Kochani czytelnicy! - Zespół Szkół w Postominie
Transkrypt
Kochani czytelnicy! - Zespół Szkół w Postominie
Gazetka Szkoły Podstawowej w Postominie – 5/2011 cena 1,20zł Kochani czytelnicy! Myślę, Ŝe po długim weekendzie dobrze wypoczęliście. W czasie leniuchowania wiele się wydarzyło: Beatyfikacja Jana Pawła II, ślub Kate i Williama, zabito jednego z najgroźniejszych terrorystów na świecie, który odpowiadał za bardzo groźne zamachy np. zabicie ponad 3000 tysięcy ludzi poprzez skierowanie dwóch samolotów ludźmi na dwie wieŜe- firmy. Przed nami juŜ ostatni dzwonek na poprawienie i zdobycie nowych ocen, bo do końca roku szkolnego juŜ niedaleko. Pewnie juŜ niektórzy z Was przygotowują się do wyjazdu z rodziną, przyjaciółmi, dziadkami, a moŜe na kolonię czy obóz. Najpierw praca, potem odpoczynek. Trzymamy za Was kciuki i Ŝyczymy samych piątek i szóstek na świadectwie szkolnym. Wszystkim mamom Ŝyczymy wszystkiego najlepszego !!! Aleksandra Kania, kl. Vb Z śYCIA SZKOŁY WIZYTA W ELEKTROWNI WIATROWEJ W MARSZEWIE Podczas Tygodnia Ekologicznego, który przypadł w Szkole Podstawowej na ostatni tydzień kwietnia, wszystkie klasy od O do VI posadziły swoje drzewka, a następnie klasy V a i V b wraz z paniami: Małgorzatą Milarską oraz Eweliną Królikowską wybrały się na pieszą wędrówkę do elektrowni wiatrowej w Marszewie. Po dotarciu pod wiatrak dowiedzieliśmy się, Ŝe waŜy on 150 ton, czyli tyle co czołg i mierzy 110 metrów wysokości. Grupkami wchodziliśmy do środka wiatraka i oglądaliśmy to, co jest w jego „wnętrzu”. Pan, który nas oprowadzał, pokazał nam całe oprzyrządowanie. Opowiedział o tym, w jaki sposób działa wiatrak, jak działa komputer w jego wnętrzu, do czego słuŜą wszystkie przyciski i guziczki, a takŜe wspomniał o bezpieczeństwie wewnątrz samego wiatraka. Spora część uczniów była troszkę zawiedziona, bo chciała wejść na sam czubek wiatraka, ale niestety mogą to zrobić tylko osoby dorosłe i odpowiednio do tego przeszkolone. Następnie wszyscy zrobili sobie wspólne zdjęcie. Pogoda bardzo nam dopisała. Słońce mocno przygrzewało. Łącznie przeszliśmy 10 kilometrów w obie strony. Zmęczeni, ale pełni wraŜeń wróciliśmy do szkoły, gdzie czekały juŜ na nas słodycze ufundowane przez państwa Beatę i Kazimierza Ordonów. Ewelina Królikowska "Za Pan brat z twórczością Marty Fox" - okiem uczennic 19 maja 2011r. (tj. czwartek) do Zespołu Szkół w Postominie zawitała poetka, powieściopisarka i eseistka- Marta Fox, która uczestniczyła w VIII, a więc "dorosłej" juŜ Wiośnie Literackiej w Słupsku. Pochodząca z Katowic pisarka pracowała blisko 20 lat jako polonistka w Liceum Ogólnokształcącym. W wieku 40 lat postanowiła zmienić swój zawód i napisać pierwszą ksiąŜkę. "Tak się wszystko zaczęło..." W spotkaniu wzięli udział uczniowie naszej szkoły. Wszyscy uczestnicy zaopatrzeni byli w ksiąŜki znanej pisarki, co wywołało uśmiech na twarzy naszego gościa. Autorka opowiadała o swojej twórczości i rozszyfrowała niektóre postacie ze swoich ksiąŜek. Wyjaśniła, w jaki sposób znajduje tematy do swoich powieści. Trwające prawie 2 godziny spotkanie wszyscy uznali za udane. Czytając wybrane fragmenty od samego początku, poetka wprowadzała naszych uczniów w problematykę, jaką zajmuje się w swoich ksiąŜkach. Znanych powieści w jej dorobku jest wiele. Przykładem moŜe być ksiąŜka pt. "Magda.doc", która