Pobierz - Taxagroup.pl

INFORMACJE PODATKOWE
STYCZEŃ 2015
I.
PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB FIZYCZNYCH (PIT) ........................................................... 3
1.
UBEZPIECZENIE CZŁONKÓW ZARZĄDU NIE ZAWSZE SKUTKUJE PRZYCHODEM Z TYTUŁU
NIEODPŁATNYCH ŚWIADCZEŃ – WYROK NSA Z 3 GRUDNIA 2014 R., SYGN. AKT II FSK 2984/14 ............... 3
2.
NOCLEG OD PRACODAWCY NIE JEST PRZYCHODEM – WYROK WSA W POZNANIU Z 20 LISTOPADA 2014 R.,
3.
OBOWIĄZKI PŁATNIKA W ZWIĄZKU Z WYPŁATĄ ODSETEK OD ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH
SYGN. AKT I SA/PO 548/14 .......................................................................................................................... 3
ZGROMADZONYCH NA RACHUNKACH POWIERNICZYCH – INTERPRETACJA INDYWIDUALNA DIS W
KATOWICACH Z 8 STYCZNIA 2015 R. NR IBPBI/1/415-1201/14/AB ............................................................. 3
4.
REJESTRACJA ZNAKU TOWAROWEGO PO DAROWIŹNIE – WYROK WSA W KRAKOWIE Z 20 LISTOPADA 2014
R., SYGN. AKT I SA/KR 1110/14.................................................................................................................... 4
5.
WYNAGRODZENIE ZA WCZEŚNIEJSZĄ SPŁATĘ POŻYCZKI TO NIE KOSZT PODATKOWY – INTERPRETACJA
INDYWIDUALNA DIS W KATOWICACH Z 30 GRUDNIA 2014 R. NR IBPBI/2/423-1210/14/PC ....................... 5
6.
PRZYCHÓD PRACOWNIKA Z TYTUŁU OTRZYMANEGO WYŻYWIENIA – WYROK NSA Z 9 STYCZNIA 2014 R.,
SYGN. AKT II FSK 3404/14 ........................................................................................................................... 6
7.
SPOTKANIE INTEGRACYJNE ORAZ NAGRODY W POSTACI BONÓW A PIT – WYROK NSA Z DNIA 14
STYCZNIA 2015 R., SYGN. AKT II FSK 2770/14 .............................................................................................. 6
II.
PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB PRAWNYCH (CIT) .............................................................. 7
1.
ZAKUP BILETU LOTNICZEGO A PODATEK U ŹRÓDŁA – INTERPRETACJA DIS W KATOWICACH Z 26
STYCZNIA 2012 R. NR IBPBI/2/423-1251/11/BG ......................................................................................... 7
2.
SPRZEDAŻ OPRZYRZĄDOWANIA POZA SSE – WYROK WSA WE WROCŁAWIU Z 21 LISTOPADA 2014 R., SYGN.
AKT I SA/WR 2122/14 .................................................................................................................................. 7
3.
GRUPOWANIE TRANSAKCJI Z PODMIOTAMI POWIĄZANYMI – INTERPRETACJA INDYWIDUALNA DIS W
WARSZAWIE Z 6 SIERPNIA 2014 R. NR IPPB5/423-446/14-2/AS ................................................................... 8
4.
PODATEK OD USŁUG WYKONYWANYCH ZA GRANICĄ – WYROK WSA W WARSZAWIE Z 5 GRUDNIA 2014 R.,
5.
PODZIAŁ ZYSKU A PRZEKSZTAŁCENIE SPÓŁKI – WYROK NSA Z 16 GRUDNIA 2014 R., SYGN. AKT II FSK
SYGN. AKT III SA/WA 1100/14..................................................................................................................... 8
2846/12 ........................................................................................................................................................ 9
6.
CIT OD PRZEKAZANIA MAJĄTKU PRZY LIKWIDACJI SPÓŁKI – WYROK NSA W WARSZAWIE Z 8 STYCZNIA
7.
ODSETKI OD ZWROTU GRANTU JAKO KUP – WYROK WSA WE WROCŁAWIU Z 19 LISTOPADA 2014 R., SYGN.
2015 R., SYGN. AKT II FSK 2948/12 .............................................................................................................. 9
AKT I SA/WR 1966/14 .................................................................................................................................. 9
8.
SPÓŁKA PROWADZĄCA DZIAŁALNOŚĆ O CHARAKTERZE UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ MOŻE ROZLICZAĆ
KOSZTY – INTERPRETACJA INDYWIDUALNA DIS W ŁODZI Z 19 LISTOPADA 2014 R. NR IPTPB3/423-295/14-
4/PM .......................................................................................................................................................... 10
1
9.
