Cwiczenia z redagowania przypisow do prac pisemnych zestaw II

ĆWICZENIA Z UMIEJĘTNOŚCI REDAGOWANIA PRZYPISÓW DO PRAC PISEMNYCH
Proszę wprowadzić skróty bibliograficzne stosowane w przypisach
Terminów: ‘przedmiot pierwszy’ i ‘repliki’ używam za G. Kublerem. Zob. G. Kubler, Kształt
czasu. Uwagi o historii rzeczy, Warszawa 1970, s. 63.
2
J. Sławiński, O problemach sztuki interpretacji, [w:] Liryka polska. Interpretacje, Kraków 1966,
s. 9–10.
3
Zob. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Warszawa 1966, s. 19.
4
J. Sławiński, O problemach sztuki interpretacji, [w:] Liryka polska. Interpretacje, pod red.
J. Prokopa i J. Sławińskiego, Kraków 1966, s. 9–10.
5
Cyt. za: Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” R. 17: 1968, z. 3/4, s. 387.
6
K. Biernacki, Mieczysław Frenkiel, Warszawa 1958, 44–46 [podkr. – D.R.].
7
Takie traktowanie słowa współgra z koncepcją „słowa synkretycznego” B. Kazanskiego. Zob.
E. Balcerzan, Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego. Z zagadnień teorii
przekładu, Wrocław 1968, s. 140–141.
8
Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” 1968, z. 3/4, s. 392.
9
Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” 1968, z. 3/4, s. 390.
10
S. Wyspiański, Hamlet, Kraków 1961, s. 12 [podkr. – D.R.].
11
M. Wallis, Wyraz i życie psychiczne. O rozumieniu dzieł sztuki przedstawiających przedmioty
psychiczne, [w:] idem, Przeżycie i wartość, Kraków 1968, s. 143.
12
Cyt. za: L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry,
„Pamiętnik Teatralny” 1967, z. l, s. 9–10.
13
L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik
Teatralny” 1967, z. l, s. 15, [podk. – D.R.].
14
L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik
Teatralny” 1967, z. l, s. 18.
15
J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] J. Żuławski, Eseje, Warszawa 1960, s. 233.
16
L. Schiller, Warsztat aktorski Kórnickiego, [w:] idem, Teatr ogromny, Warszawa 1901, s. 253.
17
W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 96.
18
W. Krogulski, Z notatek starego aktora. Znakomity Józef Rychter, „Kurier Teatralny” 1902, nr
11.
19
R. Górski, Wincenty Rapacki, Warszawa 1960, s. 35.
20
R. Górski, Ze studiów nad aktorstwem Wincentego Rapackiego, odb. z „Pamiętnika Teatralnego”
1956, z. 2, s. 26.
21
Cyt. za: W. Filler, Jan Królikowski, Warszawa 1959, s. 63.
22
W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 50–51.
23
J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] idem, Eseje, Warszawa 1960, s. 230.
24
J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] idem, Eseje, Warszawa 1960, s. 229.
25
J. Mikulski, Sztuka aktorska, Warszawa 1898, s. 117, 138.
26
W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 166; było to przekonanie
wówczas dość powszechne.
27
W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 63.
28
T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 90.
29
T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 89.
30
T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 89.
31
T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 94–95.
32
L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik
Teatralny” R. 16: 1967, z. l, s. 16.
1
Źródło: Dobrochna Ratajczakowa, Z problemów interpretacji aktorskiej w teatrze polskim XIX wieku
Pierwodruk: „Studia Polonistyczne” 1975, t. 2, s. 125–145.