Moja Australia

Dział Edukacji
Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
www.nhef.pl
facebook.com/NoweHoryzontyEdukacjiFilmowej
CYKL | MŁODZI W OBIEKTYWIE
GRUPA WIEKOWA | SZKOŁA PODSTAWOWA 4–6
PRZEDMIOT | GODZINA WYCHOWAWCZA
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELA
SCENARIUSZ LEKCJI
opracowanie: Iwona Brzózka-Złotnicka, Anna Równy
FILM | „SUPERBRAT”
„Superbror”, Dania 2009, 89 min
reżyseria: Birger Larsen
scenariusz: Åke Sandgren
obsada: Lucas Clorius, Viktor Kruse Palshøj, Andrea Reimer, Anette Støvelbæk, Frank Thiel, Janus Nabil
Bakrawi, Thomas Hwan H. Andersen, Vibeke Ankjær
Anton ma 10 lat, starszego brata i mamę konduktorkę. Niestety, jego brat nie jest do końca „normalny”
– Buller ma autyzm, niczego nie rozumie, ciągle się boi, nawet tak prozaicznych rzeczy jak hałas z ulicy.
Wiadomo, taki brat nie może obronić ani nikomu zaimponować, dlatego Anton chętnie by się z kimś
zamienił. Na razie jednak musi opiekować się Bullerem i znosić dręczenie grupy szkolnych łobuzów,
którzy nie wiedzieć czemu uwzięli się właśnie na niego. Pewnego dnia los zsyła na ziemię kosmiczny
kontroler zabawy, zdolny zamienić każdego w supermana. Bracia postanawiają zamienić w supermana
Bullera. Czy Superbrat spełni oczekiwania Antona? Czy w końcu go uszczęśliwi?
Ta piękna historia o akceptowaniu odmienności i odnajdywaniu swojego miejsca na ziemi inspiruje do
niesztampowego podejścia do zagadnienia niepełnosprawności.
CC BY-NC-ND: uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 3.0 Polska
Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz
pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
MOJA RODZINA JEST NAJLEPSZA!
Temat lekcji
Moja rodzina jest najlepsza!
Czas trwania lekcji
45 min
Cele lekcji
Podczas lekcji uczeń:
→
→
→
→
dostrzega problemy poruszone w filmie – relacje między rodzeństwem;
uświadamia sobie, czym jest autyzm;
prezentuje swoje poglądy w grupie i na forum klasy;
prowadzi dyskusję – argumentuje, wnioskuje, formułuje sądy.
Metody i formy pracy
Podczas lekcji nauczyciel wykorzystuje następujące metody i formy pracy z uczniem:
→
→
→
→
→
dyskusja;
rozmowa moderowana,
pogadanka;
ćwiczenia aktywizujące;
praca z klasą, w grupach oraz indywidualna.
Środki dydaktyczne
Podczas lekcji nauczyciel wykorzystuje następujące środki dydaktyczne:
→
→
→
→
→
film „Superbrat”;
arkusz formatu A3 z konturem sylwetki człowieka;
kolorowe kartki samoprzylepne;
flamastry;
czysta kartka formatu A4.
Przygotowanie do lekcji
Lekcja powinna się odbyć po obejrzeniu filmu „Superbrat”. Przed zajęciami nauczyciel przygotowuje
arkusze z konturem sylwetki człowieka (po jednym dla grupy, patrz s. 3) i drukuje karty pracy w domu
(patrz s. 4).
PRZEBIEG LEKCJI
Wprowadzenie
Nauczyciel podaje temat i cele lekcji. Informuje uczniów, że będą rozmawiać o głównych bohaterach
filmu „Superbrat”, czyli dwóch braciach. Zwraca uwagę na fakt, iż mimo że Anton jest młodszy, to Anton
odgrywa rolę starszego brata i opiekuje się Bullerem.
CC BY-NC-ND: uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 3.0 Polska
Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz
pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
2
Realizacja tematu
Nauczyciel zadaje uczniom pytania przypominające fabułę filmu i sprawdzające zrozumienie problemów.
Dlaczego Anton opiekował się starszym bratem? Jakiego brata chciał mieć Anton? O jakim bracie
marzył? Dlaczego? Jak zareagował Anton, gdy Buller stracił supermoc? Jeśli odpowiadając na pierwsze
pytanie, uczniowie wspomną o niepełnosprawności Bullera lub powiedzą po prostu, że dziwnie się
zachowywał, warto wyjaśnić, że chłopiec miał autyzm i wspólnie wyjaśnić, na czym to zaburzenie polega.
