PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – PARACYTY . PL
Transkrypt
PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – PARACYTY . PL
PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – P A R A C Y T Y . P L – PARASITOLOGY WEBSITE Nazwy łacińskie ważnych gatunków (Latin species names of importance): wcześniej określane jako 1. Echinococcus granulosus (G1–G3) E. granulosus Rzeczywisty rozmiar 2. Echinococcus equinus (G4) Real size 3. Echinococcus ortleppi (G5) 4. Echinococcus canadensis (G6–G10) formerly described only as 5. Echinococcus multilocularis 6. Echinococcus vogeli 7. Echinococcus oligarthrus 8. Echinococcus felidis 9. Echinococcus shiquicus Nazwy polskie (Polish names): Tasiemiec bąblowcowy (E. granulosus) Tasiemiec (bąblowcowy) wielojamowy (E. multilocularis) Nazwy angielskie (English names): Dog tapeworm , hydatid worm (E. granulosus) Fox tapeworm (E. multilocularis) Nazwy chorób ludzkich (Human disease names): bąblowica jednojamowa, hydatidoza – hydatid disease (E. granulosus) ICD-10: B67.0-4 bąblowica wielokomorowa, echinokokoza wielokomorowa – alveolar echinococcosis (E. multilocularis) ICD-10: B67.5-7 inne, np. echinokokoza wielokomorowa – others, e.g. polycystic echinococcosis (E. vogeli, E. oligarthrus) ICD-10: B67.8-9 Epidemiologia (Epidemiology): Zarażenia występują na całym świecie, szczególnie na obszarach wiejskich, rolnych oraz pastewnych oraz tam gdzie nie ma nadzoru weterynaryjnego nad psami. Za zarażenia ludzi odpowiedzialne są także dziko żyjące mięsożerne ssaki, najczęściej psowate, szczególnie lisy, które mogą zanieczyszczać ściółkę i runo leśne odchodami zawierającymi jaja, które następnie człowiek zjada na niemytych owocach runa leśnego. Człowiek może ulec zarażeniu przez spożycie jaj z zanieczyszczonej wody, niemytej żywności lub niemytych rąk, także po kontakcie z zanieczyszczoną sierścią lub zwierzętami. Ostatnio w ramach E. granulosus wyodrębniono 4 gatunki o różnej patogenności dla człowieka: Echinococcus granulosus (G1–G3) – tzw. „szczep owczy” G1, Echinococcus equinus (G4) – tzw. „szczep koński”, Echinococcus ortleppi (G5) – tzw. „szczep szwajcarskiego bydła” oraz Echinococcus canadensis (G6–G10) – tzw. „szczep świński”, szczególnie G7, a w Polsce G9. Podział w dalszym ciągu ewoluuje, ponieważ nie jest doskonały, np. G6 występuje u wielbłądów, a G8 i G10 u jeleniowatch. W zależności od kontynentu, zarażenia danymi gatunkami tasiemca występują u różnych żywicieli zwierzęcych. Infections occur worldwide, especially in rural areas where farming and grazing is popular and in areas with no veterinary control over dogs. Infections in humans may be caused by other carnivorous mammals, most frequently canids, especially foxes, which may contaminate the forest soil and vegetation with egg-containing faeces, which are then ingested by humans on unwashed, freshly picked forest fruit. Humans may get infected by ingesting eggs from contaminated water, unwashed PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – P A R A C Y T Y . P L – PARASITOLOGY WEBSITE food or unwashed hands, after direct contact with infected animals and their fur. No so long ago E. granulosus were split into four species of varied pathogenicity to humans: Echinococcus granulosus (G1–G3) – aka „sheep strain” G1, Echinococcus equinus (G4) – aka „horse strain”, Echinococcus ortleppi (G5) – aka „Swiss cattle strain”, and Echinococcus canadensis (G6–G10) – aka „pig strain”, esp. G7, and in Poland G9. The division is still evolving since it’s not perfect, e.g. G6 is found in camels and G8 and G10 in cervidae. Depending on the continent, the infections with given species cause infections in various animal hosts. Cykl rozwojowy (Life cycle): Echinococcus granulosus – żywiciel ostateczny: pies oraz inne psowate; żywiciele pośredni: zwierzęta hodowlane stadne, w tym owce, kozy, świnie, itd. E. multilocularis – żywiciel ostateczny: lis, pies, wilk, kojot, rzadziej koty; żywiciele pośredni: gryzonie. E. oligarthrus – żywiciel ostateczny: dzikie kotowate; żywiciele pośredni: gryzonie. E. vogeli – żywiciel ostateczny: dzikie psy; żywiciele pośredni: gryzonie. E. shiquicus – żywiciel ostateczny: lis tybetański (Vulpes ferrilata); żywiciel pośredni: szczekuszka czarnowarga (Ochotona curzoniae). E. felidis – żywiciel ostateczny: dzikie kotowate w tym lwy; żywiciele pośredni: guźce oraz prawdopodobnie szereg innych zwierząt żyjących w buszu. Człowiek jest zawsze żywicielem