1 - Piotr Szurgott
Transkrypt
1 - Piotr Szurgott
Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1 Środek masy figury płaskiej Zależności na współrzędne środka masy ( x C , y C ) figury płaskiej złożonej z i figur regularnych (rys. 1.1) możemy zapisać w następujący sposób: ∑ Ai x i ∑ Ai ∑ Ai yi yC = ∑ Ai xC = (1.1) (1.2) gdzie: Ai — pole powierzchni i-tej figury regularnej, xi — odległość środka masy i-tej figury regularnej od osi x dowolnego układu współrzędnych, yi — odległość środka masy i-tej figury regularnej od osi y dowolnego układu współrzędnych. Rys. 1.1 Figura płaska przedstawiona na rys. 1.1. składa się z 3 figur regularnych – prostokąta 1 (pole powierzchni A1 , środek masy w punkcie C1 ), prostokąta 2 (pole powierzchni A2 , środek masy w punkcie C2 ) oraz trójkąta 3 (pole powierzchni A3 , środek masy w punkcie C3 ). W oparciu o zależności (1.1) i (1.2) możemy zapisać zatem: 1.2 Wytrzymałość materiałów xC = A1 x1 + A2 x 2 + A3 x 3 A1 + A2 + A3 yC = A1 y1 + A2 y 2 + A3 y 3 A1 + A2 + A3 Geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Geometryczne momenty bezwładności i momenty dewiacji figur płaskich wyrażane są w jednostkach [(długość)4], np. [m4], [cm4], [mm4]. Momenty bezwładności przyjmują tylko wartości dodatnie, natomiast momenty dewiacji mogą być zarówno dodatnie, jak i ujemne. Znak momentu dewiacji zależy od położenia figury, co przedstawiono na rys. 1.2 i 1.3. Rys. 1.2 Rys. 1.3 Geometryczne momenty bezwładności wybranych figur regularnych zestawiono w tabeli 1.1. Twierdzenie Steinera Twierdzenie Steinera dla zagadnień 2D (rys. 1.4) przyjmuje postać: — dla momentów bezwładności I x , I y : I x = I xc + A (y C )2 (1.3) I y = I yc + A (x C )2 (1.4) I xy = I xc yc + A x Cy C (1.5) — dla momentu dewiacji I xy : gdzie: I xc — centralny moment bezwładności względem osi x c (centralnej), I yc — centralny moment bezwładności względem osi yc (centralnej), 1.3 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Tabela 1.1. Charakterystyki geometryczne wybranych figur regularnych Figura Pole powierzchni Współrzędne środka masy A = a2 a 2 a yC = 2 Centralne momenty bezwładności xC = A = bh A= A= I xc = I yc b 2 h yC = 2 xC = bh 2 b 3 h yC = 3 bh 2 b 2 h yC = 3 A= A= πr 2 πr 4 2 bh3 12 b 3h = 12 I xc = xC = bh3 36 3 I yc = b h 36 I xc = bh3 36 I yc = b 3h 36 xC = 0 I xc = πr4 4 yC = 0 I yc = πr4 4 4r xC = 3π yC = 0 I xc = πr4 8 xC = A =πr2 2 a4 = 12 I xc = I yc a4 12 4r 3π 4r yC = 3π xC = I yc 8 ⎞ 4 ⎛π =⎜ − ⎟r ⎝ 8 9π ⎠ 4 ⎞ 4 ⎛π − I xc = ⎜ ⎟r 16 9 π⎠ ⎝ I yc 4 ⎞ 4 ⎛π =⎜ − ⎟r ⎝ 16 9π ⎠ Centralny moment dewiacji I xc yc = 0 I xc yc = 0 I xc yc = − b 2h 2 72 I xc yc = 0 I xc yc = 0 I xc yc = 0 ⎛ 4 1⎞ 4 I xc yc = −⎜ − ⎟r ⎝ 9π 8 ⎠ 1.4 Wytrzymałość materiałów I xc yc — centralny moment dewiacji względem osi x c i yc (centralnych), A — pole powierzchni figury płaskiej, xC — odległość środka masy figury płaskiej od osi x dowolnego układu współrzędnych (odległość pomiędzy osią x c oraz osią x ), yC — odległość środka masy figury płaskiej od osi y dowolnego układu współrzędnych (odległość pomiędzy osią yc oraz osią y ). Rys. 1.4 W oparciu o twierdzenie Steinera możemy wyznaczyć momenty bezwładności i dewiacji figury płaskiej względem osi x, y dowolnego układu współrzędnych, przy czym osie te muszą być równoległe do osi centralnych x c i yc (rys. 1.4). W przypadku, gdy znamy momenty bezwładności i dewiacji względem osi x, y dowolnego układu współrzędnych, możemy wyznaczyć momenty centralne wykorzystując „odwrotne” twierdzenie Steinera. Możemy je zapisać w następującej formie: — dla centralnych momentów bezwładności I xc , I yc : I xc = I x − A (y C )2 I yc = I y − A (x C )2 — dla momentu dewiacji I xy : I xc yc = I xy − A x Cy C W przypadku figury złożonej z figur regularnych (rys. 1.5), twierdzenie Steinera dla i-tej figury składowej możemy zapisać w następującej postaci: I x(i ) = I xi + Ai (yi − y C )2 (1.6) I y(i ) = I yi + Ai (x i − x C )2 (1.7) I x(i )y = I xi yi + Ai (x i − x C )(yi − y C ) (1.8) c c c c gdzie: I x(i ) c — moment bezwładności i-tej figury względem osi x c , I y(i ) c — moment bezwładności i-tej figury względem osi yc , I x(i )y — moment dewiacji i-tej figury względem osi x c i yc , c c I xi — centralny moment bezwładności i-tej figury względem osi x i , I yi — centralny moment bezwładności i-tej figury względem osi yi , Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.5 Rys. 1.5 I xi yi — centralny moment dewiacji i-tej figury względem osi x i i yi , Ai — pole powierzchni i-tej figury, xi — odległość osi x i od osi x dowolnego układu współrzędnych, yi — odległość osi yi od osi y dowolnego układu współrzędnych, xC — odległość osi x c od osi x dowolnego układu współrzędnych, yC — odległość osi yc od osi y dowolnego układu współrzędnych, Główne centralne momenty bezwładności Aby określić główne centralne momenty bezwładności rozpatrywanej figury należy znaleźć główne osie bezwładności, czyli takie, dla których moment dewiacji figury będzie równy zeru. Wzory transformujące momenty bezwładności i dewiacji względem centralnego układu współrzędnych do układu osi ( ξ , η ) obróconego o kąt φ (rys. 1.6) są następujące: I ξ = I x c cos2 φ + I yc sin2 φ − I x c yc sin 2φ (1.9) I η = I x c sin2 φ + I yc cos2 φ + I x c yc sin 2φ (1.10) I ξη = 1 (I x − I yc ) sin 2φ + I x c yc cos 2φ 2 c (1.11) Rys. 1.6 Moment dewiacji względem osi głównych jest równy zeru. Tak więc przekształcając ostatni z powyższych wzorów otrzymamy kąt φ 0 , o który należy obrócić układ osi x c i yc , aby uzyskać zerowe momenty dewiacji: 1.6 Wytrzymałość materiałów 1 (I x − I yc )sin 2φ 0 + I xc yc cos 2φ 0 = 0 2 c 1 (I y − I xc )sin 2φ 0 = I xc yc cos 2φ 0 2 c 2 I xc yc tg 2φ 0 = I yc − I xc φ0 = 2 I xc yc 1 ⎛⎜ arctg I yc − I xc 2 ⎜⎝ ⎞ ⎟ ⎟ ⎠ (1.12) Osie ( ξ , η ) układu obróconego o kąt φ 0 nazywamy osiami głównymi centralnymi i oznaczamy cyframi 1 i 2. Momenty bezwładności względem tych osi (rys. 1.7) osiągają wartości ekstremalne – maksymalną I1 oraz minimalną I 2 : I1 = 1 1 ( I x c + I yc ) + (I x c − I yc )2 + 4 I x2c yc 2 2 (1.13) I2 = 1 1 (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc (I xc + I yc ) − 2 2 (1.14) Rys. 1.7 Przekroje cienkościenne Rozpatrując przekroje cienkościenne, jak na rys. 1.8, możemy w ich kształcie wyodrębnić prostokąty o wymiarach b × δ , przy czym wymiar poprzeczny δ jest dużo mniejszy niż wymiar wzdłużny b . Rys. 1.8 Momenty bezwładności są w takim przypadku równe: I xc = bδ3 12 (1.15) I yc = b 3δ 12 (1.16) Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.7 Zadanie 1.1. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.9. Rys. 1.9 Rozwiązanie Wprowadzamy układ współrzędnych x, y , jak na rys. 1.10. Rozpatrywana figura posiada jedną oś symetrii. Dlatego najpraktyczniej jest przyjąć układ współrzędnych tak, aby jedna z jego osi pokrywała się właśnie z osią symetrii. Oś ta (w naszym przykładzie oś y ) będzie jedną z głównych centralnych osi bezwładności. Rys. 1.10 Rozpatrywaną figurę dzielimy na dwa prostokąty o wymiarach 6a × a oraz a × 3a . Pola powierzchni oraz współrzędne środka masy każdego z prostokątów wynoszą: 1 a 2 5 — prostokąt 2: A2 = a ⋅ 3a = 3a 2 ; x 2 = 0 ; y 2 = a 2 Wykorzystując zależności (1.1) i (1.2) wyznaczamy współrzędne środka masy rozpatrywanej figury: — prostokąt 1: A1 = 6a ⋅ a = 6a 2 ; x1 = 0 ; xC = ∑ Ai x i ∑ Ai = yC = ∑ ∑ Ai A y + A2 y 2 = 1 1 = A1 + A2 Ai yi y1 = A1 x1 + A2 x 2 6a 2 ⋅ 0 + 3a 2 ⋅ 0 = =0 A1 + A2 6a 2 + 3a 2 1 5 6a 2 ⋅ a + 3a 2 ⋅ a 2 2 = 7a 2 2 6 6a + 3a 1.8 Wytrzymałość materiałów Wyznaczamy momenty bezwładności prostokątów względem osi przechodzących przez ich środki masy (rys. 1.10): I x1 = 6a ⋅ a 3 1 4 = a 12 2 I y1 = (6a )3 ⋅ a = 18a 4 12 I x2 = a ⋅ (3a )3 9 4 = a 12 4 I y2 = a 3 ⋅ 3a 1 4 = a 12 4 Centralne momenty bezwładności rozpatrywanej figury są sumą algebraiczną momentów bezwładności figur składowych względem osi centralnych x c , yc . Do wyznaczenia tych momentów wykorzystujemy twierdzenie Steinera. I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] = 2 2 ⎡1 7 ⎞ ⎤ 7 ⎞ ⎤ ⎡9 ⎛1 ⎛5 = ⎢ a 4 + 6a 2 ⎜ a − a ⎟ ⎥ + ⎢ a 4 + 3a 2 ⎜ a − a ⎟ ⎥ = 6 ⎠ ⎦⎥ 6 ⎠ ⎦⎥ ⎣⎢ 4 ⎝2 ⎝2 ⎣⎢ 2 = 1 4 8 4 9 4 16 4 43 4 a + a + a + a = a 2 3 4 3 4 I yc = [ I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] = ⎡1 ⎤ = [18a 4 + 6a 2 (0 − 0)2 ] + ⎢ a 4 + 3a 2 (0 − 0)2 ⎥ = ⎣4 ⎦ = 18a 4 + 1 4 73 4 a = a 4 4 Wyznaczone momenty centralne rozpatrywanej figury są jednocześnie głównymi centralnymi momentami bezwładności (rys. 1.11). Moment dewiacji I xc yc = 0 . I 1 = I yc = 73 4 a 4 I 2 = I xc = 43 4 a 4 Rys. 1.11 1.9 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Zadanie 1.2. