pracę

Szymon Wegner kl VIa
TEMAT:
Historia medycyny na przykładzie tego jak usypiano
pacjentów w trakcie operacji.
Ponad sto lat temu, jak ktoś był wysłany na operację to wiązało się to tylko
z jednym „ŚMIERĆ „.
Innym przykładem są operację wykonywane w starożytnej Asyrii. Tam jak
chory był przygotowywany do operacji zaciskali mu arterie szyjną powodując
niedotlenienie mózgu i utratę świadomości.
Natomiast w starożytnej Babilonii i Egipcie w XV wieku starej ery
stosowano do otumanienia pacjenta wyciąg z mandragory i makówek.
Uznawano także, a co za tym idzie praktykowano uderzanie w głowę co
prowadziło do utraty i zaniku świadomości.
Jednym z pierwszych środków stosowanych do zabiegów chirurgicznych
był podtlenek azotu inaczej zwanym gazem rozweselającym. Wynalazł go w
1772 roku pastor Józef Priestley.
W grudniu 1809 roku lekarz McDowell został wezwany do pacjentki
Crawford. Diagnoza postawiona przez lekarzy nie była za ciekawa –
przenoszona ciąża – jednak McDowell stwierdził zupełnie coś innego. Jego
diagnoza brzmiała – wielka torbiel jajnika –i tu nastał problem. Mianowicie w
epoce w której nie było znieczuleń ani środków dezynfekujących kobiety były
już stracone mając taka chorobę. Umierały w dużych bólach i męczarniach.
Pacjentka jednak wolała poddać się operacji twierdząc, że woli umrzeć
szybko niż powoli w męczarniach.
Operacja odbyła się w sam dzień Bożego Narodzenia. McDowell jako
środkiem znieczulającym dysponował tylko i wyłącznie tabletkami OPIUM,
które przynosiły tylko chwilową ulgę w bólu. Można powiedzieć, że otwarcie
jamy brzusznej odbyło się na” żywca”. Operacja się udała 
A 4 listopada 1847 roku angielski lekarz James Joung Simpson rozpoczął
wielką erę narkozy używając CHLOROFORM. Jednak nie był on za dobry bo
źle wpływał na serce pacjenta.
Poszukiwano innych metod narkozy. Znaleziono ETER ETYLOWY,
był to najczęściej stosowany narkotyk wziewny. Wywołuje on pełna i głęboką
narkozę.
W 1933 roku wprowadzono do narkozy ETER WINYLOWY.
Stosowano go do krótko trwających zabiegów.
W 1956 roku chemicy dokonali syntezy wielu związków narkotycznych
i zaczęto używać pięciokrotnie silniejszy niż eter etylowy, HALAN.
Obecnie w anestezji wziewnej używa się mieszankę tlenu, podtlenku
azotu i anestetyku halogenowego typu HALOTAN, ANFLURAN,
IZOFLURAN, SEWOFLURAN i DESFLURAN.
Aby znieczulic pacjenta całkowicie podaje mu się mieszaninę tlenu i
powietrza, oraz dożylnie ETOMIDDAT, PROPOFOL i KETAMINĘ.