WPIS DO EWIDENCJI ŚRODKÓW TRWAŁYCH PRZEREJESTROWANEGO POJAZDU – WYROK NSA Z 14
STYCZNIA 2015 R., SYGN. AKT II FSK 3030/12 ............................................................................................ 11
10. PRZYCHÓD Z NIEODPŁATNYCH ŚWIADCZEŃ – WYROK NSA Z 19 GRUDNIA 2014 R., SYGN. AKT II FSK
2904/12 ...................................................................................................................................................... 12
III. PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG (VAT) ..................................................................................... 12
1.
FAKTURA NIE DECYDUJE O MOMENCIE DOSTAWY – WYROK WSA W ŁODZI Z 15 PAŹDZIERNIKA 2014 R.,
SYGN. AKT I SA/ŁD 685/14 ........................................................................................................................ 12
2.
DOJAZD Z PRACY DO DOMU SAMOCHODEM SŁUŻBOWYM – BEZ PEŁNEGO ODLICZENIA VAT INTERPRETACJA INDYWIDUALNA DIS W ŁODZI Z 24 PAŹDZIERNIKA 2014 R. NR IPTPP4/443-586/14-4/OS
................................................................................................................................................................... 13
3.
PRÓBKA TOWARU A VAT – INTERPRETACJA INDYWIDUALNA DIS W KATOWICACH Z 16 GRUDNIA 2014 R.
NR IBPP4/443-433/14/LG ........................................................................................................................ 13
4.
IV.
1.
VAT OD SPRZEDAŻY DZIAŁEK – WYROK NSA Z 30 GRUDNIA 2014 R., SYGN. AKT I FSK 2106/13 .............. 13
INNE ................................................................................................................................................. 14
SKŁADKI ZUS ZA PRACOWNIKA Z UMOWĄ ZLECENIA – WYROK SN Z 3 GRUDNIA 2014 R., SYGN. AKT II UK
74/14. ......................................................................................................................................................... 14
2
I.
Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT)
1. Ubezpieczenie członków zarządu nie zawsze skutkuje przychodem z tytułu
nieodpłatnych świadczeń – wyrok NSA z 3 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2984/14
•
Ubezpieczenie wykupione przez spółkę dla członków zarządu, rady nadzorczej
i dyrektorów, nie stanowi dla nich nieodpłatnego świadczenia.
Spółka, zamierzająca objąć ochroną ubezpieczeniową odpowiedzialności cywilnej swoich
pracowników, powzięła wątpliwość, czy składka ubezpieczeniowa opłacana z jej środków będzie
stanowiła dla osób objętych polisą przychód podlegający PDOF. Organ podatkowy uznał stanowisko
podatnika za nieprawidłowe twierdząc, iż w omawianej sytuacji można ustalić wysokość przychodu
uzyskanego przez daną osobę, uwzględniając wartość zapłaconej składki oraz okres ubezpieczenia.
Sądy obu instancji przyznały rację spółce. NSA, oddalając skargę kasacyjną organu podatkowego,
odwołał się do wyroku TK w sprawie nieodpłatnych świadczeń z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13).
W opinii NSA, nie można opodatkować przedmiotowego świadczenia, w sytuacji gdy nie ma
możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego konkretnie na każdą z
ubezpieczonych osób.
2. Nocleg od pracodawcy nie jest przychodem – wyrok WSA w Poznaniu
z 20 listopada 2014 r., sygn. akt I rąCcCTdN[MCŹzałrprkaMoŹkrMoołłwMeŹzopakowwMgŹąNMC
3
•
Nie można zaliczyć przychodu z odsetek od środków zgromadzonych na
Mieszkaniowych Rachunkach Powierniczych do przychodów z działalności
gospodarczej.
Wnioskodawca będący bankiem posiada w swojej ofercie różnego rodzaju rachunki bankowe, w tym
rachunki powiernicze, które oferują osobom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą
oraz spółkom osobowym. W tym, m.in. dla deweloperów jako instrument ochrony środków
pieniężnych nabywców mieszkań. Wpłaty na Mieszkaniowe Rachunki Powiernicze (MRP) są
dokonywane wyłącznie przez Nabywców, którzy zawarli z deweloperem umowę deweloperską.
W przypadku, gdy przedsięwzięcie deweloperskie nie jest realizowane prawidłowo Bank wypłaca na
rzecz Nabywcy przypadające mu środki. MRP są oprocentowane, a ich posiadaczami są
Przedsiębiorcy.
W związku z powyższym Bank powziął wątpliwość czy odsetki od środków pieniężnych
zgromadzonych na MRP stanowić będą przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu
znowelizowanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT (w brzmieniu obowiązującym od dnia
1 stycznia 2015 r.), a w konsekwencji Bank nie będzie występował w charakterze płatnika podatku od
odsetek, o którym mowa w art. 41 ust. 4 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Bank stanął na
stanowisku, że przedmiotowe odsetki są przychodem z działalności gospodarczej i tym samym nie
powstanie obowiązek poboru przez Bank 19% podatku.