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.12. Rys. 1.12 Rozwiązanie Wprowadzamy układ współrzędnych x, y , jak na rys. 1.13. Rozpatrywana figura posiada dwie osie symetrii, które są zarazem głównymi centralnymi osiami bezwładności. Współrzędne środka masy figury są równe x C = 0 , y C = 0 . Rozpatrywaną figurę dzielimy na trzy prostokąty – dwa o wymiarach 6a × a oraz jeden o wymiarach 2a × 4a . Pola powierzchni oraz współrzędne środka masy każdego z prostokątów wynoszą: — prostokąt 1: A1 = 6a ⋅ a = 6a 2 ; x1 = 0 ; 5 y1 = − a 2 — prostokąt 2: A2 = 2a ⋅ 4a = 8a 2 ; x 2 = 0 ; y2 = 0 — prostokąt 3: A3 = 6a ⋅ a = 6a 2 ; y3 = x3 = 0 ; Rys. 1.13 5 a 2 1.10 Wytrzymałość materiałów Wyznaczamy momenty bezwładności prostokątów względem osi przechodzących przez ich środki masy: I x1 = 6a ⋅ a 3 1 4 = a 12 2 I y1 = (6a )3 ⋅ a = 18a 4 12 I x2 = 2a ⋅ (4a )3 32 4 = a 12 3 I y2 = (2a )3 ⋅ 4a 8 4 = a 12 3 I x3 = 6a ⋅ a 3 1 4 = a 12 2 I y3 = (6a )3 ⋅ a = 18a 4 12 Wyznaczamy centralne momenty bezwładności całej figury: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [ I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] + [I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] = 2 2 ⎡1 ⎡1 4 ⎞ ⎤ ⎡ 32 4 ⎞ ⎤ 4 2⎛⎛ 5 ⎞ 2 2⎤ 2⎛ 5 ⎢ ⎥ = a + 6a ⎜⎜ ⎜ − a ⎟ − 0 ⎟⎟ + ⎢ a + 8a (0 − 0) ⎥ + ⎢ a + 6a ⎜ a − 0 ⎟ ⎥ = ⎢⎣ 2 ⎦ ⎢⎣ 2 ⎝2 ⎠ ⎥⎦ ⎝⎝ 2 ⎠ ⎠ ⎥⎦ ⎣ 3 = 1 4 75 4 32 4 1 75 4 260 4 a + a + a + 0 + a4 + a = a 2 2 3 2 2 3 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] + [ I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] = ⎤ ⎡8 = [18a 4 + 6a 2 (0 − 0)2 ] + ⎢ a 4 + 8a 2 (0 − 0)2 ⎥ + [18a 4 + 6a 2 (0 − 0)2 ] = ⎦ ⎣3 = 18a 4 + 8 4 116 4 a + 18a 4 = a 3 3 Główne centralne momenty bezwładności są równe (rys. 1.14): I 1 = I xc = 260 4 a 3 I 2 = I yc = 116 4 a 3 Rys. 1.14 1.11 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Zadanie 1.3. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.15. Rys. 1.15 Rozwiązanie Wprowadzamy układ współrzędnych x, y , jak na rys. 1.16. Rozpatrywana figura nie posiada żadnej osi symetrii. Figurę dzielimy na trzy prostokąty o wymiarach 5a × a , a × 4a oraz 3a × a . Pola powierzchni oraz współrzędne środka masy każdego z prostokątów wynoszą: — prostokąt 1: A1 = 5a ⋅ a = 5a 2 ; — prostokąt 2: A2 = a ⋅ 4a = 4a 2 ; — prostokąt 3: A3 = 3a ⋅ a = 3a 2 ; 5 a; 2 5 x2 = a ; 2 7 x3 = a ; 2 x1 = Rys. 1.16 y1 = 1 a 2 y 2 = 3a y3 = 11 a 2 1.12 Wytrzymałość materiałów Wykorzystując zależności (1.1) i (1.2) wyznaczamy współrzędne środka masy rozpatrywanej figury: ∑ Ai x i xC = ∑ Ai yC = ∑ ∑ Ai Ai yi A x + A2 x 2 + A3 x 3 = 1 1 = A1 + A2 + A3 A y + A2 y 2 + A3 y 3 = 1 1 = A1 + A2 + A3 5a 2 ⋅ 5 5 7 a + 4a 2 ⋅ a + 3a 2 ⋅ a 2 2 2 = 11 a 2 2 2 4 5a + 4a + 3a 1 11 5a 2 ⋅ a + 4a 2 ⋅ 3a + 3a 2 ⋅ a 2 2 = 31 a 2 2 2 12 5a + 4a + 3a Wyznaczamy momenty bezwładności prostokątów względem osi przechodzących przez ich środki masy (rys. 1.16): I x1 = 5a ⋅ a 3 5 4 = a 12 12 I y1 = (5a )3 ⋅ a 125 4 = a 12 12 I x2 = a ⋅ (4a )3 16 4 = a 12 3 I y2 = a 3 ⋅ 4a 1 4 = a 12 3 I x3 = 3a ⋅ a 3 1 4 = a 12 4 I y1 = (3a )3 ⋅ a 9 4 = a 12 4 Wyznaczamy centralne momenty bezwładności całej figury: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] + [I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] = 2 2 2 ⎡5 31 ⎞ ⎤ ⎡16 4 31 ⎞ ⎤ ⎡ 1 4 31 ⎞ ⎤ ⎛1 ⎛ ⎛ 11 = ⎢ a 4 + 5a 2 ⎜ a − a ⎟ ⎥ + ⎢ a + 4a 2 ⎜ 3a − a ⎟ ⎥ + ⎢ a + 3a 2 ⎜ a − a⎟ ⎥ = 12 ⎠ ⎥⎦ ⎢⎣ 3 12 ⎠ ⎥⎦ ⎢⎣ 4 12 ⎠ ⎥⎦ ⎝2 ⎝ ⎝2 ⎢⎣12 = 5 4 3125 4 16 4 25 4 1 4 1225 4 647 4 a + a + a + a + a + a = a 12 144 3 36 4 48 12 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] + [I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] = 2 2 2 ⎡125 4 11 ⎞ ⎤ ⎡ 1 4 11 ⎞ ⎤ ⎡ 9 4 11 ⎞ ⎤ 2⎛ 5 2⎛ 5 2⎛ 7 =⎢ a + 5a ⎜ a − a ⎟ ⎥ + ⎢ a + 4a ⎜ a − a ⎟ ⎥ + ⎢ a + 3a ⎜ a − a⎟ ⎥ = 4 ⎠ ⎥⎦ ⎢⎣ 3 4 ⎠ ⎥⎦ ⎢⎣ 4 4 ⎠ ⎥⎦ ⎝2 ⎝2 ⎝2 ⎢⎣ 12 = 125 4 5 4 1 4 4 4 9 4 27 4 61 4 a + a + a + a + a + a = a 12 16 3 16 4 16 4 W celu określenia położenia głównych centralnych osi bezwładności konieczne będzie