanie planu generalny inwestycji.
Osnowy realizacyjne, ich projektowanie i zakładanie.
Pomiar i opracowanie obserwacji złożonej osnowy realizacyjnej. Poprawki tyczenia.
Geodezyjne opracowanie projektów inwestycji. Zasady i sposoby geometryzacji. Szkice dokumentacyjne.
Pomiary realizacyjne, ich specyfika i dokładność. Szkice tyczenia.
Geodezyjna obsługa budowy i montażu.
Budownictwo mieszkaniowe i przemysłowe. Obsługa budownictwa prefabrykowanego i przemysłowego.
15+15+1+1
15+25+20
146
Godziny
15
15
ECTS
1+1
25
20
8
85
32
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
147
25.
Przedmiot:
Semestr
V
VI
G/G2012/36/25/GI2
GEODEZJA INŻYNIERYJNA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
3
15
1E
1
1
15
15
15
3
Efekty kształcenia – semestr VI
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
obsługę inwestycji,
pomiary inwentaryzacyjne,
pomiary przemieszczeń i odkształceń.
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie pomiarów przemieszczeń i odkształceń.
EK2 Potrafi przeprowadzać pomiary inżynieryjne obejmujące:
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla ww. zadań a
także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą
obliczeń/pomiarów.
EK3 Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy obiektu drogowego, kolejowego oraz ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
EK4 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
Kierunkowe
K_W02; K_W05;
K_W08; K_W09;
K_W16
K_U03; K_U12;
K_U18; K_U23;
K_U25
K_U23; K_U25;
K_U33; K_K04
K_K02; K_K03
Ma szczegółową wiedzę w zakresie pomiarów inżynieryjnych obejmujących:
EK1
Ma wiedzę w zakresie rozwoju technik pomiarowych w zakresie pomiarów przemieszczeń i odkształceń.
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia
Zna i potrafi wyjaśnić Zna, potrafi wyjaśnić i
związanych
związane
zagadnień zwiądokonać analizy zagadz geodezyjną obsługą z geodezyjną obsłuzanych z geodezyjną
nień związanych
inwestycji, pomiagą inwestycji. Posia- obsługą inwestycji.
rami inwentaryzacyj- da wiedzę, w stopniu Posiada wiedzę w za- inwestycji. Potrafi wyjanymi, pomiarami
minimalnym, w zakresie pomiarów inśnić wybór metody oraz
przemieszczeń i odkresie pomiarów inwentaryzacyjnych,
uzyskane dokładności w
kształceń.
wentaryzacyjnych,
pomiarów przezakresie pomiarów inpomiarów przemieszczeń i odwentaryzacyjnych, pomieszczeń i odkształceń.
miarów przemieszczeń i
kształceń.
odkształceń.
Potrafi przeprowadzać pomiary inżynieryjne obejmujące:
EK2
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla ww. zadań a także potrafi ocenić poziom dokładności i ograniczenia związane ze stosowaną metodą obliczeń/pomiarów.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
148
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować pomiarów
związanych
inwestycji. Nie potrafi wykonać pomiarów inwentaryzacyjnych, pomiarów
przemieszczeń i odkształceń.
z niewielkimi brakami zrealizować
pomiary związane
z geodezyjną obsługą inwestycji. Potrafi
wykonać pomiary
inwentaryzacyjne,
Kryterium 2
Nie potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i wskazać
dla realizacji określonych zadań.
Kryterium 3
Nie zna zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Potrafi wyodrębnić
problemy szczegółowe i drobnymi
błędami wskazuje
dla realizacji określonych zadań.
Z błędami ocenia
poziom dokładności
wykonanych obliczeń/pomiarów.
Z brakami, niepowodującymi zagrożenia życia i
zdrowia, zna i stosuje zasady i przepisy
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Kryterium 4
Brak współpracy z
Zdolny do pracy inZdolny do pracy inpozostałymi człondywidualnej, praca
dywidualnej, praca
kami zespołu. Nie ro- zespołowa w stopniu zespołowa na dobrym
zumie jaka odpowiezadowalającym. Ma
poziomie. Współpradzialność spoczywa
braki w zrozumieniu ca z innymi multina poszczególnych
odpowiedzialności
dyscyplinarnymi zeosobach w zespole
za realizowane zada- społami w stopniu
podczas wykonywanie.
dostatecznym.
nia prac.
Potrafi zaplanować i zrealizować obsługę geodezyjną budowy obiektu drogowego, kolejowego oraz
ocenić koszty ekonomiczne i czas realizacji.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi zaplanoZ trudnościami plaPotrafi zaplanować i
Potrafi zaplanować i zrewać i zrealizować
nuje i z drobnymi
zrealizować geodealizować geodezyjne
pomiarów geodezyjbłędami realizuje
zyjne pomiary dla
pomiary dla wybranego
nych dla wybranego
pomiary geodezyjne
wybranego zadania.
zadania. Potrafi uzasadzadania.
dla wybranego zada- Prawidłowo określa
nić wybór odpowiedniej
nia. Błędnie określa
czas na geodezyjne
metody dla wybranego
czas na geodezyjne
zrealizowanie inwezadania. Prawidłowo
zrealizowanie inwestycji.
określa czas i koszty
stycji.
ekonomiczne na geodezyjne zrealizowanie
inwestycji.
Brak współpracy z
Zdolny do pracy inZdolny do pracy inPraca indywidualna, zepozostałymi człondywidualnej, praca
dywidualnej, praca
społowa oraz współpraca
kami zespołu. Nie ro- zespołowa w stopniu zespołowa na dobrym multidyscyplinarna w
zumie jaka odpowiezadowalającym. Ma
poziomie. Współprastopniu dobrym. Ma
dzialność spoczywa
braki w zrozumieniu ca z innymi multiświadomość odpowiena poszczególnych
odpowiedzialności
dyscyplinarnymi zedzialności za realizowane
osobach w zespole
za realizowane zada- społami w stopniu
zadanie.
podczas wykonywanie.
dostatecznym.
nia prac.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
149
zrealizować pomiary
związane
inwestycji. Potrafi
wykonać i z niewielkimi brakami interpretować uzyskane
wyniki z inwentaryzacyjnych, pomiarów
Potrafi wyodrębnić
problemy szczegółowe i wskazać sposób rozwiązania dla
realizacji określonych
zadań.
Potrafi ocenić poziom
dokładności wykonanych obliczeń/pomiarów.
Potrafi zaplanować i zrealizować pomiary związane z geodezyjną obsługą inwestycji. Potrafi
wykonać i interpretować
uzyskane wyniki z pomiarów w inwentaryzacyjnych, pomiarów
Zna i stosuje zasady i
przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zna i stosuje zasady i
przepisy bezpieczeństwa
i higieny pracy. Potrafi
uzasadnić wybór odpowiedniej metody i warunków pracy tak aby nie
spowodować wypadków
przy pracy.
Praca indywidualna, zespołowa oraz współpraca
multidyscyplinarna w
stopniu dobrym. Ma
świadomość odpowiedzialności za realizowane
zadanie.
Potrafi wyodrębnić problemy szczegółowe i
wskazać sposób rozwiązania dla realizacji określonych zadań.
Potrafi ocenić poziom
dokładności i ograniczenia związane z przyjętą metodą obliczeń/pomiaru.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera geodety
oraz etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i kartografii.
Zaliczenie pisemne, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie posiada świadoPosiada świadomość, Ma dobrą świadoMa dobrą świadomość,
mości, ważności i nie ważność i rozumie
mość, ważność i roważność i rozumie
rozumie etycznych i
etyczne i pozatechzumie etyczne i poza- etyczne i pozatechniczne
pozatechnicznych
niczne aspekty i
techniczne aspekty i
aspekty i skutki działalaspektów i skutków
skutki działalności w skutki działalności w
ności w dziedzinie geodziałalności w dziedziedzinie geodezji i dziedzinie geodezji i
dezji i kartografii. Potrafi
dzinie geodezji i kar- kartografii w stopniu kartografii.
wybrać i uzasadnić odtografii.
minimalnym – wypowiednią postawę
straczającym .
etyczną w działalności
geodezyjnej i kartograficznej.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
8.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Geodezyjne opracowania przy pracach związanych budową dróg, autostrad i kolei.
Geodezyjne pomiary odkształceń budowli i gruntów.
Urządzenia podziemne tyczenie i inwentaryzacja.
Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjne.
Specyfika geodezyjnego zabezpieczenia budownictwa podziemnego - metody geodezji górniczej.
Obsługa geodezyjna budowy tuneli. Osnowy geodezyjne. Analiza przebitki tunelu.
Pomiary geodezyjne w budownictwie wodnym. Metody pomiarowe. Przekroje podłużne i poprzeczne cieków wodnych.
Tyczenie mostów i zapór wodnych. Regulacja cieków wodnych.
SEMESTR VI
1.
15 GODZ.
Geodezyjne aspekty przy pracach związanych budową dróg, autostrad i kolei. W tym: opracowanie osi tras, łuki kołowe, łuki pionowe, rozjazdy torów, połączenia torów, tyczenie tras drogowych, kolejowych.
Geodezyjne pomiary odkształceń budowli i gruntów.
Urządzenia podziemne miast i ich tyczenie. Armatura urządzeń podziemnych.
Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjne.
Specyfika geodezyjnego zabezpieczenia budownictwa podziemnego - metody geodezji górniczej.
Obsługa geodezyjna budowy tuneli. Osnowy geodezyjne. Analiza przebitki tunelu.
Pomiary geodezyjne w budownictwie wodnym. Metody pomiarowe. Przekroje podłużne i poprzeczne cieków wodnych.
Tyczenie mostów i zapór wodnych. Regulacja cieków wodnych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie opracowania geodezyjno-kartograficzne dla potrzeb projektowania inwestycji budowlanych według indywidualnego zadania.
15+30+1+1+2
30+15+15
150
Godziny
15
30
ECTS
1+1+2
15
15
15
94
49
3
1
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Gocał J., Geodezja inżynieryjno-przemysłowa część 1, 2, 3, Wydawnictwo AGH.
2.
Pękalski M., (red) Ćwiczenia terenowe z geodezji inżynieryjnej i miejskiej, Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.
3.
Milewski W., Geodezja inżynieryjna t.1 i II, PPWK.
1.
Milewski W., Geodezja górnicza cz.I. Wydawnictwo AGH.
2.
Gmyrek, Jan, i inni. Geodezja inżynieryjna, tom 1. Warszawa
3.
Wiśniewski Z., Rachunek wyrównawczy w geodezji, Olsztyn 2005.
4.
Szymański J., Instrumentoznawstwo geodezyjne cz. I-III, Warszawa 1972.
5.
Skórczyński A., Lokalna triangulacja i trilateracja, Warszawa 2004.
6.
Baran L. W., Teoretyczne podstawy opracowania wyników pomiarów geodezyjnych, Warszawa 1999.
7.
Szymoński J., Instrumentoznawstwo geodezyjne (tom I – III) Warszawa 1972.
8.
Główny Geodeta Kraju – wytyczne techniczne.
prof. dr hab. Julian Niebylski
151
[email protected]
KG
KG
26.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/23/26/FT1
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
3
15
2E
2
30
30
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad działania podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania fotogrametrycznego i teledetekcyjnego. Przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności
w zakresie technologii pozyskiwania, przetwarzania, interpretacji i analizy zobrazowań wykorzystywanych w fotogrametrii
i teledetekcji do wykonywania opracowań analogowych, analitycznych i cyfrowych.
Elementarna wiedza z zakresu geodezji, systemów informacji przestrzennej, kartografii, informatyki, matematyki, geodezji
EK1 Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
EK2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
EK3 Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
EK4 Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych
metodami fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu
Kierunkowe
K_W02; K_W04
K_W05; K_W09
K_W15
K_U27
K_U27
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z
EK1
zakresu fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, sprawozdania, egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma uporządZna podstawowe zaPotrafi wskazać zwiąPosiada usystemaUporządkowana,
kowanej, podbugadnienia z zakresu
zek pomiędzy kluczotyzowaną wiedzę
podbudowana teodowanej teoretycznie
fotogrametrii i teledewymi zagadnieniami
obejmującą pełny zaretycznie wiedza
wiedzy ogólnej obejtekcji naziemnej bliz zakresu fotogramekres zagadnień fotoogólna obejmująca
mującej kluczowe za- skiego zasięgu.
trii i teledetekcji nagrametrii i telekluczowe zagadniegadnienia z zakresu
ziemnej bliskiego zadetekcji naziemnej
nia z zakresu fotofotogrametrii i telesięgu.
bliskiego zasięgu.
grametrii i telededetekcji naziemnej
tekcji naziemnej bli- bliskiego zasięgu.
skiego zasięgu.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji
EK2
naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe meDodatkowo zna koń- Dodatkowo zna zaaZnajomość podstawych metod, technik,
tody i techniki stosocowe produkty tele- wansowane narzędzia
wowych metod,
narzędzi i materiałów wane do sporządzenia
detekcyjne z dokład- i metody stosowane w
technik, narzędzi i
stosowanych w fotoopracowań teledeteknym omówieniem ich przetwarzaniu danych
materiałów stosogrametrii i teledetekcyjnych i fotogramezastosowania oraz me- teledetekcyjnych i fowanych w fotogracji naziemnej blitrycznych bliskiego
tody ich przetwarzania togrametrycznych
metrii i teledetekcji
skiego zasięgu.
zasięgu oraz pod(teledetekcja naziemna (fotogrametria nanaziemnej bliskiego
stawowe ich wykobliskiego zasięgu).
ziemna bliskiego zazasięgu.
rzystanie.
sięgu).
152
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
obsługi podstawowych instrumentów
fotogrametrycznych
oraz współczesnego
oprogramowania dla
fotogrametrii i teledetekcji naziemnej
bliskiego zasięgu.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych fotogrametrycznych (fotogrametria i teledetekcja naziemna bliskiego zasięgu).
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętność
Posiada umiejętności
jętności obsługi podobsługi podstawowych obsługi podstawowych obsługi podstawostawowych instruinstrumentów fotoinstrumentów fotowych instrumentów
mentów fotogramegrametrycznych oraz
grametrycznych oraz
fotogrametrycznych
trycznych oraz oprooprogramowania dla
oprogramowania dla
oraz oprogramowania
gramowania dla fotofotogrametrii i teledefotogrametrii i telededla fotogrametrii i tegrametrii i teletekcji naziemnej blitekcji naziemnej bliledetekcji naziemnej
detekcji naziemnej
skiego zasięgu, popeł- skiego zasięgu, popełbliskiego zasięgu.
bliskiego zasięgu.
niając przy tym doniając przy tym niepuszczalne błędy meznaczne błędy metotodyczne.
dyczne.
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych fotogrametrycznych (fotogrametria naziemna bliskiego zasięgu)
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętności
jętności opracowania, opracowania, fotoinopracowania oraz
opracowania, fotoinfotointerpretacji oraz
terpretacji oraz przeprzetwarzania danych
terpretacji oraz przeprzetwarzania danych twarzania danych fofotogrametrycznych,
twarzania danych fofotogrametrycznych
togrametrycznych, nie popełniając nietogrametrycznych
(fotogrametria i telepopełniając przy tym
znaczne błędy w za(fotogrametria i teledetekcja naziemna
znaczących błędów
kresie fotointerpretacji detekcja naziemna
bliskiego zasięgu).
(fotogrametria i tele(fotogrametria i telebliskiego zasięgu).
detekcja naziemna bli- detekcja naziemna bliskiego zasięgu).
skiego zasięgu).
SEMESTR III
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
15 GODZ.
Pojęcie fotogrametrii. Definicje. Zalety i ograniczenia fotogrametrii. Rodzaje opracowań fotogrametrycznych. Produkty finalne i główne zastosowanie. Rys historyczny rozwoju fotogrametrii. Stan aktualny i kierunki rozwoju, zastosowania.
Rzut środkowy. Obiektyw kamery fotogrametrycznej. Wady optyczne. Dystorsja obiektywu. Elementy orientacji wewnętrznej kamery, orientacja zewnętrzna zdjęcia.
Rejestracja zdjęć analogowa i cyfrowa, czynniki wpływające na zniekształcenie zdjęcia
Przenoszenie obiektów ze zdjęć na mapę metodami graficznymi i optycznymi.
Widzenie monokularne i stereoskopowe. Wady, zalety i możliwości. Ostrość stereoskopowego widzenia, jego zasięg
i dokładność. Rodzaje efektu stereoskopowego i ich praktyczne wykorzystanie. Stereoskopy.
Fotogram i stereogram.
Transformacje zdjęcia wykorzystywane w fotogrametrii
Rodzaje fotogrametrycznych kamer pomiarowych
Naziemne skanery laserowe. Techniki pozyskiwania danych z wykorzystaniem naziemnego skanera laserowego i ich
opracowanie.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
15GODZ.
Zniekształcenia optyczne
Kalibracja niemetrycznej kamery pomiarowej
Kryterium obiektu płaskiego, głębia ostrości
Opracowanie zdjęć naziemnych, orientacja wewnętrzna i zewnętrzna zdjęcia
Bezpośrednia transformacja rzutowa DLT, transformacja perspektywiczna 2D
Pozyskiwanie danych ze zdjęć naziemnych
Pozyskiwanie danych z wykorzystaniem naziemnego skanera laserowego i ich opracowanie.
153
Godziny
15
15
ECTS
15+15+1+1
15+25+10
1+1
25
15
10
82
32
3
1
50
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
154
26.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/24/26/FT2
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
3
15
2E
2
30
30
4
EK1 Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
Kierunkowe
K_W02; K_W04
EK2
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej
K_W05; K_W09
K_W15
EK3
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej
K_U27
EK4
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych
metodami fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej
Posiada umiejętność opracowania numerycznego modelu terenu przy wykorzystaniu stereogramu oraz danych zarejestrowanych przy użyciu skaningu laserowego
K_U27
EK5
K_U35
Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia
EK1
z zakresu fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma uporządZna podstawowe zaPotrafi wskazać zwiąPosiada usystemaUporządkowana,
kowanej, podbugadnienia z zakresu
zek pomiędzy kluczotyzowaną wiedzę
podbudowana teodowanej teoretycznie
fotogrametrii i teledewymi zagadnieniami
obejmującą pełny
retycznie wiedza
wiedzy ogólnej obejtekcji lotniczej i satez zakresu fotogramezakres zagadnień foogólna obejmująca
mującej kluczowe za- litarnej.
trii i teledetekcji lotni- togrametrii i teledekluczowe zagadnienia gadnienia z zakresu
czej i satelitarnej.
tekcji lotniczej i saz zakresu fotogramefotogrametrii i teletelitarnej.
trii i teledetekcji lotdetekcji lotniczej i saniczej i satelitarnej.
telitarnej.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w fotogrametrii i teledetekcji
EK2
lotniczej i satelitarnej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe meDodatkowo zna koń- Dodatkowo zna zaZnajomość podstawych metod, technik,
tody i techniki stosocowe produkty tele- awansowane narzęwowych metod, technarzędzi i materiałów wane do sporządzenia
detekcyjne z dokład- dzia i metody stonik, narzędzi i matestosowanych w fotoopracowań teledeteknym omówieniem ich sowane w przeriałów stosowanych
grametrii i teledetekcyjnych i fotogramezastosowania oraz me- twarzaniu danych
w fotogrametrii i tecji lotniczej i satelitrycznych oraz podtody ich przetwarzania teledetekcyjnych i
ledetekcji lotniczej i
tarnej.
stawowe ich wykorzy- (fotogrametria i tele- fotogrametrycznych
satelitarnej.
stanie (fotogrametria i
detekcja lotnicza i sa- (fotogrametria i teteledetekcja lotnicza i
telitarna).
ledetekcja lotnicza i
satelitarna).
satelitarna).
Posiada umiejętność obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz współczeEK3
snego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji naziemnej bliskiego zasięgu.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
155
Kryterium 1
obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
współczesnego oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność opracowania, interpretacji
oraz przetwarzania
danych pozyskanych
metodami fotogrametrii oraz teledetekcji
lotniczej i satelitarnej.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność opracowania numerycznego modelu terenu
przy wykorzystaniu
stereogramu oraz danych zarejestrowanych przy użyciu
skaningu laserowego.
Nie posiada umiejętności obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz oprogramowania dla fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej
obsługi podstawowych
instrumentów fotogrametrycznych oraz
oprogramowania dla
fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej, popełniając
przy tym dopuszczalne
błędy metodyczne
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Posiada umiejętności obsługi podstawowych instrumentów fotogrametrycznych oraz
oprogramowania dla
fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i
satelitarnej.
Posiada umiejętność opracowania, interpretacji oraz przetwarzania danych pozyskanych metodami fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętności
jętności opracowania, opracowania, fotoinopracowania oraz
opracowania, fotofotointerpretacji oraz
terpretacji oraz przeprzetwarzania danych
interpretacji oraz
przetwarzania danych twarzania danych popozyskanych metoprzetwarzania dapozyskanych metozyskanych metodami
dami fotogrametrii
nych pozyskanych
dami fotogrametrii
fotogrametrii oraz teoraz teledetekcji lotni- metodami fotograoraz teledetekcji lotledetekcji lotniczej i
czej i satelitarnej, pometrii oraz teledeniczej i satelitarnej.
satelitarnej, nie popełpełniając nieznaczne
tekcji lotniczej i saniając przy tym znabłędy w zakresie fototelitarnej.
czących błędów.
interpretacji.
Posiada umiejętność opracowania numerycznego modelu terenu przy wykorzystaniu stereogramu
oraz danych zarejestrowanych przy użyciu skaningu laserowego
2
3
4
5
Nie posiada umiePosiada umiejętność
jętności opracowania
opracowania numeopracowania numeopracowania numenumerycznego morycznego modelu tere- rycznego modelu tere- rycznego modelu tedelu terenu przy wynu przy wykorzystaniu nu przy wykorzystaniu renu przy wykokorzystaniu stestereogramu oraz dastereogramu oraz darzystaniu stereoreogramu oraz danych nych zarejestrowanych nych zarejestrowanych gramu oraz danych
zarejestrowanych
przy użyciu skaningu
zarejestrowanych
laserowego nie popełlaserowego popełniaprzy użyciu skalaserowego.
niając przy tym znając nieznaczne błędy
ningu laserowego.
czących błędów.
w zakresie generowania NMT ze stereogramu.
SEMESTR IV
1.
obsługi podstawowych
instrumentów fotogrametrycznych oraz
oprogramowania dla
fotogrametrii i teledetekcji lotniczej i satelitarnej, popełniając
przy tym nieznaczne
błędy metodyczne
AUDYTORIUM
15GODZ.
Fotogrametria lotnicza. Budowa i zasada działania nowoczesnych kamer pomiarowych, platformy stabilizacyjne bazujące na systemach inercyjnych, dGPS, INS. Rodzaje wykonywanych zdjęć. Samoloty fotogrametryczne.
Charakterystyka ogólna zdjęć lotniczych. Geometria zdjęcia, równanie kolinearności. Skala zdjęć lotniczych, zniekształcenie obrazu, kryterium terenu płaskiego i zdjęcia pionowego.
Fotogrametria lotnicza jednoobrazowa. Pojęcia podstawowe, metody opracowania i zastosowania.
Fotogrametria lotnicza dwuobrazowa, autografy analogowe, analityczne i cyfrowe. Pozyskanie danych do budowy
NMT metodami fotogrametrycznymi
Podstawy aerotriangulacji, zakładanie osnowy fotogrametrycznej, sygnalizowane i niesygnalizowane punkty osnowy
fotogrametrycznej.
Plany nalotu: tradycyjny oraz z wykorzystaniem GPS lub dGPS. Nalot fotogrametryczny.
Fotogrametria i teledetekcja satelitarna. Teoria promieniowania elektromagnetycznego. Satelitarne systemy teledetekcyjne. Orbity teledetekcyjne i ich parametry.
Cyfrowe skanery satelitarne, teletransmisja i korekcja danych, zastosowania opracowań skanerowych.
Formowanie i rozdzielczość cyfrowych obrazów teledetekcyjnych, modele barw.
Wysokorozdzielcze obrazowanie satelitarne
Obrazowanie w zakresie podczerwieni i mikrofal
156
12.
13.
14.
15.
16.
Klasyfikacja obrazów wielospektralnych.
Opracowanie zobrazowań satelitarnych. Generowanie NMT ze scen stereo, ortorektyfikacja.
Mozaikowanie obrazów satelitarnych i lotniczych.
Lotniczy skaning laserowy. Rodzaje błędów, filtracja, przetwarzanie. Opracowanie NMT z wykorzystaniem danych lidarowych.
Zastosowanie fotogrametrii oraz teledetekcji lotniczej i satelitarnej
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Opracowanie ortofotomapy i stereogramu zdjęć lotniczych
Rektyfikacja zobrazowania satelitarnego
Rektyfikacja i ortorektyfikacja pojedynczej sceny satelitarnej
Generowanie NMT ze stereogramu
Opracowanie NMT i NMPT ze skaningu laserowego.
Klasyfikacja treści zobrazowań wielospektralnych
30+30+1+1+2
30+25+15
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
25
15
15
119
64
4
2
70
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Adamczyk J., Będkowski K.: Metody cyfrowe w teledetekcji. SGGW, Warszawa, 2007.
2.
Buttowt J., Kaczyński R., Fotogrametria, WAT, Warszawa 2000
3.
Ciołkosz A., Miszalski J., Olędzki J.R.: Interpretacja zdjęć lotniczych. PWN, Warszawa, 1986.
4.
Kurczyński Z., Preuss R.: Podstawy fotogrametrii. Politechnika Warszawska, Warszawa, 2000.
5.
Sitek Z.: Wprowadzenie do teledetekcji lotniczej i satelitarnej. AGH, Kraków, 2000.
1.
Ciołkosz A., Kęsik A.: Teledetekcja satelitarna. PWN, Warszawa, 1989.
1.
Sanecki J.(red.): Teledetekcja – pozyskiwanie danych. WNT, Warszawa, 2006.
2.
Bernasik J.: Elementy fotogrametrii i teledetekcji. AGH, Kraków, 2000.
dr hab. inż. Jacek Łubczonek
mgr inż. Maciej Marek
157
[email protected]
KG
[email protected]
KG
27.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/23/27/SIP1
SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
3
15
1E
1
2
15
15
30
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad działania, tworzenia, eksploatacji i efektywnego wykorzystania
systemów informacji przestrzennej. Wykształcenie umiejętności tworzenie map cyfrowych, numerycznego modelu terenu,
dokonywania analiz przestrzennych i interpretacji uzyskanych wyników.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, matematyczne podstawy kartografii, kartografia, teledetekcja i fotogrametria.
EK1 Zna zasady i metody korzystania z systemów GIS.
EK2 Zna modele danych przestrzennych i potrafi je rozpoznawać.
EK3 Zna proces tworzenia systemów geoinformatycznych, w tym m.in. sposoby pozyskiwania
danych przestrzennych oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej.
EK4
EK5
EK6
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem oprogramowania geoinformatycznego.
Potrafi opracować mapę cyfrową na podstawie dostarczonych danych.
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP.
Zna zasady i metody korzystania z systemów GIS
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zasad koZna podstawy funkRozumie istotę funkZasady korzystania rzystania z syscjonowania systemów cjonowania systemów
z systemów GIS.
temów GIS.
GIS.
GIS.
Kryterium 2
Metody korzystania z systemów
GIS.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Modele przestrzenne.
Nie zna metod korzystania z systemów
GIS.
Kryterium 2
Zastosowania modeli
przestrzennych.
Nie zna zastosowań
modeli danych przestrzennych.
Zna podstawy funkcjonowania systemów
GIS.
Zna obszary zastosowań GIS.
Zna modele danych przestrzennych i potrafi je rozpoznawać
Zaliczenie pisemne
2
3
3,5 – 4
Nie zna podstawoRozumie istotę opraZna podstawy teowych modeli danych
cowania modeli daretyczne budowania
przestrzennych.
nych przestrzennych.
poszczególnych modeli.
Rozumie istotę zastosowań modeli danych
przestrzennych.
158
Potrafi wskazać różnice pomiędzy modelami przestrzennymi.
Kierunkowe
K_W14
K_W07
K_W14
K_U34
K_U32
K_K02
4,5 - 5
Potrafi wskazać systemy GIS.
Zna metody korzystania z systemów GIS.
4,5-5
Ma szeroką wiedzę
z zakresu narzędzi
matematycznych stosowanych do budowy
modeli danych przestrzennych.
Potrafi zidentyfikować obszary zastosowań różnych modeli danych przestrzennych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowywanie systemów geoinformatycznych.
Kryterium 2
Sposoby pozyskiwania danych przestrzennych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Analizy przestrzenne.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowanie numerycznej mapy.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wpływ podejmowanych decyzji.
Zna proces tworzenia systemów geoinformatycznych, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych
przestrzennych oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej.
Zaliczenie pisemne
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie zna procesu twoPotrafi wymienić i
Rozumie ciąg loZna bardzo dobrze
rzenia systemów geokrótko scharakterygiczny w procesie
oprogramowanie stoinformatycznych.
zować etapy twotworzenia systemów
sowane w systemach
rzenia systemów geogeoinfromatycznych.
informacji przeinformatycznych.
strzennej.
Nie zna sposobów pozyskiwania danych
przestrzennych.
Potrafi wymienić i
Zna sposoby pozyZna metody przekrótko scharakteryskiwania danych przetwarzania danych
zować sposoby pozystrzennych.
przestrzennych.
skiwania danych przestrzennych.
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem oprogramowania geoinformatycznego
sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze; wejściówki, zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przeproPotrafi wskazać w da- Rozumie istotę dziaPotrafi świadomie
wadzać prostych ananym oprogramowaniu łania poszczególnych
przygotować dane i
liz przestrzennych z
narzędzia do realizacji narzędzi analiz
przeprowadzić proste
wykorzystaniem
podstawowych analiz. Potrafi przygotować
analizy przestrzenne
oprogramowania geodane przestrzenne dla
w oprogramowaniu
inforamtycznego.
potrzeb analiz.
stosowanym w geoinformatyce.
Potrafi opracować mapę cyfrową na podstawie dostarczonych danych.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przygoPotrafi wyświetlić daPotrafi nadać danym
Potrafi poprawnie
tować koncepcji prac
ne w zadanym odwzo- odpowiednią symboli- opracować numenad opracowaniem
rowaniu kartozację, etykiety. Potrafi ryczną mapę na podnumerycznej mapy.
graficznym.
wykorzystywać język
stawie dostarczonych
Potrafi przeprowadzić SQL do zapytań.
danych.
prostą konwersję danych.
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ poRozumie wpływ poRozumie wpływ popodejmowanych dedejmowanych decyzji
dejmowanych decyzji
dejmowanych decycyzji.
na środowisko w pod- na środowisko w szezji na środowisko w
stawowym zakresie.
rokim zakresie.
pełnym zakresie.
SEMESTR III
SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Podstawowe pojęcia z zakresu systemów informacji przestrzennej. SIP na tle innych systemów informacyjnych. Części
składowe SIP, struktura i zadania systemów SIP.
Bazy danych przestrzennych – typy baz danych, część geometryczna i opisowa. Metody projektowania i eksploatacji
baz danych. Mapy a bazy danych i systemy informacji przestrzennej.
Zakres pojęcia model. Model – obraz rzeczywistości, model (postać) danych. Modelowanie zjawisk. Modele: rastrowe
i wektorowe. Warstwy, obiekty, atrybuty.
Podstawowe typy i formaty wymiany danych. Źródła danych. Pozyskiwanie danych przestrzennych – wektoryzacja
i digitalizacja.
Oprogramowanie stosowane w GIS – kategorie programów GIS, rodzaje systemów GIS, rodzaje programów wspomagających GIS, cechy charakterystyczne pakietów GIS, przyszłość oprogramowania GIS, przegląd pakietów oprogramowania GIS.
Analizy przestrzenne – analiza przydatności terenu, tablice decyzyjne. Analizy danych rastrowych i wektorowych.
159
7.
Zastosowania systemów GIS. Decyzje i cele wykorzystywania SIP/GIS.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zapoznanie się w wybranym oprogramowaniem GIS – podstawowe funkcje, tworzenie projektu.
Struktury, formaty i konwersja danych wykorzystywanych w projektach.
Tworzenie i modyfikacja danych – digitalizacja i wektoryzacja, podstawowe metody modyfikacji danych.
Symbolizacja i metody wizualizacji danych.
Opracowanie mapy numerycznej, kartograficzne modelowanie danych, wizualizacja danych przestrzennych. Wybór
odwzorowania, kompozycja mapy.
Projekt geobazy danych.
Podstawowe analizy przestrzenne i metody ich prezentacji, geoprzetwarzanie danych.
Projekt systemu GIS.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. Zajęć dydaktycznych
15+15+1+1
15+25+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
25
15
10
82
32
3
1
55
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
160
27.
Przedmiot:
Semestr
III
IV
G/G2012/24/27/SIP2
SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
15
15
3
15
1E
1
2
15
15
30
4
Zna modele DTM i potrafi je rozpoznawać
EK1
Zna proces tworzenia DTM, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych przestrzennych
EK2
oraz oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem DTM
EK3
Potrafi opracować numeryczny model terenu na podstawie dostarczonych danych.
EK4
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP wraz z
EK5
DTM.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Modele DTM.
Kryterium 2
Zastosowania modeli
DTM.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowywanie DTM.
Kryterium 2
Sposoby pozyskiwania
danych do tworzenia
DTM.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna modele DTM i potrafi je rozpoznawać
Egzamin pisemny
2
3
Nie zna podstawoRozumie istotę oprawych modeli DTM.
cowania modeli
DTM.
K_U34
K_U32
K_K02
4,5 – 5
Ma szeroką wiedzę
z zakresu narzędzi
matematycznych stosowanych do budowy
modeli DTM.
Nie zna zastosowań
Rozumie istotę zasto- Potrafi wskazać różPotrafi zidentyfimodeli DTM.
sowań modeli DTM.
nice pomiędzy mokować obszary zastodelami DTM.
sowań różnych modeli DTM.
