kliknij tutaj

Obowiązkowa edukacja seksualna w szkołach pewną drogą
do zniszczenia rodziny i chrześcijaństwa.
Gabriele Kuby. Wykład na konferencji
”Edukacja seksualna ale jaka”
Kraków, 12 maja 2012 r.
Jestem bardzo wdzięczna za to, że mogę dzisiaj gościć w przepięknym
mieście Krakowie i przemawiać do Państwa. Polska bardzo wiele
ucierpiała w przeszłości, a niszczące Wasz kraj reżimy zwalczała siłą
wiary i wygrywała. Obecnie obserwujemy, że w katolickiej Polsce jej
fundamenty zaczynają się kruszyć. Jednak proces ten nie jest jeszcze
tak bardzo zaawansowany jak w krajach niemieckojęzycznych. W moim
wystąpieniu chciałabym państwu pokazać, w którym kierunku zmierza
tam dalszy rozwój sytuacji. Mam wielką nadzieję, że wszyscy ludzie
dobrej woli,
Z
poczucia odpowiedzialności za następne pokolenie nie
dopuszczą do sytuacji jaka obecnie ma miejsce na Zachodzie.
Seksualizacja dzieci w szkołach, a nawet juz w przedszkolach, która
trwa od końca lat sześćdziesiątych, jest częścią globalnej rewolucji
seksualnej. Rozpoczęła się ona
w krajach zachodnich rozruchami
studenckimi roku 1968. Były to wówczas młodzieżowe nurty protestu.
Dzisiaj rewolucja ta prowadzona jest przez elity władzy tego świata. Jej
kierunek przebiega od góry do dołu, z angielskiego top-down i narzucany
jest narodom i kulturom za pośrednictwem strategii manipulacyjnych.
Rewolucja ta toczy się dzisiaj pod kryptonimem Gender Mainstreaming.
Przyjrzyjmy się, co kryje się w postulatach polityki genderowej.
Pakiet genderowy
•
„Zrównanie" mężczyzny z kobietą (to nie równouprawnienie, lecz
uczynienie ich takimi samymi)
•
Likwidacja tożsamości płciowej mężczyzny i kobiety
•
Likwidacja „przymusowej heteroseksualności” tzn. całkowite prawne
i społeczne równouprawnienie, a wręcz uprzywilejowanie wszelkich
związków poza hetero seksualnych
•
Aborcja jako „prawo człowieka", formułowana jako prawo
reprodukcyjne
•
Seksualizacja dzieci i młodzieży w formie obowiązkowych zajęć
Najważniejszą grupą docelową tej rewolucji jest młode pokolenie, gdyż:
kto ma dzieci, ten ma przyszłość.
W Niemczech obowiązkowa edukacja seksualna została wprowadzona na
początku lat siedemdziesiątych. Początkowo pojawił się mocny opór,
również ze strony kościołów. Niestety walka ta została przegrana.
Konstytucja Niemiec mówi, że „Troska o dzieci i ich wychowanie są
naturalnymi prawami rodziców i ich pierwszorzędnym obowiązkiem"
(Konstyt. Niemiec Art 6) Lecz Bawarski Sąd Administracyjny zdecydował
w 1986 roku, że gwarantowane konstytucyjnie prawo rodziców do
wychowywania
dzieci
jest
ograniczone
powszechnym
obowiązkiem
szkolnym.
Wszystkie pozwy rodziców o zwolnienie z obligatoryjnych zajęć z
wychowania seksualnego, jak również o prawo do edukacji domowej
(Homeschooling) zostały odrzucone. W wielu przypadkach, gdy rodzice ze
względu na swoją wiarę i przekonania próbowali trzymać dzieci z daleka
od tych zajęć, karani byli grzywną, a nawet pozbawiano ich praw do
opieki nad dziećmi.
Państwo i wszystkie organizacje współpracujące z nim w tej dziedzinie,
które podejmowały pracę z młodzieżą, szczególnie pro familia, niemieckie
ramię International Planned Partentood (IPPF'),
postawiły sobie za zadanie
seksualizowanie
i
młodzieży,
a
również
dzieci.
Antropologiczna
przesłanka, na której się opierają brzmi: dzieci są istotami seksualnymi od
narodzenia. Nie zostało to nigdy uzasadnione, ani dowiedzione. Padają
twierdzenia, że dzieci mają potrzebę zaspokojenia seksualnego i prawo
do niego. Powinny być w tym wspierane przez rodziców i wychowawców.
Aktywność seksualna dziecka od wieku niemowlęcego jest znakiem
zdrowego rozwoju psycho- seksualnego.
To co rozpoczęło się jako uświadamianie seksualne młodzieży w wieku
dojrzewania, przekształciło się w totalitarny atak na tożsamość płciową
w postaci seksualizacji dzieci już od kołyski. Podróż od „uświadamiania
seksualnego"
poprzez
seksualnego"
przy
„wychowanie
pomocy
seksualne"
„emancypacyjnej"
do
a
„kształcenia
nawet
„
neo-
emancypacyjnej pedagogiki seksualnej" toczy się jako podróż w
kierunku całkowitej demoralizacji. Treści te zajmują coraz więcej
miejsca w szkole, są obowiązkowe dla wszystkich grup wiekowych i
wtłaczane są również do programów innych przedmiotów, dzieje się
tak poprzez pedagogów seksualnych z poza szkoły. Stosowane są coraz
bardziej agresywne techniki wywierania nieodwracalnego wpływu na
dzieci i młodzież. Skutkują one blokowaniem głosu sumienia, łamaniem
poczucia wstydliwości, aktywizowaniem pożądania seksualnego i
likwidacją wszelkich norm moralnych.
Konkretnie oznacza to seksualizację dzieci i młodzieży poprzez:
•
Wspieranie masturbacji od wczesnego dzieciństwa
•
Uczenie akceptacji dla homoseksualizmu, już od książeczek dla
dzieci z obrazkami
•
Likwidację pojęcia rodziny, która pojawia się tylko w formach
rozpadu jako: patchwork, rodzic samotnie wychowujący lub
związki jednopłciowe.
