pobierz pdf. cz. 5

Transkrypt

pobierz pdf. cz. 5
w,
mi
Zhniki
eo
imacji.
zwala
racowania.
zególnie
pracy
drugiej
zjawisk,
scenografów.
szczególnie
animacji.
udoskonalać
tylko
się
Wykraczałoby
strony
interesujące
które
zajmuję.
wtedy,
Wykraczałoby
interesujące
pomijam
Dlatego
nie
Film
gdy
te
wniosły
to
ielementy
praca
animowany
też
tu
poza
wiele
iinnowacji
skupiam
w
to
nimi
nad
meritum
poniższej
jaki
poza
izjawisk,
filmem
zbliżać
w
może
to
meritum
poniższej
swą
w
współgranie
opracowania.
sferze
pracy
dać
końcowy
obywa
które
uwagę
ożywianie
opracowania.
pracy
techniki
się
nie
się
na
zajmuję.
efekt
wniosły
ruchu,
bez
autorskim
się
Również
wytworów
rzeszy
ku
zajmuję.
obrazu,
innowacji
Film
ideałowi.
Również
animatorów,
rozmiar
filmie
animowany
Wykraczałoby
Film
muzyki
wyobraźni.
rozmiar
wszczegółową
Tego
animowanym,
animowany
sferze
pracy
i typu
treści.
rysowników,
to
pracy
techniki
nie
Następnie
to
współgranie
poszukiwania
Tylko
pozwala
poza
nie
to
który
animacji.
współgranie
pozwala
ciągłe
meritum
animacja
scenografów.
na
opiera
ruchu,
eksperymentowanie
tak
są
na
Wykraczałoby
opracowania.
możliwe
się
wkroczyła
tak
ruchu,
obrazu,
na
szczegółową
Dlatego
nacechowanej
obrazu,
tylko
muzyki
w
to
też
etap
Również
anal
wtedy,
poza
skupiam
pozwala
anal
iwypratreści.
merigdy
roineożliwe
żać
za
wanej
alizme
eresujące
ruchu,
też
meritum
końcowy
skupiam
indywidualizmem
końcowy
obrazu,
i iRówni
nimi
opracowania.
efekt
swą
muzyki
efekt
wcudowności,
ku
poniższej
uwagę
ideałowi.
ku
inimi
treści.
ideałowi.
twórcy
Również
na
pracy
autorskim
Tylko
Tego
samodzielnej
Tego
się
rozmiar
ciągłe
typu
zajmuję.
typu
filmie
poszukiwania
eksperymentowanie
pracy
poszukiwania
animowanym,
Film
pracy.
nie
animowany
pozwala
Zanimacji.
są
drugiej
możliwe
są
możliwe
który
na
pozwala
strony
to
tak
współgranie
tylko
opiera
tylko
pomijam
udoskonalać
wtedy,
się
wtedy,
na
ruchu,
gdy
tu
nacechowanej
anal
gdy
wiele
praca
te
obrazu,
pozwala
praca
elementy
zjawisk,
nad
nad
muzyki
się
udoskonalać
indywidualizmem
iszczegółową
filmem
zbliżać
bez
które
irzeszy
treści.
końcowy
obywa
nie
te
wniosły
animatorów,
Tylko
elementy
sięmuzyki
efekt
twórcy
bez
ciągłe
inno
rzkui
elementy
zbliżać
końcowy
efekt
ku
ideałowi.
Tego
typu
poszukiwania
są
możliwe
tylko
wtedy,
gdy
praca
nad
filmem
obywa
zwala
ąko
uwagę
udoskonalać
na
autorskim
te
elementy
filmie
animowanym,
ikońcowy
zbliżać
końcowy
który
efekt
opiera
ku
się
ideałowi.
na
nacechowanej
Tego
indywidualizmem
poszukiwania
są
możliwe
twórcy
tylko
samodzielnej
wtedy,
aca
wywania
widualizmem
oskonalać
ciągłe
nad
filmem
konkretnych
eksperymentowanie
te
elementy
twórcy
obywa
samodzielnej
technik
się
iDlatego
zbliżać
bez
w
pozwala
rzeszy
medium
pracy.
animatorów,
udoskonalać
typowo
Zelementy
drugiej
ku
filmowym
ideałowi.
rysowników,
te
strony
elementy
pomijam
Tego
-końcowy
taśmie
scenografów.
i nad
typu
zbliżać
tu
celuloidowej.
poszukiwania
wiele
końcowy
Dlatego
zjawisk,
efekt
Wtedy
są
też
które
ku
możliwe
skupiam
też
nie
upatrywano
wniosły
tylko
swą
Tego
wtedy,
uwagę
innowacji
typu
w niej
gdy
poszukiwania
na
nadziei
autorskim
praca
w
sferze
nad
na
miar
eałowi.
sowników,
m
modzielnej
zy
sperymentowanie
downości,
iżać
ści.
bez
opracowania.
animatorówm
pracy
Tylko
końcowy
rzeszy
Tego
nie
ciągłe
scenografów.
jaki
pracy.
animatorów,
typu
pozwala
efekt
może
Również
eksperymentowanie
twórcy
poszukiwania
ZZpozwala
druretnych
ku
drugiej
dać
na
ideałowi.
samodzielnej
rysowników,
tak
ożywianie
rozmiar
udoskonalać
strony
szczegółową
technik
są
też
Tego
pracy
możliwe
pom
wytworów
skupiam
scenografów.
typu
pozwala
pracy.
w
nie
tu
teefekt
anal
medium
poszukiwania
tylko
pozwala
wiele
swą
Z drugiej
udoskonalać
wyobraźni.
wtedy,
uwagę
zjawisk,
typowo
Dlatego
na
i zbliżać
strony
tak
gdy
na
są
które
szczegółową
Następnie
filmowym
autorskim
praca
możliwe
też
te
pomijam
elementy
skupiam
nie
wniosły
tylko
animacja
-filmie
filmem
efekt
tu
taśmie
anal
swą
itypu
wiele
wtedy,
zbliżać
animowanym,
ku
innowacji
uwagę
obywa
celuloidowej.
ideałowi.
wkroczyła
zjawisk,
gdy
końcowy
na
się
praca
w
autorskim
które
bez
Tego
sferze
wideałowi.
który
efekt
nad
rzeszy
etap
animacji.
nie
typu
techniki
filmem
opiera
ku
wniosły
wypracowywania
filmie
animatorów,
poszukiwania
ideałowi.
Wykraczałoby
się
obywa
animowanym,
animacji.
innowacji
na
nacechowanej
Tego
cudowności,
rysowników,
są
Wykracza
typu
możliwe
konkrettopracy.
który
poza
podrugiej
mie
mem
ukiwania
ch
yko
unek
praca
technik
animowanym,
obywa
kinematografii
strony
nad
są
w
możliwe
się
filmem
medium
pomijam
bez
który
rzeszy
tylko
obywa
od
typowo
tu
opiera
służebnej
wtedy,
wiele
animatorów,
sięrozmiar
filmowym
się
bez
zjawisk,
gdy
na
roli
rzeszy
praca
nacechowanej
wobec
rysowników,
które
- bez
taśmie
animatorów,
nad
literatury
nie
filmem
celuloidowej.
wniosły
indywidualizmem
scenografów.
obywa
irysowników,
teatru.
innowacji
się
Wtedy
Przed
bez
Dlatego
wscenografów.
rzeszy
filmem,
twórcy
sferze
też
upatrywano
też
animatorów,
techniki
samodzielnej
skupiam
Dlatego
obywał
animacji.
w
swą
rysowników,
niej
też
pracy.
uwagę
się
nadziei
skupiam
Wykraczałoby
bez
Zna
na
drugiej
całej
na
scenografów.
autorskim
swą
ratunek
machiny
strony
uwagę
toszczegółową
poza
kinematofilmie
pomijam
wytwórDlatego
merianimożliwe
tylko
wtedy,
gdy
praca
nad
filmem
obywa
się
bez
rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlatego
też
skuchniki
animacji.
Wykraczałoby
to
poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
pracy
nie
tak
szczegółową
anal
dywidualizm
eritum
enografów.
iera
roczyła
i może
wtedy,
się
opracowania.
dać
na
w
gdy
nacechowanej
Dlatego
etap
ożywianie
animacji.
praca
wypracowywania
też
nad
Również
wytworów
Wykraczałoby
skupiam
filmem
indywidualizmem
obywa
swą
wyobraźni.
konkretnych
to
uwagę
pracy
się
poza
na
twórcy
nie
Następnie
meritum
rzeszy
autorskim
pozwala
technik
samodzielnej
animatorów,
opracowania.
animacja
na
w
filmie
tak
medium
szczegółową
animowanym,
wkroczyła
pracy.
rysowników,
Również
typowo
Z drugiej
w
anal
rozmiar
etap
scenografów.
filmowym
który
pozwala
strony
wypracowywania
opiera
pracy
pomijam
udoskonalać
-pozwala
nie
się
taśmie
Dlatego
na
pozwala
tu
nacechowanej
celuloidowej.
też
wiele
konkretnych
te
skupiam
na
elementy
zjawisk,
tak
swą
indywidutechnik
animacji.
które
i uwagę
zbliżać
nie
w
żm
skupiam
swą
cudowności,
uwagę
na
jaki
może
dać
filmie
ożywianie
animowanym,
wytworów
wyobraźni.
opiera
się
Następnie
naanal
nacechowanej
animacja
indywidualizmem
wkroczyła
welementy
etap
twórcy
samowiele
zjawisk,
które
nie
wniosły
innowacji
w
sferze
techniki
animacji.
Wykraczałoby
to
poza
meritum
opracowania.
Również
niosły
am
ej
afii
edium
owanym,
ykraczałoby
zmem
ńcowy
downości,
al
autorskim
filmu
pozwala
opracowania.
od
swą
innowacji
służebnej
typowo
twórcy
efekt
uwagę
aktorskiego,
który
jaki
udoskonalać
filmie
tokusamodzielnej
filmowym
poza
może
na
opiera
w
ideałowi.
roli
Również
animowanym,
sferze
autorskim
meritum
wobec
postawiono
dać
siętechniki
te
ożywianie
-autorskim
na
Tego
rozmiar
taśmie
elementy
literatury
pracy.
nacechowanej
filmie
opracowania.
typu
który
animacji.
zadanie
celuloidowej.
pracy
Zanimowanym,
wytworów
poszukiwania
idrugiej
zbliżać
teatru.
opiera
nie
oczyszczenia
Wykraczałoby
Również
indywidualizmem
strony
końcowy
się
Przed
pozwala
wyobraźni.
