9.6 Myślenie Hipertekstowe Mówiąc o myśleniu twórczym nie

Transkrypt

9.6 Myślenie Hipertekstowe Mówiąc o myśleniu twórczym nie
9.6 Myślenie Hipertekstowe
Mówiąc o myśleniu twórczym nie sposób pominąć hipertekstu. Generalnie zwykły tekst jest
jednowarstwowy – sam tekst, a hipertekst wielowarstwowy z wzajemnymi połączeniami
(linkami) między warstwami. Definicja hipertekstu jest prosta [Kerckove2k1];
pismo niesekwencyjne z wielowarstwowymi odnośnikami kontrolowanymi przez
czytelnika.
A więc można się domyślać, że siła hipertekstu tkwi w dostępie do odnośników, które nie
muszą być również tekstowe, mogą być multimedialne. Z drugiej strony pokazuje to
asocjacyjny sposób pracy naszego umysłu, na podobieństwo map myśli. Coś takiego jest
jedynie możliwe w skojarzeniu z technologiami informatycznymi, bazującymi na mocy
przetwarzania co najmniej jednego komputera, czy tez serwera. Można sobie wyobrazić
zatem encyklopedię pisaną w hipertekscie, gdzie każde hasło ma wiele odnośników do meta
warstw górnych i sub warstw dolnych, z dynamicznymi wstawkami obrazu i dźwięku. I tak
już jest od niedawna, kiedy optyczne płyty CD i głośniki na stałe zagościły w naszych
komputerach i notebookach. Dzieje się to za sprawą specjalnego języka html (hypertext
markup language) ułatwiającego tworzenie takich odnośników. Dzięki temu językowi
Internet (sieć = worl wide web = www) dopiero nabrał rumieńców, gdyż hipertekst pozwala
traktować sieć jak o swego rodzaju rozszerzenie zawartości umysłu. Można zatem
powiedzieć, że
hipertekst w sieci przekształca pamięć jednego człowieka w pamięć wszystkich ludzi,
[Kerckove2k1,s98].
Co więcej wydaje się, że hipertekst jest przyszłością wszystkich tradycyjnych gałęzi
gospodarki zajmujących się treścią lub informacją, takich jak biblioteki, muzea, przemysł
rozrywkowy, dziennikarstwo, statystyka czy badania naukowe.
Przykład najprostszego hipertekstu to systemowe ujęcie publikacji, doktoratu, czy habilitacji.
Bowiem z punktu widzenia zawartości i zwięzłości pracę doktorską (habilitację, publikację)
można traktować jako środkową warstwę prostego hipertekstu. Pierwsza dolna warstwa to
wiedza zawarta w odnośnikach literaturowych. Górne zaś warstwy hipertekstu to syntezują ca
i asocjacyjna i umiejętności piszącego, z możliwością poszerzenia każdego tematu (poza
pracą). Sytuacje tę przedstawia poglądowo rys 9.17, wiążąc najnowszy wynalazek
technologii wiedzy z przykładem dobrej publikacji
Hipertekst stwarza możliwość przyspieszania obiegu i tworzenia nowych poziomów,
sprawdzania, symulowania pomysłów i idei w zastosowaniach naukowych, handlowych,
przemysłowych, rozrywkowych i innych. Jakie są to ogromne możliwości sprzężenia wiedzy
daje hipertekst w sieci wystarczy przywołać iż w 1996 r, (data wydania książki Kerckhove),
szacowano pojemność sieci na rząd 300 Giga Bajtów tekstu. Zakładając przyrost rzędu 20%
miesięcznie to w roku 2000 mieliśmy w sieci 3600Tera Bajtów informacji, takie to zasoby
stoją do użytku każdego z nas w cyberprzestrzeni. Co więcej zasoby te dostępne są w każdej
chwili, cały czas i wszędzie. Sieć jest najwyższą możliwą formą decentralizacji, gdyż
znajduje się w tej samej chwili i wszędzie. Jest więc to nowy sposób myślenia i działania. Jak
pisał Drexler [Drexler87], hipertekst we właściwym medium (sieć) może przyspieszyć
ewolucję wiedzy pomagając wyrażanie, transmisję i ewaluację idei. Bowiem w ewolucji
wiedzy replikatorami są idee, i one się zmieniają poprzez ludzką wyobraźnię i konfuzję, a
sukcesem ewolucyjnym jest tu adaptacja idei przez nowy umysł i nowe umysły w sieci.