Aktualności - tts.infotransport.pl

Transkrypt

Aktualności
Ze świata
Pociągi szerokotorowe dojeżdżają już do Agartala w stanie Tripura,
Indie
13.01.2016 r. Minister Kolei w stanie Tripura na wschodzie Indii
Manoj Sinha uczestniczył we wjeździe pierwszego pociągu szerokotorowego na stację Agartala w stanie Tripura. Miasto Agartala
jest stolicą stanu Tripura i leży w odległości 460 km na wschód od
Kalkuty, jeżeli liczyć drogę przez terytorium państwa Bangladesz.
Natomiast okrążając Bangladesz i jadąc tylko przez terytorium
Indii, odległość ta wynosi 1 530 km. Dojazd pociągu szerokotorowego, o prześwicie 1 676 mm, był możliwy po zakończeniu przebudowy linii Badarpur–Agartala, długości 227 km, z prześwitu
1 000 mm na prześwit 1 676 mm. Dla normalnego ruchu pociągów potrzebne będzie jeszcze szczegółowe sprawdzenie linii, co
jest planowane na miesiąc marzec 2016 r. Miasto Badarpur leży
w stanie Assam. Jak powiedział przedstawiciel kolei Northeast
Frontier Railway, która obsługuje ten region Indii, poza Ministrem
Kolei stanu Tripura na wjazd szerokotorowego pociągu na stację
Agartala oczekiwały tłumy ludzi, którzy chcieli zobaczyć historyczne wydarzenie. Pociąg specjalny składał się z lokomotywy i 6
wagonów pasażerskich. Kiedy minister Sinha podał semafor na
wjazd pociągu na stację Agartala, tłum wydał wielki okrzyk radości. Po wjeździe pociągu minister przywitał się z obsługą pociągu.
Budowa ostatniego, południowego odcinka linii Badarpur–
Agartala, którym był odcinek Manu–Agartala, długości 109 km
została zatwierdzona w latach 1996–1997. Rozpoczęto jednak
budowę linii o prześwicie 1 000 mm i ukończono ją w 2008 r.
Obecnie na stacji Agartala zbudowano też zakład taboru, który
został wyposażony w pierwszą w Indiach automatyczną instalację opróżniania toalet próżniowych. Po przyjeździe pierwszego pociągu minister Sinha powiedział, że do 2020 r. wszystkie
główne miasta stanu Tripura powinny być połączone siecią kolei
szerokotorowej. Obecnie najpilniejszą sprawą jest wydłużenie linii szerokotorowej od Agartala na zachód, do Akhaura w Bangladesz, odległość 10 km. Ta inwestycja powinna być dokonana pomimo dużego kosztu ziemi w tym rejonie. Natomiast budowana
jest nowa linia kolejowa od Agartala na południe, do Sabroom,
także na granicy Indii z Bangladesz, długości 140 km. Ma ona
być ukończona w marcu 2017 r. (mr)
Railway Gazette International, 1/2016
biegły 2 tory. Dotychczas był to tunel jednotorowym i był wąskim
gardłem na omawianej linii, która poza tunelem była dwutorowa.
Linia ta jest częścią korytarza paneuropejskiego nr 5 linii Lwów–
Czop, granica ukraińsko-węgierska i ukraińsko-słowacka.
Istniejący jednotorowy tunel został zbudowany w 1886 r.
Wówczas tereny te były częścią monarchii austro-węgierskiej, co
trwało do końca I wojny światowej. Po I wojnie światowej Tunel
Beskidzki znalazł się na pograniczu polsko-czechosłowackim.
Był on pomiędzy polską stacją Ławoczne, a czechosłowacką
stacją Skatarske na odcinku Stryj–Mukaczewo. Sytuacja taka
trwała do marca 1939 r., kiedy nastąpił rozbiór Czechosłowacji i tunel znalazł się na pograniczu polsko-węgierskim. Od
września 1939 r. do czerwca 1941 r. tunel był na pograniczu
radziecko-węgierskim. Od czerwca 1941 r. do lata 1944 r. tunel
był pomiędzy Niemcami a Węgrami. Od lata 1944 r. należał do
ZSRR, a od 1991 r. jest na terytorium Ukrainy. Tunel z 1886 r.
jest obecnie w złym stanie technicznym i prędkość w nim wynosi
tylko 40 km/h lub mniej. Nowo wywiercony tunel, biegnący obok
starego tunelu, ma długość 1 764 m lub 1 822 m, jeśli doliczyć
wydłużone wjazdy ochronne do tunelu. Jest on poprowadzony na
głębokości maksymalnej 180 m pod powierzchnią gruntu. Tunel
ma 8,5 m wysokości i 10,5 m szerokości i będzie w nim można
zbudować 2-torową, szerokotorową (1 520 mm) i zelektryfikowaną linię kolejową. Prędkość w tunelu będzie wynosiła 70 km/h.
Pozwoli to na podwojenie przelotowości pociągów z 47 par obecnie, do 100 par pociągów na dobę.
Koszt budowy nowego tunelu wyniósł 163 mln euro, z czego
państwowe koleje ukraińskie UZ pokryły 30% kosztów. Natomiast pozostałe koszty pokryła pożyczka z banku EIB (European
Investment Bank) w Luksemburgu – 55 mln euro i banku ERBD
(European Bank for Reconstruction and Development) w Londynie – 40 mln USD. Prace przy budowie tunelu rozpoczęto w listopadzie 2013 r. i były one prowadzone przez firmy: Porr, Austria
i Interbudmontazh, Ukraina. W wierceniu tunelu zastosowano
nową austriacką Metodę Tunelową. Zakończenie budowy tunelu jest planowane na koniec 2017 r., natomiast regularny ruch
pociągów ma być rozpoczęty od drugiego kwartału 2018 r. Przy
budowie nowego tunelu wykonano 3 połączenia tego tunelu ze
starym tunelem. Stary tunel będzie czynny do czasu przejęcia
ruchu kolejowego przez nowy tunel, a następnie będzie służył
jako tunel bezpieczeństwa.
