polskim

Transkrypt

polskim
ul. Zgoda 11, 00-018 Warszawa, Polska
Tel.: 0048 22 556 44 40
Faks: 0048 22 556 44 50
e-mail: [email protected]
www.hfhr.pl
ZASADY WJAZDU I
POBYTU
W POLSCE
Ulotka została opublikowana w ramach projektu „Prawo
migracyjne w Polsce – szkolenie dla ukraińskich
organizacji
pozarządowych”.
Projekt
jest
współfinansowany przez Fundację Edukacja dla
Demokracji w ramach programu RITA – Przemiany w
regionie, finansowanego przez Polsko-Amerykańską
Fundację Wolności.
Ulotka jest dystrybuowana bezpłatnie.
WIZY
PRACA W POLSCE
Obywatele Ukrainy planujący wjazd i pobyt
w Polsce lub innych państwach UE co do zasady
muszą posiadać wizę.
Aby móc legalnie pracować w Polsce obywatele
Ukrainy muszą posiadać:
1. tytuł do legalnego pobytu w Polsce np.
zezwolenie na pobyt czasowy lub wizę, z
wyłączeniem m.in. wizy turystycznej (wiza
turystyczna nie uprawnia do pracy w
Polsce), oraz
2. zezwolenie na pracę lub pisemne
oświadczenie pracodawcy o zamiarze
powierzenia
wykonywania
pracy
(oświadczenie).
Wizy wydawane są w polskim konsulacie właściwym
ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy.
Można ubiegać się o wizę:
1. krajową oznaczoną symbolem
“D”.
Uprawnia ona do wjazdu i pobytu
w Polsce przez okres od 91 dni do roku.
Uprawnia również do pobytu na terytorium
innych państw Schengen przez okres łącznie
90 dni w trakcie każdych kolejnych 180 dni.
2. Schengen oznaczoną symbolem “C”.
Uprawnia ona do wjazdu i pobytu na
terytorium wszystkich państw Schengen
przez okres do 90 dni.
Aby uzyskać wizę należy przez Internet
(https://secure.e-konsulat.gov.pl/)
wypełnić
wniosek wizowy oraz umówić się na spotkanie. We
wniosku należy podać cel wydania wizy np. praca,
nauka, odwiedziny u rodziny, korzystanie
z uprawnień wynikających z posiadania Karty
Polaka. Należy również posiadać wystarczające
środki finansowe i ubezpieczenie medyczne.
Zezwolenie na pracę wydawane jest przez
wojewodę na wniosek pracodawcy. Można je
uzyskać bez obecności cudzoziemca w Polsce.
Zmieniając pracodawcę, należy najpierw uzyskać
nowe zezwolenie na pracę. Zmiana wskazanych w
zezwoleniu warunków pracy (z wyjątkiem
podwyższenia wynagrodzenia) też wymaga
uzyskania nowego zezwolenia.
Niektórzy cudzoziemcy mogą pracować
w Polsce bez zezwolenia na pracę ani
oświadczenia. Są to m.in. osoby posiadające:
(i) zezwolenie na pobyt stały,
(ii) zezwolenie na pobyt czasowy w związku z
kształceniem się na studiach stacjonarnych, a
także
(iii) posiadacze Karty Polaka.
OŚWIADCZENIE PRACODAWCY O
POWIERZENIA WYKONYWANIA PRACY
ZAMIARZE
Zamiast zezwolenia na pracę obywatel Ukrainy
może uzyskać pisemne oświadczenie pracodawcy
o zamiarze powierzenia wykonywania pracy
(oświadczenie). Oświadczenie takie musi zostać
wypełnione i zarejestrowane przez pracodawcę
w powiatowym urzędzie pracy. Rejestracja
oświadczenia
jest
bezpłatna.
Wskazana
w oświadczeniu wysokość wynagrodzenia nie może
być niższa niż wynagrodzenie minimalne w Polsce.
Oświadczenie uprawnia do pracy u konkretnego,
wskazanego w oświadczeniu pracodawcy, przez
maksymalnie 6 miesięcy w ciągu każdych kolejnych
12 miesięcy.
Należy pamiętać, że zarejestrowane oświadczenie