•
„Zabawy w doktora" w przedszkolach
•
Przygotowanie na „pierwszy raz" w dowolnym wieku
•
Kształcenie dzieci na ekspertów od antykoncepcji, uczenie
naciągania prezerwatywy na plastikowego penisa, (Bettina Wulff),
pigułka przedstawiana jako produkt kosmetyczny
•
Wprowadzanie w techniki seksualne: petting, sfery erogenne, seks
oralny i analny
•
Przyzwyczajanie do pornografii
•
Przedstawianie aborcji jako żaden problem, zapewnianie o
dyskrecji wobec rodziców.
Wszystko to jest przekazywane słowem i obrazem, atrakcyjnie, kolorowo w
języku i grafice odpowiadającej dzieciom i młodzieży.
Nie wszystko jest praktykowane w każdej szkole i przedszkolu z takim
samym radykalizmem, ale jest to powszechny kierunek pedagogiki
seksualnej.
Pod szyldem „odpowiedzialnego" obchodzenia się z własną seksualnością
ma obowiązywać jeszcze tylko jedna norma: możesz robić to na co zgadza
się twój partner seksualny. To jest właśnie kwadratura koła, gdyż ta
granica może być uznawana tylko przez tych, którzy sami nauczyli się
opanowywania siebie. Miliony młodzieży i dorosłych, którzy dopuszczają
się nadużyć seksualnych nie są jak widać do tego zdolni. Potwornym
następstwem takiej sytuacji są nadużycia seksualne pośród samej
młodzieży i dzieci, których liczba rośnie na masowa skalę. Ważną rolę w
tych procesach odgrywają telefony komórkowe i internet. Cybermobbing,
czyli szkalowanie i poniżanie osób przez internet dokonywane jest
najczęściej na tle seksualnym i szerzy się niezmiernie szybko.
• .
„Emancypacyjna pedagogika seksualna" jest przedstawiana jako "nauka".
Jej aktywiści zajmują zazwyczaj wysokie stanowiska w szkołach wyższych i
publikują swoje książki w uznanych wydawnictwach pedagogicznych. Cele
rewolucji seksualnej skrywane są pod płaszczem profesjonalizmu i
kompetencji ekspertów, przez co staje się możliwa ich realizacja w
obszarze politycznym i społecznym.
Sieć instytucji zajmujących się pedagogiką seksualną
Kuźnią kadr pedagogiki seksualnej jest Instytut Pedagogiki Seksualnej w
Dortmundzie (Institutfür Sexualpädagogik), razem z Towarzystwem Pedagogiki
Seksualnej
(Gesellschaßfür
Sexualpedagogik)
Zrzeszeniem
Pedagogów
Seksualnych. Instytucje te współpracują ze swoimi odpowiednikami z
Austrii, Szwajcarii, oraz z innych krajów.
Towarzystwo Pedagogiki Seksualnej (Gesellschaftfür Seksuallpedagigik)
na
Uniwersytecie w Kiel, prowadzone przez prof. dr Uwe Sielert, określa się
jako ' międzynarodowe zrzeszenie zawodowe pedagogów seksualnych.
Utworzone zostało w 1998 i ma 70 członków z Niemiec, Austrii, Irlandii i
Grecji. (Państwo powinni się uważnie przyjrzeć, czy również w
Polsce to Towarzystwo nie podjęło już swojej działalności )
Od 2008 roku Towarzystwo przyznaje znak jakości „Q" (od słowa „queer"
oznaczającego jakakolwiek formę orientacji seksualnej poza hetero ) i dąży
do uzyskania w całej Europie uznania dla grupy zawodowej „pedagogów
seksualnych.
Czym głównie zajmuje się Towarzystwo Pedagogiki Seksualnej?
Towarzystwo
Pedagogiki
Seksualnej
ogniskuje
swoje
prace
wokół
następujących tematów: Gesellschaft für Sexualpädagogik (w pierwszej
kolejności należy poznać co kryje się pod pojęciami, którymi posługuje
się polityka genderowa)
•
Badanie i towarzyszenie seksualnej socjalizacji, trwającej całe życie
Znaczy to: seksualizacja od kołyski aż po grób
•
Pluralizacja form współżycia, relacji, miłości Znaczy to: likwidacja
małżeństwa i rodziny
•
Usuwanię granic przynależności kulturowej, etnicznej i religijnej
Znaczy to: niszczenie fundamentalnych wartości w społeczeństwie
•
Nadawanie elastyczności tożsamości płciowej i seksualności Znaczy
to: zniszczenie tożsamości płciowej mężczyzny i kobiety,
propagowanie seksualnej „różnorodności"
•
Rozwijanie możliwości seksualnego samookreślenia się i zdolności
tworzenia relacji z innymi płciami
•
Znaczy to: wprowadzanie we wszystkie rodzaje technik seksualnych
•
Prewencja przemocy seksualnej
•
Znaczy to: seksualizacja dzieci i młodzieży
•
Otwieranie nowych przestrzeni doświadczeń poprzez nowe
technologie medialne
•
Znaczy to: interaktywny seks przez Internet
Federalna
Centrala
Uświadamiania
Zdrowotnego
Bundeszentrale
für
gesundheitliche Aufklärung (BZgA) opracowuje i wydaje bezpłatnie w
milionach egzemplarzy broszury na temat wychowania seksualnego.
Utrzymuje również strony internetowe służące indoktrynacji młodzieży:
(www.sexualaufldaerung.de.
www.loveline.de,
www.schule.loveline.de,
www.komm-auf-tour.de).
Pro familia jako niemiecka filia International Planned Parenthood Federation (IPPF)
prowadzi edukacje seksualną w szkołach i równocześnie jest największym
dostarczycielem usług aborcyjnych. Tworzy więc sobie swoją własną
klientelę. Również organizacje katolickie, takie jak Służba Społeczna
Kobiet Katolickich
Sozialdienst Katholischer Frauen
i Caritas prowadzą
wychowanie seksualne i kształcą swoich pracowników w. Instytucie
Pedagogiki Seksualnej (Instytut tfür Sexualpäadagogik).
Treści i metody pedagogiki seksualne j
Przyjrzyjmy się nieco bliżej treściom pedagogiki seksualnej. Z całego
zalewu
literatury
seksualno-pedagogicznej
weźmy
przykładowo
poszczególne tytuły. Cele i treści są we wszystkich materiałach takie
same: seksualizacja dzieci od urodzenia.
