Wydział Zamiejscowy SWPS we Wrocławiu

Wydział Zamiejscowy SWPS we Wrocławiu
Kierunek studiów: psychologia
Rok akademicki: 2014/2015 (IV rok) i 2015/2016 (V rok)
Psychologia pozytywna.
Seminarium o szczęściu, zdrowiu i ludzkich siłach na różnych etapach życia
Seminarium magisterskie
Positive Psychology.
Seminar about happiness, health and human strenght during different stages of life
Forma: seminarium magisterskie
Liczba godzin:
30 godzin w semestrze ( 4 semestry seminarium magisterskiego, czyli w sumie 120 godzin) dla studenta stacjonarnego
18 godzin w semestrze (4 semestry seminarium magisterskiego, czyli w sumie 72 godziny) dla studenta niestacjonarnego
18 godzin w semestrze (4 semestry seminarium magisterskiego, przy czym 3 i 4 realizowany w jednym semestrze, czyli w
sumie 72 godziny) dla studenta z IOS
ECTS: 5 ECTS ( w sumie za przygotowanie pracy magisterskiej 20 ECTS)
Tryb studiów: stacjonarny i niestacjonarny
Forma organizacji zajęć: seminaria (praca w grupie – I rok ) oraz konsultacje indywidualne (I i II rok)
Wpis do indeksu: informacja na pierwszym seminarium
Prowadzący
Kontakt dla studentów
Biogram prowadzącego ze
szczególnym uwzględnieniem
zainteresowań badawczych
Dr Tomasz Frąckowiak
E-mail: [email protected]
Konsultacje:
W poniedziałki o godz. 14.45 kończę zajęcia i jestem po nich dostępny dla
studentów, ale w niektóre poniedziałki kończę wcześniej lub nie mam zajęć,
dlatego najlepiej wcześniej umówić się mailowo.
W weekendy jestem dostępny po zajęciach, które kończą się w różnych
godzinach,
dlatego
także
najlepiej
umówić
się
mailowo.
Mieszkam we Wrocławiu, więc możliwe są spotkania w różnych dniach
tygodnia.








Mam 35 lat.
Studia magisterskie z psychologii realizowałem w Instytucie Psychologii
Uniwersytetu Wrocławskiego; ukończyłem specjalność: psychologia
kliniczna.
W pracy magisterskiej zajmowałem się uwarunkowaniami dobrostanu
i z tej właśnie problematyki proponuję Państwu seminarium.
Po studiach magisterskich skończyłem studia podyplomowe z pedagogiki.
Następnie przez dwa lata pracowałem jako psycholog w szkole i w
ośrodku szkolno-wychowawczym.
W listopadzie 2010 r. obroniłem pracę doktorską. Poświęciłem ją
najstarszej grupie wiekowej (badałem psychologiczne uwarunkowania
jakości życia osób długowiecznych).
W czerwcu 2011 zostałem laureatem Nagrody im. Stefana Szumana, która
jest przyznawana za najlepszą rozprawę doktorską z zakresu psychologii
rozwojowej. Nagrodę przyznaje Kapituła powoływana przez Zarząd Sekcji
Psychologii Rozwojowej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Działalność naukowa – obecnie prowadzę dwa projekty badawcze; jestem
1

