SZEŚĆ MYŚLOWYCH KAPELUSZY DE BONO Metoda 6 myślowych

mgr Maciej Chrzanowski
Materiał dodatkowy do zajęć dydaktycznych
Przedmiot: Przegląd metod i technik zarządzania
SZEŚĆ MYŚLOWYCH KAPELUSZY DE BONO
Metoda 6 myślowych kapeluszy stworzona została przez Edwarda De Bono, brytyjskiego lekarza,
wykładowcy m.in. takich uniwersytetów jak: Harvard, Cambridge, Oxford. Metoda pozwala na
skorzystanie z sześciu różnych perspektyw spojrzenia na dane zagadnienie (problem, sugestię itp.).
KAPELUSZ CZERWONY – emocje
Czerwony kapelusz reprezentuje emocjonalne postrzeganie problemu. Osoba
przekazuje na gorąco swoje uczucia, przeczucia i przypuszczenia. Nie
potrzebuje tu uzasadniać, ani usprawiedliwiać swoich opinii, sądów i emocji.
Kluczowe aspekty: emocje, intuicja, subiektywne wrażenia.
KAPELUSZ BIAŁY – obiektywizm
Biały kapelusz jest przeciwieństwem czerwonego, zajmuje się faktami
i liczbami. Posługuje się konkretnymi informacjami, statystykami,
dokumentami, analizami. Osoba nie ocenia zdarzeń, tylko przedstawia fakty.
Kluczowe aspekty: obiektywizm, neutralność, fakty, dane, rzeczowość.
KAPELUSZ CZARNY – pesymizm
Czarny kapelusz to negatywne aspekty rozwiązania, decyzji. Jego zadanie
polega na ostrzeganiu przed zagrożeniami. Czarny kapelusz wyzwala
ostrożność, krytycyzm, wątpliwości.
Kluczowe aspekty: pesymizm, wady, niedociągnięcia, trudności, błędy.
KAPELUSZ ŻÓŁTY – optymizm
Żółty kapelusz jest przeciwieństwem i uzupełnieniem czarnego. Żółte
myślenie to pozytywne aspekty sytuacji, zyski, ciekawość i radość. Rozważa
korzyści, nawet te, które wykraczają poza rozpatrywany problem.
Kluczowe aspekty: optymizm, pozytywne nast., korzyści, zalety, marzenia.
KAPELUSZ ZIELONY – możliwości
Zielony kapelusz jest pełen energii, pomysłów, pełen nowych możliwości.
Osoba ma za zadanie pokazać nowe: spojrzenie, punkty widzenia
rzeczywistości, drogi. Ma odnajdywać pomysły, alternatywne rozwiązania.
Kluczowe aspekty: możliwości, kreatywność, pomysły, idee.
KAPELUSZ NIEBIESKI – organizacja
Zadaniem osoby jest bycie obserwatorem, który porządkuje, kontroluje tok
myślenia. Wybiera priorytety. Wyciąga wnioski. Patrzy na całość problemu,
pilnując porządku, zasad, umożliwiając szersze spojrzenie na zagadnienie.
Kluczowe aspekty: plany, priorytety, wnioski, reguły.
Technika ta broni przed zbyt monotonnym podejściem do zagadnień. Pozwala na przeanalizowanie
tematu z wielu perspektyw, wyłaniając na światło dzienne wcześniej nie brane pod uwagę aspekty.