jest pierwszą młodzieŜową ksiąŜką pani Marty Fox , przeznaczoną dla lektur w gimnazjum,a będąca na rynku juŜ 20 lat. To tylko jedna z wielu powieści autorki : "Karolina XL", "Kaśka Podrywaczka" czy "Kobieta zaklęta w kamień" "W poezji oswajam czytelnika z mrocznymi stanami duszy, drąŜę stany świadomości i podświadomości" - mówiła. Czytelnicy zadawali mnóstwo pytań, na które pisarka odpowiadała szczerze i wyczerpująco. Jedną z ciekawostek, jaką zdradziła nam Pani Marta było to, Ŝe nie raz chciała wyprowadzić się z miasta i uciec na WybrzeŜe. W ostatniej części spotkania autorka podpisywała ksiąŜki, a całe wydarzenie zostało uwiecznione na zdjęciach i wpisie w naszej szkolnej kronice... Kinga Nieradka, Patrycja Ordon, opiekun: Edyta Dubert NASZA TWÓRCZOŚĆ Wakacje Jest pięknie, gorąco, a nieraz przez ptaszki śpiewająco. To jest cudowny czas i on spotyka nas. Nikt nie chce wcześnie wstawać z łóŜka i wychodzi na leniuszka. Dookoła zielona łąka, a dzieci z niej uciekają, bo boją się bąka. Dzieci wyjeŜdŜają do miast na kolonie, a później wracają na wieś podziwiać konie. Chodzimy późno spać, a rano nie chce nam się wstać Zuzanna Dybiec, kl. VIb Wakacje Kiedy się zaczyna lipiec wszystko moŜe się wydarzyć. Na dwa miesiące ksiąŜki w kąt rzucamy. Teraz tylko w głowach gorące plaŜe i zabawy. Pogoda nas nie rozpieszczała tylko figle nam spłatała, ale my się nie daliśmy i na plaŜe chodziliśmy. Na drodze się bawiliśmy i na pogodę nie zwaŜaliśmy. Wakacje, wakacje, tak szybko mijają, lecz w pamięci nam zostają. Wczoraj jeszcze były, a dziś 1 wrzesień. Trzeba iść do szkoły, przyjdź do nas lecie. Bartek Jachemek, kl. VIb MOJE WAKACJE Jak przyjemnie było latem, tak wędrować razem z bratem, podziwiając piękno naszych gór. Na Czantorię się powspinać, stąd krajobraz piękny widać w kolejką zjechać w dół. W Wiśle skocznia jest Małysza, która wzywa tu przybysza, by podziwiać zechciał ją. Po wyprawie tak przyjemniej, juŜ do domu wracać czas, bo wakacje się skończyły, no i szkoła woła nas. RóŜa Bartos, kl. VIb NA PLAśY LeŜymy na plaŜy, zaczynamy się smaŜyć, jest ciepło i miło, tak jak się marzyło. AŜ nagle na niebie nastała, chmura ciemna nie mała i deszczem pokropiła, wszystkich z plaŜy wygoniła. I gdy juŜ plaŜą pusta została, znów pojawiała się chmurka biała, a zza niej słońca promyki, zaczęły opalać znów nasze poliki. Zaraz na plaŜy tłumnie się zrobiło, zaraz nam było ciepło i miło i tak było do wieczora, bo to letnia taka pora. Miłosz Dankowski, kl. Vb WAKACJE Wakacje, wakacje dzieci zawsze mają rację. W morzu jest kąpanie i z piasku budowanie. Latawce puszczamy, na niebie je oglądamy. W piłkę ciągle gramy, bo wakacje przecieŜ mamy. A bociany wciąŜ klekają i do szkoły zapraszają. Bartłomiej Bogus, kl. Vb WAKACJE Wakacje, wakacje bardzo ciekawe są. Tęsknię za nimi choć zaczął się szkolny rok. DuŜo fajnych rzeczy się zdarzyło, bo ciepło było. W górach byłam i się na patrzyłam. Lato fajne było, ale za szkołą się tęskniło. Patrycja Milewska, kl.Vb Lato Drogie panie, drodzy panowie Z tematem lata i wakacji wiąŜe się zdrowie. Ach! W wakacje wszystko idzie w zapomnienie. Tylko wędrówki wnieznane kmieje. Nic nie jest lepsze dla zdrowia, Jak kąpiel w morzu do samego południa. WaŜna jest takŜe pogoda ducha, Kiedy śpiew ptaków wpada do ucha. Kiedy słoneczko przyjemnie