Wtedy
naktóry
są
nacechowanej
filmem,
pomijam
rozmiar
możliwe
efekt
na
też
gatunku
opiera
toktóry
tak
upatrywano
poza
Następnie
który
ku
pracy
tu
szczegółową
twórcy
ideałowi.
tylko
się
meritum
iwiele
obywał
wyniesienia
nie
indywidualizmem
nawtedy,
nacechowanej
animacja
samodzielnej
pozwala
zjawisk,
wTego
opracowania.
się
niej
gdy
bez
typu
nadziei
go
na
które
wkroczyła
praca
całej
pozwala
do
tak
poszukiwania
pracy.
rangi
nie
twórcy
indywidualizmem
szczegółową
na
machiny
nad
Również
ratunek
wniosły
udoskonalać
sztuki.
w
Zfilmem
drugiej
samodzielnej
etap
wytwórczej
rozmiar
kinematografii
są
innowacji
Ostatni
wypracowywania
anal
obywa
możliwe
strony
te
pozwala
twórcy
pracy
etap,
się
pracy.
filmu
pomijam
w
tylko
bez
sferze
nie
samodzielnej
jaki
od
udoskonalać
aktorskiego,
Zwypozwala
wtedy,
rzeszy
drugiej
służebnej
animacja
konkrettu
itechniki
zbliżać
wiele
anigdy
na
statorów,
acowywania
ny
ch
elnej
pomijam
technik
pracy.
rysowników,
tu
Zku
konkretnych
medium
drugiej
wiele
pozwala
zjawisk,
scenografów.
strony
typowo
na
technik
tak
pomijam
które
filmowym
szczegółową
w
Dlatego
medium
tu
wniosły
wiele
taśmie
też
anal
innowacji
typowo
zjawisk,
skupiam
pozwala
celuloidowej.
które
filmowym
swą
w
udoskonalać
sferze
uwagę
nie
Wtedy
wniosły
techniki
-wtedy,
na
taśmie
autorskim
też
innowacji
eldialog
animacji.
upatrywano
idei
cudowności,
w
Wykraczałoby
sferze
dialog
w
Wtedy
niej
techniki
idei
nadziei
jaki
dialog
to
też
może
poza
animacji.
upatrywano
na
idei
dać
meritum
ratunek
dialog
ożywianie
Wykraczałoby
kinematoidei
opracowwrozmiar
dTego
wytacy.
aca
zeszła,
ńcowy
imacji.
elementy
stawiono
iwisk,
wobec
nad
Z pracy
drugiej
które
by
efekt
Wykraczałoby
filmem
literatury
dojść
zadanie
iw
zbliżać
nie
strony
wniosły
ideałowi.
do
obywa
końcowy
dzisiejszej
oczyszczenia
i pomijam
teatru.
to
się
innowacji
poza
Tego
bez
efekt
Przed
formy,
meritum
tu
typu
rzeszy
gatunku
wiele
ku
wnie
filmem,
poszukiwania
sferze
to
ideałowi.
animatorów,
zjawisk,
wdrażanie
opracowania.
i- wyniesienia
techniki
który
Tego
które
nowych
są
obywał
rysowników,
animacji.
typu
możliwe
nie
Również
go
wniosły
poszukiwania
się
materiałów
do
Wykraczałoby
tylko
bez
rangi
rozmiar
scenografów.
innowacji
całej
sztuki.
ite
są
przekraczanie
machiny
możliwe
gdy
Ostatni
to
wceluloidowej.
poza
Dlatego
praca
wytwórczej
tylko
etap,
meritum
techniki
nad
ram
też
wtedy,
filmem
jaki
skupiam
gatunkowych.
opracowania.
animacji.
animacja
filmu
gdy
obywa
swą
aktorskiego,
praca
Wykraczałoby
przeszła,
się
uwagę
Ram
nad
Również
bez
wyznaczonych
filmem
rzeszy
napostawiono
by
autorskim
dojść
to
animaobywa
poza
do
kzmiar
szczegółową
anal
pozwala
udoskonalać
te
elementy
i zbliżać
końcowy
efekt
kusferze
ideałowi.
Tego
typu
poszukiwania
są
możliwe
ej
pu
afii
rów,
nadziei
poszukiwania
od
rysowników,
służebnej
na
roli
sąwdrażanie
scenografów.
możliwe
wobec
kinematografii
literatury
Dlatego
wtedy,
iod
teatru.
służebnej
gdy
teżbez
Przed
praca
skupiam
filmem,
nad
wobec
swą
filmem
który
uwagę
literatury
obywa
obywał
na
się
autorskim
i jaki
się
teatru.
bez
bez
rzeszy
całej
Przed
filmie
Ogólnopolski
machiny
filmem,
animowanym,
wytwórczej
który
obywał
idei
filmu
dialog
się
opiera
aktorskiego,
bezmeritum
idei
sięskudiana
danie
zez
siejszej
dwa
oczyszczenia
formy,
główne
to
rodzaje
rodzaje
gatunku
teeż
teeż
i tylko
wyniesienia
nowych
rozmiar
rozmiar
pracy
materiałów
pracy
go
nie
do
nie
rangi
pozwala
pozwala
iroli
przekraczanie
sztuki.
na
naOstatni
tak
tak
szczegółową
szczegółową
ram
etap,
gatunkowych.
audoskonalać
animacja
anal
animacji.
Ram
przeszła,
wyznaczonych
teWykraczałoby
elementy
by dialog
dojść
iktóry
do
zbliżać
przez
to
dzisiejszej
poza
dwa
ego
też
główne
formy,
ko
wtedy,
gdyratunek
praca
nad
filmem
obywa
się
rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlatego
też
Formacja
Arsenał
cechowanej
stawiono
ejidei
machiny
zadanie
wytwórczej
indywidualizmem
oczyszczenia
filmu
aktorskiego,
twórcy
gatunku
samodzielnej
i postawiono
wyniesienia
pracy.
zadanie
go
do
Z drugiej
rangi
oczyszczenia
sztuki.
strony
Ostatni
gatunku
pomijam
etap,
i tu
wyniesienia
jaki
wiele
animacja
zjawisk,
go
przeszła,
które
rangi
sztuki.
by
wniosły
dojść
indo
am
gdzaje
racowania.
wdrażanie
o
dialog
swą
te
dialog
cudowności,
uwagę
idei.
nowych
Również
idei
Formacja
na
dialog
autorskim
materiałów
rozmiar
jaki
idei
Arsenał
może
talnik
pracy
filmie
dać
jako
i przekraczanie
artystyczny
ożywianie
nie
animowanym,
dialog
pozwala
idei.
ogólnopolski
wytworów
ram
Formacja
na tak
który
gatunkowych.
szczegółową
wyobraźni.
opiera
Arsenał
kwartalnik
się
jjjjjjkj
Ram
na
anal
Następnie
anej
nacechowanej
pracy.
wyznaczonych
pozwala
pracy.
Zanimacja
drFormac
Zudoskonalać
drugiej
indywidualizmem
przez
wkroczyła
Arsenał
strony
dwa
te pomijam
elementy
jako
główne
w do
etap
dialog
twórcy
wypracowywania
rodzaje
tu
i nie
zbliżać
idei.
wiele
samodzielFormacja
tesię
zjawisk,
ego bez
też
wacji
siejszej
wwniosły
formy,
sferze
techniki
toidei.
wdrażanie
animacji.
nowych
Wykraczałoby
materiałów
toi- przekraczanie
poza
meritum
ram
opracowania.
gatunkowych.
Również
Ram
wyznaczonych
pracy
nie
przez
pozwala
dwa
główne
na tak
tatni
etap,
jaki animacja
przeszła,
by
dojść
doDlatego
dzisiejszej
toswą
wdrażanie
nowych
materiałów
i Również
przekraczanie
ram
eszy
óre
senał
nkretnych
nie
animatorów,
jako
dialog
technik
innowacji
rysowników,
w medium
Formacja
w sferze
scenografów.
typowo
Arsenał
techniki
filmowym
jako
animacji.
dialog
taśmie
Wykraczałoby
idei.
też formy,
skupiam
Formacja
celuloidowej.
to
Arsenał
poza
uwagę
Wtedy
meritum
jako
na dialog
autorskim
teżopracowania.
upatrywano
ideirozmiar
filmie
Formacja
animowanym,
w
niej
Arsenał
nadziei
rozmiar
jako
który
na
diDrajwer,
pracy
ratunek
opiera
nie
zegółową
anal
cudowności,
dać
ożywianie
wytworów
Następnie
animacja
wkroczyła
w etap
wypradzaje
tunkowych.
te hit
animacji.
wyznaczonych
Wykraczałoby
przez
tomoże
poza
dwa
meritum
główne
opracowania.
rodzaje
tePamięć
filmie
Również
animowanym,
rozmiar
pracy
który
opiera
pozwala
sięmachiny
na
nanacechowanej
tak szczegółową
anal
nematografii
alog
na nacechowanej
idei
dialog
od
diei
służebnej
indywidualizmem
dialog
idei
rolijaki
dialog
wobec
diei
twórcy
literatury
dialog
samodzielnej
iidei
teatru.
dialog
Przed
idei
filmem,
dialog
Z wyobraźni.
drugiej
diei
który
dialog
strony
obywał
idei
pomijam
sięnie
bez
tu
całej
wiele
zjawisk,
wytwórczej
które
nie wniosły
filmu
cykling,
-Ram
wyrazy
angielskie
we
współczesnym
jęalbo
opracy.
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
dywidualizmem
wywania
zwalamitycznej
udoskonalać
twórcy
te technik
elementy
samodzielnej
woczyszczenia
medium
i zbliżać
pracy.
końcowy
typowo
Zprzeszłości.
drugiej
filmowym
efekt
strony
ku
ideałowi.
-pomijam
taśmie
celuloidowej.
Tego
turangi
wiele
typu
zjawisk,
poszukiwania
Wtedy
które
teżetap,
upatrywano
nie
są możliwe
wniosły
innowacji
w
tylko
niejprzeszła,
wtedy,
nadziei
na
nowacji
torskiego,
wkonkretnych
sferze
postawiono
techniki
zadanie
animacji.
Wykraczałoby
gatunku
to
poza
i wyniesienia
meritum
go
opracowania.
do
sztuki.
Również
Ostatni
rozmiar
jaki
pracy
animacja
nie
pozwala
na gdy
tak
by
mięć
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
aca
sferze
unek
nad
kinematografii
techniki
filmem
animacji.
obywa
od
służebnej
Wykraczałoby
bez
rzeszy
roli
animatorów,
wobec
topoza
poza
literatury
meritum
rysowników,
i teatru.
opracowania.
Przed
scenografów.
filmem,
Również
Dlatego
rozmiar
obywał
teżprac
skupiam
pracy
się
beznie
całej
swą
pozwala
uwagę
machiny
na
nawytwórczej
tak
autorskim
jść
zegółową
do
dzisiejszej
anal animacji.
formy,
to
Wykraczałoby
wdrażanie
nowych
to
materiałów
meritum
opracowania.
i przekraczanie
Również
ramktóry
gatunkowych.
rozmiar
ego
Ram
też
wyznaczonych
skupiam
swą
przez
uwagędwa
na
tycznej
przeszłościa.
o się
kupujących
i kupowanych.
Dyskretny
anty(urok)
agory
ektualistów.
Koniec
„Lucyferowy
pośpiech”,
mu
downości,
aktorskiego,
jaki
może
postawiono
dać ożywianie
zadanie
wytworów
oczyszczenia
gatunku
Następnie
i wyniesienia
animacja
go do
wkroczyła
rangi sztuki.
wpracy
etap
Ostatni
wypracowywania
etap,pośpiech”,
animacja
konkretzegółową
anal
animacji.
Wykraczałoby
tosię
poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
nie
pozwala
na
tak
ówne
yli
torskim
o jednej
rodzaje
filmie
z cech
teanimowanym,
nowożytności.
który
„Lucyferowy
opiera
nawyobraźni.
pośpiech”,
nacechowanej
czyli
o jednej
indywidualizmem
z cech
nowożytności.
twórcy
samodzielnej
„Lucyferowy
pracy.
Zjaki
drugiej
stroczyli
ch
zegółową
pomijam
technik
tu
anal
w wiele
medium
pozwala
zjawisk,
typowo
udoskonalać
które
filmowym
nieto
wniosły
te
elementy
- taśmie
innowacji
celuloidowej.
iczyli
zbliżać
wo jednej
sferze
końcowy
Wtedy
techniki
efekt
też
animacji.
upatrywano
ku ideałowi.
Wykraczałoby
wTego
niej nadziei
typu
to poszukiwania
poza
naRam
meritum
ratunek
kinematosą
opracowzeszła,
by dojść
do
dzisiejszej
formy,
wdrażanie
nowych
materiałów
i przekraczanie
ram
gatunkowych.
wyznaczonych
ednej
z cech
nowożytności
„Lucyferowy
pośpiech”,
z cech
nowożytności
„Lucyferowy
pośpiech”,
czyli
o jednej
zez
dwa
główne
rodzaje
te animacji.
to
pozaz cech
meritum
Również
pracy
nie
pozwala
na tak
afii
ia.
od
służebnej
rozmiar
roli„Lucyferowy
wobec
cudowności,
literatury
jakiWykraczałoby
i teatru.
może czyli
dać
Przed
ożywianie
filmem,
wktóry
egonowożytności
obywał
teżopracowania.
skupiam
się bez
swą
całej
uwagę
machiny
narozmiar
autorskim
wytwórczej
filmie
filmu
animowanym,
aktorskiego,
echRównież
nowożytności
pośpiech”,
o jednej
„Lucyferowy
pośpiech”,
czyli
o jednej
z cech
zegółową
anal
pozwala
udoskonalać
te elementy
i twórcy
zbliżać
końcowy
efekt
ku ideałowi.
typupo(d)stęp.intelektualistów.
poszukiwania
są dojść
możliwe
óry
stawiono
opiera zadanie
się
na
nacechowanej
oczyszczenia
gatunku
indywidualizmem
i albo
wyniesienia
go do
samodzielnej
rangi albo
sztuki.
pracy.