Jak powiedział przedstawiciel banku EBRD, Tunel Beskidzki
jest pierwszą inwestycją publiczną na terenie Ukrainy, która jest
wykonywana zgodnie z przepisami organizacji inżynierskiej FIDIC
(Fédération Internationale Des Ingénieurs-Conseils). Finansowanie budowy prowadzone jest zgodnie z przepisami banku EBRD
i z tego względu budowa w zakresie przejrzystości finansowania
jest ważnym punktem w dalszych tego typu zadaniach na terenie Ukrainy. Z kolei przedstawiciel banku EBRD na Ukrainę Sevki
Acuner powiedział: „tunel przyczyni się do wzrostu wymiany handlowej i wymiany turystycznej pomiędzy krajami. Pozwoli także
na podniesienie gospodarcze regionu zakarpackiego”. (mr)
Przebicie drugiego Tunelu Beskidzkiego na linii Stryj–Czop na Ukrainie
21.01.2016 r. odbyła się na stacji Beskid uroczystość z okazji
przewiercenia nowego Tunelu Beskidzkiego pod pasmem Karpat Wschodnich. Nowy tunel na linii Lwów–Stryj–Mukaczewo–
Czop–Zahony (Węgry) będzie dwutorowy. W jednym tunelu będą
2 5 /2016
Prezydent Iranu uczestniczył w rozpoczęciu elektryfikacji linii
Teheran–Mashhad
6.02.2016 r. Prezydent Iranu Hassan Rouhani uczestniczył w mieście Mashhad w uroczystym rozpoczęciu prac przy elektryfikacji
linii kolejowej Teheran–Mashhad, długości 926 km. Jest to dwutorowa, główna linia Iranu. Projekt w sprawie elektryfikacji tej linii
napięciem 25 kV 50 Hz przyjęto już w 2012 r., natomiast umo-
Aktualności
wę w tej sprawie podpisano pomiędzy rządem Iranu a chińskimi
państwowymi firmami: CMC (China National Machinery Import &
Export Corporation) oraz SU Power, a także irańską państwową
grupą przemysłową MAPNA, Teheran dopiero w czerwcu 2014 r.
Poza wykonaniem elektryfikacji, w umowie zawarto też obowiązek utrzymania sieci i urządzeń przez wykonawcę przez 5 lat oraz
dostawę dla kolei irańskich 70 lokomotyw elektrycznych. Ostateczne podpisanie umowy, po uzgodnieniu spraw finansowych,
nastąpiło w 2015 r. Według ostatecznych uzgodnień, wartość
umowy ma wynieść 1,9 mld euro, a 85% tej kwoty ma stanowić
pożyczka banków chińskich. Elektryfikacja linii ma trwać 42 miesiące i po elektryfikacji czas jazdy pociągów pasażerskich na trasie Teheran–Mashhad ma ulec skróceniu z 12 do 6 godzin. Przewozy towarowe natomiast mają wzrosnąć do 10 mln ton rocznie.
W ciągu ostatnich trzech lat zmodernizowano sygnalizację na
linii Teheran–Mashhad, a pracę tę wykonały firmy irańskie. Koszt
tej modernizacji wyniósł 32 mln euro.
Przemawiając w czasie uroczystości rozpoczęcia elektryfikacji, Prezydent Rouhani powiedział, że rozwój sieci kolejowej jest
ważnym celem rządu irańskiego, gdyż „(…) kolej wprowadza zdrowe środowisko, spokój duchowy i umysłowy, niedrogi transport,
oszczędność paliwa i skrócenie czasów podróżowania”. Jak powiedział Rouhani, „(…) Iran powinien mieć połączenia kolejowe
ze wszystkimi sąsiadującymi krajami. Także wszystkie główne
porty Iranu powinny mieć połączenia kolejowe. W najbliższej
przyszłości koleje Islamskiej Republiki Iranu będą połączone
z kolejami Azerbejdżanu i Iraku.” Dodał on, że dawno planowane połączenie kolejowe z leżącego na granicy irańsko-irackiej
miasta Khorramshahr w Iranie z Basrą w Iraku będzie otwarte
w terminie, tj. w listopadzie 2016 r., na najbliższą doroczną pielgrzymkę Arbaeen. Jak powiedział Prezydent: „dzięki połączeniu
Khorramshahr z Basrą, odległość 50 km, nasi drodzy bracia pielgrzymujący do grobu Imama Hossein ibn Ali‘ego, który był wnukiem proroka Mahometa i został zabity przez Jazydów w mieście
Karbala, w 680 r., będą mogli łatwiej odwiedzać jego grób.” (mr)
Uruchomienie pociągów maglev do lotniska Incheon w Korei Płd.
03.02.2016 r. rozpoczęły kursowanie pociągi na poduszce
magnetycznej maglev na wyspie Yeongjong, leżącej na Morzu
Wschodnio-Chińskim, około 50 km na zachód od Seulu. Linia
kolei maglev, długości 6,1 km została zbudowana od Międzynarodowego Portu Lotniczego Incheon, znajdującego się na tej
wyspie do stacji kolejowej Yongyu, do której dochodzą pociągi
z Seulu (Metro Seul), odległość 60 km. Jest to końcowa stacja
metra Seul. Pociągi maglev i tor, po którym się one poruszają są
oryginalną konstrukcją koreańską. Zbudowana linia maglev składa się z dwóch torów poprowadzonych na betonowej estakadzie,
której największa wysokość nad poziomem ziemi wynosi 24,5 m.
Każdy z torów ma szerokość 1 850 mm. Pociągi są zasilane napięciem 1,5 kV dc. Linia maglev na wyspie Yeongjong ma 6 stacji
pośrednich, a pociągi kursują co 15 minut, w godzinach 9:00–
18:00. Godziny kursowania pociągów mają być w przyszłości rozszerzone. Firma Hyundai Rotem, Korea Płd. zbudowała 4 pociągi,
które poruszają się bez obsługi maszynisty. Są to dwuwagonowe
składy połączone przegubami. Każdy skład może zabrać 230 pasażerów. Prędkość maksymalna pociągu wynosi 110 km/h, ale
na razie pociągi jeżdżą z prędkością do 80 km/h. W czasie przejeżdżania w pobliżu domów mieszkalnych i hoteli okna pociągu
zostają automatycznie przyciemniane, żeby nie zaglądać w okna
mieszkańcom, gdyż pociągi przejeżdżają na poziomie okien.