Organ był jednak przeciwnego zdania. Stwierdził, że nie mamy do czynienia
dyspozycją art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT. Konsekwencją powyższego jest
zaliczenia przychodu z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na
Rachunkach Powierniczych do przychodów z działalności gospodarczej. Tym
zobowiązany do pobrania i odprowadzenia 19% zryczałtowanego podatku.
z sytuacją objętą
brak możliwości
Mieszkaniowych
samym Bank jest
4. Rejestracja znaku towarowego po darowiźnie – wyrok WSA w Krakowie
z 20 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1110/14
•
Nabycie dla celów amortyzacji praw dotyczących własności przemysłowej należy
rozumieć w znaczeniu najbardziej ogólnym jako uzyskanie własności lub innego prawa
majątkowego w każdy prawem przewidziany sposób.
Podatnik zamierzał założyć spółkę jawną, której ma zostać przekazane w drodze darowizny prawo
własności przemysłowej w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego, prawa do jego
uzyskania, a także praw ochronnych do wzorów przemysłowych i użytkowych oraz praw do ich
uzyskania. Podatnik powziął wątpliwość, czy wspólnicy spółki jawnej będą mogli amortyzować prawa
otrzymane umową darowizny oraz w jaki sposób należy ustalić wartość początkową przedmiotów
darowizny na potrzeby amortyzacji. Zdaniem organu, spółka nie będzie mogła rozpocząć amortyzacji
na podstawie uzyskanej decyzji i świadectwa o udzieleniu opisanych praw przez Urząd Patentowy RP.
4
WSA uchylił przedmiotową interpretację. W opinii WSA w Krakowie, w związku z brakiem definicji
legalnej, pod pojęciem „nabycia” z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT należy rozumieć uzyskanie
prawa od innego właściciela w drodze darowizny oraz w każdej innej formie nieodpłatnej czy
odpłatnej, a także uzyskanie go w drodze decyzji Urzędu Patentowego czy innego uprawnionego
organu.
5. Wynagrodzenie za wcześniejszą spłatę pożyczki to nie koszt podatkowy – interpretacja
indywidualna DIS w Katowicach z 30 grudnia 2014 r. nr IBPBI/2/423-1210/14/PC
•
Pożyczkodawca nie może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu prowizji
wypłaconej pożyczkobiorcy z tytułu wcześniejszej spłaty pożyczki.
Wnioskodawca zamierzał zawrzeć ze spółką powiązaną umowę pożyczki długoterminowej, zgodnie z
którą spłata odsetek następuje z góry, za cały okres kredytowania. W przypadku wcześniejszej spłaty
zobowiązania przez pożyczkobiorcę, pożyczkodawca byłby natomiast zobowiązany do zapłaty
prowizji. Zdaniem pożyczkodawcy wypłata tej kwoty będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w
dacie poniesienia. Wnioskodawca wskazał, że dzięki otrzymaniu wcześniej spłaty pożyczki uzyska
środki finansowe na finansowanie bieżącej działalności, a więc wypłata prowizji z tego tytułu ma
związek z przychodami.
Według Organu wynagrodzenie wypłacane pożyczkobiorcy nie zostanie poniesione w celu uzyskania,
zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wpłynie również na zwiększenie przychodów.
Ponoszona opłata z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu nie ma wpływu na osiągnięcie i wysokość
przychodów z tytułu otrzymanych odsetek od pożyczki.
Wynagrodzenie, jakie poniesie spółka, będzie się wiązało ze zwrotem (co prawda wcześniejszym)
pożyczki, której zwrot nie stanowi przychodu podatkowego. Zdaniem Organu nie ma związku
wypłaconego wynagrodzenia z ewentualną możliwością (zdarzeniem przyszłym i niepewnym)
udzielenia kolejnej pożyczki lub też z możliwością wykorzystania zwróconych środków pieniężnych
(które są własnością spółki) na potrzeby działalności gospodarczej.
5
6. Przychód pracownika z tytułu otrzymanego
z 9 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 3404/14
•
wyżywienia
–
wyrok
NSA
NSA po raz kolejny nie miał wątpliwości, że jedzenie udostępnione ogółowi pracowników
nie stanowi przychodu dla pojedynczego pracownika.
Spółka świadcząca usługi księgowe chciała zapewniać swoim pracownikom podstawowe produkty
żywnościowe, jak np. pieczywo czy zupy w proszku celem zwiększenia ich efektywności. Dzięki
temu, księgowi będą mogli przygotowywać sobie posiłki na miejscu, zamiast wychodzić poza biuro.
Powstało więc pytanie, czy takie świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu.