Ostatni
Z drugiej
etap,Tego
jaki
strony
animacja
pomijam
przeszła,
tu wiele
by
zjawisk,
do
wożytności
gli...
albo
po(d)stęp.Pośpiech
po(d)stęp.Pośpiech
po(d)stęp.Pośpiech
albo
ko
wtedy,
gdy praca
nad filmem
obywatechniki
się
bez rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlategoogólnopolski
też skupiam
swą
uwagę
óre
nie
innowacji
w sferze
animacji.
Wykraczałoby
to poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
niec
erywniosły
intelektualistówogólnopolski
kwartalnik
artystyczny
ogólnopolski
kwartalnik
artystyczny
kwartalnik
autorskim
cudowności,
może
dać
ożywianie
wytworów
wyobraźni.
Następnie
animacja
ego zteż
skupiam
swą uwagę
na
downości,
ystyczny
ogólKoniec
jaki
może dać
eO jaki
dwóch
ożywianie
spojrzeniach
wytworów
nawyobraźni.
przyrodę,
Następnie
czyli
u źródeł
animacja
nowej wkroczyła
relacji
człowieka
w etap
wypracowywania
naturą.
O dwóch
konkretspojrzeach
ch
torskim
technik
na przyrodę,
filmie
w medium
animowanym,
czyli u źródeł
typowo
który
nowej
filmowym
opiera
relacjisię
człowieka
- taśmie
na nacechowanej
celuloidowej.
z naturą.Oindywidualizmem
dwóch
animacji.
spojrzeniach
Wykraczałoby
twórcy
na przyrodę,
samodzielnej
to poza
czyli
meritum
upracy.
źródełZopracowania.
nowej
drugiejrelacji
strownież
owieka
rozmiar
z tu
naturą.O
pracy
dwóch
nie pozwala
spojrzeniach
taknaszczegółową
przyrodę,
u pozwala
źródeł
nowej
udoskonalać
człowieka
teskupiam
elementy
zswą
naturą.O
i uwagę
zbliżaćdwóch
końcowy
spojrzeniach
efekt
ku
pomijam
wiele
zjawisk,
które
niena
wniosły
innowacji czyli
wanal
sferze
techniki
ani erelacji
ego też
na
autorskim
filmie
eałowi.
przyrodę,
Tegoczyli
typu
uposzukiwania
źródeł
możliwe
człowieka
tylko indywidualizmem
wtedy,
z naturą.O
gdy praca
dwóch
nad
spojrzeniach
filmem
obywa
nasię
przyrodę,
bez
rzeszy
animatorów,
u źródeł
rysowników,
relacji
imowanym,
który
opiera nowej
się nasąrelacji
nacechowanej
twórcy
samodzielnej
pracy.
Z czyli
drugiej
stronynowej
pomijam
tu
owieka
z naturą.O
dwóch
spojrzeniach
przyrodę,
czyli animacji.
u źródeł nowej
relacji człowieka
z naturą.O
dwóch spojrzeniach
ele
zjawisk,
które nie
wniosły
innowacji na
w sferze
techniki
Wykraczałoby
to poza meritum
opracowania.
Również
przyrodę,
czyli u źródeł
nowej
człowieka
z naturą.O
dwóchNastępnie
spojrzeniach
na przyrodę,
czyli
u źródeł
nowej relacji
zmiar
cudowności,
jaki może
daćrelacji
ożywianie
wytworów
wyobraźni.
animacja
wkroczyła
w etap
wypracowywania
Surowe moralizowanie,
czyli ucieczka
od tyranii koloru
(w twórczości
Zbigniewa Herberta)
Gabriela
Balcerzak
Dr nauk hum., historyk literatury.
Zajmuje się historią i teorią idei
artystycznych.
Harmonia dźwięków i rytmów przed
harmonią form, harmonia form przed
harmonią barw.1
Autor Pana Cogito, poeta Zbigniew Herbert, napisał kilkadziesiąt znakomitych
esejów poświeconych kulturze i sztuce Europy2; większość szkiców dotyczy malarstwa. Zakres zainteresowania sztuką przedstawił również w poezji; jest to wskazanie wyraźne, pozwala uznać nie tylko podmiot liryczny wierszy za porte-parole
Autora, ale też utożsamić z nim podróżującego do miejsc i dzieł bohatera esejów.
Ponieważ obie kategorie są bardzo wyraziste, można z dużym prawdopodobieństwem uznać, że poeta całkiem świadomie zbudował „siebie – literackiego”:
• z jedną nogą odrobinę krótszą:
Lewa noga normalna
[…]
prawa
szlachetnie sztywna (…)3
• będącego uczniem Elsenberga4, podróżującego ze starym przewodnikiem w ręku:
„zaopatrzony w […] »Przewodnik po Europie« (wydanie drugie przejrzane i uzupełnione przez Akademicki Klub Turystyczny – Lwów 1909) ruszyłem na miasto.
1
2
3
4
68
amus
Św. Bernard z Clairvaux, Zob. M. Pastoureau, Średniowieczna gra symboli, przeł. H. Igalson-Tygielska,
Oficyna Naukowa, Warszawa 2006, s. 154.
Barbarzyńca w ogrodzie. Szkice literackie, 1964; Martwa natura z wędzidłem, 1993; Labirynt nad morzem, 2000.
Z. Herbert, O dwu nogach Pana Cogito [w:] Wiersze zebrane, Czytelnik Warszawa 1982, s. 204.
Z. Herbert , Do Marka Aurelego (dedykowany prof. Henrykowi Elsenbergowi), tamże, s. 22.
Nieoceniona ta książka
z ojcowskiej biblioteki stanowiła dla mnie (…)”5, smakującego chianti a la casa6,
odkrywającego tajemnice
smaku pizzy7 i spaghetti:
„Na początek zamawiam
spaghetti. Potrawa ta, jak
wiadomo, podawana jest
jako entree, stanowi więc
wstęp do właściwego posiłku”8.
Takim pragnął być. Dla
czytelników? Dla siebie?
W takim też sensie nie przyjmuję za nadużycie
przypisywania Herbertowi wyników szczegółowych nieraz analiz konstrukcji, jakie zawierają jego
wiersze i eseje. Jest to czytanie „Herberta wpisanego”, bez szarpania prywatnego życiorysu autora Pana Cogito i bez nachalnego podglądactwa9.
W pełni zgadzam się z opiniami krytyków i literaturoznawców, którzy – jak Marta Piwińska – zauważają silny tożsamościowy związek całej twórczości
poety, co pozwala czytać ją jako jedno dzieło: „Nie
ma Herberta – eseisty, Herberta – poety, Herberta
– dramaturga. To wciąż ten sam Herbert (…)10.
Takie stanowisko stoi w sprzeczności z propozycją
części badaczy, którzy – jak Bogdana Carpenter11
– wyraźnie różnicują powściągliwość (szczególnie
w stosunku do koloru) bohatera wierszy i obrazu
sytego wrażeń sybaryty, jakim jest persona kontemplującą artefakty i swojskość spelunek z jego
esejów o sztuce. Zauważmy jednak, że czyniąc taki
opis, ucieka się Herbert do znaczącego sposobu:
zamiast próbować wyrazić istotę czegoś tak abstrakcyjnego jak kolor, szuka dla tego wrażenia odpowiedników zmysłowych i tym samym dokonuje
przekładu abstrakcji na konkret dotyku: ciepło kamienia, jego ciężar oraz inne wartości. Spójrzmy na
opis Arles12 albo czytanie fresków Signorellego13.
A zatem: sensualność esejów – powściągliwość
poezji? Tak, jeśli uświadomimy sobie, jaki to rodzaj
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Z. Herbert, Kamień z katedry [w:] Barbarzyńca…, dz. cyt., s. 147.
Z. Herbert, Siena [w:] Barbarzyńca…, dz. cyt., s. 144.
Tamże, s. 107.
Tamże, s. 115.
Na pytanie Marka Oramusa odpowiada poeta bez cienia wątpliwości: „Zachodzi (między Herbertem a Panem Cogito – GB)
podobieństwo, czasem bardzo bliskie, czasem jest to prawie
mój głos, czasem postać oddalona ode mnie – lecz pod wszystkim się podpisuję” [w:] Poeta sensu, „itd” 1984, nr 14, s. 16-17.
M. Piwińska. Herbert i jego dramaty [w :] Poznawanie Herberta,
wybór i wstęp A. Franaszek, t.1, Kraków 1998, s. 307.
B. Carpenter, Zbigniewa Herberta lekcja sztuki, tłum. M. Heydel
[w:] Poznawanie Herberta, dz. cyt., s. 213-226.
Z. Herbert, Arles [w:] Barbarzyńca w ogrodzie, dz. cyt., s. 45.
Tamże, s. 71.
zmysłowości i co stoi za powściągliwością, a jeszcze
lepiej, gdy połączymy oba te żywioły, bo Herbert „jest
autorem wciąż jednego dzieła, w takim znaczeniu, jak
autorem jednego dzieła był Balzak”14.
Już w debiutanckim tomie poetyckim Hermes,
pies i gwiazda15 czytelnik znajduje informacje o tym,
co szczególnie interesuje autora w sztuce malarskiej
Europy; to malarstwo południa Europy (szczególnie
Włoch od trecenta do seicenta), a później – Złoty
Wiek Malarstwa Holenderskiego16 (czyli XVII stulecie):
W tym pokoju są trzy walizki
łóżko nie moje
szafa z pleśnią lustra
[…]
jeden obrazek na ścianie
przedstawia Wezuwiusza
z pióropuszem dymu
[…]
drugi obraz
to wnętrze holenderskie
z mroku
kobiece ręce
nachylają dzbanek
z którego sączy się warkocz mleka
na stole nóż serweta
chleb ryba pęczek cebuli
[…]
przez uchylone drzwi
widać kwadrat ogrodu (…)17
14 M. Piwińska, Herbert i jego dramaty, dz. cyt., s. 308.
15 Warszawa 1957 (Czytelnik)
16 Poeta odsłania koleje fascynacji i ukazuje ich mechanizmy w rozmowie Humanistyka to przygoda, Rozmowa Moniki Muskały, „Notatnik
Teatralny” 1996 nr 11, s. 122-131: „(…) przez długie lata byłem zwolennikiem malarstwa włoskiego. Italocentrystą. […] To była moja
miłość, rodzaj ksenofobii kulturalnej. I trwałem w tym uporze, szlachetnym skądinąd […] dopóki nie pojechałem do Flandrii i Holandii.
[…] Pojechałem i zdębiałem. Odkrył się przede mną nowy świat.”
17 Tamże, s. 71-73
69
Do tych – takich obrazów, do miejsc, postaci i wydarzeń uwiecznionych przez malarzy – poeta tęskni ze
swojego uwięzienia, niczym „wygnany arkadyjczyk”,
czyli ten, który stał się „barbarzyńcą w ogrodzie”:
(…) nie dla mnie gaj mirtowy strumień i obłoki
zostały mi balkony wygnany arkadyjczyk
patrzeć muszę na dachy jak na pełne morze (…)18
Warto przypomnieć, że ów „wygnany arkadyjczyk” vel „barbarzyńca” – przynajmniej od strony
językowej – oznacza kogoś, kto potrafi oglądać,
ale nie potrafi wyrażać swoich doznań (pisze o tym
Małgorzata Mikołajczak: „Barbarzyńca, przypomnijmy, to wyraz dźwiękonaśladowczy, pochodzący od
barbaroi oznaczającego ludzi mówiących językiem
dla Greków niezrozumiałym”19), a to oznacza: porozumiewać się, więc tylko wydaje „niezrozumiałe
gulgotanie”:
(…) ale być może
obaj jesteśmy
napiętnowani kalectwem
musimy zatem
[…]
iść przed siebie
ku nowym widnokręgom
[…]
z których wydobywa się
niezrozumiałe gulgotanie20
W przedstawionym szkicu pragnę skupić się na
jednym zaledwie zagadnieniu, a właściwie spostrzeżeniu: braku koloru w świecie twórczości poety.