Dodatkowe wymagania
Limit zapisu
Studenci stacjonarni:
Studenci niestacjonarni i ISO:
autorem lub współautorem kilkunastu publikacji naukowych.
Od sześciu lat współpracuję z SWPS – prowadzę zajęcia z diagnozy
psychologicznej, a ostatnio także z psychologii rozwoju człowieka i
seminarium magisterskie.
Dobra znajomość języka angielskiego – umiejętność rozumienia tekstów
naukowych.
5 osób
5 osób
Kilkuosobowe grupy powinny zapewnić nam komfort spotkań, indywidualizację
pracy nad każdym problemem badawczym, efektywność i dobre tempo pracy.
Opis kursu:
Seminarium jest osadzone w nurcie psychologii pozytywnej. Na wstępie będziemy analizowali teoretyczne i praktyczne
możliwości rozwijania szczęścia, zdrowia i efektywnego funkcjonowania w perspektywie całego życia. Dokonamy przeglądu
literatury na temat podmiotowych uwarunkowań ludzkiego szczęścia, zajmiemy się zasobami takimi jak:
 cechy osobowości,
 uwarunkowania temperamentalne,
 poczucie samoskuteczności,
 umiejscowienie poczucia kontroli,
 samoakceptacja i poczucie własnej wartości,
 optymizm, nadzieja i poczucie humoru,
 umiejętność ekspresji i opanowywania emocji,
 kompetencje społeczne,
 samokontrola i siła woli,
 pozytywna emocjonalność i inteligencja emocjonalna,
 proaktywne radzenie sobie ze stresem,
 poczucie pozytywnego bilansu życia i spójnej historii życia,
 poczucie wzrostu potraumatycznego,
 kreatywność,
 mądrość – integracja wiedzy, emocji i zachowania,
 poczucie koherencji i inne metazasoby.
Wymienione zasoby, leżące u podstaw radzenia sobie w życiu i osiągania szczęścia, mogą stanowić zmienne badawcze w
pracach magisterskich. Możliwe są oczywiście także inne zmienne związane z zainteresowaniami seminarzystów. Dla
wyszczególnionych powyżej zasobów, potencjałów dobrego życia, opracowano kwestionariuszowe metody pomiaru, co
może usprawnić powstawanie prac wykorzystujących model badań ilościowych. Możliwe są także modele mieszane (metody
ilościowe i jakościowe) lub zastosowanie jedynie metod jakościowych (zbieranie i analiza wywiadów, narracji). Wartość
realizowanej pracy może podnosić analiza znaczenia wybranego zasobu (zasobów) w perspektywie rozwojowej, czyli
znaczenia zasobu na różnych etapach życia człowieka. Mam tu na myśli człowieka dorosłego, czyli wiek wczesnej,
średniej i późnej dorosłości, bowiem w tych etapach rozwoju się specjalizuję. Szczególnie ciekawe, w kontekście
starzenia się polskiego społeczeństwa oraz wydłużenia wieku przedemerytalnego, wydaje się badanie przyczyn
pomyślnego starzenia się. Ma to aspekt nie tylko poznawczy, ale także pragmatyczny, bowiem absolwenci coraz
częściej są zatrudniani w charakterze psychologów rozwiązujących problemy osób starszych, dlatego specjalizacja
w psychologii starzenia się (psychogerontologii) może okazać się bardzo przydatna po ukończeniu studiów.
Cel zajęć:
Podsumowując powyższe, celem seminarium będzie przeprowadzenie badań w ramach jednego z następujących obszarów:
1.
2.
3.
4.
5.
Podmiotowe i środowiskowe uwarunkowania szczęścia i zdrowia człowieka dorosłego.
Porównanie źródeł dobrostanu na różnych etapach dorosłości.
Strategie maksymalizowania dobrostanu.
Podmiotowe i środowiskowe uwarunkowania pozytywnego starzenia się.
Analiza fenomenu długowieczności – badanie predyktorów sprzyjających dożywaniu bardzo
zaawansowanego wieku.
2
Istnieje możliwość realizacji tematów z innych obszarów, które mieszczą się w zakresie:
 psychologii rozwoju człowieka w ciągu życia,
 psychologii osobowości,
 psychologii zdrowia,
 psychologii klinicznej.
Na koniec dwa przykłady:
 przykład tematu realizowanego metodami ilościowymi: „Temperamentalne uwarunkowania dobrostanu na różnych
etapach dorosłości”;
 przykład tematu realizowanego metodami jakościowymi: „Czy trauma może nieść ze sobą rozwój i korzyści?
Analiza zjawiska wzrostu potraumatycznego”.
Przykłady tematów można by mnożyć, ale generowanie pomysłów na ciekawe badania zostawmy sobie na seminarium.
Zapraszam.
Forma i warunki zaliczenia:
I semestr
kończy się zaliczeniem BEZ OCENY (wymagania do uzyskania zaliczenia, na przykład sformułowanie
tematu pracy, opis treści zajęć w I semestrze)
II semestr
kończy się zaliczeniem na ocenę (wymagania do uzyskania zaliczenia, na przykład ustalenia planu badań i
napisanie konspektu pracy, badania pilotażowe, opis treści zajęć w II semestrze)
III semestr
kończy się zaliczeniem na ocenę (wymagania do uzyskania zaliczenia – przeprowadzenie badań i złożenie
części empirycznej pracy)
IV semestr
kończy się zaliczeniem na ocenę - ocena ta nie musi się pokrywać z oceną, jaką promotor wystawia
za pracę dyplomową (warunkiem uzyskania zaliczenia ostatniego semestru seminarium jest zakończenie
pracy, student, który nie ma pracy gotowej do złożenia w dziekanacie nie może uzyskać zaliczenia
ostatniego semestru seminarium magisterskiego – prowadzący jest zobligowany do wystawienia oceny
niedostatecznej, a student nie później niż w dniu, w którym mija termin złożenia pracy określony w
Szczegółowych Zasadach Studiowania jest zobligowany do złożenia podania o powtórzenie ostatniego
semestru seminarium magisterskiego).
Literatura na temat psychologii pozytywnej i zasobów szczęśliwego życia