przypadkowym. Dorosłe tasiemce żyją w przewodzie pokarmowym żywicieli ostatecznych, czyli psów, innych gatunków psowatych lub dzikich kotów (zob. gatunki j.w. oraz opis w dziale Epidemiologia). Jaja wydalane w kale tych zwierząt stanowią źródło zarażenia dla żywicieli pośrednich, którymi są zwierzęta hodowlane (E. granulosus) lub gryzonie (E. multilocularis), a u niektórych gatunków także inne dziko-żyjące ssaki. W przewodzie pokarmowym tych zwierząt dochodzi do wyklucia onkosfery z jaja, penetracji przez ścianę jelita i migracji krążeniowej do narządów ciała zwierzęcia, co skutkuje tworzeniem torbieli (E. granulosus) najczęściej w wątrobie lub płucach, zawierających protoskoleksy lub tworzenia nacieku (E. multilocularis) zajmującego także najczęściej wątrobę. Po spożyciu takich torbieli przez mięsożerne ssaki, dzięki protoskoleksom dochodzi do rozwoju dorosłej postaci tasiemca w przewodzie pokarmowym. U człowieka, który jest żywicielem przypadkowym, dochodzi do zarażenia w wyniku spożycia jaj tasiemca i tworzenia się najczęściej zmian w wątrobie ale także innych organach, podobnie jak u żywiciela pośredniego. For Echinococcus granulosus, definitive hosts are: dogs and canids, intermediate hosts are: herding animals including sheep, goats, swine, etc. For E. multilocularis, definitive hosts are: foxes, dogs, wolves, coyotes and cats, intermediate host are: rodents. For E. oligarthrus, definitive hosts are: wild felids as and rodents as intermediate hosts. For E. vogeli, definitive hosts are: wild (bush) dogs and dogs; intermediate hosts are: rodents. For E. shiquicus, definitive hosts are: Tibetan sand foxes (Vulpes ferrilata); intermediate hosts are: plateau pika (Ochotona curzoniae). For E. felidis, the definitive hosts are: wild felids, incl. lions and intermediate hosts may be warthogs and other bush animals. Humans are always the accidental hosts. The adult tapeworm lives in the small intestine of definitive hosts, i.e. dogs, other canids or wild felids (please see the species above and description in the Epidemiology section). The eggs that are passed in the faeces of these animals are the source of infection for intermediate hosts, including herding animals and livestock (E. granulosus) or rodents (E. multilocularis), and in other species also different wild mammals. In the digestive tract of these animals the eggs hatch and the released oncosphere penetrates the G.I. tract wall and migrates with circulation to animal organs, which results in cyst formation (E. granulosus) containing new protoscolices, especially in the liver and lungs or an invasive multiple-lesions (E. multilocularis) of liver and surrounding tissues. When the cysts are ingested by carnivores, thanks to protoscolices new adult tapeworm develops in the animal’s digestive tract. Man is always an accidental intermediate hosts and similarly to the intermediate animal hosts, gets infected by ingesting eggs. The ensuing cysts or invasive lesion are most commonly formed in the liver but may involve different organs, too. PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – P A R A C Y T Y . P L – PARASITOLOGY WEBSITE Objawy (Symptoms): Zarażenia w pierwszym okresie czasu są bezobjawowe. Rosnące torbiele, w zależności od lokalizacji narządowej, mogą dawać objawy nawet po latach od pierwotnego zarażenia. Z kolei zarażenie E. multilocularis przypomina bardziej naciek nowotworowy lub zmianę wieloogniskową wątroby. Ze względu na dominujące ulokowanie się w wątrobie, najczęściej mogą to być objawy dyskomfortu lub bólu brzucha, objawy naśladujące zapalenie pęcherzyka żółciowego czy powiększenie wątroby lub wyczuwalny guz. Ponadto występują objawy nieswoiste: NiW, gorączki, utrata wagi, itp. Inne lokalizacje pasożyta mogą być także groźne dla życia pacjenta, np. ulokowanie w płucach, kościach, mięśniu sercowym, mózgu. W mózgu pasożyt może prowadzić do rozwoju objawów ogniskowych lub padaczki o tle pasożytniczym. Zarażenie może być wykryte przypadkowo podczas badań obrazowych. Pęknięcie torbieli może mieć poważne następstwa w postaci wstrząsu anafilaktycznego, gorączki, nagłych objawów alergicznych i skórnych a co za tym idzie, dalszą propagacją pasożyta. Infections in the initial stages are asymptomatic and stay silent a long time. The growing cysts, depending on the location, may give symptoms after many years. E. multilocularis infection may be slightly different, showing a similar clinical pattern as an invasive neoplasm or multiple