Organ wskazał na odprowadzenie PIT od wartości jedzenia przypadającego na 1 pracownika.
Przesądza o tym samo uzyskanie prawa do sporządzenia posiłku, z czym zgodził się WSA.
NSA powziął wątpliwości co do stanowiska Organu. Zarzucił WSA, iż ten nie zdecydował o
momencie powstania przychodu. Co więcej, podpierając się lipcowym wyrokiem TK, sędziowie
stwierdzili, iż podatku nie trzeba będzie płacić, gdy jedzenie jest np. udostępniane w koszyku i nie
wiadomo, kto z niego korzysta i w jakim stopniu. WSA będzie musiał przyjrzeć się sprawie ponownie.
7. Spotkanie integracyjne oraz nagrody w postaci bonów a PIT – wyrok NSA
z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 2770/14
•
•
Bony towarowe przekazane w formie nagród stanowią nieodpłatne świadczenie związane
z promocją i reklamą firmy. Tym samym są zwolnione z podatku PIT.
Zabawa dla pracowników i ich rodzin nie stanowi nieodpłatnego świadczenia.
Firma w związku z przejęciem innych spółek zorganizowała spotkanie integracyjne dla pracowników
powiązanych ze sobą firm i ich rodzin. Miało to na celu przekonanie ich o korzystnym wpływie fuzji.
Wśród gości także rozlosowano bony towarowe o wartości do 200 zł.
Zdaniem Firmy, trudno jest mówić o nieopłatnym świadczeniu na rzecz podwładnych w postaci
udziału w zabawie. Z kolei nagrody mogą być zwolnione z PIT jako nieodpłatne świadczenia
przekazane w związku z promocją i reklamą. Organ uznał to stanowisko za całkowicie nieprawidłowe.
NSA i WSA przyznały rację firmie. Sądy nie miał też wątpliwości, że wygrane bony towarowe służą
poprawie wizerunku firmy i tym samym zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a
ustawy o PIT.
6
II.
Podatek dochodowy od osób prawnych (CIT)
1. Zakup biletu lotniczego a podatek u źródła – interpretacja DIS w Katowicach
z 26 stycznia 2012 r. nr IBPBI/2/423-1251/11/BG
•
Na polskim podatniku ciąży obowiązek poboru w dniu dokonania wypłaty (np. zapłata
za bilet lotniczy u zagranicznego przewoźnika) zryczałtowanego podatku od tych zapłat.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu biletów lotniczych za
pośrednictwem internetu od osób prawnych, które mają siedzibę za granicą. Usługi te są kupowane w
ramach zagranicznych podróży służbowych pracowników Spółki i obejmują swym zakresem przewóz
lotniczy osób z terytorium Polski za granicę lub z zagranicy na terytorium RP. Po zrealizowaniu
płatności Spółka otrzymuje fakturę, której wystawcą jest zagraniczny przewoźnik, zawierającą
zagraniczny adres siedziby firmy oraz zagraniczny numer VAT UE.
W związku z powyższym Spółka zadała pytanie, czy nie będąc w posiadaniu jego certyfikatu
rezydencji, ma obowiązek pobrać „u źródła” podatek zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Zdaniem spółki taki obowiązek po jej stronie nie istnieje. Organ podatkowy stanął na przeciwnym
stanowisku.
Zdaniem DIS sam fakt dokonania płatności przez podmiot polski decyduje o tym, że przychód
został przez podatnika (usługodawcę) osiągnięty na terytorium Polski. O źródle przychodów
położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło przychodów trwale związane jest z
terytorium Polski lub źródłem przychodów są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra
niematerialne należące do innych podmiotów. Podmiotem, który osiągnął przychód na terytorium
Polski z tytułu świadczenia usług przewozu lotniczego, jest zagraniczny przewoźnik. Natomiast
podmiotem, który dokonuje wypłat z powyższego tytułu, jest Spółka; to ona dokonuje płatności
ze swojej karty płatniczej za zamówiony przez pracownika bilet lotniczy. Tym samym na niej
ciąży obowiązek poboru w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku od tych wypłat,
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, tj. w wysokości 10% przychodów.
2. Sprzedaż oprzyrządowania poza SSE –
z 21 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 2122/14
•
wyrok
WSA
we
Wrocławiu
Dochód ze zbycia udostępnionych podwykonawcom maszyn służących do wytwarzania
wyrobów strefowych nie podlega opodatkowaniu (zwolnienie działalności strefowej).
Spółka prowadząca działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) wykorzystywała w
niej specjalny sprzęt. Zdarzało się, że podatniczka udostępniała go podwykonawcom działającym poza
SSE w celu wytworzenia komponentów służących do produkcji towarów sprzedawanych przez spółkę.
