Pobierz
Transkrypt
Pobierz
RADA SZKOLENIOWA Temat: „ POZNAD, ZROZUMIED I POLUBID DYSLEKTYKA „ Cel szkolenia : Przybliżenie sylwetki dyslektyka oraz problemów z jakimi musi się on zmierzyd, uświadomienie nauczycielom ich roli w procesie kształcenia ucznia dyslektycznego, przekazanie wskazówek do pracy z uczniem dyslektycznym. Etap I- POZNAD 1. KTO TO JEST DYSLEKTYK ? To człowiek, który ma specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu ale umysłowo rozwija się prawidłowo, zgodnie z wiekiem. 2. SKĄD BIERZE SIĘ DYSLEKSJA ? Istnieje wiele teorii . Jako jej przyczynę podaje się: - nieprawidłowy przebieg ciąży, uszkodzenia okołoporodowe, - niekorzystny wpływ środowiska: powietrza, żywności, tempa życia, - nierównomiernośd rozwoju psycho-ruchowego, - geny. Nie ma dwóch takich samych dyslektyków ! Problem obejmuje NIE TYLKO naukę ale też życie codzienne człowieka. Nie można patrzed na dyslektyka tylko przez pryzmat kłopotów szkolnych, z którymi się boryka. 3. NAUKA - dysleksja dotyczy wszystkich przedmiotów szkolnych - podstawą są jednak problemy związane z językiem polskim, gdyż nim posługuje się uczeo niezależnie od przedmiotu. Ogólnie w nauce ma on kłopoty z : czytaniem, pisaniem, kreśleniem liter, gramatyką, orientacją w ciele i przestrzeni oraz czasie, odwzorowywaniem położenia, kształtów, następstwem czasu, kolejnością zdarzeo, łączeniem elementów w całośd i rozkładaniem całości na części. 1 W życiu codziennym możemy zaobserwowad problemy z: zakładaniem i zapinaniem ubrania, nauką jazdy na rowerze, prowadzeniem auta, prawidłowym wrzucaniem kierunkowskazów, rozkładaniem sztudców, orientacją w układzie pomieszczeo, odnalezieniem drogi w centrach, posługiwaniem się mapą kraju, miasta, organizacją czasu, wypełnianiem formularzy, pisaniem podao, opowiadaniem o tym co działo się w szkole, domu, pracy, zdawaniem relacji z obejrzanego filmu, sztuki, lektury. To tylko nieliczne przykłady, przy czym każdy dyslektyk przezwycięża różne ich warianty . Dyslektycy chętnie więc odwlekają moment wykonania zadania, dlatego często słyszy się od nich : jutro, później, za chwilę, potem… Etap II – ZROZUMIED 1. Wszyscy wiedzą, co to są „bajpasy”. Znacie też określenie „ boczne drogi”. Otóż proces myślowy dyslektyka przebiega na tej samej zasadzie. A / analizator/ to; R / receptor/ + drogi nerwowe + ośrodki odbioru w mózgu Receptory dyslektyka są sprawne : oko, ucho czy komórki odpowiedzialne za czucie. Oko , ucho czy komórki są prawidłowo zbudowane i funkcjonują bez zakłóceo. Zaburzenie występuje natomiast na DRODZE przewodzenia nerwowego, dlatego dyslektyk szuka nowej drogi- buduje „ bajpasy „ czyli skierowuje bodźce na „ boczne drogi”. To właśnie usprawnianie tych nowych połączeo zajmuje mu dużo czasu. Im więcej i częściej dwiczy- tym szybciej i sprawniej funkcjonuje. 2. Dyslektyk myśli NIEWERBALNIE - obrazami. Dla niego liczą się tylko słowa realne, które umie zobrazowad. Te o dosłownym znaczeniu. KOT- = słysząc to słowo, dyslektyk „widzi” kota, dlatego pisze to słowo Daje sobie też radę ze słowami długo i dobrze przedwiczonymi, np. BRĄZOWY = mama ma brązowe oczy, tata spodnie, on ma brązowe buty. Trudności zaczynają się piętrzyd, gdy słowa są trudne do zobrazowania, tempo pracy szybkie a on musi nadążyd za klasą. 2 Pani dyktuje: PIES NIE WIDZĄC PANA BYD rys. ? [patrzy? rys. [ jest ?] MOŻE BYŁBY ? [ jest? ] SMUTNY. rys. widzi? ] To drastyczny i przerysowany przykład przebiegu procesu myślowego dyslektyka w czasie pisania. 