Pociągi maglev w Korei Płd. zostały zbudowane w ramach programu „Pociąg Miejski maglev”, rozpoczętego w 2006 r. i opracowanego przez Ministerstwo Ziemi, Infrastruktury i Transportu Korei
Płd. Prace badawcze i konstrukcyjne wykonał Instytut Maszyn
i Materiałów Korei w Seulu. Rozpoczęcie budowy linii na wyspie
Yeongjong nastąpiło w sierpniu 2010 r., a pierwszy pokaz nowego pociągu odbył się w maju 2014 r. (mr)
Otwarcie wydłużenia kolejowej linii podmiejskiej w Izmirze, Turcja
06.02.2016 r. została wydłużona o 22 km jedna z dwóch kolejowych linii podmiejskich Izmiru – linia południowa. Została ona
wydłużona jeszcze dalej w kierunku południowym, od miejscowości Cumaovasi do Tepeköy. Po drodze zbudowano 6 przystanków pośrednich. Jest to pierwsze wydłużenie tej linii od czasu
jej otwarcia w 2010 r. Dotychczasowy odcinek linii południowej
biegł od dworca Alsancak w centrum miasta do Cumaovasi i liczył
23 km długości. Został on otwarty w sierpniu 2010 r. Natomiast
linia podmiejska biegnąca z dworca Alsancak na północ, do Aliaga, liczy 57 km długości i została otwarta w grudniu 2010 r. Obie
linie są zarządzane przez spółkę IZBAN, która jest spółką Zarządu Miasta Izmir i tureckich kolei państwowych TCDD. Nazwa
IZBAN pochodzi od połączenia słów „Izmir” i „Banliyö” (po turecku „podmiejski”). Koleje TCDD są właścicielem infrastruktury na
obu liniach, północnej i południowej. Obie linie są zelektryfikowane napięciem 25 kV 50 Hz. Są one obsługiwane przez 3-wagonowe elektryczne zespoły trakcyjne dwóch typów. Spółka IZBAN
5 /2016 3
Aktualności
zakupiła najpierw 33 elektryczne zespoły trakcyjne w firmie CAF
(Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles), Hiszpania i oznaczyła je serią 22000, natomiast nieco później zakupiono 40 zespołów trakcyjnych w firmie Hyundai Rotem, Korea Płd. i zostały one
oznaczone serią 23000. (mr)
Koleje Indyjskie zaprezentowały zmodernizowane wagony pasażerskie
11.01.2016 r. Koleje Indyjskie (IR) pokazały na stacji Safdarjung
w Delhi pierwszy zmodernizowany skład 24 wagonów pasażerskich, które otrzymały nowe wnętrza. Jest to obecnie „modelowy skład”, według którego będą modernizowane dalsze wagony.
Zmodernizowane wagony mają po 12–15 lat, czyli są w połowie
swojego życia. Jak powiedziały koleje IR: „modernizację zrobiono
dla poprawy warunków podróżowania”. Ma być ona zrobiona we
wszystkich rodzajach pociągów. Program modernizacji wagonów
pasażerskich kolei IR ma kosztować 315 mln rupii i ma być wykonany przez należące do kolei IR Wagonowe Zakłady Remontowe
w Bhopal, Indie oraz zakłady Hindustan Fibre Glass w Vadodara, Indie. W ramach programu ma być wyremontowanych 111
wagonów różnych typów, a praca ma być wykonana w latach
2016–2017.
W trakcie przebudowy wzmocniono konstrukcję wagonów,
a wnętrza wagonów całkowicie przebudowano. W modernizacji zastosowano trudno palne materiały z tworzyw sztucznych.
Wkręty mocujące wykładziny wewnętrzne są obecnie niewidoczne. W przedziałach bagażowych zastosowano półki ze stali nierdzewnej. W wagonach wymieniono kable elektryczne i poprowadzono je w miarę możności przez pomieszczenia, gdzie nie
przebywają pasażerowie.
W wagonach sypialnych dobudowano „ergonomiczne” drabinki do wchodzenia na górne łóżka. Zastosowano nowy kształt stolików przy łóżkach dolnych. Całe oświetlenie zostało przebudowane
na oświetlenie energooszczędnymi lampami LED (light-emitting
diode). Oświetlenie takie zastosowano również w lampkach do
czytania przy łóżkach w wagonach GSCN. Lampki LED zastosowano też we wskaźnikach rezerwacji miejsc, aby pomóc pasażerom wsiadającym w nocy. W wagonach FAC i wagonach ACCW
zainstalowano zamiast zasłon okiennych rolety. We wszystkich
4 5 /2016
wagonach zainstalowano instalację nagłaśniającą i system
informacji pasażerskiej. Przy siedzeniach pasażerskich zainstalowano gniazdka do zasilania komputerów. Toalety zostały
wyposażone w większe lustra i nowe umywalki. Ponadto toalety
wyposażono w kurki automatycznie zamykające wodę oraz w wentylatory. Toalety wyposażono także w kosze na śmieci. Wszystkie
wagony wyposażono w gaśnice. Koszt przebudowy jednego wagonu wynosi dla wagonu bez klimatyzacji około 1,8 mln rupii, natomiast dla wagonu z klimatyzacją 2,5 mln rupii. (mr)
Drugi tor na odcinku Lodhran–Raiwind w Pakistanie
09.01.2016 r. Minister Kolei Pakistanu Khawaja Saad Rafique
i Pierwszy Minister pakistańskiego stanu Punjab Shahbaz Sharif otworzyli uroczyście drugi tor na odcinku Lodhran–Raiwind,
długości 370 km. Było to jednocześnie zakończenie przebudowy
głównej linii kraju, Karachi–Lahore na linię dwutorową. Cała linia
Karachi–Lahore ma długość 1 200 km. Otworzono także nowy
budynek stacji w Premnagar, leżącej na trasie dobudowanego
toru, 10 km przed stacją Raiwind. Dobudowa toru na odcinku Lodhran–Raiwind została sfinansowana przez Koleje Pakistańskie,
natomiast wykonana siłami pakistańskiej organizacji paramilitarnej Frontier Works Organization (zastępcza służba wojskowa)
oraz wykonawców cywilnych. Budowa była prowadzona w 3 etapach, a wartość prac wyniosła 40 mld rupii. Budowa została rozpoczęta w 2003 r., ale została wydłużona w stosunku do planu
z powodu braku funduszy. Zakończono ją dopiero w listopadzie
2015 r. (mr)
Otwarcie części dworca Belgrad Centralny
26.01.2016 r. premier Serbii Aleksandar Vučić otworzył część nowego dworca centralnego w stolicy kraju, Belgradzie. Otwarto 8
z 10 torów i 5 z 6 peronów dworca, jakie są przewidziane w projekcie. Nowy dworzec nosi też nazwę Prokop. Zbudowane tory
i perony będą teraz używane przez 2 pary pociągów regionalnych
dziennie, relacji Belgrad–Nowy Sad (odległość 100 km) i 105
pociągów podmiejskich dziennie. Budowa nowego dworca była
prowadzona przez firmy: Energoprojekt (Belgrad, Serbia), ZGOP
(Nowy Sad, Serbia) i AŽD (Praga, Republika Czeska). Prace rozpoczęto w grudniu 2014 r. i zostały one sfinansowane z pożyczki
o wartości 25,8 mln euro, zaciągniętej w funduszu przeznaczonym na rozwój krajów arabskich KFAED (Kuwait Fund for Arab
Economic Development) w Kuwait City, Kuwait. Umowę w tej sprawie podpisano w dniu 10.12.2012 r. Budynek nowego dworca,
a także ulice dojazdowe do niego mają być budowane w następnym etapie, którego zakończenie przewidywane jest na 2018 r.
Aktualności
Przewiduje się, że po wybudowaniu przyszłego dworca centralnego, obecny dworzec główny, który jest dworcem czołowym i jest
położony bliżej miasta, będzie zamknięty, a pociągi międzymiastowe i pociągi międzynarodowe zostaną przeniesione do nowego dworca, który będzie dworcem przelotowym. W ten sposób
zostanie też zwolnione 80 arów ziemi pod inną zabudowę.