Realny Herbert z pewnością nie był „chromofobem”,
skoro z upodobaniem spędzał długie godziny w pra18 Balkony, tamże, s. 70-71.
19 M. Mikołajczak, Pomiędzy końcem i apokalipsą. O wyobraźni
poetyckiej Zbigniewa Herberta, Wrocław 2007, s. 76.
20 Głos, tamże, s. 58.
70
amus
cowniach zaprzyjaźnionych
malarzy (Miron) i przed obrazami w galeriach sztuki
(PC ogląda w Luwrze), zaś
Herbert, jakiego sam Poeta
nam daje/kreśli, posiada
wyraźne chromofoba cechy; znajdujemy je zarówno w poezji – na przykład
w przytoczonym wyżej
wierszu – jak też w esejach
o sztuce, gdy pisze: „To nasze oko przywykło reagować tylko na gwałtowne
kontrasty i nie odróżnia półtonów”21, i w uwagach
zanotowanych w rozmowach22.
W architekturze (a ceni ją najwyżej ze wszystkich
sztuk23) wydaje się Herbert postępować zgodnie
z wytycznymi opata z Clairvaux (por. motto), głoszącego wrogość do diversitas24 i zainteresowanie
rytmem, liczbą, proporcją25, symetrią; dla przykładu w szkicu Siena tak pisze o freskach Pinturicchia
w Liberia Piccolomini w sieneńskiej katedrze:
Pinturicchio jest jak kompozytor, o którym mówi
się, że co prawda inwencja nie jest najmocniejszą
jego stroną, ale ma słuch absolutny i doskonałą
znajomość instrumentów, którymi się posługuje.
Plany, przenikające się perspektywy, architektura
i pejzaż tworzą doskonale zharmonizowaną zamkniętą całość26.
Miejsce koloru zajmuje więc kompozycja lub
synteza doskonałej jakości (tj. „gęstości”, nasycenia) barw, dająca blask – „promieniowanie dzieła
jest ogromne” – napisze Herbert we wspomnianym
szkicu o „Maestra” Duccia27 i zaraz doda jeszcze: „Po
Ducciu nie należy oglądać nic więcej, aby zachować
jak najdłużej w oczach blask tego arcydzieła”28. Tak
więc piękno ściśle związane jest ze światłem, jakbyśmy czytali stosowny ustęp z Historii piękna w redakcji Umberta Eco:
21 Z. Herbert, Siena [w:] Barbarzyńca w ogrodzie, Czytelnik,
Warszawa 1973, s. 131.
22 Fascynację obrazami malarzy holenderskich łączy ze skromnymi
ich rozmiarami i szlachetnością ich „brązów” [w:] Humanistyka to
przygoda, dz. cyt.
23 Por. B. Carpenter, Zbigniewa Herberta lekcja sztuki [w:]
Poznawanie Herberta, dz. cyt., s. 226.
24 Czyli różnorodności, sprzeczności.
25 Jak ją rozumie – zob. Sztuka empatii. Rozmowa Renaty
Gorczyńskiej [w:] „Zeszyty Literackie” 1999 nr 4, s. 156-165: „Ta
brzydota [współczesna – GB] jest po prostu uderzająca. (...) brakuje stopy, modułu, tej miary, która istnieje w wielkich katedrach.
Nie chodzi mi o gigantyczność, tylko o proporcję”.
26 Tamże, s. 124.
27 Tamże, s. 112.
28 Tamże, s. 114.
Katedra zbudowana jest
ze światła, które wpada
przez otwory konstrukcji.
Arcybiskup Suger, który
wzniósł na chwałę wiary
i królów Francji kościół
opactwa w Saint – Denis
(początkowo w stylu romańskim), daje świadectwo, jak ów widok zachwycić mógł człowieka
średniowiecza. Suger opisuje swój kościół w sposób zdradzający wielkie
wzruszenia, upojony czy
to pięknem jego skarbów, czy grą światła, które
przenika witraże29.
W skali wartości etyczno-moralnych i predylekcji do określonych kategorii filozoficznych, poezja
Zbigniewa Herberta uchodzi za wzór klasycyzmu:
umiaru, symetrii, proporcji, racjonalizmu. W skali
barw odpowiednikiem harmonijności (harmoniczności) byłby monochromatyzm, ściślej zaś – harmonia
monochromatyczna. Taka postawa, w jakimś sensie, wyraża szacunek dla przeszłości, a przynajmniej
jest sygnałem zrozumienia kwestii wariantowości
rozumienia problemów kolorystycznych w różnych
czasach i modach. Dla nas, ludzi XX czy XXI wieku,
sprawa „jest jasna” – tak w sensie: „oczywista”, jak
w znaczeniu „dobrze oświetlona” dzięki elektryczności. Te warunki „zalania światłem” dotyczą zarówno
postrzegania współczesności, jak też odbioru wszelkich artefaktów poprzednich stuleci. Światło elektryczne, oderwane od naturalnych zmian natężenia
i kolorystyki barwnej, zmienia, spłaszcza i odziera
z tajemniczości przykłady dawnych budowli, dzieł
sztuki, archeologicznych pozostałości. Jednocześnie
następuje „ruch odwrotny”: „(…) widzimy dzisiaj średniowieczne kościoły w takim stanie, w jakim pozostawił je czas, czyli praktycznie pozbawione barwy”30.
Przypomnijmy zatem, że kolor odważnie wkroczył do
świątyń po II soborze nicejskim (rok 787), by w późniejszych stuleciach doświadczyć dwóch przynajmniej okresów przełomu i załamania:
•
w końcu XI i na początku XII w. odwrócono się
od koloru (jako przejawu pychy i bogactwa)31
w związku „z wielkim powrotem do warto-
29 Historia piękna, red. U. Eco, przeł. A. Kuciak, Poznań 2005, s. 117.
30 M. Pastoureau, dz. cyt., s. 157.
31 Choć w tym samym – mniej więcej – czasie ( XII/XIII) świecki świat
Zachodu przeżywał intensywne rozwijanie się heraldyki i związanej z nią stygmatyzacją, to jest przypisanie określonych kolorów
ubrań poszczególnym grupom społecznym, np. wzór w paski jest
potępiany; tamże, s. 174.
•
ści wczesnochrześcijańskich”32 – ten wątek
stanowi arcyciekawe tło powieści (i filmu)
Umbeta Eco Imię róży,
„(…) w XV wieku na książęcych dworach czerń
staje się nie tylko kolorem modnym, ale prawdziwą ‘wartością’, nowym biegunem koloru”33; tą właśnie ścieżką pójdzie, zrodzony na
początku XVI w., „chromoklazm” reformacji.
Wprowadzi on i ustanowi wzorcowy układ
barw, koncentrujący się „wokół osi czerń –
szarość – biel”34.
Taka jest właśnie tonacja obrazów ulubionej
przez Herberta epoki „złotego wieku malarstwa
niderlandzkiego” – XVII stulecia. Te właśnie obrazy
wybierał poeta często dla snucia swoich opowieści: „Wybierając się z moim ulubionym malarzem
krajobrazów Janem van Goyenem nie byłem pewny (…)”35, „Materia malarska jest ciężka, chropawa, masywna. Taki jest Adriaen van Ostaje (1610–
1685)…”36. Odrębny, piękny szkic poświęca poeta
Gerardowi Terborchowi, malarzowi „dyskretnego
uroku mieszczaństwa”37, z uznaniem wypowiadając
się o jego manierze malarskiej: „Rysunek postaci
wyłaniających się z mroku jest nieodmiennie precyzyjny; uderzenia pędzla krótkie, prowadzenie ręki
powściągliwe, powolne, delikatne, bez rozlewności,
zatartych konturów; próba opowiedzenia świata
w tonacji czarno – perłowo – szarej”38. Zastosowane
określenia (powolny, powściągliwy, precyzyjny)
i wyspecyfikowanie wiodącej tonacji (czarno – perłowo – szara) zdumiewająco ściśle odpowiadają sposobowi definiowania postawy estetyczno-moralnej
Herberta – klasyka.
32
33
34
35
36
37
Tamże, s. 173.
Tamże, s. 175.
Tamże, s. 176.
Z. Herbert, Delta [w:] Martwa natura…, dz. cyt., s. 19.
Z. Herbert, Cena sztuki, tamże, s. 25.
Z. Herbert. G. Terborch. Dyskretny urok mieszczaństwa, tamże,
s. 72-88.
38 Tamże, s. 75.
71
Powstała nie „dzięki”, ale
właśnie „wbrew” wszystkiemu wspaniała sztuka na
miarę człowieka.
Wyznaje Herbert, że podręczniki historii sztuki
są „bezpłciowe”39. W innym miejscu napisze wyraziściej: „Uprawianie historii sztuki sprowadzonej do
rejestrowania form, stylów, technik i konwencji, jest
zajęciem dostojnie jałowym i solennie nudnym”.40
W końcu – nie pozostawia złudzeń: „Marzy mi się
(…) historia sztuki skrajnie subiektywna, wyzwolona od ‘naukowej’ terminologii, oparta na rozumnym
oku, nie ulegająca tyranii miejsca i czasu…”41.
Percepcję piękna i płynącego stąd wzruszenia
buduje na stałych fundamentach; wcześniej wskazaliśmy takie wartości jak kształt, forma, proporcja. Kolejnymi są napięcia i emocje: „Nad Piazza
del Campo – luna plena. Kształty tężeją. Między
niebem a ziemią napięta struna. Taka chwila daje
dojmujące uczucie zastygłej wieczności”42, a kilka
stronic wcześniej: „Mezzogiorno – południe. Słońce
wysusza ziemię i mąci w głowie. Okna zamykają się
z trzaskiem. Znad kamieni unoszą się białe płomyki
upału”43. Dodatkowe narzędzia pomocne w wydobyciu i uchwyceniu doznań estetycznych i w ich opisie to detale: konkretne, materialne i wręcz mięsiste
szczegóły: „Fresk (Alegoria Dobrych i Złych Rządów
Ambrogia Lorenzettiego – GB) pełen jest kapitalnych szczegółów: ukośny łupkowy daszek, otwarte
okno, przepołowione cieniem”.44 Równie mięsiście,
cieliście i materialnie jest w malarstwie holenderskim XVII w.; dopowie Herbert w jednej z rozmów45:
str. 69-73
Leszek Knaflewski,
STADION, 2010, DVD
I właśnie detal króluje
również w poezji.
Starałam się wskazać
powody, czyniące herbertowskiego bohatera niewrażliwym na potęgę koloru. Przecież znał historię
sztuki i musiał wiedzieć,
że również zachwycające
go tympanony gotyckich
katedr były kiedyś kolorowe!46, ale – widać – nie
chciał tej wiedzy, wypierał ją, wkładając do rzadko
uruchamianych zaułków pamięci. Nie ufał kolorowi,
podejrzewał go o zalotność, której również nie ufał.
Świat przedstawiony w twórczości Herberta przede
wszystkim – jest, a jeśli jest malowany – to światłem,
wydobywającym szczegół i detal architektoniczny. •
46 Nie tylko tympanony, ale też np. kapitele – zob. M. Pastoureau,
Średniowieczna gra…, dz. cyt., s. 157.
Co do Holendrów, tworzyli oni bez mecenasa.
Kalwiński kościół nie zamawiał obrazów, fresków.
Książę orański wolał Flamandów. Obrazki rodzajowe
w stylu Goyena (chłopi piją na umór, siusiają, zwracają) nie pasowały do pałacu (skromnego zresztą).