ABC małego ciała — leksykon dla dziewcząt (i chłopców)
Mała książeczka z obrazkami (7,5 x 7,5cm) zmieści się w każdej
dziecięcej rączce i jest wesoło opracowana. Prezentuje się jako leksykon
od A do Z. Celowa demoralizacja dzieci i młodzieży przekazywana jest
jako pozornie fachowa wiedza w formie „leksykonu", w ten sposób, żeby
odwrócić uwagę od decyzji etycznych, które stoją za definicjami.
Cytaty, które teraz zostaną przeczytane godzą w moje poczucie
przyzwoitości,
i
przykro
mi
bardzo,
że
jestem
zmuszona
zaprezentować teraz Państwu, czego , oczekuje się od dzieci w
szkołach.
„Pierwszy Uprawianie seksu po raz pierwszy nie musi ani boleć, ani nie
musisz przy tym krwawić. Niektóre pierwsze razy są świetne, inne lepiej
szybko zapomnieć. Dotykanie jąder może być rozkoszne i piękne.
Pocałunek w szyję... po wewnętrznej stronie uda. Sfery erogenne są u
ludzi w różnych miejscach możesz je badać i odkrywać.
Łechtaczka znajduje się z przodu pomiędzy małymi wargami sromowymi.
Dotykanie łechtaczki może dostarczyć wiele rozkoszy.
Prezerwatywy....można kupić w różnych kolorach, rozmiarach i gustach
smakowych. Dzięki nim można zapobiegnąć ciąży jak również uniknąć
zarażenia się AIDS i innymi chorobami płciowymi. (Obrazek: penis w
czasie wzwodu z włosami łonowymi, jądrami i prezerwatywą)
Bycie lesbijką jest dla niektórych ludzi niezwyczajne, ale to jest zupełnie
normalne. Tak jak można mieć ochotę na czekoladę, tak samo kobiety i
mężczyźni mogą mieć ochotę na seks.
Orgazm można odczuwać jako eksplozję we własnym ciele. Te piękne
odczucia można również doznawać, kiedy się samemu głaska po
łechtaczce, piersiach, penisie lub jądrach.
Poprzez petting można też doprowadzić siebie nawzajem do orgazmu, bez
stosunku płciowego, a mieć przy tym wiele przyjemności. Okolice pochwy
nazywamy miejscem wstydliwym (po niem. wstyd) Ta nazwa jest jednak
nienajlepsza, bo kobiety i dziewczynki, nie musza się tego miejsca wcale
wstydzić.
Samo zaspokojenie
oznacza badanie własnego ciała, głaskanie się po
piersiach, łechtaczce, penisie, po dużych i małych wargach sromowych i
też w innych miejscach. I nie jest to niezdrowe, ani szkodliwe, to wszystko
jest całkowicie ok. „
Międzynarodowe „Standardy wychowania seksualnego w Europie"
wydane przez Światowa Organizację Zdrowia WHO i Federalną
Centralę Uświadamiania Zdrowotnego FCUZ(niem. BZgA)
Takie nauczanie dzieci nie jest szczególną drogą Niemiec, lecz opiera się o
Międzynarodowe
Standardy
Wychowania
Seksualnego
w
Europie
Internationalen Standards für Sexualerziebung in Europa wydane przez Światowa
Organizację Zdrowia WHOiFCUZ w 20104
Działaloność WHO — jak całej pedagogiki seksualnej — opiera się na
założeniu antropologicznym, że człowiek od momentu narodzin posiada
potrzebę aktywności seksualnej i ma do niej „prawo". Dorośli powinni te
potrzeby od początku stymulować i omawiać szczegółowo z dzieckiem w
każdym wieku przebieg aktywno: ci seksualnych i stwarzać mu możliwość
ich doświadczania. W przejrzystej tabeli przedstawiono tematy kształcenia
seksualnego stosowne dla danego wieku — wyjęłam z niej poszczególne
punkty:
Tematyka
0-4 .Co daje przyjemność? Moje ciało należy do mnie.
4 -6 Masturbacja we wczesnym dzieciństwie. Relacje jednopłciowe Różne
koncepcje rodziny. Rozmowa na tematy seksualne.
6-9 Menstruacja, autostymulacja, ejakulacja, stosunek, antykoncepcja.
Seks w mediach. Choroby weneryczne. Nadużycia. Prawa seksualne.
9-12 Antykoncepcja. Skuteczne użycie prezerwatyw.
Różnica między orientacją genderową a płcią biologiczną.
Masturbacja, orgazm. Wykorzystanie nowoczesnych mediów.
Akceptacja różnych form seksualności. Choroby weneryczne,
HIV. Pozytywny wpływ seksu na zdrowie.
Prawa seksualne, prawa krajowe (wiek przyzwolenia)
12-15 Pierwsze doświadczenia seksualne, przyjemność, masturbacja,
orgazm, konsekwencje macierzyństwa i ojcostwa,
ciąża (także w relacjach jednopłciowych), usługi
antykoncepcyjne, prawo do aborcji. Prawa seksualne,
prawa krajowe.
Dokument zawiera w aneksie obszerną listę organizacji, centrów,
fundacji, organizacji młodzieżowych, które prowadzą w Europie i w USA
„Kształcenie seksualne" dzieci i młodzieży. Proszę przyjrzeć się tym
listom i sprawdzić, które z tych organizacji są również aktywne
już w Polsce. Który dyrektor szkoły, który nauczyciel, ojciec, matka
potrafią przeciwstawić się tej międzynarodowej presji pozornego
autorytetu? Jeśli organizacja taka jak World Health Organisation (WHO),
która odpowiedzialna jest za stan zdrowia na świecie, wspólnie z
niemiecką Federalną Centralą Uświadamiania Zdrowotnego (BZgA)
formułuje standardy jakości zdrowia seksualnego, to przecież musi to
służyć dobru ludności na świecie - tak czy nie?