Budowa nowego dworca głównego w Belgradzie była planowana od ponad 80 lat. W latach 1945–1971 zostało opracowanych ponad 30 projektów budowy tego dworca. Ostatecznie
w marcu 1971 r. przyjęto jeden z tych projektów. Budowę nowego dworca centralnego Beograd Centar rozpoczęto w grudniu
1976 r. W latach 1977–1978 zdołano wybudować część układu
torowego, ale w końcu 1978 r. prace przerwano z powodu braku pieniędzy. W 1984 r., po wybudowaniu nowego mostu przez
rzekę Sawę, pociągi zaczęły kursować po zbudowanym układzie
torowym dworca centralnego, jednak bez peronów. Sytuacja taka
trwała do 1996 r., kiedy wznowiono prace przy budowie dworca.
Trwały one do 2001 r., kiedy zostały ponownie przerwane z braku
pieniędzy. Wznowienie prac nastąpiło w 2014 r. i ich tymczasowe
zakończenie w styczniu 2016 r. (mr)
Otwarcie dworca kolejowego Haga Centralna po przebudowie
01.02.2016 r. został oficjalnie otwarty po przebudowie dworzec
Haga Centralna w Holandii. Otwarcia dokonał burmistrz miasta
Jozias van Aartsen wraz z wiceministrem Infrastruktury i Środowiska Holandii Sharon Dijksma. Nowy dworzec jest bardziej
przestronny, lepiej oświetlony i bardziej przestronny od poprzedniego, który był zbudowany w latach 70. Ma też lepiej łączyć ze
sobą transport kolejowy, autobusowy i tramwajowy. Nowy budynek główny dworca ma 120 m długości, 96 m szerokości i 22 m
wysokości. Wszystkie 4 strony budynku są mocno przeszklone.
Dworzec jest zbudowany tak, że z holu głównego widać pociągi
wjeżdżające na perony, oraz tramwaje i autobusy wjeżdżające
na przystanki dworcowe. Szklany dach dworca oparty jest na 8
stalowych kolumnach i ma powierzchnię 2 boisk do piłki nożnej.
Jest w nim zamontowanych 218 elementów w kształcie diamentu, każdy o wymiarach 8 x 12 m. Projekt nowego budynku dworca został przyjęty już w grudniu 2003 r., kiedy stało się oczywistym, że istniejący budynek nie mieści występujących potoków
podróżnych. Od tego czasu liczba podróżnych jeszcze wzrosła
i obecnie przez dworzec przewija się codziennie 190 tys. osób,
a do 2025 r. liczba ta ma wzrosnąć do 270 tys. osób. Przebudowa dworca była prowadzona w dwóch etapach. W pierwszym
etapie, rozpoczętym w 2006 r., przebudowano przystanki tramwajowe linii przebiegających w pobliżu dworca. Dopiero w drugim
etapie, rozpoczętym w 2011 r., przebudowano budynek główny.
Przebudowa dworca Haga Centralna jest częścią programu modernizacji dworców w większości miast w Holandii. Program ten
prowadzi zarządca holenderskiej infrastruktury kolejowej firma
ProRail, która jest organizacją państwową. Poza Hagą, ukończono już przebudowy dworców: Rotterdam Centralny, Delft i Arnhem
Centralny, a w 2016 r. mają być zmodernizowane dworce w Bredzie, Tilburgu, Eindhoven i dworzec centralny w Utrechcie. (mr)
Nowa lokomotywa manewrowa EffiShunter 500 produkcji CZ Loko,
Republika Czeska
09.01.2016 r. fabryka CZ Loko, Česká Třebová, Republika Czeska podała, że w końcu 2015 r. dostarczyła pierwszą lokomotywę manewrową EffiShunter 500, typu 723.701 hucie żelaza
Třinecké Železárny A.s., Republika Czeska. Drugą taką lokomotywę zakupiły zakłady Naftna Industrija Srbije, Nowy Sad, Serbia.
Zostanie ona dostarczona w pierwszym kwartale 2016 r. Nowa
lokomotywa EffiShunter 500 jest lokomotywą 4-osiową i opartą na lokomotywie serii 740, produkcji ČKD, Republika Czeska.
Zachowuje ona podwozie i wózki z lokomotywy serii 740, ale
uwzględnia inne wymagania zamawiającego. Lokomotywa EffiShunter 500 ma silnik typu Caterpillar C18, firmy Caterpillar Inc.,
5 /2016 5
Aktualności
USA, o mocy 522 kW, spełniający wymagania czystości spalin UE
etap IIIA. Posiada też przekładnię AC-DC i elektronicznie sterowany wtrysk paliwa, produkcji MSV Elektronika, Republika Czeska.
Masa lokomotywy wynosi 72 t, a długość 13 820 mm. Prędkość
maksymalna wynosi 80 km/h. (mr)
Pierwszy zespół trakcyjny NGR, produkcji Bombardier wysłany z Indii
do Australii
W końcu stycznia 2016 r. odpłynął z portu w Bombaju, Indie do
portu Brisbane w stanie Queensland w Australii transport sześciu
pierwszych, wąskotorowych wagonów pasażerskich. Po złączeniu razem będą one tworzyły jeden elektryczny zespół trakcyjny,
oznaczony symbolem NGR (New Generation Rollingstock), zbudowany przez firmę Bombardier Transportation, Kanada w swojej fabryce w Savli, stan Gudżarat, Indie. Savli leży 450 km na
północ od Bombaju. Ogółem zamówionych zostało 75 zespołów
(450 wagonów) NGR o wartości 4,4 mld dolarów australijskich.
Zakup będzie sfinansowany z Partnerstwa Publiczno-Prywatnego PPP. Po przeprowadzeniu prób na miejscu pierwsze zespoły
mają wejść do eksploatacji w połowie 2016 r. Natomiast dostawy
wszystkich 75 zespołów mają trwać przez 21 lat. Jak podał zarząd portu w Bombaju, wagony są o długości 23,9 m i ważą po
46 t. Ich załadunek wymagał specjalistycznych urządzeń.
Dostarczane przez Bombardier zespoły NGR o prześwicie
1 067 mm są oparte na elektrycznych zespołach A-City, budowanych dla miasta Adelaide, Australia i spalinowych zespołach
trakcyjnych VLocity dla stanu Wiktoria, Australia. Są one wyposażone w wózki Flexx, układ napędowy Mitrac i pokładowy system
diagnostyczny Orbiflo, produkcji Bombardier. Zespoły wyposażone są w toalety i pokładowy Internet. Umowa na dostawę 75 zespołów została podpisana pomiędzy rządem stanu Queensland
a konsorcjum pod przewodnictwem Bombardier Transportation
w styczniu 2014 r. W skład konsorcjum weszły ponadto firmy:
John Laing Group (Wielka Brytania), Itochu Corp. (Japonia) oraz
Uberior Investment Division of Lloyds Bank (Wielka Brytania).