39
40
41
42
43
44
45
Z. Herbert, Siena, [w:] Barbarzyńca…, dz. cyt., s. 109.
Z. Herbert, Mali mistrzowie, „Zeszyty Literackie” 1999, nr 4, s. 18.
Tamże, s. 20.
Tamże, s. 106.
Tamże, s. 101.
Tamże, s. 105.
Jak tu teraz żyć? (z Herbertem rozmawia Andrzej T. Kijowski) [w:]
„Tygodnik Solidarność” 1991, nr 13, s.14.
72
amus
73
str. 74-75,
Leszek Knaflewski,
KILLING ME SOFTLY, 2005,
lightbox
74
amus
75
w,
mi
Zhniki
eo
imacji.
zwala
racowania.
zególnie
pracy
drugiej
zjawisk,
scenografów.
szczególnie
animacji.
udoskonalać
tylko
się
Wykraczałoby
strony
interesujące
które
zajmuję.
wtedy,
Wykraczałoby
interesujące
pomijam
Dlatego
nie
Film
gdy
te
wniosły
to
ielementy
praca
animowany
też
tu
poza
wiele
iinnowacji
skupiam
w
to
nimi
nad
meritum
poniższej
jaki
poza
izjawisk,
filmem
zbliżać
w
może
to
meritum
poniższej
swą
w
współgranie
opracowania.
sferze
pracy
dać
końcowy
obywa
które
uwagę
ożywianie
opracowania.
pracy
techniki
się
nie
się
na
zajmuję.
efekt
wniosły
ruchu,
bez
autorskim
się
Również
wytworów
rzeszy
ku
zajmuję.
obrazu,
innowacji
Film
ideałowi.
Również
animatorów,
rozmiar
filmie
animowany
Wykraczałoby
Film
muzyki
wyobraźni.
rozmiar
wszczegółową
Tego
animowanym,
animowany
sferze
pracy
i typu
treści.
rysowników,
to
pracy
techniki
nie
Następnie
to
współgranie
poszukiwania
Tylko
pozwala
poza
nie
to
który
animacji.
współgranie
pozwala
ciągłe
meritum
animacja
scenografów.
na
opiera
ruchu,
eksperymentowanie
tak
są
na
Wykraczałoby
opracowania.
możliwe
się
wkroczyła
tak
ruchu,
obrazu,
na
szczegółową
Dlatego
nacechowanej
obrazu,
tylko
muzyki
w
to
też
etap
Również
anal
wtedy,
poza
skupiam
pozwala
anal
iwypratreści.
merigdy
roineożliwe
żać
za
wanej
alizme
eresujące
ruchu,
też
meritum
końcowy
skupiam
indywidualizmem
końcowy
obrazu,
i iRówni
nimi
opracowania.
efekt
swą
muzyki
efekt
wcudowności,
ku
poniższej
uwagę
ideałowi.
ku
inimi
treści.
ideałowi.
twórcy
Również
na
pracy
autorskim
Tylko
Tego
samodzielnej
Tego
się
rozmiar
ciągłe
typu
zajmuję.
typu
filmie
poszukiwania
eksperymentowanie
pracy
poszukiwania
animowanym,
Film
pracy.
nie
animowany
pozwala
Zanimacji.
są
drugiej
możliwe
są
możliwe
który
na
pozwala
strony
to
tak
współgranie
tylko
opiera
tylko
pomijam
udoskonalać
wtedy,
się
wtedy,
na
ruchu,
gdy
tu
nacechowanej
anal
gdy
wiele
praca
te
obrazu,
pozwala
praca
elementy
zjawisk,
nad
nad
muzyki
się
udoskonalać
indywidualizmem
iszczegółową
filmem
zbliżać
bez
które
irzeszy
treści.
końcowy
obywa
nie
te
wniosły
animatorów,
Tylko
elementy
sięmuzyki
efekt
twórcy
bez
ciągłe
inno
rzkui
elementy
zbliżać
końcowy
efekt
ku
ideałowi.
Tego
typu
poszukiwania
są
możliwe
tylko
wtedy,
gdy
praca
nad
filmem
obywa
zwala
ąko
uwagę
udoskonalać
na
autorskim
te
elementy
filmie
animowanym,
ikońcowy
zbliżać
końcowy
który
efekt
opiera
ku
się
ideałowi.
na
nacechowanej
Tego
indywidualizmem
poszukiwania
są
możliwe
twórcy
tylko
samodzielnej
wtedy,
aca
wywania
widualizmem
oskonalać
ciągłe
nad
filmem
konkretnych
eksperymentowanie
te
elementy
twórcy
obywa
samodzielnej
technik
się
iDlatego
zbliżać
bez
w
pozwala
rzeszy
medium
pracy.
animatorów,
udoskonalać
typowo
Zelementy
drugiej
ku
filmowym
ideałowi.
rysowników,
te
strony
elementy
pomijam
Tego
-końcowy
taśmie
scenografów.
i nad
typu
zbliżać
tu
celuloidowej.
poszukiwania
wiele
końcowy
Dlatego
zjawisk,
efekt
Wtedy
są
też
które
ku
możliwe
skupiam
też
nie
upatrywano
wniosły
tylko
swą
Tego
wtedy,
uwagę
innowacji
typu
w niej
gdy
poszukiwania
na
nadziei
autorskim
praca
w
sferze
nad
na
miar
eałowi.
sowników,
m
modzielnej
zy
sperymentowanie
downości,
iżać
ści.
bez
opracowania.
animatorówm
pracy
Tylko
końcowy
rzeszy
Tego
nie
ciągłe
scenografów.
jaki
pracy.
animatorów,
typu
pozwala
efekt
może
Również
eksperymentowanie
twórcy
poszukiwania
ZZpozwala
druretnych
ku
drugiej
dać
na
ideałowi.
samodzielnej
rysowników,
tak
ożywianie
rozmiar
udoskonalać
strony
szczegółową
technik
są
też
Tego
pracy
możliwe
pom
wytworów
skupiam
scenografów.
typu
pozwala
pracy.
w
nie
tu
teefekt
anal
medium
poszukiwania
tylko
pozwala
wiele
swą
Z drugiej
udoskonalać
wyobraźni.
wtedy,
uwagę
zjawisk,
typowo
Dlatego
na
i zbliżać
strony
tak
gdy
na
są
które
szczegółową
Następnie
filmowym
autorskim
praca
możliwe
też
te
pomijam
elementy
skupiam
nie
wniosły
tylko
animacja
-filmie
filmem
efekt
tu
taśmie
anal
swą
itypu
wiele
wtedy,
zbliżać
animowanym,
ku
innowacji
uwagę
obywa
celuloidowej.
ideałowi.
wkroczyła
zjawisk,
gdy
końcowy
na
się
praca
w
autorskim
które
bez
Tego
sferze
wideałowi.
który
efekt
nad
rzeszy
etap
animacji.
nie
typu
techniki
filmem
opiera
ku
wniosły
wypracowywania
filmie
animatorów,
poszukiwania
ideałowi.
Wykraczałoby
się
obywa
animowanym,
animacji.
innowacji
na
nacechowanej
Tego
cudowności,
rysowników,
są
Wykracza
typu
możliwe
konkrettopracy.
który
poza
podrugiej
mie
mem
ukiwania
ch
yko
unek
praca
technik
animowanym,
obywa
kinematografii
strony
nad
są
w
możliwe
się
filmem
medium
pomijam
bez
który
rzeszy
tylko
obywa
od
typowo
tu
opiera
służebnej
wtedy,
wiele
animatorów,
sięrozmiar
filmowym
się
bez
zjawisk,
gdy
na
roli
rzeszy
praca
nacechowanej
wobec
rysowników,
które
- bez
taśmie
animatorów,
nad
literatury
nie
filmem
celuloidowej.
wniosły
indywidualizmem
scenografów.
obywa
irysowników,
teatru.
innowacji
się
Wtedy
Przed
bez
Dlatego
wscenografów.
rzeszy
filmem,
twórcy
sferze
też
upatrywano
też
animatorów,
techniki
samodzielnej
skupiam
Dlatego
obywał
animacji.
w
swą
rysowników,
niej
też
pracy.
uwagę
się
nadziei
skupiam
Wykraczałoby
bez
Zna
na
drugiej
całej
na
scenografów.
autorskim
swą
ratunek
machiny
strony
uwagę
toszczegółową
poza
kinematofilmie
pomijam
wytwórDlatego
merianimożliwe
tylko
wtedy,
gdy
praca
nad
filmem
obywa
się
bez
rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlatego
też
skuchniki
animacji.
Wykraczałoby
to
poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
pracy
nie
tak
szczegółową
anal
dywidualizm
eritum
enografów.
iera
roczyła
i może
wtedy,
się
opracowania.
dać
na
w
gdy
nacechowanej
Dlatego
etap
ożywianie
animacji.
praca
wypracowywania
też
nad
Również
wytworów
Wykraczałoby
skupiam
filmem
indywidualizmem
obywa
swą
wyobraźni.
konkretnych
to
uwagę
pracy
się
poza
na
twórcy
nie
Następnie
meritum
rzeszy
autorskim
pozwala
technik
samodzielnej
animatorów,
opracowania.
animacja
na
w
filmie
tak
medium
szczegółową
animowanym,
wkroczyła
pracy.
rysowników,
Również
typowo
Z drugiej
w
anal
rozmiar
etap
scenografów.
filmowym
który
pozwala
strony
wypracowywania
opiera
pracy
pomijam
udoskonalać
-pozwala
nie
się
taśmie
Dlatego
na
pozwala
tu
nacechowanej
celuloidowej.
też
wiele
konkretnych
te
skupiam
na
elementy
zjawisk,
tak
swą
indywidutechnik
animacji.
które
i uwagę
zbliżać
nie
w
żm
skupiam
swą
cudowności,
uwagę
na
jaki
może
dać
filmie
ożywianie
animowanym,
wytworów
wyobraźni.
opiera
się
Następnie
naanal
nacechowanej
animacja
indywidualizmem
wkroczyła
welementy
etap
twórcy
samowiele
zjawisk,
które
nie
wniosły
innowacji
w
sferze
techniki
animacji.
Wykraczałoby
to
poza
meritum
opracowania.
Również
niosły
am
ej
afii
edium
owanym,
ykraczałoby
zmem
ńcowy
downości,
al
autorskim
filmu
pozwala
opracowania.
od
swą
innowacji
służebnej
typowo
twórcy
efekt
uwagę
aktorskiego,
który
jaki
udoskonalać
filmie
tokusamodzielnej
filmowym
poza
może
na
opiera
w
ideałowi.
roli
Również
animowanym,
sferze
autorskim
meritum
wobec
postawiono
dać
siętechniki
te
ożywianie
-autorskim
na
Tego
rozmiar
taśmie
elementy
literatury
pracy.
nacechowanej
filmie
opracowania.
typu
który
animacji.
zadanie
celuloidowej.
pracy
Zanimowanym,
wytworów
poszukiwania
idrugiej
zbliżać
teatru.
opiera
nie
oczyszczenia
Wykraczałoby
Również
indywidualizmem
strony
końcowy
się
Przed
pozwala
wyobraźni.