Osiem metod manipulacji ułatwiających seksualizowanie dzieci i
młodzieży
1. Seks-edukatorzy występują w roli „ekspertów naukowych"
2. Seks - edukatorzy występują w roli pełnych zrozumienia
przyjaciół i adwokatów przeciwko surowym rodzicom
3. Język i grafika w żargonie młodzieżowym
4. Przedstawianie permisywnej seksualizacji jako „ Mainstream-
u"(wszyscy tak robią)
5. Wytwarzanie presji na dostosowanie się
6. Brak wzmianek o małżeństwie i rodzinie i podawanie nowych
definicji rodziny i małżeństwa (patchwork, wychowujący
samotnie, związki jednopłciowe)
7. Przełamywanie poczucia wstydliwości
•
-Zabawa plastikowym penisem i kobiecą pochwą uszytą z
pluszowego materiału
•
-Szczegółowe przedstawianie aktywności seksualnych
słowem, obrazkami, na filmach - wymuszona werbalizacja
procesów seksualnych w kręgu klasy, aż po wykonywanie
stymulujących seksualnie ćwiczeń i zabawa w
przejmowanie ról (np. geja i lesbijki)
8. peer-education / równieśnicy lub kilka lat starsi koledzy jako
edukatorzy seksualni, występujący jako „wykształceni
doradcy" w sprawach seksu i miłości.
Seksualne nadużycia wobec dzieci i młodzieży i ich „prewencja"
Seksualne nadużycia wobec dzieci i młodzieży rozprzestrzeniły się na
masową skalę. Nie jest to zadziwiające w kulturze, w której popęd
seksualny jest ciągle' pobudzany, a pornografia stała się miliardowym
biznesem Od lat 90- tych co roku w Niemczech wychodzi na światło
dzienne
od
12.000
do
15.000
przypadków
nadużyć
seksualnych.
Nieoficjalne szacunki mówią o liczbach 10 krotnie do 15- krotnie
większych.
Alarmujące jest, że w między czasie problemem stały się seksualne
nadużycia nie tylko między dorosłymi i dorosłych na dzieciach, lecz
również pomiędzy samymi dziećmi i młodzieżą. Kogo to dziwi, w sytuacji
gdy dzieci przez media i szkołę ciągle zajmowane są seksem? Anita
Heiliger,
badająca
nadużycia
seksualne
w
Niemieckim
Instytucie
Młodzieżowym (Deutschen Jugendinstitut), wykazuje, że coraz więcej dzieci i
młodzieży dokonuje nadużyć seksualnych wobec siebie. „Znaczy to , że
młodociani w wieku od 14 do 16- roku życia stanowią najwyższą grupę
ryzyka w popełnianiu nadużyć seksualnych na dzieciach. W tej grupie
wiekowej
na
przestrzeni
15
lat
liczba
osób
dopuszczających
się
przestępstw seksualnych podniosła się o więcej niż o połowę."
Wszyscy się zgadzają: należy chronić przed tym dzieci i młodzież. Ale
jak? Zdrowy rozsądek powiedziałby: należy położyć kres seksualizacji
dzieci i młodzieży przez media i przez szkołę. Dzieci mają prawo do
ochrony, żeby mogły być naprawdę dziećmi. Należy na nowo
ustanowić przestrzeń ochronną dla dzieci.
Jednakże profesjonalni animatorzy seksualni dzieci, którzy występują w
roli „ekspertów naukowych" posiadają inne strategie. Ich dewiza mówi:
pobudzajcie dzieci do aktywności seksualnych, urządzajcie im w
przedszkolach kąciki do przytulania i „zabaw w doktora" i do
masturbacji, opowiadajcie im wcześnie o „różnorodności" praktyk
seksualnych. Wówczas wykształci się w nich poczucie własnej wartości
i zaufanie do samego siebie, które będą je chronić przed nadużyciami
seksualnymi. Mówiąc krótko: seksualizacja dzieci i młodzieży jest
zalecana jako prewencja nadużyć! W tej sytuacji nie będzie nas dziwić
ewaluacja programów prewencyjnych : „ Do dnia dzisiejszego nie
zostało dowiedzione, że tego typu programy zapobiegawcze obniżają
częstotliwość występowania nadużyć seksualnych"
Obszary ryzyka i skutki seksu młodzieżowego
Poważne problemy związane z przedwczesną aktywnością seksualną
są powszechnie znane, również w instytucjach, które uprawiają
przedwczesną seksualizację dzieci i młodzieży. Prawdopodobieństwo
negatywnych symptomów u
seksualne,
jest
wyższe
wstrzemięźliwość seksualną.
Obszary ryzyka i skutki:
młodzieży,
niż
u
która
osób,
praktykuje
które
stosunki
zachowywały
• ciąże nieletnich i aborcje
• szkodliwość zdrowotna pigułki antykoncepcyjnej
• zarażanie się chorobami przenoszonymi drogą płciową
• zranienia psychiczne mogące prowadzić do depresji i samobójstw
•
osłabianie zdolności budowania więzi z drugim człowiekiem"
Ilość ciąż nieletnich i aborcji rośnie w krajach uprawiających
intensywną pedagogikę seksualną. (W Niemczech jednakże w
ostatnich latach liczby te rzeczywiście spadły!)
Pigułka antykoncepcyjna sprzedawana jest jako preparat kosmetyczny
mający dać piękna skórę i włosy. Zapisywane są dziewczynkom w
czasie pierwszej wizyty u ginekologa. Nie są one uświadamiane, że
stosowanie tych pigułek zwiększa znacząco ryzyko zakrzepicy i zawału
serca. Poza tym często są to środki, które dopuszczają do zapłodnienia,
a uniemożliwiają zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki jajowej,
działając jak środki wczesno poronne. Choroby przenoszone drogą
płciową rozprzestrzeniają się w niesamowicie szybkim tempie
Depresje i próby samobójcze występują wyraźnie częściej u
młodocianych wcześniej aktywnych seksualnie niż u tych, którzy
nie wykazywali tej aktywności.
Każde rozczarowanie w relacjach miłosnych osłabia gotowość do
tworzenia więzi z drugim człowiekiem. Kto był gotowy do głębokiego
oddania się drugiej osobie, przeżywszy dotkliwe rozczarowanie i
opuszczenie, traci odwagę do podejmowania po raz kolejny takiego
ryzyka. Promiskuityzm niszczy tęsknotę za wierną miłością i wiarę w
to, że jest ona w ogóle możliwa. Doprowadza do oderwania duszy od
ciała i sprowadza seksualność tylko do praktyk mających na celu
zaspokajanie własnej żądzy.
Wobec tych, jak już dowiedziono, zawyżonych obszarów ryzyka
przedwczesnej aktywności seksualnej, państwowe instytucje reagują
żądaniami wczesnego uświadamiania seksualnego i nauczaniem
technik antykoncepcyjnych.