Bombardier będzie utrzymywał zespoły NGR przez 30 lat. Będzie
się to odbywało w nowym zakładzie taboru w mieście Wulkuraka. Wulkaraka leży 60 km na południowy zachód od Brisbane.
Zakład jest specjalnie budowany dla zespołów NGR. Budowa
jest obecnie na ukończeniu. (mr)
Inwestycje tramwajowe w Budapeszcie
16.01.2016 r. nastąpiło otwarcie nowych odcinków linii tramwajowych w prawobrzeżnej części Budapesztu, która nazywa
się Buda. Dzięki dobudowaniu 3 odcinków linii tramwajowych
w trzech różnych punktach miasta możliwe było utworzenie
w dzielnicy Buda dwóch długich korytarzy tramwajowych na kierunku północ-południe. Wykonane połączenia to: połączenie pomiędzy ulicą Üstökös utca i Margit körút oraz pomiędzy dwoma
stronami placu Széll Kálmán tér. Powyższe dwa połączenia umożliwiają tramwajom linii 17 kursowanie od Bécsi út/Vörösvári út do
Savoya Park. Koszt tych dwóch projektów wyniósł 10,8 mld HF,
z czego 90,4% zostało pokryte przez Unię Europejską (UE). Trzecią inwestycją było zbudowanie odcinka linii o długości 1 km pomiędzy placem Batthyány tér i Margit híd, aby umożliwić tramwajom linii 19 i 41 dojazd do ulicy Bécsi út/Vörösvári út. Część
tej dobudowanej linii jest 1-torowa z powodu braku miejsca pod
istniejącymi wiaduktami. Koszt tego trzeciego projektu wyniósł
5,1 mld HF, z czego 68,3% zostało pokryte przez UE.
6 5 /2016
W ramach obecnego finansowania przewidywane jest jeszcze
przebudowanie kilku przystanków, dla zrównania ich wysokości
z wysokością podłogi wagonów. Inne przystanki mają być przebudowane później. Jedną z przebudowanych linii była linia przechodząca pod wiaduktem Lánchíd. Ponieważ Budapeszt zakupił
nowe tramwaje produkcji CAF (Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles), Hiszpania, które mają większe gabaryty, trzeba powiększyć skrajnię pod wiaduktem Lánchíd. Nowe tramwaje CAF
zaczynają wchodzić do ruchu w Budapeszcie od połowy 2015 r.
Przebudowany wiadukt Lánchíd ma być otwarty w marcu 2016 r.
Natomiast w maju 2016 r. ma być otwarty przebudowany plac
Széll Kálmán tér. W ramach tej przebudowy zostanie też zlikwidowana pętla tramwajowa do zawracania, która była na tym placu,
a po zmianie układu torowego nie będzie już potrzebna. Wspomniany projekt inwestycyjny nosił nazwę Fonódó Villamoshálózat
i był prowadzony od października 2014 r. do listopada 2015 r.
Wykonywały go firmy węgierskie: Óbuda Tram Konzorcium
i Bem Tram Konzorcium, a także firmy: Swietelsky Construction
Company, Wielka Brytania i Strabag, Austria. Próbne przejazdy
na nowych trasach były prowadzone w okresie: 23.11.2015–
23.12.2015 r. (mr)
Bombardier pokazał tabor automatycznego metra dla Kuala Lumpur,
Malezja
18.01.2016 r. firma Bombardier Transportation, Kanada zaprezentowała w fabryce firmy Hartasuma w Westport, Malezja, leżącej 70 km na południowy zachód od Kuala Lumpur, pierwszy
z 14 bezobsługowych pociągów metra typu Innovia Metro 300.
Zespoły te zostały zamówione dla wydłużenia linii metra Kelana
Jaya w Kuala Lumpur. W uroczystości wzięła też udział firma Hartasuma, Malezja, która współpracuje z firmą Bombardier i na której terenie odbył się pokaz. Jak powiedział przedstawiciel firmy
Aktualności
Bombardier, zespoły Innovia Metro 300 są to 4-wagonowe pojazdy sterowane automatycznie, które zostały zbudowane i przebadane w ośrodku Centre of Competence for Mass Transit Systems
w Kingston, Ontario, Kanada. W Kuala Lumpur tabor ten będzie
utrzymywany przez firmę Hartasuma. Firma ta zainstaluje też
w tym taborze wyposażenie wewnętrzne. Nastąpi to w fabryce
Hartasuma w Westport. Poza wyposażeniem wewnętrznym, firma Hartasuma zainstaluje w taborze pokładowe urządzenia bezpieczeństwa i urządzenia łączności.
Prezentowany w Westport pierwszy zespół Innovia Metro 300
jest w tej chwili w końcowej fazie produkcji. Jest on planowany
do przekazania operatorowi Rapid Rail w połowie 2016 r. Przed
wejściem do eksploatacji każdy zespół Innovia Metro 300 będzie musiał przejechać 2 tys. km bez większej usterki. Wydłużenie linii metra Kelana Jaya o 17 km, od dzielnicy Kelana Jaya do
Wzgórz Putra jest planowane na 30.06.2016 r. (mr)
torniczego są podgrzewane. Urządzenia pojazdu są na bieżąco
diagnozowane w czasie jazdy i wyniki są bezpośrednio transmitowane drogą radiową do zajezdni. (mr)
Wydłużenie linii 1 metra w Moskwie
18.01.2016 r. otwarto wydłużenie linii 1 metra w Moskwie
o 2,5 km w kierunku południowym, od stacji Tropariewo do Rumiancewo. Roboty tunelowe przy tym wydłużeniu rozpoczęto
w lipcu 2013 r. Podobnie jak Tropariewo, stacja Rumiancewo jest
zbudowana 12 m pod powierzchnią ziemi i będzie stacją końcową linii 1 do czasu otwarcia następnej stacji na tym ciągu –
stacji Salariewo, co ma nastąpić pod koniec 2016 r. Przy stacji
Salariewo ma być też zbudowana nowa zajezdnia. Poprzednie
wydłużenie o jedną stację, długości 1,4 km, od Jugo-Zapadnaja
do Tropariewo otwarto w grudniu 2014 r. (mr)
Pokaz pierwszego zmodernizowanego pojazdu szynowego S200
w Calgary, Kanada
14.01.2016 r. Miejskie Przedsiębiorstwo Transportowe Calgary
Transit (CT) pokazało pierwszy z 63 zakupionych zmodernizowanych lekkich pojazdów szynowych typu S200, produkcji Siemens, Niemcy. Pokaz odbył się w zajezdni CT Oliver Bowen. Według CT, kształt nowego pojazdu szynowego jest wzorowany na
kasku bramkarza hokejowego. Kształt ten został wybrany przez
mieszkańców miasta Calgary. Inną propozycją był kształt bizona. Przedsiębiorstwo CT złożyło zamówienie na zmodernizowane
pojazdy w firmie Siemens, jako swoim tradycyjnym dostawcy, we
wrześniu 2013 r. Przewiduje się, że obecnie dostarczony pierwszy zmodernizowany pojazd wejdzie do eksploatacji na wiosnę
2016 r., natomiast ostatni zmodernizowany pojazd S200 powinien być dostarczony na początku 2017 r. Przedsiębiorstwo CT
zamierza zastosować większość nowych pojazdów szynowych
S200 dla zwiększenia zdolności przewozowych na istniejących
liniach. Jedynie niewielka liczba nowych pojazdów zastąpi najstarsze pojazdy typu U2, pochodzące z 1981 r.