3. Ponieważ język polski w mowie i piśmie jest podstawą nauki wszystkich przedmiotów, znając już trochę dyslektyka, nie dziwicie się zapewne, iż ma on problemy z nauką. Z czym możecie się spotkad w pracy z uczniem dyslektycznym i jak możecie mu pomóc ? Zasady ogólne zostaną omówione w dalszej części naszego spotkania. 4. Nasze metody nauczania pisma nie są przyjazne dla żadnego ucznia, szczególnie zaś dla dyslektyka. Wpajana uczniom koniecznośd nie odrywania ręki w trakcie łączenia liter powoduje brak zakodowania obrazu integralnej litery. Dotyczy to takich liter jak; t, ł, ą, ę, ó, o, ś, d, ź, dź, dż, i, j, a więc tych, które w prawidłowym obrazie graficznym istnieją tylko wraz ze znakami dodatkowymi : kropkami, ogonkami, kreskami. Dostawianie ich PO zakooczeniu pisania wyrazu to dla ucznia jak wiązanie kokardy w butach – można ją zmajstrowad ale komu przeszkadza supeł lub luźno zwisające sznurowadła ? W rezultacie litery te NIE SĄ traktowane przez ucznia jako CAŁOŚĆ. 5. Dwiczenie z udziałem Rady Pedagogicznej. 6. JAK IM POMÓC ? I/ w domu i w szkole A/ Zwracad uwagę na prawidłową postawę w trakcie pisania: -krzesło dosunięte, łokcie na stole/ biurku, nogi lekko rozstawione, plecy proste lekko pochylone. B/ Zwracad uwagę na sposób zapisu : położenie zeszytu względem sylwetki: - pisząc, należy przesuwad kartkę /zeszyt do góry. C/ Nie stosowad wobec dyslektyka słów: pośpiesz się, szybciej. D/ Namawiad ucznia i rodziców do stosowania długopisu z gumową nasadką i czarnym wkładem , ołówków o trójkątnym przekroju oraz podstawki do książek. E/ Zezwalad na trzymanie na blacie TYLKO tych przedmiotów, które są niezbędnie potrzebne. 3 II/ w szkole A/ Zwiększyd ilośd wypowiedzi słownych, przenieśd ciężar prac pisemnych na prace domowe, na lekcjach zachęcad uczniów do opisów, opowiadania, dyskutowania, wypowiadania własnych opinii i uzasadniania ich. B/ Wdrażad uczniów do: podkreślania , wybijania, eksponowania, kolorowania informacji ważnych. C/ Wdrażad uczniów do stosowania odstępów oddzielających istotne treści, np. temat, notatka, praca domowa, tabelka. D/ Zwrócid uwagę na umiejętnośd robienia notatek ! Zarówno na ich treśd jak i sposób zapisu. E/ Stosowad kolory! Pomagają one w zapamiętywaniu treści. F/ Niezwykle ważne jest nauczenie uczniów rozdzielania poleceo i „odhaczania” ich wykonania. Przykład: Przeczytaj tekst. Podkreśl czasowniki. Z każdym czasownikiem ułóż jedno zdanie. Przykład rozdzielania: Przeczytaj tekst.I Podkreśl czasowniki.I Z każdym czasownikiem ułóż jedno zdanie.I Tekst można ROZDZIELIĆ np. pionową kreską- ołówkiem. Po wykonaniu każdego polecenia zaznaczyd jego ukooczenie nad poleceniem : znakiem + , „ptaszkiem” v, kropeczką . , jednak nie należy pozwalad na skreślanie wyrazów / w przypadku wadliwie wykonanego polecenia trudno byłoby uczniowi ponownie je odczytad / + + + Przeczytaj tekst.I Podkreśl czasowniki.I Z każdym czasownikiem ułóż jedno zdanie.I 4 . Uczeo dyslektyczny gubi się, gdy otrzymuje polecenia wieloczłonowe. G/ Układając prace klasowe, dwiczenia, zadania dla uczniów ZOSTAW więcej miejsca na uzupełnianie. Przykład: Wybierz odpowiedni przymiotnik i uzupełnij poniższy tekst. Duży, smaczny, gorący Ala ma …………………………………… dom. H/ Do tematów dołączaj KONKRETY, dzięki którym uczeo szybciej zapamięta treśd. Przykład: Lista władców polskich: 1. 