Ale czego uczą się tak naprawdę dziewczyna lub chłopak w czasie takiej
edukacji seksualnej? Dziecko ma naturalne poczucie wstydu, które chroni
je przed aktywnością seksualną, nachalnością i atakami. Granice, które
wyznacza naturalne poczucie wstydu, mogą zostać pokonane tylko w
intymnej
relacji
miłosnej
osób
uznających
wzajemną
godność
i
wyrażających szacunek wobec siebie. Zabawianie się plastikowymi
organami płciowymi i prezerwatywami w kręgu klasy, wizualizacja aktów
seksualnych i przymuszanie do werbalizacji ranią poczucie wstydliwości.
Nadużywanie autorytetu nauczyciela i wytwarzanie w kręgu klasy presji
na dopasowanie się powoduje, że dziecko nie ma możliwości usunięcia się
spod tych wpływów. Przyjmuje, że w szkole uczone jest tego, czego
potrzebuje. Musi powiedzieć sobie: szkoła przygotowuje mnie do tego,
żeby mieć stosunki seksualne, więc jest to normalne, trzeba to zrobić
przy pierwszej okazji. Przecież tak robią „wszyscy".
Sprzeczności rewolucjonistów seksualnych
Rewolucjoniści seksualni wikłają się w sprzecznościach, które skrywane są
pod kamuflażem ideologii:
•
dziecko od samego początku swojego życia ma „prawo" do
seksualności
•
pluralizm wymaga „wychowania do różnorodności"
•
Rewolucjoniści seksualni mówią o miłości, uwodzą jednak do
bezgranicznego zaspokajania popędu
•
Obiecują wolność, a wychowują seksoholików
•
Mówią o odpowiedzialności a wpędzają w seksualne
wyniszczenie
•
Propagują wolny wybór płci i seksualnej orientacji, zaprzeczają
jednak i zwalczają zmianę opcji homo- na heteroseskualną.
•
Mówią, że chronią przed AIDS a propagują seks analny ze
zmieniającymi sie partnerami
•
Propagują „bezpieczny seks" przy użyciu prezerwatyw, nie są
jednak w stanie zapobiec eksplozji chorób przenoszonych droga
płciową, ani też
•
obniżyć ilości nowych zarażeń wirusem HIV/AIDS u mężczyzn
homoseksualnych.
•
Twierdzą, że chronią dzieci przed nadużyciami
seksualnymi, niszczą jednak ich poczucie wstydu i uwodzą do
praktyk seksualnych.-
Twierdzą, że poprzez seksualne
zaspokajanie pożądania wzmacniają poczucie własnej
wartości u dzieci, niszczą jednak ich niewinność, ich bycie
dziećmi, ich dzieciństwo
•
Występują za „prawami" dzieci, czynią je jednak bezbronnymi,
niszcząc ich rodzinną więź z rodzicami.
Wycieczka do Szwajcarii
Również w Szwajcarii seksualizacja dzieci od wieku przedszkolnego
nabrała wielkiego tempa. W ramach projektu „Plan nauczania 21" , który
ma ujednolicić
federalną
strukturę
szkolnictwa,
ma
zostać
wyznaczony
kierunek
obligatoryjnego „kształcenia seksualnego" już dla najmłodszych dzieci.
Jednakże publikacja w prasie bulwarowej na temat „Bazylejskiego kuferka
seksu" dla dzieci przedszkolnych zasiała wśród Szwajcarów niepokój.
Przeciwko tym pomysłom utworzyła się inicjatywa obywatelska, która
przygotowała petycję przeciwko wczesnej seksualizacji i w przeciągu
trzech miesięcy zebrała 90.000 podpisów. W roku 2012 ma zostać
przeprowadzone w tej sprawie referendum.
Organizacje, które wspierają opcję wczesnej seksualizacji działają
jednak z całą swoją siłą. Są to:
• Państwowy Urząd Zdrowia (Bundesamtfür Gesundheit)
• Centrum Kompetencji Pedagogiki Seksualnej przy Akademii
Pedagogicznej w Lucernie (Kompetentnentrum fürSexualpädagogik )
• PLANes, szwajcarska filia amerykańskiej IPPF
• Organizacje uświadamiające na temat AIDS
• Organizacje działające na rzecz ochrony dzieci i prewencji nadużyć
Podsuwają one sobie nawzajem stanowiska i pieniądze i uprawiają od lat
szkolne „kształcenie seksualne" dzieci i młodzieży. Władze polecają
strony internetowe takie jak www.lilli.ch, z których dzieci mogą
zaczerpnąć wiedzę na temat praktycznych szczegółów seksu oralnego i
analnego. Strona ta jest finansowana z pieniędzy publicznych i została
uhonorowana nagrodą w dziedzinie równouprawnienia przez władze
miasta Zurych.
Szwajcarska petycja przeciw seksualizacji zawiera żądania, które
powinni
postawić
przeciwstawić
wszyscy
wywrotowi
rodzice
wartości
w
Europie,
którzy
dokonującemu
chcą
się
się
poprzez
seksualizację dzieci i młodzieży.
• Żadnych obowiązkowych zajęć z „kształcenia seksualnego"
• Żadnego zachęcania dzieci do zabaw i praktyk seksualnych w
przedszkolach i szkołach
• Żadnej pornografii
• Żadnego wywierania wpływu na orientacje seksualną
Biskup miasta Chur, dr. Vitus Huonder, wystąpił 10. 12. 2011 w swoim
liście pasterskim z poparciem wobec sygnatariuszy petycji. Powiedział:
„Rodzice muszą odrzucić plany nauczania, które stoją w sprzeczności z
wiarą." Opowiedział się przeciwko gender ideologii i zażądał dla rodziców
prawa do zwolnienia swoich dzieci z zajęć edukacji seksualnej. Jego
współbracia z urzędu biskupiego próbowali mimo wszystko uczynić
zadość obu stronom: „Takie odpowiedzialne podejście kantonów do
sprawy wychowania seksualnego jest bez wątpienia korzystne i zgodne
z nowymi prądami rozwoju społecznego" mimo iż „ teorie seksualne i
modele rodziny, które są. w wysokim stopniu kontrowersyjne, nie
powinny być wtłaczane poprzez programy nauczania"15
Wypowiedzi w tym tonie na pewno nie dają wsparcia przeciwnikom
„nowych prądów rozwoju".