Lekkie pojazdy trakcyjne S200 dla Calgary są budowane w fabryce Siemens w Sacramento, Kalifornia, USA. Są one dostosowane do ostrych warunków klimatycznych panujących w tym
rejonie Kanady. Są to pojazdy 4-wagonowe, wysoko-podłogowe,
z grubszą izolacją ścian czołowych i bocznych niż się normalnie stosuje, oknami o potrójnych szybach, z małą przepuszczalnością słońca, elektrycznie ogrzewaną podłogą i nawiewnym
ogrzewaniem, wentylacją i klimatyzacją (HVAC – Heating, Ventilation and Air Conditioning). Ponadto zmodernizowane pojazdy
S200 mają dodatkowe malowanie antykorozyjne pudeł. Przejścia przez łączniki międzywagonowe są wyłożone wykładziną
przeciwpoślizgową. Elektroniczna informacja pasażerska na
ekranach łączy informację pasażerską z muzyką. W stosunku do
poprzednio zamawianej partii S200, ilość głośników w pojeździe
została podwojona. Każdy pojazd S200 jest wyposażony w wysokiej rozdzielczości kamery telewizji przemysłowej CCTV, zarówno dla obserwacji wnętrza, jak i tego, co dzieje się na zewnątrz
pojazdu. Jako oświetlenie zastosowano lampy energooszczędne
LED (light-emitting diode), zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz
pojazdu. Dla ułatwienia wsiadania i wysiadania podłogi przy
drzwiach są karbowane. W zmodernizowanych pojazdach S200
kabiny motorniczego są większe i są oddzielone od przedziału
pasażerskiego szklaną przegrodą, a nie jak poprzednio, zwykłą
ścianą. Szyby czołowe w pojeździe i szyby boczne w kabinie mo-
Koleje SBB zamawiają 3 nowe pociągi ratunkowe
29.01.2016 r. Szwajcarskie Koleje Federalne SBB podpisały
umowę wartości 38 mln SFr z konsorcjum Windhoff Bahn-und
Anlagentechnik, Niemcy i Dräger Safety, Wielka Brytania na dostawę 3 pociągów gaśniczo-ratunkowych, z dostawą w 2018 r.
Pociągi gaśniczo-ratunkowe LRZ18 (Lösch-und Rettungszug)
będą stacjonowały w: Genewie – dla obsłużenia linii CEVA i regionu wzdłuż Jeziora Genewskiego, w Melice – dla obsłużenia
południa kantonu Ticino i głębokiego tunelu Ceneri oraz w Brig
dla obsłużenia głębokiego tunelu Lötschberg i tunelu Simplon,
a także kantonu Valais. Każdy pociąg będzie miał swoją własną
obsługę w liczbie do 60 osób, zdolną do wyruszenia pociągiem
w ciągu kilku minut od otrzymania zgłoszenia. Nowe pociągi
LRZ18 zastąpią dotychczasowe pociągi LRZ14. Każdy pociąg ratunkowy będzie się składał z szeregu specjalistycznych wagonów.
Będzie on miał własne zasilanie w powietrze, wagon narzędzio-
5 /2016 7
Aktualności
wy i wagon przeciwpożarowy ze zbiornikiem wody 50 tys. litrów.
Pociąg będzie miał własny napęd silnikami spalinowymi i będzie
mógł rozwijać prędkość do 100 km/h. Będzie też mógł wyciągnąć
z tunelu inny pociąg o masie do 1 600 ton. (mr)
Otwarcie drugiej linii tramwajowej w Seattle, USA
23.01.2016 r. została otwarta bez rozgłosu druga linia tramwajowa w Seattle, w stanie Waszyngton, USA. Linia liczy 4,2 km długości i 10 przystanków i łączy plac Pioneer Square w centrum
miasta z Capitol Hill na północy miasta. Linia jest nazywana
powszechnie First Hill Streetcar. Jest ona obsługiwana przez 7
tramwajów produkcji firmy Inekon Trams a.s., Ostrawa, Republika
Czeska. Są to 3-członowe, w 100% niskopodłogowe, dwukierunkowe tramwaje, zakupione za cenę 30 mln USD. Są one wyposażone w akumulatory litowo-jonowe, produkcji firmy Saft, Francja,
co pozwala im wyjeżdżać poza sieć trakcyjną. W Seattle tylko linia Pioneer Square–Capitol Hill jest zelektryfikowana, a wszelkie
zjazdy z niej nie są zelektryfikowane. Jest to druga linia tramwajowa w Seattle. Jej budowa została rozpoczęta w kwietniu 2012 r.
i zakończona w czerwcu 2014 r., jednak opóźnienia w dostawie
taboru z Republiki Czeskiej spowodowały opóźnienie w otwarciu
linii do stycznia 2016 r. Pierwsza linia tramwajowa w Seattle została otwarta w 2007 r. Są plany wydłużenia nowej linii tramwajowej w obu kierunkach. Przewidziane jest wydłużenie w kierunku
północnym, od Capitol Hill do Broadway z dwoma przystankami
pośrednimi oraz zbudowanie linii z Pioneer Square do South
Lake Union Line przy Westlake Hill, gdzie łączy się ona z koleją
jednoszynową, monorail. (mr)
Wydłużenie linii metra 1 do lotniska w Mashhad, Iran
6.02.2016 r. Prezydent Iranu Hassan Rouhani uczestniczył w ceremonii otwarcia wydłużenia linii 1 metra o 6 km
w kierunku południowo-wschodnim, dzięki czemu osiągnęła
ona lotnisko Hashemi Nejad w Mashhad. Miasto Mashhad liczy 2,8 mln mieszkańców. Dotychczas metro dochodziło do
stacji Ghadir. Na odcinku Ghadir–lotnisko została zbudowana
jedna stacja pośrednia – Parvaz. Budowa wydłużenia kosztowała 206 mln euro i została sfinansowana przez kolej miejską
Mashhad Urban Railway Corp. Linia 1 metra w Mashhad liczyła
dotąd 19 km i została otwarta do próbnej eksploatacji w kwietniu 2011 r. Po paru miesiącach prób linię otwarto do normalnej
eksploatacji w październiku 2011 r. Linia jest obsługiwana przez
70 pojazdów, produkcji fabryki CNR Changchun, Chiny. Są to niskopodłogowe lekkie 3-wagonowe pojazdy trakcyjne, o prędkości maksymalnej 80 km/h.