grzeje. Serce i dusza szczerze się śmieje. Kinga Tomczyk, kl. VIb INFORMACJE KORALE I UKWIAŁY Ukwiały to małe, mięsoŜerne zwierzęta, których wygląd przypomina kwiaty. Przyczepione do skał, wysuwają czułki, by łapać maleńkie zwierzęta. Rafa koralowa to morski odpowiednik, tętniącego Ŝyciem i pełnego najróŜniejszych stworzeń , lasu tropikalnego. Rafę budują małe, podobne do ukwiałów, organizmy zwane polipami, koralowcami. Koralowce całe Ŝycie spędzają w jednym miejscu, przyczepione do skały lub martwego innego polipa. Kiedy koralowiec ginie, jego miseczkowaty szkielet staje się twardym koralem. Rafy koralowe przybierają kształt grzbietów górskich , kopców, wieŜ, zbudowanych z biliona koralowców i ich szkieletów. Rafy przybrzeŜne rozciągają się tuŜ przy brzegu morza. Rafy barierowe budują długie , podwodne mury, połoŜone dalej od brzegu Znajdująca się przy wschodnim wybrzeŜu Australii Wielka Rafa Koralowa jest największą rafą świata- - rozciąga się na długości ponad 2000km. Atole koralowe to półkoliste wysepki, zbudowane z raf przybrzeŜnych, obrastających niegdysiejsze wulkany [ wulkany te zapadły się z czasem pod wodę. Potrzeba milionów lat, by utworzyła się rafa Koralowa-przykładowo, Wielka Rafa ma 18 mln lat. Badając rafy koralowe, ich skład i tempo wzrostu, a takŜe pobierając próbki głębszych warstw korali, naukowcy dowiadują się o historii świata, sięgającej miliony lat wstecz. Magdalena Rudnikowska kl. VIb NAZEWNICTWO DUśYCH LICZB tysiąc 103 1 000 milion 106 1 000 000 miliard 109 1 000 000 000 bilion 1012 1 000 000 000 000 biliard 1015 1 000 000 000 000 000 trylion 1018 1 000 000 000 000 000 000 tryliard 1021 1 000 000 000 000 000 000 000 kwadrylion 1024 1 000 000 000 000 000 000 000 000 kwintylion 1030 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 sekstylion 1036 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 septylion 1042 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 oktylion 1048 1 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 000 nonylion 1054 decylion 1060 centylion 10600 REPORTER EMILKI DONOSI wywiad z opiekunkami zespołu wokalnego „MIŃSKIE ZORI” ze Szkoły Podstawowej nr 159 w Mińsku oraz zespołu tańca „MEDUNICZKA” ze Szkoły Podstawowej nr 55 w Mińsku R.: Jak często wyjeŜdŜacie ze swoimi pokazami? OP.: Ze swoimi pokazami na miejscu, czyli na Białorusi występujemy bardzo często. Jednak do Europy wyjeŜdŜamy raz w roku, poniewaŜ są to dla nas bardzo duŜe koszty. R.: Czy w szkole oprócz normalnych przedmiotów macie równieŜ zajęcia artystyczne? Jeśli tak, to jakie? OP.: Tak, oprócz zwykłych przedmiotów uczniowie mają obowiązkowo 1 godzinę baletu i 1 godzinę chóru dziennie. Takie zajęcia mają jednak uczniowie z klas profilowanych (Szkoła Podstawowa nr 159), czyli klas „a” i „d”. Uczniowie tych klas grają na róŜnych instrumentach np. flecie, skrzypcach, gitarze, klarnecie. W Szkole Podstawowej nr 55 takie zajęcia odbywają się w ramach kół zainteresowań. R.: Ile lat dzieci tańczą i śpiewają? OP.: Dzieci tańczą i śpiewają juŜ 6 lat, czyli od 1 klasy. Uczniowie uczą się śpiewu i tańca do 10 klasy. R.: Ile tańców i piosenek macie w swoim repertuarze? OP.: W naszym repertuarze jest około 20 tańców narodowych. Pieśni natomiast jest bardzo duŜo od klasycznych, po narodowe, kościelne i współczesne. R.: Ile czasu zajmuje