Zna proces tworzenia DTM, w tym m.in. sposoby pozyskiwania danych przestrzennych oraz
oprogramowanie stosowane w systemach informacji przestrzennej.
Egzamin pisemny
2
3
3,5 – 4
4,5-5
Nie zna procesu twoPotrafi wymienić i
Rozumie ciąg loZna bardzo dobrze
rzenia DTM.
krótko scharakterygiczny w procesie
oprogramowanie stozować etapy twotworzenia DTM.
sowane w systemach
rzenia DTM.
informacji przestrzennej do tworzenia DTM.
Nie zna sposobów
Potrafi wymienić i
Zna sposoby pozyZna metody przepozyskiwania danych
krótko scharakteryskiwania danych
twarzania danych
przestrzennych do
zować sposoby pozyprzestrzennych do
przestrzennych do
tworzenia DTM.
skiwania danych
tworzenia DTM.
tworzenia DTM.
przestrzennych do
tworzenia DTM.
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem DTM.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi przeproPotrafi wskazać w
Rozumie istotę dziaPotrafi świadomie
wadzać prostych anadanym oprogramołania poszczególnych
przygotować dane i
liz przestrzennych z
waniu narzędzia do
narzędzi analiz na
przeprowadzić proste
wykorzystaniem
realizacji podstawoDTM
DTM.
wych analiz na DTM. Potrafi przygotować
w oprogramowaniu
dane przestrzenne dla stosowanym w geoinpotrzeb analiz na
formatyce na DTM.
DTM.
161
3,5 – 4
Zna podstawy teoretyczne budowania
poszczególnych modeli DTM.
Kierunkowe
K_W07
K_W14
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowanie DTM.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wpływ podejmowanych decyzji.
Potrafi opracować numeryczny model terenu na podstawie dostarczonych danych.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie potrafi opracować Potrafi wyświetlić
DTM.
DTM z otrzymanych
DTM do podstaDTM do analiz przedanych przy pomocy.
wowych analiz. Postrzennych.
trafi edytować DTM.
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane decyzje na podstawie SIP wraz z DTM.
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ poRozumie wpływ poRozumie wpływ popodejmowanych dedejmowanych decyzji dejmowanych decyzji dejmowanych decyzji
cyzji.
na środowisko w pod- na środowisko w szena środowisko w pełstawowym zakresie.
rokim zakresie.
nym zakresie.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Numeryczny model terenu. Podstawowe pojęcia, zastosowania. Modele siatkowe: trójkątów i kwadratów.
Metody interpolacji przestrzennej w budowie numerycznego modelu terenu.
Generalizacja – redukcja danych pomiarowych. Cechy informacji przestrzennych.
GIS w Internecie.
Tworzenie oprogramowania GIS.
Realizacja systemów geoinformatycznych.
Standardy i normy w GIS. Metadane, aspekty prawne i ekonomiczne GIS, trendy rozwojowe GIS
SEMESTR IV
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Wprowadzanie danych do budowy DTM (zapoznanie się z podstawowymi narzędziami wybranego oprogramowania).
Opracowanie numerycznego modelu terenu, badanie metod budowy modeli siatkowych.
Wizualizacja powierzchni terenu – 2D i 3D za pomocą wybranego oprogramowania.
Praktyczna budowa numerycznych modeli terenu. Generowanie warstwic.
Wykorzystanie geoportali Internetowych do budowy systemów GIS.
Edycja mapy – użycie różne typów map, zmiany atrybutów, łączenie poszczególnych map, tworzenie konturów, map
3D i inne.
7. Realizacja projektu GIS z wizualizacją 3D.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
SEMESTR IV
PROJEKTOWE
15 GODZ.
1. Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu GIS z wykorzystaniem geoportali i numerycznego modelu terenu.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. Zajęć dydaktycznych
15+45+1+1+2
45+20+10
162
Godziny
15
45
ECTS
1+1+2
20
10
8
101
64
4
2
75
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania, Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006.
2. Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems, Oxford University Press, New York
2004.
3. Davis D., GIS dla każdego. Wydawnictwo MICON, Warszawa 2004.
4. Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji przestrzennej. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
1. El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations. Artech
House, Boston 2005.
2. Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej, Warszawa 2003.
3. Kraak M., Ormeling F., Kartografia, wizualizacja danych przestrzennych, PWN, 1998.
4. Kwiecień J., Systemy informacji geograficznej. Podstawy. Wydawnictwo ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004.
5. Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Raton 2005.
6. Litwin L., Myrda G., Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS.
Wydawnictwo HELION, 2005.
7. Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria I praktyka, PWN, Warszawa 2006.
8. Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
9. Makowski A., (red.), System informacji topograficznej kraju. Teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
10. Stateczny A., (red.), Metody nawigacji porównawczej. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
11. Stateczny A., Nawigacja porównawcza. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2001.
12. Główny Geodeta Kraju – Instrukcje techniczne.
13. Normy ISO z serii 19100.
14. Materiały konferencyjne w tym konferencji PTIP.
15. Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania GIS.
16. Strony internetowe producentów oprogramowania GIS.
17. Portale geoinformacyjne.
inż. dr inż. Andrzej Stateczny
dr inż. Piotr Wołejsza
mgr inż. Marta Włodarczyk-Sielicka
163
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
[email protected]
KG
KG
KG
28.
Przedmiot:
G/G2012/35/28/PBPP
PODSTAWY BUDOWNICTWA I PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
V
15
2
1
30
15
2
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy na temat podstawowych pojęć związanych z budownictwem, praw i obowiązków
uczestników procesu budowlanego, materiałów budowlanych, rodzajów konstrukcji i elementów konstrukcyjnych.
Wykształcenie umiejętności obliczania powierzchni i kubatury budynku, sporządzenia kalkulacji kosztorysowej budynku oraz
sporządzania planów zagospodarowania.
Zakres szkoły średniej, geodezyjna technika pomiarowa, geodezyjne pomiary szczegółowe.
Zna podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
EK1
Zna prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego
Zna elementy budowlane, elementy konstrukcyjne i rodzaje konstrukcji.
EK2
Zna szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz
EK3
przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjno–kartograficznego.
Zna zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
EK4
EK5
EK6
EK7
Potrafi obliczyć powierzchnię i kubaturę budynku oraz wykonać kalkulację kosztorysową budynku.
Potrafi przygotować zgłoszenie pracy geodezyjnej i kartograficznej oraz skompletować
dokumentację do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
Kierunkowe
K_W03; K_W04;
K_W07; K_W08
K_W16; K_W17
K_W03; K_W08
K_W08; K_W16;
K_W17
K_U10; K_U11
K_U04; K_U23;
K_U30; K_U33
K_K01; K_K02;
K_K05
Zna podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
EK1
Zna prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstaZ trudnościami poPotrafi prawidłowo zde- Potrafi prawidłowo
wowych pojęć z
trafi przedstawić
finiować podstawowe
zdefiniować podstazakresu przedpodstawowe pojępojęcia (budynek, buwowe pojęcia (budymiotu.
cia.
dowla, lokal, remont,
nek, budowla, lokal,
modernizacja, rozburemont, modernizacja,
dowa).
rozbudowa). Posiada
wiedzę o pojęciach ponadpodstawowych.
Kryterium 2
Nie zna praw i obZ trudnościami poPotrafi prawidłowo opi- Potrafi prawidłowo
owiązków uczesttrafi przedstawić
sać prawa i obowiązki
opisać prawa i oboników procesu buprawa i obowiązki
uczestników procesu
wiązki uczestników
dowlanego.
uczestników procebudowlanego.
procesu budowlanego.
su budowlanego.
Potrafi przedstawić
przykłady praktyczne.
Zna elementy budowlane, elementy konstrukcyjne i rodzaje konstrukcji.
EK2
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna materiałów Z trudnościami rozPrawidłowo rozpoznaje
Prawidłowo rozpoznaje
budowlanych, elepoznaje materiały
materiały budowlane,
materiały budowlane,
mentów i rodzajów
budowlane, elemen- elementy i rodzaje konelementy i rodzaje konkonstrukcji.
ty i rodzaje konstrukcji.
strukcji. Zna ich przestrukcji.
znaczenie.
164
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Zna szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjno–kartograficznego.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad i
Zna ogólne zasady i
Zna szczegółowe zasaZna szczegółowe zasatrybu zgłaszania
tryb zgłaszania prac
dy i tryb zgłaszania prac dy i tryb zgłaszania
prac geodezyjnych
geodezyjnych i kargeodezyjnych i kartoprac geodezyjnych i
i kartograficznych.
tograficznych.
graficznych.
kartograficznych. Wiej
jak przygotować odpowiednie dokumenty.
Nie zna zasad prze- Zna podstawowe za- Zna szczegółowe zasaZna szczegółowe zasakazywania materia- sady przekazywania dy przekazywania mate- dy przekazywania małów i informacji do
materiałów i inforriałów i informacji do
teriałów i informacji do
państwowego zaso- macji do państwopaństwowego zasobu
państwowego zasobu
bu geodezyjno–
wego zasobu geode- geodezyjno–kartogrageodezyjno–kartokartograficznego.
zyjno–kartograficznego.
graficznego. Wiej jak
ficznego.
przygotować odpowiednie dokumenty.
Zna zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad
Zna podstawowe za- Zna zasady kompleZna zasady i wie jak
kompletowania do- sady kompletowania towania dokumentacji
skompletować dokumentacji geodedokumentacji geogeodezyjnej i kartograkumentację geodezyjną
zyjnej i kartogradezyjnej i kartograficznej.
i kartograficzną.
ficznej.
ficznej.
Umie obliczyć powierzchnię i kubaturę budynku oraz umie wykonać kalkulację kosztorysową
budynku.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie obliczyć
Z trudnościami obli- Prawidłowo oblicza
Prawidłowo oblicza
powierzchni i kuba- cza powierzchnię i
powierzchnię i kubaturę powierzchnię i kutury budynku.
kubaturę budynku.
budynku.
baturę budynku. Potrafi
wyjaśnić poszczególne
etapy obliczeń.
Nie umie wykonać
Z trudnościami wyPrawidłowo wykonuje
Prawidłowo wykonuje
kalkulacji kosztory- konuje kalkulację
kalkulację kosztorysokalkulację kosztorysosowej budynku.
kosztorysową buwą budynku.
wą budynku. Potrafi
dynku.
wyjaśnić poszczególne
etapy obliczeń.
Potrafi przygotować zgłoszenie pracy geodezyjnej i kartograficznej oraz skompletować dokumentację do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi przyZ trudnościami
Prawidłowo przygoPrawidłowo przygogotować zgłoszenia przygotowuje zgłotowuje zgłoszenie pracy towuje zgłoszenie prapracy geodezyjnej i szenie pracy geodegeodezyjnej i kartogracy geodezyjnej i kartokartograficznej oraz zyjnej i kartograficznej oraz dokumenta- graficznej oraz dokuskompletować maficznej oraz dokucję do pzgik.
mentację do pzgik. Poteriałów do pzgik.
mentację do pzgik.
trafi wyjaśnić poszczególne etapy prac.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty
i skutki działalności inżyniera geodety.
Zaliczenie ćwiczeń.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
165
Kryterium 1
Nie rozumie potrzeb kształcenia
ustawicznego w
rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty
i skutki działalności
inżyniera geodety.
Z drobnymi brakami
rozumie potrzeby
kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym oraz
pozatechniczne
aspekty i skutki
działalności inżyniera geodety.
Rozumie potrzeby
kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym oraz pozatechniczne aspekty i
skutki działalności inżyniera geodety.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Podstawowe pojęcia (budynek, budowla, lokal, remont, modernizacja, rozbudowa).
Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego. Pozwolenie na budowę. Rozpoczęcie i prowadzenie budowy,
państwowy nadzór budowlany.
Materiały budowlane i rodzaje konstrukcji: Materiały budowlane (materiały ścienne, beton, żelbet, stal, drewno, izolacyjne). Rodzaje konstrukcji (murowane, szkieletowe, prefabrykowane, monolityczne).
Elementy konstrukcyjne (fundamenty, ściany, stropy, dachy i stropodachy, schody).
Elementy budowlane (pokrycia dachowe, podłogi, tynki, elewacje, stolarka budowlana, obróbki, schody, instalacje).
Obciążenia (rodzaje, stałe, zmienne, ciężar własny, technologiczne, środowiskowe).
Prace pomiarowe na budowie (np. tyczenie wykopów i linii zabudowy).
Zagadnienia remontowe.
Fizyka budowli (ochrona cieplna budowli, komfort cieplny, wentylacja).
Trwałość i ochrona przed korozją.
Ewidencja budynków i budowli.
Charakterystyka obiektów.
Zasady obliczania powierzchni i kubatury budynków.
Zasady kalkulacji kosztorysowej.
Określenie zużycia obiektów (zużycie techniczne, funkcjonalne, środowiskowe).
Szczegółowe omówienie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Omówienie wybranych, najbardziej istotnych dla wykonawstwa geodezyjnego, przepisów wykonawczych (rozporządzeń) do ustawy oraz standardów technicznych (instrukcji i wytycznych technicznych).
Omówienie przepisów ustawy Prawo budowlane, bezpośrednio związanych z wykonawstwem geodezyjnym oraz wybranych zagadnień z niektórych przepisów wykonawczych do ustawy, w tym rozporządzeń w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Rozporządzenia w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno - kartograficznych oraz czynności geodezyjnych
obowiązujących w budownictwie.
Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu planowania przestrzennego.
Plan jako narzędzie realizacji zagospodarowania przestrzennego.
Koncepcje polityki przestrzennego zagospodarowania. Podstawowe wiadomości z zakresu badań, studiów i analiz
przestrzennego zagospodarowania. Metody i techniki. Studia, analizy, strategie i scenariusze rozwoju przestrzennego.
Proces planowania. Procedury. System informacji przestrzennej i planowania. Planowanie a projektowanie. Planowanie
wielkoprzestrzenne a planowanie miejscowe. Planowanie i zarządzanie.
Administracja rządowa - rejon, „region”, województwo, mikroregion, makroregion, kraj. Administracja samorządowa
a problemy planowania przestrzennego. Problematyka regionalizacji kraju. Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w Polsce.
Reforma administracji państwa a planowanie przestrzenne. Planowanie ponadkrajowe i obszarów trans granicznych.
Przykłady zagospodarowania i planowania. Przykłady zagospodarowania i planowania przestrzennego
w wybranych krajach.
Geneza planowania przestrzennego na ziemiach polskich.
Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej państwa. Kierunki polityki przestrzennej państwa na obszarze województwa.
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa. Zadania rządowe dla realizacji ponadlokalnych celów publicznych. Koncepcja polityki przestrzennego zagospodarowania kraju.
Przykłady realizacji studiów, analiz, projektów oraz zagospodarowania przestrzennego. Gospodarka wodna, a planowanie przestrzenne. Planowanie obszarów turystyki i wypoczynku - i inne przykłady opracowań planistycznych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
Rozumie potrzeby
kształcenia ustawicznego w rozwoju
zawodowym. Rozumie,
rozróżnia i potrafi wyjaśnić pozatechniczne
Obliczenie powierzchni i kubatury budynku.
Wycena obiektu budowlanego technikę elementów scalonych.
Wykonanie kalkulacji kosztorysowej budynku.
166
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
4.
5.
6.
Szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, przykłady.
Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, przykłady.
Szczegółowe zasady przekazywania materiałów i informacji do państwowego zasobu geodezyjno –kartograficznego,
przykłady.
15+30+1+1
15+15
Godziny
30
15
ECTS
1+1
15
10
72
47
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym (aktualnym).
2.
Ustawa z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym (aktualnym).
3.
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. – o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
4.
Śmiałowska-Uberman Z., Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wydawnictwo Gall 2003.
5.
Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomościami (wycena, zarządzanie i pośrednictwo w obrocie).
1.
Główny Geodeta Kraju – Instrukcje techniczne.
2.
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 r.
3.
Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny.
4.
Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – O ochronie i kształtowaniu środowiska.
5.
Ustawa z dnia 24.06.1994 roku O własności lokali (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
6.
Portale internetowe.
dr inż. Maciej Płotkowiak
dr inż. Stefan Nowaczyk
167
[email protected]
KG
[email protected]
KG
29.
Przedmiot:
G/G2012/35/29/KGN1
KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI – moduł 1
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
V
15
1
1
15
15
2
VI
15
1E
1
1
15
15
15
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu gospodarki nieruchomościami, katastru nieruchomości,
zasad funkcjonowania katastru, jego celów i zadań. Dodatkowo przekazanie wiedzy w zakresie procedur administracyjnych
oraz cywilnych z zakresu katastru i gospodarki nieruchomościami. Wykształcenie umiejętności w zakresie sporządzania
i interpretacji dokumentacji geodezyjnej powstałej dla potrzeb katastru i gospodarki nieruchomościami.
Zakres szkoły średniej. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Informatyka geodezyjno-kartograficzna.
EK1 Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z katastrem nieruchomości.
EK2 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z katastru nieruchomości.
EK3
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru nieruchomości. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za
zrealizowanie zadania.
Kierunkowe
K_W07; K_W17
K_W07; K_W08;
K_W17
K_U03; K_U29;
K_U30; K_U31;
K_U33; K_K04;
K_K05
Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z katastrem nieruchomości.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna podstawowe po- Posiada wiedzę na doMa znacznie rozszeróżnia pojęć z zajęcia z zakresu katabrym poziomie w zarzoną, usystematykresu katastru nieru- stru nieruchomości.
kresie katastru nieruzowaną wiedzę w
chomości.
Wykazuje jednak
chomości.
zakresie katastru niepewne problemy z
ruchomości.
rozumieniem i prawidłową interpretacją.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z katastru nieruchomości.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna rodzaje doPosiada wiedzę na doMa znacznie rozszeróżnia dokumentacji
kumentację geobrym poziomie w zarzoną, usystematygeodezyjno-kartodezyjno-kartograkresie rodzajów dokuzowaną wiedzę w
graficznej z zakresu
ficznej z zakresu ka- mentacji geodezyjnozakresie rodzajów
katastru nieruchotastru nieruchokartograficznej z zakredokumentacji geodemości.
mości. Wykazuje
su katastru nieruzyjno-kartograjednak pewne prochomości.
ficznej z zakresu kablemy z rozumietastru nieruchoniem i prawidłową
mości.
rozróżnieniem dokumentacji katastralnej.
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru nieruchomości. PoEK3
trafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie
zadania.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
168
Kryterium 1
Nie potrafi zaplanować i sporządzić
dokumentacji geodezyjnej z zakresu
katastru nieruchomości.
Z trudnościami planuje i sporządza dokumentację geodezyjną z zakresu
Dobrze planuje i sporządza dokumentację
geodezyjną z zakresu
Kryterium 2
Brak współpracy z
rozumie jaka odpowiedzialność spoczywa na poszczególnych osobach w
zespole podczas wykonywania prac.
zadowalającym. Ma
braki w zrozumieniu
odpowiedzialności
za realizowane zadanie.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym poziomie. Współpraca z
innymi multidyscyplinarnymi zespołami w
SEMESTR V
KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
8.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Pojęcie katastru nieruchomości. Kataster – historyczny i międzynarodowy aspekt. Podstawy prawne funkcjonowania
katastru oraz organy prowadzące kataster w Polsce. Cele i zadania katastru. Katastralny podział kraju: jednostka ewidencyjna, obręb ewidencyjny i działka ewidencyjna.
Pojęcia podstawowe: nieruchomość, nieruchomość gruntowa, nieruchomość budynkowa, nieruchomość lokalowa, nieruchomość rolna, gospodarstwo rolne, ewidencja gruntów i budynków (kataster nieruchomości), działka gruntowa,
działka budowlana, działka ewidencyjna.
Podmioty i przedmioty w katastrze oraz zbiory informacji o tych podmiotach i przedmiotach. Systematyka użytków
gruntowych. Jednostki rejestrowe i grupy rejestrowe.
Operat katastralny. Dokumentacja stanu prawnego i technicznego obiektów katastralnych stanowiąca podstawę do założenia katastru. Części składowe operatu katastralnego. Zasady zakładania istniejącej ewidencji gruntów oraz jej modernizacja w kierunku tworzenia katastru nieruchomości.
Prowadzenie katastru nieruchomości.
Prace geodezyjne i kartograficzne z zakresu katastru nieruchomości. Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie
praw do nieruchomości.
Księgi wieczyste. Migracja ksiąg wieczystych.
Aktualizacja danych katastralnych – uwarunkowania formalno – prawne i techniczne. Kataster gruntów a księgi wieczyste.
Szczegółowe omówienie problematyki katastru w oparciu o przepisy ustaw: Kodeks cywilny, Ustawy
o własności lokali, Ustawy o gospodarce nieruchomościami, Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz odpowiednich
przepisów wykonawczych w tym zakresie. Zintegrowany system katastralny. Program budowy ZSK w Polsce. Aktualnie realizowane programy dotyczące budowy systemu katastralnego w Polsce.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Dobrze planuje i
sporządza dokumentację geodezyjną
z zakresu katastru
nieruchomości. Potrafi uzasadnić wybór odpowiedniej
metody dla wybranego zadania.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
stopniu dobrym. Ma
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Przygotowywanie danych katastralnych na podstawie dokumentacji geodezyjnej.
Mapa ewidencyjna – treść, zasady sporządzania.
Przygotowywanie pakietów danych katastralnych.
Założenie katastru nieruchomości dla obrębów ewidencyjnych na obszarze miasta i wsi.
Sporządzenie dokumentacji niezbędnej do założenia księgi wieczystej.
Wprowadzanie zmian do operatu katastralnego.
Różnorodność dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z zakresu katastru nieruchomości - (wznowienie znaków, podział nieruchomości, rozgraniczenie nieruchomości, scalenie i podział gruntów, scalenie i wymiana gruntów, połączenie i ponowny podział),
Dokumentacja techniczno-prawna nieruchomości – opracowanie dokumentacji.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / eg169
Godziny
15
15
1+1
ECTS
zaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
15+15+1+1
15+10+10
10
10
10
62
32
2
1
35
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
170
29.
Przedmiot:
G/G2012/36/29/KGN2
KATASTER I GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI – moduł 2
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
V
15
1
1
15
15
2
VI
15
1E
1
1
15
15
15
4
EK1 Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z gospodarką nieruchomościami.
EK2 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z gospodarki nieruchomościami.
EK3 Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru i gospodarki
nieruchomościami. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności za zrealizowanie zadania.
Kierunkowe
K_W07; K_W17
K_W07; K_W08;
K_W17
K_U03; K_U29;
K_U30; K_U31;
K_U33; K_K04;
K_K05
Zna, rozróżnia i rozumie definicje związane z gospodarką nieruchomościami..
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie ćwiczeń, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna podstawowe pojęPosiada wiedzę na do- Ma znacznie rozszeróżnia pojęć z zacia z zakresu gospobrym poziomie w zarzoną, usystematykresu gospodarki
darki nieruchomokresie gospodarki niezowaną wiedzę w zanieruchomościami.
ściami. Wykazuje jedruchomościami.
kresie gospodarki nienak pewne problemy z
ruchomościami.
rozumieniem i prawidłową interpretacją.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej z gospodarki nieruchomościami
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozZna rodzaje dokumenPosiada wiedzę na do- Ma znacznie rozszeróżnia dokumentacji tację geodezyjno-karto- brym poziomie w zarzoną, usystematygeodezyjno-kartograficznej z zakresu go- kresie rodzajów dozowaną wiedzę w zagraficznej z zakresu spodarki nieruchokumentacji geodekresie rodzajów dokugospodarki nierumościami. Wykazuje
zyjno-kartograficznej
mentacji geodezyjnochomościami.
jednak pewne problemy z zakresu gospodarki
kartograficznej z zaz rozumieniem i prawi- nieruchomościami.
kresu gospodarki niedłową rozróżnieniem
ruchomościami.
dokumentacji katastralnej.
Potrafi zaplanować i sporządzić dokumentację geodezyjną z zakresu katastru i gospodarki nieruEK3
chomościami. Potrafi współdziałać i pracować w grupie oraz ma świadomość odpowiedzialności
za zrealizowanie zadania.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, projektów
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi zaplaZ trudnościami planuje
Dobrze planuje i spoDobrze planuje i sponować i sporządzić
i sporządza dokumenrządza dokumentację
rządza dokumentację
dokumentacji geotację geodezyjną z zageodezyjną z zakresu
geodezyjną z zakresu
dezyjnej z zakresu
kresu katastru i gospokatastru i gospodarki
katastru i gospodarki
katastru i gospodarki nieruchomonieruchomościami.
nieruchomościami.
darki nieruchomościami.
Potrafi uzasadnić wyściami.
bór odpowiedniej metody dla wybranego
zadania.
171
Kryterium 2
Brak współpracy z
rozumie jaka odpowiedzialność spoczywa na poszczególnych osobach w
zespole podczas
wykonywania prac.
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa w stopniu zadowalającym. Ma braki
w zrozumieniu odpowiedzialności za realizowane zadanie.
SEMESTR VI
Zdolny do pracy indywidualnej, praca zespołowa na dobrym
poziomie. Współpraca
z innymi multidyscyplinarnymi zespołami
w stopniu dostatecznym.
Praca indywidualna,
zespołowa oraz
współpraca multidyscyplinarna w stopniu dobrym. Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane zadanie.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Podstawy gospodarki nieruchomościami (podstawy prawne, cele publiczne, zasoby nieruchomości, obrót nieruchomościami). Ograniczenie praw do nieruchomości (wywłaszczenie nieruchomości, zwroty i odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości, podziały nieruchomości, scalenia i podziały nieruchomości, udział w kosztach budowy, opłaty
adiacenckie).
2. Komunalizacja mienia i uwłaszczenie osób fizycznych i prawnych oraz dokumentacja geodezyjna z tym związana. Zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa i Jednostek Samorządu Terytorialnego.
3. Zasoby nieruchomości, zasady ich tworzenia i gospodarowania. Sprzedaż i oddawanie nieruchomości
w użytkowanie wieczyste, oddawanie w trwały zarząd; zamiana nieruchomości; podziały i scalenia nieruchomości;
wywłaszczenie nieruchomości; zwroty nieruchomości.
4. Zasady gospodarowania nieruchomościami wynikające z ustaw szczególnych: ustawa o własności lokali; ustawa o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP, ustawa o lasach. Opłaty od nieruchomości. Wyłączanie gruntów rolnych
i leśnych z produkcji. Środowiskowe uwarunkowania gospodarki nieruchomościami.
5. Cechy nieruchomości: fizyczne, ekonomiczne i instytucjonalno-prawne – ich przejawy i skutki.
6. Funkcje pełnione przez nieruchomość w gospodarce rynkowej. Nieruchomość jako obiekt rynkowy, inwestowania,
dochodowy, fiskalny, kredytowy, zarządzania, użytkowania i prawny. Obrót nieruchomościami.
7. Istota i definicja rynku nieruchomości i podstawy jego funkcjonowania. Miejsce i rola rynku nieruchomości oraz jego
cechy.
8. Transakcje rynkowe. Popyt, podaż i cena na rynku nieruchomości.
9. Funkcje na rynku nieruchomości.
10. Uczestnicy rynku nieruchomości i jego obsługa.
1.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Opracowanie dokumentacji dotyczącej sprzedaży nieruchomości, oddanie w użytkowanie wieczyste lub w zarząd.
Procedura i dokumentacja szczegółowa dla różnych typów wywłaszczenia nieruchomości
Opracowanie charakterystyki wybranej nieruchomości w aspekcie rynkowym.
Opracowanie dokumentacji oraz scalenie i podział nieruchomości.
Dokumentacja techniczno-prawna nieruchomości – opracowanie dokumentacji.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie opracowania związanego z katastrem nieruchomości oraz gospodarką nieruchomościami.
15+30+1+1+2
30+30+30
172
Godziny
15
30
ECTS
1+1+2
30
30
15
124
49
4
1
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym (aktualnym) oraz akty wykonawcze w zakresie ewidencji (katastru).
2. G. Bieniek, St. Rudnicki. Nieruchomości; Problematyka prawna, Warszawa 2005
3. J. Cymerman, Gospodarka nieruchomościami, Koszalin 2009
4. D. Felcenloben, Kataster nieruchomości, Gall
5. W. Fedorowski, Ewidencja gruntów, Warszawa 1974
6. Ewidencja gruntów – praca zbiorowa, red. Stanisław Surowiec, Warszawa 1982
7. W. Wilkowski, M. Jaroszewska., Kataster nieruchomości. Przepisy prawa i komentarze.
8. W.Wilkowski, T. Budzyński, K. Sobolewska-Mikulska, A. Pułecka., Współczesne problemy katastru
i gospodarki nieruchomościami.
9. J. Kaufmann, D. Steudler z grupa roboczą Komisji 7 FIG, Kataster 2014 – wizja przyszłych systemów katastralnych.
10. Ustawa z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym (aktualnym) oraz akty wykonawcze w zakresie ewidencji (katastru).
11. R. Malina, M.Kowalczyk. Geodezja katastralna, Wydawnictwo Gall, Katowice 2009
12. Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk gruntów., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów
z produkcji.
1. Rozporządzenie MSWiA z 9 listopada 2011 r. – w sprawie standardów technicznych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2. S. Zaremba. Propozycje kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, Miesięcznik Geoinformacyjny.
3. Gaździcki J., Systemy katastralne. PPWK, Warszawa 1995.
4. Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomościami (wycena, zarządzanie i pośrednictwo w obrocie).
5. Kucharska- Stasiak E., Nieruchomość a rynek. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000.
6. Kucharska -Stasiak E., Inwestowanie w nieruchomości. Instytut Nieruchomości, Valor 1999.
7. Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości).
8. Cymerman J., Opłaty od nieruchomości.
9. Pod. red. Bajerowskiego T., Wycena krajobrazu. Rynkowe aspekty oceny i waloryzacji krajobrazu.
10. Ewa Bończak-Kucharczyk., Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi”, C.H.Beck, Warszawa 2000.
11. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 r.
12. Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny.
13. Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska.
14. Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece.
15. Ustawa z dnia 24.06.1994 roku o własności lokali (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
16. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy
o księgach wieczystych i hipotece.
17. Ustawa z dnia 07.07.1994 r. – Prawo budowlane.
18. Józef Hozer., Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy, tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra Ekonometrii i Statystyki, Szczecin 1998.
19. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
21. Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości.
22. Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych.
23. Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych.
24. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. – o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
25. Portale internetowe.
173
174
[email protected]
KG
[email protected]
KG
KG
30.
Przedmiot:
Semestr
IV
G/G2012/24/30/PM
PODSTAWY METEOROLOGII – FIZYKA ATMOSFERY
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
2
Celem kształcenia jest przekazanie podstawowej wiedzy o atmosferze i przebiegających w tym ośrodku procesach.
Wykształcenie umiejętności w zakresie analizy i wykorzystania informacji pochodzących z map i systemów osłony pogodowej.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie fizyki atmosfery i zachodzących w niej procesach.
EK2 Potrafi posługiwać się skalami obserwacyjnymi (Beauforta, Stanów Morza), widzialności,
a także nomogramami i diagramami meteorologicznymi.
EK3 Potrafi dokonać analizy biuletynów pogodowych i map oraz wykorzystywać informacje
pochodzące z systemów osłony pogodowej.
Kierunkowe
K_W01
K_W01; K_W02
K_W01; K_W07;
K_W18
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie fizyki atmosfery i zachodzących w niej procesach.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Student nie zna buStudent zna budowę
Potrafi zdefiniować
Zna zjawiska zadowy oraz podatmosfery oraz poprawa ruchu mas pochodzące w atmosstawowych praw
trafi wymienić zawietrza
ferze i ich wpływ na
funkcjonowania atchodzące w tym
z uwzględnieniem siły
pomiary geodezyjne.
mosfery.
ośrodku zjawiska.
Coriolisa i praw BerPotrafi rozpoznać
noulliego.
prognozowane nieStudent potrafi opisać
bezpieczne zjawiska
większość zjawisk zai dokonywać ich
chodzących w atmosfeanaliz.
rze.
Potrafi posługiwać się skalami obserwacyjnymi (Beauforta, Stanów Morza), widzialności, a także
EK2
nomogramami i diagramami meteorologicznymi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe
Wie gdzie można znaKorzysta i stosuje
wych skali obserskale, obserwacyjne leźć podstawowe skale
międzynarodową
wacyjnych.
i nomogramy.
obserwacyjne, nomoterminologię megramy, tablice.
teorologiczną.
Stosuje w ograniczoPotrafi przyponym zakresie pomoce
rządkować każdą
meteorologiczne.
skalę do zjawiska jakie opisuje i pewnie
się nimi posługuje.
Potrafi dokonać analizy biuletynów pogodowych i map oraz wykorzystywać informacje pochoEK3
dzące z systemów osłony pogodowej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
175
Kryterium 1
z podstawowych map
faksymilowych.
Zna i potrafi opisać
podstawowe mapy.
SEMESTR IV
PODSTAWY METEOROLOGII –
FIZYKA ATMOSFERY
Próbuje analizować mapy i wyciągać wnioski.
Zna zasady analizy mas
powietrza i układów barycznych.
Stosuje z małymi
błędami informacje
pochodzące
z systemów osłony
pogodowej.
Umie pozyskiwać
dane meteorologiczne i dokonuje
ich analizy.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Skład i budowa atmosfery. Atmosfera w przestrzeni kosmicznej (wiatr słoneczny, promieniowanie, …).
Pomiary i obserwacje w atmosferze, na oceanach i na lądzie.
Kinematyka i dynamika atmosfery. Prawa ruchu (linie prądu, równanie Bernoulliego, Naviera-Stokesa, fale Rossbiego,
równanie dynamiki atmosfery).
4. Równowaga atmosfery.
5. Ogólna cyrkulacja atmosfery. Systemy wiatrów, wiatry lokalne.
6. Masy powietrza (obszary źródłowe, przemieszczanie się, transformacja).
7. Frontogeneza, strefy frontalne, fronty.
8. Niże baryczne szerokości umiarkowanych.
9. Cyklony tropikalne, tornada, trąby powietrzne.
10. Współzależności atmosfera-ocean.
1.
