Czego możemy się spodziewać po czterolatku?
Transkrypt
Czego możemy się spodziewać po czterolatku?
Bliżej przedszkola Wszystkie czterolatki są w stanie się wspinać po piramidzie potrzeb w celu osiągnięcia szczęścia. Nam, nauczycielom i rodzicom, przypadło zadanie wspierania ich w tych poczynaniach. Im lepiej poznamy cechy rozwojowe dzieci, tym łatwiej będzie nam sprostać temu zadaniu. Katarzyna Lotkowska Czego możemy się spodziewać po czterolatku? J eśli poznamy cechy rozwojowe dzieci, będziemy mogli lepiej zaspokajać ich potrzeby oraz dowiemy się, czego można oczekiwać od przedszkolaków. Innymi słowy, będziemy w stanie określić, co jest dla nich dobre, a na co powinny jeszcze trochę poczekać – z korzyścią dla nich samych. potrafi ono oddzielić imaginację od rzeczywistości. Uwielbia zadawać pytania i w nieskończoność prowadzić dyskusje. Potrafi też wykazać się opiekuńczością i współczuje innym. Okazuje empatię. Lubi zabawy w grupie z innymi dziećmi. Przywiązane jest jednak do swoich rzeczy i niechętnie się dzieli z innymi. Dziecko w wieku czterech lat jest pełne emocji – zarówno tych bardziej, jak i mniej pożądanych. Czwarty rok życia to zazwyczaj okres buntu, złości, braku opanowania. Ale pocieszający jest fakt, że powyższy etap jest niezbędny do prawidłowego rozwoju małego człowieka. Dziecko często przeciwstawia się poleceniom, stara się przesuwać granice i często nie dotrzymuje obietnic. Fantazja sięga zenitu, jednak przez cały czas Pamiętajmy, że decydujący wpływ na zachowanie dziecka oraz kształtowanie się sfery emocjonalnej ma dom rodzinny. By dziecko nauczyło się opanowywać negatywne emocje, które są częścią jego rozwoju, rodzice muszą dawać przykład reakcji w konkretnych sytuacjach. W miarę postępów w uspołecznianiu małego człowieka, negatywne emocje maleją. Czterolatki lubią przebywać w gronie rówieśników, szybko nawią- Rodzinne muzeum zują nowe kontakty, potrzebując przy tym akceptacji. Wspólnie inicjują zabawę, zgodnie współdziałają, jednak często zdarzają się konflikty. W tej sytuacji dobrze jest poświęcić czas na rozmowę, ale bez dawania konkretnego rozwiązania danego problemu. Lepiej będzie, jeśli otrzymamy jak najwięcej informacji o zdarzeniu, samopoczuciu obydwojga stron. Wówczas możemy próbować dziecku pokazać „drugą stronę medalu”, bo taka zawsze istnieje. Za pomocą rozmowy należy doprowadzić do momentu, w którym dziecko samo zacznie szukać rozwiązań – z myślą o tym, by umiało sobie poradzić w podobnej sytuacji w przyszłości. Oto przykłady zabaw, które pomogą nam rozwinąć dziecko emocjonalnie: Co należy zrobić? Pójdź z dzieckiem do muzeum lub do galerii sztuki. Zwykle w takich miejscach dzieci są szczególnie mile widzianymi gośćmi. Po powrocie do domu zaproponuj stworzenie własnego muzeum. Mogą w nim być: • pocztówki z interesującymi obrazami z muzeum; • rysunki, modele lub kolaże wykonane przez dziecko; • zbiory pamiątek rodzinnych – fotografie, modele, katalogi, liście, kamienie, muszle itp.; • rzeczy od babci, stare zdjęcia waszego miasta. Jak to pomaga dziecku w uczeniu się? Dziecko zbiera eksponaty, segreguje je i zapamiętuje, a to uczy dziecko, czym jest rodzina. Wskazówka: Należy zachować pierwsze literki, jakie dziecko napisze, a także rysunki i inne dzieła. Mogą one stanowić część eksponatów w rodzinnym muzeum. I jeszcze jedno! A może dziecko chciałoby stworzyć muzeum tematyczne (np. muzeum liści, muszelek lub kamieni)? 68 bliżej przedszkola 5.128 maj 2012 blizejprzedszkola.pl Emocje pacynkami malowane Co należy zrobić? Zróbcie teatrzyk, w którym będą występowały pacynki. Pokaż, w jaki sposób mogą one wyrażać radość, wesołość, miłość, czułość, smutek, zakłopotanie, zaniepokojenie, złość, strach, nieśmiałość, oburzenie. Bawiąc się ze starszym dzieckiem, spróbujcie również pokazywać uczucia, odgrywając je osobiście: wyrażajcie je poprzez gesty, wzrok, wyraz twarzy, słowa. Zróbcie kostki mimiczne: wydrukuj miny, które znajdziesz w banku wzorów. Obrazki naklej na każdy bok kostki. Rzucajcie kostką i róbcie miny! Skorzystaj z opisów dodatkowych zabaw (bank zabaw). Jak to pomaga dziecku w uczeniu się? Uczy zastanawiania się nad tym, co myślą inni i w jaki sposób wyrażają swoje emocje. Wskazówka: Zachęć dziecko, by udawało tygrysa, mysz, słonia, robaka, żabę itp. Co widzą i czują te zwierzęta? Czego się boją? I jeszcze jedno! Oglądając czasopisma, zastanawiajcie się, co mogą czuć osoby przedstawione na zdjęciach. Zaproponuj, aby dziecko namalowało swoje uczucia. R E K L A M A bliżej przedszkola 5.128 maj 2012 69