Przemija postać tego świata

„ Przemija postać tego świata”
Tempus fugit
Dzień dniu podobny lecz nie jednaki,
Każdy coś niesie nowego,
Inne jest niebo, inny blask słońca,
Koloryt dnia każdego.
Dzień wypełniony nawałem zajęć
Serce i umysł przytłacza,
Inne zdarzenia i inne sprawy
Nowy dzień co dzień wyznacza.
Ta rozmaitość ubarwia życie,
Codzienność nie dręczy boleśnie,
Zechciejmy tylko żyć pełnią życia,
A nie zwiędniemy przedwcześnie.
Nie warto ciągle żalić się, płakać,
Że życie nas przytłacza,
Ze świat jest zły, ludzie zawiedli,
Że męczy pośpiech i praca.
Chwytajmy wszystko, co los przynosi,
Cieszmy się chwilą nam daną,
Bo nikt z nas nie wie, co będzie jutro,
Czy znów obudzi się rano.