KARTA TECHNOLOGII Udostępnienie złoża szybami Symbol PUPW1
Transkrypt
KARTA TECHNOLOGII Udostępnienie złoża szybami Symbol PUPW1
Scenariusze rozwoju technologicznego przemysłu wydobywczego rud miedzi i surowców towarzyszących w Polsce Strona 1 KARTA TECHNOLOGII Udostępnienie złoża szybami Symbol PUPW1 PODZIAŁ ZE WZGLĘDU NA SPEŁNIANE FUNKCJE - szyby wydobywcze (oraz zjazdowo-wydobywcze) - szyby materiałowo-zjazdowe (oraz podsadzkowe) - szyby wentylacyjne (wydechowe) CHARAKTERYSTYKA Roboty przygotowawcze Utwory osadowe III i IV rzędowe są małozwięzłe i mocno zawodnione (piaski, gliny iły, mułowce oraz węgle brunatne) co powoduje, że przed drążeniem należy zapewnić ich zestalenie. W warunkach kopalń LGOM odbywa się to poprzez mrożenie górotworu. Dotych-czas, przy drążeniu szybów z zastosowaniem tej technologii mrożono utwory III i IV rzędowe wraz ze stropowymi utworami górnego, pstrego piaskowca do głębokości 635 m (szyb R-XI). Technologia zamrażania górotworu polega na odwierceniu otworów mrożeniowych dookoła miejsca lokalizacji przyszłego szybu, mrożenie przebiega w dwóch fazach: aktywnej (wyziębianie z wykorzystaniem solanki i instalacji amoniakalnej) i pasywnej (utrzymanie parametrów płaszcza mrożeniowego). Otwory mrożeniowe rozmieszcza się na kręgu o średnicy 16 m (dla szybów o średnicy 7,5 m w świetle obudowy), a docelowy, planowany zasięg płaszcza mrożeniowego wokół przyszłego szybu, wytwarza się średnio po około 250 dniach. Temperatura mrożenia wynosi do -30° C. Poniżej strefy mrożenia, w trudnych warunkach hydrogeologicznych stosuje się wyprzedzającą cementację górotworu. Drążenie szybu W strefie mrożeniowej urabianie prowadzi się pełnym przekrojem z wykorzystaniem kombajnu szybowego. Urabianie górotworu poniżej strefy mrożonej wykonuje się przy użyciu materiałów wybuchowych na podstawie opracowanych metryk strzałowych uwzględniających technologię strzelań konturowych. Zabiory w trakcie wykonywania robót strzałowych wynoszą generalnie 1,6 m dla odcinków w których zostanie zastosowana obudowa tubingowa oraz 2,0 - 3,5 m w przypadku zastosowania obudowy betonowej. Otwory włomowe wierci się o długości 8,5 ÷ 9,5 m. Liczba otworów strzałowych zawiera się w przedziale od 122 do 151, rozmieszczonych na siedmiu współśrodkowych kręgach. Do strzelań wykorzystuje się dynamity i MW emulsyjne nabojowane. W trakcie drążenia stosowane są kołowroty typu ŁP-18, pomosty cementacyjne, kubły urobkowe i Scenariusze rozwoju technologicznego przemysłu wydobywczego rud miedzi i surowców towarzyszących w Polsce Strona 2 materiałowe, pomost roboczy z ładowarką szybową (łapową) oraz pierścień montażowy do podwieszania obudowy tubingowej (opuszczany na linach). Przewietrzanie przodka szybowego Przewietrzanie przodka szybowego odbywa się z wykorzystaniem odrębnej wentylacji lutniowej. Rodzaje stosowanej obudowy Aktualnie w warunkach LGOM stosowane są obudowy: tubingowa z koszulką beto-nową (PUPO4), betonowa, (PUPO5), panelowo-betonowa (panelowa - PUPO6). Sposób prowadzenia robót i utrzymywania szybu na odcinku pokładu solnego Osobnym zagadnieniem, w fazie prac projektowych i robót wykonawczych jest drą-żenie szybu oraz zastosowanie obudowy na odcinku pokładu solnego o znacznej miąż-szości. Z uwagi na to, że miąższość pokładu solnego zwiększa się w kierunku północno-zachodnim rejonu LGOM, aspekt ten zaistniał w trakcie drążenia szybu RXI oraz jest przedmiotem rozwiązań koncepcyjnych przy drążeniu kolejnych szybów (m.in. SW-4). Ze względu na własności reologiczne soli kamiennej oraz spodziewany ich nieko-rzystny wpływ na zachowanie się obudowy ostatecznej szybu R-XI, na odcinku pokładu solnego (o długości blisko 15 m) obudowę szybu stanowi beton monolityczny grubości 0,6 m Obudowę tego odcinka wykonywano z wykorzystaniem szalunku przekładanego metodą wznoszenia obudowy z dołu do góry. W celu zabezpieczania obudowy betonowej przed ewentualnym działaniem sił rozciągających zastosowano zbrojenie obudowy w postaci dwóch warstw siatek rozłożonych równomiernie na obwodzie. Pomiędzy ociosem a obudową, zabudowano upodatnienie z bloczków styropiano-wych. W rejonie projektowanego szybu SW-4 warstwa soli kamiennej posiada miąższość znacznie przekraczającą dotychczas spotykane w budownictwie szybowym w LGOM. Jej duża wartość (około 160 m) w powiązaniu ze znaczną głębokością zalegania powoduje, iż każde wyrobisko wykonane w takich warunkach będzie podlegało konwergencji przez cały okres jego funkcjonowania. W koncepcji konstrukcji obudowy szybu SW-4 w warstwie solnej uwzględniono możliwość bezpiecznego pełzania ociosów (w pewnych, określonych granicach) jak również realizacji prac związanych z okresowymi przybierkami lub ewentualnie ługowaniem ociosów solnych w przypadku ich nadmiernej konwergencji. Na odcinku tym, w rejonie zalegania warstwy soli kamiennej zaprojektowano obudowę ostateczną wykonaną z paneli żelbetowych o grubości 0,3 m. Poszczególne segmenty obudowy panelowej oraz pierścienie będą ze sobą połączone łącznikami stalowymi. Z uwagi na występowanie procesów reologicznych w warstwie soli, celem ograniczenia ich wpływów na obudowę ostateczną, pozostawiono pustą przestrzeń o szerokości 0,5 m pomiędzy górotworem, a obudową panelową Rodzaje stosowanych wież szybowych basztowe, zastrzałowe