Priorytet opieki pielęgniarskiej – wspieranie ruchu
Transkrypt
Priorytet opieki pielęgniarskiej – wspieranie ruchu
Informacja pielęgniarska 5 Społeczne skutki unieruchomienia • Wycofanie się z życia społecznego • Zaniedbanie utrzymywania kontaktów z rodziną i przyjaciółmi • Izolacja społeczna Informacja pielęgniarska 5 Mobilizacja i wspieranie ruchu W tradycyjnym znaczeniu pojęcie mobilizacji oznacza uaktywnienie ciała pacjenta. Może to oznaczać zarówno posadzenie pacjenta na krawędzi łóżka jak i wykonywanie czynnych lub biernych ćwiczeń ruchowych. Priorytet opieki pielęgniarskiej – wspieranie ruchu Regularne wykonywanie ćwiczeń ruchowych jest nadal najbardziej skutecznym środkiem spowalniania procesu starzenia i uniknięcia komplikacji spowodowanych brakiem ruchu. Stosowanie jedynie klasycznych form mobilizacji zazwyczaj nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Osoby wymagające opieki często nie są w stanie wykonać poleceń lub po prostu odmawiają ich wykonania. Powodem tego może być występowanie u nich zniekształconego obrazu własnego ciała. Zaburzenia te są często wynikiem braku pewnych bodźców. Od dawna wiadomo, że ludzie mogą się poruszać tylko wtedy, gdy są w stanie odebrać bodźce przed wykonaniem ruchu i mogą na nie odpowiedzieć ruchem. Koncepcja MiS Micro-Stimulation® wykorzystuje te podstawowe zasady i łączy je z wymaganiami dotyczącymi profilaktyki odleżyn. Instytut innowacji w opiece zdrowotnej i stosowanych nauk w dziedzinie pielęgniarstwa Stader Str. 8 · 27432 Bremervörde Tel.: 0 47 61 / 8 86 74 · Fax: 0 47 61 / 8 86 69 www.igap.de · [email protected] Art.-Nr.: 95241, Stand: 05/2009 MiS Micro-Stimulation® oznacza wspieranie przywrócenia u pacjenta właściwego obrazu ciała poprzez kontakt fizyczny i nieznaczne ruchy. Celem wspierania percepcji jest zdolność pacjenta do wykonania ruchu. Zapewnia to fizjologiczne krążenie w tkankach, zapobiegając powstawaniu odleżyn. Instytut innowacji w opiece zdrowotnej i stosowanych nauk w dziedzinie pielęgniarstwa Informacja pielęgniarska 5 Informacja pielęgniarska 5 Informacja pielęgniarska 5 Szanowny Czytelniku, Fizyczne następstwa unieruchomienia PERCEPCJA Wiele osób wciąż uważa, że odpoczynek i leżenie jest najlepszą formą leczenia chorego. Jednak nawet najlepsze lekarstwo jest czasem bezużyteczne, gdy może spowodować nowe źródło zagrożenia dla chorego. U osób starszych, pogorszenie kondycji ciała może wystąpić zaledwie po 24 godzinach leżenia. Po tym czasie pojawiają się niedobory oddechowe, zmniejsza się objętość krwi i elastyczność stawów, a przede wszystkim zmniejsza się sprawność poznawcza. RUCH W związku z tym każda osoba zaangażowana w pielęgnowanie pacjenta musi być świadoma korzyści ruchu w codziennym funkcjonowaniu. W szczególności starsi pacjenci nie powinni tracić możliwości wspierania ich mobilności. Przeniesienie na wózek lub krzesło nie mobilizuje pacjenta i na pewno nie wspomaga jego ruchu. Aktywna komunikacja • • • • Zmniejszenie spastyczności Poprawa snu Poprawa rezultatów terapeutycznych Wsparcie rozwoju fizycznego i psychicznego • • • • Poprawa krążenia krwi Profilaktyka: odleżyny, stopa końska (equinus), zapalenie płuc, zakrzepica, przykurcz Poprawa snu Terapia przeciwodleżynowa • • • • Poczucie własnej wartości Interakcja z otoczeniem Tożsamość Samoświadomość Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na trenowanie mięśni, poprawę krążenia i ćwiczenie umysłu u pacjentów aby mogli wstać z łóżka. Istnieje wiele przyczyn unieruchomienia np. • • • • • • Ból i sztywność stawów Zaburzenia neurologiczne Zaburzenia naczyniowo-mózgowe Zaburzenia sercowo-naczyniowe Nietrzymanie moczu Przyzwyczajenie do nadmiernego wyręczania się środkami pomocniczymi (np. wózek inwalidzki stosowany przez osobę mniej sprawną ale zdolną do poruszania się na własnych nogach) • • • • Nietrzymanie moczu Demencja Przyjmowanie leków Fiksacje Skóra Układ moczowy • wzrasta zagrożenie uszkodzeń skóry • wzrasta ryzyko odleżyn • osłabienie mięśni pęcherza • zwiększenie ryzyka zapalenia dróg moczowych Układ oddechowy Układ pokarmowy • płytszy oddech • spadek częstotliwości oddychania • zbieranie się wydzieliny • utrudniona wymiana gazowa • brak apetytu • zmiany protometabolizmu • niestrawność Układ mięśniowo-szkieletowy Układ sercowo-naczyniowego • zwiększone ryzyko zakrzepicy • pogorszenie napięcia mięśni • zwiększone ryzyko hipotonii • zmniejszenie długości i ortostatycznej i niedociśnienia wielkości mięśni • zwiększone ryzyko zawału serca • demineralizacja kości zmniejszona stabilność kości • wzrost zagrożenia przykurczami Psychiczne następstwa unieruchomienia • • • • • zaburzony obraz samego siebie i szacunku do siebie występowanie negatywnych nastrojów utrata radości życia pojawienie się agresywnych zachowań powstawanie depresji