przygotowanie nowego tańca? OP.: Przygotowanie nowego tańca zajmuje około miesiąca. Czasami w jednym miesiącu uda się przygotować 2 tańce. R.: Skąd czerpiecie pomysły, inspiracje na kolejne występy oraz stroje? OP.: Wszelkie pomysły rodzą się w głowie, dobierane są do muzyki. Następnie projekt jest malowany na kartce, a następnie szyje się i haftuje stroje. R.: Ile osób liczy zespół muzyczny i balet? OP.: KaŜda grupa liczy około 40 osób. Nie wszyscy do was jednak przyjechali. R.: W jaki sposób moŜna się dostać do zespołu? OP.: Do klas profilowanych są egzaminy, natomiast na kółka zainteresowań przychodzi te, kto chce. R.: Czy podoba Wam się w Polsce? OP.: Tak, bardzo podoba nam się w Polsce. Szczególnie jesteśmy zaskoczeni miłym przyjęciem, gościnnością i Waszą serdecznością. R.: Ile razy występowaliście u nas? OP.: W Polsce występowaliśmy 3 razy. U Was w szkole pierwszy raz. R.: Co uwaŜacie za swój największy sukces? OP.: Naszym największym sukcesem jest I miejsce na Festiwalu Chórów w kraju. Nasza solistka Polina Pliesanowa zdobyła I miejsce w St. Petersburgu na Festiwalu Piosenki. R.: Czy moŜecie nam opowiedzieć coś o swojej szkole? OP.: Jest to szkoła państwowa. Liczy od 1 do 10 klas. Do naszej szkoły chodzi 1400 dzieci. Jest to zwykła, profilowana szkoła. Na jednym poziomie jest od 7- 10 klas. Dziękujemy serdecznie za wywiad. Wywiad przeprowadziły: Aleksandra Kania, Natalia Ratkowska i Wiktoria Olszewska z kl. V b wraz z opiekunką p. Eweliną Królikowską. Tłumaczyła: pani Mirosława Socha ROZRYWKA Farmer Pewien farmer miał wilka, kozę i kapustę. Chciał przewieźć je na drugi brzeg rzeki. Na brzegu znalazł tratwę. Niestety tratwa była mała na tyle, Ŝe oprócz siebie mógł zabrać tylko jedną rzecz. Problem polega na tym, Ŝe jeśli farmer zostawi na brzegu wilka z kozą, to koza zostanie zjedzona przez wilka. Podobnie ma się sprawa z kozą i kapustą. Jak przetransportować wszystko na drugi brzeg w całości uŜywając małej tratwy? Pokoloruj Smerfa Konkurs Emilki Kolejne losowanie za nami. Było ono szczęśliwe dla Natalii Ratkowskiej, kl. Vb. Gratulujemy serdecznie. Ciekawostki Katarzyna Domańska z Chojnowa ustanowiła nowy rekord Polski w szybkim czytaniu - 6960 słów na minutę. Młody kolejarz z Wrocławia przeczytał, Ŝe hipopotamy są roślinoŜerne. Dlatego załoŜył się z kolegami, Ŝe wykąpie się z trzytonowym hipopotamem. MęŜczyzna cudem uniknął śmierci. Dziś kolejarz juŜ wie, Ŝe hipopotam broni się, przyciskając napastnika do dna. Ściąganie to plaga polskich szkół. W zachodniej Europie proceder ów prawie nie istnieje, bo nie jest akceptowany społecznie. Polacy są uwaŜani za najlepszych złodziei dobrych stopni na świecie. źródło: internet Połącz kropki HUMOR Do sklepu przychodzi królik. - Czy jest dwu metrowy chleb?- pyta - Nie ma- odpowiada sprzedawca Przychodzi następnego dnia z tym samym pytaniem. Odpowiedź jest ta sama. Jeszcze kolejnego dnia przychodzi. - Czy jest dwu metrowy chleb?