Dziesięć powodów przeciwko seksualizacji dzieci i młodzieży
Założenie, na którym opiera się cała pedagogika seksualna i tak zwana
prewencja nadużyć seksualnych, jak juz zostało powiedziane, brzmi: dzieci
chcą
i
potrzebują
seksualnej
stymulacji
i
aktywizacji
od
wieku
niemowlęcego. Założenie to przedstawiane jest jako antropologiczne
prawo natury, które nigdy nie zostało w jakikolwiek sposób naukowo
uzasadnione.
Stoi
ono
w
sprzeczności
z
naturalnym
rozwojem
hormonalnym, który wykazuje długą fazę latentną (utajoną) od momentu
na krótko po narodzeniu, aż do okresu dojrzewania. W ten sposób
nakładany jest kamuflaż na fakt, iż podejście do seksualności wymaga
dokonywania
podstawowych
rewolucjonista
Republiki
seksualizowanie
dzieci
decyzji
Weimarskiej,
doprowadzi
moralnych.
Wilhelm
do
Reich,
załamania
Komunistyczny
wiedział,
że
fundamentów
społeczeństwa mieszczańskiego. Dokładnie o to mu chodziło. Przystrojona
w szaty naukowości pedagogika seksualna robi to samo i osiąga to samo.
Państwo, któremu zależy na dobru wspólnym obywateli i odpowiedzialni
rodzice, winni są następnemu pokoleniu przygotowanie młodych do życia
w małżeństwie i rodzinie. - tak jak to ma miejsce jeszcze[!] w Polsce,
istnieje ku temu 10 istotnych powodów:
1. Deregulacja seksualności prowadzi do upadku kultury
Angielski antropolog J. D. Unwin wykazał w swoim wielkim dziele pt.: Seks i
kultura, że zaistnienie wysokiej kultury możliwe jest tylko tam, gdzie
istnieje surowa moralność seksualna. Wynik jego badań okazał się być
sprzeczny z tym co sam wolałby na ten temat usłyszeć. Kto chciałby mieć
naraz oba stany rzeczy, czyli nieokiełznaną seksualność i wysoką kulturę,
zachowuje się jak dziecko, które chce mieć ciastko i je zjeść.
Ponieważ człowiek ma wolna wolę potrzebuje pewnego rodzaju kompasu,
który będzie wyznaczał mu co jest dobre, a co złe. W dziedzinie
seksualności
człowiek
staje
wobec
napięcia
między
biologicznym
popędem a powołaniem do miłości, która otwarta jest na przyjęcie
nowego życia. Moralna deregulacja seksualności szkodzi jednostkom i
wytwarza społeczny chaos. Jest symptomem upadku kultury. Rozpadanie
się rodzin, problemy edukacyjne dzieci i młodzieży, psychiczne zaburzenia
na masowa skalę, szerzenie się chorób płciowych i zabijanie milionów
nienarodzonych
dzieci
są
sygnałami
alarmującymi
o
dezintegracji
społeczeństwa. Rozdzielenie seksualności od przekazywania życia poprzez
antykoncepcję
i
aborcję
jest
przyczyną
katastrofy
demograficznej
Doprowadza ono państwo socjalne do załamania. Nie będzie ono w stanie
pacyfikować rozruchów pozbawionej więzi i zubożałej ludności.
2. Deregulacja seksualności niszczy rodzinę, czyli miejsce najlepszego
rozwoju dzieci15
Rodzina powstaje w oparciu o trwający całe życie, monogamiczny związek
mężczyzny i kobiety, którzy gotowi są do przyjęcia i wychowywania dzieci.
Cudzołóstwo
niszczy
małżeńską
wspólnotę.
Dzieci
muszą
być
wychowywane do cnót, które uzdolnią je do zrealizowania ich własnej
chęci posiadania rodziny. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z roku 1948
mówi: „Rodzina jako naturalna jednostka społeczeństwa ma prawo do
ochrony ze strony państwa i społeczeństwa" W rodzime dokonuje się
podstawowa integracja społeczna między mężczyzną a kobietą i między
pokoleniami. Naukowe badania potwierdzają to co każdy wie: dzieci
najlepiej dorastają w stabilnej rodzinie, przy swoich biologicznych
rodzicach, gdzie występuje najmniej konfliktów". Tylko z rodzin może
wyrosnąć świadoma i niezależna wspólnota obywateli. Osoby z rozbitych
rodzin, nie posiadające więzi i bez zdolności do tworzenia ich z innymi są
jednostkami wykorzenionymi, bezgranicznie podatnymi na manipulację i
stanowiącymi zagrożenie dla demokracji.
3. Seksualizacja dzieci prowadzi do utraty dzieciństwa
Kiedy jest mowa o „niewinności dziecka" mamy na myśli wolność od
seksualnych skojarzeń, obrazów, pożądań, aktywności. Dzieciństwo jest
wręcz poprzez tą niewinność definiowane; niewinność, która w czasach
nowożytnych, aż do rewolucji seksualnej 1968 była aktywnie chroniona
przez dorosłych. Dzieci potrzebują miłości, czułości, bezpieczeństwa w
swojej rodzinie. Potrzebują przestrzeni wolnej od seksu, w której mogą
beztrosko się bawić, odkrywać świat i uczyć się. Neil Postman w swojej
książce „Zanikające dzieciństwo" wymienia trzy czynniki, które wpływają
na powolne unicestwianie dzieciństwa, poprzez zacieranie granic między
dziećmi a dorosłymi:
• Zanika zdolność czytania i pisania.
• Zanika wychowanie.
• Zanika poczucie wstydliwości.
Wszystkie te trzy czynniki dają się dzisiaj odczuć.
