Piękne kobiety renesansu 6

Piękne
kobiety
renesansu
Kobiety renesansu cechują się przede wszystkim
- zaokrąglonymi rysami twarzy, w
której umiejscowione są duże
oczy, które kształtem
przypominają migdał,
- wwąskimi
skimi usteczkami i szczup
szczupłymi
ymi
policzkami,
- włosami, które są długie, gęste
oraz lśniące
Na obrazach renesansowych obok
chrześcijańskich Madonn, artyści zaczęli
przedstawiać także portrety innych,
współczesnych im kobiet.
Wykonywano je głównie na zamówienie,
Początkowo ukazywano je z profilu,
jak np. uczynił to Sandro Botticelli w
obrazie pt.
"Profil młodej kobiety"
Jego najsłynniejsze dzieło to obraz
„Stworzenie Wenus”.
Jest to pełen wdzięku obraz przedstawiający
scenę narodzin mitologicznej bogini piękna.
Długowłosa, naga i stojąca w ogromnej
muszli Wenus zajmuje jego centralne
miejsce. Z jej prawej strony stoi Hora - jedna
z bogiń pór roku, i podaje jej czerwony
płaszcz. Wspomniany obraz Botticelliego
doskonale ukazuje renesansowy kanon
piękna kobiecego ciała.
Mówiąc o wielkich renesansowych artystach,
nie sposób nie wspomnieć o Leonardo da
Vincim, który do dnia dzisiejszego jest
uznawany za jednego z najwybitniejszych
przedstawicieli tej epoki kulturowej.
Na stałe na kartach historii malarstwa wpisały
się m.in. jego dwa przepiękne kobiece
portrety takie jak:
„Dama z Łasiczką”
W obrazie tym da Vinci podkreślił najważniejsze
cechy renesansowego ideału kobiety,
charakterystyczny owal twarzy, migdałowe oczy o
tajemniczym spojrzeniu, delikatne dłonie
trzymające zwierzątko itp. Zapatrzona w dal
kobieta wydaje się skrywać jakąś tajemnicę.
Być może chodzi tutaj o bycie przy nadziei,
gdyż łasiczka, czy też gronostaj - jak sądzą inni
- w emblematyce oznacza alegorię
macierzyństwa. Widać wyraźnie, że modelka z
omawianego obrazu myślami jest zupełnie gdzie
indziej.
„Mona Lisa”
To drugi równie piękny
pi kny obraz, jest on najsłynniejszym
najs ynniejszym
renesansowym symbolem kobiecości.
kobieco ci. Został
Zosta namalowany
w latach 15031503-1506.
Na pierwszym planie widzimy postać
posta kobiety w sile wieku,
odzianej w ciemną
ciemn suknię,
sukni , która może
mo e nie jest zbyt
urodziwa, ale posiada wszystkie atrybuty ówczesnego
kanonu piękna.
pi kna.
Jej ciało
one (jedna dło
cia o znajduje się
si w półobrocie,
pó obrocie, ręce
r ce zło
z ożone
d oń
spoczywająca
spoczywaj ca na drugiej), a migdałowe
migda owe oczy (prawie
całkowicie
wiatła
ca kowicie przedstawione za pomocą
pomoc świat
wiat a i cienia) cały
ca y
czas zdają
zdaj się
si patrzeć
patrze na odbiorcę,
odbiorc , nawet gdy ten się
si
przesuwa. Można
Mo na nawet odnieść
odnie wrażenie
wra enie nieustannego
obserwowania.
Na twarzy Giocondy widnieje delikatny, tajemniczy, a przy tym
troszkę
troszk ironiczny uśmiech,
u miech, który do dnia dzisiejszego
intryguje koneserów sztuki.
Kolejnym z przedstawicieli malarzy renesansowych
jest Rafael Santi.
Jeden z bardziej znanych obrazów tego malarza
jest;
„Madonna ze szczygłem”.
Obraz ten przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem
Jezus i św. Janem Chrzcicielem. Układ
postaci i ich gesty mają symboliczne
znaczenie, zwiastujące przyszłe wydarzenia..
Rafael przy malowaniu dzie
dziełaa zastosowa
zastosował
kompozycjęę z ostrosłupowym
ł
układem.
ł
Sława Hudak !