Zofia Greniuk, nauczycielka plastyki w Zespole Szkół im

Zofia Greniuk • Jak wizualnie przybliżyć bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza –
patrona szkoły? •
OPIS PROJEKTU EDUKACYJNEGO
Temat projektu: Jak wizualnie przybliżyć bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza – patrona
szkoły?
Rodzaj projektu: zajęcia artystyczne
Czas trwania projektu: I semestr
Imię i nazwisko nauczyciela – opiekuna projektu: nauczyciel plastyki
Nazwiska autorów projektu: nauczyciel plastyki
Ilość i liczebność zespołów realizujących projekt: uczniowie zajęć artystycznych
Cele edukacyjne projektu:
Zainteresowanie uczniów dziełami literackimi patrona szkoły.
Zdobywanie przez uczniów wiedzy na temat bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza,
opisywanych miejsc, wydarzeń, architektury, przyrody, zarysu historycznego.
Rozwijanie zdolności plastycznych uczniów.
Umożliwienie uczniom bezpośredniego i pośredniego kontaktu z dziełem sztuki.
Wypracowanie zasad zgodnej współpracy w zespole.
Wypracowanie takich cech charakteru wśród uczniów jak: kreatywność, aktywność,
umiejętność podejmowania decyzji.
Poznanie i wdrażanie metody projektu przez uczniów i nauczyciela.
Nawiązanie współpracy z nauczycielami, wymiana doświadczeń i informacji.
Wykorzystanie technologii komputerowej i Internetu oraz fotografii do realizacji projektu.
Cele praktyczne projektu:
– Wykorzystanie talentu i umiejętności twórczych uczniów na rzecz szkoły.
– Oprawa plastyczna na Dzień Patrona i innych uroczystości szkolnych.
– Wykonanie albumu, makiety lub pracy plastycznej dowolną techniką.
Opis efektów projektu:
– Umiejętność planowania i wykonania dekoracji z uwzględnieniem estetyki i funkcjonalności.
– Umiejętność doboru techniki i materiałów do wykonania zaplanowanych zadań artystycznych.
– Dostosowanie odpowiedniej formy plastycznej do tematu.
Opis realizacji projektu.
Jako nauczyciel plastyki zaproponowałam temat związany z patronem szkoły. Wszystkie
szkoły w Polsce mające swojego patrona przygotowują corocznie Dzień Patrona. Co roku sztab
nauczycieli dopracowuje odpowiedni scenariusz uroczystości, aby był wyjątkowy i niepowtarzalny.
Dlatego też projekt związany z patronem szkoły wydał mi się najbardziej odpowiedni zarówno pod
względem praktycznego wykorzystania, jak i uatrakcyjnienia uroczystości. Ponadto ważna jest
prezentacja i podsumowanie pracy na forum szkoły wobec nauczycieli, uczniów, rodziców,
zaproszonych gości i władz lokalnych.
Miałam pewną wizję efektu końcowego, dlatego też zaproponowałam zróżnicowanie technik
i materiałów zwłaszcza, że grupa uczniów, z którą pracuję wykazuje różne zaangażowanie i poziom
artystyczny.
Dobre praktyki – ORE
1
Zofia Greniuk • Jak wizualnie przybliżyć bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza –
patrona szkoły? •
Proponowane przeze mnie techniki odbiegały od tradycyjnych środków plastycznych stosowanych
w szkole na zajęciach plastycznych, a mianowicie:
batik na płótnie,
malowanie temperą na płótnie o formacie 100x220 cm,
relief z makaronu i tektury,
rzeźba z gipsu i masy papierowej.
Uczniowie sami zdecydowali, jakie prace chcą wykonywać i w ten sposób podzielili się na
zespoły 3–5 osobowe. Grupy były zobowiązane zorganizować sobie warsztat pracy z odpowiednimi
materiałami. Najgorsze były początki. Od czego zacząć, żeby prace były nietuzinkowe i budziły
zachwyt. Po dyskusji doszliśmy do wniosku, że odejdziemy od tradycyjnych scen batalistycznych
ukazując w każdej technice trzy tematy: postać, zwierzę i architekturę w otoczeniu przyrody zgodnie
z epoką i tłem historycznym występującym w powieściach patrona szkoły – Henryka Sienkiewicza.
Każda grupa wybrała sobie inną książkę pisarza, którą zilustruje na swój sposób. Pojawił się rycerz
zakonu krzyżackiego z zamkiem, Ursus z Quo vadis, walczący z bykiem w Koloseum, latarnik, Janko
Muzykant, Staś i Nel na tle pustyni oraz bohaterowie Trylogii: Zagłoba, piękna Helena, opat klasztoru
Augustyn Kordecki, husaria. Na koniec cztery uczennice postanowiły przebrać się w stroje historyczne
odpowiednie do przedstawianych scen malowanych na dużych płótnach, które przypominały kadry
z filmu.
Praca przebiegała harmonijnie i nie przypominała typowych lekcji. Udogodnieniem takich zajęć jest
pracownia, w której uczniowie zachowują swobodę działania. Mają swoje miejsce pracy oraz szafę do
gromadzenia i przechowywania materiałów. Mają do dyspozycji komputer, rzutnik multimedialny,
radio (muzyka wzmacnia rytm pracy). Na portalach internetowych szukali nowych pomysłów
i ciekawych rozwiązań. W razie problemów technicznych służyłam fachową pomocą, zwłaszcza
podczas wykonywania rzeźb z masy gipsowej i papieru.
Wykonywanie batiku też nie było prostą sprawą. Wymagało zaplanowania kolejności
nakładania wosku i kolejnych kolorów. Trudniejszymi technikami zajęli się najzdolniejsi uczniowie
z dużą cierpliwością i starannością wykonania. Interesujące też okazały się kompozycje z makaronu
przyklejane pistoletem na gorący klej i malowane sprayem. Na uwagę zasługują prace uczniów
dotychczas nieśmiałych, niedocenianych przez nauczycieli i kolegów. Im poświęciłam najwięcej uwagi
i pomocy. Z satysfakcją widząc u nich radość tworzenia, zadowolenie z ukończonego dzieła, a przede
wszystkim zaangażowanie podczas organizacji wystawy końcowej, kiedy mogli z dumą podpisać
swoje dzieła.
Rekomendacje i wnioski:
indywidualizacja procesu nauczania, gdzie nie wszyscy muszą wykonywać to samo, co jest
ponad ich siły,
uatrakcyjnienie zadań po przez zmianę techniki i środków artystycznych,
tworzenie przyjaznej i życzliwej atmosfery,
postawienie zadania (problemu), żeby wszyscy czuli się potrzebni i współodpowiedzialni za
wykonanie zadania, aby mieli poczucie, że uczestniczą w czymś ważnym, wielkim,
nieokazywanie uczniom znużenia i zmęczenia ich pytaniami czy prośbami o pomoc,
aprobata i pochwała wysiłków uczniów,
akceptacja nietypowych rozwiązań,
tolerowanie czasami mniejszej wydajności, bo każdy może mieć gorszy dzień i gdy brakuje
weny,
dyskretna pomoc słabszym, sugerowanie metody rozwiązań,
wyznaczanie trudniejszych zadań dla uczniów zdolniejszych, wyszukiwanie i proponowanie
udziału w konkursach odbiegających od typowych zadań szkolnych,
konsekwentne wyznaczanie terminu ukończenia planowanej pracy.
Opracowała:
Zofia Greniuk,
Zespół Szkół im. Henryka Sienkiewicza w Grabowcu
Dobre praktyki – ORE
2