nie zwalnia z konieczności uzyskania tytułu do
legalnego pobytu w Polsce - np. wizy lub zezwolenia
na pobyt czasowy. Dopiero wtedy dopuszczalne jest
legalne wykonywanie pracy.
Jeśli cudzoziemiec otrzymał wizę w związku z
posiadaniem oświadczenia, powinien on podjąć w
Polsce pracę na podstawie tego oświadczenia.
Rozpoczynając pracę na podstawie oświadczenia
należy zawrzeć z pracodawcą pisemną umowę
o pracę, umowę zlecenie lub umowę o dzieło.
ZEZWOLENIE NA POBYT
OCHRONA MIĘDZYNARODOWA
Cudzoziemiec przebywający w Polsce legalnie może
uzyskać
zezwolenie
na
pobyt
czasowy.
W tym celu powinien wypełnić wniosek
o udzielenie zezwolenia (dostępny w Internecie lub
w urzędach wojewódzkich), załączyć do niego
wymagane dokumenty oraz złożyć w urzędzie
wojewódzkim właściwym dla miejsca zamieszkania.
Wniosek taki należy złożyć przed upływem ważności
posiadanej wizy. Można to zrobić niezwłocznie po
przyjeździe do Polski.
Cudzoziemcy uciekający ze swojego kraju przed
prześladowaniem lub doznaniem poważnej krzywdy
mogą ubiegać się w Polsce o udzielenie ochrony
międzynarodowej. Wniosek o udzielenie ochrony
może zostać złożony na granicy lub w siedzibie
Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
Podstawą udzielenia zezwolenia może być m.in.
wykonywana w Polsce praca, nauka, pobyt
z najbliższą rodziną lub prowadzenie działalności
gospodarczej.
Warto pamiętać, że jeśli kompletny wniosek
o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy zostanie
złożony w trakcie legalnego pobytu w Polsce,
cudzoziemiec ma prawo pozostania w Polsce do
czasu uzyskania ostatecznej decyzji w sprawie.
Potwierdzeniem legalności jego pobytu jest stempel
w paszporcie, który otrzyma w urzędzie
wojewódzkim.
Cudzoziemcy, którzy posiadają Kartę Polaka lub
dokumenty potwierdzające polskie pochodzenie
(jeden rodzic, babcia lub dziadek o polskim
pochodzeniu lub dwoje pradziadków), mogą po
przyjeździe do Polski ubiegać się o udzielenie
zezwolenia na pobyt stały.
W przypadku złożenia wniosku na granicy,
cudzoziemiec jest uprawniony do wjazdu do Polski
nawet jeśli nie posiada wizy. Do czasu rozpoznania
jego sprawy nie może on opuszczać Polski.
W ramach postępowania o udzielenie ochrony
międzynarodowej badane jest, czy cudzoziemiec ma
możliwość bezpiecznego zamieszkania w innej
części kraju pochodzenia (np. czy istnieje program
wewnętrznych
przesiedleń,
czy
zagrożenie
występuje na całym terytorium lub czy
cudzoziemiec próbował mieszkać w innej części
kraju).
W
przypadku
nieudzielenia
ochrony
międzynarodowej cudzoziemiec ma 30 dni na
opuszczenie Polski. W tym okresie zasadniczo nie
ma możliwości ubiegania się o legalizację pobytu.
W sytuacji, gdy nie opuści Polski w terminie, jego
pobyt staje się nielegalny. Może zostać wtedy
zatrzymany i umieszczony w strzeżonym ośrodku
dla cudzoziemców, a następnie zobowiązany
do przymusowego powrotu na Ukrainę.
Ważne! Złożenie wniosku o udzielenie ochrony
powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy
krajowej. W trakcie procedury uchodźczej
cudzoziemiec nie może co do zasady ubiegać się o
legalizację pobytu w Polsce na innej podstawie,
np. pracy czy studiów.

Podobne dokumenty