Spółka postanowiła zapytać fiskusa, czy dochód lub strata z tytułu zbycia maszyn udostępnianych
podwykonawcom służących do wytwarzania wyrobów strefowych powinien być rozliczony w ramach
działalności strefowej, która jest zwolniona z opodatkowania CIT. Spółka podkreśliła, że w przypadku
nabywania poza SSE materiałów do produkcji wyrobu strefowego koszt ich nabycia jest kosztem
7
strefowym, a przychód ze sprzedaży gotowego produktu – przychodem strefowym. Ponadto spółka
wskazała, że udostępnienie podwykonawcy specjalistycznego sprzętu jest niezbędne do wykonania
komponentu.
W odpowiedzi Organ wskazał, że ze zwolnieniem z opodatkowania jest związane miejsce
prowadzenia działalności, a z pytania wynika, że sprzęt jest wykorzystywany poza SSE. Sprawa trafiła
do WSA, który odrzucił pogląd fiskusa, że „fizycznie wszystkie elementy produkcji strefowej
powinny się odbywać na terenie SSE”. Dochód ze zbycia nie będzie opodatkowany.
3. Grupowanie transakcji z podmiotami powiązanymi – interpretacja indywidualna DIS
w Warszawie z 6 sierpnia 2014 r. nr IPPB5/423-446/14-2/AS
•
W celu ustalenia czy dana transakcja z podmiotem powiązanym podlega obowiązkowi
dokumentacyjnemu zgodnie z progiem określonym w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT należy
wziąć pod uwagę wartość całej sprzedaży realizowanej z danym partnerem biznesowym.
W przedmiotowej sprawie, spółka, będąca częścią jednego z międzynarodowych koncernów, powzięła
wątpliwość, czy dla określenia obowiązku dokumentacji cen transferowych powinna uwzględniać
łączną wartość jednego rodzaju transakcji, a nie łączną wartość wszystkich transakcji z danym
podmiotem powiązanym. W opinii podatnika, w związku z brakiem ustawowej definicji, transakcja
powinna być rozumiana jako świadczenie obejmujące przykładowo te same usługi i skumulowana
wartość jednorodnych transakcji powinna decydować o obowiązku udokumentowania danej
transakcji.
Zdaniem organu, brak definicji legalnej nie jest jednoznaczny z dowolnością interpretacji.
Dokumentacje cen transferowych należy sporządzić dla wszystkich transakcji z danym podmiotem, w
sytuacji gdy skumulowana wartość transakcji z jednym kontrahentem powiązanym przekroczy progi
dokumentacyjne.
4. Podatek od usług wykonywanych za granicą – wyrok WSA w Warszawie
z 5 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1100/14
•
Od usług wykonanych w innym kraju na rzecz polskiego podatnika należy uiścić
podatek u źródła.
W przedmiotowej sprawie polska spółka jawna, produkująca łodzie, wysłała pracowników do
Holandii, gdzie wynajęte zostały auta oraz wyczarterowano łódź w celu jej przetestowania. WSA
uznał, że w sytuacji, kiedy usługa świadczona jest za granicą rezydentowi przez nierezydenta,
wówczas źródło przychodu znajduje się na terytorium Polski.
Zwracamy uwagę, że w przedmiotowej kwestii orzecznictwo jest niejednolite.
8
5. Podział zysku a przekształcenie spółki – wyrok NSA z 16 grudnia 2014 r.,
sygn. akt II FSK 2846/12
•
Jeśli wspólnicy w umowie spółki zdecydowali, że część zysku przekażą na kapitał
zapasowy, to po jej przekształceniu nie muszą płacić podatku.
Udziałowcy zdecydowali w październiku 2009 r. o przekształceniu swojej spółki z o. o. w spółkę
jawną. Tym samym objęli kapitały udziałowe w relacjach odpowiadających ich udziałom w kapitale
zakładowym. Zostały one przeniesione do nowo utworzonej spółki, która wykazała kapitał
podstawowy i kapitał zapasowy w takich samych wysokościach.
Zdaniem organu, należało w tym przypadku odprowadzić PIT od niepodzielonego zysku, czyli
zgromadzonego na kapitale zapasowym. WSA był odmiennego zdania. Przywołując przepisy Kodeksu
Spółek Handlowych, sąd wskazał, iż udziałowcy mają prawo do wyboru sposobu podzielenia zysku.
Korzystne rozstrzygnięcie przypieczętował NSA, wskazując na dodatkowy argument. Wspólnicy
zawarli w umowie spółki adnotację o przeznaczaniu co najmniej 25 proc. zysku na kapitał zapasowy.
Trudno więc stwierdzić, iż kwota ta stanowiła niepodzielony zysk.
Uwaga – zmiany w tym zakresie obowiązują od 01.01.2015 r.