2. Mieszko I Bolesław I Chrobry 960 – 992 r. 992 - 1025 r. I/ UROZMAICAJ lekcje: ciekawostkami, ilustracjami, rysunkami, które uczeo może dołączyd jako pracę domową do aktualnego tematu. J/ Na lekcji matematyki , po głośnym przeczytaniu zadania , WSPÓLNIE z klasą przedwicz rozumienie poszczególnych członów tekstu i wyodrębnianie danych. K/ Błędy, które popełnia uczeo, powinny byd OMÓWIONE i POPRAWIONE. L/ WYŁĄCZ uczniów dyslektycznych z pisania dyktand! Są to zalecenia naszych władz oświatowych. Dyktanda utrwalają popełniane przez nich błędy. Gdy reszta uczniów pisze dyktando- dyslektykom możesz dad inny tekst z poleceniem np. wypisania trudnych wyrazów, ułożenia zdao i skomponowania np. krótkiego opisu, opowiadania, notatki. M/ Ważne informacje, polecenia podawaj w krótkich komunikatach. N/ Uczniów dyslektycznych sadzaj blisko siebie, w pierwszych ławkach. 5 O/ Sprawdzaj w zeszytach notatki z lekcji i prace domowe. Nie musisz tracid na to dużo czasu- przejdź po klasie i postaw w każdym zeszycie „ ptaszka” V np. zielonym kolorem lub parafkę. Celem jest wyłowienie uczniów nie odrabiających lekcji i przyzwyczajenie ich do kontroli. Treśd merytoryczną możesz sprawdzid „ wyrywkowo” tylko np. u 1-2 uczniów. P/ Nie oceniaj błędów ortograficznych i grafii. R/ Zwiększ ilośd odpowiedzi ustnych i daj więcej czasu „ pod tablicą” na zastanowienie się. S/ Nie wymagaj głośnego czytania przy całej klasie. T/ Przygotowując dwiczenia, zadania, sprawdziany- użyj większej trzonki. U/ Oceniaj i doceniaj wysiłek i wkład pracy oraz zaangażowanie ucznia. Liczba dzieci dyslektycznych rośnie! Jeśli przygotujesz sobie lekcje / dyktanda, klasówki, sprawdziany, dwiczenia, zadania..itp./ uwzględniając w nich problemy tych uczniów- wykorzystasz je z powodzeniem w kolejnym roku szkolnym. Nauczycieli obowiązuje & 6.1 Rozporządzenie MEN i S z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania , klasyfikowania i promowania uczniów, w którym mówi się o dostosowaniu wymagao edukacyjnych do potrzeb i możliwości ucznia. Etap III – POLUBID Dysleksja NIE JEST chorobą. Czasem towarzyszy jej coś jeszcze, co powoduje kojarzenie dysleksji z ADHD, autyzmem czy chorobami psychicznymi związanymi z obniżeniem ilorazu inteligencji. Dyslektyk jest człowiekiem bardzo twórczym. Wykazuje szczególne zdolności w takich dziedzinach jak: mechanika, elektronika, konstrukcje, sztuki związane z wizualizacją. Źle np. odwzoruje figurę płaską ale bez problemu wyobrazi sobie zaprojektowane, nowe wnętrze samolotu. Nic dziwnego więc, że właśnie z dyslektyków wywodzi się liczna grupa wynalazców, projektantów, naukowców, twórców. Dyslektyk, to rzadko człowiek o niskiej lub przeciętnej inteligencji- na ogół przewyższa na tym polu swoich rówieśników. Potrafi błyskawicznie myśled i reagowad. Szuka dróg, by robid to, co potrafi robid dobrze a unikad tego, czego nie umie. Dyslektycy posiadają wrodzoną zdolnośd do przetwarzania i kreowania doznao percepcyjnych, są wrażliwsi od swoich rówieśników, bardziej ciekawi i przenikliwi. Cechuje ich intuicja, dlatego często wykonują różne zadania w nietypowy sposób. Stosują myślenie i postrzeganie polisensoryczne / angażują wszystkie zmysły/, mają twórczą wyobraźnię i dużą inwencję. Mam nadzieję, iż zapoznaliście się z sylwetką dyslektyka, lepiej go zrozumieliście i polubiliście. Byd może kiedyś będzie dumni z tego, że go uczyliście. Tak, jak nauczyciele wielu sławnych dyslektyków wśród których byli: 6 Hans Christian Andersen, Aleksander Bell, Walt Disney, Albert Einstein, Whoopi Goldberg, Nelson Rockefeller, Quentin Tarantino czy Leonardo da Vinci. Materiał opracowała mgr Joanna Piwowar Pomoc i współpraca: Anna Parol i Justyna Sekular 7