2.
3.
SEMESTR IV POD
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
PODSTAWY METEOROLOGII –
FIZYKA ATMOSFERY
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Pomiary i obserwacje w atmosferze, na morzu i na lądzie (przyrządy, skale, nomogramy, diagramy).
Analiza map elementów hydrologicznych i meteorologicznych. Budowa map.
Systemy osłony pogodowej na lądzie i na morzu.
Analiza mas powietrza.
Analiza frontów i stref frontalnych z komunikatów, ostrzeżeń i map.
Analiza synoptyczna układów barycznych.
Niże, wyże, cyklony, tornada.
15+15+1+1
15+15
Godziny
15
15
ECTS
1+1
15
6
53
32
2
1
30
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
176
1. Kopcewicz T., Fizyka atmosfery, PWN, Warszawa 1980
2. Holec M., Tymański P., Podstawy meteorologii i nawigacji meteorologicznej, Wyd. Morskie, Gdańsk 1981
3. Alojzy W., Meteorologia dla geografów, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1996
1. Chromov S.P., Meteorologia i klimatologia, Państwowe Wyd. Naukowe, Warszawa 1977
2. Djurić D., Weather Analysis, wyd. Prentice Hall, 1994
dr Piotr Medyna
[email protected]
177
ZMiO
31.
Przedmiot:
Semestr
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/24/31/PNZ
PODSTAWY NAUK O ZIEMI
A
C
L
2
2
A
C
L
30
30
ECTS
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o budowie tektonicznej i geologicznej Ziemi, procesach endo i egzogenicznych,
z podstawami geomorfologii i podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi gleboznawstwa.
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą Ziemi jako planety, zna podział stratygraficzny dziejów Ziemi.
EK2 Definiuje i objaśnia istotę i przebieg procesów endogenicznych i egzogenicznych zachodzących na Ziemi.
EK3 Opisuje i prezentuje budowę tektoniczno-strukturalną kontynentów, oraz budowę geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne Europy i Polski.
EK4 Rozróżnia podstawowe rodzaje minerałów i skał, identyfikuje ich właściwości.
Tłumaczy procesy wietrzenia minerałów i skał, rozróżnia procesy denudacyjne.
EK5 Rozróżnia i analizuje czynniki rzeźbotwórcze warunkujące rozwój powierzchni Ziemi.
Klasyfikuje formy morfologiczne. Opisuje typy krajobrazów i towarzyszące im formy powierzchniowe. Interpretuje powiązania pomiędzy formą powierzchniową a budową geologiczną.
EK6 Objaśnia procesy glebotwórcze, strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami
zbiorowisk roślinnych.
EK7 Charakteryzuje skład, właściwości fizyczne, chemiczne i wodne gleb. Posługuje się profilami glebowymi.
Kierunkowe
K_W01
K_W01
K_U04
K_W01
K_U11
K_W01
K_U31
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną dotyczącą Ziemi jako planety, zna podział stratygraficzny dzieEK1
jów Ziemi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna budowy Ziemi Z trudem opisuje buOpisuje budowę
Opisuje budowę Ziemi
i podziału stratygradowę Ziemi i zna
Ziemi
Zna podział straficznego jej dziejów.
ogólny podział jej
Zna podział stratytygraficzny jej dziejów
dziejów.
graficzny jej dziejów. Rozumie zasady i
podstawy podziału
stratygraficznego.
Definiuje i objaśnia istotę i przebieg procesów endogenicznych i egzogenicznych zachodzących na
EK2
Ziemi.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi zdefiZ trudem opisuje i ob- Prawidłowo definiuje Prawidłowo definiuje i
niować i objaśnić projaśnia procesy endo i
i objaśnia procesy
objaśnia procesy endo
cesów endo i egzoegzogeniczne.
endo i egzogeniczne
i egzogeniczne zachogenicznych.
zachodzące na Ziemi. dzące na Ziemi.
Potrafi wyjaśnić ich
znaczenie.
Opisuje i prezentuje budowę tektoniczno-strukturalną kontynentów, oraz budowę geologiczną i
EK3
jednostki fizycznogeograficzne Europy i Polski
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
178
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Prawidłowo opisuje
budowę tektonicznostrukturalną kontynentów, oraz budowę geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne
Europy i Polski
Wykazuje powiązania
pomiędzy budową
geologiczną a podziałem fizycznogeograficznym.
Rozróżnia podstawowe rodzaje minerałów i skał, identyfikuje ich właściwości.
Tłumaczy procesy wietrzenia minerałów i skał, rozróżnia procesy denudacyjne.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozróżnić
Z trudem rozróżnia
Właściwie rozróżnia
Właściwie rozróżnia
podstawowych minepodstawowe minerały podstawowe minerały podstawowe minerały
rałów i skał
i skały oraz wyjaśnia
i skały
i skały
Nie potrafi wytłumaprocesy ich wietrzenia Wyjaśnia procesy ich Wyjaśnia procesy ich
czyć procesu wietrzeMa podstawową wiewietrzenia
wietrzenia
nia
dzę o procesach deDefiniuje procesy
Definiuje procesy deNie zna procesów denudacyjnych.
denudacyjne.
nudacyjne, objaśnia
nudacyjnych.
ich przebieg w zależności od warunków
środowiskowych.
Rozróżnia i analizuje czynniki rzeźbotwórcze warunkujące rozwój powierzchni Ziemi. Klasyfikuje
formy morfologiczne. Opisuje typy krajobrazów i towarzyszące im formy powierzchniowe. Interpretuje powiązania pomiędzy formą powierzchniową a budową geologiczną.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi rozróżnić i
Słabo rozróżnia czyn- Właściwie rozróżnia i Bez trudu rozróżnia i
przeanalizować czynniki rzeźbotwórcze
analizuje czynniki
analizuje czynniki
ników rzeźbotwórZ trudem klasyfikuje
rzeźbotwórcze
rzeźbotwórcze
czych
formy morfologiczne. Opisuje typy krajoOpisuje typy krajobraNie zna typów krajoNiezbyt dokładnie
brazów wraz z towazów wraz z towarzybrazów i ich form
opisuje typy krajorzyszącymi im forszącymi im formami
morfologicznych
brazów
mami morfologiczmorfologicznymi Nie interpretuje poInterpretuje ogólne
nymi
wykazuje czynniki
wiązań pomiędzy forpowiązania pomiędzy Rozumie powiązania
powodujące rozwój
mą powierzchniową a
formą powierzchpomiędzy formą poform danego krajobudową wewnętrzną.
niową a budową wewierzchniową a bubrazu
wnętrzną.
dową wewnętrzną.
Interpretuje i tłumaczy
powiązania pomiędzy
formą powierzchniową a budową wewnętrzną.
Objaśnia procesy glebotwórcze, strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami zbiorowisk
roślinnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wyjaśnić
Z trudem objaśnia
Właściwie objaśnia
Właściwie objaśnia
procesów glebotwórprocesy glebotwórcze, procesy glebotwórcze procesy glebotwórcze,
czych, opisać strefostrefowość rozmieszZna strefowość rozstrefowość rozmieszwości gleb i ich
czenia gleb i formacje mieszczenia gleb i
czenia gleb i formacje
związku z formacjami
roślinne charakteryformacje roślinne
roślinne charakteryroślinnymi.
styczne dla poszczecharakterystyczne dla styczne dla poszczególnych typów gleb.
poszczególnych tygólnych typów gleb
pów gleb.
Wykazuje powiązania
pomiędzy warunkami
przyrodniczymi, typem gleby a charakterystyczną dla niej
formacją roślinną.
Nie zna budowy kontynentów
Nie potrafi przedstawić budowy geologicznej i podziału fizycznogeograficznego
Europy i Polski.
Potrafi z trudem
przedstawić budowę
tektoniczno-strukturalną kontynentów
oraz budowę geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne
Europy i Polski.
179
Prawidłowo opisuje
budowę tektonicznostrukturalną kontynentów, oraz budowę
geologiczną i jednostki fizycznogeograficzne Europy i
Polski.
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Charakteryzuje skład, właściwości fizyczne, chemiczne i wodne gleb. Posługuje się profilami glebowymi.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna składu, właZ trudem charakteDobrze charakteryPotrafi scharakteściwości gleb, profili
ryzuje skład i podzuje skład, właściwo- ryzować skład,
glebowych.
stawowe właściwości
ści fizyczne, chewłąściwości fizyczne i
gleb
miczne i wodne gleb
wodne gleb
Objaśnia konstrukcję
Zna profile glebowe
Zna profile glebowe,
profili glebowych.
podstawowych typów sposób ich sporządzagleb.
nia, potrafi się nimi
posługiwać.
SEMESTR IV
AUDYTORYJNE
30GODZ.
1.
2.
3.
4.
5.
Ziemia jako planeta.
Procesy endogeniczne: plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy skorupy ziemskiej.
Procesy egzogeniczne: wietrzenie, powierzchniowe ruchy masowe.
Działalność czynników denudacyjnych: wód płynących, lodowców, wód lodowcowych i wiatru.
Formy powierzchni Ziemi. Formy planetarne (baseny oceaniczne, cokoły kontynentalne). Formy strukturalne i tektoniczne w obrębie kontynentów.
6. Podział stratygraficzny dziejów Ziemi. Wiek skał. Budowa tektoniczno-strukturalna kontynentów, budowa geologiczna
Polski.
7. Rola odporności skał, klimatu oraz czasu działania czynników rzeźbotwórczych jako warunki rozwoju rzeźby powierzchni Ziemi .
8. Pedosfera. Rozwój gleb, czynniki glebotwórcze: klimat, skała macierzysta, rzeźba terenu, wody gruntowe i powierzchniowe, wpływ działalności człowieka.
9. Procesy glebotwórcze. Morfologia gleb. Skład i właściwości gleb.
10. Strefowość rozmieszczenia gleb, związek gleb z typami zbiorowisk roślinnych.
11. Klasyfikacja i charakterystyka wybranych klas, typów i podtypów gleb. Charakterystyka gleb Polski.
SEMESTR IV
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
Kinematyka i dynamika Ziemi. Ruch orbitalny i obrotowy. Przypływy. Siła Coriolisa.
Jednostki fizyczno-geograficzne Europy. Krainy geograficzne Europy. Charakterystyka i opis.
Położenie geograficzne Polski. Budowa geologiczna, ukształtowanie powierzchni Polski. Krainy geograficzne Polski.
Klasyfikacja minerałów skałotwórczych i skał. Wietrzenie minerałów i skał. Produkty wietrzenia. Minerały ilaste.
Procesy egzogeniczne i klasyfikacja form morfologicznych.
Lokalizacja i charakterystyka obszarów wulkanicznych oraz sejsmicznych.
Przekrój geologiczny - analiza zależności rzeźby od budowy geologicznej.
Krajobraz rzeźby peryglacjalnej i glacjalnej.
Gleby. Skład granulometryczny, mineralny i chemiczny. Analiza zależności użytkowania ziemi od pokrywy glebowej
i gleb od utworów powierzchniowych.
10. Czynniki glebotwórcze. Substancje organiczne gleby. Właściwości fizyczne, wodne i chemiczne gleb. Profil gleby. Poziomy genetyczne. Morfologia gleby.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
30+30+1+1
30+30
180
Godziny
30
30
ECTS
1+1
30
10
102
62
4
2
60
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Książkiewicz M., Geologia dynamiczna, Wyd. Geologiczne, Warszawa 1968.
2.
Klimaszewski M., Geomorfologia, PWN, Warszawa 1994.
3.
Bednarek R., Prusinkiewicz Z., Geografia Gleb, PWN Warszawa 1999.
1.
Embleton C., Thornes J. (red.), Geomorfologia dynamiczna, PWN, Warszawa 1985.
2.
Jania J., Glacjologia, PWN, Warszawa (Wydanie II) 1997.
3.
Dobrzański B., Zawadzki S., Gleboznawstwo, PWRiL Warszawa 1995
4.
Teisseyer, R., Fizyka i ewolucja wnętrza Ziemi, PWN, Warszawa 1983.
5.
Steni W., Ziemia, PWN, Warszawa 1993.
dr Piotr Medyna
[email protected]
181
ZMiO
32.
G/G2012/47/32/OŚP
OCHRONA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
1
1
1
15
15
15
2
Przedmiot:
Semestr
VII
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o środowisku przyrodniczym, przyczynach i skutkach jego degradacji, metodach
poprawiania jego stanu, przyczynach zanieczyszczenia powietrza, wód i gleby. Dodatkowo przekazanie wiedzy w zakresie
sposobów składowania i zagospodarowywania odpadów, wykorzystania niekonwencjonalnych źródeł energii.
Zakres wiedzy z przedmiotów: Podstawy Nauk o Ziemi, Podstawy meteorologii – fizyka atmosfery.
Efekty kształcenia – semestr VII
EK1 Zna pojęcia dotyczące środowiska, przyczyny jego degradacji i sposoby jej zapobiegania.
Zna przepisy i normy prawne dotyczące ochrony środowiska.
EK2 Objaśnia i opisuje zagadnienia związane z dewastacją, zanieczyszczeniem i ochroną powietrza atmosferycznego, wód i gleb.
EK3 Ma wiedzę dotycząca składowania i zagospodarowywania odpadów, rozróżnia kryteria
lokalizacji składowisk odpadów. Zna sposoby utylizacji i wykorzystywania odpadów. Definiuje niekonwencjonalne źródła energii.
Kierunkowe
K_U01; K_U02
K_U31
K_W01; K_W11
K_U31; K_K02
Zna pojęcia dotyczące środowiska, przyczyny jego degradacji i sposoby jej zapobiegania. Zna
EK1
przepisy i normy prawne dotyczące ochrony środowiska.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna pojęć dotySłabo zna pojęcia doZna pojęcia dotyczące
Zna pojęcia dotyczących ochrony
tyczące ochrony śroochrony środowiska.
czące ochrony śrośrodowiska. Nie zna dowiska.
Ma wiedzę dotyczącą
dowiska.
przepisów i norm
Pobieżnie zna przeprzepisów i norm praw- Ma wiedzę dotyprawnych dotypisy i normy dotynych dotyczących
czącą przepisów i
czących ochrony
czące jego ochrony.
norm prawnych dośrodowiska.
tyczących ochrony
środowiska, potrafi
je interpretować.
Objaśnia i opisuje zagadnienia związane z dewastacją, zanieczyszczeniem i ochroną powietrza
EK2
atmosferycznego, wód i gleb.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Słabo zna ogólne zaPotrafi objaśnić zaPotrafi objaśnić zadotyczących zaniegadnienia związane z
gadnienia związane z
gadnienia związane
czyszczenia i
dewastacją, zaniedewastacją, zanieczysz- z dewastacją, zanieochrony środowiczyszczeniem i
czeniem i ochroną śroczyszczeniem i
ska.
ochroną środowiska.
dowiska przyrodniochroną środowiska
czego.
przyrodniczego.
Potrafi posługiwać się
Dobrze posługuje
mapą sozologiczną.
się mapą sozologiczną.
Rozpoznaje źródła
zanieczyszczeń i
zna technologie
oczyszczania.
Ma wiedzę dotycząca składowania i zagospodarowywania odpadów, rozróżnia kryteria lokalizaEK3
cji składowisk odpadów. Zna sposoby utylizacji i wykorzystywania odpadów. Definiuje niekonwencjonalne źródła energii.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
182
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy
o składowaniu i zagospodarowaniu
odpadów.
Nie zna sposobów
utylizacji i wykorzystywania odpadów.
Ma podstawową wiedzę dotyczącą składowania, zagospodarowywania, utylizacji i wykorzystywania odpadów.
SEMESTR VII
Posiada wiedzę dotyczącą składowania i
zagospodarowywania
odpadów, ocenia wpływ
na środowisko.
Opisuje sposoby utylizacji i wykorzystania
odpadów.
Definiuje niekonwencjonalne źródła energii.
Posiada wiedzę dotyczącą składowania
i zagospodarowywania
odpadów, ocenia
wpływ na środowisko.
Opisuje sposoby
utylizacji i wykorzystania odpadów.
Wymienia kryteria
lokalizacji i budowy
składowisk odpadów.
Definiuje niekonwencjonalne źródła
energii, potrafi
wskazać możliwości
ich wykorzystania.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Środowisko – pojęcie, zakres, konieczność ochrony. Człowiek w środowisku.
Źródła degradacji środowiska przyrodniczego. Odporność środowiska na czynniki degradujące.
Ochrona zasobów przyrody. Systemy ochrony przyrody w Polsce.
Zanieczyszczenie i ochrona powietrza atmosferycznego.
Zanieczyszczenia i ochrona wód. Klasy czystości. Sposoby zwiększania zasobów wodnych kraju. Źródła zanieczyszczenia wody, ścieki i technologie ich oczyszczania.
6. Degradacja i ochrona gleb. Formy degradacji i przeciwdziałanie. Zmniejszenie możliwości produkcyjnych gruntów rolnych.
7. Erozja wietrzna i wodna. Przeciwdziałanie, zapobieganie i zabiegi przeciwerozyjne.
8. Ocena krajobrazu obszarów wiejskich. Klasyfikacja i ogólne zasady rekultywacji terenów zdegradowanych.
9. Składowanie i zagospodarowanie odpadów komunalnych i przemysłowych. Utylizacja termiczna, recykling, kompostowanie, segregacja. Wpływ na środowisko.
10. Podstawowe kryteria lokalizacji i budowy składowiska odpadów komunalnych. Wykorzystanie odpadów w rolnictwie
i budownictwie.
11. Niekonwencjonalne źródła energii. Energia wiatru, wód płynących, wód geotermalnych, słońca, biomasy i inne.
12. Rozwój zrównoważony, rola polityki i prawa w jego realizacji.
1.
2.
3.
4.
5.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Zagrożenia i ochrona ekosystemów na przykładzie wybranych regionów.
Charakterystyka krajobrazów antropogenicznych oraz interpretacja mapy sozologicznej dla wybranych regionów.
Interpretacja mapy krajobrazowej wybranego regionu.
Uwarunkowania i normy związane z ochroną gleb.
Miasto jako układ ekologiczny.
Funkcjonowanie układów ekologicznych oraz ich zagrożenia.
Ekonomiczne i prawne aspekty ochrony środowiska. Ustawa o ochronie przyrody.
SEMESTR VII
1.
2.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Inwentaryzacja przyrodnicza wybranego obszaru dla potrzeb opracowania programu rozwoju.
Opracowanie waloryzacji przyrodniczej oraz oceny zagrożeń środowiska dla wybranego obszaru.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VII
183
Godziny
15
30
1+1
ECTS
15+30+1+1
30+10+10
10
10
5
72
47
2
1
50
1
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Głowiak B. i in., Podstawy ochrony środowiska, PWN, Warszawa 1985
2.
Maciak F., Ochrona i rekultywacja środowiska, Wyd. SGGW, Warszawa 1999
3.
Górak, K., Poskrobko B., Kadecki W., Ochrona środowiska, problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, PWE, Warszawa 2001
4.
Ustawa o Ochronie Przyrody
1. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa 1998
2. Lipieński A., Podstawy prawne ochrony środowiska, Zakamycze, Kraków 2005
3. Boeker E., Grondelle R., Fizyka środowiska, PWN, Warszawa 2002
4. Strona internetowa Ministerstwa Środowiska http://www.mos.gov.pl/
dr Piotr Medyna
[email protected]
184
ZMiO
33.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/33/PPG
PODSTAWY PRAWA GEODEZYJNEGO
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
1
15
15
1
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie obowiązujących przepisów regulujących funkcjonowanie służby geodezyjnej i kartograficznej w Polsce. Wykształcenie umiejętności interpretacji przepisów prawnych i ich zastosowania
w praktyce.
Wiedza z zakresu etyki zawodowej, wybranych zagadnień prawa, katastru nieruchomości.
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie prawa w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2 Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej w dziedzinie geodezji
i kartografii.
EK3 Potrafi zdobywać i wykorzystywać wiedzę z literatury, państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego a także innych źródeł, dokonywać prawidłowej interpretacji
pozyskanej informacji oraz wyprowadzać wnioski, formułować opinie.
EK4 Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze zdolnością skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych. Rozumie znaczenie nauk społecznych oraz potrzebę ich stosowania w praktyce zawodowej inżyniera.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie prawa w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia praw- Zna i potrafi wyjaśnić
prawnych związanych
ne związane
zagadnienia prawne
z funkcjonowaniem
z funkcjonowaniem
związane
służby geodezyjnej i
z funkcjonowaniem
kartograficznej.
kartograficznej. Zna
akty prawne związane
kartograficznej. Potrafi
z katastrem nieruchorozróżnić akty prawne
mości, budownictwem, związane z katastrem
geodezją inżynieryjną,
nieruchomości, bugeoinformatyką.
downictwem, geodezją
inżynieryjną, geoinformatyką.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W03; K_W07
K_W03
K_U01; K_U02;
K_U11; K_U33
K_K01; K_K09
4,5 - 5
zagadnienia prawne
związane
z funkcjonowaniem
kartograficznej. Potrafi
rozróżnić i ma wiedzę
co do zastosowania aktów prawnych związanych z katastrem nieruchomości, budownictwem, geodezją
inżynieryjną, geoinformatyką.
Ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej w dziedzinie geodezji i kartografii.
Zaliczenie ustne
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zagadnień
Zna zagadnienia praw- Zna i potrafi wyjaśnić
Potrafi wyjaśnić, analiprawnych związanych
ne związane z ochroną
zagadnienia prawne
zować i klasyfikować
z ochroną własności
własności intelektualzwiązane z ochroną
zagadnienia prawne
intelektualnej w dzienej w dziedzinie geowłasności intelektualzwiązane z ochroną
dzinie geodezji i kardezji i kartografii w
nej w dziedzinie geowłasności intelektualtografii.
stopniu minimalnym –
dezji i kartografii.
nej w dziedzinie geowystarczającym.
185
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi zdobywać i wykorzystywać wiedzę z literatury, państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego a także innych źródeł, dokonywać prawidłowej interpretacji pozyskanej informacji oraz wyprowadzać wnioski, formułować opinie.
Zaliczenie ustne, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi odszukać,
Potrafi odszukać i
Potrafi odszukać, anaPotrafi odszukać, anazdobyć potrzebną wiezdobyć potrzebną wielizować wiedzę w
lizować i klasyfikować
dzę w dziedzinie geodzę w dziedzinie geodziedzinie geodezji i
wiedzę w dziedzinie
dezji i kartografii w
kartografii. Dokonuje
geodezji i kartografii.
stopniu minimalnym –
interpretacji pozyskaDokonuje interpretacji
wystarczającym. Z
nych informacji z brapozyskanych infordrobnymi brakami dokami w zakresie wniomacji, prawidłowo
konuje interpretacji
sków i opinii.
wyprowadza wnioski i
pozyskanych informaformułuje opinie.
cji.
Rozumie potrzeby kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym, ze zdolnością skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych. Rozumie znaczenie nauk społecznych oraz potrzebę ich stosowania w praktyce zawodowej inżyniera.
Zaliczenie ustne, zaliczenie ćwiczeń
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie potrzeby
Rozumie potrzeby
Dobrze rozumie poDobrze rozumie pokształcenia ustawiczkształcenia ustawicztrzeby kształcenia
trzeby kształcenia
nego w rozwoju zawo- nego w rozwoju zawo- ustawicznego w rozustawicznego w rozdowym.
dowym w stopniu miwoju zawodowym ,
woju zawodowym , ze
nimalnym – wystraz poprawnym wykozdolnością skuteczczającym .
rzystywaniem zasobów nego wykorzystywania
informacyjnych.
zasobów informacyjnych.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2.
15 GODZ.
Miejsce i rola służby geodezyjnej w strukturach administracyjnych państwa.
Rys historyczny prawa geodezyjnego i kartograficznego. Zmiany prawa geodezyjnego i kartograficznego.
Prawo geodezyjne i kartograficzne (aktualna wersja).
Akty wykonawcze do ustawy PGiK.
Ustawy pokrewne: o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne o prawie autorskim i
prawach pokrewnych o ochronie baz danych o ochronie danych osobowych o świadczeniu usług drogą elektroniczną,
kodeks postępowania administracyjnego, prawo budowalne.
Standardy, normy w geodezji i kartografii.
SEMESTR VII
1.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIA
15 GODZ.
Rozszerzenie zakresu tematycznego i omówienie przepisów praw, standardów, norm a także aktów wykonawczych.
Dyskusja i utrwalenie.
Ćwiczenia w posługiwaniu się odpowiednimi przepisami prawa, normami, rozporządzeniami. Rozwiązywanie zagadnień prawno-technicznych.
15+15+1+1
186
Godziny
15
15
ECTS
1+1
10
8
50
32
1
0.5
15+10
25
0.5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Konstytucja RP.
2.
Ustawa Kodeks Cywilny.
3.
Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne.
4.
Ustawa kodeks postępowania administracyjnego.
5.
Ustawa prawo budowlane.
6.
Akt wykonawcze w dziedzinie geodezji i kartografii.
1.
Śmiałowska-Uberman Z., Prawo geodezyjne i kartograficzne - komentarz, GALL.
2.
Hycner R., Zagadnienia geodezyjno-prawne gospodarki nieruchomościami, Wydawnictwo GALL.
3.
Hycner R., Hanus P., Wykonawstwo geodezyjne, Wydawnictwo GALL.
4.
Główny Geodeta Kraju – wytyczne technicznie.
5.
Normy techniczne.
[email protected]
KG
KG
187
34.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
G/G2012/36/34/SD1
SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
15
1
15
1
10
0
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie zasad pisania inżynierskiej pracy dyplomowej w oparciu o wiedzę
z przedmiotów zawodowych, znajomość procedury jej pisania oraz stosowania metod badań naukowych.
EK1 Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
EK2
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy odpowiedni do problemu.
EK3
EK4
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny
w wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
Kierunkowe
K_W01; K_W03;
K_W07
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U06;
K_K01
K_U04; K_U06
K_U03; K_K04;
K_K10
Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, udział w dyskusji na seminarium
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna metod baMa fragmentaryczną Posiada usystematyPosiada usystematyZnajomość i rozumiedań naukowych.
wiedzę na temat me- zowaną wiedzę teozowaną wiedzę teorenie metod badań nautod badawczych.
retyczną
tyczną, pogłębioną o
kowych.
z metodologii badań
treści z literatury kranaukowych.
jowej i zagranicznej.
Kryterium 2
Nie zna kryteriów
Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
Określenie kryteriów
doboru metod bametod badawczych
metod badawczych w
metod badawczych
doboru metod badawdawczych.
w ograniczonym za- zakresie badań rzerzeczywistych i moczych.
kresie badań empiczywistych i modelodelowych, w rozszerycznych.
wych.
rzonym ujęciu systemowym.
Kryterium 3
Nie zna podstawoZna terminologię
Zna terminologię
Zna terminologię
Znajomość terminolowych pojęć i okrez zakresu procedur i
z zakresu procedur i
gii naukowej.
śleń z zakresu prometod naukowych;
metod naukowych;
metod naukowych; pocedur i metod banie potrafi zdefiniopotrafi zdefiniować
trafi zdefiniować znadawczych.
wać znaczenia kluwiększość kluczoczenia wszystkich poczowych pojęć.
wych pojęć w języku
jęć w języku polskim
polskim.
oraz zna ich zakres
znaczeniowy w języku
angielskim.
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy odpoEK2
wiedni do problemu.
Metody oceny
Projekt, prezentacja.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
188
Kryterium 1
Umiejętność pozyskiwania informacji i
wiedzy z zakresu procedur i metod badawczych.
Nie umie korzystać
ze źródeł pozyskiwania informacji
metod badawczych.
lub w zespole korzystać z elementarnych
(obligatoryjnych)
źródeł informacji
metod badawczych.
lub w zespole korzystać z polskich źródeł
informacji z zakresu
procedur i metod badawczych.
Kryterium 2
Umiejętność: dokonywania analizy i syntezy pozyskanych informacji oraz formułowania krytycznych
sądów i logicznych,
rzeczowych wniosków.
Kryterium 3
Umiejętność opisywania źródła pozyskiwanych informacji (przypisy).
Nie umie analizować i syntezować
pozyskanych informacji ani formułować krytycznych
opinii oraz wyciągać
logicznych wniosków.
Umie analizować i
syntezować pozyskane informacje,
ale nie umie formułować rzeczowych
wniosków.
Umie analizować i
syntezować informacje z procedur i metod
badawczych
z różnych polskich
źródeł oraz formułować rzeczowe
wnioski.
Nie umie opisywać
źródeł pozyskiwanych informacji.
Umie opisywać źródła prezentowanych
tabel i rysunków
lecz nie umie podać
przypisów prezentowanych treści.
Umie opisywać źródła wszystkich stosowanych form pozyskiwanych informacji.
Kryterium 4
Umiejętność stosowania procedur i metod
naukowych do rozwiązywania problemów badawczych.
Nie umie stosować
procedur i metod
naukowych do rozwiązywania problemów badawczych.
Umie stosować tylko
kilka poznanych
procedur i metod do
rozwiązywania problemów badawczych.
Umie trafnie dobrać i
zastosować poznane
procedur y i metody
do rozwiązywania
problemów badawczych.
Kryterium 5
Umiejętność uczenia
się w procesie pracy
badawczej.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Nie ma umiejętności
samodzielnego
uczenia się.
Kryterium 1
Umiejętność opracowania koncepcji i planu pracy dyplomowej.
Nie umie samodzielnie opracować koncepcji i planu swojej
pracy dyplomowej.
Opracowuje koncepcję i plan swojej
pracy dyplomowej
wg podanego algorytmu.
Umie samodzielnie
opracować z zachowaniem logicznych
kroków i układu hierarchnicznego postępowania koncepcję i
plan swojej pracy dyplomowej.
Kryterium 2
Umiejętność prezentacji koncepcji i planu
pracy dyplomowej.
Nie umie przedstawić koncepcji i planu pracy dyplomowej
z zastosowaniem
właściwej terminologii naukowej i zawodowej ani słownie ani w piśmie.
Umie fragmentarycznie zaprezentować swoją koncepcję i plan pracy dyplomowej
z właściwym użyciem terminologii
zawodowej i naukowej.
Umie syntetycznie
zaprezentować swoją
koncepcję i plan pracy dyplomowej stosując właściwą polską
terminologię zawodową i naukową.
Umie korzystać
z wyspecjalizowanych,
aktualnych źródeł informacji z zakresu
procedur i metod badawczych w języku
polskim oraz językach
obcych.
Umie analizować i
syntezować informacje
dotyczące procedur i
metod badawczych z
polskich i obcych źródeł oraz formułować
krytyczne sądy i rzeczowe wnioski.
Umie opisywać źródła
wszystkich stosowanych form pozyskiwanych informacji zarówno w języku polskim jak i językach
obcych.
Umie trafnie dobrać
procedur y i metody
naukowe, uargumentować ich zastosowanie oraz zaproponować
innowacyjne rozwiązania problemów badawczych.
samokształcenia w
szerokim zakresie.
Podejmuje samoPosiada umiejętność
kształcenie pod kiesamokształcenia w
runkiem prowawybranym obszarze.
dzącego zajęcia.
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Projekt, prezentacja.
2
3
3,5 - 4
189
4,5 - 5
Umie samodzielnie
opracować z zachowaniem właściwej
procedury i metod badawczych koncepcje i
plan pracy dyplomowej z nowatorskimi
rozwiązaniami podjętych problemów naukowych.
Umie sporządzić i zaprezentować syntetycznie swoją koncepcję i plan pracy dyplomowej stosując
właściwą (w języku
polskim i angielskim)
terminologię zawodową i naukową w logicznym porządku i
z rzeczową argumentacją.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Postawa, dyscyplina,
punktualność.
Kryterium 2
Uczestnictwo w dyskusji, umiejętność wyrażania opinii.
Kryterium 3
Odniesienie do cudzej
własności intelektualnej.
Kryterium 4
Współpraca w zespole.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny w
wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
Ocena uczestnictwa i postawy studenta na zajęciach.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Przeszkadza w czaPrzestrzega poPrzestrzega porządku
Odpowiedzialnie traksie seminarium, nie
rządku i dyscypliny
i dyscypliny na semituje obowiązki studenprzestrzega dyscyna seminarium, spo- narium, sporadycznie
ta, sumiennie i punkpliny zajęć, nie jest
radycznie spóźnia
spóźnia się na zajęcia, tualnie wykonuje wypunktualny.
się na zajęcia, z
punktualnie wykonuje magane prace.
opóźnieniem wykozadania.
nuje zadania.
Nie bierze udziału w Sporadycznie zaAktywny podczas
Bardzo aktywny poddyskusji. Nie stawia
biera głos w dyskudyskusji. Stawia pyta- czas dyskusji; inspipytań, nie wyraża
sji. Zachęcony stania, zachęcony wyrator rozwiązań proswojej opinii.
wia pytanie, poraża swoje opinie .
blemów. Stawia pytawstrzymuje sie
Słucha wypowiedzi
nia, wyraża swoją opiprzed publicznym
innych uczestników
nię, uwzględnia zdanie
wyrażaniem swego
dyskusji z szacuninnych osób.
stanowiska.
kiem i uwagą.
Dopuszcza sie plaOkazjonalnie podSzanuje efekty pracy
Sumiennie i dokładnie
giatowania i ściągaszywa się pod cudze innych, nie przypisuje podaje źródła infornia.
sukcesy i przypisuje
sobie sukcesów inmacji i podkreśla
sobie sukcesy zenych osób.
wkład własnej pracy.
społu.
Nie podejmuje pracy Sporadycznie podej- Często uczestniczy w
Często jest inicjatorem
w zespole.
muje pracę w grupracach zespołu, oka- i organizatorem pracy
pie, wyłącznie jako
zjonalnie pełni rolę
zespołowej; z pełną
jej członek.
lidera.
odpowiedzialnością
prezentuje wyniki pracy zespołu.