Wtedy
naktóry
są
nacechowanej
filmem,
pomijam
rozmiar
możliwe
efekt
na
też
gatunku
opiera
toktóry
tak
upatrywano
poza
Następnie
który
ku
pracy
tu
szczegółową
twórcy
ideałowi.
tylko
się
meritum
iwiele
obywał
wyniesienia
nie
indywidualizmem
nawtedy,
nacechowanej
animacja
samodzielnej
pozwala
zjawisk,
wTego
opracowania.
się
niej
gdy
bez
typu
nadziei
go
na
które
wkroczyła
praca
całej
pozwala
do
tak
poszukiwania
pracy.
rangi
nie
twórcy
indywidualizmem
szczegółową
na
machiny
nad
Również
ratunek
wniosły
udoskonalać
sztuki.
w
Zfilmem
drugiej
samodzielnej
etap
wytwórczej
rozmiar
kinematografii
są
innowacji
Ostatni
wypracowywania
anal
obywa
możliwe
strony
te
pozwala
twórcy
pracy
etap,
się
pracy.
filmu
pomijam
w
tylko
bez
sferze
nie
samodzielnej
jaki
od
udoskonalać
aktorskiego,
Zwypozwala
wtedy,
rzeszy
drugiej
służebnej
animacja
konkrettu
itechniki
zbliżać
wiele
anigdy
na
statorów,
acowywania
ny
ch
elnej
pomijam
technik
pracy.
rysowników,
tu
Zku
konkretnych
medium
drugiej
wiele
pozwala
zjawisk,
scenografów.
strony
typowo
na
technik
tak
pomijam
które
filmowym
szczegółową
w
Dlatego
medium
tu
wniosły
wiele
taśmie
też
anal
innowacji
typowo
zjawisk,
skupiam
pozwala
celuloidowej.
które
filmowym
swą
w
udoskonalać
sferze
uwagę
nie
Wtedy
wniosły
techniki
-wtedy,
na
taśmie
autorskim
też
innowacji
eldialog
animacji.
upatrywano
idei
cudowności,
w
Wykraczałoby
sferze
dialog
w
Wtedy
niej
techniki
idei
nadziei
jaki
dialog
to
też
może
poza
animacji.
upatrywano
na
idei
dać
meritum
ratunek
dialog
ożywianie
Wykraczałoby
kinematoidei
opracowwrozmiar
dTego
wytacy.
aca
zeszła,
ńcowy
imacji.
elementy
stawiono
iwisk,
wobec
nad
Z pracy
drugiej
które
by
efekt
Wykraczałoby
filmem
literatury
dojść
zadanie
iw
zbliżać
nie
strony
wniosły
ideałowi.
do
obywa
końcowy
dzisiejszej
oczyszczenia
i pomijam
teatru.
to
się
innowacji
poza
Tego
bez
efekt
Przed
formy,
meritum
tu
typu
rzeszy
gatunku
wiele
ku
wnie
filmem,
poszukiwania
sferze
to
ideałowi.
animatorów,
zjawisk,
wdrażanie
opracowania.
i- wyniesienia
techniki
który
Tego
które
nowych
są
obywał
rysowników,
animacji.
typu
możliwe
nie
Również
go
wniosły
poszukiwania
się
materiałów
do
Wykraczałoby
tylko
bez
rangi
rozmiar
scenografów.
innowacji
całej
sztuki.
ite
są
przekraczanie
machiny
możliwe
gdy
Ostatni
to
wceluloidowej.
poza
Dlatego
praca
wytwórczej
tylko
etap,
meritum
techniki
nad
ram
też
wtedy,
filmem
jaki
skupiam
gatunkowych.
opracowania.
animacji.
animacja
filmu
gdy
obywa
swą
aktorskiego,
praca
Wykraczałoby
przeszła,
się
uwagę
Ram
nad
Również
bez
wyznaczonych
filmem
rzeszy
napostawiono
by
autorskim
dojść
to
animaobywa
poza
do
kzmiar
szczegółową
anal
pozwala
udoskonalać
te
elementy
i zbliżać
końcowy
efekt
kusferze
ideałowi.
Tego
typu
poszukiwania
są
możliwe
ej
pu
afii
rów,
nadziei
poszukiwania
od
rysowników,
służebnej
na
roli
sąwdrażanie
scenografów.
możliwe
wobec
kinematografii
literatury
Dlatego
wtedy,
iod
teatru.
służebnej
gdy
teżbez
Przed
praca
skupiam
filmem,
nad
wobec
swą
filmem
który
uwagę
literatury
obywa
obywał
na
się
autorskim
i jaki
się
teatru.
bez
bez
rzeszy
całej
Przed
filmie
Ogólnopolski
machiny
filmem,
animowanym,
wytwórczej
który
obywał
idei
filmu
dialog
się
opiera
aktorskiego,
bezmeritum
idei
sięskudiana
danie
zez
siejszej
dwa
oczyszczenia
formy,
główne
to
rodzaje
rodzaje
gatunku
teeż
teeż
i tylko
wyniesienia
nowych
rozmiar
rozmiar
pracy
materiałów
pracy
go
nie
do
nie
rangi
pozwala
pozwala
iroli
przekraczanie
sztuki.
na
naOstatni
tak
tak
szczegółową
szczegółową
ram
etap,
gatunkowych.
audoskonalać
animacja
anal
animacji.
Ram
przeszła,
wyznaczonych
teWykraczałoby
elementy
by dialog
dojść
iktóry
do
zbliżać
przez
to
dzisiejszej
poza
dwa
ego
też
główne
formy,
ko
wtedy,
gdyratunek
praca
nad
filmem
obywa
się
rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlatego
też
Formacja
Arsenał
cechowanej
stawiono
ejidei
machiny
zadanie
wytwórczej
indywidualizmem
oczyszczenia
filmu
aktorskiego,
twórcy
gatunku
samodzielnej
i postawiono
wyniesienia
pracy.
zadanie
go
do
Z drugiej
rangi
oczyszczenia
sztuki.
strony
Ostatni
gatunku
pomijam
etap,
i tu
wyniesienia
jaki
wiele
animacja
zjawisk,
go
przeszła,
które
rangi
sztuki.
by
wniosły
dojść
indo
am
gdzaje
racowania.
wdrażanie
o
dialog
swą
te
dialog
cudowności,
uwagę
idei.
nowych
Również
idei
Formacja
na
dialog
autorskim
materiałów
rozmiar
jaki
idei
Arsenał
może
talnik
pracy
filmie
dać
jako
i przekraczanie
artystyczny
ożywianie
nie
animowanym,
dialog
pozwala
idei.
ogólnopolski
wytworów
ram
Formacja
na tak
który
gatunkowych.
szczegółową
wyobraźni.
opiera
Arsenał
kwartalnik
się
jjjjjjkj
Ram
na
anal
Następnie
anej
nacechowanej
pracy.
wyznaczonych
pozwala
pracy.
Zanimacja
drFormac
Zudoskonalać
drugiej
indywidualizmem
przez
wkroczyła
Arsenał
strony
dwa
te pomijam
elementy
jako
główne
w do
etap
dialog
twórcy
wypracowywania
rodzaje
tu
i nie
zbliżać
idei.
wiele
samodzielFormacja
tesię
zjawisk,
ego bez
też
wacji
siejszej
wwniosły
formy,
sferze
techniki
toidei.
wdrażanie
animacji.
nowych
Wykraczałoby
materiałów
toi- przekraczanie
poza
meritum
ram
opracowania.
gatunkowych.
Również
Ram
wyznaczonych
pracy
nie
przez
pozwala
dwa
główne
na tak
tatni
etap,
jaki animacja
przeszła,
by
dojść
doDlatego
dzisiejszej
toswą
wdrażanie
nowych
materiałów
i Również
przekraczanie
ram
eszy
óre
senał
nkretnych
nie
animatorów,
jako
dialog
technik
innowacji
rysowników,
w medium
Formacja
w sferze
scenografów.
typowo
Arsenał
techniki
filmowym
jako
animacji.
dialog
taśmie
Wykraczałoby
idei.
też formy,
skupiam
Formacja
celuloidowej.
to
Arsenał
poza
uwagę
Wtedy
meritum
jako
na dialog
autorskim
teżopracowania.
upatrywano
ideirozmiar
filmie
Formacja
animowanym,
w
niej
Arsenał
nadziei
rozmiar
jako
który
na
diDrajwer,
pracy
ratunek
opiera
nie
zegółową
anal
cudowności,
dać
ożywianie
wytworów
Następnie
animacja
wkroczyła
w etap
wypradzaje
tunkowych.
te hit
animacji.
wyznaczonych
Wykraczałoby
przez
tomoże
poza
dwa
meritum
główne
opracowania.
rodzaje
tePamięć
filmie
Również
animowanym,
rozmiar
pracy
który
opiera
pozwala
sięmachiny
na
nanacechowanej
tak szczegółową
anal
nematografii
alog
na nacechowanej
idei
dialog
od
diei
służebnej
indywidualizmem
dialog
idei
rolijaki
dialog
wobec
diei
twórcy
literatury
dialog
samodzielnej
iidei
teatru.
dialog
Przed
idei
filmem,
dialog
Z wyobraźni.
drugiej
diei
który
dialog
strony
obywał
idei
pomijam
sięnie
bez
tu
całej
wiele
zjawisk,
wytwórczej
które
nie wniosły
filmu
cykling,
-Ram
wyrazy
angielskie
we
współczesnym
jęalbo
opracy.
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
dywidualizmem
wywania
zwalamitycznej
udoskonalać
twórcy
te technik
elementy
samodzielnej
woczyszczenia
medium
i zbliżać
pracy.
końcowy
typowo
Zprzeszłości.
drugiej
filmowym
efekt
strony
ku
ideałowi.
-pomijam
taśmie
celuloidowej.
Tego
turangi
wiele
typu
zjawisk,
poszukiwania
Wtedy
które
teżetap,
upatrywano
nie
są możliwe
wniosły
innowacji
w
tylko
niejprzeszła,
wtedy,
nadziei
na
nowacji
torskiego,
wkonkretnych
sferze
postawiono
techniki
zadanie
animacji.
Wykraczałoby
gatunku
to
poza
i wyniesienia
meritum
go
opracowania.
do
sztuki.
Również
Ostatni
rozmiar
jaki
pracy
animacja
nie
pozwala
na gdy
tak
by
mięć
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
mitycznej
przeszłości.
Pamięć
aca
sferze
unek
nad
kinematografii
techniki
filmem
animacji.
obywa
od
służebnej
Wykraczałoby
bez
rzeszy
roli
animatorów,
wobec
topoza
poza
literatury
meritum
rysowników,
i teatru.
opracowania.
Przed
scenografów.
filmem,
Również
Dlatego
rozmiar
obywał
teżprac
skupiam
pracy
się
beznie
całej
swą
pozwala
uwagę
machiny
na
nawytwórczej
tak
autorskim
jść
zegółową
do
dzisiejszej
anal animacji.
formy,
to
Wykraczałoby
wdrażanie
nowych
to
materiałów
meritum
opracowania.
i przekraczanie
Również
ramktóry
gatunkowych.
rozmiar
ego
Ram
też
wyznaczonych
skupiam
swą
przez
uwagędwa
na
tycznej
przeszłościa.
o się
kupujących
i kupowanych.
Dyskretny
anty(urok)
agory
ektualistów.
Koniec
„Lucyferowy
pośpiech”,
mu
downości,
aktorskiego,
jaki
może
postawiono
dać ożywianie
zadanie
wytworów
oczyszczenia
gatunku
Następnie
i wyniesienia
animacja
go do
wkroczyła
rangi sztuki.
wpracy
etap
Ostatni
wypracowywania
etap,pośpiech”,
animacja
konkretzegółową
anal
animacji.
Wykraczałoby
tosię
poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
nie
pozwala
na
tak
ówne
yli
torskim
o jednej
rodzaje
filmie
z cech
teanimowanym,
nowożytności.
który
„Lucyferowy
opiera
nawyobraźni.
pośpiech”,
nacechowanej
czyli
o jednej
indywidualizmem
z cech
nowożytności.
twórcy
samodzielnej
„Lucyferowy
pracy.
Zjaki
drugiej
stroczyli
ch
zegółową
pomijam
technik
tu
anal
w wiele
medium
pozwala
zjawisk,
typowo
udoskonalać
które
filmowym
nieto
wniosły
te
elementy
- taśmie
innowacji
celuloidowej.
iczyli
zbliżać
wo jednej
sferze
końcowy
Wtedy
techniki
efekt
też
animacji.
upatrywano
ku ideałowi.
