Ćwiczenie nr 1 - Wyznaczanie wilgotności optymalnej gruntu
Transkrypt
Ćwiczenie nr 1 - Wyznaczanie wilgotności optymalnej gruntu
LABORATORIUM MECHANIKI GRUNTÓW Wyznaczanie wilgotności optymalnej gruntu. Wilgotność optymalna gruntu wopt jest to wilgotność, przy której grunt ubijany w sposób znormalizowany uzyskuje maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego ρds. Metoda badania polega na zagęszczeniu gruntu w cylindrze o znanej objętości w kilku warstwach. Liczba warstw, energia zagęszczania oraz objętość cylindra uzależnione są od przyjętej metody. W ćwiczeniu przyjęto metodę I. Metoda I II III IV Objętość cylindra [cm3] 1000 2200 1000 2200 Liczba warstw 3 3 5 5 Masa ubijaka [kg] 2,5 2,5 4,5 4,5 Wysokość spadania [cm] 32 32 48 48 Liczba uderzeń na jedną warstwę 25 55 25 55 Jednostkowa praca [J/cm3] 0,59 0,59 2,65 2,65 Określić masę cylindra mt bez podstawki (Fot. 7.1). Przy użyciu suwmiarki pomierzyć średnicę cylindra oraz jego wysokość. Wartości te stanowić będą podstawę do określenia jego objętości. Następnie cylinder wraz z podstawką i nadstawką umieścić w aparacie Proctora, przymocowując ją dwiema śrubami. Z przygotowanego gruntu o masie 4,0 – 5,0 kg i wilgotności początkowej 2 ÷ 3 %, ułożyć pierwszą warstwę w cylindrze (Fot. 7.2). Liczbę uderzeń ustawić na 25 i uruchomić aparat Proctora. Po zakończeniu pierwszego cyklu zagęszczenia, wsypać kolejną porcję gruntu i ponownie uruchomić aparat. Ogółem wykonać należy trzy cykle zagęszczenia dla danej wilgotności. Ostatnia warstwa po ubiciu musi być ułożona w ten sposób, aby jej powierzchnia wystawała o około 5 cm nad górną krawędź cylindra. Po ubiciu ostatniej warstwy wyjąć cylinder z aparatu, zdjąć nadstawkę i podstawę cylindra. Nadmiar gruntu usunąć od spodu i od góry cylindra, równo z krawędziami (Fot. 7.3). Określić masę cylindra z gruntem mmt, stanowić to będzie podstawę do obliczenia gęstości objętościowej gruntu ρ. Z cylindra, pobrać z kilku miejsc próbkę gruntu o masie około 50 g w celu oznaczenia jego wilgotności (Fot. 7.4.). Następnie do całej masy gruntu dodajemy tyle wody destylowanej, aby jego wilgotność zwiększyła się o 1,0 – 2,0 %. Opisane czynności należy powtórzyć, co najmniej 5÷6 razy. Po oznaczeniu wilgotności w i gęstości objętościowej szkieletu gruntowego ρd dla poszczególnych badań, sporządzamy wykres zależności ρd od w, jak to pokazano na przykładowym wykresie (rys. 7.1). Za wilgotność optymalną wopt należy przyjąć tę wartość, która na wykresie odpowiada maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego ρd. LABORATORIUM MECHANIKI GRUNTÓW cylinder Fot. 7.1.Widok samego cylindra. nadstawka cylinder podstawa Fot. 7.2. Widok cylindra, nadstawki oraz podstawy. LABORATORIUM MECHANIKI GRUNTÓW cylinder Fot. 7.3. Widok cylindra z gruntem. Fot. 7.4. Pobieranie próbek gruntu w celu określenia wilgotności gruntu. gęstość objętościowa szkieletu [g/cm^3] Krzywa zagęszczalności linia pełnego nasycenia wodą metoda I metoda II ρdmax wopt wilgotność w [%] Rys. 7.1. Krzywa zagęszczalności gruntu.