SEMESTR VI
SEMINARIUM DYPLOMOWE
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
METODOLOGIA BADAŃ NAUKOWYCH I ZASADY PISANIA PRACY INŻYNIERSKIEJ
1. Podstawowe pojęcia metodologii badań naukowych: metodologia, metoda, metodyka, nauka, badania naukowe, wiedza.
2. Metody badań naukowych: eksperyment, obserwacja, metoda konstrukcyjna, metoda statystyczna, metoda studyjna.
3. Planowanie badań.
4. Gromadzenie materiału badawczego.
5. Etyczne standardy badań naukowych, ochrona własności intelektualnej.
6. Przetwarzanie materiałów: analiza i synteza, indukcja i dedukcja. Syntezowanie materiałów: wyjaśnianie, wnioskowanie,
dowodzenie.
7. Metodologia opracowania i prezentowania wyników wiedzy w zakresie tematyki badań.
8. Procedury pisania pracy dyplomowej.
9. Koncepcja pracy dyplomowej. Dyskusja nad referowanymi koncepcjami prac dyplomowych, studenci oceniają pod nadzorem prowadzącego wystąpienia innych prelegentów.
190
Godziny
15
ECTS
1+1
5
3
25
1
15+1+1
15+5+3
17
0,5
23
0,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
191
34.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
G/G2012/47/34/SD2
SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
15
1
15
1
10
0
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw
EK1 Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
Kierunkowe
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U08;
K_U10; K_K10
Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
EK1
Metody oceny
Ocena sumująca dyplomanta.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma wiedzy teoMa rozproszoną wie- Ma usystematyzoMa usystematyzoOcena sumująca wieretycznej ani umiedzę teoretyczną
waną wiedzę teorewaną i wykraczającą
dzy metodologicznej,
jętności praktycznych z metodologii nauki.
tyczną, zna kryteria
poza programowe
umiejętności poznawdo przygotowania in- Umie analizować i
doboru metod w zatreści tematów semiczych i praktycznych
żynierskiej pracy dysyntetyzować zekresie badań rzenaryjnych.
oraz postaw.
plomowej.
brane informacje a
czywistych i modeDociekliwy, umie
Nie zna podstawonie umie formułować lowych.
analizować i syntetywych pojęć i definicji rzeczowych wnioUmie opracować i
zować informacje ze
naukowych oraz pro- sków. Posiada ograsprecyzować swoją
źródeł krajowych i
cedury badawczej.
niczony zasób słowkoncepcję i plan prazagranicznych oraz
Nie umie formułować nictwa specjalistyczcy dyplomowej
formułować krycelów badawczych,
nego (zawodowego,
z właściwym użytyczne sądy i opinie;
przedstawić koncepnaukowego).
ciem terminologii
przedstawiać rzecji i planu pracy dyNiepewny w prezennaukowej i zawodoczowe wnioski; umie
plomowej.
towaniu swoich opiwej.
trafnie dobierać proNie umie korzystać
nii. Posiada trudności Angażuje się, jest ak- cedury i metody, arz literatury i stosow samodzielnym
tywny w dyskusjach,
gumentować ich zawać specjalistyczną
opracowaniu koncep- zachęcony prezentuje stosowanie oraz proterminologię zawocji i planu pracy dyswoje opinie.
ponować innowadową i naukową.
plomowej. Dość
Systematycznie wycyjne rozwiązania
Uchyla się od odpopunktualnie wykonu- konuje obowiązkowe zadań; potrafi interewiedzialności za wła- je zadania.
zadania.
sująco prezentować
sną pracę i zaswoje koncepcje i
chowanie.
plan badań,
z zastosowaniem
specjalistycznego
słownictwa.
SEMESTR VII
SEMINARIUM DYPLOMOWE
LABORATORYJNE
INŻYNIERSKA PRACA DYPLOMOWA - INDYWIDUALNA PRACA PROMOTORA Z DYPLOMANTEM
1.
Koncepcja pracy dyplomowej.
2.
Znajomość literatury dotyczącej tematu pracy.
3.
Przyjęcie metody i procedury badawczej.
4.
Sformułowanie problemów i hipotez (głównych i szczegółowych).
5.
Plan pracy, prezentowanie treści merytorycznych z prowadzonych badań.
6.
Analiza i opracowanie wyników badań.
7.
Wyprowadzenie wniosków.
8.
Schemat pracy dyplomowej w zakresie wymagań formalnych i edytorskich.
192
10 GODZ.
9.
Aktualizacja i poszerzanie programowej wiedzy studenta w zakresie tematyki pracy dyplomowej.
10+1+1
10
Godziny
ECTS
10
1+1
*
12
12
*
* Bilans nakładu pracy studenta związany z przygotowaniem pracy dyplomowej oraz przyznanie liczby punktów ECTS
przedstawione zostały w karcie przedmiotu: Praca dyplomowa.
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Campel Cz., Jak pisać i publikować pracę naukową, Politechnika Poznańska, Poznań 1984.
2. Krajewski M., Praca dyplomowa z elementami edytorstwa, WSHE, Włocławek 1998.
3. Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.
4. Rawa T., Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Art. Olsztyn 1999.
5. Walczak A., Seminarium i praca dyplomowa z nawigacji, Wyd. WSM, Szczecin 1974.
6. Walczak A., Zarys metodologii badań naukowych w nawigacji morskiej, Wyd. Zapol, Szczecin 2005.
1.
Kamiński S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Towarzystwo Naukowe KUL Lublin, 1992.
2.
Pabis S., Metodologia i metody nauk empirycznych, PWN, Warszawa 1985.
3.
Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Ossolineum, Wrocław 1967.
4.
Wójcicki R., Wykłady z metodologii nauk PWN, Warszawa 1982.
5.
Walczak A., Rola seminarium dyplomowego w uczelniach morskich, Wyd. AM, Szczecin 2007.
dr hab. inż. Jerzy Pyrchla prof. AM Szczecin
[email protected]
KG
[email protected]
KG
193
35A.
Przedmiot:
Semestr
V
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/35/35A/PG
PODSTAWY GEOINFORMACJI
ECTS
A
C
L
P
A
C
L
P
2E
1
1
30
15
15
6
Celem kształcenia jest nauczenie pozyskiwania i przetwarzania geodanych, zapoznanie z podstawowymi pojęciami z zakresu
geoinformacji, systemów georeferencyjnych, aspektów jakości geodanych, przeznaczenia i rodzajów metadanych oraz metod
pozyskiwania geodanych i ich przetwarzania.
Zakres wiedzy z systemów informacji przestrzennej.
Zna zasady pozyskiwania i przetwarzania geodanych oraz podstawowe pojęcia z zakresu
EK1
geoinformacji.
Zna aspekty jakości geodanych oraz przeznaczenie i rodzaj metadanych. Projekt.
EK2
Kierunkowe
K_W02; K_W09
Potrafi na podstawie pozyskanych geodanych i ich przetwarzania opracować projekt geoinformatyczny.
K_U04; K_U08;
K_U34
EK3
K_W14
Zna zasady pozyskiwania i przetwarzania geodanych oraz podstawowe pojęcia z zakresu geoinEK1
formacji.
Metody oceny
Egzamin pisemny, zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad pozyPotrafi wymienić i
Potrafi wskazać metody Zna zasady pozyskiwania i przetwazdefiniować podpozyskiwania i przetwa- skiwania i przerzania geodanych
stawowe pojęcia
rzania geodanych oraz
twarzania geodanych
oraz podstawowe
z zakresu geoindopasować je do okreoraz podstawowe
pojęcia z zakresu
formacji i geodaślonych problemów bu- pojęcia z zakresu
geoinformacji.
nych.
dowy projektu.
geoinformacji.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna aspekty jakości geodanych oraz przeznaczenie i rodzaj metadanych.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
Nie zna aspektów
Potrafi wymienić roNa podstawie różnych
jakości geodanych
dzaje metadanych i
źródeł danych wsakzuje
oraz przeznaczenie i określić jakość geoich dokładność.
rodzaju metadanych. danych.
EK3
Potrafi na podstawie pozyskanych geodanych
matyczny.
zaliczenie laboratoriów, sprawozdanie
2
3 – 3,5
Nie potrafi na podPotrafi wskazać źróstawie pozyskanych
dła pozyskiwania
geodanych i ich
geodanych.
przetwarzania opracować projekt geoinformatyczny.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
194
5
Wskazuje jakość
geodanych oraz definiuje metadane.
i ich przetwarzania opracować projekt geoinfor4 – 4,5
Potrafi pozyskać geodane poprzez pomiary
terenowe oraz wykorzystanie serwisów WMS.
5
Potrafi wykonać w
pełni funkcjonalny
projekt geoinformatyczny, wykorzystując pozyskane
geodane z różnych
źródeł.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
4.
5.
6.
7.
30 GODZ.
LABORATORYJNE
15GODZ.
Pozyskiwanie i wprowadzanie geodanych. Wykorzystanie danych z własnych pomiarów naziemnych.
Wykorzystanie pomiarów pozyskanych technologiami satelitarnymi.
Wykonanie bezpośredniej digitalizacji wektorowej. Skanowanie materiałów analogowych. Digitalizacja na ekranie.
Zautomatyzowana digitalizacja.
Zebranie danych o zjawiskach fizycznych i społeczno gospodarczych.
Interpreatcja zdjęć. Przetwarzanie obrazów. Pozyskiwanie danych wektorowych.
Wykorzystanie danych wielospektralnych. Przetwarzanie i klasyfikacja obrazów. Weryfikacja terenowa.
Pozyskiwanie i przetwarzanie obrazów pozyskanych metodami hydroakustycznymi.
SEMESTR V
1.
AUDYTORYJNE
Wprowadzenie, istota i znaczenie geoinformacji, aspekty naukowe, technologiczne i gospodarcze, Geoinformacja a
zrównoważony rozwój. Aspekty geoinformacji, przestrzeń, czas, temat.
Rodzaje zjawisk, obiekty dyskretne, zdarzenia i procesy, pokrycia.
Relacje: Relacje strukturalne. Relacje genealogiczne. Relacje metryczne. Relacje topologiczne. Rozkład przestrzenny.
Regionalizacja.
Niepewność geoinformacji. Nieokreśloność i niejednoznaczność w przestrzeni, czasie i atrybutach tematycznych. Przyczyny i rodzaje błędów. Pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej w zastosowaniu do geoinformacji. Pojęcia zbiorów rozmytych i przybliżonych.
Systemy georeferencyjne oparte na układach współrzędnych. Układ odniesienia jako podstawa systemu odniesień przestrzennych
(systemu
georeferencyjnego).
Rodzaje
układów
odniesienia
jedno-,
dwui
trójwymiarowych.
Układy
współrzędnych
geograficznych
(astronomicznych,
geodezyjnych)
i geocentrycznych. Układy współrzędnych kartezjańskich związane z odwzorowaniami kartograficznymi. Podstawowe
rodzaje odwzorowań kartograficznych. Teselacyjne układy odniesień przestrzennych. Liniowe układy odniesień przestrzennych.
Systemy georeferencyjne oparte na identyfikatorach geograficznych. Identyfikatory geograficzne. Gazetery.
Geodane. Jakość geodanych. Pojęcie jakości. Dokładność pozycyjna (geometryczna) i wierność topologiczna.
Dokładność czasowa (aktualność). Dokładność tematyczna (semantyczna i atrybutowa). Rozdzielczość i jej rodzaje.
Precyzja i inne cechy.
Metadane. Przeznaczenie, rodzaje, zastosowania.
Pozyskiwanie geodanych. Pomiary naziemne. Globalne systemy wyznaczania pozycji. Pozyskiwanie danych
katastralnych. Digitalizacja. Zbieranie danych o zjawiskach fizycznych i społeczno-politycznych.
Zobrazowania lotnicze i fotogrametryczne. Zobrazowania satelitarne i teledetekcja. Zobrazowania hydroakustyczne.
SEMESTR V
1.
2.
3.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Pozyskanie i przetworzenie geodanych według indywidualnego zadania.
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40
40
20
164
64
6
2
120
4
195
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006.
2. Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems. Oxford University Press, New York
2004.
4. Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji przestrzennej, Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
7. Kwiecień J., Systemy informacji geograficznej. Podstawy, Wydawnictwo ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004.
9. Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria i praktyka, PWN Warszawa 2006.
10. Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej, PWN, 1999.
1.
2.
Normy ISO z serii 19100.
3.
Materiały konferencyjne w tym konferencji PTIP.
4.
Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania GIS.
5.
Strony internetowe producentów oprogramowania GIS.
6.
Portale geoinformacyjne.
196
[email protected]
KG
[email protected]
KG
35B.
Przedmiot:
G/G2012/35/35B/HPSP
HYDROGRAFICZNE PRZYRZĄDY I SYSTEMY POMIAROWE
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
V
15
2E
1
1
30
15
15
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu hydrograficznych przyrządów i systemów
pomiarowych: budowę i zasadę działania echosond i sonarów, metody zapisu i wyświetlania informacji oraz zasady pomiaru
głębokości.
Zakres wiedzy z podstaw hydrografii.
Zna zasady rozchodzenia się prędkości dźwięku w wodzie oraz techniki określania pozyEK1
cji w pomiarach hydrograficznych.
Zna zasady działania i budowę hydrograficznych przyrządów i systemów pomiarowych.
EK2
Potrafi interpretować dane z poznanych urządzeń hydrograficznych.
EK3
Potrafi opracować projekt pomiarowy na podstawie zebranych danych.
EK4
Kierunkowe
K_W05; K_W06
K_W09
K_U36
K_U36
Zna zasady rozchodzenia się prędkości dźwięku w wodzie oraz techniki określania pozycji w
EK1
pomiarach hydrograficznych
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad rozRozumie istotę stoPotrafi wskazać metody Zna zasady rozchodzenia się prędsowania pomiaru
obliczenia prędkości
chodzenia się prędkości dźwięku w
prędkości dźwięku w dźwięku w wodzie.
kości dźwięku w
wodzie oraz techniki wodzie i prowadzewodzie wraz z
określania pozycji w nia zapisu pozycji
przedstawieniem
pomiarach hydrogra- podczas pomiarów
urządzeń oraz techficznych.
hydrograficznych.
niki określania pozycji w pomiarach
hydrograficznych
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna zasady działania i budowę hydrograficznych przyrządów i systemów pomiarowych
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie zna zasady dzia- Na poziomie doPotrafi zdefiniować poW pełnym zakresie
łania i budowy hystatecznym zna zasa- szczególne systemy hy- zna zasady działania
drograficznych przy- dy działania i budodrograficzne i pola wyi budowy hydrograrządów i systemów
wy hydrograficznych korzystania.
ficznych przyrządów
pomiarowych.
przyrządów i systei systemów pomiaromów pomiarowych.
wych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi interpretować dane z poznanych urządzeń hydrograficznych.
2
3 – 3,5
4 – 4,5
Nie potrafi interPotrafi określić,
pretować danych z
z jakiego urządzenia
dane z poznanych urząpoznanych urządzeń hydrograficznego
dzeń hydrograficznych.
hydrograficznych.
pochodzą dane.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Potrafi opracować projekt pomiarowy na podstawie zebranych danych
projekt, prezentacja,
2
3 – 3,5
4 – 4,5
197
5
dane z poznanych
urządzeń hydrograficznych oraz określić szczegółowo ich
właściwości.
5
Kryterium 1
Nie potrafi opracować projektu pomiarowego na podstawie zebranych
danych.
Potrafi wymienić i
krótko scharakteryzować etapy tworzenia projektu.
Rozumie potrzebę projektu pomiaiorowego i
zebrania potrzebnych
informacji.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
3.
4.
5.
6.
7.
30 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Ćwiczenia z systemami określania pozycji pomiarowej.
Tarowanie echosondy. Redukcja zmierzonych głębokości o zanurzenie i rozstaw przetworników o osiadanie statku i
wysokość pływu.
Ćwiczenia z obsługi magnetometrów.
Interpretacja obrazów pomiarów magnetometrycznych.
Zasady montażu przetworników.
Ćwiczenia z tarowania echosond.
Zasady montażu poszczególnych elementów zintegrowanych systemów pomiarowych.
SEMESTR V
1.
AUDYTORYJNE
Podstawy optyki. Systemy i przyrządy optyczne. Teledetekcja. Czujniki. Przetwarzanie danych w pomiarach morskich.
Akustyka podwodna. Pole akustyczne. Równania falowe i fale. Energia fal. Analogie z optyką. Podstawy akustyki morza. Prędkość dźwięku. Tor promieniowania dźwiękowego. Tłumienie. Rozproszenie. Wpływ dna i szum morza.
Zasady pomiaru odległości i różnicy odległości. Systemy określania pozycji w pomiarach hydrograficznych.
Jakość przyrządów pomiarowych. Wpływ różnych czynników na pomiar.
Zasada działania echosond i sonarów. Budowa i rodzaje przetworników. Zasady montażu.
Poprawki echosondy – tarowanie.
Współczesne systemy sonarowe. Cechy ech od wraków, rurociągów, ryb, czystej wody itp.
Magnetometry – zasady działania.
Zautomatyzowane systemy pomiarów hydrograficznych - budowa i zasady działania.
SEMESTR V
1.
2.
Potrafi w pełnym
zakresie opracować
projekt pomiarowy
na podstawie zebranych danych.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu pomiaru wybranego akwenu wspomagane katalogami
i instrukcjami producentów wyposażenia..
30+30+1+1+2
30+40+40
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
40
40
20
164
64
6
2
120
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
198
1.
IHO, MANUAL ON HYDROGRAPHY, International Hydrographic Bureau, Monaco, 2005.
2.
IHO, IHO SP No 44 - Standards for Hydrographic Surveys (5th edition), International Hydrographic Bureau, Monaco,
2008.
3.
MON, Przepisy Służby Nawigacyjnej – Prace Hydrograficzne, Dowództwo Marynarki Wojennej, Gdynia, 1974.
4.
Polskie przepisy prawne dotyczące budowli hydrotechnicznych.
1. Kopacz Z., Urbański J., Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej, AMW, Gdynia, 1989.
2. Kierzkowski W., Pomiary Morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3. Zalecenia IHO, IMO.
4. Instrukcje BHMW dotyczące pomiarów morskich.
5. Instrukcje komputerowych programów hydrograficznych.
6. Strony internetowe producentów wyposażenia i oprogramowania pomiarowego.
7. Portale internetowe służb hydrograficznych.
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
199
36A.
Przedmiot:
Semestr
V
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/35/36A/MG
MODELOWANIE GEODANYCH
ECTS
A
C
L
P
A
C
L
P
2E
2
2
30
30
30
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie struktur dla przechowywania i wyszukiwania danych,
metod przekształcania i konwersji modeli danych, metod generalizacji i agregacji danych, topologii, niepewności danych
oraz modelów rastrowymi i wektorowych danych.
Elementarna wiedza z zakresu systemów informacji przestrzennej, kartografii, teledetekcji i fotogrametrii, informatyki, geodezji.
EK1 Ma szczegółową wiedzę w zakresie różnych modeli danych przestrzennych i modelowania geodanych.
EK2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w modelowaniu geodanych.
EK3 Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb modelowania
geodanych.
EK4 Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z modelowaniem geodanych
używając właściwych metod, technik i narzędzi SIG.
Kierunkowe
K_W14
K_W09; K_W14
K_U10; K_U28;
K_U18
K_U18
Ma szczegółową wiedzę w zakresie różnych modeli danych przestrzennych i modelowania geoEK1
danych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegóMa wiedzę w zakresie Ma szczegółową wieMa poszerzoną wiełowej wiedzy w zamodeli danych, zna
dzę w zakresie modeli
dzę w zakresie mokresie modelowania
podstawowe metody
danych, zna dobrze
delowania geodageodanych.
ich modelowania.
metody modelowania
nych oraz modeli
geodanych.
danych przestrzennych, zna kompleksowo zastosowania
różnych modeli geodanych.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w modelowaniu geodanych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstaZna podstawowe meZna podstawowe meZna metody, wławowych metod,
tody stosowane w
tody stosowane w mościwie identyfikuje
technik i narzędzi
modelowaniu geodadelowaniu geodanych,
techniki i narzędzia
stosowanych w monych, jednak ma propotrafi właściwe okrestosowane w modedelowaniu geoblemy identyfikacją
ślić narzędzia i technilowaniu geodanych,
danych.
odpowiednich narzęki stosowane w modewiedza w tym zakredzi do ich realizacji.
lowaniu geodanych.
sie wykracza poza
poziom podstawowy.
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb modelowania geodaEK3
nych.
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów, prace kontrolne w semestrze, projekt, prezentacja
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
200
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi wybrać i
zastosować właściwej metody oraz
narzędzi dla potrzeb
modelowania geodanych.
Potrafi wybrać i zaDodatkowo potrafi po- Dodatkowo potrafi
stosować właściwą
prawnie wybrać narzę- poprawnie wybrać i
metodę oraz narzędzia i metody do konzastosować właściwą
dzia dla potrzeb opra- wersji formatów i mometodę oraz narzęcowania modelu dadeli danych wektodzia do generalizacji
nych typu TIN i
rowych i rastrowych.
i agregacji danych.
GRID, potrafi dokonać transformacji
układu współrzędnych, popełnia błędy
przy konwersji, generalizacji i agregacji
geodanych.
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z modelowaniem geodanych używając
właściwych metod, technik i narzędzi SIG.
2
3
4
5
Nie potrafi zrealiPotrafi zrealizować
Potrafi zrealizować
Potrafi zrealizować
zować prostych zaproste zadania inżyproste zadania inżyproste zadania inżydań inżynierskich
nierskie związane
nierskie związane
nierskie związane
związanych
z modelowaniem
z modelowaniem geoz modelowaniem
z modelowaniem
geodanych używając
danych używając podgeodanych używając
geodanych
podstawowych mestawowych metod,
podstawowych oraz
tod, technik i narzędzi technik i narzędzi SIG, zaawansowanych
SIG, popełniając przy popełniając przy tym
metod, technik i natym szereg błędów
kilka błędów
rzędzi SIG, dopuszczalne są mało
znaczące błędy
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
30 GODZ.
Podstawowe struktury dla przechowywania i wyszukiwania danych.
Teselacyjne modele danych przestrzennych. Model rastrowy.
Modele siatki kwadratów.
Modele nieregularnej siatki trójkątów.
Modele hierarchiczne.
Wektorowe modele danych przestrzennych. Geometryczne elementy proste. Model zorientowany graficznie.
Model topologiczny obszarowy. Model topologiczny sieciowy. Przykładowe modele wektorowe.
Modele przestrzenno-czasowe. Modele uwzględniające niepewność. Modele hybrydowe.
Konwersja formatu danych. Konwersja modelu danych.
Konwersja z postaci wektorowej na rastrową.
Konwersja z postaci rastrowej na wektorową.
Transformacje współrzędnych.
Generalizacja i agregacja. Stosowane podejścia do generalizacji punktowej, liniowej i powierzchniowej.
Transformacja wartości atrybutów.
Niepewność danych przestrzennych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
Budowa struktur dla przechowywania i wyszukiwania danych.
Budowa i wykorzystanie siatki kwadratów w wybranym oprogramowaniu GIS.
Budowa i wykorzystanie nieregularnej siatki trójkątów w wybranym oprogramowaniu GIS.
Wykorzystanie modeli rastrowych.
Wykorzystanie modeli wektorowych prostych i wektorowych.
Konwersja z postaci wektorowej na rastrową w wybranym oprogramowaniu GIS.
Konwersja z postaci rastrowej na wektorową w wybranym oprogramowaniu GIS.
Transformacje współrzędnych.
Metody generalizacji i agregacji danych przestrzennych.
Transformacja wartości atrybutów. Agregacja obiektów przestrzennych.
201
30 GODZ.
SEMESTR V
PROJEKTOWE
30 GODZ.
1. Wykonanie indywidualnego zadania związanego z modelowaniem geodanych z uwzględnieniem dwóch podstawowych
modeli typu GRID i TIN.
30+60+1+1+2
60+35+35
Godziny
30
60
ECTS
1+1+2
35
35
20
184
94
7
3
130
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji przestrzennej. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
2.
Felcenloben D., Geoinformacja wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy, Wydawnictwo Gall 2011.
3.
Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006.
4.
Kraak M., Ormeling F., Kartografia, wizualizacja danych przestrzennych, PWN, 1998.
1.
Stateczny A. (red.), Metody nawigacji porównawczej. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
2.
Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
3.
Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Raton 2005.
4.
El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations. Artech
House, Boston 2005.
5.
Kwiecień J., Systemy informacji geograficznej. Podstawy. Wydawnictwo ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004.
6.
Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej, Warszawa 2003.
dr hab. inż. Jacek Łubczonek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
202
36B.
Przedmiot:
Semestr
V
G/G2012/35/36B/SIG
SYSTEMY INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2E
2
2
30
30
30
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie pojęć dotyczących projektowania systemów geoinformatycznych, zasad identyfikacji celów, aspektów projektowania baz danych przestrzennych, podstaw analiz przestrzennych, metod geowizualizacji. Wykształcenie umiejętności w zakresie tworzenia projektów GIS, wykonywania specyfikacji wstępnej i szczegółowej GIS, studium wykonalności oraz zasad zarządzania projektami GIS, a także wykształcenie umiejętność wykorzystania
oprogramowania GIS do projektowania dedykowanych projektów GIS.
Elementarna wiedza z zakresu systemów informacji przestrzennej, kartografii, teledetekcji i fotogrametrii, informatyki, geodezji
Ma szczegółową wiedzę w zakresie Systemów Informacji Geograficznej.
EK1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w projektowaniu
EK2
Systemów Informacji Geograficznej.
Potrafi zaplanować kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej
EK3
z uwzględnieniem identyfikacji celów, jego specyfikacji wstępnej i szczegółowej, projektu architektury sprzętowej systemu oraz analizy ekonomicznej, informacyjnej oraz
organizacyjnej.
Potrafi wykonać kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej
EK4
z uwzględnieniem metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji.
Potrafi realizować projekt SIG jako jego kierownik i wykonawca.
EK5
Kierunkowe
K_W07
K_W09; K_W14
K_U13
K_U04; K_U18;
K_U28; K_U33;
K_U34
K_K04
Ma szczegółową wiedzę w zakresie Systemów Informacji Geograficznej.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegóMa szczegółową
Ma szczegółową wiedzę Posiada poszerzoną
łowej wiedzy w zawiedzę w zakresie
w zakresie Systemów
wiedzę z zakresu
kresie Systemów In- Systemów InforInformacji GeograficzSIG i zna ich zastoformacji Geogramacji Geograficznej. nej
sowania w skali kraficznej.
i zna podstawowe zajowej oraz ogólnostosowania tych systeświatowej.
mów.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w projektowaniu Systemów
EK2
Informacji Geograficznej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstaZna podstawowe
Zna podstawowe metoZna podstawowe
Znajomość podstawowych metod,
metody i materiały
dy, techniki i materiały
metody, techniki, nawowych metod, techtechnik, narzędzi i
stosowane w projek- stosowane w projektorzędzia i materiały
nik, narzędzi i materia- materiałów stosotowaniu Systemów
waniu Systemów Instosowane w projekłów stosowanych w
wanych w proInformacji Geograformacji Geograficznej. towaniu Systemów
projektowaniu Systejektowaniu Systeficznej.
Informacji Geogramów Informacji Geomów Informacji
ficznej.
graficznej.
Geograficznej.
Potrafi zaplanować kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej z uwzględnieniem
EK3
identyfikacji celów, jego specyfikacji wstępnej i szczegółowej, projektu architektury sprzętowej
systemu oraz analizy ekonomicznej, informacyjnej oraz organizacyjnej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
203
Kryterium 1
Zaplanowanie kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykonanie kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Realizacja zespołowa i
indywidualna projektu
systemu informacji
geograficznej.
Potrafi zaplanować
Potrafi dokonać analizy
Potrafi zapropokompleksowy proekonomicznej, informa- nować dedykowane
jekt systemu inforcyjnej oraz organizacyj- oprogramowanie,
macji geograficznej
nej SIG.
sporządzić schemat
z uwzględnieniem
przepływu pracy
identyfikacji celów,
oraz uogólnione stujego specyfikacji
dium wykonalności.
wstępnej oraz projektu architektury
sprzętowej systemu.
Potrafi wykonać kompleksowy projekt systemu informacji geograficznej z uwzględnieniem metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji.
2
3
4
5
Nie potrafi wykonać Potrafi wykonać
Potrafi wykonać projekt Potrafi wykonać proprojektu systemu in- projekt systemu insystemu informacji
jekt systemu inforformacji geograficzformacji geogrageograficznej
macji geograficznej
nej.
ficznej
z uwzględnieniem proz uwzględnieniem
z uwzględnieniem
jektowania bazy danych zaawansowanych
projektowania bazy
przestrzennych, wykometod analiz przedanych przerzystuje różne metody
strzennych, prostrzennych, wykoanaliz przestrzennych,
jektowania danych
rzystuje prostą medostosowuje geowizuaprzestrzennych wraz
todę analiz przelizację danych do załoze sporządzeniem jej
strzennych, słabo
żonych celów projektodokumentacji, stodostosowuje geowiwych popełniając drobsuje poprawnie mezualizację danych do ne błędy. Wykorzystuje
tody geowizualizacji
założonych celów
w projekcie dane
danych
projektowych.
z geoportali, serwerów,
z uwzględnieniem
baz danych GIS.
wizualizacji 3D lub
animacji.
Potrafi realizować projekt SIG jako jego kierownik i wykonawca.
Zaliczenie laboratoriów, projekt
2
3
4
5
Nie potrafi realiPotrafi realizować
Potrafi realizować proPotrafi realizować
zować projektu SIG
projekt SIG jako jejekt SIG jako jego kieprojekt SIG jako jew różnych rolach.
go kierownik bądź
rownik bądź wygo kierownik bądź
wykonawca popełkonawca pozwalającą
wykonawca pozwaniając szereg błędów na samodzielną realilającą na samodzieli wykazując małą
zację projektu wykaną realizację projekaktywność.
zując umiarkowaną aktu wykazując przy
tywność.
tym dużą aktywność
na tle grupy projektowej.
Nie potrafi zaplanować kompleksowego projektu
systemu informacji
geograficznej.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
30 GODZ.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Identyfikacja celów w projektach geoinformatycznych.
Specyfikacja wstępna i szczegółowa projektu geoinformatycznego.
Projektowanie architektury sprzętowej systemu.
Aspekty zarządzania projektami geoinformatycznymi.
Studium wykonalności projektów GIS.
Metody pozyskiwania danych geoprzestrzennych.
Pozyskiwanie danych rastrowych i wektorowych.
Projektowanie baz danych przestrzennych.
Geowizualizacja.
SEMESTR V
1.
AUDYTORYJNE
Planowanie projektu: analiza potrzeb użytkowników i wdrożenia systemu
204
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Analiza problemu: zdefiniowanie celu projektu, zakres projektu, sposób realizacji, analiza ekonomiczna
Projekt koncepcyjny i techniczny systemu
Analiza źródeł, rodzaj danych wykorzystywanych w projekcie.
Pozyskanie danych dla potrzeb realizacji projektu.
Digitalizacja i skanowanie materiałów analogowych.
Konwersja i przetwarzanie danych cyfrowych.
Projekt baz danych przestrzennych.
Opracowanie projektu pilotowego.
Testowanie projektu.
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
30 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu informacji geograficznej z wykorzystaniem danych z
zasobów krajowej infrastruktury danych przestrzennych.
30+60+1+1+2
60+35+35
Godziny
30
60
ECTS
1+1+2
35
35
15
179
94
7
3
130
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Tomlinson R., Rozważania o GIS. Planowanie Systemów Informacji Geograficznej dla Menadżerów, ESRI, 2008
3.
Litwin L., Myrda G., Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS.
4.
5.
Makowski A. (red.) System informacji topograficznej kraju. Teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
2. Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji GEOGRAFICZNEJ, Warszawa 2003.
3. Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji GEOGRAFICZNEJ. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
5. Longley P., Goodchil M., Maguire D., Hind. D., GIS teoria i praktyka. PWN Warszawa 2006.
205
dr inż. Jacek Łubczonek
[email protected]
KG
[email protected]
KG
206
37A.
Przedmiot:
Semestr
V
G/G2012/35/37A/BDP
BAZY DANYCH PRZESTRZENNYCH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2E
2
2
30
30
30
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności posługiwania się narzędziami informatycznymi do przechowywania i przetwarzania danych przestrzennych, wykonywania czynności związanych z budową oraz projektowaniem
systemu bazodanowego informacji przestrzennej, znajomość systemów bazodanowych oraz ich struktury.
EK1 Umiejętność projektowania bazy danych przeznaczonej do przechowywania danych przestrzennych
EK2 Umiejętność pozyskiwania, zapisywania i przetwarzania informacji w bazie danych
EK3 Znajomość modeli, struktur oraz związków występujących w bazach danych
EK4 Znajomość istniejących systemów informacji przestrzennej i baz danych georeferencyjnych oraz tendencji rozwojowych tego typu systemów.
Kierunkowe
K_U22; K_U28
K_U22
K_W04
K_W04
Umiejętność projektowania bazy danych przeznaczonej do przechowywania danych przestrzenEK1
nych
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, odpowiedzi ustne
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak znajomości podZnajomość podPosiadanie informaPotrafić projektować i
stawowych pojęć z
stawowych pojęć z
cji o bazach danych
budować bazy danych
teorii baz danych oraz
teorii baz danych
w kontekście SIP
oraz posługiwać się
zadań SZBD.
oraz zadań SZBD.
oraz zasad projektoSZBD.
wania i budowy baz
danych przestrzennych.
Umiejętność pozyskiwania, zapisywania i przetwarzania informacji w bazie danych
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Brak znajomości moZnajomość modeli
Znajomość podstaw
Umieć opisywać rzedeli logicznych i filogicznych i fizyczjęzyka SQL oraz tyczywistość z użyciem
zycznych baz danych,
nych baz danych,
pów i funkcji w bajęzyka naturalnego i
podstaw teoretycznych podstaw teoretyczzach danych przeformalnego do samorelacyjnych baz danych relacyjnych
strzennych, podstaw
dzielnego projektowanych oraz operacji na
baz danych oraz
baz danych w XML.
nia i budowania sysnich wykonywanych.
operacji na nich wytemu bazodanowego
konywanych.
oraz posługiwać się językiem SQL wykorzystując: operatory,
funkcje agregujące,
klauzule, zapytania zagnieżdżone do usuwania, wstawiania i aktualizacji danych.