Wykraczałoby
wTego
niej nadziei
typu
to poszukiwania
poza
naRam
meritum
ratunek
kinematosą
opracowzeszła,
by dojść
do
dzisiejszej
formy,
wdrażanie
nowych
materiałów
i przekraczanie
ram
gatunkowych.
wyznaczonych
ednej
z cech
nowożytności
„Lucyferowy
pośpiech”,
z cech
nowożytności
„Lucyferowy
pośpiech”,
czyli
o jednej
zez
dwa
główne
rodzaje
te animacji.
to
pozaz cech
meritum
Również
pracy
nie
pozwala
na tak
afii
ia.
od
służebnej
rozmiar
roli„Lucyferowy
wobec
cudowności,
literatury
jakiWykraczałoby
i teatru.
może czyli
dać
Przed
ożywianie
filmem,
wktóry
egonowożytności
obywał
teżopracowania.
skupiam
się bez
swą
całej
uwagę
machiny
narozmiar
autorskim
wytwórczej
filmie
filmu
animowanym,
aktorskiego,
echRównież
nowożytności
pośpiech”,
o jednej
„Lucyferowy
pośpiech”,
czyli
o jednej
z cech
zegółową
anal
pozwala
udoskonalać
te elementy
i twórcy
zbliżać
końcowy
efekt
ku ideałowi.
typupo(d)stęp.intelektualistów.
poszukiwania
są dojść
możliwe
óry
stawiono
opiera zadanie
się
na
nacechowanej
oczyszczenia
gatunku
indywidualizmem
i albo
wyniesienia
go do
samodzielnej
rangi albo
sztuki.
pracy.
Ostatni
Z drugiej
etap,Tego
jaki
strony
animacja
pomijam
przeszła,
tu wiele
by
zjawisk,
do
wożytności
gli...
albo
po(d)stęp.Pośpiech
po(d)stęp.Pośpiech
po(d)stęp.Pośpiech
albo
ko
wtedy,
gdy praca
nad filmem
obywatechniki
się
bez rzeszy
animatorów,
rysowników,
scenografów.
Dlategoogólnopolski
też skupiam
swą
uwagę
óre
nie
innowacji
w sferze
animacji.
Wykraczałoby
to poza
meritum
opracowania.
Również
rozmiar
niec
erywniosły
intelektualistówogólnopolski
kwartalnik
artystyczny
ogólnopolski
kwartalnik
artystyczny
kwartalnik
autorskim
cudowności,
może
dać
ożywianie
wytworów
wyobraźni.
Następnie
animacja
ego zteż
skupiam
swą uwagę
na
downości,
ystyczny
ogólKoniec
jaki
może dać
eO jaki
dwóch
ożywianie
spojrzeniach
wytworów
nawyobraźni.
przyrodę,
Następnie
czyli
u źródeł
animacja
nowej wkroczyła
relacji
człowieka
w etap
wypracowywania
naturą.
O dwóch
konkretspojrzeach
ch
torskim
technik
na przyrodę,
filmie
w medium
animowanym,
czyli u źródeł
typowo
który
nowej
filmowym
opiera
relacjisię
człowieka
- taśmie
na nacechowanej
celuloidowej.
z naturą.Oindywidualizmem
dwóch
animacji.
spojrzeniach
Wykraczałoby
twórcy
na przyrodę,
samodzielnej
to poza
czyli
meritum
upracy.
źródełZopracowania.
nowej
drugiejrelacji
strownież
owieka
rozmiar
z tu
naturą.O
pracy
dwóch
nie pozwala
spojrzeniach
taknaszczegółową
przyrodę,
u pozwala
źródeł
nowej
udoskonalać
człowieka
teskupiam
elementy
zswą
naturą.O
i uwagę
zbliżaćdwóch
końcowy
spojrzeniach
efekt
ku
pomijam
wiele
zjawisk,
które
niena
wniosły
innowacji czyli
wanal
sferze
techniki
ani erelacji
ego też
na
autorskim
filmie
eałowi.
przyrodę,
Tegoczyli
typu
uposzukiwania
źródeł
możliwe
człowieka
tylko indywidualizmem
wtedy,
z naturą.O
gdy praca
dwóch
nad
spojrzeniach
filmem
obywa
nasię
przyrodę,
bez
rzeszy
animatorów,
u źródeł
rysowników,
relacji
imowanym,
który
opiera nowej
się nasąrelacji
nacechowanej
twórcy
samodzielnej
pracy.
Z czyli
drugiej
stronynowej
pomijam
tu
owieka
z naturą.O
dwóch
spojrzeniach
przyrodę,
czyli animacji.
u źródeł nowej
relacji człowieka
z naturą.O
dwóch spojrzeniach
ele
zjawisk,
które nie
wniosły
innowacji na
w sferze
techniki
Wykraczałoby
to poza meritum
opracowania.
Również
przyrodę,
czyli u źródeł
nowej
człowieka
z naturą.O
dwóchNastępnie
spojrzeniach
na przyrodę,
czyli
u źródeł
nowej relacji
zmiar
cudowności,
jaki może
daćrelacji
ożywianie
wytworów
wyobraźni.
animacja
wkroczyła
w etap
wypracowywania
w latach zimnej wojny, w których obowiązywał
nieubłagany podział ideologiczny na Wschód
i Zachód, nakazujący ludziom po obu stronach
żelaznej kurtyny wzajemną niechęć, a nawet nienawiść, ja – korespondent z kraju wschodniego –
gdzieś tam w dżungli Zairu z radością rzucałem się
w objęcia kogoś z Zachodu, a więc swojego „wroga
klasowego”, „imperialisty” ponieważ ów „przebiegły wyzyskiwacz i „podżegacz wojenny” był po
prostu i przede wszystkim białym. Czy muszę dodawać, jak bardzo wstydziłem się tej słabości, ale
jak – jednocześnie – nie umiałem się jej oprzeć?3
Kim jestem ja
i kim jesteś Ty?
Tolerancja
wobec
innego
Barbara
Gumber
Dr nauk hum. Wykładowca
Państwowej Wyższej Szkoły
Zawodowej w Gorzowie Wlkp.
Zajmuje się filozofią współczesną,
filozofią języka, filozofią literatury, estetyką oraz etyką.
Najpowszechniejszym sposobem praktykowania tolerancji w społeczeństwach kultury europejskiej jest, niestety, tylko deklarowanie postawy tolerancyjnej, jednak działania często nie przystają do tych deklaracji. Już język zdradza
rzeczywiste postawy. W języku polskim takie określenia jak Murzyn, Cygan, Żyd,
Rumun są nacechowane negatywnie, często jednak uważamy, że używamy ich
jako neutralnych nazw. Czy nie uświadamiamy sobie, nie dostrzegamy ich negatywnego znaczenia? Czy używając ich nie ustawiamy się automatycznie w pozycji wyższości, nawet jeśli nie chcemy manifestować pogardy? Często słyszy się
pełne zniecierpliwienia pytanie: „No to jak mam na nich mówić?”. W artykule
prasowym Brian Scott, dziennikarz i nauczyciel pochodzący z Gujany, od 27 lat
mieszkający w Polsce – Afro Polak – jak siebie określa, zwraca uwagę na język
komentatorów sportowych:
1
W polskiej telewizji walka rasowa wciąż trwa! […] Oglądam Olimpiadę i słyszę:
„Nasz biegacz był pierwszym białym, który minął metę!”. Tak. Za siedmioma
Kenijczykami. To powiedz, że był ósmy! A nie komentuj, jakby to był bieg rasowy
i co prawda biały nic nie wygrał, ale u nas ma medal.2
Język ujawnia stereotypy obecne w naszym myśleniu. Jednak nie tylko wypowiedzi im podlegają, nasze działania są równie stereotypowe. W książce Ten
Inny, stanowiącej zbiór wykładów Ryszarda Kapuścińskiego, przyznaje się on do
pewnej symptomatycznej słabości. Wyznaje:
1
2
76
amus
Pytanie „Kim jestem Ja i kim jesteś Ty?” zostało postawione przez Gadamera w tytule eseju stanowiącego komentarz do hermetycznej poezji Paula Celana. Hermetycznej, czyli zamkniętej, niedostępnej,
obcej. Jest to pytanie, które wydaje się podstawowe kiedy pytamy i o rozumienie, i o tożsamość, i o tolerancję. Patrz: H. G. Gadamer, Czy poeci umilkną?, tłum. M. Łukasiewicz, Bydgoszcz 1998.
A. Śmigulec-Odorczuk, Jeśli nie Murzyn to kto?, [w:] „Gazeta Wyborcza”, dodatek „Duży Format”,
23 sierpnia 2012.
Tolerancja jest skomplikowanym problemem,
zarówno kiedy próbujemy urzeczywistniać ją
w praktyce, jak i rozważać teoretycznie. Korzystając
z leksykonu i przywołując kilka przykładów, nie uda
się go uporządkować – chciałam jednak zwrócić
uwagę na najbardziej podstawowe, dla tego problemu, zagadnienia. We współczesnym świecie współistnienie różnorodnych kultur, religii, moralności
czy światopoglądów nie jest sytuacją wyjątkową,
więc potrzeby szerzenia w tej wielokulturowości
idei tolerancji, nie musimy jakoś specjalnie uzasadniać, wydaje się oczywista. Ważne jest jednak,
w jaki sposób społeczeństwa będą ją rozumieć:
jako konieczność czy jako podstawową wartość.
Dodatkową trudność stanowi fakt, że obecnie pojawia się coraz więcej sytuacji, wobec których nie
możemy zastosować dotychczas stosowanych,
sprawdzonych rozwiązań zarówno praktycznych,
jak i teoretycznych, dlatego pytanie o tolerancję
trzeba postawić częściowo na nowo. Mniej więcej
wiemy jak rozumieć tolerancję4, jednak należy zastanowić się nad tym jak rozumieć ją teraz – w kontekście współczesnych realiów i problemów.
W kulturze europejskiej, w myśli liberalnej tolerancja, obok wolności, jest podstawową wartością.
Jednocześnie obecnie obserwujemy w tej kulturze
tak wiele przejawów braku tolerancji, że możemy
mieć uzasadnione wątpliwości, co właściwie tolerancja dla nas oznacza i czy w ogóle jesteśmy tolerancyjni. Slavoj Zizek w swojej krytyce współczesnego społeczeństwa zatytułowanej Rewolucja u bram
zwraca uwagę, że powszechnie tolerancją nazywa
się akceptację tylko takiej inności, która się do nas
upodabnia. Jesteśmy tolerancyjni, ale tylko wobec
tych, którzy są do nas podobni – czy to w ogóle
jest tolerancja? Równocześnie – zauważa Zizek –
współczesne społeczeństwa coraz chętniej i czę3
4
R. Kapuściński, Ten Inny, Kraków 2006, s. 44.
Filozofia, Leksykon PWN, red. W. Łagodzki, G. Pyszczek,
Warszawa 2000, s. 330.
ściej budują mury – dokonują podziałów. Przyczyną
tego stanu rzeczy jest przede wszystkim ciągłe pogłębianie się różnic ekonomicznych i coraz większe
rozmiary wykluczenia społecznego. Podstawowa
wartość liberalnego społeczeństwa – tolerancja –
rozumiana jest w sposób całkowicie zakłamany: jeśli
Inny jest do nas podobny, wówczas jesteśmy skłonni
go tolerować.
77
Jak zatem należy rozumieć pojęcie tolerancji?
Podstawą rzeczywistej postawy tolerancyjnej jest
tożsamość i rozumienie. Rozumienie Innego i własna
tożsamość. „Uczestniczenie w świecie wielokulturowym” – pisze Kapuściński – „wymaga silnego i dojrzałego poczucia tożsamości. Jak ją ustalić i potwierdzić? […] W tradycji afrykańskiej, w której tożsamość
ustalało się poprzez więzi pokrewieństwa z klanem
78
amus
i plemieniem, dwaj Afrykańczycy, spotkawszy się
na drodze, zaczynali rozmowę od długiej wymiany
pytań, w której obaj próbowali dojść, z jakiego plemienia pochodzą i czy relacje miedzy ich plemionami są dobre, czy złe. Od tego bowiem zależeć
mogły jakość i wynik spotkania”5. Jednak człowiek
z globalnej wioski – jak zauważa teoretyk globalizacji, Zygmunt Bauman – jest pozbawiony tożsamości.