Postman mówi: „Wszyscy zdrowi ludzie, w czasach minionych i obecnie, na
wschodzie i na zachodzie wiedzą, że seksualność zawiera w sobie pewien
nieokreślony szał, dzikość, na której pobudzanie nie możemy sobie
pozwolić; musi ona nadal pozostać otoczona tajemnicą i wstydem, jeśli
chcemy pozostać przy zdrowych zmysłach." Winnymi zanikania uczucia
wstydu i przyzwoitości uczynił już w roku 1982, a więc jeszcze przed
czasami tryumfu intemetu, media elektroniczne. Nazwał je „technologią
wolnego wstępu", które niszczą granicę między dorosłymi i dziećmi. Na
świadków
przywołuje
koronnych
konieczności
Chestertona,
utrzymywania
Norberta
Eliasa
i
poczucia
wstydu
Zygmunta
Freuda
podsumowując ich wnioski tymi słowami:
„Bez kontroli nad popędami, a w szczególności nad tymi dążącymi
agresywnie do bezpośredniego zaspokojenia, nie może istnieć żadna
cywilizacja.
Zagrażałoby
nam,
że
zostaniemy
obezwładnieni
barbarzyństwem, przemocą, promiskuityzmem, instynktem i egoizmem.
Poczucie wstydliwości jest mechanizmem, który hamuje barbarzyństwo.
Dlatego utrwalanie poczucia wstydliwości stanowiło istotną, choć jakże
drażliwą część szkolnego i poza formalnego wychowania dzieci."
4. Seksualizacja dzieci i młodzieży podważa autorytet rodziców.
Rodzice są przywiązani do swoich dzieci miłością i przejmują za nie
odpowiedzialność.
Dlatego
Pomięecbna
Deklaracja Praw Człowieka
i
konstytucja Niemiec przyznają im naturalne, prawo do wychowywania
dzieci. Obecnie na arenie UE i ONZ-tu toczy się walka o konstytucyjnoprawne umocowanie „praw dzieci", co ma doprowadzić do likwidacji
wychowawczego
autorytetu
rodziców.
Prawdziwym
celem
ich
wprowadzenia jest seksualizacja dzieci. Zygmunt Freud uważał wczesną
seksualizację dzieci za przeszkodę w wychowywaniu: „ Na podstawie
naszych
doświadczeń
stwierdzamy,
że
każda
wczesna
aktywność
seksualna dziecka oddziałuje niekorzystnie na jego wychowanie" Zamiast
wczesnego seksualizowania dzieci przez dorosłych, należy wychowywać
je do odpowiedzialności, umiejętności opanowywania samego siebie i do
zdolności tworzenia więzi z drugim człowiekiem Jak rodzice mają
osiągnąć te cele, jeśli ich dzieci poddawane są w szkołach przymusowej
seksuałizacji?
5. Seksualizacja dzieci i młodzieży stoi w sprzeczności z rozwojem hormonalnym
Rozwój hormonalny chłopców i dziewcząt wykazuje długą fazę latentną
(utajoną) )od momentu krótko po narodzinach aż do okresu dojrzewania.
Poziom hormonów odpowiedzialnych za kształtowanie się cech płciowych
testosteron (chłopcy) i estrogen (dziewczynki) podnosi się w pierwszych
dwóch lub trzech miesiącach po urodzeniu, poczym spada na stały niski
poziom, który utrzymuje się do okresu pokwitania. Dopiero wówczas
ostro podnosi się i po kilku latach osiąga relatywnie niezmienny poziom u
osób dorosłych. Młodzi ludzie dorastają zatem na płaszczyźnie fizycznej
stopniowo
do
swojej
dojrzałości
seksualnej.
Osiągnięcie
dojrzałości
psychicznej jest procesem jeszcze dłuższym. Stymulowanie seksualne i
otoczenie
przeseksualizowane
za
sprawą
mediów,
prowadzą
do
deprawacji umysłów i stwarzają warunki do rozwijania pożądania
seksualnego
6. Wprowadzanie dezorientacji wobec męskiej i 'żeńskiej j tożsamości płciowej przęz
Gender- Mains treaming prowadzi do zaburzeń osobowości.
Człowiek jest wówczas silny, gdy wie kim jest i pozytywnie identyfikuje
się ze sobą - nazywamy to tożsamością. Jestem tym czym jestem i tak
jest dobrze. Człowiek, który nie wie kim jest, jest słaby. Wewnętrzne
rozdarcie może zrodzić patologie takie jak nerwice, schizofrenię i różne
zaburzenia na ich pograniczu. Więzi tworzące tożsamość takie jak religia,
rodzina, ojczyzna, tradycja własnej kultury, identyfikacja z grupą
zawodowa stają się dzisiaj coraz słabsze. Jedno jednakże było w historii
ludzkości do tej pory oczywiste: człowiek wiedział czy jest mężczyzną czy
kobietą.
Wychowanie „wrażliwe gender-owo" ma prowadzić do likwidacji męskich i
żeńskich „stereotypów" i „normatywu heteroseksualnego". W ten sposób
zniszczony
zostaje
ostatni
pewnik
tożsamości.
Nowe badania
na
uniwersytecie Harvarda wykazało, że brak pewności tożsamości płciowej
u dzieci poniżej 11 roku życia zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia
nieprawidłowości w ich rozwoju seksualnym, psychicznym i fizycznym i
doprowadzić może do nieusuwalnych obciążeń psychiki traumatycznymi
zaburzeniami. Dekonstrukcja tożsamości płciowej przez „wychowanie do
różnorodności" jest pozbawionym odpowiedzialności eksperymentem na
bezbronnych dzieciach.
7.
Wspieranie tzw. „Coming out" w wieku młodzieńczym jest atakiem na naturalny
rozwój heteroseksualnej tożsamości.
Państwowa pedagogika seksualna i państwowe programy młodzieżowe
są ukierunkowane na wspieranie młodzieży w okresie dojrzewania w
ogłaszaniu swojego „coming out". Takie oddziaływanie na młodzież w
czasie labilnej- chwiejnej fazy poszukiwania własnej tożsamości ułatwia
dojście do przekonania o swojej orientacji jako homoseksualnej, podczas
gdy zdecydowana większość młodocianych odnalazłaby wkrótce siebie w
stabilnej orientacji heteroseksualnej. Duże amerykańskie badanie z roku
2007 na temat możliwości zmiany orientacji seksualnej u młodocianych
pomiędzy 16 i 22 rokiem życia wykazało: „Prawdopodobieństwo, że
orientacja homoseksualna lub biseksualna w przeciągu jednego roku
obróci się w stronę heteroseksualnej, jest przynajmniej 25 razy większe
niż dla przypadku odwrotnego. U większości nastolatków uczucia
homoseksualne zanikają. 98 % nastolatków przeżywa zmianę z orientacji
homoseksualnej lub biseksualnej w kierunku heteroseksualnej. Około 70
%
chłopców,
którzy
mając
17
lat
odczuwali
pociąg
wyłącznie
homoseksualny, po osiągnięciu 22 roku życia określało się wyłącznie jako
heteroseksualni. "Studium homoseksualnego badacza, o nazwisku Gary
Remafedi, wykazało: im wcześniej odbędzie się coming-out, tym większe
ryzyko
„
wystąpienia
Coming-out"
prób
stanowi
samobójczych.
zdecydowane
Wspieranie
zagrożenie
wczesnego
dla
rozwoju
psychicznego i dla odnalezienia własnej tożsamości u młodej osoby.