Carr, A. (2009). Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu i ludzkich siłach. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Czapiński, J. (2004) (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN.
Frąckowiak, T. (2012). Poczucie jakości życia osób długowiecznych. Psychologia Rozwojowa, tom 17, nr 1, s. 101-114.
Heszen, I., Sęk, H. (2008). Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hill, R., D. (2010). Pozytywne starzenie się. Warszawa: Wydawnictwo Laurum.
Poprawa, R. (2001). Zasoby osobiste w radzeniu sobie ze stresem. [W:] G. Dolińska-Zygmunt. Podstawy psychologii
zdrowia (s. 103-141). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Seligman, M. E. P. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Poznań: Media Rodzina.
Straś-Romanowska M., Frąckowiak T. (2009) Fenomen długowieczności. Perspektywa psychologiczna. [w:]
Romanowska-Łakomy, H. (red.), Odrodzenie człowieczeństwa. Warszawa: Wyd. Eneteia.
Straś-Romanowska, M., Frąckowiak, T. (2008). Potoczne przekonania na temat starzenia się w świetle badań
psychologicznych.[ W]: J., T. Kowaleski, P. Szukalski (red.). Pomyślne starzenie się w perspektywie nauk społecznych i
humanistycznych. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Tedeschi, R. G., Calhoun, L. G. (2007). Podejście kliniczne do wzrostu po doświadczeniach traumatycznych. [W:] P. A.
Linley, S. Joseph (red.), Psychologia pozytywna w praktyce (s. 230-248). Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Vaillant, G. E. (2007). Pozytywne starzenie się. [W:] P. A. Linley, S. Joseph (red.), Psychologia pozytywna w praktyce
(s. 334-362). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Literatura na temat metodologii badań




Bedyńska, S., Brzezicka, A. (red.) (2007). Statystyczny drogowskaz. Praktyczny poradnik analizy danych w naukach
społecznych na przykładach z psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej
ACADEMIKA.
Brzeziński, J. (2007). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Francuz, P. Mackiewicz, R. (2005). Liczby nie wiedzą , skąd pochodzą. Przewodnik po metodologii i statystyce nie tylko
dla psychologów. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Shaughnessy, J. J., Zechmeister, E. B, Zechmeister, J. S. (2002). Metody badawcze w psychologii. Gdańsk: GWP.
3