6. CIT od przekazania majątku przy likwidacji spółki – wyrok NSA w Warszawie
z 8 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 2948/12
•
Przekazanie majątku spółki jej udziałowcowi w związku z likwidacją spółki nie
powoduje u niej powstania przychodu.
We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że majątek w wyniku jej likwidacji zostanie przekazany
jedynemu udziałowcowi. Zapytała, czy takie przekazanie majątku oznacza dla niej powstanie
jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zdaniem spółki nie, ponieważ przekazanie
majątku po likwidacji nie jest czynnością ekwiwalentną. Zdaniem MF, uprawnienie wspólnika do
otrzymania składników likwidowanego majątku wiąże się ze zobowiązaniem Spółki do zaspokojenia
jego praw. Skoro więc Spółka jako dłużnik zwolni się z długu, to po jej stronie powstanie przychód.
Rację spółce przyznał dopiero NSA, który uznał że przekazanie majątku z likwidacji spółki
udziałowcowi nie stanowi dla niej przychodu. Co prawda w takiej sytuacji dochodzi do zwolnienia
się z długu spółki, jednak nie towarzyszy temu żadne świadczenie udziałowca.
7. Odsetki od zwrotu grantu jako KUP – wyrok WSA we Wrocławiu z 19 listopada 2014 r.,
sygn. akt I SA/Wr 1966/14
9
•
Odsetki od zwrotu grantu będą stanowić koszt uzyskania przychodu, ponieważ działania
minimalizujące straty także są działaniami podjętymi dla zabezpieczenia lub zachowania
źródła przychodu.
Spółka otrzymała grant rządowy na realizację nowej inwestycji – zakładu produkcyjnego. Wystąpiła z
wnioskiem o wydanie interpretacji, w którym zapytała czy w sytuacji niespełnienia postanowień
umowy o przekazaniu grantu, co skutkować będzie obowiązkiem jego zwrotu wraz z odsetkami,
kwota zapłaconych odsetek stanowić będzie koszt podatkowy.
Organ stwierdził, że wydatki poniesione na zapłatę odsetek są efektem podjętego przez podatnika
ryzyka gospodarczego i nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem fiskusa, cel rozumiany
jako chęć minimalizacji strat nie może być utożsamiany z zabezpieczeniem źródła przychodów.
WSA rozpatrując sprawę, zwrócił uwagę, że dla kwalifikacji danego wydatku jako kosztu ważny
jest nie tylko jego związek z konkretnym przychodem, ale i racjonalność podjętego działania.
Dlatego też nie można z góry przyjąć, że działania minimalizujące straty nie są działaniami
podjętymi dla zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu. W sprawie spółki należało
szczegółowo ocenić sytuację od momentu podjęcia decyzji o inwestycji i wystąpienia o grant po
czynniki determinujące odstąpienie od umowy.
8. Spółka prowadząca działalność o charakterze użyteczności publicznej może rozliczać
koszty – interpretacja indywidualna DIS w Łodzi z 19 listopada 2014 r.
nr IPTPB3/423-295/14-4/PM
•
Koszty dodatkowe związane z usługami, które nie są dochodowe (np. utrzymanie zieleni,
odśnieżanie) mogą być uznane za KUP.
Gminna spółka z o. o. zajmuje się działalnością o charakterze użyteczności publicznej, realizując przy
tym zadania własne gminy m. in. z zakresu eksploatacji wodociągów, a także utrzymania czystości i
porządku. Jednakże jedynymi obszarami aktywności, które przynoszą jej przychody, są: pobór,
uzdatnianie i dostarczanie wody oraz oczyszczanie ścieków. W części jest też finansowana dopłatami
z gminy, ponieważ większość jej działań generuje tylko i wyłącznie koszty.
Spółka ponosiła znaczne wydatki na remonty dróg, odśnieżanie i utrzymanie zieleni, ale nie zaliczała
ich do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ uważała, iż nie są związane z żadnym potencjalnym
przychodem. Zdaniem Izby Skarbowej, konsekwencją takiego postępowania mogłoby być pomijanie
kosztów związanych z usługami, które z przyczyn niezależnych nie są dochodowe.
W rezultacie Organ stanął na stanowisku, iż Spółka ma prawo do pełnego rozliczania ponoszonych
kosztów. Nieuzasadnione jest pomijanie kosztów związanych z usługami, które ze swej istoty nie są
„dochodowe”. Wydatki na remonty dróg gminnych oraz prace związane z ich utrzymaniem, tj.
odśnieżanie, a także prace związane z utrzymaniem zieleni na terenie gminy mają charakter
10
kosztów ogólnych, związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością. W związku z tym, mogą
one stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
9. Wpis do ewidencji środków trwałych przerejestrowanego pojazdu – wyrok NSA
z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 3030/12
•
Przerejestrowanie pojazdu powinno skutkować ponownym wpisem do ewidencji
środków trwałych.