wyznaczenie momentu dewiacji rozpatrywanej figury. Momenty dewiacji każdego prostokąta względem osi przechodzących przez środek jego masy są równe zeru. I x1y1 = I x 2y2 = I x 3y3 = 0 Centralny moment dewiacji całej figury jest równy: I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [ I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] + +[ I x 3y3 + A3 (x 3 − x C )(y 3 − y C )] = ⎡ 11 ⎞ ⎛ 1 31 ⎞⎤ ⎡ 11 ⎞ ⎛ 31 ⎞⎤ ⎛5 ⎛5 = ⎢0 + 5a 2 ⎜ a − a⎟⎜ a − a ⎟⎥ + ⎢0 + 4a 2 ⎜ a − a ⎟ ⎜ 3a − a⎟ + 4 ⎠⎝ 2 12 ⎠⎦ ⎣ 4 ⎠⎝ 12 ⎠⎥⎦ ⎝2 ⎝2 ⎣ 1.13 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich ⎡ 11 ⎞ ⎛ 11 31 ⎞⎤ ⎛7 a⎟ = + ⎢0 + 3a 2 ⎜ a − a ⎟ ⎜ a − 4 ⎠⎝ 2 12 ⎠⎥⎦ ⎝2 ⎣ = 125 4 5 4 105 4 35 4 a − a + a = a 48 12 16 4 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych (rys. 1.17), aby moment dewiacji był równy zeru: 2 I xc yc 1⎛ φ 0 = ⎜ arctg I yc − I xc 2 ⎜⎝ ⎡ ⎛ 35 4 ⎞ ⎤ a ⎟ ⎥ 2⋅⎜ ⎞ 1⎢ ⎝ 4 ⎠ ⎥ = 1 ⎡arctg⎛ − 105 ⎞⎤ ≈ −12,175° ⎟ = ⎢arctg ⎜ ⎟⎥ ⎟ 2⎢ 61 4 647 4 ⎥ 2 ⎢⎣ 232 ⎝ ⎠⎦ ⎠ a − a ⎥ ⎢ 4 12 ⎦ ⎣ Główne centralne momenty bezwładności są równe (1.13) i (1.14): I1 = 1 1 (I xc + I yc ) + (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 2 2 = 1 ⎛ 647 4 61 4 ⎞ 1 ⎛ 647 4 61 4 ⎞ ⎛ 35 4 ⎞ a + a ⎟+ a − a ⎟ + 4⋅⎜ a ⎟ = ⎜ ⎜ 2 ⎝ 12 4 4 ⎠ 2 ⎝ 12 ⎠ ⎝ 4 ⎠ = 415 4 64849 4 415 + 64849 4 a + a = a ≈ 55,8046 a 4 12 12 12 I2 = 1 1 ( I x c + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 2 2 1 ⎛ 647 4 61 4 ⎞ 1 ⎛ 647 4 61 4 ⎞ ⎛ 35 4 ⎞ = ⎜ a + a ⎟− a − a ⎟ + 4⋅⎜ a ⎟ = ⎜ 2 ⎝ 12 4 4 ⎠ 2 ⎝ 12 ⎠ ⎝ 4 ⎠ = 415 4 64849 4 415 − 64849 4 a − a = a ≈ 13,3621a 4 12 12 12 Rys. 1.17 1.14 Wytrzymałość materiałów Zadanie 1.4. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.18 (podziałka 1:2). Rys. 1.18 Rozwiązanie W rozpatrywanej figurze możemy wyodrębnić trójkąt prostokątny o wymiarach 6 × 9 cm oraz 90-stopniowy wycinek koła o promieniu 3 cm (rys. 1.19). Rys. 1.19 Charakterystyki figur składowych są następujące (na podstawie tabeli 1.1): — trójkąt 1 (rys. 1.19a) A1 = 6⋅9 = 27 cm2 2 x1 = 2 ⋅ 6 = 4 cm 3 y1 = 9 = 3 cm 3 I x1 = 6 ⋅ 93 = 121,5 cm4 36 I y1 = 63 ⋅ 9 = 54 cm4 36 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich I x1y1 = 62 ⋅ 92 = 40,5 cm4 72 1.15 moment dewiacji dodatni (rys. 1.2) — wycinek koła 2 (rys. 1.19b) A2 = π ⋅ 32 = 7,0686 cm2 4 x2 = 6 − y2 = 4⋅3 = 4,7268 cm 3π 4⋅3 = 1,2732 cm 3π 4 ⎞ 4 ⎛π 4 − I x2 = ⎜ ⎟ ⋅ 3 = 4,4452 cm ⎝ 16 9π ⎠ 4 ⎞ 4 ⎛π 4 I y2 = ⎜ − ⎟ ⋅ 3 = 4,4452 cm π 16 9 ⎝ ⎠ ⎛ 4 1⎞ 4 I x 2y2 = ⎜ − ⎟ ⋅ 3 = 1,3342 cm4 ⎝ 9π 8 ⎠ moment dewiacji dodatni (rys. 1.3) Współrzędne środka masy figury (rys. 1.19c) są równe: ∑ Ai xi ∑ Ai ∑ Ai yi yC = ∑ Ai xC = = A1 x1 − A2 x 2 27 ⋅ 4 − 7,0686 ⋅ 4,7268 = 3,7423 cm = A1 − A2 27 − 7,0686 = A1 y1 − A2 y 2 27 ⋅ 3 − 7,0686 ⋅ 1,2732 = = 3,6124 cm A1 − A2 27 − 7,0686 Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] − [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] = = 121,5 + 27 ⋅ (3 − 3,6124)2 − [4,4452 + 7,0686 ⋅ (1,2732 − 3,6124)2 ] = = 121,5 + 10,1259 − 4,4452 − 38,6784 = 88,5023 cm 4 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] − [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] = = 54 + 27 ⋅ (4 − 3,7423)2 − [4,4452 + 7,0686 ⋅ (4,7268 − 3,7423)2 ] = = 54 + 1,7931 − 4,4452 − 6,8512 = 44,4967 cm4 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] − [I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] = = 40,5 + 27 ⋅ (4 − 3,7423)(3 − 3,6124) + − [1,3342 + 7,0686 ⋅ (4,7268 − 3,7423)(1,2732 − 3,6124)] = = 40,5 − 4,2610 − 1,3342 + 16,2786 = 51,1834 cm 4 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: φ0 = 2 I xc yc 1 ⎛⎜ arctg I yc − I xc 2 ⎜⎝ ⎞ 1⎛ 2 ⋅ 51,1834 ⎞ 1 ⎟ = ⎜ arctg ⎟⎟ = arctg (−2,3262) ≈ −33,3689° ⎜ ⎟ 2⎝ 44 , 4967 88 , 5023 − ⎠ 2 ⎠ 1.16 Wytrzymałość materiałów Wyznaczamy główne centralne momenty bezwładności (1.13) i (1.14): I1 = = 1 1 (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = (I xc + I yc ) + 2 2 1 1 (88,5023 − 44,4967 )2 + 4 ⋅ (51,1834)2 = ⋅ (88,5023 + 44,4967 ) + 2 2 = 66,4995 + 55,7123 = 122,2118 cm4 I2 = = 1 1 ( I x c + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 1 1 ⋅ (88,5023 + 44,4967 ) − (88,5023 − 44,4967 )2 + 4 ⋅ (51,1834)2 = 2 2 = 66,4995 − 55,7123 = 10,7872 cm4 Na rys. 1.20 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2, obrócone o wyznaczony kąt φ 0 . Rys. 1.20 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.17 Zadanie 1.5. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.21 (podziałka 1:2). Rys. 1.21 Rozwiązanie Rozpatrywana figura składa się z trzech figur podstawowych – dwóch prostokątów o wymiarach 4 × 3 cm i 6 × 4 cm oraz trójkąta prostokątnego o wymiarach 6 × 3 cm (rys. 1.22). Rys. 1.22 Charakterystyki figur składowych są następujące (na podstawie tabeli 1.1): — prostokąt 1 (rys. 1.22a) A1 = 4 ⋅ 3 = 12 cm2 x1 = 2 cm y1 = I x1 = 3 cm 2 4 ⋅ 33 = 9 cm4 12 1.18 I y1 = Wytrzymałość materiałów 43 ⋅ 3 = 16 cm4 12 I x1y1 = 0 — prostokąt 2 (rys. 1.22b) A2 = 6 ⋅ 4 = 24 cm2 x 2 = 3 cm y 2 = 5 cm I x2 = 6 ⋅ 43 = 32 cm4 12 I y2 = 63 ⋅ 4 = 72 cm4 12 I x 2y2 = 0 — trójkąt 3 (rys. 1.22c) A3 = 6⋅3 = 9 cm2 2 x 3 = 4 cm y 3 = 8 cm I x3 = 6 ⋅ 33 9 = cm4 36 2 I y3 = 63 ⋅ 3 = 18 cm4 36 I x 3y3 = 62 ⋅ 32 9 = cm4 72 2 moment dewiacji dodatni (rys. 1.2) Współrzędne środka masy figury (rys. 1.23) są równe: xC = ∑ Ai x i ∑ Ai ∑ Ai yi yC = ∑ Ai = A1 x1 + A2 x 2 + A3 x 3 12 ⋅ 2 + 24 ⋅ 3 + 9 ⋅ 4 44 = = cm 12 + 24 + 9 15 A1 + A2 + A3 A y + A2 y 2 + A3 y 3 = 1 1 = A1 + A2 + A3 12 ⋅ 3 + 24 ⋅ 5 + 9 ⋅ 8 14 2 = cm 12 + 24 + 9 3 Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] + [ I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] = 2 2 2 14 ⎞ 9 14 ⎞ ⎛ 3 14 ⎞ ⎛ ⎛ = 9 + 12 ⋅ ⎜ − ⎟ + 32 + 24 ⋅ ⎜ 5 − ⎟ + + 9 ⋅ ⎜8 − ⎟ = 3 ⎠ 2 3 ⎠ ⎝2 3 ⎠ ⎝ ⎝ = 9+ 361 8 9 537 + 32 + + + 100 = cm4 3 3 2 2 1.19 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Rys. 1.23 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] + [ I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] = 2 2 2 44 ⎞ 44 ⎞ 44 ⎞ ⎛ ⎛ ⎛ = 16 + 12 ⋅ ⎜ 2 − ⎟ + 72 + 24 ⋅ ⎜ 3 − ⎟ + 18 + 9 ⋅ ⎜ 4 − ⎟ = 15 ⎠ 15 ⎠ 15 ⎠ ⎝ ⎝ ⎝ = 16 + 784 8 256 634 + 72 + + 18 + = cm4 75 75 25 5 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] + +[ I x 3y3 + A3 (x 3 − x C )(y 3 − y C )] = 44 ⎞⎛ 3 14 ⎞ 44 ⎞⎛ 14 ⎞ ⎛ ⎛ = 0 + 12 ⋅ ⎜ 2 − ⎟⎜ − ⎟ + 0 + 24 ⋅ ⎜ 3 − ⎟⎜ 5 − ⎟+ 15 ⎠⎝ 2 3 ⎠ 15 ⎠⎝ 3 ⎠ ⎝ ⎝ + 9 44 ⎞⎛ 14 ⎞ ⎛ + 9 ⋅ ⎜4 − ⎟⎜ 8 − ⎟= 2 15 ⎠⎝ 3 ⎠ ⎝ =0+ 532 8 9 145 +0+ + + 32 = cm 4 15 15 2 2 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: 2 I xc yc 1⎛ φ 0 = ⎜ arctg 2 ⎜⎝ I yc − I xc 145 ⎤ ⎡ 2⋅ ⎞ 1⎢ ⎥ 1 ⎛ 1450 ⎞ 2 ⎟ = ⎢arctg = arctg ⎜ − ⎟ ≈ −22,8297° ⎥ ⎟ 2 634 537 ⎥ 2 ⎝ 1417 ⎠ ⎢ ⎠ − ⎢⎣ 5 2 ⎥⎦ Wyznaczamy główne centralne momenty bezwładności (1.13) i (1.14): I1 = 1 1 (I xc + I yc ) + (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 2 2 1 ⎛ 537 634 ⎞ 1 ⎛ 537 634 ⎞ ⎛ 145 ⎞ = ⋅⎜ + − ⎟+ ⎜ ⎟ + 4⋅⎜ ⎟ = 5 ⎠ 2 ⎝ 2 5 ⎠ 2 ⎝ 2 ⎝ 2 ⎠ = 3953 + 4110389 ≈ 299,0205 cm4 20 1.20 Wytrzymałość materiałów I2 = 1 1 (I x + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 c 2 2 2 = 1 ⎛ 537 634 ⎞ 1 ⎛ 537 634 ⎞ ⎛ 145 ⎞ ⋅⎜ + − ⎟− ⎜ ⎟ + 4⋅⎜ ⎟ = 2 ⎝ 2 5 ⎠ 2 ⎝ 2 5 ⎠ ⎝ 2 ⎠ = 3953 − 4110389 ≈ 96,2795 cm4 20 Na rys. 1.24 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2, obrócone o wyznaczony kąt φ 0 . Rys. 1.24 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.21 Zadanie 1.6. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.25 (podziałka 1:2). Rys. 1.25 Rozwiązanie Rozpatrywana figura składa się z dwóch figur podstawowych – prostokąta o wymiarach 3 × 6 cm oraz trójkąta prostokątnego o wymiarach 3 × 6 cm (rys. 1.26). Rys. 1.26 Charakterystyki figur składowych są następujące (na podstawie tabeli 1.1): — prostokąt 1 A1 = 3 ⋅ 6 = 18 cm2 x1 = 3 cm 2 y1 = 3 cm I x1 = 3 ⋅ 63 = 54 cm4 12 I y1 = 33 ⋅ 6 27 = cm4 12 2 I x1y1 = 0 1.22 Wytrzymałość materiałów — trójkąt 2 3⋅6 = 9 cm2 2 x 2 = 4 cm A2 = y 2 = 7 cm I x2 = 3 ⋅ 63 = 18 cm4 36 I y2 = 33 ⋅ 6 9 = cm4 36 2 I x 2y2 = 32 ⋅ 62 9 = cm4 72 2 moment dewiacji dodatni (rys. 1.2) Współrzędne środka masy figury (rys. 1.26) są równe: ∑ Ai xi xC = ∑ Ai ∑ Ai yi yC = ∑ Ai A x + A2 x 2 = 1 1 = A1 + A2 = 3 + 9⋅4 7 2 = cm 18 + 9 3 18 ⋅ A1 y1 + A2 y 2 18 ⋅ 3 + 9 ⋅ 7 13 = = cm A1 + A2 18 + 9 3 Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] = 2 2 13 ⎞ 13 ⎞ ⎛ ⎛ = 54 + 18 ⋅ ⎜ 3 − ⎟ = ⎟ + 18 + 9 ⋅ ⎜ 7 − 3 ⎠ 3 ⎠ ⎝ ⎝ = 54 + 32 + 18 + 64 = 168 cm4 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] = 2 2 = 27 9 7⎞ ⎛3 7⎞ ⎛ + 18 ⋅ ⎜ − ⎟ + + 9 ⋅ ⎜ 4 − ⎟ = 2 2 