Czy dziecko rysując chciałoby nam coś powiedzieć?

Czy dziecko rysując chciałoby nam coś powiedzieć?
Mamo, tato czy wiesz, że patrząc na to, co narysowało Twoje dziecko możesz
poznać jego uczucia? Dowiesz się czy jest szczęśliwe, jak Cię widzi, a także czego się
obawia. Rysunki dzieci to prawdziwa skarbnica wiedzy o uczuciach i myślach dziecka.
Dzieci przelewają też na papier marzenia i lęki o których często nie powiedziałoby
nawet rodzicom. Rysunki tak jak cały rozwój dziecka ulegają charakterystycznym,
typowym dla danego wieku zmianom. Sposób rysowania zależy od wieku dziecka. U
czterolatków postacie są zazwyczaj jednakowej wielkości - maluchy nie potrafią
jeszcze oddać różnicy między dorosłymi a dziećmi. Rysunki starszych dzieci są
bardziej zróżnicowane. Postacie mają inny wzrost, stają się bardziej wyraziste dziecko wyraża w ten sposób jak odbiera poszczególne osoby, jak ważne są one w
jego życiu.
Analizując rysunek
szczegóły:
dziecka
należy
zwrócić
szczególną
uwagę
na
następujące
-
kolorystyka: rysunki barwne, o bogatych, nasyconych kolorach mógą świadczyć, iż
dziecko jest pełne radości, optymizmu, nie przeżywa żadnych lęków. Dzieci
zalęknione, przeżywające silny stres, używają częściej kolorów ciemnych- szarości,
czerni. Natomiast nadmiar czerwieni na rysunku może sugerować, że dziecko ma
skłonność do zachowań agresywnych.
-
nacisk na kredkę zdradza temperament dziecka. Linie cienkie słabe, delikatne
świadczą o braku pewności siebie i skłonności do tłumienia uczuć. Linie grube,
zdecydowane i długie mówią nam, że dziecko jest pewne siebie, otwarte na innych.
-
postacie: jeżeli rysunek przedstawia postacie przyjrzyj się jak one wyglądają.
Malutkie i umieszczone gdzieś na brzegu kartki mogą świadczyć o nieśmiałości i
braku wiary we własne siły. Duże postacie, zajmujące niemal całą kartkę są
charakterystyczne dla dzieci energicznych, otwartych, o żywych i silnych reakcjach
emocjonalnych. — Bardzo ważne jest kto zajmuje centralną część obrazka. Jeśli
dziecko rysuje swoją rodzinę to najczęściej w centrum umieszcza osobę z którą jest
najbardziej związane, najmocniej ją kocha, albo osobę zajmującą uprzywilejowane
miejsce w rodzinie. Zdarza się, że postać ta jest najbardziej udekorowana,
narysowana z widoczną starannością. Jeżeli natomiast dziecko nie akceptuje
któregoś z członków rodziny lub ma z nim zły kontakt często pomija go na tym
rysunku, albo specjalnie zmniejsza, a nawet oszpeca jego postać. Gdy dziecko na
rysunku przedstawiającym rodzinę nie umieściło siebie być może czuje się za mało
kochane i niedoceniane.
treść rysunku: dzieci które czegoś się boją lub przeżyły cos bardzo przykrego ( np.
rozstanie z rodzicami ) wyrażają swój żal rysując ludzi smutnych, zapłakanych albo
siebie pośród ciemnego lasu. Często też rysują potwory, płonące domy i katastrofy.
Powtarzające się rysunki o niepokojącej tematyce stanowią sygnał, że dziecku
należy pomóc, okazywać mu więcej zainteresowania, zapewniając większe poczucie
bezpieczenstwa Gdy to nie przynosi pożądanych efektów warto wybrało się z
dzieckiem do psychologa.
Opracowała Alicja Kawa na podst.artykułu B. Tomczyk
Polecana literatura:
A. Gwarek "Co o dziecku mówią rysunki?"
R. Fleck- Bangert "O czym mówią rysunki dzieci?'
-