Proza XX lecia międzywojennego (literatura obca)

Transkrypt

Proza XX lecia międzywojennego (literatura obca)
Pobrano z http://magda.of.pl
Proza XX lecia międzywojennego (literatura obca)
„PROCES” F. KAFKA
Kompozycja powieści
•
chronologiczna fabuła
•
układ zdarzeń przejrzysty, skoncentrowany wokół głównego wątku procesu
•
akcja zmierza ku katastrofie, którą jest śmierć bohatera
•
jasny układ wydarzeń, pewna schematyczność bohaterów, pozorna logika świata
przedstawionego, który ujawnia swą absurdalność - to wszystko skłania do
poszukiwania ukrytego sensu opisywanych sytuacji
•
„Proces” jako parabola, czyli utwór, w którym dosłowne znaczenia są jedynie
ilustracją pewnych uniwersalnych prawd, ukazanych obrazowo, za pomocą
przykładowej fabuły i postaci.
•
schematyczność
•
dwie płaszczyzny interpretacyjne: metaforyczna i realistyczna
•
pozorna logika świata przedstawionego, brak konkretyzacji czasowej i przestrzennej
Realizm
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
racjonalne, rozumne, zgodne z rzeczywistością przedstawienie świata
realizm zakłada prezentację człowieka w jego codzienności
narrator jest wszechwiedzący, on przedstawia świat
zdarzenia fikcyjne zgodne z prawdopodobieństwem
motywacja bohatera ma charakter psychologiczny i zdeterminowana jest sytuacjami
społecznymi w jakich się znajduje
bohaterzy są niejednokrotnie typowi dla swojego środowiska
komunikatywność języka
wydarzenia ułoŜone chronologicznie, związek przyczynowo skutkowy
nie ma jasnego zakończenia
bohaterowie to zarówno postacie pierwszo jak i drugo planowe
Kafka odchodzi od realizmu jako naśladowania rzeczywistości. Kreuje nową
rzeczywistość, która nie jest zgodna z prawdą. Główny bohater Józef K. jest typowy, bez
Ŝycia wewnętrznego. Jest on postacią szczególnie ubogą. Zredukowany zostaje do prostych
reakcji i odruchów.
Proces to ilustracja pewnych uniwersalnych prawd. Sens utworu jest ukryty i
metaforyczny. W Procesie świat przedstawiony pozbawiony jest sensu. Józef K. nie wie za co
został oskarŜony. Cały świat utworu podporządkowany jest procesowi.
Proces to parabola niewiadomej losu, samotności człowieka wobec świata, który
ujawnia człowieka jako bezduszny mechanizm. Bezsilność, bezradność. Człowiek jest
podporządkowany prawu. Bezsilność jednostki pozbawionej praw. Władza jest nieomylna.
“NA ZACHODZIE BEZ ZMIAN” E. M. REMARQUE
•
•
•
wojna jest upiorna
odwrócenie systemu wartości
to co jest niemoralne, niedopuszczalne, nieetyczne w normalnym świecie, na wojnie
jest normalne
Pobrano z http://magda.of.pl
„ZIEMIA PLANETA LUDZI” A. de SAINT-EXUPERY - humanizm
•
•
•
•
poznać człowieka
miłość do człowieka, bezinteresowna
chęć poznania, ciekawość
miłość do Ŝycia
Dzięki głównemu bohaterowi autor przedstawił swoje losy podczas pracy lotnika.
Latał na samolotach przewoŜąc paczki. Chęć poznania świata z innej strony, z góry, skąd nikt
go jeszcze nie widział. To nim kierowało. Podczas lotów przeŜył wraz z kolegami wiele
katastrof. Za kaŜdym razem miłość do Ŝycia, chęć przetrwania i odkrywania świata na nowo
kazała im przeŜyć. Walka z samym sobą. PrzeŜycie katastrofy sprawiło, ze są silniejsi od
okoliczności, które skazały ich na śmierć. Miejsca odosobnione tj. Sahara, czy śnieŜne góry
ukazują wartość człowieka. Stanowią one takŜe groźbę śmierci, są dla niego Ŝywiołem tak
samo jak niebo po którym lata. Pisarz - pilot mógł spojrzeć na ziemię z lotu ptaka, zmierzyć
się z siłą natury. KoleŜeństwo, przyjaźń, głęboki szacunek dla ludzkiego Ŝycia.