Podatnik, który wykupił leasingowany samochód ciężarowy, wpisał go do ewidencji środków
trwałych. Rok później wystąpił do urzędu miasta o przerejestrowanie pojazdu na osobowy, co wiązało
się także z nadaniem nowego numeru rejestracyjnego. Po tej zmianie podatnik nie wpisał już
samochodu do ewidencji środków trwałych. Organ wydał decyzję stwierdzającą zawyżenie kosztów
uzyskania przychodów negując koszty poniesione w związku z eksploatacją pojazdu.
WSA w Łodzi oddalił skargę Podatnika. Zwrócił uwagę, że wydatki na używanie samochodów
osobowych niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych mogą być kosztem jedynie do
wysokości kilometrówki, do której przygotowania konieczne jest prowadzenie ewidencji przebiegu
pojazdu.
NSA przyznał rację Organowi i WSA. Nie zgodził się z Podatnikiem, że nie miał on obowiązku, a
wręcz nie powinien zmieniać wpisu w ewidencji środków trwałych.
11
10. Przychód z nieodpłatnych świadczeń – wyrok NSA z 19 grudnia 2014 r.,
sygn. akt II FSK 2904/12
•
Element przysporzenia jest kluczowy dla oceny nieodpłatnych świadczeń jako
przychodu.
Urzędnicy zarzucili spółce zaniżenie podatku należnego w CIT za 2008 r. Przedmiotem sporu była
wartość odzyskanych murów oporowych, która, zdaniem Organu, stanowiła przychód z nieodpłatnych
świadczeń. Elementy te pochodziły ze zamortyzowanego w całości środka trwałego przyjętego w
ramach aportu w 1998 r., a zlikwidowanego w 2008 r.
Podatniczka uznała stanowisko organów za niezgodne z prawem, albowiem nie jest możliwe nabycie
własności tej samej rzeczy po raz drugi. Zdarzenie obejmowało jedynie operację księgową
wyceny środka trwałego. WSA stanął na przeciwnym stanowisku.
NSA orzekł przychylnie dla skarżącej. Pojęcie nieodpłatnych świadczeń nie może być rozciągane
tak szeroko, żeby służyło do opodatkowania zdarzeń, które nie powodują przysporzenia.
III.
Podatek od towarów i usług (VAT)
1. Faktura nie decyduje o momencie dostawy
z 15 października 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 685/14
•
•
–
wyrok
WSA
w
Łodzi
Obowiązek podatkowy nie powstaje ani w momencie wystawienia faktury ani w chwili
akceptacji zamówienia przez sprzedawcę, bo na nabywcę nie przechodzą ciężary i
korzyści związane ze sprzedawaną rzeczą.
Do dostawy towarów dochodzi dopiero w momencie, gdy nabywca będzie mógł bez
żadnych ograniczeń, bezwarunkowo, faktycznie dysponować towarem.
Podatnik sprzedający płytki ceramiczne planował wprowadzić do umów z kontrahentami pewne
postanowienia dotyczące faktur elektronicznych, które będzie wystawiał po złożeniu przez kupującego
zamówienia. Jednocześnie w tym momencie będzie dochodzić do przeniesienia na kupującego prawa
do dysponowania towarami jak właściciel. Kupujący będzie mógł odebrać płytki z magazynu
sprzedawcy w każdej chwili, poza dwoma wyjątkami. W obu wyjątkowych sytuacjach sprzedawca
miałby prawo odmówić wydania płytek kupującemu, wezwać go do zapłaty w wyznaczonym terminie,
a po jego bezskutecznym upływie mógłby odstąpić od umowy sprzedaży. Powstała wątpliwość czy w
przypadku tego typu wyjątków wystawienie przez sprzedawcę faktury będzie oznaczać powstanie
obowiązku podatkowego VAT.
WSA potwierdził wcześniejsze stanowisko organu podatkowego. Stwierdził, że jeśli sprzedawca
odmawia wydania towaru przed uregulowaniem zobowiązań, to nie można uznać, że dochodzi do
przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Obowiązek podatkowy nie powstanie
12
więc ani w momencie wystawienia faktury ani w chwili akceptacji zamówienia przez sprzedawcę, bo
na nabywcę nie przechodzą ciężary i korzyści związane ze sprzedawaną rzeczą. Do dostawy towarów
dojdzie dopiero w momencie, gdy nabywca będzie mógł bez żadnych ograniczeń, bezwarunkowo,
faktycznie dysponować towarem.
2. Dojazd z pracy do domu samochodem służbowym – bez pełnego odliczenia VAT interpretacja indywidualna DIS w Łodzi z 24 października 2014 r.
nr IPTPP4/443-586/14-4/OS
•
Dojazd z pracy do miejsca zamieszkania pracownika lub odbycie podróży służbowej z/do
miejsca zamieszkania nie ma związku z działalnością gospodarczą pracodawcy i
wyklucza prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami
samochodowymi.