Miasto Mashhad buduje obecnie linię 2 metra. Będzie ona
miała 14 km długości i biegła na kierunku wschód-zachód, od
stacji metra Koohsangi do placu Tabarsi. Będzie miała 12 stacji.
Na jednej ze stacji – Shariati – będzie skrzyżowanie z linią 1.
W dalszej przyszłości w Mashhad planowane są jeszcze dwie
linie metra. (mr)
Rozpoczęcie prób ruchowych na nowej linii podmiejskiej Citybanan
w Sztokholmie
14.01.2016 r. rozpoczęto próby ruchowe na nowej linii kolejowej
przechodzącej tunelem pod centrum Sztokholmu, z północy na
południe. Linia nazwana jest Citybanan i została wykonana w głębokim, podmorskim tunelu, długości 6 km. Tunel ten przebiega
8 5 /2016
pod tunelami sztokholmskiego metra. W próbach wzięła udział
szwedzka minister infrastruktury Anna Johansson. Przejechała
ona specjalnym pociągiem na całym odcinku, od stacji Tomteboda do stacji Södra. Jazda odbyła się specjalnym spalinowym
zespołem trakcyjnym Y1S, należącym do szwedzkiej administracji transportowej Trafikverket, która zarządza transportem kolejowym, drogowym, lotniczym i morskim. Stwierdzono właściwe
wykonanie robót budowlanych i możliwość elektryfikacji tego odcinka. Budowa linii Citybanan, o wartości 16,8 mld koron szwedzkich, ma być zakończona latem 2016 r., a otwarcie jest planowane na lipiec 2017 r. Nowa linia zwiększy przelotowość pociągów
przez miasto z 28 do 52 pociągów/godzinę. Po oddaniu do użytku nowej linii zostaną na nią skierowane pociągi podmiejskie
i odciążą w ten sposób obecną 2-torową linię przechodzącą przez
centrum miasta, która była wąskim gardłem szwedzkiej sieci kolejowej. Kursowały bowiem po niej zarówno pociągi podmiejskie,
jak i pasażerskie pociągi dalekobieżne, a także pociągi towarowe. Jak powiedziała Minister Johansson, „linia Citybanan ma nie
tylko wielkie znaczenie dla ruchu podmiejskiego, ale poprawi
punktualność pociągów na całej sieci kolei szwedzkich”. (mr)
Rozpoczęto próby ruchowe na pierwszej linii metra w Nanning, Chiny
20.01.2016 r. rozpoczęto próby ruchowe z pasażerami na pierwszym odcinku pierwszej linii metra w Nanning. Nanning jest miastem w prowincji Guangxi, leżącym ok. 700 km na zachód od
Hong Kongu i liczy 2,8 mln mieszkańców. Wcześniej na pierwszej linii metra odbywały się przez tydzień próby bez pasażerów,
z prędkościami do 60 km/h. Normalna eksploatacja na nowej
linii, która liczy 10,4 km długości i 10 stacji, ma rozpocząć się
28.06.2016 r. Linia biegnie na kierunku wschód-zachód, od
dworca kolejowego Nanning Wschód do dzielnicy Nanhu. Na
wschodnim krańcu linii została zbudowana zajezdnia taboru.
Drugi odcinek budowanej linii jest wydłużeniem w kierunku zachodnim, od dzielnicy Nanhu do dzielnicy Shibu i ma być otwarty
w końcu 2016 r. Długość linii zostanie w ten sposób powiększona
o 21,7 km i 15 stacji. Przewidywane jest przyszłe skrzyżowanie
z linią 2 na placu Chaoyang i w pobliżu głównego dworca kolejowego Nanning.
Budowę linii rozpoczęto w grudniu 2011 r. Linia biegnie cały
czas pod ziemią. Tabor stanowią 6-wagonowe zespoły trakcyjne
typu B. Zostały one zamówione w fabryce CSR Zhuzhou (Chiny)
w kwietniu 2014 r. Koszt taboru wyniósł 870 mln juanów. Pociągi mają prędkość maksymalną 80 km/h i mogą zabrać 2 088
pasażerów. Są one wyposażone w nadzór kamerami telewizji
przemysłowej CCTV i elektroniczną informację pasażerską. Długoletnie plany rozwoju transportu w Nanning przewidują zbudowanie do 2030 r. sieci metra złożonej z 8 linii, o łącznej długości
252 km. (mr)
Z Unii Europejskiej
CER publikuje strategię w zakresie ograniczania hałasu
Wspólnota Kolei Europejskich opublikowała dokument w zakresie kierunków ograniczania hałasu od pociągów towarowych,
przedstawiając stanowisko dla wywierania wpływu na przyszłe
działania UE dotyczące problematyki hałasu.
Strategia wyznacza średniookresowe kierunki strategiczne
działań dotyczących hałasu w obszarach funkcjonowania człon-
Aktualności
ków CER i opisuje kroki mające na celu rozwiązanie problemu
hałasu przez członków CER. Odwołuje się ona do odpowiednich
działań na szczeblu UE, w szczególności do dokumentu roboczego Komisji Europejskiej (SWD (2015) 300 wersja ostateczna) w sprawie hałasu emitowanego przez kolejowy transport
towarowy. Ogólnym celem jest skuteczne ograniczenie hałasu
kolejowego w najbliższych latach, przy jednoczesnym zachowaniu konkurencyjności sektora kolejowego w stosunku do innych
środków transportu.
Hałas towarzyszy wszystkim głównym środkom transportu.
Pozostanie on przez długi czas kluczowym problemem ochrony
środowiska dla kolei europejskich z powodu wrodzonej natury
problemu i jego powiązania ze wzrostem sektora transportu.
W kontekście przedstawionej optymalnej polityki i przyszłego
przeglądu dyrektywy w sprawie hałasu (2002/49/WE), zaniepokojenie opinii publicznej problemem hałasu kolejowego transportu towarowego, nie powinno być ignorowane przez sektor.