„KOMU BIJE DZWON” E. HEMINGWAY - behawioryzm
•
•
•
•
Hemingway obserwuje człowieka z zewnątrz
ukazanie człowieka zmagającego się z przeciwnościami losu, w sytuacji
podejmowania trudnych decyzji
rozwaŜania natury moralnej, filozoficznej są przedstawione poprzez fabułę i szybko
przebiegającą akcję
bohaterem jest męŜczyzna, mocny, konsekwentnie postępujący, szlachetny, nie ulega
przeznaczeniom losu lecz stara się z nimi zmierzyć nawet jeśli wie, Ŝe go przerastają i
ma świadomość poraŜki, podejmuje ryzyko, stawia czoło przeciwnościom, jest w
stanie zapanować nad emocjami i uczuciami. Główny bohater staje przed
koniecznością podjęcia decyzji, postrzeŜenia złoŜoności sytuacji. Jest człowiekiem
nieustępliwym, oddanym sprawie. Jordan to człowiek refleksyjny, ceni człowieka jako
istotę, ceni sobie ludzkie Ŝycie i wszystko to co moŜe ono dostarczyć. Jest to człowiek
szlachetny i uczciwy. Łączy w sobie irracjonalizm z uczuciowością. Optymistycznie
patrzy na świat. Stara się nie ulegać rzeczywistości. Człowiek jest w stanie zapanować
nad emocjami i uczuciami.
“MISTRZ I MAŁGORZATA” M. BUŁHAKOW - powieść parabola
•
•
•
•
•
•
•
jest to powieść fantastyczna, miłosna, realistyczna
realizm podszyty jest groteską
słuŜy równieŜ kompromitacji wielu cech
wszystkie sposoby wykorzystania groteski słuŜą temu aby jeszcze bardziej uwidocznić
wady
ilustruje zmiany systemu wartości, chaos
realizm powieści jest podszyty groteską aby wprowadzić schematyzm - parabolizm
groteska Bułhakowa umoŜliwiła ominięcie ówczesnej cenzury
Kompozycja
•
•
•
powieść złoŜona treściowo i kompozycyjnie
przedstawienie wielości problemów osiągnął Bułhakow dzięki niejednorodności
narracji
narrator opowiada jednocześnie jakby o trzech róŜnych rzeczywistościach
Pobrano z http://magda.of.pl
I - realistycznie, satyrycznie i groteskowo ukazana Moskwa i jej mieszkańcy
II - ma charakter baśniowy i fantastyczny, powstaje dzięki obecności Wolanda-szatana i jego
świty
opowiadana we fragmentach historia Piłata i Jeszui Ha-Nocri, nawiązująca do ewangelii, ale
róŜna od niej
Problematyka
Metafizyczna
Wynika ze złoŜoności świata przedstawionego. Bułhakow dowodzi, ze uzasadnieniem dla
świata realnego jest istniejący poza nim porządek boski, który decyduje o uniwersalnym
charakterze pewnych wartości (takich jak: wolność, odwaga, miłość). Odrzucenie tych
wartości sprawia, ze świat traci sens, popada w chaos
Moralna
WiąŜe się z oceną działań postaw bohaterów. Pytanie o to, co jest dobre, a co złe, sugeruje juŜ
sama obecność szatana
Egzystencjalna
WiąŜe się z refleksją na temat Ŝycia, jego sensu, wartości. Problem ten dotyczy zarówno
jednostek jak i zbiorowości
Psychologiczna
Opiera się na zainteresowaniu indywidualnymi problemami bohaterów, ich psychiką,
złoŜonością ich przeŜyć, pragnień, przyczynami ich chorób psychicznych. Charakterystyce
psychologicznej B. poddaje m.in. Małgorzatę, Mistrza, Piłata
Społeczno-polityczna
Wynika z przedstawienia Moskwy jako stolicy państwa totalitarnego. Pisarz ukazuje, w jaki
sposób system totalitarny wpływa na Ŝycie społeczne i indywidualne
Kulturalna
WiąŜe się z zainteresowaniem sytuacją artysty i sztuki w państwie totalitarnym. MoŜna
odnaleźć takŜe rozwaŜania na temat tego, czym jest prawdziwa sztuka i co decyduje o jej
wartości
Obyczajowa
WyraŜa się w szczególności, często satyrycznych opisów codziennego Ŝycia mieszkańców
Moskwy, ich przyzwyczajeń, pracy, zainteresowań, reakcji
Artysta i jego dzieło
Bułhakow rozwaŜa jakie miejsce w systemie totalitarnym zajmuje artysta i jaką pełni
rolę. Artyści świadomie godzą się na ustępstwa, jak wszyscy poddani są presji cenzury.
