Priorytet opieki pielęgniarskiej – wspieranie ruchu

Transkrypt

Priorytet opieki pielęgniarskiej – wspieranie ruchu
Informacja pielęgniarska 5
Społeczne skutki unieruchomienia
• Wycofanie się z życia społecznego
• Zaniedbanie utrzymywania kontaktów z rodziną i przyjaciółmi
• Izolacja społeczna
Informacja pielęgniarska 5
Mobilizacja i wspieranie ruchu
W tradycyjnym znaczeniu pojęcie mobilizacji oznacza uaktywnienie ciała
pacjenta. Może to oznaczać zarówno posadzenie pacjenta na krawędzi
łóżka jak i wykonywanie czynnych lub biernych ćwiczeń ruchowych.
Priorytet opieki pielęgniarskiej –
wspieranie ruchu
Regularne wykonywanie ćwiczeń ruchowych jest nadal najbardziej
skutecznym środkiem spowalniania procesu starzenia i uniknięcia komplikacji spowodowanych brakiem ruchu. Stosowanie jedynie klasycznych
form mobilizacji zazwyczaj nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
Osoby wymagające opieki często nie są w stanie wykonać poleceń
lub po prostu odmawiają ich wykonania. Powodem tego może być
występowanie u nich zniekształconego obrazu własnego ciała.
Zaburzenia te są często wynikiem braku pewnych bodźców. Od dawna wiadomo, że ludzie mogą się poruszać tylko wtedy, gdy są w stanie
odebrać bodźce przed wykonaniem ruchu i mogą na nie odpowiedzieć
ruchem.
Koncepcja MiS Micro-Stimulation® wykorzystuje te podstawowe zasady i
łączy je z wymaganiami dotyczącymi profilaktyki odleżyn.
Instytut innowacji w opiece zdrowotnej
i stosowanych nauk w dziedzinie
pielęgniarstwa
Stader Str. 8 · 27432 Bremervörde
Tel.: 0 47 61 / 8 86 74 · Fax: 0 47 61 / 8 86 69
www.igap.de · [email protected]
Art.-Nr.: 95241, Stand: 05/2009
MiS Micro-Stimulation® oznacza wspieranie przywrócenia u pacjenta
właściwego obrazu ciała poprzez kontakt fizyczny i nieznaczne ruchy.
Celem wspierania percepcji jest zdolność pacjenta do wykonania ruchu.
Zapewnia to fizjologiczne krążenie w tkankach,
zapobiegając powstawaniu odleżyn.
Instytut innowacji w opiece zdrowotnej
i stosowanych nauk w dziedzinie
pielęgniarstwa
Informacja pielęgniarska 5
Informacja pielęgniarska 5
Informacja pielęgniarska 5
Szanowny Czytelniku,
Fizyczne następstwa unieruchomienia
PERCEPCJA
Wiele osób wciąż uważa, że odpoczynek i leżenie jest najlepszą formą
leczenia chorego. Jednak nawet najlepsze lekarstwo jest czasem
bezużyteczne, gdy może spowodować nowe źródło zagrożenia dla chorego.
U osób starszych, pogorszenie kondycji ciała może wystąpić zaledwie po
24 godzinach leżenia. Po tym czasie pojawiają się niedobory oddechowe,
zmniejsza się objętość krwi i elastyczność stawów, a przede wszystkim
zmniejsza się sprawność poznawcza.
RUCH
W związku z tym każda osoba zaangażowana w pielęgnowanie pacjenta
musi być świadoma korzyści ruchu w codziennym funkcjonowaniu. W
szczególności starsi pacjenci nie powinni tracić możliwości wspierania ich
mobilności. Przeniesienie na wózek lub krzesło nie mobilizuje pacjenta i
na pewno nie wspomaga jego ruchu.
Aktywna
komunikacja
•
•
•
•
Zmniejszenie spastyczności
Poprawa snu
Poprawa rezultatów terapeutycznych
Wsparcie rozwoju fizycznego i psychicznego
•
•
•
•
Poprawa krążenia krwi
Profilaktyka: odleżyny, stopa końska (equinus),
zapalenie płuc, zakrzepica, przykurcz
Poprawa snu
Terapia przeciwodleżynowa
•
•
•
•
Poczucie własnej wartości
Interakcja z otoczeniem
Tożsamość
Samoświadomość
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na trenowanie mięśni, poprawę
krążenia i ćwiczenie umysłu u pacjentów aby mogli wstać z łóżka.
Istnieje wiele przyczyn unieruchomienia np.
•
•
•
•
•
•
Ból i sztywność stawów
Zaburzenia neurologiczne
Zaburzenia naczyniowo-mózgowe
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Nietrzymanie moczu
Przyzwyczajenie do nadmiernego
wyręczania się środkami pomocniczymi
(np. wózek inwalidzki stosowany przez
osobę mniej sprawną ale zdolną do
poruszania się na własnych nogach)
•
•
•
•
Nietrzymanie moczu
Demencja
Przyjmowanie leków
Fiksacje
Skóra
Układ moczowy
• wzrasta zagrożenie
uszkodzeń skóry
• wzrasta ryzyko odleżyn
• osłabienie mięśni pęcherza
• zwiększenie ryzyka zapalenia
dróg moczowych
Układ oddechowy
Układ pokarmowy
• płytszy oddech
• spadek częstotliwości
oddychania
• zbieranie się wydzieliny
• utrudniona wymiana gazowa • brak apetytu
• zmiany protometabolizmu
• niestrawność
Układ mięśniowo-szkieletowy
Układ sercowo-naczyniowego
• zwiększone ryzyko zakrzepicy
• pogorszenie napięcia mięśni
• zwiększone ryzyko hipotonii
• zmniejszenie długości i
ortostatycznej i niedociśnienia
wielkości mięśni
• zwiększone ryzyko zawału serca
• demineralizacja kości zmniejszona stabilność kości
• wzrost zagrożenia przykurczami
Psychiczne następstwa unieruchomienia
•
•
•
•
•
zaburzony obraz samego siebie i szacunku do siebie
występowanie negatywnych nastrojów
utrata radości życia
pojawienie się agresywnych zachowań
powstawanie depresji

Podobne dokumenty