9.6 Myślenie Hipertekstowe Mówiąc o myśleniu twórczym nie
Transkrypt
9.6 Myślenie Hipertekstowe Mówiąc o myśleniu twórczym nie
9.6 Myślenie Hipertekstowe Mówiąc o myśleniu twórczym nie sposób pominąć hipertekstu. Generalnie zwykły tekst jest jednowarstwowy – sam tekst, a hipertekst wielowarstwowy z wzajemnymi połączeniami (linkami) między warstwami. Definicja hipertekstu jest prosta [Kerckove2k1]; pismo niesekwencyjne z wielowarstwowymi odnośnikami kontrolowanymi przez czytelnika. A więc można się domyślać, że siła hipertekstu tkwi w dostępie do odnośników, które nie muszą być również tekstowe, mogą być multimedialne. Z drugiej strony pokazuje to asocjacyjny sposób pracy naszego umysłu, na podobieństwo map myśli. Coś takiego jest jedynie możliwe w skojarzeniu z technologiami informatycznymi, bazującymi na mocy przetwarzania co najmniej jednego komputera, czy tez serwera. Można sobie wyobrazić zatem encyklopedię pisaną w hipertekscie, gdzie każde hasło ma wiele odnośników do meta warstw górnych i sub warstw dolnych, z dynamicznymi wstawkami obrazu i dźwięku. I tak już jest od niedawna, kiedy optyczne płyty CD i głośniki na stałe zagościły w naszych komputerach i notebookach. Dzieje się to za sprawą specjalnego języka html (hypertext markup language) ułatwiającego tworzenie takich odnośników. Dzięki temu językowi Internet (sieć = worl wide web = www) dopiero nabrał rumieńców, gdyż hipertekst pozwala traktować sieć jak o swego rodzaju rozszerzenie zawartości umysłu. Można zatem powiedzieć, że hipertekst w sieci przekształca pamięć jednego człowieka w pamięć wszystkich ludzi, [Kerckove2k1,s98]. Co więcej wydaje się, że hipertekst jest przyszłością wszystkich tradycyjnych gałęzi gospodarki zajmujących się treścią lub informacją, takich jak biblioteki, muzea, przemysł rozrywkowy, dziennikarstwo, statystyka czy badania naukowe. Przykład najprostszego hipertekstu to systemowe ujęcie publikacji, doktoratu, czy habilitacji. Bowiem z punktu widzenia zawartości i zwięzłości pracę doktorską (habilitację, publikację) można traktować jako środkową warstwę prostego hipertekstu. Pierwsza dolna warstwa to wiedza zawarta w odnośnikach literaturowych. Górne zaś warstwy hipertekstu to syntezują ca i asocjacyjna i umiejętności piszącego, z możliwością poszerzenia każdego tematu (poza pracą). Sytuacje tę przedstawia poglądowo rys 9.17, wiążąc najnowszy wynalazek technologii wiedzy z przykładem dobrej publikacji Hipertekst stwarza możliwość przyspieszania obiegu i tworzenia nowych poziomów, sprawdzania, symulowania pomysłów i idei w zastosowaniach naukowych, handlowych, przemysłowych, rozrywkowych i innych. Jakie są to ogromne możliwości sprzężenia wiedzy daje hipertekst w sieci wystarczy przywołać iż w 1996 r, (data wydania książki Kerckhove), szacowano pojemność sieci na rząd 300 Giga Bajtów tekstu. Zakładając przyrost rzędu 20% miesięcznie to w roku 2000 mieliśmy w sieci 3600Tera Bajtów informacji, takie to zasoby stoją do użytku każdego z nas w cyberprzestrzeni. Co więcej zasoby te dostępne są w każdej chwili, cały czas i wszędzie. Sieć jest najwyższą możliwą formą decentralizacji, gdyż znajduje się w tej samej chwili i wszędzie. Jest więc to nowy sposób myślenia i działania. Jak pisał Drexler [Drexler87], hipertekst we właściwym medium (sieć) może przyspieszyć ewolucję wiedzy pomagając wyrażanie, transmisję i ewaluację idei. Bowiem w ewolucji wiedzy replikatorami są idee, i one się zmieniają poprzez ludzką wyobraźnię i konfuzję, a sukcesem ewolucyjnym jest tu adaptacja idei przez nowy umysł i nowe umysły w sieci.