Znajomość modeli, struktur oraz związków występujących w bazach danych
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
207
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Brak znajomości anomalii struktur danych
oraz zasad realizacji
normalizacji struktur
danych.
Znajomość anomalii
struktur danych oraz
zasad realizacji
normalizacji struktur
danich.
Znajomość modeli
Znajomość modelu
danych przestrzenkoncepcyjnego oraz lonych w kontekście
gicznego baz danych.
relacyjnych i obiekZnajomość zasad twotowych baz danych
rzenia diagramów
oraz zasad ich prozwiązków encji oraz
jektowania i bunotacji ERD.
dowy.
Znajomość istniejących systemów informacji przestrzennej i baz danych georeferencyjnych oraz
tendencji rozwojowych tego typu systemów.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umieć przedstawić Potrafić przedstawić
Potrafić szczegółowo Znajomość najważprzykładów komercyj- przykłady komeropisać wybrany sysniejszych tendencji
nych i otwartych syscyjnych i otwartych
tem bazodanowy dla
rozwojowych w dzietemów bazodanowych
systemów bazodaGIS oraz bazy dadzinie przestrzennych
dla GIS i baz danych
nowych dla GIS i
nych topograficzbaz danych.
topograficznych.
baz danych topogranych.
ficznych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
30 GODZ.
Podstawowe pojęcia związane z teorią baz danych: baza danych, SBD, SZBD. Przykłady komercyjnych systemów bazodanowych. Zadania SZBD. Przykłady zastosowań. Model logiczny a fizyczny. Modele logiczne baz danych w ujęciu historycznym - sieciowe, hierarchiczne, relacyjne, obiektowe. Przyszłość SBD. Zasady dostępu i uprawnienia.
Wstępne wiadomości o relacyjnych bazach danych. Podstawy teoretyczne - atrybut, dziedzina, krotka. Operacje w relacyjnej bazie danych (wstawianie, aktualizacja, łączenie, projekcja, selekcja, usuwanie danych). Pojęcie klucza w relacyjnej bazie danych. Rodzaje kluczy. Związki między danymi w tabelach i tabelami bazy danych.
Zasady projektowania relacyjnych baz danych. Anomalie struktury danych. Normalizacja schematu bazy danych. Fazy
normalizacji. Definicja zależności funkcyjnych zwykłych, przechodnich, wielowartościowych i połączeniowych. Przykłady normalizacji tabel. Zarządzanie danymi. Metody dostępu do danych.
Języki zapytań w relacyjnych bazach danych - podział języków i krótka charakterystyka. Język SQL. Podstawowe
konstrukcje języka DDL i DML w SQL. Zapytanie selekcyjne. Operatory. Funkcje agregujące. Klauzule. Zapytania
zagnieżdżone.
Usuwanie, wstawianie i aktualizacja danych bazy danych w SQL. Suma, różnica i iloczyn mnogościowy tabel. Tworzenie perspektyw w SQL. Operacje na perspektywach.
Ochrona baz danych. Metody ochrony integralności baz danych - asercje, więzy domenowe i więzy globalne. Przykłady. Ochrona baz danych przed niepowołanym dostępem i przed awarią - metody. Przykłady. Dostęp do bazy danych
przez Internet.
Bazy danych SIP - podstawowe informacje. Przegląd komercyjnych i otwartych rozwiązań oraz oprogramowania. Bazy danych a Web-GIS i Mobile-GIS.
Modele danych przestrzennych w kontekście relacyjnych i obiektowych baz danych. Porównanie modeli danych przestrzennych - topologicznego i obiektowego. Przegląd baz danych GIS. Przykłady i ich analiza. Metadane.
Zasady projektowania i budowy baz danych przestrzennych. Zadania w trakcie projektowania, niebezpieczeństwa i
trudności. Cele i kryteria funkcjonalne. Ograniczenia. Rozwiązania alternatywne. Fazy projektowania.
Budowa modelu koncepcyjnego - zakres tematyczny, parametry, metody i źródła danych, ocena materiałów, struktura
przestrzenna bazy, sposób prezentacji, ogólne zasady dostępu do danych).
Opis rzeczywistości (język naturalny a języki formalne). Cechy modelu logicznego.
Topologie. Integracja danych pochodzących z różnych źródeł – aspekty semantyczny, przestrzenny i realizacyjny.
Zastosowanie diagramów związków encji do opisu modelu logicznego. Notacja ERD. Typy i funkcje w bazach danych przestrzennych. Tworzenie struktury. Edycja i aktualizacja danych. Wielodostępność.
Podstawy baz danych XML. Wykorzystanie formatu XML do definicji danych przestrzennych (ISO-19136 GML).
Bazy danych georeferencyjnych - podstawowe informacje. Przegląd państwowych baz danych topograficznych i tematycznych..
Tendencje rozwojowe w dziedzinie przestrzennych baz danych.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
Projektowanie przykładowych RBD - konstrukcja diagramów ERD i przekład na tabele. Normalizacja
Wykorzystanie języka SQL do budowy bazy
Funkcje SQL.
Łączenie tabel.
208
30 GODZ.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Konstrukcja podzapytań.
Wstawianie, modyfikowanie i usuwanie danych (język DML) i tabel (DDL).
Zapoznanie i wykorzystanie wybranego SZBD (np. ArcGIS) do przetwarzania danych przestrzennych.
Praca z wybranym systemem - edycja i dodawanie nowych tabel.
Praca z wybranym systemem - tworzenie bazy dla wybranych obiektów.
Praca z wybranym systemem - edycja, usuwanie, modyfikowanie danych; konserwacja bazy
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
30 GODZ.
Realizacja projektu systemu bazodanowego dla danych przestrzennych dla wybranego i zatwierdzonego przez wykładowcę zagadnienia. Baza danych jest sukcesywnie rozwijana i rozliczana w trakcie semestru
30+60+1+1+2
60+35+35
Godziny
30
60
ECTS
1+1+2
35
35
15
179
94
7
3
130
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Paul Beynon-Davies, "Systemy baz danych", Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2003.
2. Jeffrey D. Ullman, Jennifer Widom, "Podstawowy wykład z systemów baz danych", Wydawnictwo NaukowoTechniczne, 2000.
3. Maria Chałon, "Systemy baz danych - wprowadzenie", Oficyna wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2001.
4. Elżbieta Bielecka, "Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania", Wydawnictwo PJWSTK, 2005.
5. Leszek Litwin, Grzegorz Myrda, "Systemy informacji geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP,
SIT, LIS", Wydawnictwo Helion, 2005.
6. Paul A. Longley, Michael F. Goodchild, David J. Maguire, David W. Rhind, "GIS. Teoria i praktyka", Wydawnictwo
Naukowe PWN, 2006.
1. Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania bazodanowego GIS.
2. Strony internetowe producentów oprogramowania GIS (komercyjnego i bezpłatnego).
3. Wortale geoinformacyjne (http://geostrada.com, http://www.geocomm.com/, http://gislounge.com/ i inne).
4. Internetowa Baza Metadanych o istniejących i projektowanych bazach danych przestrzennych i SIP
(http://www.gridw.pl/metadane/).
209
dr inż. Jarosław Duda
dr inż. Grzegorz Stępień
[email protected]
[email protected]
210
37B.
Przedmiot:
Semestr
V
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/35/37B/NS
NAWIGACJA SATELITARNA
ECTS
A
C
L
P
A
C
L
P
2E
2
2
30
30
30
7
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu podstaw teoretycznych pozycyjnych satelitarnych systemów nawigacyjnych, ich architektury, funkcji, charakterystyk sygnałów, błędów pomiarów, wyznaczania współrzędnych odbiornika, współczynników geometrycznych, budowy i możliwości wykorzystania odbiorników. Zapoznanie z systemami satelitarnymi ratownictwa i monitorowania oraz użytkowania odbiorników systemów satelitarnych wykorzystywanych
w nawigacji. Wykształcenie umiejętności interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich wykorzystania w poszczególnych
rodzajach i fazach nawigacji.
Zna podstawy teoretyczne pozycyjnych satelitarnych systemów nawigacyjnych,
EK1
ich architekturę, funkcje, charakterystyki sygnałów i błędy pomiarów.
Potrafi wyznaczyć współrzędne odbiornika oraz współczynniki geometryczne.
EK2
Zna istotę metody różnicowej, lokalne i regionalne systemy wspomagające, metody
EK3
transmisji telemetrycznej i standard RTCM.
Zna zasady funkcjonowania systemów satelitarnych ratownictwa i monitorowania.
EK4
Posiada umiejętności użytkowania odbiorników systemów satelitarnych wykorzyEK5
stywanych w nawigacji, poprawnej interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich
wykorzystania w poszczególnych rodzajach i fazach nawigacji.
Potrafi wyznaczyć dostępność, niezawodność i ciągłość systemów nawigacji satelitarnej
EK6
w oparciu o rejestrację stacji monitorującej.
Kierunkowe
K_W01
K_U10; K_K08
K_W01
K_W04
K_U10; K_K04
K_U02; K_K08
Zna podstawy teoretyczne pozycyjnych satelitarnych systemów nawigacyjnych,
EK1
ich architekturę, funkcje, charakterystyki sygnałów i błędy pomiarów.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstaw teo- Z trudnościami zna
Zna podstawy teoreBardzo dobrze zna
retycznych pozypodstawy teoretyczne pozycyjnych sapodstawy teorecyjnych satelitarnych tyczne pozycyjnych
telitarnych systemów
tyczne pozycyjnych
systemów nawigasatelitarnych systenawigacyjnych,
satelitarnych systecyjnych,
mów nawigacyjnych, ich architekturę, funkmów nawigacyjich architektury,
ich architekturę,
cje, charakterystyki synych,
funkcji, charaktefunkcje, charaktegnałów i błędy poich architekturę,
rystyk sygnałów i
rystyki sygnałów i
miarów.
funkcje, charaktebłędów pomiarów.
błędy pomiarów.
rystyki sygnałów i
błędy pomiarów.
Potrafi wyznaczyć współrzędne odbiornika oraz współczynniki geometryczne.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie potrafi wyznaZ trudnością potrafi
Potrafi wyznaczyć
Sprawnie potrafi
czyć współrzędnych
wyznaczyć współwspółrzędne odbiornika wyznaczyć współodbiornika oraz
rzędne odbiornika
oraz współczynniki
rzędne odbiornika
współczynników
geometryczne.
geometrycznych.
geometryczne.
geometryczne.
Zna istotę metody różnicowej, lokalne i regionalne systemy wspomagające, metody transmisji teEK3
lemetrycznej i standard RTCM.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
211
Kryterium 1
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Szczegółowo zna
istotę metody różnicowej, bardzo dobrze zna lokalne i
regionalne systemy
wspomagające.
Nie zna metod
Słabo zna metody
Dobrze zna metody
Bardzo dobrze zna
transmisji telemetransmisji telemetransmisji telemetryczmetody transmisji
trycznej, nie zna
trycznej, słabo zna
nej i standard RTCM.
telemetrycznej,
standardu RTCM.
standard RTCM.
szczegółowo zna
standard RTCM.
Zna zasady funkcjonowania systemów satelitarnych ratownictwa i monitorowania.
Egzamin pisemny
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie zna zasad funkSłabo zna zasady
Dobrze zna zasady
Bardzo dobrze zna
cjonowania systefunkcjonowania sysfunkcjonowania systezasady funkcjomów satelitarnych
temów satelitarnych
mów satelitarnych ranowania systemów
ratownictwa i moniratownictwa i monitownictwa i monitosatelitarnych ratowtorowania.
torowania.
rowania.
nictwa i monitorowania.
Posiada umiejętności użytkowania odbiorników systemów satelitarnych wykorzystywanych w
nawigacji, poprawnej interpretacji wskazań oraz oceny możliwości ich wykorzystania w poszczególnych rodzajach i fazach nawigacji.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie posiada umiePosiada słabe umiePosiada umiejętności
Bardzo dobrze pojętności użytkowania jętności użytkowania użytkowania odbiortrafi użytkować ododbiorników systeodbiorników systeników systemów satebiorniki systemów
mów satelitarnych
mów satelitarnych
litarnych wykorzystysatelitarnych wykowykorzystywanych
wykorzystywanych
wanych w nawigacji,
rzystywane w nawiw nawigacji ani pow nawigacji, potrafi
potrafi poprawnie inter- gacji, potrafi szczeprawnej interpretacji
słabo interpretować
pretować wskazania.
gółowo interpretowskazań.
wskazania.
wać wskazania.
Nie posiada umiePosiada słabą umiePosiada dobrą umiePosiada bardzo dojętności wykorzyjętność wykorzystajętność wykorzystania
brą umiejętność wystania odbiornika w
nia odbiornika w poodbiornika w poszczekorzystania odposzczególnych roszczególnych rodzagólnych rodzajach i fabiornika w poszczedzajach i fazach najach i fazach nawiga- zach nawigacji.
gólnych rodzajach i
wigacji.
cji.
fazach nawigacji.
Nie zna istoty metody różnicowej, lokalnych i regionalnych systemów
wspomagających.
Pobieżnie zna istotę
metody różnicowej,
słabo zna lokalne i
regionalne systemy
wspomagające.
Potrafi wyznaczyć dostępność, niezawodność i ciągłość systemów nawigacji satelitarnej w oparciu o rejestrację stacji monitorującej.
Projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wyznaZ trudnościami poDobrze potrafi wyBardzo dobrze poczyć dostępności,
trafi wyznaczyć doznaczyć dostępność,
trafi wyznaczyć doniezawodności i ciąstępność, niezaniezawodność i ciągłość stępność, niegłości systemów nawodność i ciągłość
systemów nawigacji sa- zawodność i ciąwigacji satelitarnej w systemów nawigacji
telitarnej w oparciu o
głość systemów naoparciu o rejestrację
satelitarnej w oparciu rejestrację stacji moniwigacji satelitarnej
stacji monitorującej.
o rejestrację stacji
torującej.
w oparciu o rejestramonitorującej.
cję stacji monitorującej.
SEMESTR V
1.
Dobrze zna istotę metody różnicowej, lokalne i regionalne systemy wspomagające.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Geneza systemów nawigacji satelitarnej: pionierzy kosmonautyki, rys historyczny realizacji projektu Navstar-GPS
oraz innych przedsięwzięć nawigacji satelitarnej, wyznaczanie współrzędnych w satelitarnym systemie dopplerowskim na przykładzie systemu Transit. Charakterystyki nawigacyjne systemów satelitarnych: podstawowe pojęcia
z zakresu kryteriów porównawczych systemów satelitarnych, cechy eksploatacyjne satelitarnych systemów na przykładzie systemu GPS (dokładność określenia pozycji, dostępność, niezawodność ciągłość, wiarygodność strefa dzia-
212
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
łania), wybrane standardy dotyczące nawigacji satelitarnej (ICD-GPS-200, SPS 1993, 2001), Selektywna dostępność
jej istota i realizacji (SA), przeciwdziałanie zakłóceniom celowym (AS).
Ogólna charakterystyka satelitarnych systemów nawigacyjnych wykorzystywanych w nawigacji morskiej lądowej
i lotnictwie.
Architektura systemów nawigacji satelitarnej segment naziemny, kosmiczny i użytkownika, struktura funkcjonalna
segmentów, relacje oraz zakres funkcjonalny elementów.
Wyznaczanie współrzędnych w stadiometrycznych systemach satelitarnych: metody pomiaru pseudoodległości, modele matematyczne wyznaczenia współrzędnych pozycji w pomiarach fazowych i kodowych obliczanie współrzędnych pozycji z pomiarów pseudoodległościowych: kodowych i fazowych,
Modelowanie matematyczne i analiza współczynników geometrycznych DOP w systemie GPS, planowanie pomiarów GPS, filtr Kalmana w pomiarach GPS.
Błędy pomiarów GPS: budżet błędów GPS, refrakcja i opróżnienie troposferyczne, refrakcja i opróżnienie jonosferyczne, błąd wielodrogowości, modele: Sastamoinen’a, Klobuchar’a, Hopfield w pomiarach GPS, pomiary dwuczęstotliwościowe.
Struktura sygnału GPS: komponenty sygnału, częstotliwości nośne, kody pseudoprzypadkowe – istota i wybrane właściwości, rejestr przesuwny ze sprzężeniem zwrotnym, kod pseudoprzypadkowy C/A, kod pseudoprzypadkowy P,
korelacyjna metoda pomiaru pseudoodległości, wielodostęp CDMA, transmisja radiowa z widmem rozproszonym,
akwizycja i śledzenie sygnałów GPS, odporność na zakłócenia.
Depesza nawigacyjna GPS: przeznaczenie, format, kontrola poprawności danych, struktura, słowa TLM i HOW,
Podramki 1,2,3,4,5 oraz ich zawartość.
Systemy różnicowe GPS: geneza, zasada działania, model matematyczny w pomiarach kodowych i fazowych, metody DGPS, DGPS a selektywna dostępność, formatowanie poprawek, wymagania ogólne i techniczne DGPS, elementy systemu i ich funkcje (stacja referencyjna, stacja monitorująca, stacja kontrolna).
Standard RTCM-104 – ogólne założenia, depesze RTCM – ich budowa i zastosowanie w nawigacji i geodezji, technika GPS/RTK.
Odbiorniki GPS: wymagania techniczne, podział i klasyfikacja, budowa techniczna, typy i rodzaje, ogólna struktura
funkcjonalna, obsługa, symulatory GPS.
Wielofunkcyjny system ASG-EUPOS i jego znaczenie dla nawigacji lądowej: istota i struktura systemu, serwisy
geodezyjne i nawigacyjne, stacje referencyjne ich wyposażenie i lokalizacja, centra obliczeniowe, użytkownicy, ich
wyposażenie i zasady dostępu do serwisów.
Systemy WAAS i EGNOS - istota, struktura systemu, serwisy użytkownicy, ich wyposażenie i zasady dostępu do
serwisów.
Systemy: Argos, Cospass-Sarsat i Inmarsat – istota, struktura systemu, serwisy użytkownicy, ich wyposażenie
i zasady dostępu do serwisów.
Satelitarna nawigacja personalna, systemy komercyjne: Automapa, TomTom i in.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
LABORATORYJNE
30GODZ.
Wykorzystanie i obsługa ręcznych odbiorników nawigacji satelitarnej w pomiarach terenowych (GPS, DGPS,
EGNOS), programowanie ustawień początkowych, wprowadzanie punktów drogi, ustawienia alarmów.
Nawigacja w terenie z wykorzystaniem odbiornika GPS.
Praktyczne wykorzystanie systemów nawigacyjnych.
Rejestracja i dekodowanie depeszy nawigacyjnej GPS.
Programowanie stacji monitorującej (integrity monitor) systemu DGPS.
Obsługa operatorska stacji referencyjnej DGPS.
SEMESTR V
1.
PROJEKTOWE
30 GODZ
Wyznaczanie dostępności, niezawodności i ciągłości systemów nawigacji satelitarnej w oparciu o rejestrację stacji
monitorującej (integrity monitor) według indywidualnego zadania.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godzinami zajęć dydaktycznych
213
Godziny
30
60
ECTS
1+1+2
35
35
15
179
94
7
4
30+60+1+1+2
60+35+35
130
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin., 2007.
2. Zieliński J., i in. System nawigacyjny Galileo, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa, 2006.
3. Januszewski J., Systemy satelitarne w nawigacji morskiej, Fundacja rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, Gdynia, 2002.
1. Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie, Wiedza i Życie, Warszawa 1996.
2. Haykin S., Systemy telekomunikacyjne cz. I i II, WKŁ, Warszawa, 1998.
3. Hofmann-Wellenhof B., Lichtenegger H., Collins J., GPS Theory and practice, Fourth edition, Springer, Wien New
York, 1997.
4. ICD - GPS – 200, NAVSTAR GPS Joint Program Office, Navtech, February 1995.
5. Lamparski J., Navstar GPS od teorii do praktyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2001.
6. RTCM Recommended Standards for Differential GNSS (Global Navigation Satellite Systems) Service, Version 2.3
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD),2001
7. SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defence, Positioning/Navigation Executive Commitee, november 5. 1993
8. Spilker J, Parkinson B., i in, Global Positioning System: Theory and Applications, AIAA, 1996.
9. SPS, Global Positioning System Standard Positioning Service, Performance Standard, Assistant Secretary of Defense,
2001.
10. Wells (red), Guide to GPS Positioning, Canadian GPS Associates, Fredericton, 1987.
dr inż. Tadeusz Kantak
[email protected]
KG
[email protected]
KG
214
38A.
Przedmiot:
Semestr
VI
G/G2012/36/38A/MAP
METODY ANALIZ PRZESTRZENNYCH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2
1
1
30
15
15
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie metod analiz przestrzennych: wybranych metod analitycznych, analizy przy pomocy zapytań, analizy powierzchni, analizy sieciowe, metody optymalizacji, statystyki przestrzennej, geostatystyka.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, matematyczne podstawy kartografii, kartografia, teledetekcja i fotogrametria, systemy informacji przestrzennej, podstawy geoinformacji, modelowanie geodanych.
Zna metody analiz przestrzennych stosowanych w systemach geoinformatycznych
EK1
EK2
EK3
EK4
EK5
Zna pojęcia geometryczne oraz potrafi określać relacje przestrzenne.
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem oprogramowania geoinformatycznego.
Potrafi planować analizy przestrzenne oraz przy ich wykorzystaniu opracować numeryczną mapę.
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane na podstawie analiz przestrzennych decyzje.
Kierunkowe
K_W07; K_W14
K_W07
K_U34
K_U34; K_U32
K_K03
Zna metody analiz przestrzennych stosowanych w systemach geoinformatycznych
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna metod analiz Zna podstawy metod
Rozumie istotę wyRozumie istotę
przestrzennych sto- analiz przestrzenbranych metod analiz wszystkich przedsowanych w systenych stosowanych w przestrzennych sto- stawionych metod
mach geoinsystemach geoinsowanych w systeanaliz przestrzenformatycznych.
formatycznich.
mach geoinnych stosowanych w
formatycznych.
systemach geoinformatycznich.
Zna pojęcia geometryczne oraz potrafi określać relacje przestrzenne.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna podstawoRozumie istotę pojęć
Zna podstawy obliMa szeroką wiedzę
wych pojęć geomegeometrycznich.
czania wszystkich
z zakresu narzędzi
trycznych.
przedstawionych pomatematycznych stojęć geometrycznych.
sowanych do obliczania wszystkich przedstawionych pojęć
geometrycznych.
Kryterium 2
Nie zna metod okreRozumie istotę metod Potrafi wskazać różMa szeroką wiedzę
ślania relacji przeokreślania relacji
nice pomiędzy metoz zakresu metod okrestrzennych.
przestrzennich.
dami określania relaślania relacji przecji przestrzennych.
strzennych.
Potrafi przeprowadzać analizy przestrzenne z wykorzystaniem oprogramowania geoinEK3
formatycznego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
215
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi przeprowadzać analiz
przestrzennych z wykorzystaniem oprogramowania geoinformatycznego.
Potrafi wskazać w narzędzia do realizacji
podstawowych analiz.
Potrafi przeprowadzić
analizy. Potrafi świadomie przygotować
dane i przeprowadzić
w wybranym oprogramowaniu geoinformatycznym.
Potrafi planować analizy przestrzenne oraz przy ich wykorzystaniu opracować numeryczną mapę.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi planować
Potrafi planować pod- Rozumie istotę plaPotrafi doskonale zaanaliz przestrzennych. stawowe analizy
nowania analiz przeplanować analizy
przestrzenne.
strzennych.
przestrzenne.
Nie potrafi przygoPotrafi wyświetlić
Potrafi przeprowadzić Potrafi nadać danym
tować koncepcji prac
dane w zadanym odkonwersję danych.
odpowiednią symbonad opracowaniem
wzorowaniu kartogralizację.
numerycznej mapy.
ficznym. Zna symboPotrafi poprawnie
le i opisy stosowane
opracować numena mapie.
ryczną mapę na podstawie dostarczonych
danych.
Rozumie jaki wpływ na środowisko mają podejmowane na podstawie analiz przestrzennych decyzje.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie rozumie wpływu
Rozumie wpływ poRozumie wpływ poRozumie wpływ popodejmowanych dedejmowanych decyzji dejmowanych decyzji dejmowanych decyzji
cyzji na środowisko.
na środowisko w pod- na środowisko w szena środowisko w pełstawowym zakresie.
rokim zakresie.
nym zakresie.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Rozumie istotę działania poszczególnych
narzędzi analiz
Potrafi przygotować
dane przestrzenne dla
potrzeb analiz.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone.
Pojęcia geometryczne. Odległość, kierunek, pole i objętość w zależności od modelu danych przestrzennych. Określenie
relacji przestrzennych. Kształt obiektu i jego znaczenie w analizach. Algebra mapy.
Wybrane metody analityczne. Analiza rozkładu punktów. Estymacja gęstości. Analiza klastrów. Oddziaływanie przestrzenne. Analiza atrybutów wielowymiarowych. Analiza wielokryterialna.
Metoda najmniejszych kwadratów. Podstawy teoretyczne. Wyrównanie układów obserwacyjnych. Analizowanie przewidywanych dokładności.
Analiza powierzchni. Interpolacja różnymi metodami. Analiza widoczności. Analiza zmian powierzchni.
Statystyka przestrzenna. Metody graficzne. Procesy stochastyczne. Macierze wag przestrzennych. Ogólne miary
zwiążków przestrzennych. Lokalne miary zwiążków przestrzennych.
Geostatystyka. Semiwariogramy. Zasady krigingu. Warianty krigingu.
Regresia przestrzenna i ekonometria. Zasady ekonometrii przestrzennej. Przestrzenne modele autoregresji. Filtrowanie
przestrzenne.
Wydobywanie danych. Problemy wielkich baz danych. Metodyka wydobywania danych. Odkrywanie wiedzy. Rozpoznawanie wzorców.
Analiza sieciowa. Sieci jako grafy. Algorytmy optymalnych ścieżek. Modelowanie przepływu.
Optymalizacja. Zadania optymalizacyjne, ograniczenia i konflikty przestrzenne. Metodyka optymalizacji.
Inteligencja obliczeniowa. Systemy ekspertowe. Sztuczne sieci neuronowe.
Metody heurystyczne. Algorytmy genetyczne.
Modele symulacyjne.
Zbiory rozmyte.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone.
Pojęcia geometryczne. Odległość, kierunek, pole i objętość w zależności od modelu danych przestrzennych. Określenie
relacji przestrzennych. Kształt obiektu i jego znaczenie w analizach. Algebra mapy.
216
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Analiza danych za pomocą zapytań. Zapytania atrybutowe, przestrzenne i złożone w wybranym oprogramowaniu.
Pomiary wielkości geometrycznych w oprogramowaniu geoinformatycznym.
Wykonanie wybranych analiz przestrzennych. Analiza rozkładu punktów. Estymacja gęstości. Analiza klastrów.
Oddziaływanie przestrzenne. Analiza atrybutów wielowymiarowych. Analiza wielokryterialna.
Analiza powierzchni. Interpolacja różnymi metodami. Analiza widoczności. Analiza zmian powierzchni.
Wyznaczanie semiwariogramów. Badanie wariantów krigingu.
Wykonywanie analiz sieciowych. Modelowanie przepływu.
Realizacja zagadnień optymalizacyjnych.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie wielowariantowych analiz przestrzennych zarówno podstawowych jak i zaawansowanych według indywidualnego zadania.
30+30+1+1+1
30+50+35
Godziny
30
30
ECTS
1+1+1
50
35
10
158
63
6
2
115
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems. Oxford University Press, New York
2004.
3. El-Sheimy N., Valeo C., Habib A., Digital Terrain Modelling. Acquisition, manipulation, and applikations.Artech
House, Boston 2005.
4. Li Z., Zhu Q., Gold Ch., Digital Terrain Modeling. Principles and methodology. CRC PRESS, Boca Raton 2005.
8. Magnuszewski A., GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
9. Makowski A. (red.) System informacji topograficznej kraju. Teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005,
217
10. Stateczny A. (red.), Metody nawigacji porównawczej, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2004.
11. Stateczny A., Nawigacja porównawcza. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2001,
12. Stateczny A., Praczyk T., Sztuczne sieci neuronowe w rozpoznawaniu obiektów morskich, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2002.
13. Australian Tides Manual – Special Publication No 9. AustralianHydrographic Office.
prof. dr inż. Andrzej Stateczny
218
[email protected]
KG
[email protected]
KG
38B.
Przedmiot:
Semestr
VI
G/G2012/36/38B/SGZ
SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE W ZASTOSOWANIACH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2
1
1
30
15
15
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zastosowań systemów geoinformatycznych, specyfiki projektów GIS, charakterystycznych dla różnych dziedzin aktywności administracyjnej i gospodarczej. Wykształcenie umiejętności w zakresie tworzenia dedykowanych systemów geoinformatycznych, modeli danych oraz przeprowadzania właściwych dla tych systemów
analiz przestrzennych.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie zastosowań i funkcjonalności systemów geoinforEK1
matycznych.
Zna i odpowiednio stosuje podstawowe modele danych, modele kartograficznoEK2
znakowe, techniki analiz przestrzennych , strukturę oraz rodzaje dedykowanych systemów geoinformatycznych.
Potrafi wykonać dedykowany projekt systemu geoinformatycznego z uwzględnieniem
EK3
metod analiz przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji
z wykorzystaniem dostępnych zasobów baz danych przestrzennych.
Kierunkowe
K_W07
K_W09; K_W14
K_U04;
K_U13;
K_U19;
K_U28;
K_U34
K_U11;
K_U18;
K_U26;
K_U33;
Ma szczegółową wiedzę w zakresie zastosowań systemów geoinformatycznych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegółowej Ma szczegółową wieMa szczegółową wiePosiada poszerzoną
Ma szczegółową
wiedzy w zakresie za- dzę w zakresie zastodzę w zakresie zastowiedzę z zakresu zawiedzę w zakresie
stosowań systemów
sowań wybranych
sowań ważniejszych
stosowań systemów
zastosowań systegeoinformatycznych.
polskich systemów
polskich systemów
geoinformatycznych,,
mów geoinformageoinformatycznych
geoinformatycznych ,
zna zastosowania SG
tycznych.
oraz zna ich podstazna dobrze ich funkw skali krajowej oraz
wowe funkcjonalnocjonalności, zna zaogólnoświatowej.
ści.
stosowania SG w podstawowych dziedzinach gospodarki oraz
administracji.
Zna i odpowiednio stosuje podstawowe modele danych, modele kartograficzno-znakowe, techniki
EK2
analiz przestrzennych , strukturę oraz rodzaje dedykowanych systemów geoinformatycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe moZna podstawowe moPosiada poszerzoną
Znajomość i odpowych modeli danych,
dele danych, modele
dele danych, modele
wiedzę w zakresie
wiednie zastosowamodeli kartograkartograficznokartograficznomodeli danych, modeli
nie podstawowych
ficzno-znakowych,
znakowe, techniki
znakowe, techniki
kartograficzno-znakomodeli danych,
techniki analiz przeanaliz przestrzennych
analiz przestrzennych
wych, technik analiz
modeli kartograstrzennych , struktury
, strukturę oraz ro, strukturę oraz roprzestrzennych , strukficzno-znakowych,
oraz rodzajów dedydzaje dedykowanych
dzaje dedykowanych
tury oraz rodzajów detechniki analiz
kowanych systemów
systemów geoinsystemów geoindykowanych systeprzestrzennych ,
geoinformatycznych.
formatycznych, ma
formatycznych, odmów geoinformatyczstruktury oraz roproblemy z ich odpopowiednio je stosuje
nych i poprawnie ją
dzajów dedykowawiednim zastosowaw wybranych SG.
wykorzystuje.
nych systemów
niem w dedykowa219
geoinformatycznych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykonanie dedykowanego projektu
systemu geoinformatycznego.
nych SG.
Potrafi wykonać dedykowany projekt systemu geoinformatycznego z uwzględnieniem metod analiz
przestrzennych, projektowania baz danych przestrzennych, geowizualizacji z wykorzystaniem dostępnych zasobów baz danych przestrzennych.
Zaliczenie laboratoriów, projektu, prace kontrolne w semestrze, prezentacja
2
3
4
5
Potrafi wykonać proPotrafi wykonać dePotrafi wykonać dedyprojektu systemu geo- sty projekt systemu
dykowany projekt
kowany projekt sysinformatycznego.
geoinformatycznego z systemu geoinfortemu geoinformatyczwykorzystaniem domatycznego
nego
stępnych zasobów baz z uwzględnieniem
z uwzględnieniem oddanych przestrzenprojektowania baz da- powiednich metod
nych.
nych przestrzennych,
analiz przestrzennych,
odpowiednich modeli
projektowania baz dadanych, geowizualinych przestrzennych,
zacji, wykorzystując
modeli danych, wykoprzy tym dostępne za- rzystując przy tym dosoby baz danych prze- stępne zasoby baz dastrzennych.
nych przestrzennych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Analiza zastosowań systemów geoinformatycznych w różnych dziedzinach aktywności ludzkiej.
Analizy sieciowe i przestrzenne w dedykowanych SG.
Praktyczne wykorzystanie geoportali w realizacji projektu SG.
Opracowanie dedykowanych modeli danych.
Geowizualizacja w wybranych systemach geoinformatycznych.
Zastosowanie geokodowania w transportowych systemach informacyjnych.
SEMESTR VI
1.
30 GODZ.
Systemy geoinformatyczne jako element polskiej infrastruktury informacji przestrzennej.
Zastosowanie systemów geoinformatycznych w geodezji, rolnictwie, leśnictwie, geologii, hydrografii, ochronie środowiska.
Systemy geoinformatyczne wspierające zarządzanie kryzysowe .
Systemy geoinformatyczne dla transportu.
Zastosowanie systemów informacji geograficznej w wybranych dziedzinach aktywności administracyjnej i gospodarczej człowieka.