Należy zachęcić uczniów, by wymienili konkretne zachowania bohatera, tj. problemy z kontaktem
z innymi osobami, unikanie ludzi, lęk, nierozumienie wszystkich komunikatów, zamknięcie we własnym
świecie, i w tym przypadku, przelewanie swoich emocji na kartkę papieru.
Nauczyciel mówi, że każdy z nas czasem jest zły na brata, siostrę, mamę, tatę, babcię, dziadka… Wydaje
nam się wtedy, że inni mają lepiej – mają wspaniałych rodziców, rodzeństwo, dziadków. Nauczyciel pyta
uczniów, czy kiedyś tak myśleli i tak się czuli. Następnie dzieli klasę na grupy liczące od czterech do
pięciu osób, rozdaje arkusze z narysowanym konturem człowieka, kolorowe kartki samoprzylepne oraz
markery. Zadaniem każdej grupy jest zanotowanie na planszy „supermocy”, które uczniowie chcieliby,
aby posiadali ich bliscy. Uczniowie muszą przedyskutować wybór „supermocy” i zapisać tylko te, na
które zgadzają się wszyscy członkowie grupy. Na kartkach samoprzylepnych należy napisać uzasadnienie
dotyczące każdej „supermocy” (np. chcemy, aby nasi rodzice potrafili się teleportować, bo dzięki temu
szybciej wracaliby z pracy i moglibyśmy więcej czasu spędzać razem), a następnie należy przykleić je
w odpowiednim miejscu. Po upływie wyznaczonego czasu grupy prezentują efekty swojej pracy.
Nauczyciel podsumowuje zadanie wspólnie z uczniami.
Odwołując się do ćwiczenia w grupach, prowadzący mówi, że niestety, w życiu nie możemy liczyć na
„supermoce” i musimy sobie radzić sami, z naszymi ograniczeniami i słabościami, wykorzystując własny
potencjał. Każdy bowiem jest w czymś mocny. Tak samo jest też w rodzinie – np. tata świetnie gotuje,
mama ma najlepszą rękę do kwiatów, siostra zna się doskonale na modzie, z bratem możemy pojeździć
na rowerze i pograć w siatkówkę. Nauczyciel rozdaje uczniom czyste kartki i prosi, żeby wybrali jedną
osobę ze swojej rodziny, a następnie wypisali jej najmocniejsze strony (co w niej lubią, co cenią, za co
szanują, czym ta osoba im imponuje). Opis można opatrzyć rysunkiem. Chętni prezentują swoje prace.
Nauczyciel zachęca dzieci, aby po powrocie do domu pokazały kartkę osobie, o której pisały.
Podsumowanie tematu
Na koniec lekcji nauczyciel prosi każdego ucznia, aby w zależności od sytuacji dokończył zdanie:
→
→
→
→
„Jestem najlepszym bratem na świecie, ponieważ...”;
„Jestem najlepszym synem na świecie, ponieważ...”;
„Jestem najlepszą siostrą na świecie, ponieważ...”;
„Jestem najlepszą córką na świecie, ponieważ...”.
Praca domowa
Wykonaj zadanie z karty pracy (patrz s. 4).
CC BY-NC-ND: uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 3.0 Polska
Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz
pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
3
KARTA PRACY
Odpowiedz ustnie na poniższe pytania.
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
→
Czy chciał(a)bym, by mówiono o mnie tylko w kontekście mojej sprawności?
Czy chciał(a)bym, by dostrzegano moje problemy tylko przy okazji święta?
Czy chciał(a)bym, by postrzegano mnie jako kogoś niezaradnego życiowo?
Czy chciał(a)bym, by mój widok wywoływał uczucie litości?
Czy chciał(a)bym, by widziano we mnie tylko kogoś, kto potrzebuje pomocy?
Czy chciał(a)bym, by nade mną się użalano?
Czy chciał(a)bym, by wytykano mnie palcami?
Czy chciał(a)bym, by drwiono ze mnie?
Czy chciał(a)bym, by obrzucano mnie wyzwiskami?
Czy chciał(a)bym, by odwracano się na mój widok?
Czy chciał(a)bym, by bano się ze mną przywitać?
Czy chciał(a)bym, by sama myśl o rozmowie ze mną wywoływała strach?
Czy chciał(a)bym, by przechodzono obojętnie obok moich problemów?
Czy chciał(a)bym, by moja sprawność była stawiana ponad moimi kompetencjami?
Czy chciał(a)bym, by spychano mnie na margines życia społecznego tylko dlatego, że jestem
mniej sprawny/a od innych?
[Źródło: Danuta Gorajewska, „Fakty i mity o osobach z niepełnosprawnością”, BPI 2006]
CC BY-NC-ND: uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 3.0 Polska
Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz
pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
4