Czego możemy się spodziewać po czterolatku?

Transkrypt

Czego możemy się spodziewać po czterolatku?
Bliżej przedszkola
Wszystkie czterolatki są w stanie się wspinać po piramidzie potrzeb
w celu osiągnięcia szczęścia. Nam, nauczycielom i rodzicom, przypadło
zadanie wspierania ich w tych poczynaniach. Im lepiej poznamy cechy
rozwojowe dzieci, tym łatwiej będzie nam sprostać temu zadaniu.
Katarzyna Lotkowska
Czego możemy się spodziewać po czterolatku?
J
eśli poznamy cechy rozwojowe
dzieci, będziemy mogli lepiej zaspokajać ich potrzeby oraz dowiemy się, czego można oczekiwać
od przedszkolaków. Innymi słowy, będziemy w stanie określić, co jest dla nich
dobre, a na co powinny jeszcze trochę
poczekać – z korzyścią dla nich samych.
potrafi ono oddzielić imaginację od rzeczywistości. Uwielbia zadawać pytania
i w nieskończoność prowadzić dyskusje.
Potrafi też wykazać się opiekuńczością
i współczuje innym. Okazuje empatię.
Lubi zabawy w grupie z innymi dziećmi. Przywiązane jest jednak do swoich
rzeczy i niechętnie się dzieli z innymi.
Dziecko w wieku czterech lat jest pełne emocji – zarówno tych bardziej, jak
i mniej pożądanych. Czwarty rok życia
to zazwyczaj okres buntu, złości, braku
opanowania. Ale pocieszający jest fakt,
że powyższy etap jest niezbędny do
prawidłowego rozwoju małego człowieka. Dziecko często przeciwstawia się
poleceniom, stara się przesuwać granice
i często nie dotrzymuje obietnic. Fantazja sięga zenitu, jednak przez cały czas
Pamiętajmy, że decydujący wpływ na
zachowanie dziecka oraz kształtowanie
się sfery emocjonalnej ma dom rodzinny.
By dziecko nauczyło się opanowywać
negatywne emocje, które są częścią jego
rozwoju, rodzice muszą dawać przykład reakcji w konkretnych sytuacjach.
W miarę postępów w uspołecznianiu
małego człowieka, negatywne emocje
maleją. Czterolatki lubią przebywać
w gronie rówieśników, szybko nawią-
Rodzinne muzeum
zują nowe kontakty, potrzebując przy
tym akceptacji. Wspólnie inicjują zabawę, zgodnie współdziałają, jednak często zdarzają się konflikty. W tej sytuacji
dobrze jest poświęcić czas na rozmowę,
ale bez dawania konkretnego rozwiązania danego problemu. Lepiej będzie,
jeśli otrzymamy jak najwięcej informacji
o zdarzeniu, samopoczuciu obydwojga stron. Wówczas możemy próbować
dziecku pokazać „drugą stronę medalu”, bo taka zawsze istnieje. Za pomocą
rozmowy należy doprowadzić do momentu, w którym dziecko samo zacznie
szukać rozwiązań – z myślą o tym, by
umiało sobie poradzić w podobnej sytuacji w przyszłości.
Oto przykłady zabaw, które pomogą
nam rozwinąć dziecko emocjonalnie:
Co należy zrobić?
Pójdź z dzieckiem do muzeum lub do galerii sztuki. Zwykle w takich miejscach dzieci są szczególnie mile widzianymi gośćmi. Po powrocie do domu
zaproponuj stworzenie własnego muzeum. Mogą w nim być:
• pocztówki z interesującymi obrazami z muzeum;
• rysunki, modele lub kolaże wykonane przez dziecko;
• zbiory pamiątek rodzinnych – fotografie, modele, katalogi, liście, kamienie, muszle itp.;
• rzeczy od babci, stare zdjęcia waszego miasta.
Jak to pomaga dziecku w uczeniu się? Dziecko zbiera eksponaty, segreguje je i zapamiętuje, a to uczy dziecko, czym jest rodzina.
Wskazówka: Należy zachować pierwsze literki, jakie dziecko napisze,
a także rysunki i inne dzieła. Mogą one stanowić część eksponatów w rodzinnym muzeum.
I jeszcze jedno! A może dziecko chciałoby stworzyć muzeum tematyczne (np. muzeum liści, muszelek lub kamieni)?
68
bliżej przedszkola  5.128 maj 2012
blizejprzedszkola.pl
Emocje pacynkami
malowane
Co należy zrobić?
Zróbcie teatrzyk, w którym będą występowały pacynki. Pokaż, w jaki sposób
mogą one wyrażać radość, wesołość,
miłość, czułość, smutek, zakłopotanie,
zaniepokojenie, złość, strach, nieśmiałość, oburzenie. Bawiąc się ze starszym
dzieckiem, spróbujcie również pokazywać uczucia, odgrywając je osobiście:
wyrażajcie je poprzez gesty, wzrok, wyraz twarzy,
słowa. Zróbcie kostki mimiczne: wydrukuj miny, które znajdziesz w banku
wzorów. Obrazki naklej na każdy bok kostki. Rzucajcie kostką i róbcie miny!
Skorzystaj z opisów dodatkowych zabaw (bank zabaw).
Jak to pomaga dziecku w uczeniu się? Uczy zastanawiania się nad tym,
co myślą inni i w jaki sposób wyrażają swoje emocje.
Wskazówka: Zachęć dziecko, by udawało tygrysa, mysz, słonia, robaka, żabę itp. Co widzą i czują te zwierzęta? Czego się boją?
I jeszcze jedno! Oglądając czasopisma, zastanawiajcie się, co mogą
czuć osoby przedstawione na zdjęciach. Zaproponuj, aby dziecko namalowało swoje uczucia.
R
E
K
L
A
M
A
bliżej przedszkola  5.128 maj 2012
69