Geoportale, funkcjonalność geoportali, rozwiązania sieciowe systemów geoinformatycznych
Systemy geoinformatyczne w rozwiązaniach mobilnych.
Analizy przestrzenne w dedykowanych systemach geoinformatycznych
Podstawowe modele i formaty danych , interoperacyjność danych, standaryzacja danych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
15
PROJEKTOWE
GODZ.
Wykonanie dedykowanego projektu geoinformatycznego do zastosowań praktycznych z uwzględnieniem analiz przestrzennych.
220
Godziny
30
30
ECTS
1+1
50
35
15
162
6
30+30+1+1
30+50+35
62
2
115
4
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
2.
Tomlinson R., Rozważania o GIS. Planowanie Systemów Informacji Geograficznej dla Menadżerów, ESRI, 2008
3.
Litwin L., Myrda G., Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS.
4.
5.
2. Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji GEOGRAFICZNEJ, Warszawa 2003.
3. Eckes K., Modele i analizy w systemach informacji GEOGRAFICZNEJ. Wydawnictwa AGH, Kraków 2006.
mgr inż. Natalia Wawrzyniak
221
[email protected]
KG
[email protected]
KG
39A.
Przedmiot:
Semestr
VI
Liczba tygodni
w semestrze
15
G/G2012/36/39A/GE
GEOWIZUALIZACJA
A
C
L
P
2
1
1
A
C
L
P
30
15
15
ECTS
5
Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie metod prezentacji kartograficznej, metod wizualizacji
rzeźby terenu, zmiennych graficznych służących do wizualizacji geodanych, zasad projektowania i redakcji map,
współczesnych technik komputerowych w redakcyjno-technicznym opracowaniu map.
Ma szczegółową wiedzę w zakresie geowizualizacji i jej zastosowań
EK1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w geowizualizacji
EK2
EK3
EK4
EK5
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb redakcji mapy
2D i trójwymiarowej.
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z redakcją mapy używając właściwych metod, technik i narzędzi geowizualizacji
Ma świadomość ważności i rozumie etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie
geodezji i kartografii
Kierunkowe
K_W07; K_W08
K_W09; K_W14;
K_W18
K_U26
K_U04; K_U11;
K_U26; K_U33
K_K03
Ma szczegółową wiedzę w zakresie geowizualizacji i jej zastosowań
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3
4
5
Kryterium 1
Nie ma szczegóMa szczegółową
Ma szczegółową wiedzę Ma poszerzoną wiełowej wiedzy w zawiedzę w zakresie
w zakresie geowizualidzę w zakresie geokresie geowizugeowizualizacji stozacji stosowanej w mawizualizacji i zna
alizacji i jej zastosowanej w mapach
pach 2D i 3D.
kompleksowo jej zasowań.
2D.
stosowanie.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w geowizualizacji
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie pisemny
2
3
4
5
Nie zna podstaZna podstawowe
Dodatkowo potrafi wła- Zna podstawowe
wowych metod,
metody stosowane w ściwe określić narzędzia metody, właściwie
technik i narzędzi
geowizualizacji,
stosowane w geowizua- identyfikuje techniki
stosowanych w
jednak ma problemy lizacji.
i narzędzia stosogeowizualizacji.
z identyfikacją odwane w geowizualipowiednich narzędzi
zacji.
do jej realizacji.
EK3
Potrafi wybrać i zastosować właściwą metodę oraz narzędzia dla potrzeb redakcji mapy 2D i
trójwymiarowej.
2
3
4
5
Nie potrafi wybrać i
Potrafi wybrać i zaDodatkowo potrafi poDodatkowo potrafi
zastosować włastosować podprawnie wybrać narzępoprawnie wybrać i
ściwej metody oraz
stawowe metody
dzia i metody dla pozastosować właściwą
narzędzi geowizuali- oraz narzędzia geotrzeb wizualizacji NMT metodę oraz narzęzacji.
wizualizacji dla pooraz mapy 3D.
dzia do wizualizacji
trzeb redakcji mapy.
interaktywnej oraz
dynamicznej.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
222
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi zrealizować proste zadania inżynierskie związane z redakcją mapy używając właściwych
metod, technik i narzędzi geowizualizacji
2
3
4
5
Nie potrafi zrealiPotrafi zrealizować
Potrafi zrealizować pro- Potrafi zrealizować
zować prostych zaproste zadania inżyste zadania inżynierskie proste zadania inżydań inżynierskich
nierskie związane
związane z redakcją
nierskie związane
związanych
z redakcją mapy
mapy używając podstaz redakcją mapy
z redakcją mapy.
używając podstawowych metod, technik używając podstawowych metod,
i narzędzi SIG, powowych oraz zaatechnik i narzędzi
pełniając przy tym kilka wansowanych meSIG, popełniając
błędów.
tod, technik i narzęprzy tym szereg błędzi SIG, dopuszdów.
czalne są mało znaczące błędy.
Ma świadomość ważności i rozumie etyczne aspekty i skutki działalności w dziedzinie geodezji i
kartografii
2
3
4
5
Nie rozumie etyczMa słabą świadoMa świadomość ważno- Ma pełną świadonych aspektów i
mość ważności i sła- ści i rozumie etyczne
mość ważności i
skutków działalności bo rozumie etyczne
aspekty i skutki działalbardzo dobrze rozuw dziedzinie geodeaspekty i skutki
ności w dziedzinie geomie etyczne aspekty
zji i kartografii.
działalności w dziedezji i kartografii.
i skutki działalności
dzinie geodezji i karw dziedzinie geodetografii.
zji i kartografii.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
30 GODZ.
GEOWIZUALIZACJA
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Poziomy pomiarowe, zmienne graficzne, barwa na mapie, znaki kartograficzne, napisy, konwencje graficzne
w kartografii.
Metody prezentacji kartograficznej. Zastosowanie form prezentacji kartograficznej.
Zestawienia tabelaryczne i raporty.
Przedstawianie danych statystycznych na mapach.
Metody wizualizacji rzeźby terenu.
Wizualizacja trójwymiarowa, animacja.
Zastosowanie współczesnych technik komputerowych w redakcyjno – technicznym opracowaniu map.
Wykorzystanie metod wizualizacji na poszczególnych etapach redakcji map.
SEMESTR VI
1.
AUDYTORYJNE
Kierunki rozwoju. Tło historyczne. Wpływ rozwoju nauki i techniki.
Kartograficzne modelowanie obiektów przestrzennych.
Techniki geowizualizacji. Podstawowe metody prezentacji kartograficznej. Kartograficzne środki wyrazu w procesie
projektowania map. Symbole, barwy, teksty.
Przedstawianie powierzchni terenowej.
Wizualizacja interaktywna i dynamiczna. Środowiska wirtualne. Nieprzestrzenne zastosowania prezentacji
kartograficznej. Wizualizacja z uwzględnieniem czasu.
Mapy w internecie i ich wizualizacja. Wizualizacja z uwzględnieniem niepewności.
Problematyka użytkowania map. Czytanie. Interpretacja. Analiza. Problem niepewności.
Współczena trendy rozwojowe w geowizualizacji.
SEMESTR VI
1.
GEOWIZUALIZACJA
GEOWIZUALIZACJA
15 GODZ.
PROJEKTOWE
Redakcja mapy z uwzględnieniem metod wizualizacji w wybranym programie środowiska GIS.
223
Godziny
30
30
ECTS
30+30+1+1
30+30+30
1+1
30
30
10
132
62
5
2
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Pasławski J., Wprowadzenie do kartografii i topografii, Wydawnictwo Nowa Era, Wrocław 2006.
2. Saliszczew K.A., Kartografia ogólna, PWN Warszawa, 1984, 1998, 2003.
4. Medyńska-Gulij B., Kartografia i geowizualizacja, wydawnictwo Naukowe PWN, 2011
1. Ratajski L., Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej, wyd. 2, PPWK 1989.
2. Robinson A., Sale R., Morison J., Podstawy kartografii, PWN Warszawa, 1988.
5. Materiały Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Kartograficznych.
6. Polski Przegląd Kartograficzny, kwartalnik Polskiego Towarzystwa Geograficznego.
7. Geodezja i Kartografia, kwartalnik naukowy PAN Komitetu Geodezji.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
224
39B.
Przedmiot:
Semestr
VI
G/G2012/36/39B/STD
SYSTEMY TELETRANSMISJI DANYCH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2
1
1
30
15
15
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie analizy sygnałów elektrycznych oraz logicznych na
przykładzie nawigacji satelitarnej, korzystając z różnych standardów komunikacyjnych.
EK1 Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu systemów teletransmisyjnych.
EK2 Rozróżnia rodzaje informacji: analogowe i cyfrowe.
EK3 Opisuje procedury połączeń teletransmisyjnych.
EK4 Objaśnia standardy NMEA i RTCM.
EK5 Opisuje strukturę sygnałów GPS.
EK6 Objaśnia zasady generowania kodów pseudoprzypadkowych.
EK7 Potrafi tworzyć kody pseudoprzypadkowe satelitów GPS.
EK8 Potrafi łączyć urządzenia komunikacyjne i inicjować połączenia przewodowe i bezprzewodowe.
Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu systemów teletransmisyjnych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 – 4
Kryterium 1
Nie definiuje podDefiniuje podstaDefiniuje większość
stawowych pojęć.
wowe pojęcia.
pojęć z podaniem
przykładu.
Rozróżnia rodzaje informacji: analogowe i cyfrowe.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 – 4
Kryterium 1
Nie rozróżnia inforRozróżnia rodzaje
Rozróżnia bezbłędnie
macji cyfrowych i
informacji.
wszystkie rodzaje inanalogowych.
formacji.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W04
K_W04
K_W04
K_W09
K_W04
K_W09
K_U03; K_U08
K_U08
4,5 – 5
Definiuje wszystkie
pojęcia z podaniem
kilku przykładów.
4,5-5
Rozróżnia bezbłędnie
wszystkie rodzaje informacji z podaniem
zastosowania.
Opisuje procedury połączeń teletransmisyjnych.
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie opisuje proceOpisuje podstawowe Opisuje rozszerzone Opisuje bezbłędnie
dury połączeń teleprocedury.
procedury bezbłędnie. pełne procedury w lotransmisyjnych.
giczny sposób.
Objaśnia standardy NMEA i RTCM.
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie objaśnia stanObjaśnia standardy.
Objaśnia standardy w
Objaśnia wszystkie
dardów NMEA i
tym jeden szczegóstandardy ze szczegóRTCM.
łowo.
łami.
Opisuje strukturę sygnałów GPS.
Zaliczenie pisemne, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie opisuje sygnaOpisuje podstawowe Opisuje wszystkie
Opisuje wszystkie
łów GPS.
ramki sygnału GPS.
ramki sygnału GPS.
ramki sygnału GPS
wraz z logicznym uzasadnieniem zastosowania.
225
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Objaśnia zasady generowania kodów pseudoprzypadkowych.
Zaliczenie pisemne, projekt/prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie objaśnia zasad
Objaśnia sens koObjaśnia dwie metody Objaśnia cztery metod
generowania kodów. dów pseudolosogenerowania kodów
generowania kodów
wych.
pseudolosowych.
pseudolosowych.
Tworzyć kody pseudoprzypadkowe satelitów GPS.
Zaliczenie laboratoriów, projekt/prezentacja
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie tworzy wymaTworzy przykłaTworzy przykładowe
Tworzy przykładowe
ganych kodów.
dowy kod pseukody pseudolosowe
kody pseudolosowe
dolosowy przy poprzy pomocy arkusza
korzystając z więcej
mocy arkusza kalku- kalkulacyjnego.
niż jednego narzędzia.
lacyjnego.
Łączyć urządzenia komunikacyjne i inicjować połączenia przewodowe i bezprzewodowe.
Zaliczenie laboratoriów, projekt/prezentacja
2
3
3,5 – 4
4,5 -5
Nie łączy urządzeń
Łączy niesamoŁączy samodzielnie
Łączy dowolne urząkomunikacyjnych i
dzielnie urządzenia
urządzenia komunidzenia komunikacyjne
nie inicjuje połączeń komunikacyjne i
kacyjne i samodzieli samodzielnie inicjuje
bezprzewodowych.
niesamodzielnie ininie inicjuje połączepołączenie.
cjuje połączenie.
nie.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Generowanie kodów pseudoprzypadkowych C/A systemu GPS z wykorzystaniem komputerowego arkusza kalkulacyjnego.
Opracowywanie wyników pomiarów (NMEA) przy użyciu arkusza kalkulacyjnego oraz oprogramowania Mathsoft –
Mathcad.
Dekodowanie danych standardu RTCM.
Analityczne wyznaczanie strefy działania stacji referencyjnej GPS/RTK.
Fizyczne wykonywanie podłączeń elektrycznych komputer-odbiornik GPS.
SEMESTR VI
1.
30 GODZ.
Podstawowe pojęcia telekomunikacji i teletransmisji.
Rodzaje informacji cyfrowych oraz analogowych oraz jej przekazywanie.
Równoległa i szeregowa transmisja danych cyfrowych, zalecenie RS 232C.
Procedury połączeń pomiędzy: DTE-DTE, DTE-DCE.
Połączenia elektryczne urządzeń geodezyjnych i nawigacyjnych z systemami teletransmisyjnymi.
Standard NMEA – przeznaczenie struktura i format danych.
Struktura sygnałów GPS.
Kody pseudoprzypadkowe C/A oraz P w systemie GPS.
Standard RTCM – przeznaczenie struktura i format danych.
Metody wyznaczania strefy działania stacji bazowej GPS/RTK.
SEMESTR VI
1.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie indywidualnego projektu systemu do teletransmisji danych pozyskiwanych technologiami satelitarnymi.
226
Godziny
30
30
1+1
30
30
10
ECTS
30+30+1+1
30+30+30
132
62
5
2
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Haykin S., Systemy telekomunikacyjne cz. I i II, WKŁ, Warszawa, 1998.
2.
Hołubowicz W., Płóciennik P., Różański A., Systemy łączności bezprzewodowej, Poznań, 1997.
3.
Kaplan Elliott D., Hegarty Christopher J., Understanding GPS: Principles and Applications, Editors 2nd Ed. © 2006
ARTECH HOUSE, INC. 685 Canton Street,Norwood, MA 02062.
4.
Simmonds A., Wprowadzenie do transmisji danych, WKŁ, Warszawa, 1999.
1.
Killen H. B., Transmisja cyfrowa w systemach światłowodowych i satelitarnych, WKŁ, Warszawa, 1983.
2.
Wells (red), Guide to GPS Positioning, Canadian GPS Associates, Fredericton, 1987.
3.
Wojnar A., Systemy radiokomunikacji ruchomej lądowej, WKŁ, Warszawa, 1989.
4.
Strona internetowa: http://www.nmea.org/
5.
Hofmann-Wellenhof B., Lichtenegger H., Collins J., (1997) GPS Theory and practice, Fourth edition, Springer, Wien
New York.
6.
ICD-GPS - 200 – Interface Control Document, Washington DC.
7.
RTCM Recommended Standards for Differential GNSS (Global Navigation Satellite Systems) Service, Version 2.3
(RTCM Paper 136-2001/SC104-STD),2001
8.
Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo “Bernardinum”, Pelplin. 2007
9.
Spilker J, Parkinson B., i in, Global Positioning System: Theory and Applications, AIAA, 1996.
10. SPS, Global Positioning System (GPS), Standard Positioning Service, Signal Specification, Department of Defense,
Positioning/Navigation/Timing Executive Committee, 2008.
11. Wesołowski K., Systemy radiokomunikacji ruchomej, WKŁ, Warszawa, 1999.
dr inż. Paweł Zalewski
dr inż. Maciej Gucma
mgr inż. Mateusz Bilewski
mgr inż. Marek Duczkowski
[email protected]
CIRM
[email protected]
[email protected]
[email protected]
CIRM
CIRM
CIRM
227
40A.
Przedmiot:
Semestr
VI
G/G2012/36/40A/SG
SYSTEMY GEOINFORAMTYCZNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2
2
2
30
30
30
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie charakterystyki systemów geoinformatycznych w tym z: zagadnieniami standaryzacją, klasyfikacją systemów geoinformatycznych oraz zastosowaniami systemów geoinformatycznych
w różnych dziedzinach życia. Wykształcenie umiejętności wykorzystywania diagramów UML, języka GML oraz komponentów programistycznych do budowy systemów geoinformatycznych.
Podstawowa wiedza z zakresu geomatyki, informatyki geodezyjno-kartograficzna, systemów informacji przestrzennej podstawy kartografii, modelowania geodanych.
EK1 Posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu klasyfikacji systemów geoinformatycznych.
EK2 Posiada szczegółową wiedzę z zakresu zastosowań systemów geoinformatycznych.
EK3 Potrafi wykorzystać wybrane narzędzia programistyczne do budowy systemu geoinformatycznego.
EK4
Rozumie potrzebę rozwoju i podnoszenia kompetencji.
Kierunkowe
K_W07; K_W14
K_W11; K_W18
K_U03; K_U04
K_U08; K_U13;
K_U19
K_K01; K_K02
Posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu klasyfikacji systemów geoinformatycznych.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna systemów
Rozróżnia systemy
Prawidłowo rozróżPrawidłowo rozróżnia
geoinformatycznich.
geoinformatyczne.
nia systemy geoini klasyfikuje systemy
formatyczne.
geoinformatyczne.
Posiada szczegółową wiedzę z zakresu zastosowań systemów geoinformatycznych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna zastosowań
Zna zastosowania
Zna przeznaczenie i
Zna przeznaczenie i
systemów geoinsystemów geoincele zastosowań syscele oraz ograniformatycznych.
formatycznych.
temów geoinczenia zastosowań
formatycznych.
systemów geoinformatycznych.
Potrafi wykorzystać wybrane narzędzia programistyczne do budowy systemu geoinforEK3
matycznego.
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zadania domowe, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, projekt
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie potrafi opracoPotrafi zastosować
Potrafi opracować za- Potrafi prawidłowo
wać systemu geoinwybrane narzędzia
łożenia i zastosować
opracować założenia
formatycznego.
programistyczne w
wybrane narzędzia
prostego systemu
budowie systemu
programistyczne w
geoinformatycznego i
geoinformatycznego.
budowie systemu
wykorzystać wybrane
geoinformatycznego.
narzędzia programistyczne w budowie
tego systemu.
Rozumie potrzebę rozwoju i podnoszenia kompetencji
EK4
Metody oceny
Zaliczenie ustne, zadanie domowe, prezentacja, ocena prac, obserwacja w trakcie zajęć
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
228
Kryterium 1
Ocena postawy stiudenta.
Nie wykazuje wystarczającej aktywności na zajęciach.
Wykazuje niezbędną,
do efektywnego
uczenia się, aktywność.
SEMESTR VI
SYSTEMY GEOINFORMATYCZNE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Analiza i nauka budowy diagramów UML.
Język XML i GML i ich wykorzystanie do budowy systemów geoinformatycznych.
Wykorzystanie komponentów programistycznych do budowy systemów geoinformacyjnych.
Wykonanie, w wybranym oprogramowaniu, systemu geoinformatycznego dedykowanego wybranej dziedzinie działalności ludzkiej.
SEMESTR VI
1.
Pracuje samodzielnie,
wykazuje chęć poszerzania wiedzy. Rozwija swą inicjatywę i
krytyczne myślenie.
Rozwój technologii geoinformatycznych. Rozwój GIS na tle ogólnego rozwoju technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Rozwój technologii pozyskiwania danych. Rozwój zastosowań geoinformacji i systemów geoinformacyjnych. Systemy komercyjne a systemy otwarte.
Charakterystyka systemu geoinformatycznego. Przeznaczenie. Użytkownicy. Obszar. Dane referencyjne i tematyczne.
Bazy i hurtownie danych. Architektura. Standardy. Usługi. Aspekty prawne, instytucjonalne i organizacyjne. Aspekty
ekonomiczne.
Klasyfikacje systemów geoinformatycznych. Rodzaj przeznaczenia. Zasięg terytorialny. Zasięg tematyczny. Zbiorowość użytkowników. Charakter instytucjonalny. Dostępność. Rozwiązania technologiczne.
Systemy katastralne. Uwarunkowania prawne i instytucjonalne. Dane, procesy i usługi. Dostępność. Rozwiązania techniczne, organizacyjne i ekonomiczne.
Systemy informacji o terenie. Cechy charakterystyczne. Uwarunkowania. Dane, procesy i usługi. Dostępność. Rozwiązania techniczne, organizacyjne i ekonomiczne. Powiązania z mapami wielkoskalowymi.
Systemy informacji topograficznej. Bazy danych topograficznych. Wielkoskalowość i wielorozdzielczość. Bazy danych rzeźby terenu. Bazy danych map topograficznych. Bazy danych ortofotomap. Produkcja map topograficznych.
Aspekty organizacyjne i ekonomiczne.
Systemy geoinformatyczne w innych wybranych dziedzinach. Rolnictwo, leśnictwo, geologia, górnictwo, ochrona środowiska, planowanie przestrzenne, transport, telekomunikacja, nawigacja, turystyka i rekreacja, obronność, zarządzanie
kryzysowe.
Infrastruktury geoinformacyjne. Podstawowe cele i właściwości infrastruktur geoinformacyjnych jako szczególnego
rodzaju systemów geoinformatycznych. Zakres pod względem obszarowym i tematycznym. Dane, metadane i usługi.
Środki dla uzyskania interoperacyjności technicznej, semantycznej i organizacyjnej. Aspekty prawne, instytucjonalne i
ekonomiczne.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
Wykazuje zaangażowanie się w procesie uczenia się. Identyfikuje i rozwiązuje
problem przy nieznacznej pomocy
prowadzącego.
PROJEKTOWE
30 GODZ.
Praktyczne wykonanie systemu geoinformatycznego według indywidualnego zadania.
30+60+1+1
60+30+20
229
Godziny
30
60
ECTS
1+1
30
20
10
152
92
6
3
110
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Falcenloben D., „Geoinformacja wprowadzenie do systemóa.organizacji danych i wiedzy”, Wydwanictwo Gall, Katowice 2011.
2.
Davis D., GIS dla każdego. Wydawnictwo MICON, Warszawa 2004.
3.
Gaździcki J., Leksykon Geomatyczny. Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej, Warszawa 2003.
4.
5.
6.
Normy ISO z serii 19100.
7.
Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania GIS.
8.
Strony internetowe producentów oprogramowania GIS.
9.
Portale geoinformacyjne.
dr inż. Janusz Uriasz
[email protected]
ZTM
[email protected]
KG
230
40B.
Przedmiot:
Semestr
VI
G/G2012/36/40B/PHG
POMIARY HYDROGRAFICZNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2
2
2
30
30
30
6
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy dotyczącej zasad planowania i prowadzenia pomiarów morskich. Wykształcenie
umiejętności przygotowywania aparatury badawczej do pracy, realizacji pomiarów wraz z opracowywaniem i interpretacją
wyników.
Zakres podstawowej wiedzy z I i II semestru studiów.
Rozumie zasady budowy i działania urządzeń i przyrządów hydrograficznych. Definiuje
EK1
wpływy różnych czynników na pomiary hydrograficzne oraz zna teorię błędów wykonywanych pomiarów hydrograficznych. Zna przepisy dotyczące prowadzenia pomiarów
hydrograficznych. Zna zasady planowania i prowadzenia pomiarów hydrograficznych.
Umie sporządzić dokumentacje dotyczące pomiarów hydrograficznych: planistyczną, roEK2
boczą oraz sprawozdawczą. Umie zaplanować oraz przeprowadzić pomiary hydrograficzne odpowiednie dla potrzeb realizacji postawionych zadań.
Potrafi wykonać indywidualny projekt uwzględniający pomiary hydrograficzne wybraEK3
nego akwenu, opracować i zinterpretować uzyskane wyniki oraz sporządzić pełną dokumentację projektową.
potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role; umie oszacoEK4
wać czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować
harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
Kierunkowe
K_W05; K_W10
K_U33; K_U36
K_U10; K_U04
K_U03; K_K04
Rozumie zasady budowy i działania urządzeń i przyrządów hydrograficznych. Definiuje wpływy
EK1
różnych czynników na pomiary hydrograficzne oraz zna teorię błędów wykonywanych pomiarów
hydrograficznych. Zna przepisy dotyczące prowadzenia pomiarów hydrograficznych. Zna zasady
planowania i prowadzenia pomiarów hydrograficznych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne
Kryteria/ Ocena
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Kryterium 1
Nie zna zasad dziaPosiada wiedzę z zakre- Zna budowę i zasadę
Ma wiedzę z zakresu
łania i budowy przysu budowy i zasady
działania przyrządów
budowy i zasady dziarządów i urządzeń
działania przyrządów i
i urządzeń hydrograłania urządzeń i przyhydrograficznych.
urządzeń hydrograficzficznych.
rządów hydrograNie umie określić
nych.
Określa wpływ różficznych.
wpływu różnych
Z błędami określa
nych czynników na
Bezbłędnie określa
czynników na powpływ różnych czynnipomiary hydrograwpływ różnych czynmiary hydrograficzne
ków na pomiary hydroficzne z drobnymi
ników na pomiary hyoraz nie zna teorii
graficzne. Definiuje
błędami. Bezbłędnie
drograficzne oraz bezbłędów wykoteorię błędów wykodefiniuje teorię błębłędnie definiuje teorię
nywanych pomiarów.
nywanych pomiarów z
dów.
błędów pomiarów hyNie zna przepisów do- trudnościami.
Zna przepisy dotydrograficznych.
tyczących proZna przepisy dotyczące
czące prowadzenia
Zna przepisy dotywadzenia pomiarów
prowadzenia pomiarów
pomiarów hydrograczące prowadzenia
hydrograficznych. Nie hydrograficznych. Z
ficznych. Zasady plapomiarów hydrozna zasad planowania
trudnościami definiuje
nowania i prowagraficznych. Bezi prowadzenia pozasady planowania i
dzenia pomiarów hybłędnie definiuje zasamiarów hydrograprowadzenia pomiarów
drograficznych defidy planowania i proficznych.
hydrograficznych.
niuje z drobnymi błęwadzenia pomiarów
dami.
hydrograficznych.
231
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
Umie sporządzić dokumentacje: planistyczną, roboczą oraz sprawozdawczą, dotyczące pomiarów
hydrograficznych. Umie zaplanować oraz przeprowadzić pomiary hydrograficzne odpowiednie dla
potrzeb realizacji postawionych zadań.
sprawozdania z zajęć, sprawdziany w semestrze, zaliczenie praktyczne laboratoriów
2
3 – 3,5
4 – 4,5
5
Nie umie sporządzić
Umie sporządzić dokuUmie sporządzić doUmie sporządzić dodokumentacji: planimentacje: planistyczną,
kumentacje: planikumentacje: planistycznej, roboczej
roboczą oraz sprawozstyczną, roboczą oraz
styczną, roboczą oraz
oraz sprawozdawczej. dawczą. Umie zasprawozdawczą. Umie sprawozdawczą. Umie
Nie umie zaplanować
planować pomiary hybezbłędnie zaplanozaplanować pomiary
oraz przeprowadzić
drograficzne.
wać pomiary hydrohydrograficzne odpopomiarów hydrograZ trudnościami potrafi
graficzne odwiednie dla potrzeb
ficznych.
przeprowadzić pomiary. powiednie dla potrzeb realizacji postarealizacji powionych zdań oraz
stawionych zadań. Po- bezbłędnie potrafi
trafi przeprowadzić
przeprowadzić pomiapomiary z małymi
ry.
trudnościami.
Potrafi wykonać indywidualny projekt uwzględniający pomiary hydrograficzne wybranego akwenu,
opracować i zinterpretować uzyskane wyniki oraz sporządzić pełną dokumentację projektową.
sprawozdanie, prezentacja multimedialna projektu
2
3
3,5 – 4
4,5 – 5
Potrafi wykonać indyPotrafi wykonać indy- Potrafi wykonać inindywidualnego prowidualny projekt,
widualny projekt, bez- dywidualny projekt,
jektu, nie umie opraz błędami opracować
błędnie opracować
bezbłędnie opracować
cować i zinterwyniki pomiarów oraz
uzyskane wyniki oraz
i zinterpretować uzypretować uzyskanych
sporządzić dokusporządzić pełną doskane wyniki oraz spowyników oraz nie po- mentację projektową z
kumentację prorządzić pełną dokutrafi sporządzić pełnej błędami.
jektową.
mentację projektową.
dokumentacji projektowej.
potrafi pracować indywidualnie i w zespole przyjmując w nim różne role; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
sprawdziany w semestrze, zaliczenie laboratoriów, zaliczenie projektu
2
3
3,5 – 4
4,5 – 5
Nie potrafi działać
Zdolny do pracy indyZdolny do pracy indy- Zdolny do pracy insamodzielnie ani w
widualnej, w pracy zewidualnej, w pracy
dywidualnej, w pracy
grupie.
społowej wykazuje mazespołowej wykazuje
zespołowej wykazuje
łą aktywność. Z trudem
umiarkowaną aktywdużą aktywność. Poodnajduje się w różnych ność, odpowiednio
trafi prawidłowo odnarolach.
odnajduje się w różleźć się w grupie
nych rolach.
przyjmując różne role.
Nie umie oszacować
Z trudnościami umie
Umie oszacować czas
Prawidłowo umie
czasu potrzebnego na
oszacować czas popotrzebny na realizaoszacować czas porealizację zleconego
trzebny na realizację
cję zleconego zadania; trzebny na realizację
zadania; Nie potrafi
zleconego zadania; popotrafi opracować
zleconego zadania; bez
opracować
trafi opracować
i zrealizować harmozarzutu potrafi oprai zrealizować hari zrealizować harnogramu pracy z
cować i zrealizować
monogramu pracy za- monogramu pracy z
drobnymi trudnoharmonogramu pracy.
pewniającego dotrudnościami.
ściami.
trzymanie terminów.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
Przepisy dotyczące prowadzenia pomiarów hydrograficznych.
Przygotowanie dokumentacji sondażowej – projekt techniczny.
Wpływ różnych czynników na pomiar głębokości.
Zasady uwzględniania przy pracach sondażowych zmian stanów wody i pływu.
Rozmieszczenie, zagęszczenie i prowadzenie profili sondażowych.
Określanie pozycji przy pracach sondażowych.
Dokumentacja robocza.
232
30 GODZ.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Sporządzanie planszetów sprawozdawczych i dokumentacji sprawozdawczej z sondażu.
Obliczenia halsów trałowych. Prowadzenie trałowania i poszukiwanie przeszkód nawigacyjnych.
Dokumentacja i kontrola prac trałowych.
Pomiary magnetometryczne. Dokumentacja.
Zintegrowane systemy pomiarów hydrograficznych.
Zasady przygotowania, zbierania i opracowania pomiarów z wykorzystaniem oprogramowania specjalistycznego.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Rozmieszczenie, zagęszczenie i prowadzenie profili.
Przygotowanie dokumentacji prac sondażowych - projektu technicznego .
Realizacja prac sondażowych. Prowadzenie dokumentacji roboczej. Kontrola prac sondażowych.
Obliczanie punktów podstawy. Opracowanie materiałów pozycjonowania, echogramów i dzienników sondażowych.
Sporządzanie planszetów sprawozdawczych i dokumentacji sprawozdawczej z sondażu.
SEMESTR VI
1.
PROJEKTOWE
30 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu oraz pomiaru wybranego akwenu i opracowani pełnej dokumentacji sprawozdawczej.
30+60+1+1
60+25+25
Godziny
30
60
ECTS
1+1
25
25
10
152
92
6
3
110
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
IHO, MANUAL ON HYDROGRAPHY, International Hydrographic Bureau, Monaco, 2005.
2.
IHO, IHO SP No 44 - Standards for Hydrographic Surveys (5th edition), International Hydrographic Bureau, Monaco,
2008.
3.
MON, Przepisy Służby Nawigacyjnej – Prace Hydrograficzne, Dowództwo Marynarki Wojennej, Gdynia, 1974.
4.
Polskie przepisy prawne dotyczące budowli hydrotechnicznych.
1.
Kopacz Z., Urbański J., „Wykorzystanie systemów radionawigacyjnych w hydrografii morskiej”, AMW, Gdynia, 1989.
2.
Kierzkowski W., Pomiary morskie, WSMW, Gdynia, 1985.
3.
Zalecenia IHO, IMO.
4.
Instrukcje BHMW dotyczące pomiarów morskich.
5.
Instrukcje komputerowych programów hydrograficznych.
6.
Strony internetowe producentów wyposażenia i oprogramowania pomiarowego.
7.
Portale internetowe służb hydrograficznych.
233
234
[email protected]
KG
[email protected]
[email protected]
KG
KG
41A.
Przedmiot:
G/G2012/47/41A/PSG
PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GEOINFORMATYCZNYCH
Liczba tygodni
Semestr
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
VII
15
2E
1
1
30
15
15
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu projektowania systemów geoinformatycznych, struktury
systemów GIS, metod implementacji GIS, a także wykształcenie umiejętności projektowania i wdrażania systemów GIS.
Wiedza z zakresu podstaw geoinformatyki. Znajomość obsługi oprogramowania geoinformatycznego.
EK1 Zna ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych oraz cechy projektowania
systemów geoinformatycznych.
EK2 Zna etapy realizacji projektu/systemu geoinformatycznego oraz metody wdrażania GIS.
EK3 Ma wiedzę w zakresie dokumentacji związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS (w tym specyfikacje systemu, studium wykonalności, program funkcjonalnoużytkowy).
Kierunkowe
K_W14
K_W14
K_W14
EK4
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy projektowaniu systemów GIS.
K_U16
EK5
Potrafi przeprowadzić analizę problemu oraz przygotować projekt koncepcyjny i
techniczny systemu GIS do jego rozwiązania.
K_U01
EK6
Potrafi przeprowadzić analizę źródeł i rodzaju danych wykorzystywanych w projekcie
oraz przygotować projekt bazy danych.
K_U01; K_U02
EK7
Potrafi opracować indywidualny projekt systemu geoinformatycznego zgodnie z zadaną
specyfikacją.
Potrafi współpracować nad opracowaniem projektu systemu geoinformatycznego, jako
członek lub kierownik zespołu ludzkiego.