Dobrowolnie rezygnują z krytycyzmu i poszukiwania prawdy, o którą właśnie jako artyści
powinni się upominać. Są zdolni wystąpić przeciw artystom niezaleŜnym, jeŜeli będzie
wymagała tego władza. Za tę lojalność mają zapewniony byt, poczucie bezpieczeństwa,
wygodę i prawo drukowania swoich utworów. Sztuka oficjalna , popierana i wspomagana
przez państwo, jest tak samo zakłamana i nieautentyczna jak cały system. Bułhakow neguje
jakąkolwiek wartość takiej twórczości.
Mistrz jest autorem jednej ksiąŜki: opowiadającej historię Piłata i Jeszui Ha-Nocri.
Wielkość tego dzieła polega na tym, Ŝe wyraŜa ono uniwersalną prawdę o Bogu, człowieku i
niekwestionowanych wartościach. Prawdziwość opowiadanej przez Mistrza historii
potwierdza to, Ŝe ma wpływ na czytelnika, wywołuje sprzeciw wobec złego, zakłamanego
systemu. Dzieło to odzwierciedla prawdziwe tęsknoty człowieka, ujawnia jego obawy,
słabość, ale teŜ pragnienie dobra, odwagi, poszukiwanie Boga jako uosobienia wartości, bez
których Ŝycie traci sens. Udowadnia, ze w człowieku jest dobro, ale jest ono wciąŜ
wystawiane na próbę. Obrona wartości - zwłaszcza w systemach zniewolenia i zakłamania -
Pobrano z http://magda.of.pl
wymaga odwagi. Mistrz za swoje dzieło zostaje napiętnowany, wykluczony z grona
szanowanych i docenianych literatów. Dzieło oparte na prawdzie i innych wartościach czyni
Mistrza wielkim.
Walka dobra ze złem
w powieści szatan jest dobry
walka dobra ze złem ma wymiar etyczny
•
•
Współczesny świat Rosji lat 20/30
Moskwa jest ukazana przez Bułhakowa jako miasto ilustrujące problemy współczesnego
świata. Pozostaje ona pod presją rządów totalitarnych (dyktatorskich), zniewalających
społeczeństwo za pomocą narzuconej obowiązkowo ideologii, rozbudowanego aparatu
policyjnego, ingerencji w Ŝycie prywatne. Obecność systemu totalitarnego nie ujawnia się
bezpośrednio. Bułhakow skupia uwagę na jego skutkach.
Przedstawiona w powieści rzeczywistość pozbawiona jest wszelkich wartości. Opiera się na
zakłamaniu we wszystkich dziedzinach Ŝycia. Przykładem zakłamania moŜe być
kompromitowane przez Wolanda określenie “drugiej świeŜości” produktów Ŝywnościowych.
Zakłamanie ujawnia się w powszechnej obłudzie, w zatracaniu się pierwotnych znaczeń słów.
Przez to bohaterowie tracą rozeznanie, czym jest prawda, sprawiedliwość, wolność,
uczciwość.
System totalitarny - dąŜy do sprawowania całkowitej kontroli nad społeczeństwem, niszczy
indywidualność, bezwzględny, narzuca sposób myślenia, oceniania, odbiera człowiekowi
moŜliwość sprzeciwu, krytyki, wychowuje ludzi niezdolnych do samodzielnego myślenia,
ludzi zastraszonych.
śycie w Moskwie jest zbiurokratyzowane, podporządkowane przepisom. Jakość Ŝycia
pozostawia wiele do Ŝyczenia - brak mieszkań, pieniędzy. Wprowadzenie do rzeczywistości
pozornie moralnej logiki demaskuje postawy ludzi.
Bułhakow w ośmieszający, satyryczny sposób opisuje rzeczywistość. Świadome i celowe
zdeformowanie świata aby ujawnić jego absurd, absurd zniewolenia człowieka w imię
ideologii nie słuŜącej nikomu.