Spółka wnioskująca oddawała do dyspozycji kluczowego personelu samochody osobowe po
godzinach pracy, co miało służyć zapewnieniu szybkiej reakcji w nagłych przypadkach związanych z
działalnością spółki. Przejazdy pracowników były zapisane w ewidencji przebiegu pojazdów, a po
godzinach pracy dokonywano ich parkowania w pobliżu miejsca zamieszkania personelu. Organ
wskazał, że umożliwienie dojazdu z domu do pracy stanowi dla pracowników jedynie udogodnienie,
a tym samym nie pozostaje w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę.
3. Próbka towaru a VAT – interpretacja indywidualna
z 16 grudnia 2014 r. nr IBPP4/443-433/14/LG
•
DIS
w
Katowicach
Nie można uznać za próbkę produktu, który znajduje się w regularnej sprzedaży spółki.
Skutkuje to tym, że przekazanie takiego produktu każdorazowo wiąże się z obowiązkiem
naliczenia VAT.
Spółka zajmująca się produkcją uszczelnień stosowanych w urządzeniach przemysłowych często
wydawała bezpłatnie swoje wyroby celem zwiększenia obrotów. Testowane przedmioty nie wracały
do producenta, ponieważ ich demontaż po zastosowaniu był technicznie niemożliwy. Spółka
twierdziła, że jeśli przekaże produkt klientowi w celach testu, lecz klient nie zdecyduje się złożyć
zamówienia, dochodzi do przekazania próbki, które nie podlega opodatkowaniu. W przypadku zaś,
gdy klient przetestuje produkt i złoży zamówienie, przekazany wcześniej testowy egzemplarz zostanie
doliczony do faktury sprzedaży. Organ nie zgodził się z argumentacją spółki i uznał, że spółka nie
przekazuje próbek, lecz de facto dokonuje dostawy towarów, które zaspokajają potrzeby użytkowe
kontrahentów.
4. VAT od sprzedaży działek – wyrok NSA z 30 grudnia 2014 r., sygn. akt I FSK 2106/13
•
O konieczności zapłaty podatku od zbycia gruntów rolnych decyduje: liczba transakcji,
zysk, profesjonalizm działań oraz ugorowanie ziemi.
13
Małżeństwo nabyło teren składający się z 20 działek, na których częściowo uprawiali ziemię, a część
pozostała zarośnięta krzakami i brzozami. Po 30 latach zdecydowało się na sprzedaż gruntów.
W ocenie Organu, większość działek obejmowało zwolnienie z VAT, jako tereny niezabudowane, lecz
3 z nich zostały przeznaczone pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego,
więc nie podlegają zwolnieniu. Podatnicy nie zgodzili się z taką decyzją. Małżonkowie uważali, że
transakcje nie mają charakteru profesjonalnego, ponieważ nie uzbroili terenu, nie załatwili drogi
dojazdowej oraz nie prowadzili działań marketingowych przy sprzedaży.
Racji nie przyznała im Izba Skarbowa, dla której głównym argumentem było to, iż mąż był geodetą i
agentem nieruchomości, co oznacza, że kupił działki w celach handlowych. Tego samego zdania był
WSA, wskazując jeszcze na rozdrobnienie nieruchomości, jako na przesłankę do naliczenia podatku
VAT. NSA potwierdził słuszność tego stanowiska.
IV.
INNE
1. Składki ZUS za pracownika z umową zlecenia – wyrok SN z 3 grudnia 2014 r.,
sygn. akt II UK 74/14.
•
ZUS ma prawo domagać się od pracodawcy opłacenia składek na ubezpieczenie
społeczne nie tylko od umów o pracę, ale także od umów cywilnoprawnych zawartych
przez jego pracownika ze spółką córką.
Pracownik, który zawiera umowę cywilnoprawną z osobą trzecią, a pracę w ramach takiej umowy
wykonuje faktycznie dla swojego pracodawcy (jeżeli to pracodawca uzyskuje rezultaty tej pracy)
powinien być uznany za osobę wskazaną w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej za pracownika i tym
samym objęty obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi, chorobowym i
wypadkowym tak, jak pracownika (art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy systemowej).
Nawet wówczas, gdy umowa cywilnoprawna samoistnie nie pociągałaby za sobą skutku w postaci
obowiązku podlegania ubezpieczeniu społecznemu w myśl art. 6 ustawy systemowej.
Przypominamy, że pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę mogą dorobić do pensji
na podstawie umów-zleceń. Nie trzeba od nich płacić składek na ubezpieczenie społeczne, jeśli
nie zostały zawarte z własnym pracodawcą ani praca nie jest wykonywana na jego rzecz.
14