K_U04; K_U13;
K_U19
K_K04
EK8
Kryteria oceny
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Zna ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych, oraz cechy projektowania systemów
geoinformatycznych.
egzamin pisemny; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna ogólnych
Zna ogólne zasady
Zna ogólne zasady pro- Zna ogólne zasady prozasad projektowania projektowania sysjektowania systemów
jektowania systemów insystemów informatemów informainformacyjnych, oraz
formacyjnych, oraz rozucyjnych.
cyjnych.
potrafi wskazać cechy
mie specyfikę projektoprojektowania systewania systemów geoinmów geoinformatycznych.
formatycznych.
Zna etapy realizacji projektu/systemu geoinformatycznego oraz metody wdrażania GIS
egzamin pisemny; sprawdziany i prace kontrolne
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna etapów
Zna etapy realizacji
realizacji
projektu/systemu
projektu/systemu
projektu/systemu
projektu/systemu
geoinformatycznego geoinformatycznego.
geoinformatycznego. Zna
geoinformatycznego
Potrafi wymienić
i rozumie metody
metody wdrażania GIS.
wdrażania GIS.
Ma wiedzę w zakresie dokumentacji związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS (w
tym specyfikacje systemu, studium wykonalności, program funkcjonalno-użytkowy)
egzamin pisemny
2
3
3,5-4
4,5-5
235
Kryterium1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi wskazać
kluczowych dokumentów związanych z projektowaniem i wdrażaniem
systemów GIS.
Ma ogólną wiedzę
w zakresie dokumentacji związanej
z projektowaniem i
wdrażaniem systemów GIS.
Ma ogólną wiedzę w
zakresie dokumentacji
związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS.
Zna elementy
specyfikacji ogólnej i
szczegółowej systemu
GIS.
Ma ogólną wiedzę w zakresie dokumentacji
związanej z projektowaniem i wdrażaniem systemów GIS. Zna elementy
specyfikacji ogólnej i
szczegółowej systemu
GIS. Zna elementy
Studium Wykonalności
projektu.
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i oprogramowanie stosowane przy projektowaniu systemów GIS
egzamin pisemny, egzamin ustny;
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna podZna podstawowe
Zna podstawowe metoZna podstawowe metody,
stawowych metod
metody, stosowane
dy, stosowane przy pro- techniki, narzędzia i oprostosowanych przy
przy projektowaniu
jektowaniu systemów
gramowanie stosowane
projektowaniu syssystemów GIS.
GIS. Zna podstawowe
przy projektowaniu systemów GIS.
metody i techniki, stotemów GIS. Zna podstasowane przy prowowe metody i techniki,
jektowaniu poszczestosowane przy progólnych komponentów
jektowaniu poszczególGIS.
nych komponentów GIS.
Zna podstawowe
oprogramowanie do
projektowania systemów
GIS.
Potrafi przeprowadzić analizę problemu oraz przygotować projekt koncepcyjny i techniczny systemu
GIS do jego rozwiązania
zadanie domowe, sprawozdanie;
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
przeprowadzić
analizę problemu oraz
analizy problepod kątem projektowapod kątem projektowapod kątem projektowania
mu pod kątem
nia GIS.
nia GIS. Potrafii przyGIS. Potrafii przygotować
projektowania
gotować projekt konprojekt koncepcyjny i
GIS.
cepcyjny systemu GIS.
techniczny systemu GIS.
Potrafi przeprowadzić analizę źródeł i rodzaju danych wykorzystywanych w projekcie oraz
przygotować projekt bazy danych
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
przeprowadzić
analizę rodzaju danych
analizę rodzaju danych
analizę rodzaju danych w
analizy rodzaju
w projekcie GIS.
w projekcie GIS. Potrafi projekcie GIS. Potrafi
danych w proprzeprowadzić analizę
przeprowadzić analizę
jekcie GIS.
źródeł danych w proźródeł danych w projekcie
jekcie GIS.
GIS. Potrafi przygotować
projekt bazy danych dla
systemu GIS.
Potrafi opracować indywidualny projekt systemu geoinformatycznego zgodnie z zadaną specyfikacją
sprawozdanie, projekt
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
Potrafi opracować inPotrafi opracować inPotrafi opracować wyróżopracować indywidualny projekt sys- dywidualny projekt sys- niający indywidualny prodywidualnego
temu geoinformatycztemu geoinformatyczjekt systemu geoinformaprojektu systenego, zawierający podnego, zawierający zaatycznego zgodnie
mu geoinforma- stawowe funkcje, zgodwansowane funkcje,
z zadaną specyfikacją,
tycznego zgodnie z zadaną specyfikazgodnie z zadaną specy- zawierający zaawansowanie z zadaną
cją, z wykorzystaniem
fikacją,
ne funkcje,
specyfikacją.
podstawowych metod i
z wykorzystaniem podz wykorzystaniem zaanarzędzi.
stawowych metod i nawansowanych metod.
rzędzi.
236
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi współpracować nad opracowaniem projektu systemu geoinformatycznego, jako członek lub
kierownik zespołu ludzkiego
zaliczenie laboratoriów
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi
Potrafi biernie współPotrafi aktywnie (kreaPotrafi kierować zespowspółpracować
pracować nad opracotywnie)współpracować
łem opracowującym proz członkami zewaniem projektu systenad opracowaniem projekt systemu geoinformaspołu nad opramu geoinformatycznejektu systemu geointycznego.
cowaniem progo, jako członek zespoformatycznego, jako
jektu systemu
łu.
członek zespołu.
geoinformatycznego.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Planowanie projektu: analiza potrzeb użytkowników i wdrożenia systemu.
Analiza problemu: zdefiniowanie celu projektu, zakres projektu, sposób realizacji, analiza ekonomiczna.
Projekt koncepcyjny i techniczny systemu.
Analiza źródeł, rodzaj danych wykorzystywanych w projekcie.
Projekt baz danych.
Opracowanie projektu pilotowego.
Testowanie projektu.
SEMESTR VII
1.
30 GODZ.
Zakres projektowania. Ogólne zasady projektowania systemów informacyjnych, cechy projektowania systemów
geoinformatycznych.
Definiowanie projektu.
Planowanie przedsięwzięcia.
Studium wykonalności i jego elementy.
Zakres niezbędnych analiz zależnie od rodzaju przedsięwzięcia. Personel i zarządzanie.
Projektowanie. Narzędzia projektowania. Tematyka naukowa i techniczna w dziedzinie geoinformacji.
Projektowanie bazy danych przestrzennych: pojęciowe, logiczne i fizyczne.
Projektowanie procesów oraz ich realizacji.
Projektowanie aplikacji geoinformacyjnych.
Implementacja projektu. Wykonanie. Testowanie. Wdrożenie. Eksploatacja i rozwój.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW GOINFORMATYCZNYCH
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Indywidualny projekt systemu geoinformatycznego.
30+30+1+1+2
30+30+30
237
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
30
30
10
134
64
5
2
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
2. Tomilson R., Rozważania o GIS - Planowanie systemów informacji geograficznej dla menedżerów, ESRI 2008
3. Litwin L., Myrda G., Systemy informacji geograficznej, Wydawnictwo HELION, 2005.
1. Magnuszewski A., - GIS w geografii fizycznej. PWN, 1999.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
238
41B.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/41B/ON
OZNAKOWANIE NAWIGACYJNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2E
1
1
30
15
15
5
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie systemów oznakowania nawigacyjnego, zasad projektowania, wystawiania oraz określania wymagań dokładnościowych pływającego i stałego oznakowania nawigacyjnego. Wykształcenie
umiejętności identyfikowania oznakowania nawigacyjnego; wykorzystywania pływającego i stałego oznakowania nawigacyjnego przeznaczonego do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich oraz niebezpieczeństw nawigacyjnych, projektowania, wystawiania oznakowania nawigacyjnego na obszarach przybrzeżnych i morskich dla potrzeb bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Zna wymagania stawiane oznakowaniu nawigacyjnemu, ich rodzaje; systemy oznakoEK1
wania nawigacyjnego.
Zna zasady projektowania, wystawiania i wymagania dokładnościowe pływającego i staEK2
łego oznakowania nawigacyjnego.
Potrafi identyfikować oznakowanie nawigacyjne.
EK3
Potrafi wykorzystywać pływające i stałe optyczne, akustyczne, radiowe oznakowanie
EK4
nawigacyjne przeznaczone do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich
oraz niebezpieczeństw nawigacyjnych.
Potrafi projektować wystawianie oznakowania nawigacyjnego na obszarach przyEK5
brzeżnych i morskich dla potrzeb bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Kierunkowe
K_W02; K_W06
K_W09; K_W06
K_U06; K_K03
K_U01
K_U10; K_K04
Zna wymagania stawiane oznakowaniu nawigacyjnemu, ich rodzaje; systemy oznakowania naEK1
wigacyjnego.
Metody oceny
Egzamin pisemny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna wymagań
Słabo zna wymaDobrze zna wymagania Bardzo dobrze zna
stawianych oznagania stawiane ozna- stawiane oznakowaniu
wymagania stawiane
kowaniu nawigakowaniu nawigacyjnawigacyjnemu i ich
oznakowaniu nawicyjnemu i ich rodzanemu i ich rodzaje.
rodzaje.
gacyjnemu i ich rojów.
dzaje.
Kryterium 2
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna systemów
oznakowania nawigacyjnego.
Słabo systemy oznakowania nawigacyjnego.
Bardzo dobrze zna
systemy oznakowania nawigacyjnego.
Zna zasady projektowania, wystawiania i wymagania dokładnościowe pływającego i stałego
Egzamin pisemny
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna zasad proSłabo zna zasady
Dobrze zna zasady pro- Bardzo dobrze zna
jektowania i wystaprojektowania i wyjektowania i wyzasady projektowiania pływającego i stawiania płystawiania pływającego i wania i wystawiania
stałego oznakowania
wającego i stałego
pływającego i stałenawigacyjnego.
oznakowania nawinawigacyjnego.
go oznakowania nagacyjnego.
wigacyjnego.
239
Dobrze zna systemy
Kryterium 2
Nie zna wymagań
dokładnościowych
pływającego i stałego oznakowania nawigacyjnego.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi identyfikować oznakowanie nawigacyjne.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi identyZ trudnościami poDobrze potrafi idenBardzo dobrze pofikować stałego
trafi identyfikować
tyfikować stałe oznatrafi identyfikować
oznakowania nawistałe oznakowanie
kowanie nawigacyjne.
stałe oznakowanie
gacyjnego.
nawigacyjne.
nawigacyjne.
Nie potrafi identyZ trudnościami poDobrze potrafi idenBardzo dobrze pofikować pływającego trafi identyfikować
tyfikować pływające
trafi identyfikować
oznakowania nawipływające oznakooznakowanie nawipływające oznakogacyjnego.
wanie nawigacyjne.
gacyjne.
wanie nawigacyjne.
Potrafi wykorzystywać pływające i stałe optyczne, akustyczne, radiowe oznakowanie nawigacyjne przeznaczonego do określania pozycji, kierunków i granic obszarów morskich oraz niebezpieczeństw nawigacyjnych.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi wykoZ trudnościami poDobrze potrafi wykoBezbłędnie potrafi
rzystywać pływatrafi wykorzystywać
rzystywać pływające i
wykorzystywać
jącego i stałego oppływające i stałe opstałe optyczne, akupływające i stałe optycznego, akutyczne, akustyczne,
styczne, radiowe oznatyczne, akustyczne,
stycznego, radioradiowe oznakowakowanie nawigacyjne
radiowe oznakowawego oznakowania
nie nawigacyjne
przeznaczonego do
nie nawigacyjne
nawigacyjnego prze- przeznaczonego do
określania pozycji, kieprzeznaczonego do
znaczonego do okreokreślania pozycji,
runków i granic obszaokreślania pozycji,
ślania pozycji, kiekierunków i granic
rów morskich.
kierunków i granic
runków i granic obobszarów morskich.
obszarów morskich.
szarów morskich.
Nie potrafi wykoZ trudnościami poDobrze potrafi wykoBezbłędnie potrafi
rzystywać pływatrafi wykorzystywać
rzystywać pływające i
wykorzystywać
jącego i stałego oppływające i stałe opstałe optyczne, akupływające i stałe optycznego, akutyczne, akustyczne,
styczne, radiowe oznatyczne, akustyczne,
stycznego, radioradiowe oznakowakowanie nawigacyjne
radiowe oznakowawego oznakowania
nie nawigacyjne
przeznaczonego do
nie nawigacyjne
nawigacyjnego prze- przeznaczonego do
oznaczania niebezpieprzeznaczonego do
znaczonego do ozna- oznaczania nieczeństw nawigacyjoznaczania nieczania niebezpieczeństw nawi- nych.
bezpieczeństw nabezpieczeństw nawigacyjnych.
wigacyjnych.
gacyjnych.
Potrafi projektować wystawianie oznakowania nawigacyjnego na obszarach przybrzeżnych i
morskich dla potrzeb bezpieczeństwa nawigacji i pomiarów morskich.
Projekt
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie potrafi proSłabo potrafi proDobrze potrafi proBardzo dobrze pojektować wystajektować wystajektować wystawianie
trafi projektować
wiania oznakowania
wianie oznakowania
oznakowania nawigawystawianie oznanawigacyjnego na
nawigacyjnego na
cyjnego na obszarach
kowania nawigacyjobszarach przyobszarach przyprzybrzeżnych i mornego na obszarach
brzeżnych i morskich brzeżnych i morskich skich dla potrzeb bezprzybrzeżnych i
dla potrzeb bezpiedla potrzeb bezpiepieczeństwa nawigacji i morskich dla potrzeb
czeństwa nawigacji i
czeństwa nawigacji i
pomiarów morskich.
bezpieczeństwa napomiarów morskich.
pomiarów morskich.
wigacji i pomiarów
morskich.
Kryterium 2
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Słabo zna wymagania dokładnościowe pływającego i
nawigacyjnego.
240
Dobrze zna wymagania
dokładnościowe pływającego i stałego oznakowania nawigacyjnego.
Bardzo dobrze zna
wymagania dokładnościowe pływającego i stałego
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Dobieranie charakterystyk świateł nawigacyjnych zgodnie z zaleceniami IALA.
Obliczenia zasięgu widoczności znaków nawigacyjnych dziennych i nocnych. Dobór optyk.
Sposoby zasilania znaków nawigacyjnych stałych i pływających.
Obliczanie i dobór reflektorów radarowych.
Konstruowanie pływających znaków nawigacyjnych.
Systemy kotwiczenia znaków pływających.
Wyznaczanie stref działania i stref dokładności oznakowania nawigacyjnego.
Przykłady zastosowania systemów oznakowania – praca na mapach.
Współdziałanie oznakowania nawigacyjnego – symulator.
Obliczanie nabieżników dziennych i nocnych.
Projektowanie świateł sektorowych.
Projektowanie oznakowania prostych i zakręcających odcinków torów wodnych.
Projektowanie oznakowania niebezpieczeństw nawigacyjnych.
Projektowanie oznakowania dróg śródlądowych.
Ocena efektowności systemów oznakowania nawigacyjnego.
SEMESTR VII
1.
30 GODZ.
Organizacja służb oznakowania nawigacyjnego w Polsce. Organizacje międzynarodowe.
Systemy oznakowania nawigacyjnego. Oznakowanie nawigacyjne w systemie IALA.
Znaki i obiekty nawigacyjne. Nabieżniki, światła sektorowe, światła kierunkowe. Identyfikacja obiektów nawigacyjnych w ciągu dnia i w nocy.
Pojęcie widzialności znaków nawigacyjnych, budowa i kolorystyka znaków stałych.
Charakterystyki świateł nawigacyjnych zgodnie z zaleceniami IALA.
Urządzenia optyczne znaków nawigacyjnych. Zasięgi i kolorystyka świateł nawigacyjnych.
Oznakowanie pływające – budowa, znaki szczytowe.
Oznakowanie pływające – wystawianie, systemy kotwiczenia znaków.
Rodzaje i budowa urządzeń do nadawania sygnałów akustycznych. Propagacja fal akustycznych.
Dokładność określania kierunku i odległości.
Systemy zasilania znaków nawigacyjnych.
Zasady obliczania nabieżników i świateł sektorowych. Oznakowanie prostych i zakręcających odcinków torów wodnych.
Projektowanie systemów oznakowania nawigacyjnego.
Wymagania i kryteria oceny oznakowania nawigacyjnego wg IALA. Wymagania dokładnościowe.
Wymagania i kryteria oznakowania dla prac specjalnych, w tym militarnych.
Strefy działania i strefy dokładności. Oznakowanie dla potrzeb określania pozycji. Efektywność systemów oznakowania nawigacyjnego.
Oznakowanie granic i niebezpieczeństw nawigacyjnych za pomocą pław.
Oznakowanie nawigacyjne wód śródlądowych.
Radiowe systemy oznakowania nawigacyjnego.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
AUDYTORYJNE
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Wykonanie kompleksowego indywidualnego projektu systemu oznakowania nawigacyjnego wybranego akwenu w
oparciu o wybrane rekomendacje IALA wspomagane katalogami producentów wyposażenia.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godzinami zajęć dydaktycznych
30+30+1+1+2
241
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
30
30
10
134
64
5
2
30+30+30
90
3
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Posiła J., Optyczne i akustyczne oznakowanie nawigacyjne, Wydawnictwo AMW, Gdynia, 2002.
2.
Mazurkiewicz B., Konstrukcje morskich znaków nawigacyjnych, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1977.
1. IALA, NAVGUIDE, International Association of Lighthouse Authorities, Saint Germain en Laye, France, 1993.
2. IALA, Recommendacions.
3. Mazurkiewicz B., Encyklopedia inżynierii morskiej, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1986.
4. Regulacje prawne dotyczące oznakowania nawigacyjnego obszarów morskich i śródlądowych.
5. Poradniki dotyczące projektowania i stosowania oznakowania nawigacyjnego.
6. Wydawnictwa producentów elementów Oznakowania Nawigacyjnego.
7. Strony internetowe producentów wyposażenia oznakowania nawigacyjnego.
8. Portale internetowe służb oznakowania nawigacyjnego.
dr inż. Tadeusz Kantak
Pozostałe osoby prowadzące zajecia
[email protected]
242
KG
42A.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/42A/ZPG
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINFORMATYCZNYMI
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2E
1
1
30
15
15
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy z zakresu zarządzania projektami geoinformatycznymi, uwarunkowań krajowych
i europejskich geoinformacji, a także wykształcenie umiejętności w realizacji projektów geoinformatycznych, w tym
przeprowadzania studium wykonalności projektu.
Zna ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
EK1
EK4
EK5
EK6
Zna fazy tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Ma wiedzę w zakresie geoinformacji w Polsce zarówno historyczną jak i tą aktualną dotyczącą wpływu Unii Europejskiej na ramy krajowe.
Zna prawne, ekonomiczne i etyczne aspekty projektu geoinformatycznego.
Potrafi zarządzać poszczególnymi fazami projektu geoinformatycznego.
Potrafi planować działania rozwojowe projektu geoinformatycznego.
EK7
Potrafi zaplanować i wykonać studium wykonalności projektu geoinformatycznego
EK2
EK3
Kierunkowe
K_W14; K_W12;
K_W09
K_W07; K_W09
K_W07; K_W11
K_W03
K_U08
K_U01; K_U03;
K_U13; K_K07;
K_K08
K_U01; K_U02;
K_U03
Zna ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna ogólnych
Zna ogólne zasady za- Rozumie istotę zarząRozumie istotę zarządzazasad zarządzania
rządzania systemami i
dzania systemami i innia systemami i infrasystemami i infrainfrastrukturami geoin- frastrukturami geoinstrukturami geoinformastrukturami geoinformacyjnymi.
formacyjnymi.
cyjnymioraz ma szeroką
formacyjnymi.
wiedzę na temat narzędzi
wspomagających zarządzanie.
Zna fazy tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium1
Nie zna faz twoZna fazy tworzenia i
Rozumie istotę i poRozumie istotę i dysporzenia i eksploataeksploatacji projektu
trzebę planowania pronuje szczegółową wiedzą
cji projektu geoingeoinformatycznego.
jektowania jak i eksplona temat poszczególnych
formatycznego.
atacji GIS.
faz tworzenia i eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Ma wiedzę w zakresie geoinformacji w Polsce zarówno historyczną jak i tą aktualną dotyczącą wpłyEK3
wu Uni Europejskiej na ramy krajowe.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Nie ma podstawoMa podstawową wieMa szczegółową wiedzę Ma szczegółową wiedzę
wej wiedzy o geo- dzę w zakresie histow zakresie historycznej i w zakresie historycznej i
informacji w Polrycznej i aktualnej geo- aktualnej geoinformacji
aktualnej geoinformacji w
sce.
informacji w Polsce.
w Polsce.
Polsce.
243
Kryterium 2
Nie zna istniejących potrzeb geoinformacyjnych w
Polsce.
Kryterium 3
Nie potrafi ocenić
Potrafi częściowo ocePotrafi ocenić wpływ
wpływu Uni Euronić wpływ Uni EuroUni Europejskiej na
pejskiej na geoinpejskiej na geoingeoinformację w Polsce.
formację w Polsce. formację w Polsce.
Zna prawne, ekonomiczne i etyczne aspekty projektu geoinformatycznego.
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie zna prawnych,
Zna prawne, ekonoPotrafi wytłumaczyć
Potrafi wytłumaczyć geekonomicznych i
miczne i etyczne
genezę prawnych, eko- nezę prawnych, ekoetycznych aspektów
aspekty projektu geo- nomicznych i etycznomicznych i etycznych
projektu geoinformainformatycznego.
nych aspektów projekaspektów projektu geointycznego.
tu geoinformaformatycznego.
tycznego.
Nie potrafi wymienić
Potrafi wymienić
Potrafi wymienić proZna europejskie kierunki
problemów związaniektóre problemy
blemy związane
rozwiązywania problenych
związane
z udostępnianiem geomów z udostępnianiem
z udostępnianiem
z udostępnianiem
informacji w Polsce.
geoinformacji w Polsce.
geoinformacji w Polgeoinformacji w Polsce.
sce.
Potrafi zarządzać poszczególnymi fazami projektu geoinformatycznego.
Zaliczenie laboratoriów, wykonanie sprawozdania, wykonanie projektu i prezentacji
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi zarzą- Potrafi zarządzać nie- Potrafi
zarządzać Potrafi zarządzać wszystdzać
poszczegól- którymi fazami projek- wszystkimi
fazami kimi fazami projektu geonymi fazami pro- tu geoinformatycznego. projektu geoinformainformatycznego i przyjektu geoinformatycznego.
gotować go do ekstycznego.
ploatacji.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zna główne potrzeby
geoinformacyjnych w
Polsce.
Zna istniejące potrzeby
geoinformacyjne w Polsce.
Zna istniejące potrzeby
geoinformacyjne w Polsce
oraz potrafi wskazać
wdrażane sposoby ich zaspokajania.
Potrafi wskazać kierunki
rozwoju geoinformacji w
Polsce.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi planować działania rozwojowe projektu geoinformatycznego
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi planoPotrafi planować
Potrafi planować
Potrafi planować szczewać działania rozrozwojowe projektu
szczegółowe działania
gółowe działania rozwowojowe projektu
geoinformatycznego.
rozwojowe projektu
jowe projektu geoinforgeoinformatycznegeoinformatycznego.
matycznegoz uwzględgo.
nieniem aktualnej sytuacji
rynkowej dla danego
rozwiązania GIS.
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi zaplanować i wykonać studium wykonalności projektu geoinformatycznego
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie potrafi zaplaPotrafi zaplanować i
Potrafi zaplanować i wynować i wykonać
wykonać istotną część
wykonać studium wykonać studium wykostudium wykonalstudium wykonalności
konalności prostego
nalności złożonego proności projektu geoprostego projektu geoprojektu geoinformajektu geoinformatyczinformatycznego.
informatycznego.
tycznego.
nego.
SEMESTR VII
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI GEOINTORMATYCZNYMI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
Ogólne zasady zarządzania systemami i infrastrukturami geoinformacyjnymi.
Fazy tworzenia projektu geoinformatycznego.
Fazy eksploatacji projektu geoinformatycznego.
Działania rozwojowe projektu geoinformatycznego.
Aspekty koordynacji i współpracy w zakresie systemów i infrastuktur geoinformacyjnych.
Aspekty prawne projektu geoinformatycznego.
244
30 GODZ.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Aspekty ekonomiczne projektu geoinformatycznego. Studium wykonalności projektu geoinformatycznego.
Zastosowania projektów geoinformatycznych w sektorze publicznym.
Geoinformacja a rozwoj społeczeństwa informacyjnego.
Problemy udostępniania geoinformacji.
Aspekty etyczne geoinformacji.
Geoinformacja w Polsce. Tło historyczne, stan obecny.
Istniejące potrzeby geoinformacyjne w Polsce oraz ich zaspokajanie.
Wpływ Unii Europejskiej na geoinformację w Polsce.
Kierunki rozwoju geoinformacji w Polsce.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Realizacja poszczególnych faz tworzenia projektu geoinformatycznego w wybranym oprogramowaniu.
Przygotowanie projektu geoinformatycznego do eksploatacji.
Programowanie działań rozwojowych projektu geoinformatycznego.
Wykonanie studium wykonalności projektu geoinformatycznego.
SEMESTR VII
1.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Indywidualna realizacja kompleksowego projektu geoinformatycznego.
30+30+1+1+2
30+20+20
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
20
20
10
114
64
4
2
70
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
2. Burrough P., McDonnell A., Principles of Geographical Information Systems. Oxford University Press, New York 2004.
245
[email protected]
KG
[email protected]
KG
246
42B.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/42B/EMN
ELEKTRONICZNE MAPY NAWIGACYJNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
P
A
C
L
P
15
2E
1
1
30
15
15
4
Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy i umiejętności w zakresie zasad projektowania komórek map elektronicznych
z uwzględnieniem uwarunkowań prawnych związanych z ich produkcją.
Geomatyka, informatyka, informatyka geodezyjno-kartograficzna, kartografia, teledetekcja i fotogrametria, systemy informacji przestrzennej.
EK1 Zna zasady projektowania oraz technologie produkcji komórek map elektronicznych.
EK2 Potrafi zaprojektować komórki map elektronicznych przy pomocy wybranego oprogramowania.
EK3 Umie wykonać projekt inżynierski mający na celu stworzenie pojedynczej komórki mapy
elektronicznej.
Kierunkowe
K_W02; K_W08
K_U02; K_U19
K_U02; K_U19
Zna zasady projektomania oraz technologie produkcji komórek map elektronicznych.
EK1
Metody oceny
egzamin/odpowiedź ustna, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna ogólnych za- Zna ogólne zasady
Zna zasady filtracji
Posiada wiedzę dotysad projektowania
projektowania komó- błędów pomiarowych czącą zastosowania
komórek map elekrek map elektroniczw procesie produkcji
zaawansowanych natronicznych.
nych. Zna standardy
mapy elektronicznej.
rzędzi kartograficzzapisu baz nawigaZna metody redukcji
nych w procesie twocyjnych.
danych pomiarorzenia map elektrowych.
nicznych.
Potrafi zaprojektować komórki map elektronicznych przy pomocy wybranego oprogramowania.
EK2
Metody oceny
sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/
symulatorów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi zastosoPotrafi zastosować
Potrafi obsłużyć wyPotrafi wyprodukować podstawowych
podstawowe narzębrany program do
wać komórkę mapy
narzędzi kartogradzia kartograficzne.
produkcji komórek
elektronicznej.
ficznych.
Potrafi dokonać
map elektronicznych.
transformacji kartograficznej.
Umie wykonać projekt inżynierski mający na celu stworzenie pojedynczej komórki mapy elekEK3
tronicznej.
Metody oceny
praca projektowa.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Potrafi poprawnie za- Potrafi dokonać wesamodzielnie projekwykonać projekt kostosować repertuar
ryfikacji i walidacji
tu komórki mapy
mórki mapy elektroobiektów ECDIS i
opracowanych komóelektronicznej.
nicznej.
Inland ECDIS w pro- rek map elektroniczjekcie mapy elektronych.
nicznej.
SEMESTR VII
1.
Projektowanie map.
247
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Filtrowanie błędów pomiarów w procesie produkcji map eletronicznych
Generalizacja kartograficzna.
Metody redukcji danych pomiarowych.
Narzędzia kartograficzne.
Zaawansowane narzędzia kartograficzne.
Standardy zapisu baz danych nawigacyjnych.
Repertuar obiektów w ECDIS i Inland ECDIS
Technologia produkcji map elektronicznych.
Walidacja komórek map elektronicznych.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Zapoznanie się z podstawowymi narzędziami kartograficznymi.
Transformacje kartograficzne.
Projektowanie komórek map elektronicznych.
Produkcja komórek map elektronicznych w wybranym oprogramowaniu.
Weryfikacja i walidacja opracowanych komórek map elektronicznych.
SEMESTR VII
1.
PROJEKTOWE
15 GODZ.
Indywidualna realizacja pojedynczej komórki map elektronicznej.
30+30+1+1+2
30+20+20
Godziny
30
30
ECTS
1+1+2
20
20
10
114
64
4
2
70
2
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Weintrit A., Judziński M., Mapa elektroniczna w nawigacji morskiej, Wydawnictwo WSM, Gdynia 1992.
2. Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna. Wprowadzenie do nawigacyjnych systemów informacyjnych ECDIS,
Fundacja Rozwoju WSM, Gdynia 1997.
3. IHO S - 52, Appendix 2. Coulour and Symbol Specification for ECDIS, 3nd Edition. IHO 2004
4. IMO -MSC.232(82) Adoption of the revised performance standards for ECDIS, 5 December 2006
5. IMO Resolution A.817/19. Perfomance Standards for Electronic Chart Display System (ECDIS), London 1998.
6. Weintrit A. "Aktualizacja map i wydawnictw nawigacyjnych" , Wydawnictwo WSM ,Gdynia 2004
1. Podręczniki elektroniczne do wybranego oprogramowania.
248
mgr inż. Remigiusz Dzikowski
[email protected]
249
ZNM
43A.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/43A/SN
SZACOWANIE NIERUCHOMOŚCI
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
1
30
15
3
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego (zawód rzeczoznawcy, społeczne
i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości, standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych), podstaw prawnych szacowania nieruchomości. Wykształcenie umiejętności w zakresie określania wartość nieruchomości (zabudowanej,
rolnej, leśnej oraz lokalu mieszkalnego), sporządzania operatu szacunkowego.
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego, gospodarka nieruchomościami, kataster nieruchomości.
EK1 Zna społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości.
EK2
EK3
EK4
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Zna pojęcie szacowanie nieruchomości oraz źródła informacji w wycenie: ewidencja
gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Umie opracować schematyczny wzorzec operatu szacunkowego.
Zna społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna społeczZ trudnościami poPotrafi prawidłowo zdenych i ekonotrafi przedstawić
finiować społeczne i
micznych uwaspołeczne i ekonoekonomiczne uwarunrunkowań wyceny
miczne uwarunkokowania wyceny nierunieruchomości.
wania wyceny niechomości.
ruchomości.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kierunkowe
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W16; K_W17
K_U02; K_U03;
K_U09; K_U10;
K_U29; K_U30
4,5 - 5
Potrafi prawidłowo
zdefiniować społeczne i ekonomiczne
uwarunkowania wyceny nieruchomości.
Potrafi przedstawić
przykłady praktyczne.
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości
oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Nie zna standardów Z trudnościami poPotrafi prawidłowo opi- Potrafi prawidłowo
zawodowych rzetrafi przedstawić
sać standardy zawoopisać standardy zaczoznawców mająt- standardy zawodowe rzeczoznawców
wodowe rzeczokowych.
dowe rzeczoznawmajątkowych.
znawców majątkoców majątkowych.
wych. Potrafi zastosować je w praktyce.
Nie zna standardów Zna standardy wyZna standardy wyceny
Zna standardy wywyceny nieruchoceny nieruchomości. nieruchomości oraz
ceny nieruchomości
mości.
szczególne przypadki
oraz szczególne przywyceny nieruchomości.
padki wyceny nieruchomości. Potrafi wykorzystać je w praktyce.
Zna pojęcie szacowanie nieruchomości oraz źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów,
księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
250
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna pojęcia
szacowania nieruchomości oraz źródeł informacji w
wycenie.
Zna pojęcie szacoZna pojęcie szacowanie
wanie nieruchomonieruchomości. Praści. Z trudnościami
widłowo opisuje źródła
opisuje źródła ininformacji w wycenie:
formacji w wycenie: ewidencja gruntów,
ewidencja gruntów,
księgi wieczyste, opraksięgi wieczyste,
cowania planistyczne,
opracowania planiwywiad terenowy.
styczne, wywiad terenowy.
2
3
3,5 - 4
Nie umie opraZ trudnościami
Prawidłowo opracowuje
cować wzorca opeopracowuje scheschematyczny wzorzec
ratu szacunkowego. matyczny wzorzec
operatu szacunkowego.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
4,5 -5
Prawidłowo opracowuje schematyczny
wzorzec operatu szacunkowego. Potrafi
wyjaśnić poszczególne etapy tworzenia operatu.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Rzeczoznawstwo majątkowe (zawód rzeczoznawcy, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości,
standardy zawodowe Rzeczoznawców majątkowych).
Pojęcie wartości nieruchomości. Rodzaje określanej wartości.
Nieruchomość jako przedmiot szacowania.
Podstawy wyceny nieruchomości. Przedmiot wyceny. Uwarunkowania prawne wyceny. Cele wyceny. Systematyka
procedur wyceny.
Źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Podejście porównawcze w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu porównawczym.
Przygotowanie danych rynkowych.
Określenie współczynnika trendu zmiany cen transakcyjnych.
Określanie wartości metodą porównywania parami.
Określanie wartości metodą porównywania korygowania ceny średniej.
Określanie wartości metodą analizy statystycznej rynku.
Metody interpolacyjna i regresyjna w procesie szacowania nieruchomości.
