Staro¿ytne Chiny

STAROŻYTNE
CHINY
Życie w starożytnych Chinach
Ośrodek budowy państwowości chińskiej znajdował się w dolinie rzeki
Huang-ho ( chiń. Żółta Rzeka). Pierwsze państwa powstały tam około
połowy II tysiąclecia p.n.e. Okres rozbicia politycznego państwa
chińskiego zakończył się w III wieku p.n.e. za czasów dynastii Ts-In oraz
Han (206 p.n.e.-220 p.n.e.). Cesarz chiński zwany był „Synem Niebios”,
co wynikało bezpośrednio z jego funkcji. Sprawował on bowiem
jednocześnie władzę zarówno polityczną, jak i religijna. W celu obrony
państwa przed najazdami plemion koczowniczych, już od III wieku p.n.e.
rozpoczęto budowę Wielkiego Muru. Budowę tą kontynuowano aż do
XVI wieku. Powstały mur miała około 5 tysięcy kilometrów. Jako jedyna
budowla był widoczny z kosmosu. Chiny miały w swej historii wielkiego
filozofa – Konfucjusza, który żył w latach 551-479 p.n.e. Był on twórcą
systemu filozoficznego, zwanego od jego nazwiska konfucjanizmem.
Zakładał on, iż człowiek w swoim życiu powinien kierować się 5
nadrzędnymi cnotami. Były to: humanitaryzm, uczciwość, przyzwoitość,
wierność i mądrość. Od III wieku p.n.e. aż do wieku XX konfucjanizm stał
się oficjalną ideologią cesarstwa chińskiego.
Zasady prawne i normy etyczne
starożytnych Chin 1
Na powstanie zasad chińskiego prawa oraz filozoficzno-religijnych przekonań ogromny
wpływ mieli Konfucjusz i Lao-Cy. Żaden jednak z systemów stworzonych przez nich nie
można nazwać religią. Konfucjusz wierzył w istnienie bogów, ale w głoszonych przez siebie
poglądach nie odwoływał się do nich. Głównym założeniem proponowanej przez niego
filozofii było utrzymanie harmonii życia. Miała ona być oparta o sprawiedliwość, dobro,
szacunek dla drugiej osoby oraz poddanie się woli i rozumowi. Według Konfucjusza drogą do
takiego życia miała stać się nauka zasad dobrego postępowania. Konfucjanizm na pierwszym
miejscu stawiał człowieka oraz jego umiejętności kierowania własnym życiem. Każda z osób
wypełniająca zalecenia Konfucjusza musiała przestrzegać swoich obowiązków i to bez
względu z jakiej grupy społecznej pochodziła. Państwo, w którym w ten sposób
funkcjonowało społeczeństwo, miało być państwem sprawiedliwym. Poglądy Konfucjusza
zostały zawarte w Czteroksięgu (Sy-szu) i w Pięcioksięgu (Wu-cing). W 195 r. p.n.e.
konfucjanizm uznano za religię państwową.
Drugi system filozoficzno-religijny, który zrodził się w starożytnych Chinach to taoizm. Jego
twórcą był Lao-Cy. Znalazł on swoich kontynuatorów, początkowo w Huangzim (IV – III wiek
p.n.e.), a następnie w powstałej szkole taoistów. W swoich poglądach Lao-Cy głosił jedność
duchowo-materialną świata. Przejawiała się ona w harmonii zjawisk zachodzących w otaczającym
nas świecie. Była ona określana mianem – tao.
Zasady prawne i normy etyczne
starożytnych Chin 2
Zadaniem mędrca miało być poznanie tao, bowiem dzięki
temu nabywał on cnotę (de). Ta z kolei pozwalała mu na
przestrzeganie zasady wu-wei, polegającej na nie wyrażaniu
sprzeciwu wobec porządku rzeczy, który panował w
przyrodzie. Taoizm głosił konieczność wolności jednostki
ludzkiej oraz zalecał kontemplacyjno-intelektualną postawę
wobec życia. Z tego klasycznego taoizmu wyłonił się
neotaoizm, który pojawił się na początku naszej ery. Ten nurt
łączył w sobie zasady taoizmu z rozważaniami dotyczącymi
pierwiastków kosmicznych określanych mianem yin-yang. Na
przełomie II i III n.e. wieku taoizm został w Chinach uznany za
religię państwową. W przypadku religii Dalekiego Wschodu
bardzo widoczny był synkretyzm. Zasady buddyzmu,
hinduizmu, czy taoizmu często przenikały się, a w tej sytuacji
poszczególne nurty religijne i filozoficzne łączyły się.
Osiągnięcia cywilizacyjne
- jedwab
- papier
- pismo obrazkowe (piktograficzne)
- druk (wynalazca Pi-Szeng)
- porcelana
- proch strzelniczy
- uzyskiwanie wysokich temperatur (ponad 1300"C)
- sejsmograf
- amalgamat
Mur chiński - rozpoczęto budowę w 220 r. p.n.e., a
zakończono w XVI w. Został zbudowany za panowania Szyhuang-ti.
Hierarchia społeczeństwa
1. Właściciele ziemscy
2. Uczeni, niższa szlachta (Szy)
3. Wolni chłopi (Nung)
4. Rzemieślnicy (Kung)
5. Kupcy (Szang)
Czas wolny w chinach
Poniedziałek dziewiątego czerwca był w
Chinach dniem wolnym od pracy – Chińczycy
upamiętniali poetę, który stulecia temu utopił
się w rzece protestując przeciwko
skorumpowanym urzędnikom.
AUTOR
MIKOŁAJ WUJEC