3⎠ ⎝2 3⎠ ⎝ = 27 25 9 111 + + + 25 = cm4 2 2 2 2 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [ I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] = 13 ⎞ 9 7 ⎞⎛ 13 ⎞ ⎛ 3 7 ⎞⎛ ⎛ = 0 + 18 ⋅ ⎜ − ⎟⎜ 3 − ⎟ + + 9 ⋅ ⎜ 4 − ⎟⎜ 7 − ⎟= 3 ⎠ 2 3 ⎠⎝ 3 ⎠ ⎝ 2 3 ⎠⎝ ⎝ = 0 + 20 + 9 129 + 40 = cm4 2 2 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: 2 I xc yc 1⎛ φ 0 = ⎜ arctg 2 ⎜⎝ I yc − I xc 129 ⎞ ⎛ 2⋅ ⎟ 1 ⎞ 1⎜ 2 ⎟ = ⎜ arctg ⎟ = arctg ⎛⎜ − 258 ⎞⎟ ≈ −24,4543° ⎟ 2⎜ 111 ⎝ 225 ⎠ ⎠ − 168 ⎟⎟ 2 ⎜ 2 ⎠ ⎝ 1.23 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Wyznaczamy główne centralne momenty bezwładności (1.13) i (1.14): I1 = 1 1 ( I x c + I yc ) + (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 2 2 1 ⎛ 111 ⎞ 1 ⎛ 111 ⎞ ⎛ 129 ⎞ = ⋅ ⎜168 + ⎟+ ⎜168 − ⎟ + 4⋅⎜ ⎟ = 2 ⎝ 2 ⎠ 2 ⎝ 2 ⎠ ⎝ 2 ⎠ = I2 = 447 + 3 13021 ≈ 197,3322 cm 4 4 1 1 (I xc + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 2 2 1 ⎛ 111 ⎞ 1 ⎛ 111 ⎞ ⎛ 129 ⎞ = ⋅ ⎜168 + ⎟ = ⎜168 − ⎟ + 4⋅⎜ ⎟− 2 ⎝ 2 ⎠ 2 ⎝ 2 ⎠ ⎝ 2 ⎠ = 447 − 3 13021 ≈ 26,1678 cm4 4 Na rys. 1.27 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2, obrócone o wyznaczony kąt φ 0 . Rys. 1.27 1.24 Wytrzymałość materiałów Zadanie 1.7. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności i wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.28 (podziałka 1:2). Rys. 1.28 Rozwiązanie W rozpatrywanej figurze możemy wyodrębnić trzy wycinki kół o promieniach, odpowiednio 5 cm i 2 cm (rys. 1.29a) oraz 3 cm (rys. 1.29b). Rys. 1.29 Charakterystyki figur składowych są następujące (na podstawie tabeli 1.1): — połówka koła 1 π ⋅ 52 = 39,2699 cm2 2 x1 = 5 cm A1 = y1 = 4⋅5 = 2,1221 cm 3π 8 ⎞ 4 ⎛π 4 I x1 = ⎜ − ⎟ ⋅ 5 = 68,5981 cm ⎝ 8 9π ⎠ I y1 = π ⋅ 54 = 245,4369 cm4 8 I x1y1 = 0 — połówka koła 2 A2 = π ⋅ 22 = 6,2832 cm2 2 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich x 2 = 8 cm y2 = − 4⋅2 = −0,8488 cm 3π 8 ⎞ 4 ⎛π 4 I x2 = ⎜ − ⎟ ⋅ 2 = 1,7561 cm π 8 9 ⎝ ⎠ I y2 = π ⋅ 24 = 6,2832 cm4 8 I x 2y2 = 0 — połówka koła 3 π ⋅ 32 = 14,1372 cm2 2 x 3 = 3 cm A3 = y3 = 4⋅3 = 1,2732 cm 3π 8 ⎞ 4 ⎛π 4 I x3 = ⎜ − ⎟ ⋅ 3 = 8,8903 cm ⎝ 8 9π ⎠ I y3 = π ⋅ 34 = 31,8086 cm4 8 I x 3y3 = 0 Współrzędne środka masy figury (rys. 1.30) są równe: xC = = yC = = ∑ Ai xi ∑ Ai = A1 x1 + A2 x 2 − A3 x 3 = A1 + A2 − A3 39,2699 ⋅ 5 + 6,2832 ⋅ 8 − 14,1372 ⋅ 3 = 6,5 cm 39,2699 + 6,2832 − 14,1372 ∑ Ai yi ∑ Ai = A1 y1 + A2 y 2 − A3 y 3 = A1 + A2 − A3 39,2699 ⋅ 2,1221 + 6,2832 ⋅ (−0,8488 ) − 14,1372 ⋅ 1,2732 = 1,9099 cm 39,2699 + 6,2832 − 14,1372 Rys. 1.30 1.25 1.26 Wytrzymałość materiałów Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] − [ I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] = = 68,5981 + 39,2699 ⋅ (2,1221 − 1,9099)2 + 1,7561 + 6,2832 ⋅ (−0,8488 − 1,9099)2 + − [8,8903 + 14,1372 ⋅ (1,2732 − 1,9099)2 ] = = 70,3664 + 49,5739 − 14,6213 = 105,3190 cm4 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] − [I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] = = 245,4369 + 39,2699 ⋅ (5 − 6,5)2 + 6,2832 + 6,2832 ⋅ (8 − 6,5)2 + − [31,8086 + 14,1372 ⋅ (3 − 6,5)2 ] = = 333,7942 + 20,4204 − 204,9893 = 149,2253 cm4 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] + − [I x 3y3 + A3 (x 3 − x C )(y 3 − y C )] = = 0 + 39,2699 ⋅ (5 − 6,5)(2,1221 − 1,9099) + 0 + 6,2832 ⋅ (8 − 6,5)(−0,8488 − 1,9099) + − [0 + 14,1372 ⋅ (3 − 6,5)(1,2732 − 1,9099)] = = −12,4996 − 26,0002 − 31,5040 = −70,0056 cm4 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: φ0 = 2 I xc yc 1 ⎛⎜ arctg I yc − I xc 2 ⎜⎝ ⎞ 1⎛ 2 ⋅ (−70,0056) ⎞ 1 ⎟ = ⎜ arctg ⎟ = arctg (−3,1889) ≈ −36,2945° ⎟ 2 ⎜⎝ 149,2253 − 105,3190 ⎟⎠ 2 ⎠ Wyznaczamy główne centralne momenty bezwładności (1.13) i (1.14): I1 = = 1 1 (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = (I xc + I yc ) + 2 2 1 1 (105,3190 − 149,2253)2 + 4 ⋅ (−70,0056)2 = ⋅ (105,3190 + 149,2253) + 2 2 = 127,2722 + 73,3671 = 200,6404 cm4 I2 = = 1 1 (I xc + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 1 1 ⋅ (105,3190 + 149,2253) − (105,3190 − 149,2253)2 + 4 ⋅ (−70,0056)2 = 2 2 = 127,2722 − 73,3671 = 53,9051 cm4 Na rys. 1.31 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2, obrócone o wyznaczony kąt φ 0 . Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich Rys. 1.31 1.27 1.28 Wytrzymałość materiałów Zadanie 1.8. Określić położenie głównych centralnych osi bezwładności oraz wyznaczyć wartości głównych centralnych momentów bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.32 (podziałka 1:2). Wyniki podać z dokładnością do czterech cyfr po przecinku. Rys. 1.32 Rozwiązanie W rozpatrywanej figurze możemy wyodrębnić 5 figur regularnych: prostokąty o wymiarach 8 × 6 cm i 4 × 2 cm oraz ćwiartkę koła o promieniu 4 cm (rys. 1.33a), oraz trójkąt prostokątny o wymiarach 3 × 6 cm i połówkę koła o promieniu 3 cm (rys. 1.33b). Charakterystyki geometryczne figur zestawiono poniżej: — prostokąt 1 A1 = 8 ⋅ 6 = 48 cm2 x1 = 4 cm y1 = 3 cm 8 ⋅ 63 = 144 cm4 12 83 ⋅ 6 = = 256 cm4 12 I x1 = I y1 I x1y1 = 0 — prostokąt 2 A2 = 4 ⋅ 2 = 8 cm2 x 2 = 10 cm y 2 = 5 cm 4 ⋅ 23 = 2,6667 cm4 12 43 ⋅ 2 = = 10,6667 cm4 12 I x2 = I y2 I x 2y2 = 0 — ćwiartka koła 3 π ⋅ 42 A3 = = 12,5664 cm2 4 Rys. 1.33 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 4⋅4 = 9,6977 cm 3π 4⋅4 y3 = 4 − = 2,3023 cm 3π 4 ⎞ 4 ⎛π 4 I x3 = ⎜ − ⎟ ⋅ 4 = 14,0489 cm ⎝ 16 9π ⎠ 4 ⎞ 4 ⎛π 4 I y3 = ⎜ − ⎟ ⋅ 4 = 14,0489 cm ⎝ 16 9π ⎠ ⎛ 4 1⎞ 4 I x 3y3 = ⎜ − ⎟ ⋅ 4 = 4,2166 cm4 ⎝ 9π 8 ⎠ x3 = 8 + — trójkąt 4 A4 = 3⋅6 = 9 cm2 2 x 4 = 1 cm y 4 = 4 cm 3 ⋅ 63 = 18 cm4 36 33 ⋅ 6 I y4 = = 4,5 cm4 36 32 ⋅ 62 I x 4y 4 = = 4,5 cm4 72 I x4 = — połówka koła 5 π ⋅ 32 A5 = = 14,1372 cm2 2 x 5 = 4 cm 4⋅3 = 1,2732 cm 3π 8 ⎞ 4 ⎛π 4 =⎜ − ⎟ ⋅ 3 = 8,8903 cm ⎝ 8 9π ⎠ y5 = I x5 I y5 = π ⋅ 34 = 31,8086 cm4 8 I x 5y5 = 0 Współrzędne środka masy figury (rys. 1.34) są równe: xC = = yC = ∑ Ai xi ∑ Ai = A1 x1 + A2 x 2 + A3 x 3 − A4 x 4 − A5 x 5 = A1 + A2 + A3 − A4 − A5 48 ⋅ 4 + 8 ⋅ 10 + 12,5664 ⋅ 9,6977 − 9 ⋅ 1 − 14,1372 ⋅ 4 = 7,2270 cm 48 + 8 + 12,5664 − 9 − 14,1372 ∑ Ai yi ∑ Ai = A1 y1 + A2 y 2 + A3 y 3 − A4 y 4 − A5 y5 = A1 + A2 + A3 − A4 − A5 1.29 1.30 Wytrzymałość materiałów Rys. 1.34 = 48 ⋅ 3 + 8 ⋅ 5 + 12,5664 ⋅ 2,3023 − 9 ⋅ 4 − 14,1372 ⋅ 1,2732 = 3,4985 cm 48 + 8 + 12,5664 − 9 − 14,1372 Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] + [I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] + − [I x 4 + A4 (y 4 − y C )2 ] − [I x 5 + A5 (y 5 − y C )2 ] = = 144 + 48 ⋅ (3 − 3,4985 )2 + 2,6667 + 8 ⋅ (5 − 3,4985 )2 + +14,0489 + 12,5664 ⋅ (2,3023 − 3,4985 )2 − [18 + 9 ⋅ (4 − 3,4985 )2 ] + − [8,8903 + 14,1372 ⋅ (1,2732 − 3,4985 )2 ] = = 155,9281 + 20,7027 + 32,0301 − 20,2635 − 78,8972 = 109,5002 cm4 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] + [ I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] + − [I y4 + A4 (x 4 − x C )2 ] − [I y5 + A5 (x 5 − x C )2 ] = = 256 + 48 ⋅ (4 − 7,2270 )2 + 10,6667 + 8 ⋅ (10 − 7,2270 )2 + +14,0489 + 12,5664 ⋅ (9,6977 − 7,2270 )2 − [4,5 + 9 ⋅ (1 − 7,2270 )2 ] + − [31,8086 + 14,1372 ⋅ (4 − 7,2270 )2 ] = = 755,8494 + 72,1829 + 90,7587 − 353,4798 − 179,0267 = 386,2845 cm4 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] + + [I x 3y3 + A3 (x 3 − x C )(y 3 − y C )] − [I x 4y 4 + A4 (x 4 − x C )(y 4 − y C )] + −[I x 5y5 + A5 (x 5 − x C )(y 5 − y C )] = = 0 + 48 ⋅ (4 − 7,2270)(3 − 3,4985)] + 0 + 8 ⋅ (10 − 7,2270)(5 − 3,4985) + + 4,2166 + 12,5664 ⋅ (9,6977 − 7,2270)(2,3023 − 3,4985)] + − [4,5 + 9 ⋅ (1 − 7,2270)(4 − 3,4985)] − [0 + 14,1372 ⋅ (4 − 7,2270)(1,2732 − 3,4985)] = = 77,2157 + 33,3093 − 32,9228 − (−23,6056) − 101,5198 = −0,3120 cm4 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.31 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: φ0 = 2 I xc yc 1 ⎛⎜ arctg I yc − I xc 2 ⎜⎝ ⎞ 1⎛ 2 ⋅ (−0,312) ⎞ 1 ⎟ = ⎜ arctg ⎟ = arctg (−0,0023) ≈ −0,0646° ⎟ 2 ⎜⎝ 386,2845 − 109,5002 ⎟⎠ 2 ⎠ Główne centralne momenty bezwładności są równe (1.13) i (1.14): I1 = = 1 1 (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = ( I x + I yc ) + 2 2 c 1 1 (109,5002 − 386,2845 )2 + 4 ⋅ (−0,3120 )2 = ⋅ (109,5002 + 386,2845 ) + 2 2 = 247,8924 + 138,3925 = 386,2849 cm 4 I2 = = 1 1 (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = ( I x + I yc ) − 2 2 c 1 1 (109,5002 − 386,2845 )2 + 4 ⋅ (−0,3120 )2 = ⋅ (109,5002 + 386,2845 ) − 2 2 = 247,8924 − 138,3925 = 109,4999 cm 4 Na rys. 1.35 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2. Rys.1.35 1.32 Wytrzymałość materiałów Zadanie 1.9. Wyznaczyć środek ciężkości oraz główne centralne momenty bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.36 (podziałka 1:2). Rys. 1.36 Rozwiązanie Wprowadzamy układ współrzędnych x, y , jak na rys. 1.37. Rozpatrywana figura posiada jedną oś symetrii. Dlatego najpraktyczniej jest przyjąć układ współrzędnych tak, aby jedna z jego osi pokrywała się właśnie z osią symetrii. Oś ta (w naszym przykładzie oś y ) będzie jedną z głównych centralnych osi bezwładności. Moment dewiacji całej figury będzie równy zeru. W rozpatrywanej figurze złożonej możemy wyodrębnić trzy prostokąty (rys. 1.37) – dwa o wymiarach 2 × 10 cm oraz jeden o wymiarach 10 × 2 cm . Charakterystyki geometryczne figur zestawiono poniżej: — prostokąt 1 A1 = 2 ⋅ 10 = 20 cm2 x1 = −4 cm y1 = 5 cm 2 ⋅ 10 3 500 = cm4 12 3 3 2 ⋅ 10 20 = = cm4 12 3 I x1 = I y1 — prostokąt 2 A2 = 2 ⋅ 10 = 20 cm2 x 2 = 4 cm y 2 = 5 cm I x2 = 2 ⋅ 10 3 500 = cm4 12 3 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.33 Rys. 1.37 I y2 = 23 ⋅ 10 20 = cm4 12 3 — prostokąt 3 A3 = 10 ⋅ 2 = 20 cm2 x 3 = 0 cm y 3 = −1 cm 10 ⋅ 23 20 = cm4 12 3 10 3 ⋅ 2 500 = = cm4 12 3 I x3 = I y3 Współrzędne środka masy figury (rys. 1.37) są równe: xC = 0 yC = ∑ Ai yi ∑ Ai = A1 y1 + A2 y 2 + A3 y 3 20 ⋅ 5 + 20 ⋅ 5 + 20 ⋅ (−1) = = 3 cm A1 + A2 + A3 20 + 20 + 20 Centralne momenty bezwładności rozpatrywanej figury są równe: I xc = [ I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] + [I x 3 + A3 (y 3 − y C )2 ] = = 500 500 20 + 20 ⋅ (5 − 3)2 + + 20 ⋅ (5 − 3)2 + + 20 ⋅ (−1 − 3)2 = 820 cm4 3 3 3 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] + [ I y3 + A3 (x 3 − x C )2 ] = = 20 20 500 + 20 ⋅ (−4 − 0)2 + + 20 ⋅ (4 − 0)2 + + 20 ⋅ (0 − 0)2 = 820 cm4 3 3 3 Wyznaczone momenty centralne rozpatrywanej figury są jednocześnie głównymi centralnymi momentami bezwładności I 1 i I 2 . 1.34 Wytrzymałość materiałów Zadanie 1.10. Wyznaczyć środek ciężkości oraz główne centralne momenty bezwładności figury przedstawionej na rys. 1.38. Rys. 1.38 Rozwiązanie Wprowadzamy układ współrzędnych x, y , jak na rys. 1.39. W rozpatrywanej figurze możemy wyodrębnić dwa prostokąty o wymiarach 7,2 × 0,8 cm oraz 0,8 × 12 cm . Charakterystyki geometryczne prostokątów zestawiono poniżej: — prostokąt 1 A1 = 0,8 ⋅ 12 = 9,6 cm2 x1 = 0,4 cm y1 = 6 cm 0,8 ⋅ 123 = 115,2 cm4 12 0,83 ⋅ 12 = = 0,512 cm4 12 I x1 = I y1 I x1y1 = 0 — prostokąt 2 A3 = 7,2 ⋅ 0,8 = 5,76 cm2 x 2 = 4,4 cm y 2 = 0,4 cm 7,2 ⋅ 0,83 = 0,3072 cm4 12 7,23 ⋅ 0,8 = = 24,8832 cm4 12 I x2 = I y2 I x 2y2 = 0 Rys. 1.39 Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1.35 Współrzędne środka masy figury (rys. 1.39) są równe: xC = ∑ Ai x i ∑ Ai = A1 x1 + A2 x 2 9,6 ⋅ 0,4 + 5,76 ⋅ 4,4 = = 1,9 cm 9,6 + 5,76 A1 + A2 yC = ∑ Ai yi ∑ Ai = A1 y1 + A2 y 2 9,6 ⋅ 6 + 5,76 ⋅ 0,4 = = 3,9 cm 9,6 + 5,76 A1 + A2 Centralne momenty bezwładności i moment dewiacji figury są równe: I xc = [ I x1 + A1(y1 − y C )2 ] + [I x 2 + A2 (y 2 − y C )2 ] = = 115,2 + 9,6 ⋅ (6 − 3,9)2 + 0,3072 + 5,76 ⋅ (0,4 − 3,9)2 = 228,4032 cm4 I yc = [I y1 + A1(x1 − x C )2 ] + [I y2 + A2 (x 2 − x C )2 ] = = 0,512 + 9,6 ⋅ (0,4 − 1,9)2 + 24,8832 + 5,76 ⋅ (4,4 − 1,9)2 = 82,9952 cm4 I xc yc = [I x1y1 + A1(x1 − x C )(y1 − y C )] + [I x 2y2 + A2 (x 2 − x C )(y 2 − y C )] = = 0 + 9,6 ⋅ (0,4 − 1,9)(6 − 3,9) + 0 + 5,76 ⋅ (4,4 − 1,9)(0,4 − 3,9) = −80,64 cm4 Korzystając z zależności (1.12) wyznaczamy kąt φ 0 , o jaki należy obrócić układ współrzędnych, aby moment dewiacji był równy zeru: φ0 = 2 I xc yc 1 ⎛⎜ arctg 2 ⎜⎝ I yc − I xc ⎞ 1⎛ 2 ⋅ (−80,64) ⎞ 1 ⎟ = ⎜ arctg ⎟⎟ = arctg (1,1092) ≈ 23,9813° ⎟ 2 ⎜⎝ − 82 , 9952 228 , 4032 ⎠ 2 ⎠ Główne centralne momenty bezwładności są równe (1.13) i (1.14): I1 = = 1 1 (I xc + I yc ) + (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 1 1 ⋅ (228,4032 + 82,9952) + (228,4032 − 82,9952)2 + 4 ⋅ (−80,64)2 = 2 2 = 155,6992 + 108,5757 = 264,2749 cm4 I2 = = 1 1 (I xc + I yc ) − (I xc − I yc )2 + 4 I x2c yc = 2 2 1 1 (228,4032 − 82,9952)2 + 4 ⋅ (−80,64)2 = ⋅ (228,4032 + 82,9952) − 2 2 = 155,6992 − 108,5757 = 47,1235 cm4 Na rys. 1.40 przedstawiono rozwiązanie końcowe, tj. położenie środka masy C , centralne osie bezwładności x c i yc oraz główne centralne osie bezwładności 1 i 2, obrócone o wyznaczony kąt φ 0 . 1.36 Wytrzymałość materiałów Rys. 1.40