Podstawy chemii bionieorganicznej SYLABUS
Transkrypt
Podstawy chemii bionieorganicznej SYLABUS
Podstawy chemii bionieorganicznej SYLABUS Nazwa przedmiotu Podstawy chemii bionieorganicznej Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Chemii Bioorganicznej PAN w Poznaniu Język przedmiotu Efekty kształcenia dla przedmiotu ujęte w kategoriach: wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych Polski Doktorant zdobywa wiedzę z zakresu chemii bionieorganicznej w celu ugruntowania przekonania, że wyjaśnienie procesów zachodzących w organizmach nie jest możliwe bez znajomości roli i funkcji jonów metali związanych z układami biologicznymi. Doktorant powinien: I - zrozumieć powiązanie właściwości fizykochemicznych metali z ich funkcją w organizmach II - poznać mechanizm działania metaloprotein III – zaznajomić się z zakłóceniami metabolizmu spowodowanymi niewłaściwym poziomem biometali IV – poznać najnowsze metody diagnostyki i terapii medycznej oparte na zastosowaniu związków nieorganicznych Fakultatywny Semestr zimowy 2016 Typ przedmiotu Semestr/rok Imię i nazwisko osoby/osób prowadzącej/prowadzących przedmiot Imię i nazwisko osoby/osób egzaminującej/egzaminujących bądź udzielającej zaliczenia, w przypadku gdy nie jest to osoba prowadząca dany przedmiot Miejsce wykładu Prof. dr hab. Wanda Radecka-Paryzek Prof. dr hab. Wanda Radecka-Paryzek ICHB PAN, Poznań Sposób realizacji Wykład z użyciem środków audiowizualnych. Wymagania wstępne i dodatkowe Znajomość języka angielskiego. Znajomość chemii nieorganicznej i organicznej na poziomie uniwersyteckim. 2 ECTS 12 godzin wykładów Jeden punkt ECTS odpowiada 25-30 godz. indywidualnej pracy studenta, włączając w to udział w wykładach. Liczba punktów ECTS przypisana przedmiotowi i liczba godzin wykładów Bilans punktów ECTS Stosowane metody dydaktyczne Metody sprawdzania i oceny efektów kształcenia uzyskanych przez doktorantów Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Treści przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Wykłady z wykorzystaniem aktualnych technik audiowizualnych Egzamin pisemny lub/i ustny. Indywidualne omówienie wyników egzaminu. Pozytywna ocena egzaminu. Chemia bionieorganiczna jako interdyscyplinarna gałąź wiedzy. Żelazo: funkcje, białka zawierające żelazo. Miedź: typy centrów aktywnych, rodzaje i funkcje miedzioprotein. Kobalt: kobalaminy, biometylowanie. Molibden, wanad i inne biometale d-elektronowe oraz ich funkcje. Cynk: cynkoenzymy, kwasowa kataliza enzymatyczna; przenoszenie informacji genetycznej. Biometale s-elektronowe, transport przez błony komórkowe, naturalne i syntetyczne jonofory. Zaburzenia metabolizmu spowodowane niedomiarem lub nadmiarem jonów metali w organizmie, ekologiczne podstawy profilaktyki, chelatoterapia. Elementy chemii bionieorganicznej lantanowców i aktynowców. Zastosowanie związków nieorganicznych w chemioterapii, radioterapii i nowoczesnych metodach diagnostyki medycznej. S.J. Lippard, J.M. Berg, Podstawy chemii bionieorganicznej, PWN, Warszawa 1998. J.M. Berg, J. L. Tymoczko, L. Stryer, Biochemia, PWN, Warszawa 2005. J.D. Lee, Zwięzła chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1999. R. M. Roat-Malone, Bioinorganic Chemia Bionieorganiczna, PWN, 2010.