W tych regionach, gdzie hałas nie jest przedmiotem zainteresowania politycznego obserwuje się, iż ludzie stosunkowo łatwo
mobilizują się wobec zagrożenia narażenia na hałas. Członkowie
CER powinni przygotować długoterminową strategię przeciwdziałania problemowi hałasu. Niektóre kraje są bardziej narażone
na hałas niż inne, ale transport towarowy jest międzynarodowy
i przejazd przez lub do regionów bardziej narażonych na hałas ma
wpływ na ogólną wielkość kolejowych przewozów towarowych. Jeśli nie zostaną podjęte działania na szczeblu europejskim może
to stanowić poważne zagrożenie dla rozwoju kolejowego biznesu
towarowego wzdłuż najbardziej obciążonych korytarzy.
Główne postulaty kierowane do ustawodawców:
CER uznaje problem hałasu generowanego przez kolejowy
transport towarowy za ważny problem. Jego członkowie podejmują starania na rzecz przeciwdziałania problemowi i wyznaczyli sobie za cel efektywne ograniczenie hałasu kolejowego
w nadchodzących latach przy zachowaniu konkurencyjności
sektora kolejowego w stosunku do innych środków transportu;
CER jest świadom specyfiki problemu hałasu związanego
z transportem kolejowym pasażerskim – kolejami dużych
prędkości czy też parkingami;
pomimo iż hałas dotyczy niektórych obszarów, jest on problemem całej UE. Niektóre kraje są bardziej narażone na hałas
niż inne, ale transport towarowy jest międzynarodowy i przejazd przez lub do regionów bardziej narażonych na hałas ma
wpływ na ogólną wielkość kolejowych przewozów towarowych.
Jeśli nie zostaną podjęte działania na szczeblu europejskim
może to stanowić poważne zagrożenie dla rozwoju kolejowego
biznesu towarowego wzdłuż najbardziej obciążonych korytarzy;
ustawodawcy UE powinni podjąć kroki mające na celu ograniczenie hałasu, które nie będą mieć negatywnego wpływu na
konkurencyjność kolejowego transportu towarowego. Dowiedziono, iż kolejowy transport towarowy umożliwi osiągnięcie
celów zapisanych w białej księdze transportu z 2011 roku.
Ustawodawcy muszą także brać pod uwagę fakt, iż środki
takie jak ograniczenia lub zakazy ruchu muszą być zgodne
z prawodawstwem UE. W przeciwnym razie będą sprzeczne
z zasadą swobodnego przewozu towarów i wpłyną na znaczące osłabienie kolejowego transportu towarowego w Europie
w stosunku do innych środków transportu;
jedynie rozwiązania ogólnoeuropejskie powinny być brane pod
uwagę. Środki na szczeblu UE będą odpowiednie i powinny
one brać pod uwagę specyfikę położenia kolejowego transportu towarowego;
najbardziej efektywnym środkiem mającym na celu ograniczanie hałasu pochodzącego od wagonów towarowych jest wyposażanie ich w ciche hamulce. Tam, gdzie jest to właściwe, należy
zastosować działania obustronne (redukcja u źródła i ograniczanie w odbiorze). Systemy zróżnicowanego poboru opłat za
dostęp do infrastruktury w zależności od poziomu emisji hałasu
tam, gdzie są zainstalowane, powinny być proste i nie powinny
generować żadnych obciążeń biurokratycznych dla sektora;
modernizacja wagonów jest związana z dodatkowymi kosztami dla sektora. Dopóki hałas nie podlega zasadzie, że zanieczyszczający płaci za dostęp do dróg oraz kolei w zrównoważony i efektywny sposób, wszelkie środki mające na celu
ograniczenie emisji hałasu powinny być powiązane ze wsparciem finansowym pokrywającym całość poniesionych kosztów.

Z kraju
90 lat tradycji polskiej fabryki Bombardier Transportation (ZWUS)
Katowickie zakłady Bomardiera obchodzą jubileusz 90-lecia
działalności w branży sterowania ruchem kolejowym w Polsce.
Jubileusz ten uświetniła uroczystość, na której gośćmi firmy
Bombardier byli przedstawiciele głównych klientów, administracji państwowej oraz liczni reprezentanci branży kolejowej. Od
swoich początków w roku 1926 zakład w Katowicach, obecnie
wchodzący w skład Dywizji Sterowania Ruchem Kolejowym (RCS)
Bombardier Transportation, jest prekursorem wielu rozwiązań,
w zakresie sterowania ruchem kolejowym w Polsce, które mają
fundamentalne znaczenie dla rozwoju transportu szynowego
w Polsce, w tym transeuropejskich korytarzy transportowych.
Z biegiem czasu spółka w Katowicach zwiększyła swoje zatrudnienie do ponad 700 osób i stała się znaczącym i cenionym lokalnym pracodawcą i producentem.
Wywodząca się z niewielkiego zakładu przemysłowego spółka
w Katowicach przeszła szereg przekształceń własnościowych
i transformacji. Od 2001 roku działała pod nazwą Bombardier
Transportation (ZWUS) Polska Sp. z o.o. jako spółka joint venture PKP SA i firmy Bombardier. W 2011 roku Bombardier został
wyłącznym właścicielem katowickiego zakładu. W ciągu 90 lat
działalności spółka wprowadziła na rynek szereg innowacyjnych
rozwiązań, do których zalicza się m.in. pierwszy komputerowy
system zależnościowy, systemy sygnalizacji przejazdowej oraz
detekcji niezajętości odcinków torowych wdrożone w Polsce w latach 90. oraz pierwszy system zdalnego sterowania i kierowania
ruchem kolejowym wprowadzony na rynek w 2001 roku.
Obecnie spółka jest dostawcą systemów sterowania, kierowania i nadzoru ruchu pojazdów szynowych w Polsce. Wszystkie
główne linie kolejowe oraz linie Metra Warszawskiego wyposażone są w urządzenia sterowania ruchem kolejowym produkcji
Bombardier Transportation, a urządzenia i systemy produkowane w Katowicach są instalowane na całym świecie. W 2016 roku
Bombardier, jako pierwszy w Polsce, uzyskał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji zarówno dla części przytorowej, jak
i pokładowej systemu ERTMS Poziomu 2. Obecnie trwa realizacja
4 kolejnych projektów obejmujących swoim zakresem dostawę
systemu ERTMS. Przez lata spółka zdobyła wiele nagród branżowych, w tym ostatnio, w 2015 roku wyróżnienie w prestiżowym
konkursie im. Ernesta Malinowskiego za innowacyjne rozwiązania. W 2016 roku została również – po raz trzeci – laureatem
nagrody „Pracodawca Przyjazny Pracownikom”, przyznawanej
w konkursie organizowanym pod patronatem Prezydenta RP.
5 /2016 9

Aktualności - tts.infotransport.pl

Transkrypt

Podobne dokumenty

Aktualności - tts.infotransport.pl

Inżynier ds. Aplikacji

Aktualności - Infotransport

wniosek o wyrażenie zgody na wjazdy i

Aktualności - tts.infotransport.pl

oświadczenie - Gotówkomat Polskie Płatności