polskim
Transkrypt
polskim
ul. Zgoda 11, 00-018 Warszawa, Polska Tel.: 0048 22 556 44 40 Faks: 0048 22 556 44 50 e-mail: [email protected] www.hfhr.pl ZASADY WJAZDU I POBYTU W POLSCE Ulotka została opublikowana w ramach projektu „Prawo migracyjne w Polsce – szkolenie dla ukraińskich organizacji pozarządowych”. Projekt jest współfinansowany przez Fundację Edukacja dla Demokracji w ramach programu RITA – Przemiany w regionie, finansowanego przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. Ulotka jest dystrybuowana bezpłatnie. WIZY PRACA W POLSCE Obywatele Ukrainy planujący wjazd i pobyt w Polsce lub innych państwach UE co do zasady muszą posiadać wizę. Aby móc legalnie pracować w Polsce obywatele Ukrainy muszą posiadać: 1. tytuł do legalnego pobytu w Polsce np. zezwolenie na pobyt czasowy lub wizę, z wyłączeniem m.in. wizy turystycznej (wiza turystyczna nie uprawnia do pracy w Polsce), oraz 2. zezwolenie na pracę lub pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia wykonywania pracy (oświadczenie). Wizy wydawane są w polskim konsulacie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Można ubiegać się o wizę: 1. krajową oznaczoną symbolem “D”. Uprawnia ona do wjazdu i pobytu w Polsce przez okres od 91 dni do roku. Uprawnia również do pobytu na terytorium innych państw Schengen przez okres łącznie 90 dni w trakcie każdych kolejnych 180 dni. 2. Schengen oznaczoną symbolem “C”. Uprawnia ona do wjazdu i pobytu na terytorium wszystkich państw Schengen przez okres do 90 dni. Aby uzyskać wizę należy przez Internet (https://secure.e-konsulat.gov.pl/) wypełnić wniosek wizowy oraz umówić się na spotkanie. We wniosku należy podać cel wydania wizy np. praca, nauka, odwiedziny u rodziny, korzystanie z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka. Należy również posiadać wystarczające środki finansowe i ubezpieczenie medyczne. Zezwolenie na pracę wydawane jest przez wojewodę na wniosek pracodawcy. Można je uzyskać bez obecności cudzoziemca w Polsce. Zmieniając pracodawcę, należy najpierw uzyskać nowe zezwolenie na pracę. Zmiana wskazanych w zezwoleniu warunków pracy (z wyjątkiem podwyższenia wynagrodzenia) też wymaga uzyskania nowego zezwolenia. Niektórzy cudzoziemcy mogą pracować w Polsce bez zezwolenia na pracę ani oświadczenia. Są to m.in. osoby posiadające: (i) zezwolenie na pobyt stały, (ii) zezwolenie na pobyt czasowy w związku z kształceniem się na studiach stacjonarnych, a także (iii) posiadacze Karty Polaka. OŚWIADCZENIE PRACODAWCY O POWIERZENIA WYKONYWANIA PRACY ZAMIARZE Zamiast zezwolenia na pracę obywatel Ukrainy może uzyskać pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia wykonywania pracy (oświadczenie). Oświadczenie takie musi zostać wypełnione i zarejestrowane przez pracodawcę w powiatowym urzędzie pracy. Rejestracja oświadczenia jest bezpłatna. Wskazana w oświadczeniu wysokość wynagrodzenia nie może być niższa niż wynagrodzenie minimalne w Polsce. Oświadczenie uprawnia do pracy u konkretnego, wskazanego w oświadczeniu pracodawcy, przez maksymalnie 6 miesięcy w ciągu każdych kolejnych 12 miesięcy. Należy pamiętać, że zarejestrowane oświadczenie nie zwalnia z konieczności uzyskania tytułu do legalnego pobytu w Polsce - np. wizy lub zezwolenia na pobyt czasowy. Dopiero wtedy dopuszczalne jest legalne wykonywanie pracy. Jeśli cudzoziemiec otrzymał wizę w związku z posiadaniem oświadczenia, powinien on podjąć w Polsce pracę na podstawie tego oświadczenia. Rozpoczynając pracę na podstawie oświadczenia należy zawrzeć z pracodawcą pisemną umowę o pracę, umowę zlecenie lub umowę o dzieło. ZEZWOLENIE NA POBYT OCHRONA MIĘDZYNARODOWA Cudzoziemiec przebywający w Polsce legalnie może uzyskać zezwolenie na pobyt czasowy. W tym celu powinien wypełnić wniosek o udzielenie zezwolenia (dostępny w Internecie lub w urzędach wojewódzkich), załączyć do niego wymagane dokumenty oraz złożyć w urzędzie wojewódzkim właściwym dla miejsca zamieszkania. Wniosek taki należy złożyć przed upływem ważności posiadanej wizy. Można to zrobić niezwłocznie po przyjeździe do Polski. Cudzoziemcy uciekający ze swojego kraju przed prześladowaniem lub doznaniem poważnej krzywdy mogą ubiegać się w Polsce o udzielenie ochrony międzynarodowej. Wniosek o udzielenie ochrony może zostać złożony na granicy lub w siedzibie Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Podstawą udzielenia zezwolenia może być m.in. wykonywana w Polsce praca, nauka, pobyt z najbliższą rodziną lub prowadzenie działalności gospodarczej. Warto pamiętać, że jeśli kompletny wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy zostanie złożony w trakcie legalnego pobytu w Polsce, cudzoziemiec ma prawo pozostania w Polsce do czasu uzyskania ostatecznej decyzji w sprawie. Potwierdzeniem legalności jego pobytu jest stempel w paszporcie, który otrzyma w urzędzie wojewódzkim. Cudzoziemcy, którzy posiadają Kartę Polaka lub dokumenty potwierdzające polskie pochodzenie (jeden rodzic, babcia lub dziadek o polskim pochodzeniu lub dwoje pradziadków), mogą po przyjeździe do Polski ubiegać się o udzielenie zezwolenia na pobyt stały. W przypadku złożenia wniosku na granicy, cudzoziemiec jest uprawniony do wjazdu do Polski nawet jeśli nie posiada wizy. Do czasu rozpoznania jego sprawy nie może on opuszczać Polski. W ramach postępowania o udzielenie ochrony międzynarodowej badane jest, czy cudzoziemiec ma możliwość bezpiecznego zamieszkania w innej części kraju pochodzenia (np. czy istnieje program wewnętrznych przesiedleń, czy zagrożenie występuje na całym terytorium lub czy cudzoziemiec próbował mieszkać w innej części kraju). W przypadku nieudzielenia ochrony międzynarodowej cudzoziemiec ma 30 dni na opuszczenie Polski. W tym okresie zasadniczo nie ma możliwości ubiegania się o legalizację pobytu. W sytuacji, gdy nie opuści Polski w terminie, jego pobyt staje się nielegalny. Może zostać wtedy zatrzymany i umieszczony w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców, a następnie zobowiązany do przymusowego powrotu na Ukrainę. Ważne! Złożenie wniosku o udzielenie ochrony powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy krajowej. W trakcie procedury uchodźczej cudzoziemiec nie może co do zasady ubiegać się o legalizację pobytu w Polsce na innej podstawie, np. pracy czy studiów.