Podejście dochodowe. Metody stosowane w podejściu dochodowym. Techniki stosowane w podejściu dochodowym.
Podejście kosztowe w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu kosztowym. Techniki stosowane w podejściu kosztowym.
Podejście mieszane w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu mieszanym.
Analiza metod wiarygodności i pracochłonności procedur szacowania nieruchomości.
Dokumentacja wyceny nieruchomości - operat szacunkowy.
Zawartość operatu z szacowania nieruchomości. Interpretacja i ocena uzyskanych wyników.
Standardy wyceny nieruchomości. Szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Cele szacowania wynikające z Ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Wycena na obszarze ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wycena na obszarze ustawy z 21. 08. 97 r. (wywłaszczenia, opłaty za UW i zarząd, opłaty adiacenckie).
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Zna pojęcie szacowanie nieruchomości.
Zna źródła informacji
w wycenie: ewidencja
gruntów, księgi wieczyste, opracowania
planistyczne, wywiad
terenowy. Potrafi wykorzystać je w praktyce.
Opracowanie elaboratu dotyczącego pojęcia wartości.
Opracowanie elaboratu dotyczącego identyfikacji przedmiotów i celów wyceny.
Ustalenie zadań rzeczoznawcy wynikających z różnych przepisów prawa.
Opracowanie schematycznego wzorca operatu szacunkowego.
Wykonanie oszacowania wartości lokalu mieszkalnego
Wykonanie oszacowania wartości nieruchomości zabudowanej.
Szacowanie wartości nieruchomości rolnej.
Szacowanie wartości nieruchomości leśnej.
Analiza ustaleń standardów zawodowych.
Analiza opłacalności inwestowania na rynku nieruchomości.
Wykonanie szacowania nieruchomości w/g metody inwestycyjnej i metody zysku.
251
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
12.
13.
14.
Opracowywanie zasad oceny statystycznej określonej wartości nieruchomości
Analiza porównawcza metody inwestycyjnej i metody zysków dla różnych współczynników ryzyka.
Szacowanie nieruchomości jako lokaty kapitału.
15+30+1+1
15+15+15
Godziny
30
15
ECTS
1+1
15
15
8
85
47
3
1,5
45
1,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1.
Cymerman R., Jesiotr G., Jesiotr M., Teoria i technika wyceny nieruchomości. Ćwiczenia część I Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej 2003 r.
2.
Ustawa z 21. 08. 1997 r., o gospodarce nieruchomościami. Dz. U. z 2000 r. nr 46 poz. 543.
3.
Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r.: o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492).
4.
Cymerman R., Hopfer A., System i procedury wyceny nieruchomości.
5.
Konowalczuk J., Kurowska T., Ostrowski L. J., Urbańczyk K., Wycena nieruchomości. rolnych. Prawo, rynek, metody.
6.
Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk C., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów
7.
z produkcji.
8.
Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości. a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości).
9.
Nowak A., Wycena lasów.
10. Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomości.(wycena, zarządzanie i pośrednictwo w obrocie).
11. Cymerman K., Cymerman R., Hopfer A., Poradnik dla osób odbywających praktyki zawodowe z zakresu wyceny nieruchomości.
14. Szymański M., Materiały geodezyjne i kartograficzne źródłem informacji do szacowania nieruchomości.
15. Hozer J., Kokot S., Kuźmiński W., Metody analizy statystycznej rynku w wycenie nieruchomości.
16. Pod red. nauk. Źróbek S., Określenie wartości rynkowej nieruchomości.
17. Andrzej Sobczak., Plany zarządzania nieruchomościami, Poltext, Warszawa 2000.
18. Ewa Bończak-Kucharczyk,., Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi, C.H. Beck, Warszawa 2000.
19. Józef Hozer., Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra Ekonometrii i Statystyki , Szczecin 1998.
20. Henryk Majdasz., Sposoby ustalania zużycia technicznego budynków i budowli, Katowice 1992, wydanie II rozszerzone.
21. Zbiór jednostkowych wskaźników cenowych z zakresu budownictwa ogólnego, mieszkaniowego oraz przemysłowego na
roboty inwestycyjne, Bistyp-Consulting Sp. z o. o., Warszawa, Grudzień 2000.
252
1.
Ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.).
2.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U.Nr 115, poz.741 z p. zm.).
3.
Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny.
4.
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości.
5.
Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych.
6.
Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych.
7.
Ustawa z dnia 19.10.1991 r. – o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
8.
Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece.
9.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy
o księgach wieczystych i hipotece.
11. Ustawa z dnia 26.10.1995r. – o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego oraz zmianie niektórych
ustaw.
12. Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska.
[email protected]
KG
[email protected]
KG
253
43B.
Przedmiot:
Semestr
VII
G/G2012/47/43B/TTWN
TEORIA I TECHNIKA WYCENY NIERUCHOMOŚCI
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
2
1
30
15
4
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego (zawód rzeczoznawcy, społeczne
i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości, standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych), podstaw prawnych wyceny nieruchomości. Wykształcenie umiejętności w zakresie określania wartość nieruchomości, sporządzania operatu szacunkowego, opracowania specyfikacji wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego, gospodarka nieruchomościami, kataster nieruchomości.
EK1 Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
EK2 Zna metody oceny wartości nieruchomości. Zna dokumentację wyceny nieruchomości operat szacunkowy.
EK3 Umie opracować schematyczny wzorzec operatu szacunkowego.
EK4
Umie opracować specyfikację wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
Kierunkowe
K_W03; K_W16;
K_W17
K_W16; K_W17
K_U02;
K_U09;
K_U29;
K_U02;
K_U09;
K_U29;
K_U03;
K_U10;
K_U30
K_U03;
K_U10;
K_U30
Zna standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych. Zna standardy wyceny nieruchomości
EK1
oraz szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5-5
Kryterium 1
Nie zna standardów Z trudnościami poPotrafi prawidłowo opi- Potrafi prawidłowo
zawodowych rzetrafi przedstawić
sać standardy zawodoopisać standardy zaczoznawców mająt- standardy zawodowe rzeczoznawców ma- wodowe rzeczokowych.
we rzeczoznawców
jątkowych.
znawców majątkomajątkowych.
wych. Potrafi zastosować je w praktyce.
Kryterium 2
Nie zna standardów Zna standardy wyZna standardy wyceny
Zna standardy wycewyceny nieruchoceny nieruchomości. nieruchomości oraz
ny nieruchomości
mości.
szczególne przypadki
oraz szczególne przywyceny nieruchomości.
padki wyceny nieruchomości. Potrafi wykorzystać je w praktyce.
Zna metody oceny wartości nieruchomości. Zna dokumentację wyceny nieruchomości - operat
EK2
szacunkowy.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Nie zna metod oce- Z trudnościami opiPrawidłowo opisuje
Prawidłowo opisuje
ny wartości nierusuje metody oceny
metody oceny wartości
metody oceny wartochomości.
wartości nieruchonieruchomości.
ści nieruchomości.
mości.
Zna ich przeznaczenie.
254
Z trudnościami opisuje dokumentację
wyceny nieruchomości.
Prawidłowo opisuje dokumentację wyceny nieruchomości.
Kryterium 2
Nie zna dokumentacji wyceny
nieruchomości.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
2
3
3,5 - 4
Nie umie opraZ trudnościami
Prawidłowo opracowuje
cować wzorca opeopracowuje scheschematyczny wzorzec
ratu szacunkowego. matyczny wzorzec
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
4,5 -5
Prawidłowo opracowuje schematyczny
wzorzec operatu szacunkowego. Potrafi
wyjaśnić poszczególne etapy tworzenia
operatu.
Umie opracować specyfikację wartości bankowo-hipotecznej nieruchomości.
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Nie umie
Z trudnościami
Prawidłowo opracowuje Prawidłowo
opracować
opracowuje
specyfikację wartości
opracowuje
specyfikacji
specyfikację
bankowo-hipotecznej
specyfikację wartości
wartości bankowowartości bankowonieruchomości.
bankowo-hipotecznej
hipotecznej
hipotecznej
nieruchomości. Potranieruchomości.
nieruchomości.
fi przygotować odpowiednie dokumenty.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Rzeczoznawstwo majątkowe (zawód rzeczoznawcy, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości,
standardy zawodowe Rzeczoznawców majątkowych).
Pojęcie wartości nieruchomości. Rodzaje określanej wartości.
Zasady określania wartości odtworzonej części składowych gruntu.
Analiza zmodyfikowanej metody wyceny środków trwałych.
Podstawy wyceny nieruchomości. Przedmiot wyceny. Uwarunkowania prawne wyceny. Cele wyceny. Systematyka
procedur wyceny.
Źródła informacji w wycenie: ewidencja gruntów, księgi wieczyste, opracowania planistyczne, wywiad terenowy.
Podejście porównawcze w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu porównawczym.
Przygotowanie danych rynkowych.
Określenie współczynnika trendu zmiany cen transakcyjnych.
Metody techniki wyceny nieruchomości. Wybrane elementy probabilistyki i statystyki.
Określanie wartości metodą porównywania parami.
Określanie wartości metodą porównywania korygowania ceny średniej.
Określanie wartości metodą analizy statystycznej rynku.
Podejście dochodowe. Metody stosowane w podejściu dochodowym. Techniki stosowane w podejściu dochodowym.
Podejście kosztowe w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu kosztowym. Techniki stosowane w podejściu kosztowym.
Podejście mieszane w wycenie nieruchomości. Metody stosowane w podejściu mieszanym.
Dokumentacja wyceny nieruchomości - operat szacunkowy.
Standardy wyceny nieruchomości. Szczególne przypadki wyceny nieruchomości.
Cele szacowania wynikające z Ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Wycena na obszarze ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wycena na obszarze ustawy z 21. 08. 97 r. (wywłaszczenia, opłaty za UW i zarząd, opłaty adiacenckie).
Systemy komputerowe służące do rejestrowania i przetwarzania informacji o nieruchomościach oraz do prognozowania
ich wartości rynkowej lub katastralnej.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
Prawidłowo opisuje
dokumentację wyceny
nieruchomości. Zna
znaczenie praktyczne
Opracowanie elaboratu dotyczącego pojęcia wartości.
Opracowanie elaboratu dotyczącego identyfikacji przedmiotów i celów wyceny.
Ustalenie zadań rzeczoznawcy wynikających z różnych przepisów prawa.
255
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Opracowanie schematycznego wzorca operatu szacunkowego.
Wykonanie wyceny lokalu mieszkalnego.
Wykonanie wyceny nieruchomości zabudowanej.
Wycena nieruchomości rolnej.
Wycena nieruchomości leśnej.
Analiza liniowa metod regresji wyceny nieruchomości..
Zasady opracowywania elementów wariancji dla funkcji zmiennych losowych w procesie wyceny nieruchomosci.
Zapoznanie się z systemem komputerowym (SWNM w.3.0) wyceny nieruchomości szczegółowej lub powszechnej
taksacji nieruchomości.
Zapoznanie się z systemem komputerowym (SAO w.3.0) aktualizacji opłat do wyceny nieruchomości gruntowych i
naliczania aktualizowanych opłat.
15+30+1+1
15+6
Godziny
30
15
ECTS
1+1
15
15
8
85
47
3
1,5
45
1,5
L 60%; A/ (E) 40%, C 60%.
1. Cymerman R., Jesiotr G., Jesiotr M., Teoria i technika wyceny nieruchomości. Ćwiczenia część
I Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej 2003 r.
2. Ustawa z 21. 08. 1997 r.:, o gospodarce nieruchomościami. Dz. U. z 2000 r. nr 46 poz. 543,
3. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r., o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych
ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492)
4. Cymerman R., Hopfer A., System i procedury wyceny nieruchomości.
5. Konowalczuk J., Kurowska T., Ostrowski L. J., Urbańczyk K., Wycena nieruchomości. rolnych. Prawo, rynek, metody.
6. Cymerman R., Kurowska K., Kowalczyk C., Procedury wyłączania gruntów rolnych i lasów z produkcji.
7. Pod. red. Cymermana R., Wycena nieruchomości. a ochrona środowiska (ekologiczne uwarunkowania wyceny nieruchomości.).
8. Nowak A., Wycena lasów.
9. Pod. red. Cymerman R., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomości.(wycena, zarządzanie i pośrednictwo w obrocie).
10. Cymerman K., Cymerman R., Hopfer A., Poradnik dla osób odbywających praktyki zawodowe z zakresu wyceny nieruchomości.
12. Czaja J., .Metody i systemy określania wartości nieruchomości. Kraków 2001.Wyd.Komp- System.
14. Szymański M., Materiały geodezyjne i kartograficzne źródłem informacji do szacowania nieruchomości.
15. Hozer J., Kokot S., Kuźmiński W., Metody analizy statystycznej rynku w wycenie nieruchomości.
16. Pod red. nauk. Źróbek S., Określenie wartości rynkowej nieruchomości.
17. Sobczak A., Plany zarządzania nieruchomościami, Poltext, Warszawa 2000
18. Ewa Bończak-Kucharczyk, Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi, C.H. Beck, Warszawa 2000
256
19. Józef Hozer, Nieruchomości, przedsiębiorstwa, wyceny, analizy tom I i II, Uniwersytet Szczeciński, Katedra Ekonometrii i Statystyki , Szczecin 1998
20. Hajdasz H., Sposoby ustalania zużycia technicznego budynków i budowli, Katowice 1992, wydanie II rozszerzone
21. Zbiór jednostkowych wskaźników cenowych z zakresu budownictwa ogólnego, mieszkaniowego oraz przemysłowego na
roboty inwestycyjne, Bistyp-Consulting Sp. z o. o., Warszawa, Grudzień 2000
1.
Ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (Dz.U.Nr 85, poz. 388 z p.zm.)
2.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U.Nr 115, poz.741 z p. zm.)
3.
Ustawa z dnia 23.01.1964 r. – Kodeks cywilny
4.
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. – o rachunkowości
5.
Ustawa z dnia 19.12.1980 r. – o zobowiązaniach podatkowych
6.
Ustawa z dnia 12.01.1991 r. – o podatkach i opłatach lokalnych
7.
Ustawa z dnia 19.10.1991 r. – o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
8.
Ustawa z dnia 06.07.1982 r. – o księgach wieczystych i hipotece
9.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.03.1992 r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy
10. o księgach wieczystych i hipotece
11. Ustawa z dnia 07.07.1994 r. – Prawo budowlane
12. Ustawa z dnia 26.10.1995r. – o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego oraz zmianie niektórych
ustaw
13. Ustawa z dnia 31.01.1980 r. – o ochronie i kształtowaniu środowiska
257
[email protected]
KG
[email protected]
KG
44.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
G/G2012/24/44/PP
PRAKTYKI PROGRAMOWE
A
C
L
A
C
L
ECTS
2
2
po IV
po VI
Celem praktyki zawodowej jest praktyczne zapoznanie studenta z zawodem, do wykonywania którego uprawniać będzie
ukończenie studiów na kierunku geodezja i kartografia. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez realizację elementów składowych
takich jak: przygotowanie studenta do pracy w zespole i wykazanie znaczenia oraz wartości pracy na różnych stanowiskach,
przedstawienie studentowi praktycznych zastosowań wiadomości teoretycznych uzyskanych przez niego w czasie trwania
studiów, umożliwienie studentowi weryfikacji nabytych przez niego w czasie trwania studiów umiejętności oraz zapoznanie
się z metodami stosowanymi w praktyce, umożliwienie studentowi zaprezentowania się w środowiskach potencjalnych pracodawców i przekonania ich o odpowiednim przygotowaniu do wykonywania zawodu, stworzenie studentowi możliwości
pozyskania tematów pracy dyplomowej związanych z praktycznymi realizacjami oraz materiałów do części praktycznej pracy.
Zakres szkoły średniej. Geomatyka. Geodezyjne pomiary szczegółowe. Geodezyjna technika pomiarowa. Systemy informacji
przestrzennej. Wybrane zagadnienia prawa.
ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
EK1 Ma wiedzę w zakresie zadań jednostki organizacyjnej, w której przeprowadzana jest
praktyka, infrastruktury technicznej jednostki, obiegu dokumentów w danej jednostce,
specyficznego oprogramowania komputerowego stosowanego w jednostce oraz przetwarzania danych, sprzętu pomiarowego, sprawozdawczości jednostki, kompetencji
urzędów i obiegu dokumentacji, procesu wydawania decyzji administracyjnej w zakresie
katastru i gospodarki nieruchomościami, zasad przygotowania prac dokumentacyjnych i
projektowych, aktów prawnych na podstawie, których działa jednostka.
EK2 Potrafi zaplanować i zrealizować zagadnienia związane z:
pomiarami sytuacyjno – wysokościowymi,
pracami projektowymi i wykonawczymi związanymi z zakładaniem i modernizacją
osnów geodezyjnych,
pomiarami z wykorzystaniem systemu ASG-EUPOS (GNSS),
pracami związanymi z tworzeniem, aktualizacją topograficznej bazy danych
(TBD),
pracami związanymi z tworzeniem map zasadniczych, tematycznych,
pomiarami inżynierskimi (badanie prostoliniowości, pionowości, pomiar odkształceń, pomiary realizacyjne),
pomiarami związanymi z ewidencją gruntów (podziały, wznowienia granic, rozgraniczania, ustalenia stanu prawnego nieruchomości),
katastrem i gospodarką nieruchomościami ,
pomiarami specjalistycznymi (m.in. skaning laserowy, pomiary fotogrametryczne),
sporządzaniem dokumentacji geodezyjnej, formalno-prawnej, sporządzaniem operatu pomiarowego, sporządzaniem map sytuacyjno-wysokościowych, map dla celów projektowych oraz map tematycznych,
opracowaniami wyników pomiarów (tworzenie systemów GIS, redakcja map),
sporządzaniem dokumentacji geodezyjnej, formalno-prawnej, sporządzaniem operatu pomiarowego.
Kierunkowe
K_W03; K_W05;
K_W08
K_U03;
K_U13;
K_U15;
K_U17;
K_U24;
K_U26;
K_U28;
K_U33;
K_K04;
K_K06;
K_U12;
K_U14;
K_U16;
K_U21;
K_U25;
K_U27;
K_U32;
K_U35;
K_K05;
K_K10
Ogólne założenia prowadzonych praktyk
Praktyki przeprowadzanie będą w następujących rodzajach firm i organizacji:
1.
Przedsiębiorstwa geodezyjno-kartograficzne.
2.
Przedsiębiorstwa, w których istnieją wydzielone komórki organizacyjne zajmujące się geodezją i kartografią.
3.
Przedsiębiorstwa zajmujące się systemami geoinformatycznymi.
4.
Ośrodki Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej usytuowane przy Urzędach Miejskich, Urzędach Marszałkowskich, Starostwach Powiatowych.
258
5.
6.
7.
Samorządowe i rządowe jednostki organizacyjne realizujące zadania z zakresu geodezji i kartografii.
Organizacje i stowarzyszenia zajmujące się tworzeniem, analizą i wykorzystaniem systemów informacji przestrzennej.
Inne wyżej nie wymienione przedsiębiorstwa i jednostki organizacyjne zajmujące się działalnością w zakresie geodezji
i kartografii.
Skierowanie na praktykę odbywa się na podstawie porozumienia, między Akademią Morską w Szczecinie, a jednostką
w której realizowana będzie praktyka. Jeżeli Uczelnia dysponuje ofertami praktyk student może skorzystać z praktyki
w przedsiębiorstwie wskazanym przez Uczelnię. Decyzję o skierowaniu studenta na praktykę podejmuje Dziekan Wydziału.
Pozostali studenci wybierają samodzielnie zakład pracy, w którym odbędą praktykę. Jedynym kryterium wyboru zakładu
pracy jest, aby umożliwiała ona w jak najszerszym zakresie realizację zagadnień praktyki. Po wskazaniu przez studenta jednostki wybranej do realizacji praktyki, Dziekan lub osoba do tego upoważniona zatwierdza jej zgodność z programem praktyk.
Student może wystąpić z wnioskiem do Dziekana o zwolnienie z konieczności odbywania praktyk, jeżeli charakter prowadzonej działalności gospodarczej, wykonywanej pracy/stażu, świadczonych usług na podstawie umowy cywilnoprawnej lub
wolontariatu - jest zgodny z podjętym kierunkiem studiów.
Ramowy program praktyk, na podstawie którego budowany jest szczegółowy program praktyk lub program indywidualny
1.
Określenie miejsca praktyki.
2.
Określenie szczegółowych celów praktyki.
3.
Struktura organizacyjna jednostki, w której odbywa się praktyka.
4.
Określanie związku jednostki z programem studiów.
5.
Określanie zadań jednostki organizacyjnej, w której przeprowadzana jest praktyka.
6.
Informacja i sposoby jej wymiany w jednostce.
7.
Infrastruktura techniczna jednostki.
8.
Specyficzne oprogramowanie komputerowe stosowane w jednostce.
9.
Określanie szczegółowych zadań jednostki w zakresie zadań geodezyjnych.
10. Sprawozdawczość jednostki organizacyjnej.
11. Procedury awaryjne stosowane w jednostce.
12. Przeprowadzenia analizy skuteczności działania jednostki.
13. Model opisowy działania jednostki.
14. Akty prawne na podstawie, których działa jednostka.
15. Zależność służbowa w jednostce.
16. Wytyczne i plany działania jednostki.
259
Godziny
ECTS
80
80
2
44.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
G/G2012/24/44/PP
PRAKTYKI PROGRAMOWE
A
C
L
A
C
L
ECTS
2
2
po IV
po VI
260
Godziny
ECTS
80
80
2
45.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
G/G2012/47/45/PD
PRACA DYPLOMOWA
A
C
L
A
C
L
ECTS
15
VII
Celem jest rozwinięcie umiejętności samodzielnego pisania pracy dyplomowej spełniającej wymagania stawiane przed pracą
o charakterze inżynierskim, pod kierunkiem wyznaczonego nauczyciela akademickiego, z jednoczesnym wykorzystaniem
wiedzy i umiejętności zdobytych w trakcie studiów.
EK realizowane na kierunku transport.
EK1 Ma podstawową wiedzę z dziedzin nauk technicznych, ekonomicznych i prawnych niezbędną do poznania podstawowych uwarunkowań w dziedzinie geodezji i kartografii.
EK2
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
Potrafi pozyskiwać niezbędną do pisania pracy informację ze wszelkich dostępnych źródeł,
zarówno w języku polskim jak innym obcym języku, integrować wiedzę z różnych dziedzin, dokonywać jej analizy, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać własne opinie.
Ma podstawową wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz prawa patentowego.
Ma umiejętność samokształcenia się oraz podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych,
mając świadomość konieczności kształcenia ustawicznego wynikającego z rozwoju technologii i stosowanych standardów.
Potrafi formułować i testować hipotezy związane z typowymi problemami inżynierskimi,
włączając w to konieczność przeprowadzenia niezbędnych symulacji, badań i ekspertyz.
Potrafi właściwie opracować i zaprezentować dokumentację związaną z realizacją tematu
pracy dyplomowej.
Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej i wynikającej z tego konieczności właściwej, jasnej i zrozumiałej prezentacji technicznych aspektów rozwoju społeczeństwa.
Kierunkowe
K_W01; K_W02;
K_W03; K_W04;
K_W05; K_W07;
K_W08; K_W09;
K_W11; K_W12
K_U01; K_U02;
K_U07; K_U08;
K_U11
K_W03
K_U06; K_K01
K_U10; K_U11
K_U04
K_K01; K_K02
PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA
1.
Obowiązkowym elementem programu studiów kierunku i specjalności jest wykonanie pracy dyplomowej inżynierskiej
lub projektu inżynierskiego.
2.
Dopuszcza się realizację pracy dyplomowej przez więcej niż jednego studenta na zasadach określonych przez dziekana
z podaniem udziału w pracy każdego ze studentów.
3.
Praca dyplomowa oraz projekt inżynierski stanowi dzieło, które jest przedmiotem prawa autorskiego
i podlega ochronie prawnej.
4.
Akademii przysługuje pierwszeństwo w opublikowaniu pracy dyplomowej studenta. Jeżeli Akademia nie opublikowała
pracy dyplomowej w ciągu 6 miesięcy od jej obrony, student, który ją przygotował, może ją opublikować, chyba że
praca dyplomowa jest częścią utworu zbiorowego.
5.
Przy oddawaniu pracy inżynierskiej student składa w formie pisemnej oświadczenie, że praca
(a w przypadku pracy grupowej – jej część) została sporządzona samodzielnie, tj. poza niezbędnymi
konsultacjami nie korzystano z pomocy osób trzecich, a w szczególności nie zlecano opracowania pracy lub jej części
innym
osobom,
jak
również
wszystkie
wykorzystane
podczas
pisania
pracy
źródła
literaturowe zostały podane do wiadomości.
6.
Praca dyplomowa może być napisana w innym języku niż język polski zgodnie z zapisem określonym
w regulaminie studiów.
PROMOTOR, TEMAT I OCENA PRACY DYPLOMOWEJ INŻYNIERSKIEJ
1. Pracę dyplomową inżynierską student przygotowuje pod
akademickiego, który posiada co najmniej tytuł zawodowy magistra.
261
kierunkiem
upoważnionego
nauczyciela
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Pracę dyplomową student może przygotować pod kierunkiem osoby spoza Akademii, będącej specjalistą
z dziedziny, która jest przedmiotem pracy i posiadającej co najmniej stopień naukowy doktora.
Student może wykonać pracę dyplomową poza Akademią w ramach wymiany międzyuczelnianej. W takim przypadku
promotorem pracy dyplomowej może być osoba wyznaczona przez właściwy organ uczelni
partnerskiej za zgodą dziekana.
W trakcie przygotowywania pracy dyplomowej student odbywa obowiązkowe konsultacje z promotorem
na zasadzie indywidualnie przeprowadzanych seminariów w liczbie nie mniejszej niż 10 godzin
dydaktycznych.
Osoby uprawnione do prowadzenia prac dyplomowych zgłaszają proponowane tematy prac do dyrektora instytutu lub
kierownika
katedry.
Rada
instytutu
lub
katedry
dokonuje
weryfikacji
zgłoszonych
tematów
i ich zatwierdzenia w ramach limitu ustalanego corocznie przez dziekana.
Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w Akademii poza wydziałem, na którym studiuje student, mogą
zgłaszać tematy prac dyplomowych dziekanowi w ramach obowiązującego programu nauczania. Dziekan
przekazuje akceptowane przez siebie tematy do właściwej rady instytutu lub katedry albo nie wyraża na nie
zgody.
Studentowi przysługuje prawo wyboru tematu pracy dyplomowej i promotora pracy dyplomowej. Jeżeli student nie może
uzyskać
zgody
żadnego
nauczyciela
akademickiego
na
przygotowanie
pracy
pod
jego
kierunkiem, promotora wyznacza dziekan. Temat pracy dyplomowej uważa się za ustalony z chwilą
uzyskania przez studenta pisemnej zgody promotora.
Temat pracy dyplomowej powinien być ustalony nie później niż na rok przed ukończeniem studiów.
Na zmianę promotora i tematu pracy dyplomowej na inny zatwierdzony temat zgodę wyraża Dziekan. Na zgłoszenie
nowego tematu lub korektę zatwierdzonego zgodę wyraża Dziekan po uzyskaniu opinii rady
instytutu lub katedry.
W przypadku dłuższej nieobecności promotora pracy dyplomowej, która może wpłynąć na opóźnienie
terminu wykonania i złożenia pracy, student może wystąpić o wyznaczenie promotora zastępczego, którego wyznacza
dziekan po zasięgnięciu opinii dyrektora instytutu lub kierownika katedry, w których realizowana jest praca.
Zmiana promotora, dokonana w okresie ostatnich 6 miesięcy przed terminem planowanego złożenia pracy dyplomowej,
może stanowić podstawę do przedłużenia terminu złożenia pracy na zasadach określonych
w regulaminie studiów.
Oceny pracy dyplomowej dokonuje promotor oraz jeden recenzent wyznaczony przez dziekana.
W przypadku rozbieżności ocen dziekan może zasięgnąć opinii drugiego recenzenta i na jej podstawie
podjąć decyzję o dopuszczeniu studenta do egzaminu inżynierskiego.
Przy ocenie prac inżynierskich stosuje się skalę ocen podaną w regulaminie studiów.
Recenzentem pracy inżynierskiej może być nauczyciel akademicki lub specjalista spoza Akademii,
posiadający co najmniej tytuł zawodowy magistra.
W przypadku gdy student otrzymuje stypendium fundowane, zawarł umowę przedwstępną z zakładem
pracy lub jest studiującym pracownikiem, przy ustalaniu tematu pracy dyplomowej można uwzględnić ewentualne potrzeby danego zakładu pracy.
FORMA I TERMIN SKŁADANIA PRACY
1.
Student składa pracę dyplomową w dwóch egzemplarzach w formie pisemnej (wydruk dwustronny,
w formacie A4, twarda oprawa) oraz w dwóch egzemplarzach na opisanych nośnikach elektronicznych.
2.
Załącznikiem do pracy dyplomowej może być program komputerowy, model, projekt, urządzenie itp.
3.
Student studiów pierwszego stopnia obowiązany jest złożyć pracę inżynierską, w terminie określonym
w organizacji roku akademickiego.
4.
Dziekan, na wniosek promotora pracy dyplomowej lub na wniosek studenta, może przesunąć termin
złożenia pracy inżynierskiej w przypadku:
1) długotrwałej choroby studenta, potwierdzonej zaświadczeniem właściwej komisji lekarskiej;
2)
ważnych i odpowiednio udokumentowanych okoliczności losowych;
3)
innych istotnych okoliczności.
5. Nie złożenie pracy dyplomowej w wyznaczonym terminie jest podstawą do skreślenia studenta z listy
studentów. Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan.
NIE ZALICZENIE PRACY DYPLOMOWEJ
1.
Student, którego praca dyplomowa uzyskała ocenę niedostateczną, może ubiegać się o przyznanie
dodatkowych trzech miesięcy na jej poprawienie. Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan po zasięgnięciu opinii recenzenta.
2.
Brak zgody dziekana, o której mowa w pkt. 1, lub ponowna negatywna ocena pracy dyplomowej może powodować
skreślenie z listy studentów.
PUNKTY ECTS
Student otrzymuje 15 punktów ECTS za przygotowanie pracy dyplomowej i przygotowanie do egzaminu
dyplomowego.
EGZAMIN DYPLOMOWY INŻYNIERSKI
262
WARUNKI DOPUSZCZENIA DO EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO I TERMIN EGZAMINU
1.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu inżynierskiego jest:
1) uzyskanie wszystkich zaliczeń przewidzianych w planie studiów i w programie nauczania;
2) uzyskanie pozytywnych opinii promotora pracy inżynierskiej i jej recenzenta, potwierdzających
spełnienie wymagań merytorycznych i formalnych stawianych pracom inżynierskim;
3) uiszczenie wszystkich opłat związanych z tokiem studiów.
2.
Termin egzaminu inżynierskiego wyznacza dziekan.
3.
Dziekan może ustalić indywidualny termin egzaminu inżynierskiego dla studenta, który złożył pracę
dyplomową przed upływem obowiązującego terminu.
ZŁOŻENIE EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO
1.
Egzamin inżynierski jest egzaminem ustnym, w trakcie którego komisja egzaminacyjna pod
przewodnictwem dziekana lub osoby przez niego powołanej, sprawdza stopień przygotowania studenta do wykonywania zawodu w specjalności stanowiącej przedmiot studiów.
2.
W skład komisji powołanej przez dziekana wchodzą: przewodniczący i co najmniej dwaj nauczyciele
akademiccy reprezentujący podstawowe przedmioty zawodowe danego kierunku. Jeżeli praca dyplomowa wykonana
jest dla potrzeb określonego zakładu pracy, w skład komisji może wejść również jego
przedstawiciel.
3.
Dziekan może zarządzić udział w komisji lub obecność na egzaminie promotora i recenzenta.
4.
W składzie komisji egzaminu inżynierskiego dla kierunków lub specjalności objętych certyfikatem uznania za zgodność z wymaganiami Konwencji STCW co najmniej jedna osoba musi posiadać najwyższy dyplom morski w odpowiednim dziale.
5.
Komisja może zwolnić studenta z obowiązku odpowiedzi na pytania dotyczące pracy dyplomowej, jeżeli jego praca,
zarówno przez promotora, jak i recenzenta, została oceniona na ocenę co najmniej dobrą.
6.
Przy ocenie wyników egzaminu stosuje się skalę ocen określoną w regulaminie studiów.
7.
Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z egzaminu jest brak ocen niedostatecznych z poszczególnych tematów referowanych przez studenta i stanowiących przedmiot egzaminu.
POWTÓRNY EGZAMIN INŻYNIERSKI
1.
W przypadku nie zdania przez studenta egzaminu inżynierskiego lub nieusprawiedliwionego nie
przystąpienia do tego egzaminu w ustalonym terminie dziekan wyznacza powtórny termin, który jest
terminem ostatecznym. Powtórny egzamin inżynierski musi odbyć się w ciągu 3 miesięcy od daty
pierwszego terminu, ale nie wcześniej niż po upływie miesiąca.
2.
W przypadku nie zdania egzaminu inżynierskiego w drugim terminie dziekan podejmuje decyzję
o zezwoleniu na powtórzenie ostatniego roku lub semestru studiów albo decyzję o skreśleniu z listy
studentów.
3.
Student powtarzający semestr z powodu nie zdania egzaminu inżynierskiego nie musi ponownie pisać pracy dyplomowej inżynierskiej.
UKOŃCZENIE STUDIÓW
1. Ukończenie studiów I stopnia następuje po złożeniu egzaminu dyplomowego inżynierskiego.
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych – minimalna liczba godzin
263
Godziny
ECTS
300
300
15
300
15

Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wniosek stypendialny - stypendium dla Polaków

Literatura specjalistyczna

golias 6 sem 2014-15 - Instytut Studiów Klasycznych

Wniosek o powtarzanie przedmiotu TiR

pobierz - Katedra Inwestycji i Nieruchomości

jezyk angielski_FIZJOTERAPIA__Ist_Ir_sem1-2_2014

Technolog żywności a współczesny przemysł ECTS 2