Jedną z głównych cech globalizacji jest uniwersalizacja, która nie znosi różnic, lecz tworzy z różnorodności kalejdoskop wzorców kulturowych; szeroką
ofertę – jak w supermarkecie – z której można wybierać do woli. Co wybieramy, nie ma znaczenia, bo
wszystko nieustannie ulega zmianom.
Aby poszukać odpowiedzi na pytanie o tolerancję, wpierw zapytać musimy o pojęcie tożsamości:
Kim jestem Ja? – to pierwsze pytanie. Tożsamość
jako podstawa tolerancji nie konstytuuje się po prostu wobec odmienności innego, obcego. Filozofów
podejmujących problem tożsamości było wielu,
analizowany był w bardzo różnych perspektywach.
Możemy przywołać Kartezjusza, Kanta, ale dla myśli współczesnej chyba filozofia Heideggera stanowi
w tej kwestii najważniejszą wykładnię, z którą ciągle
się dyskutuje. Heidegger z bycia sobą uczynił główny problem filozoficzny; jego fundamentalne dzieło
Bycie i czas poświęcone jest przede wszystkim analizie pojęcia Dasein, tłumaczonego na polski jako
‘Bycie-tu-oto’, ‘Jestestwo’, ‘Jaźń’. Bycie, tożsamość
autentyczna – w odróżnieniu od nieautentycznej,
projektowanej i narzucanej przez Się (kulturę, społeczeństwo i jego instytucje) – określać się może tylko
w sposób najbardziej skrajny i dramatyczny: w opozycji do śmierci. Przeciwieństwem bycia jest nicość.
Człowiek wywodzi swoje istnienie z nieistnienia,
a powszedniość, codzienność wcale nie jest rzeczywistością, której należałoby się całkowicie podporządkować. Śmierć, wedle Heideggera, „otwiera
jestestwu jego najbardziej własną możność bycia,
w której wprost chodzi o bycie jestestwa”6. W ten
sposób istnienie uzyskuje możność bycia sobą i pojmuje swoją ostateczną możliwość: śmierć, jako porzucenie samego siebie. Wyzwala się w ten sposób
ku śmierci, uwalniając się „od zatraty wśród przypadkowego natłoku możliwości”7.
Znakomity, literacki opis tego procesu konstruowania tożsamości w wyniku konfrontacji ze
śmiercią, dostajemy w powieści Alberta Camusa
Obcy. Mersault, tytułowy Obcy, mieszka w Algierii,
jednak nie ma egzotycznego wyglądu czy zwyczajów, nie w tym sensie jest inny. Obcość Mersaulta
5
6
7
R. Kapuściński, Ten Inny, Kraków 2006, s. 38-39.
M. Heidegger, Bycie i czas, przeł. B. Baran, Warszawa 1994, s. 367.
Tamże, s. 370
nie jest powierzchowna – to nie ubiór, kolor skóry,
sposób zachowania. Mersault pozornie jest do nas
podobny, ale wewnętrznie jest Inny – jest zupełnie pozbawiony osobowości. Camus pozbawia go
też wielu powszechnych ludzkich cech: możliwości
rozumienia, przewidywania, planowania, a przede
wszystkim pozbawia go pragnień i uczuć. Życie
Mersaulta nie jest ani przypadkowe, ani uporządkowane – wszystko, co go spotyka nie ma żadnego
znaczenia. Nie ma tu przyczyn, skutków, zrządzenia
losu, pecha, szczęścia i wszelkich innych sposobów
na określenie sensu układanki wydarzeń. Wiadomo,
że coś się wydarza, ale nie jest szczególnie ważne co,
bo przecież zawsze przytrafia się jakieś coś. Camus
pisze Obcego po to, by jego dziwaczny bohater doświadczył śmierci.
Mersault spotyka się ze śmiercią trzykrotnie:
wpierw, na początku powieści, umiera jego matka,
później – w połowie – on sam zabija człowieka, aż
– na zakończenie – czytelnik towarzyszy mu w oczekiwaniu na wyrok śmierci. Nietrudno zauważyć, że
śmierć podchodzi do niego coraz bliżej.
Pierwsze spotkanie ze śmiercią to pogrzeb matki.
Dwanaście stron zajmuje opis obojętności, lekkiego
zakłopotania i narastającego zmęczenia spowodowanego podróżą, upałem i brakiem snu. Nie można
powiedzieć, że Mersault kochał matkę, nie można
też powiedzieć, że jej nie kochał.
Drugie spotkanie jest bardziej dramatyczne, jakby doznanie śmierci jednak zmieniało coś w świecie Obcego. Mersault, bez powodu i bez udziału
woli, zabija na plaży Araba, strzela do niego. Camus
przedstawia nam irracjonalny impuls, który popycha
Obcego do morderstwa: upał.
Trzecie spotkanie, to oczekiwanie Mersaulta na
wykonanie wyroku. Za zabicie Araba zostaje skazany
na karę śmierci. Dopiero teraz Camus pozwala mu
na przeżywanie nadziei, złości, strachu, rozpaczy, rezygnacji. Wreszcie, na koniec, pozwala Mersaultowi
na zrozumienie i poczucie związku ze światem.
8
Im bliżej pojawiała się śmierć, tym Mersault bliższy stawał się życiu, zaczynał czuć, rozumieć i pragnąć. Również świat wokół niego zmieniał się w magiczny sposób – stawał się pełen znaków i związków.
Perspektywa nicości pozwoliła, aby Camus przekształcił Mersaulta w prawdziwego człowieka.
Nieodparcie pojawia się pytanie: dlaczego bliskość śmierci, świadomość jej nieuchronności odmieniła Mersaulta? Camus nam tego nie wyjaśnia, ale
odpowiedź znajdujemy u Heideggera. Perspektywa
śmierci indywidualizuje istnienie, ponieważ stanowi
negację właśnie tego, konkretnego istnienia. W ten
sposób uwalnia istnienie ku jego własnym możliwościom, rzec można: pozwala być sobą. Perspektywa
nicości otwiera przed człowiekiem wszystkie możliwości. Istnienie jest wiec absolutną, niczym nieograniczoną wolnością. Perspektywa śmierci pozwala
ujrzeć życie jako autentyczne i odrzucić wszystkie
pozorne ograniczenia.
Doświadczenie śmierci, które jest udziałem
Mersaulta, doprowadza go do tego samego wniosku,
do którego docierają spekulacje Heideggera: świadomość śmierci jest świadomością wolności – ukazuje
iluzoryczność hierarchii rozmaitych możliwości stojących przed człowiekiem. Niwecząc wszelkie hierarchie
darowuje mu absolutną wolność wyboru, wolność
bycia sobą. Mersault na parę godzin przed śmiercią
gotów jest żyć, otwiera się przed nim nieskończenie
wiele możliwości. Przeciwko śmierci układa wszystkie
przypadkowe wydarzenia swojego życia w los.
I aby wszystko się dopełniło, abym poczuł się
mniej samotny, pozostało mi jeszcze pragnąć, by
w dniu mojej egzekucji było dużo widzów i by mnie
powitali okrzykami nienawiści9.
Po raz pierwszy od bardzo dawna pomyślałem
o mamie. Wydało mi się, że rozumiałem dlaczego pod koniec życia wzięła sobie „narzeczonego”,
dlaczego chciała zagrać od początku. […] Będąc tak
bliska śmierci, mama widocznie poczuła się od niej
wolna i gotowa zacząć wszystko od początku. […]
Ja również czułem się gotów przeżyć wszystko od
nowa […]; wobec tej nocy pełnej znaków i gwiazd
po raz pierwszy pozwoliłem się ogarnąć tkliwej
nieczułości świata. Czując, że tak jest do mnie podobny, tak braterski, pojąłem, że byłem szczęśliwy, że jestem nim nadal.8
Kolejnym filozofem, którego nie sposób pominąć
rozważając problem tożsamości jest Levinas. Zwraca
on uwagę na rzecz bardzo ważną: nie stawialibyśmy
problemu tożsamości, gdyby nie kwestionowało jej
to, co Inne, Obce. Ale tożsamość nie może opierać
się na odróżnieniu od Innego. Druga część pytania
brzmi: Kim jesteś Ty? Tolerancja opierać się musi
na własnej tożsamości oraz rozumieniu Innego.
Jednak to zrozumienie nie ma czysto poznawczego
wymiaru. Wydaje się, że najważniejszą ideą w myśli
Levinasa jest nadanie tej relacji charakteru etycznego: rozumienie Innego to odpowiedzialność za niego; to świadomość bycia Innego i wreszcie świadomość bycia dla Innego. Tolerancja to dążenie nie do
tożsamości, lecz do różnicy.
Proces globalizacji przejawia się między innymi jako uniwersalizacja, ujednolicanie we wszyst-
A. Camus, Obcy, przeł. M. Zenowicz, Kraków 1972, s. 92.
9
Tamże, s. 92.
79
Największym szczęściem dzieci Ziemi jest jedynie
osobowość:
Zawsze pamiętam, że Schleiermacher, twórca
nowożytnej hermeneutyki, uważał, że możliwość
nieporozumienia jest powszechna i że hermeneutyka jest sztuką unikania nieporozumień. Gadamer
w Prawdzie i metodzie cytuje ważną konstatację
Schleiermachera, którego metoda ukształtowała się w toku tłumaczenia i komentowania dialogów Platona: „nieporozumienie powstaje samo
z siebie, a rozumienie musi być w każdym punkcie
pożądane i poszukiwane”, to znaczy, że zawsze istnieje przewaga nieporozumienia nad porozumieniem.10
kich wymiarach. Jednak za uniwersalizacją nie idzie
wzrost tolerancji, przeciwnie: proces ujednolicania
potęguje brak akceptacji dla różnorodności i odmienności. Levinas zwraca uwagę właśnie na konieczność istnienia różnic, stawiając przed nami moralny obowiązek rozumienia odmienności drugiego
człowieka. Warto w tym miejscu przytoczyć słowa
Marii Janion, otwierające rozmowę zatytułowaną
80
amus
Wysiłek rozumienia inności jest warunkiem
jej akceptowania, ale wcale nie jest to łatwe.
Przeciwnie, jest to obecnie jeden z najtrudniejszych
problemów społecznych. Wydawało się na przykład, że imigranci napływający do Europy powinni
się asymilować i przystosowywać do obowiązujących w niej reguł. To oni powinni podjąć ten trud.
Częściowo tak się dzieje, ale nie daje to zadowalających rezultatów, a przejawy nietolerancji się
nasilają. Co więcej, po obu stronach coraz częściej
mamy do czynienia z manifestowaniem postaw separatystycznych. Imigranci interpretują istniejące
w krajach europejskich zasady życia społecznego
jako represyjne. Obywatele Francji, Niemiec i innych
krajów Europy, mówią: – Chcecie tu być? Musicie
się dostosować. Jedynie rozumienie stanowiska obu
stron, może dać szansę na uniknięcie konfliktu. Dla
przykładu: zasady ruchu drogowego obowiązują
wszystkich użytkowników dróg, jednak sformułowane zostały przede wszystkim z myślą o samochodach. Wystarczy przesiąść się na rower, by się o tym
przekonać. „Konflikt” pomiędzy kierowcami samochodów a rowerzystami jest odwieczny. Rowerzyści
muszą się stosować do obowiązujących zasad, ale
ponieważ są mniej liczną i słabszą (nie maja twardej
karoserii) grupą użytkowników dróg, wprowadza się
dla nich zasady specjalne: ścieżki tylko dla rowerów,
pasy ruchu z pierwszeństwem ruchu rowerowego,
itp. Ten prosty przykład pokazuje, że drogą do rozwiązywania konfliktów jest tworzenie takich zasad,
by umożliwiały one akceptowanie inności. I na tym
polega tolerancja. •
10 M. Janion, Czy będziesz wiedział co przeżyłeś?, Warszawa 1996,
s. 73-74.
str. 77-81, Leszek Knaflewski,
NAGŁE ZAŁAMANIE TURYSTYKI, 2008, obiekt, DVD
81

Podobne dokumenty