Należy ostrzegać młodzież przed ryzykiem związanym z praktykowaniem
homoseksualizmu. Ma to tyle do czynienia z „dyskryminacją" osób
homoseksualnych, co ostrzeganie potencjalnych palaczy przed ryzykiem
związanym z paleniem. Czy dyskryminujemy palaczy ostrzegając innych
przed zagrożeniami związanymi z paleniem?
8.
Zniszczenie rodziny jako miejsca kształtowania człowieka pociąga za sobą
olbrzymie koszty społeczne i prowadzi do przejmowania ządań wychowawczych przez
państwo
Czego Jaś się nie nauczy (w rodzinie) tego Jan nie będzie umiał; czyli
podstawowe zasoby zaufania, zdolności tworzenia więzi z drugą osobą,
przyzwoitość, umiejętność uczenia się, umiejętność czynienia postępów, wiara w
siebie. Im mniej rodzin jest w stanie wyposażyć swoje dzieci w te przymioty, tym
bardziej rośnie zapotrzebowanie na finansowane z publicznych pieniędzy, ośrodki
pomocy społecznej, domy opieki, psychiatrów, jak również na więzienia, pracowników
socjalnych, terapeutów, lekarzy i policjantów. Dzieci nie radzące sobie w szkole,
sprawiające problemy wychowawcze, dzieci w domach dziecka, skinheadzi, anarchiści,
terroryści, huligani, narkomani, przestępcy nie pochodzą z pełnych rodzin, w których
czuć było obecność ojca. Niewydolność społeczeństwa wykorzystywana jest przez
państwo do usprawiedliwiania coraz dalej posuniętego przesuwania zwierzchności
wychowawczej z rodzin na aparat państwowy.
9.
Demograficzna katastrofa jest następstwem oddzielenia seksualności od
płodności
Przyrost naturalny w Niemczech należy do najniższych w Europie, a rok 2009, ze
wskaźnikiem 1,36 dziecka na kobietę był najsłabszym jaki kiedykolwiek wystąpił.
Ludność aktywna zawodowo kurczy się, a udział osób starszych przy rosnącej
oczekiwanej długości życia jest coraz większy. W takiej sytuacji droga do załamania
systemów ubezpieczeń społecznych jest z góry przesądzona. Od pojawienia się pigułki
antykoncepcyjnej końcem lat 60 -tych zostało w Niemczech zabitych przed
narodzeniem ponad osiem milionów dzieci. Dlaczego wobec takiego rozwoju sytuacji
państwo nadal kształci dzieci i młodzież na ekspertów od antykoncepcji i toruje im
drogę do aborcji i homoseksualizmu?
Kiedy latem 2011 roku Londyn został wstrząśnięty zamieszkami wywołanymi przez
bandy młodocianych i płonęły całe ulice, premier David Cameron powiedział:
„Jeśli w ogóle wolno nam mieć nadzieję na uleczenie naszego
społeczeństwa, to musimy rozpocząć od rodziny i rodzicielstwa. Należy
podjąć wszelkie , środki, aby to stało się naszym priorytetem"
10. Seksualizacja prowadzi do porzucenia wiary
Gdy dzieci zostają pozbawione swojej niewinności i czystości, nie mogą się nauczyć jak
wspaniałym darem jest seksualność w służbie miłości i życiu. Nasz kochany papież Jan
Paweł II rozwinął naukę na temat bożego planu miłości, jak nikt nigdy dotąd w Teologii
Ciała. Bóg sam jest miłością i powołuje człowieka, aby kroczył najdoskonalszą,
królewską drogą miłości, aby osiągnął z NIM zjednoczenie. Biblia zaczyna się od pary
Adama i Ewy, a kończy zaślubinami Baranka z Kościołem. Aby osiągnąć ten cel,
musimy tak obchodzić się z naszą wolnością, aby już tu na ziemi nauczyć się kochać.
Miłość mówi: Ty i ty i tylko ty na zawsze. Aby podążać ta drogą przez całe życie
potrzebujemy Bożego wsparcia. O fundamenty takiego przeżywania miłości musimy
zadbać już w dzieciństwie. Gabriele zakończyła dodając (piszę z pamięci):
Mam nadzieję, że rozumiecie Państwo jaka godzina wybiła w waszym kraju. Los
przyszłego pokolenia jest w waszych rękach. Zwierajcie szeregi i organizujcie się, aby
nie dopuścić do takich zmian jakie zaszły już w innych krajach Europy.
*
Tłumaczenie: Magdalena Czarnik
Polityka na służbie wobec radykalnych mniejszości społecznych
29
Gabriele ivuby, Abbruch ^i/r Liebe — eine Chanie, Kisslegg 2007.
Normatywna deregulacja seksualności przez seksualizację i destabilizację
tożsamości płciowej dzieci i młodzieży kwestionuje rodzinę jako
podstawową jednostkę społeczeństwa, szkodzi dzieciom i młodzieży,
niszczy wiarę i przyczynia się do dalszej redukcji stopy urodzeń. Służy
interesom małych grup społecznych, a nie dobru wspólnemu. Młodzi
ludzie mają w sobie tęsknotę za prawdziwą miłością i wiernością. Dorośli
powinni ich wspierać w wypełnianiu tej tęsknoty. Tylko wówczas będziemy
mieli godną przyszłość.
http://www.bischocfe.ch/dokumente/botschaften/sexualerziehung.
Manifest für die natürliche Familie: Die Manhatten Erklärung 2009. Deutsch:
www.ediikinstitut.de. Allan C. Carlson, Paul T. Mero, The Natural Family: A Manifesto, Dallas 2007.
13
15