-pyta - Tak jest- odpowiada sprzedawca - Hmmmmmm. To ja poproszę piętkę. * Przychodzi Jasiu do taty i mówi: - Tato nauczyłem się pisać. - Tak to co napisałeś? - Nie wiem, nie umiem jeszcze czytać. * - Janie, drzwi do windy otwiera się w prawo czy w lewo? - W prawo, panie hrabio. - O rety, znowu zjechałem na dół zsypem. * Hrabia: Janie jak szybko jedziemy??? Jan:20 km/h panie. Hrabia: Janie...przyspiesz do 30 chce spojrzeć śmierci w oczy. * - Halo! Czy tu pan dyrektor!? - Tak, kto mówi? - Mój syn Jasio nie moŜe przyjść dziś do szkoły. - Dobrze ale kto mówi !? - Tu mówi mój ojciec … humor.nf.pl Rozpychanka – celowanka, gra planszowa Zasady gry są bardzo proste. Do gry potrzebna jest kostka i pionki. W grze moŜe brać udział od dwóch do ośmiu osób. Im więcej, tym lepsza jest zabawa. Gracze wykonują ruchy po kolei rzucając jednąkostką do gry. Ruchy po planszy: KaŜdy ruch to rzut kostką. Ile kostka pokaŜe – o tyle pół naleŜy przesunąć swojego pionka. Pionki poruszają się w linii prostej, w górę, w dół, w lewo, prawo lub po ukosie. (jak będzie akurat pasowało) Pionki „odbijają się” od brzegów planszy jak piłka od ściany. Rozpychanie: polega na wcelowaniu swoim pionkiem w pole, na którym stoi pionek przeciwnika. Pionek rozpychający wjeŜdŜa na pole popychając pionka juŜ stojącego o jedno pole w dowolnie wybranym przez rozpychającego kierunku, równieŜ po ukosie. W ten sposób gracz zdobywa jeden punkt. Celowanie: gracze starają się wcelować w środkowe, niebieskie pole, które oznacza zwycięstwo i pięć dodatkowych punktów. Gracze mogą umówić się, czy zajęcie tego pola oznacza zdobycie dodatkowych punktów i grę od początku, czy teŜ będą grali, dopóki tylko jeden pionek (przegrany) nie zdąŜy trafić w środkowe pole. Kolorowe pola mają specjalne zadania. * Kolor Ŝółty to pola startowe. * Kolor zielony oznacza obronę. Pionek stojący na polu zielonym nie daje się popchnąć a inni zawodnicy odbijają się od niego jak od ściany * Kolor czerwony oznacza atak. Jeśli na nim stoisz i zostaniesz popchnięty, gracz popychający przesuwa Ciebie aŜ o dwa pola w dowolnie wybranym kierunku (i zdobywa jeden punkt) * Kolor fioletowy oznacza postój. Jeśli ktoś na nim stanie, albo zostanie nań zepchnięty – jedną rundę musi po prostu stać. * Kolor niebieski – zwycięstwo. Pionek, który wjedzie na to pole otrzymuje pięć punktów. Po czym gra rozpoczyna się na nowo. Zawodnicy ustalają na początku gry, ile rund będą grali, i ten, kto zdobędzie najwięcej punktów będzie zwycięzcą całej gry. Ŝyczymy dobrej zabawy Quiz bajkowy – o Czerwonym Kapturku 1. Jakiego koloru był tytułowy Kapturek? Zielony Niebieski Czerwony 2. Kto zachorował w bajce? Mama Czerwonego Kapturka Czerwony Kapturek Babcia Czerwonego Kapturka 3. Kogo Czerwony Kapturek spotkał w lesie? Lisa Bociana Wilka 4. Gdzie mieszkała Babcia Czerwonego Kapturka? W chatce za lasem W willi z basenem W hotelu 5. Kto był pierwszy w chatce Babuni? Czerwony Kapturek Wilk Gajowy KUPON KONKURSOWY EMILKI – maj 2011 Imię i nazwisko ……………………………………. Klasa ……………………… Chcę wziąć udział w konkursie Emilki Skład redakcji: Kamila Nadolska – red. naczelny; Wiktoria Olszewska – zastępca, Magda Rudnikowska, Angelika Maksim, Natalia Chrobak, Hubert Korochoda, Miłosz Dankowski, Maja Chocianowska, Natalia Ratkowska, Aleksandra Kania, Oliwia Kędzińska ,RóŜa Bartos, Patrycja Milewska, Maciej Jasiński, Bartłomiej Bogus, Bartosz Taraska, Aleksandra Kmieciak, Magdalena Stolarek Opiekun: Ewelina Królikowska [email protected] ROZPYCHANKA - CELOWANKA ĩÓŁTY – start ZIELONY – obroĔca (przeciwnik odbija siĊ jak od Ğciany) CZERWONY – napastnik (przeciwnik odpycha na dwa pola i zdobywa dwa punkty) FIOLETOWY – postój jedna runda NIEBIESKI - zwyciĊstwo