Podsumowanie odpowiedzi uczniów na ankietę po

Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród uczniów na temat ich doświadczeń zebranych podczas
realizacji projektu „Muzyka w obozie koncentracyjnym dla kobiet Ravensbrück”
Co Ci się najbardziej podobało podczas realizacji projektu?
Większości najbardziej podobało się to, że zajmowaliśmy się w grupach tematem muzyki w
obozach koncentracyjnych. Pozytywnie ocenili to, że mogli pracować z jednej strony wspólnie, ale
jednak samodzielnie, ponieważ dzięki temu doszło do swobodnego podziału pracy. Również wizyta
w bibliotece i obejrzenie przedmiotów zgromadzonych w depozycie jak rysunki, robótki itd.
zyskały duże uznanie wśród uczniów.
Co Ci się nie podobało?
Na początku uczniowie byli niepewni, ponieważ nie wyznaczyłam im konkretnych celów na całe
cztery dni.
Uczniowie nie są zbyt przyzwyczajeni do otwartych lekcji i pracy metodą projektu, ponieważ
przeważnie znają lekcje sterowane przez nauczyciela i nie wiedzą, co mają robić, kiedy mogą
swobodnie pracować. Chętnie zajęliby się muzyką już na początku, bez wcześniejszego
teoretycznego przestudiowania historii obozu czy życia codziennego więźniarek. Niektórzy byli
niezadowoleni z grupy, w której byli, bądź z metod pracy, które zastosowałam (grupowe
malowanie). Skarżyli się również, że mieli zbyt mało czasu na ćwiczenie utworów muzycznych.
Czego brakowało Ci w tych dniach?
Tego pytania uczniowie nie zrozumieli tak, jak zakładałam, a mianowicie w odniesieniu do naszej
pracy. Z tego względu pojawiły się interesujące odpowiedzi. Wynikało z nich jasno, że brakowało
im bliskich osób (rodziny, przyjaciół, kolegów z klasy). Potrzebowali czuć się jak w domu, aby móc
zredukować powstające napięcie przy realizacji projektu. To tłumaczy fakt, że niektórzy chcieli w
nocy spotykać się z przyjaciółmi, co nie było zgodne z regulaminem schroniska, oraz że „naglące”
terminy zostały zaplanowane w trakcie realizacji projektu po to, aby można było spotkać się z
bliskimi i pójście w inne miejsce, z dala od Miejsca Pamięci. Dwie uczennice mogły częściej
spotykać się ze swoimi matkami, ponieważ pracowały one w Miejscu Pamięci. Niektórym, w
związku ze zmianami czy innymi możliwościami zajęć, brakowało również spokoju czy stałej pracy
grupowej.
Czy w czasie wakacji myślałaś/-eś o dniach spędzonych podczas realizacji projektu?
Wszyscy uczniowie w trakcie wakacji wielokrotnie myśleli o czasie spędzonym w Miejscu Pamięci
a niektórzy o tym opowiadali. Większość wspominała wyuczone w grupie utwory a nawet grała je
dla siebie w domu, oraz pokazywała znajomym partytury czy teksty pieśni. Jeden uczeń myślał o
zbieraniu materiałów, inny o noclegu w pokojach byłych dozorczyń SS. Wskazówka uczniów dla
mnie odnośnie przyszłych projektów: konieczność ponownego wspólnego muzykowania i
wykonanie tego, co zostało już wyuczone. Granie nie tylko z nut, ale również wyrażanie emocji.
Konieczna ponowna wizyta w archiwum, depozycie i bibliotece oraz wgląd w nuty z czasów
istnienia obozu.
Jak osobiście postrzegasz swoją dalszą rolę / swoje dalsze cele w tym projekcie muzycznym?
Ucieszyło mnie to, co uczniowie wynieśli z projektu: chętnie opowiedzieliby innym ludziom, że w
obozie koncentracyjnym istniało coś takiego jak muzyka, zagraliby innym utwory, których się
nauczyli, aby skłonić ich do refleksji. Chętnie przekazywaliby innym swoje doświadczenia, że
muzyka pomaga przezwyciężyć problemy i obawy. Większość uczniów planowała wziąć udział w
uroczystości „Uczniowie zapraszają”, co zresztą uczyniła.