lesions located in the liver. Because of the most common localization in the liver, the most common symptoms include those of abdominal discomfort and pain, symptoms mimicking cholecystitis, hepatomegaly or palpable tumour. There may also be nonspecific symptoms such as: N&V, fever, weight loss, etc. Other locations of the parasite may also be life-threatening to the patient, e.g. pulmonary, bone, heart or brain lodging. In the brain the parasite may be a reason for focal symptoms or seizures with parasitic background. The infection may be diagnosed by accident during imaging studies. Rupture of the cysts may have grave consequences, including anaphylactic shock, fever, sudden onset of allergic and dermatologic symptoms, and further propagation of the parasite. Diagnostyka (Diagnostics): Obrazowanie (USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) w połączeniu z badaniami serologicznymi wykrywającymi przeciwciała są zdecydowanie bezpieczniejsze od biopsji, która grozi powikłaniami (anafilaksja, wtórna propagacja zarażenia). Do wykorzystywanych badań diagnostycznych należą: test hemaglutynacji pośredniej (IHA), pośredni test immunofluorescencji (IFA) oraz testy immunoenzymatyczne (EIA/ELISA). W literaturze można także znaleźć opisy nowoczesnych metod molekularnych w oparciu o PCR. Imaging studies (ultrasound, CT, MRI) combined with serological methods detecting antibodies are much safer than biopsy, which may bring serious complications (anaphylaxis, propagation of the parasite). The diagnostic tests used include: indirect haemagglutination assay (IHA), indirect fluorescent antibody tests (IFA) and enzyme immunoassays (EIA). There are also literature descriptions of novel PCRs for differential diagnosis of cestodes. Leczenie wg Przewodnika Sanforda 2016 i najnowszej literatury medycznej (Treatment according to Sanford Guide 2016 and latest medical literature): Echinococcus granulosus Torbiel wątroby (małe, pojedyncze): przezskórna aspiracja-iniekcja-reaspiracja (PAIR jak poniżej) + albendazol ≥60 kg, 400 mg per os dwa razy na dobę a <60 kg, 15 mg/kg na dobę (1-2 dni przed i 30 dni po przeprowadzeniu zabiegu). Liver cyst (small, single): percutaneous aspiration-injection-reaspiration (PAIR, as below) + albendazole ≥60 kg, 400 mg po bid or <60 kg, 15 mg/kg per day (1-2 days before and 30 days post drainage). PAIR: po 1-2 dniach rx albendazolem, wkłuć się przezskórnie, aspirować zawartość torbieli, następnie wstrzyknąć hipertoniczny roztwór soli fizjologicznej (15-30 %) lub alkohol absolutny, odczekać 20-30 min. i ponownie aspirować a następnie przepłukać. Częstość wyleczeń 96% w porównaniu do klasycznego zabiegu chirurgicznego (90%). PAIR: after 1-2 days of albendazole, puncture, needle aspirate cyst content. Instill hypertonic saline (15-30%) or absolute alcohol, wait 20-30 min and re-aspirate with final irrigation. Efficacy 96% as compared to 90% with surgical resection. PORTAL PARAZYTOLOGICZNY – P A R A C Y T Y . P L – PARASITOLOGY WEBSITE W innych lokalizacjach narządowych ciała, w literaturze opisy odnoszą się do skojarzenia leczenia chirurgicznego wraz z podażą leków przeciwdrobnoustrojowych. Dwuetapowe zabiegi neurochirurgiczne stosowano z powodzeniem u pacjentów cierpiących na zarażenia układu nerwowego z uciskiem na rdzeń. Ponadto z powodzeniem użyto podejścia laparoskopowego w leczeniu torbieli nerki. Istnieją także prace dotyczące jedynie leczenia farmakologicznego, jednak przede wszystkim powinno się takie podejście stosować u pacjentów gdzie niemożliwe jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego. In other body locations, medical literature descriptions include a combination of surgery and antiparasitic medications. Two-stage surgical procedures have been successfully employed in spinal hydatid disease. Also laparoscopic approach was successfully used in a renal cyst therapy. There are descriptions of just pharmacotherapeutical approach but such therapy should be reserved for patients who may not undergo surgery. Echinococcus granulosus Przede wszystkim szeroka resekcja chirurgiczna wraz z rx albendazolem. Technika cały czas ewoluuje. Po resekcji chirurgicznej lub jeśli zmiana nieoperacyjna: albendazol przez nawet kilka lat. Mainstay is wide surgical resection with accompanying albendazole rx. Technique is constantly evolving. Post-surgical resection or if inoperable: albendazole even for several years. CYKL ROZWOJOWY – ECHINOCOCCUS GRANULOSUS – LIFE CYCLE